Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDSB1-1.4019.30.2021.2.WF
z 28 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a pkt 1, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 15 grudnia 2020 r. (data wpływu 28 grudnia 2020 r. ), uzupełnionym 24 maja 2021 r. (data wpływu 26 maja 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów ustawy o zdrowiu publicznym dotyczącej opłaty od środków spożywczych, w zakresie:

• sprzedaży przez zamawiającego napojów na rzecz podmiotu prowadzącego jednocześnie sprzedaż detaliczną i hurtową – jest prawidłowe,
• sprzedaży przez zamawiającego napojów na rzecz podmiotu prowadzącego wyłącznie sprzedaż hurtową – jest prawidłowe,
• dnia powstawania obowiązku zapłaty opłaty – jest prawidłowe,
• sprzedaży napojów przed 01.01.2021 r. – jest prawidłowe.
  
  

UZASADNIENIE

28 grudnia 2020 r. wpłynął do tutejszego organu Państwa wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów ustawy z 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym dotyczącej opłaty od środków spożywczych.

Z tytułu wniosku z 15 grudnia 2020 r. uiścili Państwo opłatę w wysokości 160 zł na rachunek Krajowej Informacji Skarbowej 18 grudnia 2020 r.

W związku w przekazaniem ww. wniosku 7 stycznia 2021 r. do Ministra Zdrowia, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej zwrócił Państwu wniesioną opłatę.

Na mocy ustawy z 30 marca 2021 r. o zmianie ustawy o podatku akcyzowym oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2021 r. poz. 694) od 16 kwietnia 2021 r., organem właściwym w sprawie wniosków o wydanie interpretacji indywidualnych przepisów dotyczących opłaty, o której mowa w art. 12a ust. 1 ustawy z 11 września 2015 r. o zdrowiu publicznym (Dz. U. z 2021 r. poz. 183 ze zm.) jest Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej.

W związku z powyższym, 18 kwietnia 2021 r. (data wpływu 19 kwietnia 2021 r.), wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej przepisów ustawy o zdrowiu publicznym w zakresie opłaty od środków spożywczych, został przekazany przez Ministra Zdrowia, Dyrektorowi Krajowej Informacji Skarbowej.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, pismem z dnia 11 maja 2021 r. Znak 0111-KDSB1-1.4019.30.2021.1.WF wezwano Państwa do jego uzupełnienia.

Wniosek uzupełniono 26 maja 2021 r., wnosząc jednocześnie brakującą opłatę do wniosku.

We wniosku przedstawili Państwo następujące zdarzenia przyszłe.

Spółka w ramach prowadzonej działalności gospodarczej organizuje na zasadzie franczyzy sieć sklepów detalicznych z przewagą żywności (…)pod nazwą (…) Wnioskodawca sam nie prowadzi sprzedaży detalicznej. Sklepy (…) są prowadzone przez innych przedsiębiorców działających w Sieci (…) na podstawie umowy franczyzy.

W związku z wyżej opisaną działalnością Wnioskodawca zleca producentom produkcję towarów pod marką (…), w tym napojów z dodatkiem cukrów będących monosacharydami lub disacharydami oraz środków spożywczych zawierających te substancje oraz substancje słodzące, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności, łącznie z napojami z dodatkiem tauryny lub kofeiny (Napoje (…)). Skład Napojów (…)jest załącznikiem do umów z producentami dotyczących produkcji tych napojów dla Wnioskodawcy.

Następnie Wnioskodawca towary te odsprzedaje przedsiębiorcom hurtowym ( Dystrybutorzy), a ci w dalszej kolejności odsprzedają je do sklepów detalicznych, z tym zastrzeżeniem, że nabywcami Napojów (…) mogą być wyłącznie Sklepy (…). Niektórzy Dystrybutorzy prowadzą jednocześnie sprzedaż detaliczną i hurtową, w tym niektórzy z Dystrybutorów prowadzących jednocześnie sprzedaż hurtową i detaliczną, prowadzą Sklepy (…).

Wnioskodawca wiedzę co do tego, którzy Dystrybutorzy prowadzą równocześnie sprzedaż detaliczną poza Siecią (…), a którzy prowadzą wyłącznie sprzedaż hurtową opiera się na oświadczeniach Dystrybutorów.

Wnioskodawca jest zamawiającym w rozumieniu art. 12 d ust. 1 pkt 2) Ustawy ( Zamawiający).

W uzupełnieniu Wniosku doprecyzowali Państwo opis zdarzeń przyszłych wskazując, że:

1. produkty będące przedmiotem wniosku są ujęte w Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług w klasach 10.32, 10.89 oraz w dziale 11.
2. datą sprzedaży Dystrybutorom produktów objętych wnioskiem jest data wydania (dostawy) towaru. Występuje ona jako pierwsza po stronie Wnioskodawcy, przed wystawieniem faktury i dokonaniem zapłaty.
   
   

W związku z powyższym opisem zadali Państwo następujące pytania.

1. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Wnioskodawca jako Zamawiający będzie zobowiązany począwszy od dnia 01.01.2021 r., do obliczania i zapłaty opłaty od środków spożywczych, o której mowa w art. 12a Ustawy (Opłata Cukrowa) od wszystkich Napojów (…) sprzedawanych przez Wnioskodawcę Dystrybutorom prowadzącym jednocześnie sprzedaż detaliczną i hurtową ?
2. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do obliczania i zapłaty Opłaty Cukrowej od Napojów (…) sprzedawanych przez Wnioskodawcę Dystrybutorom prowadzącym wyłącznie sprzedaż hurtową ?
3. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym dniem powstania obowiązku zapłaty przez Wnioskodawcę Opłaty Cukrowej od Napojów (….) będzie data każdorazowej sprzedaży tych napojów Dystrybutorom o których mowa w pytaniu nr 1 ?
4. Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, zgodnie z którym Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do obliczenia i zapłaty Opłaty Cukrowej od sprzedaży dokonanej przez Wnioskodawcę przed dniem 01.01.2021r.?
   
   

Zdaniem Państwa.

1.Wnioskodawca jako Zamawiający będzie zobowiązany do obliczenia i zapłaty Opłaty Cukrowej od wszystkich sprzedawanych Napojów (…) Dystrybutorom prowadzącym jednocześnie sprzedaż hurtową i detaliczną, począwszy od sprzedaży dokonywanej od dnia 01.01.2021r. Obowiązek ten wynika z treści art. 12d ust. 2 Ustawy, art. 12e ust. 1 i 3 Ustawy, art. 12a ust. 2 Ustawy.

W opisie zdarzenia przyszłego wskazano, że Wnioskodawca jest Zamawiającym produkcję Napojów (…) w rozumieniu art. 12d ust. 1 pkt 2) Ustawy w brzmieniu obowiązującym od 01.01.2021r.

Przepis art. 12 ust. 1 określa krąg podmiotów, na których spoczywać może obowiązek zapłaty Opłaty Cukrowej. Podmiotami tymi są:

1. sprzedający napoje do punktów sprzedaży detalicznej,
2. producent/ zamawiający wskazany w pkt c) poniżej/ importer napoju/ nabywający w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy napojów- którzy prowadzą sprzedaż detaliczną napojów,
3. zamawiający produkcję napojów, jeżeli skład napoju objętego opłatą stanowi element umowy zawartej z producentem.

Ponadto z przepisów Ustawy wynika, że obowiązek zapłaty Opłaty Cukrowej powstaje jednokrotnie w stosunku do danego napoju objętego Opłatą - z chwilą wprowadzenia tego produktu na rynek krajowy w rozumieniu Ustawy. Stąd tylko jeden z podmiotów wskazanych w Ustawie jako obowiązany do zapłaty Opłaty będzie zobowiązany ją uiścić w stosunku do danego napoju objętego Opłatą Cukrową. Jednocześnie zgodnie z treścią art. 12d ust. 2 w przypadku powstania obowiązku zapłaty Opłaty Cukrowej na podstawie ust. 1 pkt 2, obowiązek ten spoczywa wyłącznie na zamawiającym. Art. 12e ust. 1 Ustawy stanowi, że obowiązek zapłaty Opłaty cukrowej powstaje z dniem wprowadzenia na rynek krajowy napoju objętego opłatą. Art. 12a ust.2 precyzuje, iż wprowadzeniem na rynek krajowy w rozumieniu Ustawy jest sprzedaż napojów przez podmioty obowiązane do zapłaty opłaty do pierwszego punktu w którym prowadzona jest sprzedaż detaliczna, lub sprzedaż detaliczna napojów prowadzona min. przez producenta lub zamawiającego. Dodatkowo, zgodnie z treścią art. 12e ust. 3 Obowiązek zapłaty opłaty ciąży na podmiocie sprzedającym napoje, o których mowa w art. 12a ust. 1, podmiotowi prowadzącemu jednocześnie sprzedaż detaliczną oraz hurtową. W takim przypadku opłatę odprowadza się od wszystkich sprzedanych temu podmiotowi napojów objętych opłatą.

Zdaniem Wnioskodawcy taka redakcja przepisów Ustawy przesądza o tym, że w przypadku, gdy obowiązek zapłaty Opłaty Cukrowej powstaje na podstawie art. 12d ust. 1 pkt 2 ) Ustawy, to jest w sytuacji wyprodukowania napojów przez producenta na zlecenie zamawiającego, to podmiotem zobowiązanym do zapłaty opłaty cukrowej od tych napoi jest zamawiający, natomiast obowiązek zapłaty opłaty powstaje z dniem wprowadzenia tych napoi na rynek krajowy, to jest sprzedaży tych napoi przez zamawiającego do pierwszego punktu w którym jest prowadzona sprzedaż detaliczna rozumiana zgodnie z treścią art. 12a Ustawy. Ze sprzedażą do punktu sprzedaży detalicznej zrównana jest sprzedaż hurtowa, w przypadku, gdy dokonywana jest na rzecz podmiotu prowadzącego równocześnie sprzedaż detaliczną oraz hurtową.

Przenosząc powyższe rozważania na grunt niniejszej sprawy, Wnioskodawca jako Zamawiający odsprzedając Napoje (…) Dystrybutorowi, który prowadzi sprzedaż hurtową i detaliczną jest zobowiązany do obliczania i zapłaty Opłaty Cukrowej od wszystkich sprzedanych temu Dystrybutorowi Napojów (…) (art. 12e ust. 3 Ustawy). Jednocześnie bez znaczenia jest to, że Napoje (…) są przeznaczone do sprzedaży w Sklepach (…), gdyż Ustawa nie uzależnia obowiązku zapłaty Opłaty Cukrowej od tego, czy konkretne partie napojów od których odprowadzana jest opłata zostaną sprzedane w punktach sprzedaży detalicznej Dystrybutora prowadzącego sprzedaż hurtową i detaliczną, przeciwnie, nakazuje zamawiającemu uiścić opłatę od wszystkich napojów sprzedawanych Dystrybutorowi bez podziału na sprzedane do hurtu i do detalu. Sam fakt, iż Dystrybutor prowadzi także sprzedaż detaliczną powoduje, iż to na Zamawiającym ciąży obowiązek zapłaty Opłaty Cukrowej od wszystkich transakcji sprzedaży Napojów (…) do Dystrybutora. W sytuacji gdy Dystrybutor prowadzi sprzedaż hurtową i detaliczną, Ustawa de facto zrównuje sprzedaż do pierwszego punktu w którym jest prowadzona sprzedaż detaliczna ze sprzedażą do punktu hurtowego. Należy więc przyjąć, że w takim przypadku momentem wprowadzenia przez Wnioskodawcę towaru na rynek krajowy (to jest momentem powstania obowiązku zapłaty Opłaty Cukrowej - art. 12e ust. 1 Ustawy) będzie data sprzedaży Napojów (…) do hurtowni Dystrybutora prowadzącego sprzedaż detaliczną i sprzedaż hurtową.

2.Wnioskodawca jako Zamawiający nie będzie zobowiązany do obliczenia i zapłaty Opłaty Cukrowej od sprzedawanych Napojów (…) Dystrybutorom prowadzącym wyłącznie sprzedaż hurtową. Stanowisko Wnioskodawcy wynika z treści art. 12d ust. 2 Ustawy, art. 12e ust. 1 i 3 Ustawy, art. 12a ust. 1 i 2 Ustawy.

Wnioskodawca jest zamawiającym w rozumieniu art. 12d ust. 1 pkt 2 Ustawy, w związku z czym stosuje się do niego przepis art. 12d ust. 2 Ustawy stanowiący, że w przypadku, powstania obowiązku zapłaty opłaty na podstawie ust. 1 pkt 2, obowiązek ten spoczywa wyłącznie na zamawiającym. Zgodnie z treścią art. 12e ust. 1 Ustawy obowiązek zapłaty opłaty powstaje z dniem wprowadzenia na rynek krajowy napoju podlegającego opłacie. Wprowadzeniem na rynek krajowy tych napojów jest sprzedaż przez podmioty zobowiązane na podstawie art. 12d ust. 1 ( więc także Wnioskodawcę jako zamawiającego) do pierwszego punktu w którym jest prowadzona sprzedaż detaliczna (lub sprzedaż detaliczna tych napojów dokonywana przez producenta/zamawiającego/ importera/ zbywającego w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów).

Ustawa wiąże obowiązek zapłaty Opłaty Cukrowej przez zamawiającego z momentem wprowadzenia przez niego napojów na rynek krajowy (art. 12a ust. 2 Ustawy) , dlatego też przepis art. 12d ust.2 Ustawy nie skutkuje tym, że każda sprzedaż dokonywana przez zamawiającego stanowi wprowadzenie napojów na rynek krajowy, a co za tym idzie powstanie obowiązku zapłaty Opłaty Cukrowej przez zamawiającego. Obowiązek taki powoduje jedynie sprzedaż o której mowa w art. 12a ust. 2 Ustawy, to jest będąca wprowadzeniem przez zamawiającego na rynek krajowy napojów objętych Opłatą, lub też sprzedaż do odbiorcy hurtowego, który jednocześnie prowadzi sprzedaż detaliczną - na podstawie art. 12e ust.3 Ustawy. Ustawa wyznacza jeden moment powstania obowiązku zapłaty Opłaty Cukrowej - to jest moment wprowadzenia napojów na rynek krajowy. Jest to niezależne od faktu, czy sprzedaż dokonywana jest przez zamawiającego w rozumieniu art. 12d ust. 2 pkt 2 Ustawy, czy inny podmiot zobowiązany do zapłaty Opłaty. Dlatego też sprzedaż przez Wnioskodawcę Napojów (…) Dystrybutorom, którzy prowadzą wyłącznie działalność hurtową nie będzie stanowiła wprowadzenia napojów (…) na rynek krajowy.

Wnioskodawca jako Zamawiający nie będzie zobowiązany do obliczenia i zapłaty Opłaty Cukrowej od sprzedawanych Napojów (…) Dystrybutorom prowadzącym wyłącznie sprzedaż hurtową, gdyż takiej sprzedaży brak przymiotu wprowadzenia napojów na rynek krajowy. Z taką sprzedażą nie wiąże się moment powstania obowiązku zapłaty Opłaty Cukrowej.

3.Dniem powstania obowiązku zapłaty przez Wnioskodawcę Opłaty Cukrowej od Napojów (…) będzie data każdorazowej sprzedaży tych napojów Dystrybutorom prowadzącym równocześnie sprzedaż detaliczną i sprzedaż hurtową. Stanowisko Wnioskodawcy wynika z treści art. 12e ust. 1 i 3, art. 12a ust. 2 i art. 12d ust. 1 i 2 Ustawy.

Ustawa wiąże obowiązek zapłaty Opłaty Cukrowej od napojów objętych opłatą z datą wprowadzenia ich na rynek krajowy. Ze sprzedażą do punktu sprzedaży detalicznej zrównana jest w tym zakresie sprzedaż hurtowa, w przypadku, gdy dokonywana jest na rzecz podmiotu prowadzącego równocześnie sprzedaż detaliczną oraz hurtową (art. 12e ust 3 Ustawy). W związku z treścią wyżej powołanego przepisu data każdorazowej sprzedaży Napojów (….) Dystrybutorom prowadzącym sprzedaż hurtową i detaliczną będzie datą wprowadzenia na rynek krajowy Napojów (…), a co za tym idzie datą powstania obowiązku zapłaty przez Wnioskodawcę Opłaty Cukrowej od tych napojów.

4.Wnioskodawca nie będzie zobowiązany do zapłaty Opłaty Cukrowej od sprzedaży dokonanej przez Wnioskodawcę przed dniem 01.01.2021r. do Dystrybutorów prowadzących jednocześnie sprzedaż hurtową i detaliczną. Stanowisko Wnioskodawcy wynika z treści art. 12e ust.1 i art. 12a ust. 2 Ustawy.

Przepisy art. 12a - 12k Ustawy wchodzą w życie z dniem 01.01.2021r. Ustawa z 14 lutego 2020 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z promocją prozdrowotnych wyrobów konsumentów wprowadzająca powyższe zmiany nie zawiera przepisów międzyczasowych. Dlatego też opierając się wyłącznie na normach zawartych w art. 12a - 12k Ustawy, należy przyjąć, że dotyczą one obowiązku zapłaty Opłaty Cukrowej od transakcji sprzedaży stanowiących wprowadzenie napojów objętych Opłatą na rynek krajowy, dokonywanych od dnia wejścia w życie tych przepisów, to jest od dnia 01.01.2021r. Do tej daty Wnioskodawca nie będzie uznawany za podmiot zobowiązany do zapłaty Opłaty Cukrowej, a dokonana przez niego sprzedaż Napojów (…) do Dystrybutorów o których mowa w pytaniu nr 1 do dnia 31.12.2020r. włącznie nie będzie uznana za wprowadzenie napojów na rynek krajowy skutkujące obowiązkiem zapłaty Opłaty Cukrowej. Ustawa nie umożliwia uznania transakcji sprzedaży dokonanych przed jej wejściem w życie za sprzedaż rodzącą obowiązek naliczenia i zapłaty Opłaty Cukrowej.

Wnioskodawca nie jest zobowiązany do zapłaty Opłaty Cukrowej od sprzedaży dokonanej przez Wnioskodawcę przed dniem 01.01.2021r.

Uzasadnienie:

Podstawa prawna

Ustawa z 14 lutego 2020 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z promocją prozdrowotnych wyborów konsumentów wprowadza do Ustawy przepisy regulujące nową opłatę tj. Opłatę Cukrową. Termin wejścia w życie przepisów dotyczących Opłaty cukrowej ustawą z 14 sierpnia 2020 r. o zmianie niektórych ustaw w celu zapewnienia funkcjonowania ochrony zdrowia w związku z epidemią COVID-19 oraz po jej ustaniu został przesunięty na 01 stycznia 2021 r. W związku z tym, Wnioskodawca występuje o potwierdzenie swojego stanowiska w zakresie zdarzenia przyszłego, które będzie miało miejsce po wejściu w życie przepisów wprowadzających Opłatę cukrową tj. po dniu 01 stycznia 2021 r.

W zakresie stosowania przepisów regulujących Opłatę Cukrową istnieje możliwość wystąpienia z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji. Bowiem po pierwsze, na podstawie art. 12j Ustawy do Opłaty Cukrowej stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Ordynacja Podatkowa). Po drugie, zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji Podatkowej podmiot zainteresowany może wystąpić do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z wnioskiem o wydanie indywidualnej interpretacji w zakresie stosowania przepisów prawa podatkowego. Definicja „przepisów prawa podatkowego" została uregulowana w art. 3 pkt 2) Ordynacji Podatkowej. Zgodnie z ww. Ilekroć w ustawie jest mowa o przepisach prawa podatkowego - rozumie się przez to przepisy ustaw podatkowych, postanowienia ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską umów o unikaniu podwójnego opodatkowania oraz ratyfikowanych przez Rzeczpospolitą Polską innych umów międzynarodowych dotyczących problematyki podatkowej, a także przepisy aktów wykonawczych wydanych na podstawie ustaw podatkowych. Natomiast w myśl art. 3 pkt 1) Ordynacji podatkowej ilekroć w ustawie jest mowa o ustawach podatkowych - rozumie się przez to ustawy dotyczące podatków, opłat oraz niepodatkowych należności budżetowych określające podmiot, przedmiot opodatkowania, powstanie obowiązku podatkowego, podstawę opodatkowania, stawki podatkowe oraz regulujące prawa i obowiązki organów podatkowych, podatników, płatników i inkasentów, a także ich następców prawnych oraz osób trzecich. Zatem, przepisy regulujące Opłatę Cukrową są przepisami prawa podatkowego uregulowanymi w ustawach podatkowych w rozumieniu Ordynacji Podatkowej i mogą być przedmiotem wniosku o wydanie indywidualnej interpretacji.

Zgodnie z art. 12a ust. 1 Ustawy Wprowadzanie na rynek krajowy napojów z dodatkiem:

1. cukrów będących monosacharydami lub disacharydami oraz środków spożywczych zawierających te substancje oraz substancji słodzących, o których mowa w rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 1333/2008 z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie dodatków do żywności (Dz. Urz. UE L 354 z 31.12.2008, str. 16, z późn. zm.4)), zwanym dalej „rozporządzeniem nr 1333/2008”,
   
   
   
2. kofeiny lub tauryny - podlega opłacie, zwanej dalej „opłatą".

Dodatkowo na podstawie art. 12a ust. 2 Ustawy Przez wprowadzenie na rynek krajowy napojów, o których mowa w ust. 1, rozumie się sprzedaż napojów przez podmioty obowiązane do zapłaty opłaty, o których mowa w art. 12d ust. 1, do pierwszego punktu, w którym jest prowadzona sprzedaż detaliczna oraz sprzedaż detaliczna napojów przez: producenta, podmiot, o którym mowa w art. 12d ust. 1 pkt 2, podmiot nabywający napoje w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub importera napoju, albo sprzedaż w przypadku, o którym mowa w art. 12e ust. 3.

Natomiast zgodnie z art. 12a ust. 3 Ustawy przez sprzedaż detaliczną, o której mowa w ust. 2, rozumie się dokonywanie na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, w ramach działalności gospodarczej zbywcy, odpłatnego zbywania towarów konsumentom na podstawie umowy zawartej:

1. w lokalu przedsiębiorstwa w rozumieniu ort. 2 pkt 3 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta (Dz. U. z 2020 r. poz. 287),
2. poza lokalem przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 30 maja 2014 r. o prawach konsumenta

-także w przypadku, gdy zbywaniu towaru towarzyszy świadczenie usługi odrębnie niezaewidencjonowanej.

W myśl art. 12d ust. 1 Ustawy obowiązek zapłaty Opłaty cukrowej ciąży na podmiocie sprzedającym napoje do punktów sprzedaży detalicznej albo prowadzącym sprzedaż detaliczną napojów, jeżeli podmiot jest producentem, nabywa napoje w ramach wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub importuje napoje, lub na zamawiającym, w przypadku, gdy skład napoju objętego opłatą stanowi element umowy zawartej przez producenta a dotyczącej produkcji tego napoju dla zamawiającego.

Zgodnie z art. 12 d ust. 2 w przypadku, powstania obowiązku zapłaty opłaty na podstawie ust. 1 pkt 2, obowiązek ten spoczywa wyłącznie na zamawiającym o którym mowa w ust. 1 pkt 2.

Zgodnie z art. 12e ust. 1 Ustawy obowiązek zapłaty Opłaty cukrowej powstaje z dniem wprowadzenia na rynek krajowy napoju podlegającego Opłacie cukrowej.

Art. 12e ust. 3 natomiast stanowi, że: Obowiązek zapłaty opłaty ciąży na podmiocie sprzedającym napoje, o których mowa w art. 12a ust. 1, podmiotowi prowadzącemu jednocześnie sprzedaż detaliczną oraz hurtową. W takim przypadku opłatę odprowadza się od wszystkich sprzedanych temu podmiotowi napojów objętych opłatą.

W świetle obowiązującego stanu prawnego Państwa stanowisko w sprawie oceny prawnej przedstawionych zdarzeń przyszłych w zakresie:

• sprzedaży przez zamawiającego napojów na rzecz podmiotu prowadzącego jednocześnie sprzedaż detaliczną i hurtową – jest prawidłowe,
• sprzedaży przez zamawiającego napojów na rzecz podmiotu prowadzącego wyłącznie sprzedaż hurtową – jest prawidłowe,
• dnia powstawania obowiązku zapłaty opłaty – jest prawidłowe,
• sprzedaży napojów przed 01.01.2021 r. – jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Państwa i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Państwa w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Przysługuje Państwu prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (….) w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy o postępowaniu przed sądami administracyjnymi). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.