INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 10.02.2011 r. (data wpływu 22.02.2011 r.), uzupełnionym w dniu 15.03.2011 r., o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów podatkowych w związku z wystawieniem korygujących faktur wewnętrznych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 22.02.2011 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie przychodów podatkowych w związku z wystawieniem korygujących faktur wewnętrznych. W dniu 15.03.2011 r. wpłynęło do tut. organu pismo Spółki z dnia 14.03.2011 r., uzupełniające ww. wniosek o odpis z KRS.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka w toku swojej działalności gospodarczej dokonywała czynności, które zostały przez Spółkę uznane za dostawę towarów opodatkowaną VAT na podstawie art. 7 ust. 2 lub nieodpłatne świadczenie usług, o których mowa w art. 8 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług . W związku z powyższym, na podstawie art. 106 ust. 7 ustawy o VAT, Spółka wystawiała faktury wewnętrzne i deklarowała podatek należny w odpowiednich deklaracjach VAT-7 składanych przez Spółkę. Podatek należny nie został zaliczony przez Spółkę do kosztów uzyskania przychodów.

Na podstawie interpretacji indywidualnej Dyrektora Izby Skarbowej w Warszawie z dnia 8 października 2010 r. (sygn. IPPP1/443-544/09-5/S/AP) wydanej na rzecz Spółki, z uwzględnieniem wyroku WSA w Warszawie z dnia 31 marca 2010 r. (sygn. III SA/Wa 2079/09), w wyniku ponownej analizy przepisów ustawy o VAT, Spółka uznała, że niesłusznie potraktowała niektóre czynności jako podlegające opodatkowaniu VAT na podstawie art. 7 ust. 2 oraz art. 8 ust. 2 ustawy o VAT. W związku z powyższym, Spółka zamierza wystawić wewnętrzne faktury korygujące, zmniejszające podstawę opodatkowania oraz kwotę VAT należnego.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy Spółka, w związku z wystawieniem faktur korygujących do faktur wewnętrznych i zmniejszeniem kwoty VAT należnego, nie zaliczonego uprzednio do kosztów uzyskania przychodów, jest zobowiązana do rozpoznania przychodu w podatku dochodowym od osób prawnych...

Stanowisko Wnioskodawcy.

Zdaniem Spółki, w związku z wystawieniem faktur korygujących i zmniejszeniem kwoty VAT należnego, nie zaliczonego uprzednio do kosztów uzyskania przychodów, Spółka nie jest zobowiązana do rozpoznania przychodu w podatku CIT.

Zgodnie z art. 12 ust. 4 pkt 6 ustawy o CIT, do przychodów nie zalicza się zwróconych, umorzonych lub zaniechanych podatków i opłat stanowiących dochody budżetu państwa albo budżetów jednostek samorządu terytorialnego, nie zaliczonych do kosztów uzyskania przychodów. Niewątpliwie zwrot podatku otrzymany przez Spółkę, w związku z wystawieniem faktur korygujących do faktur wewnętrznych i zmniejszeniem kwoty VAT należnego, od urzędu skarbowego, w związku z korektą VAT należnego niewątpliwie będzie mieścił się w zakresie zastosowania powyższego przepisu, zwłaszcza że Spółka nie zaliczyła VAT należnego do kosztów uzyskania przychodów. Przedmiotowy przepis jest jasny, a jego zastosowanie do sytuacji Spółki, w świetle reguł wykładni językowej nie budzi wątpliwości.

Z kolei, dokonując interpretacji przepisów prawa podatkowego należy kierować się przede wszystkim regułami wykładni językowej. Nie ulega bowiem wątpliwości, iż w polskim systemie prawnym obowiązuje prymat wykładni językowej. Skoro ustawodawca formułuje normy prawne za pomocą języka etnicznego (w jego specyficznej postaci, jaką jest język prawny), to i ustalanie znaczenia oraz zakresu poszczególnych zwrotów musi być dokonywane w ramach reguł językowych tegoż języka.

W związku z powyższym Spółka nie powinna rozpoznać przychodu na gruncie podatku CIT, w związku ze zwrotem należnego podatku VAT, w związku z wystawieniem faktur korygujących do faktur wewnętrznych i zmniejszeniem kwoty VAT należnego. Ponadto, za uznaniem, iż skorygowana przez Spółkę kwota nadpłaconego podatku VAT nie mieści się w kategorii przychodu przemawia treść art. 12 ust. 1 pkt 4f ustawy o CIT, który stanowi, iż przychodem jest, w przypadku obniżenia lub zwrotu podatku VAT, naliczony podatek VAT w tej części, która została uprzednio zaliczona do kosztów uzyskania przychodów.

W związku z powyższym, jasno z przedmiotowego przepisu wynika, że skoro Spółka nie zaliczyła podatku VAT należnego do kosztów uzyskania, to przysporzenie uzyskane przez Spółkę, w związku ze zwrotem podatku VAT, nie stanowi przychodu na gruncie podatku CIT.

Reasumując, Spółka stoi na stanowisku, że w związku z wystawieniem faktur korygujących i zmniejszeniem kwoty VAT należnego, nie zaliczonego uprzednio do kosztów uzyskania przychodów, Spółka nie jest zobowiązana do rozpoznania przychodu w podatku CIT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę oraz stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-019 Warszawa, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie, Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.