Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.267.2021.2.AB
z 14 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 31 marca 2021 r. (data wpływu 31 marca 2021 r.) uzupełnionym pismem z 26 maja 2021 r. (data wpływu 28 maja 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działki nr 1 – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 31 marca 2021 r. został złożony ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku opodatkowania podatkiem VAT sprzedaży działki nr 1.

Ww. wniosek został uzupełnionym pismem z 26 maja 2021 r. (data wpływu 28 maja 2021 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie tut. organu z 20 maja 2021 r. znak: 0111-KDIB3-1.4012.267.2021.1.AB.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Działka ewidencyjna nr 1 o pow. 0,0694 ha, niezabudowana, oznaczona jako łąki trwałe, objęta Księgą wieczystą 6, położona (…), której właścicielem jest (…), zamieszkała (…), została nabyta w drodze umowy darowizny Rep. A nr 4 z 12 lipca 1994 roku sporządzonej w (…).

Z zaświadczenia z dnia 18 maja 2020 roku, znak (…) wydanego z up. Wójta Gminy wynika, iż działka ta znajduje się częściowo w terenach zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej oraz usługowej o niskiej intensywności, częściowo leży w terenie drogi krajowej, a pozostała część leży w terenie drogi gminnej dojazdowej - zgodnie z zatwierdzonym i obowiązującym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Gminy Uchwałą nr X Rady Gminy z 31 marca 2005 roku, ponadto działka znajduje się poza obszarem rewitalizacji wyznaczonego uchwałą Rady Gminy nr X z 06 grudnia 2016 r. w sprawie wyznaczenia obszaru zdegradowanego oraz obszaru rewitalizacji na terenie Gminy.

Właściciel gruntu o nr ewidencyjnym 1 nie prowadzi działalności gospodarczej, a działka została nabyta w drodze darowizny do majątku osobistego, bez zamiaru odsprzedaży. Od chwili nabycia grunt nie był udostępniany na podstawie umów cywilnoprawnych oraz nie była prowadzona na nim działalność gospodarcza. Nie ponoszono żadnych nakładów finansowych, ani nie prowadzono działań marketingowych, w celu sprzedaży wyżej wymienionej działki. Właściciel działki nie współpracuje z biurami pośrednictwa lub innymi podmiotami pośredniczącymi w obrocie nabywania nieruchomości. Ponadto nie prowadzono czynności zwiększających atrakcyjność nieruchomości takie jak wycinka drzew, krzewów czy działań związanych z uzbrojeniem terenu czy przyłączem mediów.

W dniu 18.06.2020 roku na wyżej wymienioną nieruchomość podpisano przedwstępną umowę sprzedaży w formie aktu notarialnego Rep. A Nr (…) w Kancelarii Notarialnej (…). Na podstawie przedwstępnej umowy sprzedaży (…) zobowiązuje się sprzedać Spółce pod firmą (…) prawo własności nieruchomości - działki ewidencyjnej nr 1, pod następującymi warunkami: uzyskania przez Kupującego prawomocnej, ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę jednokondygnacyjnego obiektu handlowo-usługowego wraz z miejscami parkingowymi, uzyskania przez Kupującego prawomocnej, ostatecznej decyzji zezwalającej na lokalizację zjazdu na przedmiotową nieruchomość lub pozwolenia na budowę przedmiotowego zjazdu według koncepcji Kupującego, niestwierdzenia ponadnormatywnego zanieczyszczenia nieruchomości skutkującego koniecznością rekultywacji, uzyskania przez Kupującego warunków technicznych przyłączy - kanalizacji sanitarnej, wodnej, deszczowej oraz przyłącza energetycznego zgodnie z koncepcją Kupującego, uzyskania warunków technicznych usunięcia kolizji infrastruktury technicznej z planowanym obiektem handlowym, uzyskania przez Sprzedającą indywidualnej interpretacji podatkowej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o konieczności naliczenia bądź zwolnienia z naliczenia podatku VAT.

Sprzedająca udzieliła kupującemu pełnomocnictwa do występowania przed wszelkimi organami administracji publicznej oraz podejmowania wszelkich działań niezbędnych do uzyskania decyzji i pozwoleń opisanych wyżej.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że:

Ad.1.

Wnioskodawca nie był i nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT.

Ad.2.

Działka 1 nie była w żaden sposób użytkowana.

Ad.3.

Wnioskodawca nie był i nie jest rolnikiem ryczałtowym.

Ad.4

Działka 1 nie była i nie jest wykorzystywana przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności rolniczej.

Ad.5.

Wnioskodawca nie dokonywał z przedmiotowej działki sprzedaży żadnych płodów rolnych.

Ad.6.

Działka 1 była przedmiotem dzierżawy spisanej na 3 miesiące związanej tylko i wyłącznie ze sprzedażą nieruchomości, bez celowego czerpania korzyści z dzierżawy.

Ad.7.

Wnioskodawca nie występował z wnioskiem o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla działki 1.

Ad.8.

Wnioskodawca nie wnosił o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla działki nr 1.

Ad.9.

Pełnomocnik przed dokonaniem sprzedaży nie będzie składał w imieniu Wnioskodawcy żadnych pism i wniosków.

Ad.10.

Wnioskodawca nie dokonywał wcześniej sprzedaży żadnej nieruchomości.

Ad.11.

Wnioskodawca nie posiada innych nieruchomości przeznaczonych na sprzedaż.

Ad.12.

Środki ze sprzedaży przedmiotowej działki zostaną przeznaczone na potrzeby własne Wnioskodawcy.

Ad.13.

Nabywca sam skontaktował się z Wnioskodawcą.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy sprzedaż działki ewidencyjnej nr 1 przez Wnioskodawcę, będzie opodatkowana podatkiem VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Sprzedaż działki ewidencyjnej nr 1 o pow. 0,0694 ha, oznaczonej jako łąki trwałe, położonej w (…) nie będzie podlegała opodatkowaniem podatku VAT, ponieważ osoba fizyczna dokonująca tej sprzedaży nie prowadzi działalności gospodarczej, nie jest podatnikiem VAT, ani nie działa w charakterze podatnika VAT. Zbycie wyżej wymienionego gruntu wchodzi w zakres tradycyjnego gospodarowania własnym osobistym majątkiem.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.) zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Jak stanowi art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii, o czym stanowi art. 2 pkt 6 ww. ustawy.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zatem, kiedy osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

W tym miejscu podkreślić należy, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

W kwestii opodatkowania dostawy nieruchomości (działek) istotne jest, czy w świetle zaprezentowanego we wniosku opisu sprawy, Wnioskodawca w celu dokonania sprzedaży nieruchomości (działek) będzie podejmował aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producenta, handlowca i usługodawcę w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpi w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, ze zm.), – a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy – jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Ponadto, jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach C-180/10 i C-181/10, dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10) wynika, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy. Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym.

Należy wskazać, iż przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

Stwierdzić należy, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z okoliczności przedstawionych w opisie sprawy wynika m.in., że Wnioskodawca zamierza sprzedać niezabudowaną działkę ewidencyjną nr 1. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej, a działka została nabyta w drodze darowizny do majątku osobistego, bez zamiaru odsprzedaży. Wnioskodawca nie był i nie jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem podatku VAT. Od chwili nabycia grunt nie był udostępniany na podstawie umów cywilnoprawnych oraz nie była prowadzona na nim działalność gospodarcza. Nie ponoszono żadnych nakładów finansowych, ani nie prowadzono działań marketingowych, w celu sprzedaży wyżej wymienionej działki. Właściciel działki nie współpracuje z biurami pośrednictwa lub innymi podmiotami pośredniczącymi w obrocie nabywania nieruchomości. Ponadto nie prowadzono czynności zwiększających atrakcyjność nieruchomości takie jak wycinka drzew, krzewów czy działań związanych z uzbrojeniem terenu czy przyłączem mediów. Działka 1 nie była w żaden sposób użytkowana. Wnioskodawca nie był i nie jest rolnikiem ryczałtowym a działka 1 nie była i nie jest wykorzystywana przez Wnioskodawcę do prowadzenia działalności rolniczej. Wnioskodawca nie dokonywał z przedmiotowej działki sprzedaży żadnych płodów rolnych. Wnioskodawca nie występował z wnioskiem o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla działki 1 oraz nie wnosił o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu dla ww. działki.

W dniu 18 czerwca 2020 roku na wyżej wymienioną nieruchomość podpisano przedwstępną umowę sprzedaży. Na podstawie przedwstępnej umowy sprzedaży Wnioskodawca zobowiązuje się sprzedać Spółce prawo własności nieruchomości - działki ewidencyjnej nr 1, pod następującymi warunkami: uzyskania przez Kupującego prawomocnej, ostatecznej decyzji o pozwoleniu na budowę jednokondygnacyjnego obiektu handlowo-usługowego wraz z miejscami parkingowymi, uzyskania przez Kupującego prawomocnej, ostatecznej decyzji zezwalającej na lokalizację zjazdu na przedmiotową nieruchomość lub pozwolenia na budowę przedmiotowego zjazdu według koncepcji Kupującego, niestwierdzenia ponadnormatywnego zanieczyszczenia nieruchomości skutkującego koniecznością rekultywacji, uzyskania przez Kupującego warunków technicznych przyłączy - kanalizacji sanitarnej, wodnej, deszczowej oraz przyłącza energetycznego zgodnie z koncepcją Kupującego, uzyskania warunków technicznych usunięcia kolizji infrastruktury technicznej z planowanym obiektem handlowym, uzyskania przez Wnioskodawcę indywidualnej interpretacji podatkowej wydanej przez Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej o konieczności naliczenia bądź zwolnienia z naliczenia podatku VAT.

Wnioskodawca udzielił kupującemu pełnomocnictwa do występowania przed wszelkimi organami administracji publicznej oraz podejmowania wszelkich działań niezbędnych do uzyskania decyzji i pozwoleń opisanych wyżej. Pełnomocnik przed dokonaniem sprzedaży nie będzie składał w imieniu Wnioskodawcy żadnych pism i wniosków. Działka 1 była przedmiotem dzierżawy spisanej na 3 miesiące związanej tylko i wyłącznie ze sprzedażą nieruchomości, bez celowego czerpania korzyści z dzierżawy. Środki ze sprzedaży przedmiotowej działki zostaną przeznaczone na potrzeby własne Wnioskodawcy.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, czy sprzedaż niezabudowanej działki nr 1 będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z przywołanych wyżej przepisów wynika, że dostawa towarów podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w sytuacji, gdy działaniom podmiotu dokonującego tej dostawy można przypisać znamiona prowadzenia działalności gospodarczej, co w efekcie przesądza o uzyskaniu przez niego statusu podatnika. Warto w tym miejscu zaznaczyć, że powyższe może mieć miejsce również w odniesieniu do czynności dokonanej jednorazowo. Dla uznania czynności za wykonywaną w ramach działalności gospodarczej nie ma bowiem znaczenia częstotliwość jej wykonywania, lecz okoliczności w jakich ją wykonano. Oznacza to, że w niniejszej sprawie należy przeanalizować całokształt działań jakie Wnioskodawca podjął w odniesieniu do działki będącej przedmiotem sprzedaży.

W przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności, w jakich będzie realizowana transakcja. Bowiem, co do zasady, osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, nie są podatnikami podatku VAT.

W świetle powyższego, aby wyjaśnić wątpliwości należy w pierwszej kolejności ustalić, czy w okolicznościach niniejszej sprawy Wnioskodawca działa w charakterze podatnika VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

W kontekście powyższych rozważań istotna jest więc ocena, czy z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca podejmował działania charakterystyczne dla profesjonalnego obrotu nieruchomościami. Ocena ta winna przy tym uwzględniać, nie tylko samodzielne znaczenie poszczególnych kryteriów kwalifikacji określonych działań jako cech charakteryzujących działalność handlową, ale też brać pod uwagę całokształt tychże działań, ich wzajemne uzupełnianie się i przydatność z punktu widzenia tego rodzaju działalności gospodarczej.

Biorąc powyższe pod uwagę należy stwierdzić, że z zawartego opisu sprawy nie wynika taka aktywność Wnioskodawcy, która wykraczałaby poza ramy czynności związanych ze zwykłym wykonywaniem prawa własności. Wnioskodawca nie podjął ciągu działań, które wskazywałyby na aktywność w zakresie obrotu nieruchomościami.

O uznaniu za podatnika Wnioskodawcy nie może przesądzać dzierżawa nieruchomości kupującemu przez okres 3 miesięcy, gdyż nie sposób uznać że była to dzierżawa wykonywana w sposób ciągły dla celów zarobkowych skutkujących uzyskiwaniem korzyści majątkowych, lecz dzierżawa ta była związana ze sprzedażą przedmiotowej działki.

Ponadto tut. organ pragnie zauważyć, że co prawda Wnioskodawca ramach zawartej umowy przedwstępnej udzielili pełnomocnictwa kupującemu, lecz jak wynika z uzupełnienia do przedmiotowego wniosku, pełnomocnik Wnioskodawcy przed dokonaniem sprzedaży działki będącej przedmiotem wniosku nie będzie składał w imieniu Wnioskodawcy żadnych pism i wniosków dotyczących działki nr 1.

Uwzględniając przedstawiony opis zdarzenia przyszłego oraz ww. przepisy należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie brak jest podstaw do uznania Wnioskodawcy – w związku z planowaną sprzedażą działki nr 1 – za podatnika podatku od towarów i usług prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie handlu nieruchomościami.

Zatem, w związku ze sprzedażą działki nr 1 Wnioskodawca nie będzie działał w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy. Sprzedaż przedmiotowej działki, w analizowanej sprawie, należy uznać za czynność związaną ze zwykłym wykonywaniem prawa własności, do której unormowania ustawy o podatku od towarów i usług nie mają zastosowania. Wobec powyższego, sprzedaż działki o nr 1 nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Reasumując, Wnioskodawca dokonując transakcji zbycia działki nr 1 nie występuje w charakterze podatnika podatku VAT, w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem czynność sprzedaży ww. działki nie podlega opodatkowaniu VAT.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy co oznacza, że w przypadku gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.