Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-2.4014.68.2021.4.DR
z 28 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Zainteresowanych przedstawione we wniosku wspólnym z 8 marca 2021 r. (data wpływu – 8 marca 2021 r.), uzupełnionym 14 czerwca, 17 czerwca oraz 21 czerwca 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 marca 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z 1 czerwca 2021 r. Znak: 0114-KDIP1-2.4012.121.2021.2.RST, 0111-KDIB2-2.4014.68.2021.3.DR, wezwano Zainteresowanego będącego stroną postępowania do jego uzupełnienia. Wniosek uzupełniono 14 czerwca, 17 czerwca oraz 21 czerwca 2021 r.

We wniosku złożonym przez:

• Zainteresowanego będącego stroną postępowania:
  X Sp. z o.o.;
• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:
  Y;

przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

X Sp. z o.o. (Zainteresowany będący stroną postępowania, dalej: „Pożyczkodawca”) jest osobą prawną prawa polskiego mającą siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Pożyczkodawca jest również zarejestrowany w Polsce jako czynny podatnik VAT oraz podatnik VAT UE.

Przedmiotem przeważającej działalności Pożyczkodawcy ujawnionym w Rejestrze Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego jest „działalność obiektów służących poprawie kondycji fizycznej” (PKD 93.13.Z). Pożyczkodawca nie ma w przedmiocie swojej działalności w Rejestrze Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego ujętej pozycji „pozostałe formy udzielania kredytów” (PKD 64.92.Z).

Pożyczkodawca należy do międzynarodowej grupy kapitałowej, skupiającej się na prowadzeniu działalności gospodarczej w branży fitness (w tym m.in. prowadzeniu obiektów sportowych).

Y (Zainteresowany niebędący stroną postępowania, dalej; „Pożyczkobiorca”) jest osobą prawną prawa niemieckiego z siedzibą w Niemczech, zarejestrowaną w Niemczech jako podatnik VAT oraz podatnik VAT UE, będącą jedynym wspólnikiem Pożyczkodawcy. Pożyczkobiorca prowadzi działalność gospodarczą w branży fitness, polegającą m.in. na prowadzeniu obiektów sportowych, sprzedaży napojów energetycznych oraz suplementów diety. Należy on do tej samej międzynarodowej grupy kapitałowej co Pożyczkodawca.

Pożyczkodawca udzielił Pożyczkobiorcy (swojemu jedynemu wspólnikowi) pożyczki na podstawie pisemnej umowy pożyczki. Pożyczka ta została udzielona w 2020 r. z wolnych środków finansowych Pożyczkodawcy stanowiących jego majątek, powstałych w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Pożyczka miała charakter odpłatny – z tytułu jej udzielenia Pożyczkobiorca jest zobowiązany do zapłaty Pożyczkodawcy wynagrodzenia w postaci odsetek kapitałowych.

Pożyczkodawca zamierza w przyszłości udzielać na rzecz Pożyczkobiorcy kolejnych pożyczek. Zamierza on także udzielać pożyczek na rzecz innych podmiotów – osób prawnych z siedzibą poza terytorium Polski, wchodzących w skład grupy kapitałowej, do której należą Pożyczkodawca i Pożyczkobiorca. Także przyszłe pożyczki będą udzielane na podstawie pisemnej umowy pożyczki oraz będą miały charakter odpłatny – z tytułu ich udzielenia Pożyczkobiorca lub inny podmiot z grupy kapitałowej będzie zobowiązany do zapłaty Pożyczkodawcy wynagrodzenia w postaci odsetek kapitałowych. Również w odniesieniu do przyszłych pożyczek Pożyczkodawca będzie każdorazowo udzielał pożyczki środków pieniężnych stanowiących jego majątek – nadwyżki własnych środków finansowych, powstałe w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą.

W dalszej części wniosku, Pożyczkodawca i Pożyczkobiorca są łącznie zwani „Wnioskodawcami”.

W związku z powyższym opisem zadano m.in. następujące pytanie:

Czy na Pożyczkobiorcy będzie ciążył obowiązek uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych z tytułu zawartej umowy pożyczki i ewentualnych przyszłych pożyczek z Pożyczkodawcą? (pytanie oznaczone we wniosku nr 2)

Zdaniem Zainteresowanych, zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. 2000 nr 86 poz. 959, dalej: ustawa o PCC) podatkowi podlegają m.in. umowy pożyczki pieniędzy. Stawka podatku wynosi 0,5% kwoty pożyczki, a w przypadku umowy określającej, że wypłata środków pieniężnych nastąpi niejednokrotnie i ich suma nie jest znana w chwili zawarcia umowy – kwota każdorazowej wypłaty środków pieniężnych (art. 7 ust. 1 pkt 4 w zw. z art. 6 ust. 1 pkt 7 ustawy o PCC). Obowiązek podatkowy ciąży na biorącym pożyczkę (art. 4 pkt 7 ustawy o PCC). Zdaniem Wnioskodawców, w przypadku otrzymania pożyczki od Pożyczkodawcy Pożyczkobiorca nie będzie zobowiązany do uiszczenia podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie wyłączenia wynikającego z art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o PCC, gdyż Spółka udzielająca pożyczki, w opinii Wnioskodawców, działa w ramach tej czynności jako podatnik podatku od towarów i usług i w konsekwencji udzielona pożyczka jest zwolniona z tego podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT. Zgodnie z regulacjami ustawy PCC, pożyczka co do zasady podlega opodatkowaniu tym podatkiem, a obowiązek podatkowy z tytułu udzielenia pożyczki ciąży na pożyczkobiorcy (art. 4 pkt 7 ustawy o PCC). Niemniej jednak, zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o PCC nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany, w zakresie w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług lub jeśli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona z podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z pewnymi wyjątkami, niedotyczącymi jednak umów pożyczki. W konsekwencji, udzielenie pożyczki, która podlega w danym przypadku regulacjom ustawy o VAT, a udzielający pożyczkę działa w danej sytuacji jako podatnik podatku od towarów i usług, a czynność nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Mając na uwadze powyższe, skoro czynność udzielenia przez Pożyczkodawcę pożyczki na rzecz jej jedynego wspólnika stanowi czynność wykonaną w ramach działalności gospodarczej jako odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, to podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy art. 5 ust. 1 ww. ustawy.

Niemniej jednak, jeśli powyższa usługa mieści się w zakresie czynności, o których mowa w art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT, udzielenie przez spółkę pożyczek zwolnione jest z podatku od towarów i usług, a tym samym na mocy art. 2 ust. 4 ustawy o PCC nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W świetle powyższego Wnioskodawcy stoją na stanowisku, że czynność udzielenia przedmiotowej pożyczki (a tym samym ewentualnych przyszłych pożyczek) nie podlega opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, z uwagi na fakt, iż jest ona objęta podatkiem od towarów i usług. Jednocześnie w ocenie Wnioskodawców przedmiotowa pożyczka podlega zwolnieniu z podatku od towarów i usług, zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Na wstępie zaznacza się, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Zainteresowanych tylko w zakresie podatku od czynności cywilnoprawnych.

W pozostałym zakresie wniosku, dotyczącym podatku od towarów i usług, zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie – interpretacja indywidualna z 25 czerwca 2021 r., Znak: 0114-KDIP1-2.4012.121.2021.3.RST.

Przepis art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 815 ze zm.) zawiera zamknięty katalog czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem. Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ww. ustawy – podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Stosownie do art. 720 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. – Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.) przez umowę pożyczki dający pożyczkę zobowiązuje się przenieść na własność biorącego określoną ilość pieniędzy albo rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku, a biorący zobowiązuje się zwrócić tę samą ilość pieniędzy albo tę samą ilość rzeczy tego samego gatunku i tej samej jakości.

W myśl art. 4 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży, przy umowie pożyczki, na biorącym pożyczkę i stosownie do art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej. Przy czym, w myśl art. 3 ust. 1 pkt 1a cyt. ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą każdorazowej wypłaty środków pieniężnych, jeżeli umowa pożyczki określa, że wypłata środków pieniężnych nastąpi niejednokrotnie i ich suma nie jest znana w chwili zawarcia umowy.

W myśl art. 6 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podstawę opodatkowania przy umowie pożyczki – stanowi kwota lub wartość pożyczki. Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 4 powołanej ustawy stawka podatku od umowy pożyczki wynosi – 0,5%, z zastrzeżeniem ust. 5.

Zgodnie z art. 1 ust. 4 ww. ustawy czynności cywilnoprawne podlegają podatkowi, z zastrzeżeniem ust. 4a i 5, jeżeli ich przedmiotem są:

1. rzeczy znajdujące się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub prawa majątkowe wykonywane na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
2. rzeczy znajdujące się za granicą lub prawa majątkowe wykonywane za granicą, w przypadku gdy nabywca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i czynność cywilnoprawna została dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.
   
   

Z treści powołanego przepisu wynika, że umowa pożyczki podlega podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeżeli w chwili zawarcia umowy jej przedmiot, tj. pieniądze znajdują się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Wówczas nie ma znaczenia, gdzie umowa zostanie zawarta i gdzie mają miejsce zamieszkania (siedzibę) strony umowy.

Pożyczka podlega również podatkowi od czynności cywilnoprawnych, jeśli pieniądze będące przedmiotem pożyczki w chwili jej zawarcia znajdują się za granicą oraz nabywca – pożyczkobiorca ma miejsce zamieszkania lub siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, a czynność zostanie dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

W ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

1. w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
2. jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:
• umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
  
• umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Z treści art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych wynika, że o wyłączeniu z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają generalnie status podatnika podatku od towarów i usług, lecz wyłącznie fakt, że dana czynność (ta konkretna) jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub przynajmniej jedna ze stron tej czynności jest z tego podatku zwolniona. Przy czym, mimo zwolnienia z podatku od towarów i usług, wyłączenie z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych nie będzie miało miejsca wówczas, gdy czynność będzie dotyczyć m.in. umowy sprzedaży a jej przedmiotem będzie m.in. nieruchomość lub prawo użytkowania wieczystego.

W świetle art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, użyte w ustawie określenie podatek od towarów i usług oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 i 568) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego wynika, że Zainteresowany będący stroną postępowania jest osobą prawną prawa polskiego mającą siedzibę na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Pożyczkodawca jest również zarejestrowany w Polsce jako czynny podatnik VAT oraz podatnik VAT UE. Zainteresowany niebędący stroną postępowania jest osobą prawną prawa niemieckiego z siedzibą w Niemczech, zarejestrowaną w Niemczech jako podatnik VAT oraz podatnik VAT UE, będącą jedynym wspólnikiem Pożyczkodawcy. Pożyczkodawca udzielił Pożyczkobiorcy (swojemu jedynemu wspólnikowi) pożyczki na podstawie pisemnej umowy pożyczki. Pożyczka ta została udzielona w 2020 r. z wolnych środków finansowych Pożyczkodawcy stanowiących jego majątek, powstałych w związku z prowadzoną przez niego działalnością gospodarczą. Pożyczka miała charakter odpłatny – z tytułu jej udzielenia Pożyczkobiorca jest zobowiązany do zapłaty Pożyczkodawcy wynagrodzenia w postaci odsetek kapitałowych. Pożyczkodawca zamierza w przyszłości udzielać na rzecz Pożyczkobiorcy kolejnych pożyczek.

W związku z tym należy podkreślić, że jakkolwiek zapytanie Zainteresowanych dotyczy opodatkowania umów pożyczek podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy powyższe transakcje – dokonane pomiędzy wskazanymi we wniosku Stronami – podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w świetle przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia tych umów podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Opodatkowanie tych czynności podatkiem od towarów i usług może bowiem skutkować wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Przy czym pod pojęciem podatku od towarów i usług należy, zgodnie z ustawą o podatku od czynności cywilnoprawnych, rozumieć także podatek od wartości dodanej.

W interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 25 czerwca 2021 r., Znak: 0114-KDIP1-2.4012.121.2021.3.RST, wydanej dla Zainteresowanych w zakresie podatku od towarów i usług, Organ stwierdził, że: „(…) Zainteresowany będący stroną postępowania (Pożyczkodawca) przy udzieleniu pożyczki na rzecz Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania (Pożyczkobiorcy) działa jako podatnik podatku od towarów i usług w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, a udzielenie pożyczki Pożyczkobiorcy stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy.

(…) Zainteresowany niebędący stroną postępowania (Pożyczkobiorca) nie posiada na terytorium kraju siedziby ani stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej. Zatem w analizowanym przypadku usługi, do których ma zastosowanie art. 28b ustawy nie są opodatkowane na terytorium Polski. Natomiast skoro usługa udzielania pożyczek nie podlega opodatkowaniu na terytorium Polski nie podlega opodatkowaniu według właściwej stawki podatki na terytorium Polski ani nie podlega zwolnieniu z opodatkowania na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy na terytorium Polski.”

A zatem, skoro omawiane umowy pożyczki stanowią świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług oraz czynności te podlegają przepisom regulującym opodatkowanie podatkiem od wartości dodanej poza terytorium Polski (w Niemczech), to w powyższej sprawie znajdzie zastosowanie wyłączenie zawarte w art. 2 pkt 4 w powiązaniu z art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W takim przypadku, opisane umowy pożyczki nie są i nie będą opodatkowane podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Pomimo, że ww. umowy pożyczek nie podlegają opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to stanowiska Zainteresowanych nie można było uznać za prawidłowe, ponieważ brak opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych wywodzą oni z faktu, że omawiana czynność podlega zwolnieniu z podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług. Przepis ten – jak wynika z ww. interpretacji wydanej w zakresie podatku od towarów i usług – nie znajdzie zastosowania w niniejszej sprawie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywać się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U., poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.