Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-3.4011.31.2021.2.JKT
z 21 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 16 marca 2021 r. (data wpływu za pośrednictwem platformy e-puap tego samego dnia), uzupełnionym 7 czerwca 2021 r., o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia:

• czy autorskie oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, spełnia przesłanki do uznania go za wytwarzane w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej zgodnie z definicją zawartą w art. 5a pkt 38, w zw. art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz w związku z powyższym skorzystać z ulgi IP BOX stosując stawkę podatkową 5% - jest prawidłowe,
• czy Wnioskodawca poprawnie uznał że, przychód z refaktury oraz z noty księgowej są przychodami ze sprzedaży kwalifikowanego prawa IP oraz czy koszty które poniósł w związku z transportem, które uznał jako koszty pośrednie związane z wytworzeniem kwalifikowanego prawa IP jest poprawne, w części dotyczącej:
  - przychodu z refaktury oraz noty księgowej - jest nieprawidłowe,
  - w pozostałej części -jest prawidłowe,
• czy delegacja zaliczona w koszty uzyskania przychodu zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 52 będzie stanowić koszt związany z uzyskaniem przychodu z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa IP - jest prawidłowe,
• czy powinien zaliczyć koszty związane z delegacją oraz związanym z nią transportem, jako koszty uzyskania przychodu związane z wytwarzaniem autorskiego oprogramowania - jest prawidłowe,
• czy powinien uwzględnić koszt dostępu do bazy danych z artykułami branżowymi jako koszt związany z wytwarzaniem praw autorskich - jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

W dniu 16 marca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatku (IP Box). Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego pismem z 31 maja 2021 r., Znak: 0111-KDIB1-3.4011.31.2021.1.JKT wezwano do jego uzupełnienia. Uzupełnienia wniosku dokonano 7 czerwca 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą pod nazwą (…) od 2 stycznia 2019 roku. Za pośrednictwem firmy świadczącej usługi księgowe prowadzę podatkową księgę przychodów i rozchodów. Podatek za rok 2020 rozlicza metodą liniową. Pracuje dla firmy tworzącej oprogramowanie komputerowe (dalej: „klient”), która to oprogramowanie sprzedaje odbiorcy końcowemu. Odbiorcy końcowi to podmioty zarówno polskie jak i zagraniczne. Jako kontraktor współpracuje w zespołach z innymi programistami pracującymi dla tego samego klienta. Praca Wnioskodawcy polega na pisaniu autorskiego kodu przy ewentualnym użyciu różnych szeroko stosowanych w branży bibliotek z darmową licencją. Pracuję w sposób systematyczny, zaplanowany i uporządkowany dzieląc mój czas na tworzenie kodu oraz zdobywanie umiejętności niezbędnych do jego tworzenia u ulepszania. Przykładowymi projektami, które tworzymy to autorska platforma do zarządzania szeroko rozumianymi sieciami z poziomu interfejsu graficznego czy system pozwalający na zarządzanie bezpieczeństwem w halach produkcyjnych wspomagany przez tak zwany Machine Learning. Przez cały 2020 rok moje obowiązki w tej firmie zawierały się w pełni w pisaniu kodu rozwijającego aplikacje webowe, w tym: - opracowanie oraz wdrażanie nowych funkcjonalności do istniejącego już oprogramowania - tworzenie nowego oprogramowania od zera W umowie z pracodawcą w załączniku dotyczącym praw autorskich jest jasno określone ich przekazanie: „Spółka[klient] nabywa majątkowe prawa autorskie do utworów stworzonych przez Współpracownika[ja]w wyniku lub w związku z wykonywaniem obowiązków wynikających z niniejszej umowy na wszystkich polach eksploatacji(...) (...) Celem postanowień niniejszego załącznika oraz intencją Stron jest nabycie przez Spółkę wszelkich praw do własności intelektualnej powstałej w wyniku lub w związku z wykonywaniem obowiązków przez Współpracownika na podstawie niniejszej umowy(.)” Z powyższych dwóch akapitów wynika, że całość mojego przychodu uzyskanego we współpracy z klientem jest związany z własnością intelektualną, którą w pełni przekazałem klientowi. Ponadto, pragnę nadmienić, że przez cały rok systematycznie prowadzę odrębną comiesięczną ewidencję przychodów i kosztów powiązanych z wytwarzaną własnością intelektualną. Ponadto, w 2020 roku: W styczniu przebywałem przez 2 tygodnie u klienta w Stanach Zjednoczonych. Za ten okres w tabeli kosztów pojawiła się pozycja wynikająca z delegacji. Przez cały okres 2 tygodni, zakres moich obowiązków się nie zmienił, wciąż wytwarzałem kod, który następnie przekazywałem klientowi za opłatą wynikającą z faktury. Jedyną różnicą był bezpośredni kontakt z gronem osób przebywających na miejscu w Stanach, co znacznie ułatwiło komunikację i przyspieszyło tworzenie funkcjonalności (różnica czasowa Warszawa-San Francisco to 9h). W styczniu również po stronie kosztów zostały zakwalifikowane koszty taksówek związane ze wspomnianą delegacją. W lutym wystawiłem fakturę (refakturę) dla mojego klienta, która była zwrotem za poniesione koszty transportu na lotnisko oraz z lotniska w Polsce. W marcu wystawiłem notę księgową, która była zwrotem za poniesione koszty taksówek na terenie Stanów Zjednoczonych. Wszystkie pozostałe faktury przychodowe są związane bezpośrednio oraz wyłącznie z wytwarzaniem i przekazaniem praw autorskich do kodu, który wytwarzam. W grudniu w tabeli kosztów pojawiła się faktura za dostęp online do bazy z artykułami branżowymi. Korzystam z niej żeby rozwijać swoje umiejętności, co przekłada się na jakość mojej pracy twórczej. Przez cały okres 2020 roku prowadziłem oddzielną ewidencję uwzględniającą koszty oraz przychody, które w mojej opinii są bezpośrednio związane z wytwarzanymi prawami autorskimi.

W piśmie z 7 czerwca 2021 r., będącym odpowiedzią na wezwanie tut. Organu, Wnioskodawca doprecyzował opis stanu faktycznego wskazując również, że:

1. Tworzenie kodów źródłowych odbywa się w ramach działalności twórczej. Składa się na nią systematyczne działania, których efektem jest powiększanie wiedzy oraz implementacja już posiadanych zasobów wiedzy w bezpośrednim procesie tworzenia kodów źródłowych. Elementem takiej działalności twórczej jest korzystanie z bazy artykułów branżowych.
   
2. Czynności wymienione w pyt. b (tj. nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystanie dostępnej wiedzy i posiadanych umiejętności) są bezpośrednio związane z procesem tworzenia kodów źródłowych. Dodatkowo używane są narzędzia informatyczne, bez których nie jest możliwością napisanie kodu źródłowego. Przykładem takiego narzędzia jest Webstorm, który służy do tworzenia i projektowania kodu źródłowego.
   
3. Czynności wykonane przy tworzeniu kodu źródłowego są wyrazem własnej twórczości intelektualnej. Każdy stworzony kod źródłowy, w wyniku wykonanych działań, posiada indywidualny niepowtarzalny charakter.
   
4. Efektem finalnym prac wykonywanych jest kod źródłowy, który jako dzieło autorskie, podlega ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawnych pokrewnych (zw. dalej UPrawAut)
   Program stworzony na podstawie moich kodów źródłowych i innych kodów wykonanych (każdy kod źródłowy podlega ochronie jako dzieło autorskie) przez inne podmioty dla zleceniodawcy, finalnie będzie podlegał ochronie na podstawie wymienionego powyżej artykułu. Właścicielem będzie tylko i wyłącznie podmiot zlecający tworzenie kodów źródłowych.
   
5. Działania Wnioskodawcy polegają na tworzeniu od podstaw nowego kodu źródłowego. Zdarzają się sytuacje, że należy usprawnić, zmodyfikować lub rozwinąć istniejący kod źródłowy, ale efektem będzie nowy, niepowtarzalny kod źródłowy (nowe dzieło autorskie). Zmieniane, modyfikowane kody źródłowe są efektem wcześniejszych czynności wnioskodawcy.
   
6. Wnioskodawca nie jest właścicielem czy współwłaścicielem kodu źródłowego, oprogramowania na podstawie licencji wyłącznej. Nie posiada w ramach wykonywanego zlecenia żadnej licencji na wyłączność.
   
7. W sytuacji gdy wnioskodawca rozwija, modyfikuje określone dzieło autorskie (kod źródłowy) powstaje całkiem nowy utwór - kod źródłowy, który następnie zgodnie z umową ze zleceniodawcą, przenosi całość praw autorskich do tego utworu jako sprzedaż tego prawa. Oczywiście, otrzymuje z tego tytułu wynagrodzenie zgodnie z umową.
   
8. W ramach tworzonych kodów źródłowych Wnioskodawca osiąga przychód (dochód) z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
   
9. Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję, zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (zw. dalej UPIT). Taka ewidencja jest prowadzona dla każdego miesiąca, kiedy jest tworzone dzieło autorskie - kod źródłowy (powstaje przychód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oraz związane z nimi koszty). Ten rodzaj ewidencji prowadzony jest od początku, kiedy Wnioskodawca rozpoczął prace badawczo-rozwojowe w ramach tworzenia dzieł autorskich jakimi są kody źródłowe.
   
10. Odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonane przez Wnioskodawcę czynności ponosi wyłącznie zleceniodawca - spółka.
    
11. Zlecone czynności są realizowane bez kierownictwa w postaci wskazania miejsca i czasu tworzenia kodów źródłowych.
    
12. Wnioskodawca ponosi całkowite ryzyko gospodarcze w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą.
    
13. Wnioskodawca jest autorem własnych utworów - kodów źródłowych, ale prace nad finalnym programem (jako efekt scalenia kodów źródłowych) są wykonywane w ramach koordynacji prac z innymi programistami. Inni programiści również tworzą kody źródłowe (autorskie utwory). Każdy dokłada swoją „cegiełkę” do efektu końcowego jakim jest program komputerowy. Bez takiej koordynacji prac nie byłoby możliwe realizowanie harmonogramu produkcji, a co za tym idzie stworzenia programu komputerowego. Finalny produkt, którym jest program komputerowy będzie posiadać wszystkie cechy, żeby podlegać ochronie zgodnie z art. 74 UPrawAut. Ostatecznym i jedynym twórcą programu komputerowego będzie spółka - zleceniodawca tworzenia kodów źródłowych. Kody źródłowe tworzone przez Wnioskodawca stanowią kwalifikowane prawo IP podlegające ochronie zgodnie z UPrawAut.
    
14. Prowadzona odrębna ewidencja posiada wszelkie wymagane elementy zgodnie a art. 30cb ust. 1 UPIT.
    
15. Ewidencja prowadzona jest w ujęciu miesięcznym. Rozpoczynana jest zawsze, kiedy mają powstać nowe kody źródłowe. Prowadzenie ewidencji zostało zapoczątkowane, kiedy pierwszym razem Wnioskodawca rozpoczął prace badawczo-rozwojowe jako element tworzenia kwalifikowanych prawa IP podlegających ochronie zgodnie z art. 74 UPrawAut.
    
    

Program stworzony na podstawie moich kodów źródłowych i innych kodów wykonanych (każdy kod źródłowy podlega ochronie jako dzieło autorskie) przez inne podmioty dla zleceniodawcy, finalnie będzie podlegał ochronie na podstawie wymienionego powyżej artykułu. Właścicielem będzie tylko i wyłącznie podmiot zlecający tworzenie kodów źródłowych.

1. Działania Wnioskodawcy polegają na tworzeniu od podstaw nowego kodu źródłowego. Zdarzają się sytuacje, że należy usprawnić, zmodyfikować lub rozwinąć istniejący kod źródłowy, ale efektem będzie nowy, niepowtarzalny kod źródłowy (nowe dzieło autorskie). Zmieniane, modyfikowane kody źródłowe są efektem wcześniejszych czynności wnioskodawcy.
2. Wnioskodawca nie jest właścicielem czy współwłaścicielem kodu źródłowego, oprogramowania na podstawie licencji wyłącznej. Nie posiada w ramach wykonywanego zlec

Wnioskodawca prowadzi odrębną ewidencję, zgodnie z art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (zw. dalej UPIT). Taka ewidencja jest prowadzona dla każdego miesiąca, kiedy jest tworzone dzieło autorskie - kod źródłowy (powstaje przychód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej oraz związane z nimi koszty). Ten rodzaj ewidencji prowadzony jest od początku, kiedy Wnioskodawca rozpoczął prace badawczo-rozwojowe w ramach tworzenia dzieł autorskich jakimi są kody źródłowe.

Wnioskodawca wskazał również, że używając słowa „pracuję” miał na myśli potoczne określenie, które nie należy utożsamiać tylko z pracą na umowie o pracę, zlecenie czy o dzieło. Słowo „pracuję” należy rozumieć w szerszym kontekście i znaczeniu. Wnioskodawca realizuje szereg działań, czynności związanych z realizacją zlecenia, wykonywanego na podstawie umowy między dwoma podmiotami „business to business” (B2B). Te działania, czynności kryją się pod słowem „pracuję”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy autorskie oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, spełnia przesłanki do uznania go za wytwarzane w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej zgodnie z definicją zawartą w art. 5a pkt 38, w zw. art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz w związku z powyższym skorzystać ulgi IP BOX stosując stawkę podatkową 5%?
2. Czy Wnioskodawca poprawnie uznał, że przychód z refaktury oraz z noty księgowej są przychodami ze sprzedaży kwalifikowanego prawa IP oraz czy koszty które poniósł w związku z transportem, które uznał jako koszty pośrednie związane z wytworzeniem kwalifikowanego prawa IP jest poprawne? (pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 7 czerwca 2021 r.)
3. Czy delegacja zaliczona w koszty uzyskania przychodu zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 52 będzie stanowić koszt związany z uzyskaniem przychodu z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa IP? (pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 7 czerwca 2021 r.)
4. Czy powinienem zaliczyć koszty związane z delegacją oraz związanym z nią transportem, jako koszty uzyskania przychodu związane z wytwarzaniem autorskiego oprogramowania?
5. Czy powinienem uwzględnić koszt dostępu do bazy danych z artykułami branżowymi jako koszt związany z wytwarzaniem praw autorskich?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 7 czerwca 2021 r.), biorąc pod uwagę opisany stan faktyczny oraz wyodrębnienie ewidencji sporządzonej w celu wyodrębnienia przychodów i kosztów związanych z dochodami z kwalifikowanych praw IP, uważam, że spełniam wszystkie warunki wymagane do skorzystania z przytoczonej ulgi. Autorskie utwory jakimi są kody źródłowe spełniają przesłanki do uznania ich za wytwarzane w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej. W związku z tym w mojej ocenie mogę zastosować stawkę 5% w rozliczeniu moich dochodów uzyskanych we współpracy z zleceniodawcą. Mam prawo zakwalifikować wszystkie przychody, a więc zarówno te wynikające z comiesięcznej wyceny praw autorskich jakie w ramach umowy przekazałem na rzecz klienta, jak również opisaną wyżej refakturę i notę księgową za transport. Wykonanie części zlecenia z terytorium USA służyło polepszeniu jakości pisanego kodu źródłowego poprzez bezpośredni kontakt z osobą, która deklarowała swoje oczekiwania wobec powstających finalnych funkcjonalności realizowanych przez kody źródłowe.

Do kosztów pośrednich związanych z wytwarzaniem wartości intelektualnej powinienem zaliczyć też koszt delegacji oraz koszty transportu o których mowa wcześniej.

Dodatkowo kosztem związanym z wytwarzaniem wartości intelektualnej jest uzyskanie dostępu do bazy danych artykułów branżowych. Dzięki wiedzy, jaką czerpię z tej bazy zdecydowanie zwiększa moje umiejętności, wiedzę w zakresie programowania, czyli w tworzenia kodu autorskiego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest w części prawidłowe, a w części nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 5a pkt 39 tej ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych oznacza to:

• badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r., poz. 85, 374, 695, 875 i 1086),
• badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
  
  

Z kolei w definicji prac rozwojowych, zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 ze zm.), badania naukowe są działalnością obejmującą:

• badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
• badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
  
  

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów. Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (i) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Rozpatrując możliwość skorzystania przez Wnioskodawcę z tzw. ulgi Innovation Box, należy zauważyć, że przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy  Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego
   
   

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Należy przyjąć, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania.

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca omawianej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3/a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
   
   

Na podstawie art. 30ca ust. 11 ww. ustawy podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który chce skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
   
   

Stosownie do art. 30cb ust. 2 ww. ustawy, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 omawianej ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r, poz. 1231 ze zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W celu poprawnego zastosowania preferencji IP Box wobec autorskiego prawa do programu komputerowego należy nadać mu znaczenia funkcjonalne, celowościowe i rozszerzające, w zgodzie z najbardziej istotnym międzynarodowym kontekstem przepisów o IP Box, czyli Raportem OECD BEPS Plan Działania nr 5. Zgodnie z akapitem 34 tego Raportu, copyrighted software, nie tylko program komputerowy chroniony prawem autorskim, ale szerzej oprogramowanie chronione prawem autorskim, może zawierać się w katalogu kwalifikowanych IP jako aktywo funkcjonalnie ekwiwalentne do patentu. OECD wskazuje, że oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box. OECD stwierdza także, że nie wszystkie jurysdykcje zapewniają ochronę patentową oprogramowania i dlatego wielu podatników, którzy wytwarzają oprogramowanie, musi posiadać prawa autorskie, zamiast polegać na ochronie patentowej. Włączenie oprogramowania chronionego prawem autorskim do definicji funkcjonalnie równoważnych kwalifikowanych IP zapewnia również, że różne traktowanie oprogramowania na mocy prawa patentowego różnych jurysdykcji nie ma wpływu na to, czy dochody z oprogramowania mogą korzystać z różnych regulacji IP Box.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie - definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów - podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być, zgodnie z wykładnią celowościową i kontekstualną (ww. Raport OECD), uznane za kwalifikowane IP w świetle rozszerzającej wykładni art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Należy w tym miejscu zauważyć, że podatnik musi przyczynić się twórczo do powstania kwalifikowanego IP, tj. przez wytworzenie, rozwinięcie, lub ulepszenie kwalifikowanego IP. To oznacza, że podatnik, który nabył np. autorskie prawo do programu komputerowego (lub inne kwalifikowane IP), ale nie rozwinął lub nie ulepszył nabytego kwalifikowanego IP, nie będzie mógł skorzystać z preferencyjnego 5% opodatkowania zgodnie z przepisami o IP Box. Rozwinięcie lub ulepszenie przedmiotu ochrony oznacza w szczególności rozbudowanie, poszerzenie zakresu funkcjonalnego albo użyteczności już istniejącego kwalifikowanego IP, niezależnie od tego, czy podatnik uzyskał dodatkową ochronę na to rozwinięcie lub ulepszenie. Decydującym determinantem jest tutaj aspekt faktyczny rozumiany jako rozwinięcie lub ulepszenie istniejącego kwalifikowanego IP w dowolnej postaci, o ile działania te prowadzą do poprawy użyteczności albo funkcjonalności już istniejącego kwalifikowanego IP. Skoro podatnik ulepsza lub rozwija kwalifikowane IP, którego własności nie posiada, to nie może go zbyć. Zbywa on co najwyżej efekty swoich prac badawczo-rozwojowych związanych z ulepszeniem „cudzego” IP. Gdyby zbywał IP, to oznaczałoby, że wytworzył nowe IP, a nie ulepszył już istniejące. Innymi słowy, własność ulepszenia bez własności kwalifikowanego IP nie daje prawa do skorzystania z preferencji, ponieważ trudno przyjąć, że podatnik, który ulepszył na przykład autorskie prawa do IP może zbyć czy udzielić licencji na program komputerowy skoro nie jest właścicielem „całego IP” (programu komputerowego), tylko jest właścicielem efektów prac związanych z jego ulepszeniem.

Z informacji przedstawionych we wniosku wynika, że w wyniku podejmowanych przez Wnioskodawcę czynności i działań polegających na tworzeniu oprogramowania, powstaje nowe prawo własności intelektualnej, które są odrębnym przedmiotem ochrony na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawcy będą do momentu przeniesienia na rzecz Zleceniodawcy prawa do programu, przysługiwały prawa majątkowe oprogramowania.

Reasumując powyższe – autorskie prawo do oprogramowania komputerowego wytworzonego przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej opisanej we wniosku jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wątpliwości Wnioskodawcy w zakresie pytania oznaczanego nr 2 dotyczą m.in. ustalenia, czy Wnioskodawca poprawnie uznał, że przychód z refaktury oraz z noty księgowej są przychodami ze sprzedaży kwalifikowanego prawa IP.

Odnosząc się do powyższego wskazać ponownie należy, że zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
   
   

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Odnosząc się do powyższego wskazać należy, że osiąganego przez Wnioskodawcę przychodu z refaktury oraz z noty księgowej nie można uznać za przychód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa IP. Przychód ten jest przychodem odrębnym od przychodu uzyskiwanego przez Wnioskodawcę ze sprzedaży wytworzonego kwalifikowanego prawa, i nie mieści się w kategorii wymienionej a art. 30ca ust. 7 ustawy PIT. Zatem nie może zostać opodatkowany stawką preferencyjną 5%.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należy uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc się z kolei do możliwości uznania wskazanych we wniosku kosztów jako koszty uzyskania przychodu związane z wytwarzaniem autorskiego oprogramowania, podkreślić należy, że zgodnie z art. 30ca ust. 11 ustawy PIT, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 tego artykułu są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę). Podatnik, który osiągnął w ciągu roku dochód z kwalifikowanego IP i decyduje, że wobec tego dochodu będzie stosował 5% stawkę podatku, jest zobowiązany do wykazania tego dochodu w zeznaniu rocznym składanym za rok, w którym ten dochód został osiągnięty. Podatnik ma prawo stosować 5% stawkę podatkową do dochodu z tego konkretnego kwalifikowanego IP w okresie, w którym kwalifikowane IP posiada ochronę prawną.

Wysokość dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn:

• dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i
• wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
  
  

Zatem dla potrzeb obliczenia podstawy opodatkowania podlegającej preferencyjnemu opodatkowaniu stawką 5% podatnik jest zobowiązany do wyliczenia dwóch podstawowych wartości:

• dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym oraz
• wskaźnika, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.
  
  

Obliczając wysokość dochodu z kwalifikowanego IP, który w dalszej kolejności zostanie przemnożony przez wskaźnik nexus w celu obliczenia końcowego dochodu podlegającego 5% stawce podatku niezbędne jest określenie związanych z kwalifikowanym IP przychodów oraz kosztów. Konieczne jest więc wskazanie przez podatnika przychodów osiąganych z danego kwalifikowanego IP oraz alokowanie do tych przychodów funkcjonalnie związanych z nimi kosztów, które w sposób bezpośredni i pośredni przyczyniły się do powstania tego przychodu. Zatem dochodem z kwalifikowanego IP jest nadwyżka sumy przychodów osiągnięta z tego kwalifikowanego IP nad kosztami ich uzyskania osiągnięta w roku podatkowym. Jeżeli koszty uzyskania przychodów przekraczają sumę przychodów, różnica jest stratą z kwalifikowanego IP.

Przepisy dotyczące stosowania preferencyjnej stawki podatkowej w odniesieniu do kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej nie wprowadzają w tym zakresie nowych zasad obliczania dochodu, jak również nie wprowadzają nowej definicji kosztów uzyskania przychodów. Zatem definicje kosztów pośrednich i bezpośrednich wynikające z przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obowiązują również w przypadku obliczania dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Podatnik jest zobowiązany w prowadzonej na potrzeby IP Box ewidencji wykazać wartość przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, kosztów kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

W przypadku kosztów, obliczając dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej można uwzględnić tylko koszty przypadające na dane kwalifikowane prawo własności intelektualnej, zatem musi istnieć ścisły związek pomiędzy poniesieniem danego kosztu a osiągnięciem przychodu (dochodu) z danego kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

To Wnioskodawca decyduje o tym, w jaki sposób wyodrębni i wykaże w prowadzonej ewidencji dany koszt.

Podsumowując, ta część wydatków ponoszonych przez Wnioskodawcę, na uzyskanie przychodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnych, które Wnioskodawca ponosi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia tego źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przy zachowaniu właściwej proporcji, będzie kosztem uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zaznaczyć jednak należy, że to Wnioskodawca przyporządkowuje koszty do dodanego prawa własności intelektualnej i to on w każdym przypadku będzie musiał udowodnić/wykazać związek pomiędzy poniesionym kosztem, a osiągniętym przychodem z danego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Z informacji przedstawionych w treści wniosku oraz jego uzupełnieniu wynika, że w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca ponosi koszty związane z delegacją oraz związanym z nią transportem, koszty dostępu do bazy danych z artykułami branżowymi.

Ponadto Wnioskodawca wyjaśnił, że wydatki ww. Wnioskodawca ponosi na prowadzoną przez Niego działalność związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej oraz wykazał przesłanki świadczące o powiązaniu poszczególnych grup kosztów z wytworzeniem oprogramowania.

Reasumując – wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę związane z delegacją oraz związanym z nią transportem, koszty dostępu do bazy danych z artykułami branżowymi, które Wnioskodawca ponosi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, są kosztami uzyskania przychodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w kontekście art. 30ca ust. 7 w zw. z art. 9 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zatem, stanowisko Wnioskodawcy w tym zakresie należy uznać za prawidłowe.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie ustalenia:

• czy autorskie oprogramowanie, o którym mowa we wniosku, spełnia przesłanki do uznania go za wytwarzane w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej zgodnie z definicją zawartą w art. 5a pkt 38, w zw. art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz w związku z powyższym skorzystać ulgi IP BOX stosując stawkę podatkową 5% jest prawidłowe,
  
• czy wnioskodawca poprawnie uznał że, przychód z refaktury oraz z noty księgowej są przychodami ze sprzedaży kwalifikowanego prawa IP oraz czy koszty które poniósł w związku z transportem, które uznał jako koszty pośrednie związane z wytworzeniem kwalifikowanego prawa IP jest poprawne, w części dotyczącej:
  - przychodu z refaktury oraz nory księgowej jest nieprawidłowe,
  - w pozostałej części jest prawidłowe,
  
• czy delegacja zaliczona w koszty uzyskania przychodu zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 52 będzie stanowić koszt związany z uzyskaniem przychodu z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa IP jest prawidłowe,
  
• czy powinien zaliczyć koszty związane z delegacją oraz związanym z nią transportem, jako koszty uzyskania przychodu związane z wytwarzaniem autorskiego
• czy powinien uwzględnić koszt dostępu do bazy danych z artykułami branżowymi jako koszt związany z wytwarzaniem praw autorskich jest prawidłowe.
  
  

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie, ul. M.C. Skłodowskiej 40, 20-029 Lublin w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.