Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4011.60.2021.3.AMN
z 7 maja 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 stycznia 2021 r. (data wpływu 20 stycznia 2021 r.), uzupełnionym w dniu 29 kwietnia 2021 r. oraz w dniu 6 maja 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia udziału w nieruchomości nabytego w drodze spadku i działu spadku:

• w części dotyczącej odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości w części nabytej przez Wnioskodawcę w wyniku spadku - jest prawidłowe,
• w pozostałej części - jest nieprawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 20 stycznia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia udziału w nieruchomości nabytego w drodze spadku i działu spadku.

W związku z tym, że złożony wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 19 kwietnia 2021 r., nr 0112-KDIL2-1.4011.60.2021.1.AMN, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ww. ustawy, wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków, w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Jednocześnie poinformowano Wnioskodawcę, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem, nie wlicza się do terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłane w dniu 19 kwietnia 2021 r., skutecznie doręczono w dniu 20 kwietnia 2021 r., natomiast w dniu 29 kwietnia 2021 r. do tut. organu wpłynęło pismo będące odpowiedzią na ww. wezwanie.

Jednakże po dokonaniu ponownej analizy sprawy stwierdzono, że złożony wniosek zawierał braki formalne, które wymagały uzupełnienia, w związku z powyższym pismem z 29 kwietnia 2021 r., nr 0112-KDIL2-1.4011.60.2021.2.AMN, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h Ordynacji podatkowej, wezwano Wnioskodawcę do usunięcia tego braku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Równocześnie, ponownie poinformowano Wnioskodawcę, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a jego uzupełnieniem, nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

Wezwanie wysłane 29 kwietnia 2021 r., skutecznie doręczono 2 maja 2021 r., natomiast 6 maja 2021 r. wniosek uzupełniono.

We wniosku przedstawiono następujące stany faktyczne.

Dnia 27 grudnia 2017 r. zmarł ojciec Wnioskodawcy, (…), który pozostawił w spadku 1/2 części nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem mieszkalnym (…). Druga połowa należała do żyjącej matki Wnioskodawcy, która otrzymała połowę domu po rozwodzie z ojcem w 1990 roku.

Dnia 2 kwietnia 2019 r. postanowieniem Sądu Rejonowego (…) Wydział Cywilny sąd stwierdził nabycie spadku przez Wnioskodawcę i przez rodzeństwo Wnioskodawcy, każdy po 1/5 części.

Dnia 4 lipca 2019 r., Sąd Rejonowy (…) na wniosek Wnioskodawcy i jego rodzeństwa postanowił dokonać zgodnego działu spadku po ojcu (…), w taki sposób, że cały spadek, czyli 1/2 części nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem mieszkalnym (…), w całości otrzymuje Wnioskodawca - (…) - ze spłatami na rzecz pozostałych wnioskodawców: (…) w kwocie po 5000,00 zł dla każdego.

Spłaty rodzeństwa Wnioskodawca dokonał gotówką do 31 grudnia 2019 r.

Dnia 24 czerwca 2020 roku Wnioskodawca i matka Wnioskodawcy sprzedali udziały w powyższej nieruchomości za łączną kwotę 170.000,00 złotych, czyli Wnioskodawca otrzymał połowę tej kwoty, tj. 85.000,00 złotych.

W uzupełnieniu wniosku zainteresowany wskazał, że spadkodawca,(…) wraz z żoną, a matką Wnioskodawcy, zakupił nieruchomość gruntową w (…) aktem notarialnym dnia 14 października 1969 r., następnie zabudowali ją budynkiem mieszkalnym oddanym do użytku w 1984 r. (…) rozwiódł się z matką Wnioskodawcy 15 czerwca 1990 r., więcej związków małżeńskich nie zawierał.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy zbycie nieruchomości otrzymanej w spadku i w wyniku działu spadku przed upływem 5 lat od nabycia spadku będzie zaliczany do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT (odpłatne zbycie), a w konsekwencji będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 30e ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?
2. Czy przy obliczaniu, zgodnie z art. 30e ustawy o PIT, podatku dochodowego z odpłatnego zbycia nieruchomości, można za koszty uzyskania przychodu uznać zasądzone przy dziale spadku kwoty spłaty na rzecz pozostałych spadkobierców, zgodnie z art. 22 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

Pytanie 1.

NIE. Zbycie nieruchomości otrzymanej w spadku i w wyniku działu spadku przed upływem 5 lat od nabycia spadku nie będzie zaliczany do źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT (odpłatne zbycie nieruchomości), gdyż nie jest tam literalnie wymieniony, a w konsekwencji NIE będzie podlegał opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na zasadach określonych w art. 30e ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Pytanie 2.

NIE. Nie można za koszty uzyskania przychodu uznać zasądzone przy dziale spadku kwoty spłaty na rzecz pozostałych spadkobierców, zgodnie z art. 22 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, ponieważ zbycie nieruchomości otrzymanej w spadku i w wyniku działu spadku nie stanowi źródła przychodów o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o PIT (odpłatne zbycie nieruchomości), a zatem nie będą występowały koszty uzyskania przychodu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionych stanów faktycznych w zakresie skutków podatkowych zbycia udziału w nieruchomości nabytego w drodze spadku i działu spadku:

• w części dotyczącej odpłatnego zbycia udziału w nieruchomości w części nabytej przez Wnioskodawcę w wyniku spadku - jest prawidłowe,
• w pozostałej części - jest nieprawidłowe.
  
  

W myśl art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

• jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy - przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.
  
  

Według art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Natomiast, stosownie do art. 10 ust. 7 ww. ustawy, nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8, odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8, do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanów faktycznych wynika, że 27 grudnia 2017 r. zmarł ojciec Wnioskodawcy, który pozostawił w spadku 1/2 części nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem mieszkalnym. Druga połowa należała do żyjącej matki Wnioskodawcy, która otrzymała połowę domu po rozwodzie z ojcem w 1990 roku.

Dnia 2 kwietnia 2019 r. postanowieniem Sądu Rejonowego (…)s ąd stwierdził nabycie spadku przez Wnioskodawcę i przez rodzeństwo Wnioskodawcy, każdy po 1/5 części.

Dnia 4 lipca 2019 r., Sąd Rejonowy (…) na wniosek Wnioskodawcy i jego rodzeństwa postanowił dokonać zgodnego działu spadku po ojcu (…), w taki sposób, że cały spadek, czyli 1/2 części nieruchomości gruntowej zabudowanej budynkiem mieszkalnym, w całości otrzymał Wnioskodawca, ze spłatami na rzecz pozostałych wnioskodawców.

Spłaty rodzeństwa Wnioskodawca dokonał gotówką do 31 grudnia 2019 r.

Dnia 24 czerwca 2020 roku Wnioskodawca i matka Wnioskodawcy sprzedali udziały w powyższej nieruchomości za łączną kwotę 170.000,00 złotych, czyli Wnioskodawca otrzymał połowę tej kwoty, tj. 85.000,00 złotych.

Spadkodawca, wraz z żoną, a matką Wnioskodawcy, zakupił przedmiotową nieruchomość gruntową aktem notarialnym dnia 14 października 1969 r.

Wobec powyższego wskazać należy, że zgodnie z art. 922 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740, z późn. zm.), prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej. W myśl art. 924 oraz art. 925 ww. ustawy spadek otwiera się z chwilą śmierci spadkodawcy, a spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku.

Stosownie do art. 1025 § 1 Kodeku cywilnego, prawomocne postanowienie sądu o nabyciu spadku, czy też akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza, potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.

W myśl art. 1035 ustawy Kodeks cywilny, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych z zachowaniem przepisów niniejszego tytułu. Dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców (art. 1037 § 1 Kodeksu cywilnego).

Natomiast zgodnie z art. 210 Kodeksu cywilnego każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Stosownie zaś do art. 211 i art. 212 ww. Kodeksu zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych, bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli.

Zgodnie z teorią prawa rzeczowego, przyznanie danej osobie na wyłączną własność rzeczy w wyniku, działu spadku czy też zniesienia współwłasności jest nabyciem tych rzeczy. Jednakże, co wynika z analizy orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego nabyciem w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, nie jest przyznanie rzeczy na wyłączną własność jednemu ze współwłaścicieli, ale tylko wówczas jeśli:

1. podział taki jest ekwiwalentny w naturze i nie towarzyszą mu spłaty i dopłaty lub
2. jeżeli wartość otrzymanej przez daną osobę rzeczy w wyniku podziału tego majątku, mieści się w udziale, jaki przysługiwał jej w majątku wspólnym (rzeczy wspólnej).
   
   

Jeżeli spełnione są wymienione wyżej warunki, podział majątku nie może być rozpatrywany w kategoriach nabycia. W takiej sytuacji za datę nabycia nieruchomości uznać należy datę pierwotnego nabycia udziału w nieruchomości. Jeżeli jednak na skutek dokonanego podziału przysługujący danej osobie udział ulega powiększeniu wówczas czynność ta skutkuje nabyciem ponad dotychczas posiadany udział. Podkreślić należy, iż w każdej sytuacji, kiedy w wyniku działu spadku lub zniesienia współwłasności jeden z dotychczasowych współwłaścicieli został zobowiązany do spłaty, mamy do czynienia z nieekwiwalentnym podziałem, a po stronie osoby zobowiązanej do spłaty następuje nabycie majątku przekraczające pierwotnie posiadany przez nią udział we współwłasności.

Jak wynika z treści wniosku, w wyniku działu spadku Wnioskodawca stał się wyłącznym właścicielem 1/2 części nieruchomości, o której mowa we wniosku. Dział spadku odbył się ze spłatą na rzecz pozostałych spadkobierców, tj. rodzeństwa Wnioskodawcy. Zatem uznać więc należy, iż skutkował on nabyciem przez Wnioskodawcę udziałów w 1/2 części nieruchomości ponad dotychczas posiadany udział.

Powyższe znajduje potwierdzenie w art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.

W konsekwencji w sytuacji przedstawionej we wniosku termin, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym należy liczyć od końca 1969 r. w części odpowiadającej udziałowi jaki przysługiwał Wnioskodawcy w spadku (tj. 1/5), zgodnie z art. 10 ust. 5 ustawy. Natomiast w części odpowiadającej udziałowi, jaki Wnioskodawca nabył w wyniku działu spadku (tj. 4/5), termin ten należy liczyć od końca 2019 roku.

Dokonując więc oceny skutków prawnych przedstawionych stanów faktycznych należy uznać, że odpłatne zbycie w 2020 r. udziału w nieruchomości w części nabytej przez Wnioskodawcę w wyniku spadku, nie będzie stanowić źródła przychodu, ponieważ zgodnie z przepisem art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym, zbycie tej części udziału nastąpiło po upływie 5 lat od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło jej nabycie przez spadkodawcę. Natomiast odpłatne zbycie udziałów w nieruchomości, w częściach odpowiadających udziałom, które Wnioskodawca nabył w wyniku działu spadku stanowi źródło przychodu podlegające opodatkowaniu podatkiem dochodowym, ponieważ termin, o którym mowa w ww. przepisie art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w tym przypadku nie upłynął.

I tak w myśl art. 30e ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c podatek dochodowy wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Stosownie do art. 30e ust. 2 ww. ustawy, podstawą obliczenia podatku, jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Przy czym przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej (art. 19 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Pojęcie kosztów odpłatnego zbycia (sprzedaży) nie zostało przez ustawodawcę zdefiniowane w ustawie, należy zatem stosować językowe rozumienie tego wyrażenia, zgodnie z którym za koszty sprzedaży nieruchomości lub praw majątkowych uważa się wszystkie wydatki poniesione przez sprzedającego, które są konieczne, aby transakcja sprzedaży mogła dojść do skutku (wszystkie niezbędne wydatki bezpośrednio związane z tą czynnością). Do wydatków takich można zaliczyć przykładowo koszty wyceny nieruchomości przez rzeczoznawcę majątkowego, prowizje pośredników w sprzedaży nieruchomości, koszty ogłoszeń w prasie związanych z zamiarem sprzedaży nieruchomości, wydatki związane ze sporządzeniem przez notariusza umowy cywilnoprawnej, koszty i opłaty sądowe, itp. Pomiędzy tymi wydatkami a dokonanym odpłatnym zbyciem musi istnieć związek przyczynowo – skutkowy.

Zgodnie z art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

W myśl art. 22 ust. 6d ww. ustawy, za koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku, darowizny lub w inny nieodpłatny sposób, uważa się udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania oraz kwotę zapłaconego podatku od spadków i darowizn w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub prawa przyjęta do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych przyjętej do opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn. Do kosztów uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia nieruchomości i praw, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c, nabytych w drodze spadku zalicza się również udokumentowane koszty nabycia lub wytworzenia poniesione przez spadkodawcę oraz przypadające na podatnika ciężary spadkowe, w takiej części, w jakiej wartość zbywanej rzeczy lub zbywanego prawa odpowiada łącznej wartości rzeczy i praw majątkowych nabytych przez podatnika. Przez ciężary spadkowe, o których mowa w zdaniu drugim, rozumie się spłacone przez podatnika długi spadkowe, zaspokojone roszczenia o zachowek oraz wykonane zapisy zwykłe i polecenia, również w przypadku, gdy podatnik spłacił długi spadkowe, zaspokoił roszczenia o zachowek lub wykonał zapisy zwykłe i polecenia po dokonaniu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c.

Zatem w przypadku nieruchomości nabytych odpłatnie w drodze działu spadku, tj. z obowiązkiem spłaty pozostałych spadkobierców zastosowanie znajduje art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Podkreślić również należy, że spłata spadkobierców nie stanowi ciężaru spadkowego, o którym mowa w art. 22 ust. 6d ww. ustawy.

W konsekwencji, kosztem uzyskania przychodu w sytuacji sprzedaży nieruchomości nabytych w drodze działu spadku może być udokumentowana (faktyczna) kwota spłaty na rzecz pozostałych spadkobierców oraz koszty postępowania związanego z działem spadku, ponieważ mieszczą się one w kategorii kosztów nabycia, o których mowa w ww. art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec tego uznać należy, że Wnioskodawca z tytułu zbycia udziałów w nieruchomości nabytych w wyniku działu spadku jest uprawniony do zaliczenia do kosztów uzyskania przychodu na podstawie art. 22 ust. 6c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, udokumentowanych wydatków, poniesionych na spłatę na rzecz rodzeństwa tytułem nabycia w dziale spadku udziałów w nieruchomości.

Interpretacja dotyczy zaistniałych stanów faktycznych przedstawionych przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzeń.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.