INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t. j. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 ze zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów – uwzględniając prawomocny wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, sygn. akt I SA/Lu 907/10 (data wpływu 15.12.2011 r.) - stwierdza, że stanowisko Pani przedstawione we wniosku z dnia 10.05.2010 r. (data wpływu 11.05.2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego na podstawie tzw. ulgi meldunkowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 11.05. 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości zwolnienia z opodatkowania przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego na podstawie tzw. ulgi meldunkowej.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

Na podstawie aktu notarialnego z dnia 12.11.2007 r. Wnioskodawczyni nabyła wraz z mężem - na odrębną własność - lokal mieszkalny (kawalerkę), będący własnością Spółdzielni Mieszkaniowej w L. wraz z udziałem we wspólnych częściach budynku. Łącznie z lokalem nabyli udział we własności działki gruntu, na którym posadowiony jest budynek. Nabycia dokonali ze wspólnego dorobku na podstawie wspólności ustawowej. W lokalu tym zameldowany był tylko mąż Wnioskodawczyni w okresie od 1992 roku do dnia jego zbycia. Wnioskodawczyni nie była zameldowana w tym lokalu, ponieważ nie widzieli takiej potrzeby skoro i tak mieszkanie stanowiło własność Wnioskodawczyni i jej małżonka. Niemniej Wnioskodawczyni wskazuje, iż pomimo braku formalnego zameldowania w przedmiotowym lokalu, była zaangażowana w jego utrzymanie. Ponadto jako współwłaścicielka nieruchomości, (piętrowy domek jednorodzinny) położonej w C. była tam już zameldowana. Nieruchomość ta została przekazana Wnioskodawczyni i jej bratu w darowiźnie od rodziców, co miało miejsce w grudniu 1983 roku.

Decyzję o meldunku w lokalu mieszkalnym w L. utrudniała również sytuacja rodzinna Wnioskodawczyni - konflikty z rodziną brata związane z nieruchomością położoną w C. Wnioskodawczyni obawiała się, że jak się wymelduje z darowanej nieruchomości to będzie miała problemy z jej zasiedleniem w przyszłości. Aby uregulować sprawy związane z otrzymaną w darowiźnie nieruchomością postanowili mieszkanie w L. sprzedać, a pieniądze przeznaczyć na rozdzielenie mediów, budowę odrębnego wejścia, rozdzielenie instalacji grzewczej, jak również ustanowienie odrębnej własności lokali w budynku położonym w C.

Z powodów osobistych Wnioskodawczyni wraz z mężem zmuszeni byli zatem mieszkanie w L. sprzedać, czego dokonali na podstawie aktu notarialnego z 03.04.2009 r. sprzedając wskazany lokal wraz z przynależnymi do niego prawami za kwotę łączną 105.000 zł. Małżonek Wnioskodawczyni złożył we właściwym urzędzie skarbowym oświadczenie o spełnieniu warunków do zwolnienia uzyskanej ze sprzedaży kwoty w terminie 14 dni od dokonania sprzedaży. Ponieważ tutejszy urząd skarbowy odmówił przyjęcia od Wnioskodawczyni takiego oświadczenia motywując to brakiem prawa do tzw. ulgi meldunkowej ze względu na brak zameldowania w zbytym lokalu, oświadczenie to wysłała pocztą za zwrotnym potwierdzeniem odbioru w dniu 29 kwietnia 2010 r.

Jak z powyższego wynika motywem postępowania Wnioskodawczyni i jej męża nie była chęć zarobku na sprzedaży nieruchomości, ale życiowa konieczność, która zmusiła ich do takich rozwiązań.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w opisanej powyżej sytuacji Wnioskodawczyni jest uprawniona do skorzystania z tzw. ulgi meldunkowej do której, w jej mniemaniu, nabyła prawo na podstawie obowiązujących do końca 2008 roku przepisów art. 21 ust. 1 pkt 126 i art. 21 ust. 22 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz art. 8 ust. 1 i 3 ustawy z dnia 6.11.2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych...

Zdaniem Wnioskodawcy, prawo do ulgi meldunkowej w opisanej powyżej sytuacji wynika wprost z art. 21 ust. 1 pkt 126 i art. 21 ust. 22 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych w brzmieniu obowiązującym do końca 2008 r.

Przepisy te stanowiły bowiem, że prawo do zwolnienia przychodów uzyskanych z odpłatnego zbycia, m.in. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość, przysługuje jeżeli podatnik był zameldowany w tym lokalu na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą jego zbycia. Zwolnienie to jak wynika z powołanych przepisów, ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków. Przepisy te zatem jednocześnie wskazują, że warunkiem zwolnienia przychodów ze sprzedaży lokalu mieszkalnego zbywanego przez małżonków, jest zameldowanie przynajmniej jednego z nich w tym lokalu powyżej 12 miesięcy przed datą jego zbycia. Taka sytuacja ma miejsce w przypadku Wnioskodawczyni gdyż jej mąż był zameldowany w tym lokalu powyżej 12 miesięcy, co w konsekwencji uprawnia Wnioskodawczynię do zwolnienia przychodów uzyskanych ze sprzedaży lokalu. Wnioskodawczyni wskazuje iż prawo to zostało zagwarantowane na zasadzie ochrony praw nabytych na podstawie praw nabytych na podstawie przepisów art. 8 ust. 1 i 3 ustawy z 06.11.2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (…).

W terminie określonym przepisami Wnioskodawczyni złożyła również oświadczenie o prawie do zwolnienia uzyskanych przychodów ze sprzedaży nieruchomości pomimo odmowy jego przyjęcia przez organ podatkowy. Zgodnie z powołaną ustawą termin ten upływa z terminem złożenia zeznania podatkowego za dany rok podatkowy, w którym nastąpiło zbycie nieruchomości tj. – co do zasady – do dnia 30 kwietnia następnego roku.

Zdaniem Wnioskodawczyni prawo do zwolnienia uzyskanej kwoty ze sprzedaży mieszkania będącego współwłasnością Wnioskodawczyni i jej męża jest bezsporne i nie może być negowane przez organy podatkowe.

W wyrażonym przez Wnioskodawczynię stanowisku utwierdzają ją zarówno wydane w tym zakresie interpretacje organów podatkowych jak i wyroki sadowe, jak np.

1. interpretacja indywidualna Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach z 10.11.2009 r. (IBPBII/2/415-856/09/MM).
2. wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 24.02.2009 r. (sygn. akt I SA/Bd 12/09).
   
   

W wyroku tym Sąd uznając, że każdy z małżonków jest odrębnym podmiotem podatku dochodowego, wskazał jednak, że „skoro podatnikiem jest każdy z małżonków odrębnie, to w braku regulacji zawartej w art. 21 ust. 22 nie budziłoby wątpliwości, że powyższe zwolnienie podatkowe ma zastosowanie jedynie do tego z nich, który był zameldowany w lokalu mieszkalnym na okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed odpłatnym zbyciem i że warunkiem skorzystania ze zwolnienia przez obydwu z małżonków jest zameldowanie każdego z nich na wskazany wyżej okres. Jeżeli jednak w art. 21 ust. 22 stanowi się, że ulga meldunkowa ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków, to w ocenie Sądu, mimo że warunek zameldowania spełnia tylko jeden z małżonków, zwolnienie od podatków przychodów z odpłatnego zbycia ma zastosowanie również do małżonka, który tego warunku nie spełnia. Tylko wtedy zwolnienie podatkowe będzie miało zastosowanie łącznie do obojga małżonków. Interpretacja organu podatkowego powoduje, że przepis art. 21 ust. 22 staje się zbędny”

3. wyrok WSA w Lublinie z 21.01.2009 r. (sygn. akt I SA/Lu 622/08).
   
   

Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów wydał na podstawie ww. wniosku interpretację indywidualną przepisów prawa podatkowego Nr IPPB2/415-586/10-2/MK1 z dnia 30.07.2010 r., w której uznał stanowisko Pani za nieprawidłowe.

W powyższej interpretacji stwierdzono, iż Wnioskodawczyni nie przysługuje prawo do skorzystania ze zwolnienia przedmiotowego w ramach tzw. ulgi meldunkowej, ponieważ nie spełniła wymaganych ustawą warunków, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wobec powyższego opodatkowaniu 19% podatkiem dochodowym będzie podlegał dochód uzyskany ze zbycia przedmiotowego lokalu mieszkalnego, odpowiadający wysokości udziału Wnioskodawczyni w wartości wspólnego mieszkania, ustalony na zasadach określonych w art. 30e ww. ustawy.

Interpretacja została doręczona w dniu 05.08.2010 r.

W związku z powyższym rozstrzygnięciem pismem z dnia 17.08.2010 r. (data wpływu 20.08.2010 r. ) Wnioskodawczyni wezwała tut. Organ do usunięcia naruszenia prawa.

W odpowiedzi na powyższe tut. Organ pismem z dnia 27.09.2010 r. Nr IPPB2/415-586/10-4/MK1 (skutecznie doręczonym w dniu 08.10.2010 r.) stwierdził brak podstaw do zmiany indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, podtrzymując argumentację zawartą w interpretacji.

W dniu 03.11.2010 r. (data wpływu 08.11.2010 r.) Strona złożyła za pośrednictwem tut. Organu skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie na wydaną interpretację indywidualną Nr IPPB2/415-586/10-2/MK1 z dnia 30.07.2010 r.

Wyrokiem z dnia 04.03.2011 r., sygn. akt I SA/Lu 907/10 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Lublinie po rozpoznaniu sprawy ze skargi Pani J. P. na interpretację Ministra Finansów z dnia 30.07.2010. r. Nr IPPB2/415-586/10-2/MK1 w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych wydał wyrok, w którym uchylił zaskarżoną interpretację indywidualną.

W uzasadnieniu wyroku Sąd wskazał, iż istotnym z punktu widzenia rekonstrukcji normy prawnej ustanawiającej ulgę podatkową, o której mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy, wskazać należy, że jakkolwiek z przepisu art. 1 w związku z art. 6 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że podatnikiem jest osoba fizyczna, w związku z czym, każdy z małżonków z osobna jest podatnikiem, z wszystkimi konsekwencjami tego stanu rzeczy, w tym z ustalaniem w odniesieniu do każdego z nich z osobna prawa do różnego rodzaju odliczeń, czy zwolnień zmniejszających podstawę opodatkowania, to jednak nie sposób uznać, aby zasada ta determinowała kierunek wykładni przepisu ustanawiającego ulgę podatkową, a więc przepisu, na gruncie którego ustanawiany jest wyjątek od zasady.

Podstawą więc rekonstrukcji normy prawnej kreującej zwolnienie od podatku dochodowego przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego jest przepis art. 21 ust. 1 pkt 126 w związku z art. 21 ust. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z tej normy prawnej wynika, że wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia wymienionych budynków lub lokali pod warunkiem co najmniej 12 miesięcznego zameldowania w nich podatnika na pobyt stały oraz złożenia stosowanego oświadczenia, z tym, że zwolnienie to, kształtowane wskazanymi warunkami (od spełnienia których skorzystanie z niego jest uzależnione), ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków, co oznacza, że warunki tego zwolnienia nie muszą być spełnione przez każdego z małżonków z osobna i wystarczające do skorzystania z tego zwolnienia jest spełnienie tychże warunków przez jednego z małżonków. W tym wyraża się właśnie ustanowienie przez ustawodawcę zasady ustanowionej na gruncie przywołanych przepisów ulgi meldunkowej. Zasadą jest bowiem, że ulga ta przysługuje łącznie obojgu małżonkom.

W świetle obowiązującego stanu prawnego – biorąc pod uwagę rozstrzygnięcie zawarte w wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie z dnia 04.03.2011 r., sygn. akt I SA/Lu 907/10 - stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z przepisami art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t. j. Dz. U. z 2000 r., Nr 14, poz. 176 ze zm.), źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) – przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie;

Dla opodatkowania przychodów z odpłatnego zbycia nieruchomości podatkiem dochodowym od osób fizycznych istotne znaczenie ma data nabycia przedmiotowej nieruchomości.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego na podstawie aktu notarialnego z dnia 12.11.2007 r. Wnioskodawczyni nabyła wraz z mężem - na odrębną własność - lokal mieszkalny położony w L. wraz z udziałem we wspólnych częściach budynku. Łącznie z lokalem nabyli udział we własności działki gruntu, na którym posadowiony jest budynek. Nabycia dokonali ze wspólnego dorobku na podstawie wspólności ustawowej. W lokalu tym zameldowany był tylko mąż Wnioskodawczyni w okresie od 1992 roku do dnia jego zbycia. Wnioskodawczyni nie była zameldowana w tym lokalu. Wnioskodawczyni wraz z mężem postanowili mieszkanie w L. sprzedać, a pieniądze przeznaczyć na rozdzielenie mediów, budowę odrębnego wejścia, rozdzielenie instalacji grzewczej, jak również ustanowienie odrębnej własności lokali w budynku położonym w C. Sprzedaż nastąpiła w dniu 03.04.2009 r.

Na mocy art. 8 ust. 1 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. Nr 209, poz. 1316) do przychodu (dochodu) z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy zmienionej w art. 1, nabytych lub wybudowanych (oddanych do użytkowania) w okresie od dnia 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r. stosuje się zasady określone w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r. Wobec tego do opodatkowania przychodu uzyskanego z odpłatnego zbycia lokalu mieszkalnego, który został nabyty 12 listopada 2007 r. – w związku z treścią powołanego uprzednio przepisu przejściowego – będą miały zastosowanie poniżej przytoczone przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 roku.

Przepis art. 30e ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2007 r. do dnia 31 grudnia 2008 r. – stanowi, iż podatek od dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) wynosi 19 % podstawy obliczenia podatku.

Podatek ten płatny jest w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie (art. 30e ust. 4 ww. ustawy). Dochodu z odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) nie łączy się z dochodami (przychodami) z innych źródeł (art. 30e ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30e ust. 2 ww. ustawy podstawą obliczenia podatku jest dochód stanowiący różnicę pomiędzy przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw określonym zgodnie z art. 19, a kosztami ustalonymi zgodnie z art. 22 ust. 6c i 6d, powiększoną o sumę odpisów amortyzacyjnych, o których mowa w art. 22h ust. 1 pkt 1, dokonanych od zbywanych nieruchomości lub praw.

Art. 19 ust. 1 ww. ustawy stanowi, iż przychodem z odpłatnego zbycia nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8, jest ich wartość wyrażona w cenie określonej w umowie, pomniejszona o koszty odpłatnego zbycia. Jeżeli jednak cena, bez uzasadnionej przyczyny, znacznie odbiega od wartości rynkowej tych rzeczy lub praw, przychód ten określa organ podatkowy lub organ kontroli skarbowej w wysokości wartości rynkowej, którą zgodnie z ust. 3 tegoż artykułu określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca odpłatnego zbycia. Natomiast ust. 4 tego artykułu określa tryb postępowania organu podatkowego lub organu kontroli skarbowej w przypadku, gdy wartość wyrażona w cenie określonej w umowie odpłatnego zbycia znacznie odbiega od wartości rynkowej nieruchomości lub praw majątkowych oraz innych rzeczy. Zatem jeżeli cena sprzedaży znacznie odbiegać będzie od wartości rynkowej nieruchomości, wówczas organy podatkowe lub organy kontroli skarbowej określą przychód z tej sprzedaży na podstawie cen rynkowych obowiązujących w tej miejscowości.

Stosownie do przepisu art. 22 ust. 6c ww. ustawy koszty uzyskania przychodu z tytułu odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c), z zastrzeżeniem ust. 6d, stanowią udokumentowane koszty nabycia lub udokumentowane koszty wytworzenia, powiększone o udokumentowane nakłady, które zwiększyły wartość rzeczy i praw majątkowych, poczynione w czasie ich posiadania.

Z treści art. 22 ust. 6e ww. ustawy wynika, iż wysokość nakładów, o których mowa w ust. 6c i 6d, ustala się na podstawie faktur VAT w rozumieniu przepisów o podatku od towarów i usług oraz dokumentów stwierdzających poniesienie opłat administracyjnych.

Jednakże zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy wolne od podatku dochodowego są przychody uzyskane z odpłatnego zbycia:

1. budynku mieszkalnego, jego części lub udziału w takim budynku,
2. lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub udziału w takim lokalu,
3. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub udziału w takim prawie,
4. prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub udziału w takim prawie

- jeżeli podatnik był zameldowany w budynku lub lokalu wymienionym w lit. a)-d) na pobyt stały przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia, z zastrzeżeniem ust. 21 i 22.

Przepis art. 21 ust. 1 pkt 126 cytowanej ustawy nie określa daty, od której należy liczyć okres zameldowania. Tym samym nie uzależnia zameldowania od posiadania tytułu własności do nieruchomości lub lokalu, lecz stanowi, że istotny jest fakt zameldowania podatnika na pobyt stały w zbywanym lokalu czy też budynku przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy przed datą zbycia. Bez znaczenia są natomiast stosunki własnościowe istniejące w okresie tych 12 miesięcy.

Zwolnienie to ma zastosowanie do przychodów podatnika, który w terminie 14 dni od dnia dokonania odpłatnego zbycia nieruchomości lub prawa majątkowego, złoży oświadczenie, że spełnia warunki do zwolnienia, w urzędzie skarbowym, którym kieruje naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania podatnika (art. 21 ust. 21 ww. ustawy).

Natomiast w myśl art. 8 ust. 3 ustawy zmieniającej z dnia 06 listopada 2008 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw, podatnicy, do których mają zastosowanie ust. 1 lub ust. 2, tj. podatnicy, którzy zbywają nieruchomości lub prawa nabyte w okresie od 01 stycznia 2007 r. do 31 grudnia 2008 r., oświadczenie, o którym mowa w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., składają w terminie złożenia zeznania, o którym mowa w art. 45 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za rok podatkowy, w którym nastąpiło odpłatne zbycie nieruchomości i praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W przypadku, o którym mowa w zdaniu pierwszym, 14-dniowy termin określony w art. 21 ust. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w brzmieniu obowiązującym na dzień 31 grudnia 2008 r., nie ma zastosowania.

Wobec powyższego, zwolnienie o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ww. ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych uzależnione jest od spełnienia łącznie dwóch warunków:

• okres zameldowania na pobyt stały nie krótszy niż dwunastomiesięczny przed datą zbycia,
• terminowe złożenie oświadczenia o spełnieniu warunków do zwolnienia; w przypadku uzyskania tego rodzaju przychodu w 2009 r. najpóźniej do 30 kwietnia 2010 r.
  
  

Zgodnie z art. 21 ust. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwolnienie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ma zastosowanie łącznie do obojga małżonków.

W rozumieniu przepisów art. 21 ust. 1 pkt 126 w związku z art. 21 ust. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (w brzmieniu obowiązującym do końca 2008 roku) spełnienie warunku niezbędnego do skorzystania z ulgi meldunkowej przez jednego z małżonków powoduje, iż z przedmiotowej ulgi mogą skorzystać łącznie oboje małżonkowie. Przedmiotowe zwolnienie będzie miało zastosowanie również w stosunku do drugiego małżonka, który tego warunku nie spełnia.

Reasumując, stwierdzić należy, iż w przedmiotowej sprawie, wobec regulacji zawartej w art. 21 ust. 22 ww. ustawy, przychód uzyskany przez Wnioskodawczynię ze sprzedaży lokalu mieszkalnego korzysta – przy spełnieniu wszystkich pozostałych przesłanek – ze zwolnienia określonego w art. 21 ust. 1 pkt 126 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem w przedmiotowym lokalu zameldowany był przez okres nie krótszy niż 12 miesięcy – małżonek Wnioskodawczyni.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.