INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 19 lipca 2011 r. (data wpływu 25 lipca 2011 r.), uzupełnionym w dniu 10 października 2011 r. (data wpływu), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku naliczonego związanego z realizacją projektu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 lipca 2011 r. został złożony wniosek, uzupełniony w dniu 10 października 2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku naliczonego związanego z realizacją projektu.

W przedmiotowym wniosku oraz jego uzupełnieniu, przedstawiono następujący stan faktyczny.

Gmina, jako jednostka samorządu terytorialnego, jest „płatnikiem” podatku od towarów i usług zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), której nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony. Nie dokonuje żadnych zakupów związanych z czynnościami opodatkowanymi, w związku z którymi można byłoby odliczyć podatek naliczony. Odprowadza podatek od towarów i usług tylko od czynności związanych z: czynszami, najmem lokali, dzierżawą mienia komunalnego, sprzedażą mienia komunalnego, użytkowaniem wieczystym, nie odliczając podatku naliczonego. Gmina jest „płatnikiem” podatku od towarów i usług bez możliwości odliczenia podatku od towarów i usług, związanego z inwestycjami. Podatek od towarów i usług, w związku z ubieganiem się o środki z Unii Europejskiej, może być kosztem kwalifikowanym w przypadku braku możliwości jego odzyskania. Gmina nie może go odzyskać w związku z realizacją projektu. Wniosek o dofinansowanie złożyła w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013, w zakresie działania 6.2 „Ochrona środowiska przed zanieczyszczeniami i zniszczeniami”, poddziałania 6.2.2 „Bezpieczeństwo ekologiczne”.

Na podstawie art. 86 ust. 1 ww. ustawy, podatek nie podlega odliczeniu, jeżeli nabycie nie jest związane ze sprzedażą opodatkowaną. Gmina zakupiła średni samochód ratowniczo-gaśniczy z napędem na obie osie, o maksymalnej mocy 280 KM, odpowiadający normie PN-EN 1846-1.

Samochód spełnia wymogi rozporządzenia MSWiA z dnia 20 czerwca 2007 r., stawiane współczesnym pojazdom pożarniczym. Gmina przekazała ww. samochód na rzecz OSP do nieodpłatnego użytkowania.

Realizacja projektu przyczyni się do zwiększenia poczucia bezpieczeństwa zarówno wśród mieszkańców, jak i turystów oraz gości biorących udział w miejscowych imprezach sportowych i rekreacyjnych. Dodatkowo wpłynie na poprawienie jakości i ochronę środowiska naturalnego, poprzez likwidację różnego typu zagrożeń spowodowanych głównie przez przedostawanie się szkodliwych substancji podczas wypadków drogowych, awarii technicznych, a także likwidację skutków klęsk żywiołowych. Przedsięwzięcie jest zgodne z poddziałaniem 6.2.2 „Bezpieczeństwo ekologiczne”, w ramach działania 6.2 „Ochrona środowiska przed zanieczyszczeniami i zniszczeniami”, osi priorytetowej 6 „Środowisko przyrodnicze” Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2007-2013. Celem tego poddziałania jest wzrost zabezpieczenia regionu na wypadek klęsk żywiołowych i katastrof ekologicznych. Dlatego też zakup średniego samochodu ratowniczo-gaśniczego dla Ochotniczej Straży Pożarnej, może w bezpośredni sposób przyczynić się do podniesienia zabezpieczenia przeciwpożarowego w miejscowości, które nieopanowane w stosunkowo szybkim czasie może stanowić ogromne niebezpieczeństwo dla ludzi oraz przyrody.

Zgodnie z rozporządzeniem Ministra Finansów z dnia 27 kwietnia 2004 r. (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.) w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, otrzymanie zwrotu podatku Gminie nie przysługuje.

W związku z powyższym, w uzupełnieniu wniosku, zadano następujące pytanie:

Czy Gmina, w obecnym stanie prawnym, ma możliwość odzyskania podatku od towarów i usług z tytułu poniesionych wydatków...

Zdaniem Wnioskodawcy, wyrażonym w uzupełnieniu wniosku, nie może odliczyć podatku naliczonego z tytułu poniesionych wydatków i nie ma możliwości odzyskania podatku od towarów i usług, bowiem dokonane zakupy nie mają związku z czynnościami opodatkowanymi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z dyspozycją zawartą w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 54, poz. 535 ze zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 88 ust. 4 powołanej ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 20.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom podatku od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług, w następstwie której podatnicy realizujący czynności zwolnione, są w podobnej sytuacji jak ostateczny nabywca (konsument) towaru lub usługi, z wyjątkiem przypadków jednoznacznie wskazanych w ustawie o podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

W rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 4 kwietnia 2011 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 73, poz. 392 ze zm.), przewidziano przypadki, w których kwota podatku naliczonego może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług finansowanego ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej, oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Przepisy powołanego rozporządzenia określają katalog środków, które stanowią ww. środki bezzwrotnej pomocy zagranicznej (§ 8 ust. 3 i 4). Uzyskanie pomocy finansowej pochodzącej ze źródeł, o których mowa w tych przepisach daje prawo do ubiegania się o zwrot podatku w oparciu o przepisy zawarte w rozdziale 9 tego rozporządzenia.

Powołane przez Gminę rozporządzenie z dnia 27 kwietnia 2004 r. w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (Dz. U. Nr 97, poz. 970 ze zm.), które obowiązywało do dnia 30 listopada 2008 r., regulowało powyższą kwestię w analogiczny sposób w rozdziale 12 oraz § 6 ust. 3 i 4.

W oparciu o zapis art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (t. j. Dz. U. z 2001 r. Nr 142, poz. 1591 ze zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

W art. 6 ust. 1 tej ustawy wskazano, iż do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

W świetle art. 7 ust. 1 pkt 14 ww. ustawy z dnia 8 marca 1990 r., zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy, w szczególności zadania własne obejmują sprawy m. in. porządku publicznego i bezpieczeństwa obywateli oraz ochrony przeciwpożarowej i przeciwpowodziowej (...).

Biorąc pod uwagę przedstawiony we wniosku stan faktyczny oraz treść powołanych przepisów należy stwierdzić, że Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego, gdyż nie istnieje związek zakupionego w ramach przedmiotowego projektu samochodu ratowniczo-gaśniczego z czynnościami opodatkowanymi. Wnioskodawcy nie przysługuje również prawo otrzymania zwrotu tego podatku, gdyż dofinansowanie, o które się ubiega, nie stanowi środków, o których mowa w § 8 ust. 3 i 4 wskazanego wyżej rozporządzenia Ministra Finansów.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania kwestii możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych, ponieważ kwestię tę rozstrzygają przepisy regulujące zasady korzystania ze środków bezzwrotnej pomocy zagranicznej.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie, ul. Emilii Plater 1, 10-562 Olsztyn, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Bydgoszczy Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Toruniu, ul. Św. Jakuba 20, 87-100 Toruń.