Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDWPT.4011.77.2021.1.MG
z 25 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 25 marca 2021 r. (data wpływu 6 kwietnia 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną stawką podatkową – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 kwietnia 2021 r. został złożony do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca od dnia 10 kwietnia 2021 r. będzie prowadził jednoosobową działalność gospodarczą pod firmą …, ul. …, nr …, …, NIP …, w ramach której świadczyć będzie m.in. usługi programistyczne. Jego przedsiębiorstwo będzie prowadzone od dnia 10 kwietnia 2021 r. i od tej daty prowadzona będzie także działalność badawczo-rozwojowa w zakresie prac programistycznych. Zgodnie z Polska Klasyfikacją Działalności gospodarczej przeważająca działalność przedsiębiorstwa Wnioskodawcy polegać będzie na 62.02.Z. – „Działalność związana z doradztwem w zakresie informatyki”. Dodatkową działalnością będzie chociażby działalność oznaczona kodem PKD 62.01.Z. – „Działalność związana z oprogramowaniem”.

Wnioskodawca z tytułu przychodów osiąganych w ramach ww. działalności gospodarczej będzie opodatkowany liniową stawką podatku dochodowego w wysokości 19% i rozliczać się będzie na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Wnioskodawca posiada i będzie posiadać na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawa o PIT”).

W ramach przychodów osiąganych ze swojej działalności gospodarczej Wnioskodawca będzie osiągnął przychody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w postaci autorskich praw do programów komputerowych. Przychody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w postaci autorskich praw do programów komputerowych Wnioskodawca będzie osiągał na podstawie współpracy gospodarczej ze spółką … z siedzibą w …, …, …, wpisaną do rejestru przedsiębiorców prowadzonego przez Sąd Rejonowy dla …. pod numerem …, nr NIP: …, nr REGON: … (dalej jako: „Spółka”).

W ramach umowy, która będzie łączyła Wnioskodawcę ze Spółką (która to umowa zostanie zawarta niezwłocznie po rozpoczęciu przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej), Wnioskodawca będzie świadczył na rzecz Spółki usługi programistyczne polegające na tworzeniu od podstaw nowych programów (aplikacji) komputerowych albo rozwijaniu już istniejących programów komputerowych poprzez tworzenie ich nowych funkcjonalności. Efektem pracy Wnioskodawcy, zarówno tworzenia nowych aplikacji, jak i tworzenia nowych funkcjonalności aplikacji już istniejących, jest kod źródłowy i program komputerowy podlegający ochronie prawnoautorskiej, o której mowa w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wytworzenie bądź ulepszenie przez Wnioskodawcę programów komputerowych na rzecz Spółki będzie objęte prawnoautorską ochroną, bowiem efekt prac Wnioskodawcy stanowić będzie utwór w rozumieniu przepisów o prawie autorskim. Tworzone bądź rozwijane oprogramowanie komputerowe będzie wytworem myśli Wnioskodawcy, a poprzez jego zmaterializowanie w postaci kodu źródłowego zapisanego w repozytorium kodów, który będzie przekazywany Spółce będzie zmaterializowany, Wnioskodawca będzie jego twórcą, posiadającym pełnię praw autorskich.

Wnioskodawca zarówno będzie tworzył od podstaw nowe funkcjonalności istniejących już programów komputerowych, które to programy będą własnością Spółki, która to Spółka będzie udostępniała Wnioskodawcy oprogramowanie (kod źródłowy) na podstawie zlecenia przeprowadzenia przez Niego prac programistycznych i ulepszenia już istniejącego oprogramowania lub dodania nowych funkcjonalności (bez udzielenia licencji). W obu przypadkach efektem pracy Wnioskodawcy będzie kod źródłowy, stworzony przez Wnioskodawcę, do którego to kodu Wnioskodawca - jako twórca - będzie mieć wyłączne prawa autorskie, a ten kod źródłowy będzie programem komputerowym w rozumieniu art. 74 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych.

Tworzone bądź ulepszane/rozwijane przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki oprogramowania będą tworzone przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o PIT. Podjęta przez Wnioskodawcę działalność obejmować będzie nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowywać będzie nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących.

Oprogramowanie komputerowe, o którym mowa we wniosku będzie tworzone, rozwijane, ulepszane w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej oznaczającej działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Wnioskodawca przenosić będzie na rzecz Spółki autorskie prawa majątkowe do wszystkich utworów, które wykonywać będzie w ramach realizacji umowy z chwilą ich wytworzenia, w tym w szczególności praw autorskich do systemów (programów komputerowych), które Wnioskodawca będzie tworzyć, ulepszać bądź rozwijać poprzez tworzenie ich nowych funkcjonalności, które stanowić będą programy komputerowe podlegające ochronie prawnoautorskiej. Wnioskodawca przenosić będzie na rzecz Spółki wszelkie autorskie prawa do własności intelektualnej i udzielać będzie zgody na wykonywanie zależnych praw autorskich do wytworzonego oprogramowania. Z tytułu usług realizowanych przez Wnioskodawcę na rzecz Spółki i przeniesienia autorskich praw do programów komputerowych Wnioskodawcy przysługiwać będzie wynagrodzenie. Wynagrodzenie to stanowić będzie wynagrodzenie ryczałtowe i stanowić będzie również wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do wszystkich utworów, które Wnioskodawca wykonywać będzie w ramach realizacji przedmiotowej umowy. Przychody osiągane przez Wnioskodawcę z tytułu umowy, która będzie łączyć Go ze Spółką za wykonywane na rzecz tej Spółki prace programistyczne i przeniesienie autorskich praw majątkowych do tworzonego kodu źródłowego aplikacji, będą przychodami uzyskiwanymi przez Wnioskodawcę w ramach Jego przedsiębiorstwa i będą przychodami w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, tj. przychodami z tytułu autorskiego prawa do programu komputerowego.

W ocenie Wnioskodawcy, przychody te stanowić będą przychody w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, tj. przychody z tytułu autorskiego prawa do programu komputerowego i przychody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu. Jak zostało to bowiem opisane szczegółowo we wniosku, Wnioskodawca tworzyć będzie kod źródłowy rozwijając lub ulepszając aplikację i otrzymywać będzie wynagrodzenie obejmujące wynagrodzenie za prace programistyczne i za przeniesienie autorskich praw majątkowych do tworzonego kodu źródłowego i programu komputerowego w rozumieniu art. 74 ustawy prawo autorskie.

Z tytułu realizowanych przez Wnioskodawcę usług otrzymywał On w 2019 r. i 2020 r. (i dalej będzie otrzymywał w kolejnych latach, w tym w aktualnie trwającym 2021 r.) wynagrodzenie obejmujące wszystkie koszty i wydatki ponoszone przez Wnioskodawcę w celu realizowania umowy, w tym również stanowiące wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do wszystkich utworów. Koszty ponoszone przez przedsiębiorstwo Wnioskodawcy, dotyczące świadczenia usług objętych umową będą ponoszone przez przedsiębiorstwo Wnioskodawcy i Spółka Mu tych kosztów nie będzie zwracać. Wnioskodawca w ramach umowy i współpracy gospodarczej ze Spółką będzie tworzyć kod źródłowy aplikacji, a następnie przenosić prawa autorskie do tego kodu źródłowego, otrzymując wynagrodzenie, a więc uzyskiwać będzie przychody w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, tj. przychody z autorskiego prawa do programu komputerowego, które stanowić będą przychody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu.

Wnioskodawca albo opracowywać będzie od podstaw programy komputerowe albo ulepszać i rozwijać oprogramowanie należące do Spółki, która udostępniać będzie to oprogramowanie Wnioskodawcy na podstawie zlecenia (bez udzielenia licencji) w celu opracowania nowej funkcjonalności, która to nowa funkcjonalność stanowić będzie program komputerowy podlegający ochronie prawnoautorskiej. Nawet jeśli Wnioskodawca pracować będzie na kodzie źródłowym, który kiedyś na zlecenie Spółki opracowała inna osoba współpracująca ze Spółką, to i tak ten kod źródłowy będzie własnością tej Spółki, która uzyskała do niego pełnię praw autorskich.

Wykonując prace programistyczne na rzecz Spółki Wnioskodawca ponosić będzie ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalności gospodarczą. Wnioskodawca będzie związany stosunkiem umownym ze Spółką, więc to wobec tej Spółki Wnioskodawca będzie ponosił odpowiedzialność za rezultat usług. Jeżeli okaże się, że klient Spółki skierowałby roszczenia do danej Spółki za niezrealizowane przez tą Spółkę zlecenie, to odpowiedzialność wobec klientów danej spółki ponosić będzie ta Spółka, której potem przysługują roszczenia odszkodowawcze wobec Wnioskodawcy, jeżeli ponosił On winę w nieprawidłowej realizacji usługi.

Kwalifikowane prawa własności intelektualnej wytworzone i rozwinięte (ulepszone) przez Wnioskodawcę nie będą wykorzystywane do przeciwdziałania COVID-19, o którym mowa w art. 2 ust. 2 ustawy z dnia 31 marca 2020 r. o zmianie ustawy o szczególnych rozwiązaniach związanych z zapobieganiem, przeciwdziałaniem i zwalczaniem COVID-19, innych chorób zakaźnych oraz wywołanych nimi sytuacji kryzysowych oraz niektórych ustaw (Dz. U z 2020 r, poz 568).

Czynności związane z oprogramowaniem Wnioskodawca wykonywać będzie w Polsce.

Wnioskodawca ponosić będzie odpowiedzialność za świadczone przez siebie usługi i rezultaty wobec Spółki, jako podmiotu, z którym łączyć Go będzie umowa i na rzecz której będzie świadczyć usługi. Wnioskodawca nie będzie mieć zasadniczo kontaktu z osobami trzecimi (klientami bądź kontrahentami Spółki), na rzecz których potem Spółka ta będzie ewentualnie świadczyć usługi.

Zlecone Wnioskodawcy czynności na podstawie umowy nie będą wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności. Przychody, które będą osiągane przez Wnioskodawcę z tytułu ww. umowy ze Spółką, tj. wynagrodzenie, które będzie wypłacane Mu przez tą Spółkę za świadczone usługi programistyczne i przeniesienie autorskich praw majątkowych do tworzonych programów komputerowych będą wyodrębniane w ewidencji księgowej Wnioskodawcy, która będzie prowadzona zgodnie z wymogami przewidzianymi w art. 30cb ustawy z o PIT. Wnioskodawca prowadzić będzie na bieżąco odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT. Wnioskodawca prowadzić będzie księgowość w formie podatkowej księgi przychodów i rozchodów wobec czego wszystkie przychody, koszty i autorskie prawa majątkowe do opracowywanego dzieła wykazywać będzie w odrębnej ewidencji Ewidencja ta będzie prowadzona w sposób należyty i zapewniać będzie określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych. Obejmować ona będzie wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań.

Wnioskodawca nie będzie uzyskiwać innych przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej niż z praw autorskich do programów komputerowych. Niemniej Wnioskodawca prowadzić będzie odrębną ewidencję do każdego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej i wyodrębniać będzie przychody, koszty uzyskania przychodów i dochód (stratę), przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Na podstawie art. 30cb ust 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych me jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
   
   

Wnioskodawca wszystkie te wymogi spełnił w odniesieniu do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku 2019 i 2020, jak również będzie je spełniał w odniesieniu do tych przychodów uzyskiwanych w kolejnych latach. Wnioskodawca preferencyjną stawkę podatku dochodowego zastosuje tylko do przychodów z przeniesienia autorskich praw do programów komputerowych i wyłączy z preferencyjnego opodatkowania inne składniki wynagrodzenia, np. za świadczenie innych usług wynikających z umowy, która będzie Go łączyć ze Spółką, o ile takie usługi będą wykonywane.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy prawidłowe jest stanowisko Wnioskodawcy, że do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. do przychodów z autorskich praw do programów komputerowych które będą przez Wnioskodawcę uzyskiwane w kolejnych latach kalendarzowych (począwszy od trwającego już 2021 r.) w ramach współpracy gospodarczej ze Spółką, jak również w ramach ewentualnej współpracy z innymi podmiotami Wnioskodawca będzie stosował przepisy art. 30ca ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych i opodatkowywał te przychody 5% stawką podatku dochodowego?

Zdaniem Wnioskodawcy, spełnia On wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, wobec czego zarówno prawidłowo opodatkuje 5% stawką podatku dochodowego przychody z kwalifikowanego IP, które będzie osiągnięte we współpracy ze Spółką … (dalej: „Spółka”)bądź innymi podmiotami za kolejne lata kalendarzowe, z uwzględnieniem aktualnie trwającego 2021 r.

Stosownie do art. 30ca ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: „ustawa o PIT”), podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r., poz. 432),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

–podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własność intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym.

Wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru, w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

1. prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
2. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własność intelektualnej, innych niż wymienione w lit d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
3. nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własność intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
4. nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.
   
   

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególność odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami.

W przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, ze wartość ta wynosi 1.

Dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 ww. ustawy, dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
3. z kwalifikowanego prawa własność intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi,
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
   
   

Do ustalenia dochodów, o których mowa w ust. 7 pkt 3, przepis art. 23o stosuje się odpowiednio. W przypadku gdy nie jest możliwe ustalenie dochodu przypadającego na poszczególne kwalifikowane prawa własności intelektualnej, podatnik może obliczyć kwalifikowany dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej zgodnie z ust. 4-6 dla tego samego rodzaju produktu lub usługi lub dla tej samej grupy produktów lub usług, w których zostało wykorzystane kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

O wysokość straty z kwalifikowanych praw własności intelektualnej poniesionej w roku podatkowym obniża się dochód osiągnięty w najbliższych kolejno następujących po sobie 5 latach podatkowych z tego samego kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tego samego rodzaju produktu lub usługi lub tej samej grupy produktów lub usług, w których zostało wykorzystane kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Przepisy ust. 1-11 stosuje się odpowiednio do ekspektatywy uzyskania kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w związku ze zgłoszeniem lub złożeniem wniosku o uzyskanie takiego prawa ochronnego do właściwego organu od dnia zgłoszenia lub złożenia wniosku.

W przypadku wycofania zgłoszenia lub wniosku, odmowy udzielenia prawa ochronnego, odrzucenia zgłoszenia lub odrzucenia wniosku o rejestrację podatnik jest obowiązany opodatkować zgodnie z art. 27 lub art. 30c kwalifikowane dochody z prawa własności intelektualnej uzyskane w okresie od dnia zgłoszenia lub złożenia wniosku, o którym mowa w ust. 12, do dnia wycofania wniosku lub zgłoszenia, odmowy udzielenia prawa ochronnego, odrzucenia zgłoszenia lub odrzucenia wniosku o rejestrację. W tym przypadku od podatku obliczonego od łącznej sumy dochodów odlicza się podatek zapłacony na podstawie ust. 1. Przepisy ust. 1-13 stosuje się odpowiednio do dochodów z licencji do korzystania z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej przysługującej podatnikowi na podstawie umowy, w której zastrzeżono wyłączność korzystania przez podatnika z tego prawa, pod warunkiem uprzedniego prowadzenia przez podatnika prac badawczo-rozwojowych, których efektem jest kwalifikowane prawo własności intelektualnej, na które udzielono tej licencji.

Ponadto, zgodnie z art. 30cb ustawy o PIT, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych,
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własność intelektualnej,
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu,
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3,
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług; w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4, 2.
   
   

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

W przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Aby podatnik mógł skorzystać z tej 5% stawki podatku musi więc spełnić dwa podstawowe warunki:

1. uzyskiwać przychody z kwalifikowanych praw własność intelektualnej,
2. prowadzić działalność badawczo-rozwojową.
   
   

Przez przychody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej rozumiemy przychody uzyskiwane z tytułu:

1. patentu,
2. prawa ochronnego na wzór użytkowy,
3. prawa z rejestracji wzoru użytkowego,
4. prawa z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowego prawa ochronnego dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawa z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu, wyłącznego prawa, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r o ochronie prawnej odmian roślin,
7. autorskiego prawa do programu komputerowego.
   
   

Pojęcie programu komputerowego nie zostało zdefiniowane w ustawie o PIT. Praktyka stosowania tego pojęcia na świecie potwierdza, że ze względu na dynamiczny rozwój nowych technologii, w których programy komputerowe zajmują kluczową pozycję nie da się ustalić wyczerpującej i niezmiennej definicji tego pojęcia oraz uniknąć rozbieżności interpretacyjnych. Innymi słowy, w obecnym stanie prawnym w Polsce nie ma możliwości ustawowego i wyczerpującego zdefiniowania pojęcia „autorskie prawo do programu komputerowego”. Autorskie prawo do programu komputerowego gwarantowane jest na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1191, z późn. zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia.

Idee zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie. Ze względu na bardzo ograniczone źródła interpretacji wobec programu komputerowego w stricte polskich aktach prawnych oraz polskiej literaturze na potrzeby preferencji IP Box warto także odnieść się do właściwych dla omawianego zagadnienia źródeł wywodzących się od organizacji ponadnarodowych i międzynarodowych, do których przynależy Polska w szczególności Unii Europejskiej oraz OECD.

Zgodnie z akapitem 10 preambuły do Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/24/WE z dnia 23 kwietnia 2009 r. w sprawie ochrony prawnej programów komputerowych: „Rolą programu komputerowego jest wejście w kontakt i wspólne funkcjonowanie z innymi częściami składowymi systemu komputerowego i użytkownikami, w tym celu wymagane są logiczne i tam, gdzie to właściwe, fizyczne wzajemne połączenia i wzajemne oddziaływanie, tak aby pozwoliło wszystkim elementom oprogramowania i sprzętu komputerowego funkcjonować z innym oprogramowaniem, sprzętem komputerowym i użytkownikami we wszelkich formach działania, do jakich są przeznaczone. Części programu umożliwiające takie wzajemne połączenia i wzajemne oddziaływanie między elementami oprogramowania i sprzętu komputerowego są ogólnie znane pod nazwą „interfejsów”. To funkcjonalne wzajemne połączenie i wzajemne oddziaływanie jest ogólnie znane pod nazwą „interoperacyjności”: podczas gdy sama „interoperacyjność” może być zdefiniowana jako zdolność do wymiany informacji oraz wszechstronnego wykorzystania informacji już wymienionych.” Pojęcie „program komputerowy” nie powinno być rozumiane wąsko lecz szeroko, w szczególności obejmując interfejs, gdy ten spełnia warunek interoperacyjności programu komputerowego z oprogramowaniem i sprzętem komputerowym, co musi być ustalone w każdym przypadku oddzielnie na podstawie rzeczywistych ustaleń, a nie tylko formalnych postanowień, na przykład umownych. Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje więc jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs. Uwzględnienie autorskiego prawa do programu komputerowego w szerokim rozumieniu (funkcjonalnie) jako oprogramowanie.

Tworzone bądź rozwijane przez Wnioskodawcą w ramach współpracy gospodarczej ze Spółką oprogramowanie w pełni podpadać będzie pod kategorię programu komputerowego, o którym mowa w tym przepisie i w art. 74 ustawy o prawach autorskich i prawach pokrewnych. W szczególności Wnioskodawca wskazuje, że podstawą wszystkich programów komputerowych będzie ich kod źródłowy, a więc zapis programu komputerowego przy pomocy określonego języka programowania, opisujący operacje jakie powinien wykonać komputer (bądź inne urządzenie, w tym w szczególności urządzenie mobilne) na zgromadzonych lub otrzymanych danych. Wytworzone bądź ulepszone przez Wnioskodawcę programy komputerowe będą objęte prawno-autorską ochroną, bowiem stanowić będą utwór w rozumieniu przepisów o prawie autorskim. Tworzone bądź ulepszane (poprzez opracowywanie nowych funkcjonalności) oprogramowanie komputerowe będzie wytworem myśli Wnioskodawcy, a poprzez jego zmaterializowanie w postaci kodu źródłowego, zapisanego w repozytorium kodów, który będzie przekazywany Spółce będzie zmaterializowany, wobec czego Wnioskodawca będzie jego twórcą, posiadającym pełnie praw autorskich. Dlatego tez spełnione zostały wszelkie przesłanki do uznania przedmiotowego oprogramowania za utwór w rozumieniu praw autorskiego i objęcia go ochrona prawnoautorską.

Ponadto kwalifikowane prawo własności intelektualnej musi zostać wytworzone rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej.

Art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, definiuje działalność badawczo-rozwojową jako działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zdefiniowane zostały także same pojęcia „badań naukowych” i „prac rozwojowych”, przez które należy rozumieć – odpowiednio:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne oraz badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń,
2. działalność obejmującą nabywanie, łączenie kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.
   
   

Badania naukowe, jak i prace rozwojowe muszą spełniać kryteria „twórczości”, „systematyczności” i „zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań”. Wynika to wprost z konstrukcji definicji działalności badawczo-rozwojowej, która to posługuje się ww. kryteriami zarówno wobec badań naukowych, jak i prac rozwojowych.

Pierwszym i zarazem najszerszym kryterium uznania działalności podatnika za działalność badawczo-rozwojową, jest jej twórczy charakter. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś).

W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu.

Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Ponadto, uznać należy, że na potrzeby działalności badawczo-rozwojowej, w stopniu minimalnym wystarczające jest działanie twórcze na skalę przedsiębiorstwa, tzn. przedsiębiorca we własnym zakresie (w ramach prowadzonych prac badawczo-rozwojowych), opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, usługi, nawet jeżeli podobne rozwiązanie zostało już opracowane przez inny podmiot. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu, też o efektach takich działań, planowy, metodyczny.

W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności podczas gdy ostatnie trzecie kryterium, podlegające omówieniu w niniejszym podrozdziale dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji, głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwymi właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu.

Prowadząc działalność badawczo-rozwojową przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów. W świetle konstrukcji definicji badawczo-rozwojowej należy uznać, że „zwiększenie zasobów wiedzy” odnosi się przede wszystkim do prowadzenia badań naukowych, natomiast „wykorzystanie już istniejącej lub zwiększonej wiedzy do tworzenia nowych zastosowań” dotyczy przede wszystkim prac rozwojowych. Innymi słowy, działalność badawczo-rozwojowa to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia, w tym badań naukowych (nakierowanych na nową wiedzę i umiejętności oraz prac rozwojowych (nakierowanych na wykorzystanie dostępnej wiedzy i umiejętności) w celu zwiększenia zasobów wiedzy do tworzenia nowych, zmienionych lub usprawnionych produktów, procesów lub usług (również w formie nowych technologii).

Definicja działalności badawczo-rozwojowej wymaga aby działania jakie podejmuje podatnik poprzez badania naukowe zwiększały zasoby wiedzy natomiast w efekcie prac rozwojowych wystarczy, by podatnik zdobył i wykorzystał aktualnie dostępną wiedzę i umiejętności, w celu planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia nowych, zmienionych czy usprawnionych produktów procesów lub usług.

W ocenie Wnioskodawcy usługi programistyczne, które będzie realizował na rzecz Spółki w postaci albo opracowania od podstaw, programów komputerowych, bądź też rozwijanie już istniejących programów poprzez usprawnianie ich działania, bądź dodanie nowych funkcjonalności stanowić będą działalność badawczo-rozwojową bowiem wypełniać będzie wszystkie trzy przesłanki, tj. będzie twórcza (bowiem Wnioskodawca od podstaw tworzyć będzie autorskie programy komputerowe bądź tworzyć będzie nowe funkcjonalności już istniejących programów komputerowych), będzie wykonywana systematycznie (bowiem usługi te będą świadczone w ramach podpisanej umowy i przedsiębiorstwa Wnioskodawcy) jak również w ramach tworzenia tego programu Wnioskodawca wykorzystywać będzie swoją wiedze i umiejętności jako programisty i pogłębiać będzie również swoją wiedzę. Wnioskodawca wskazuje dodatkowo, że przychody które będą osiągnięte w wyniku współpracy gospodarczej ze Spółką bądź w ramach współpracy z innymi podmiotami, które opodatkuje preferencyjną stawką podatku dochodowego w wysokości 5% i będą stanowić będą przychody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu, a więc przychody w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, tj. przychody z tytułu autorskiego prawa do programu komputerowego.

Jak zostało to bowiem opisane szczegółowo we wniosku, Wnioskodawca tworzyć będzie kod źródłowy rozwijając lub ulepszając aplikację – a ten kod źródłowy stanowić będzie program komputerowy w rozumieniu art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych – i otrzymywać będzie wynagrodzenie obejmujące wynagrodzenie za prace programistyczne i za przeniesienie autorskich praw majątkowych do tworzonego kodu źródłowego.

Ulepszając (rozwijając) oprogramowanie opisane szczegółowo we wniosku Wnioskodawca działać będzie na zlecenie podmiotu, będącego właścicielem tego oprogramowania, którym jest dana spółka, która udostępniać będzie Wnioskodawcy oprogramowanie w celu jego rozwijania i ulepszania na podstawie zlecenia podjęcia prac programistycznych.

Wnioskodawca w ramach umowy, która będzie go łączyć ze Spółką tworzyć będzie kod źródłowy rozwijanej przez Niego i ulepszanej aplikacji, a następnie przenosić będzie prawa autorskie do tego kodu źródłowego otrzymując wynagrodzenie, a więc uzyskiwać będzie przychody w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, tj. przychody z tytułu autorskiego prawa do programu komputerowego. Powyższe dokonywane będzie w ramach działalności gospodarczej Wnioskodawcy oraz działalności badawczo-rozwojowej.

W ocenie Wnioskodawcy, w opisanym zdarzeniu przyszłym, do przychodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. z praw autorskich do programów komputerowych, jakie Wnioskodawca osiągać będzie w wyniku współpracy gospodarczej i umowy, która będzie zawarta ze Spółką, zastosowanie znajduje art. 30ca ustawy o PIT, a co za tym idzie przychody te mogą być opodatkowane 5% stawką podatku dochodowego od osób fizycznych Wnioskodawca świadczyć bowiem będzie usługi w postaci opracowywania programów komputerowych (od podstaw bądź rozwijania już istniejących programów) i przenosić będzie na Spółki majątkowe prawa autorskie do tych programów komputerowych i z tego tytułu uzyskiwać będzie wynagrodzenie. Jednocześnie Wnioskodawca wskazuje, że będzie spełniał wszystkie ustawowe wymogi wskazane w art. 30cb ust. 1 ustawy o PIT.

Zgodnie z tym przepisem, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych,
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej,
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust 4. przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu,
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3,
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
   
   

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1 w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust 2 ww. ustawy), co będzie przez Wnioskodawcę spełnione. Wnioskodawca wskazuje, ze będzie płacił zaliczki na podatek dochodowy w wysokości wynikającej z podatku liniowego, także z przychodów uzyskiwanych z tytułu ww. umowy, a preferencyjną stawkę podatku do przychodów uzyskiwanych z umów zastosuje w rocznym zeznaniu podatkowym i obliczając podatek do zapłaty zastosuje 5% stawkę do przychodów z umowy, a różnicę w podatku zapłaconym na bieżąco w postaci zaliczek na podatek potraktuje jak nadpłatę podatku. Wynika to wprost z art. 30ca ust. 11 ustawy o PIT, zgodnie z którym: Podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę). Z przepisu tego wyraźnie wynika, ze Podatnicy nie mają zatem możliwości skorzystania z tej preferencji w trakcie roku podatkowego, poprzez pomniejszanie zaliczek na podatek dochodowy. Podatnik osiągający dochody z kwalifikowanego IP w ciągu roku podatkowego (np. 2019 r. lub 2020 r.) jest zobowiązany do zapłaty zaliczek na podatek dochodowy od takich dochodów na zasadach ogólnych, tj. według stawki podstawowej 9% lub 19% ustawy o CIT lub zgodnie z ustawą o PIT według stawki 18% i 32% lub 19%. W kolejnym roku podatkowym (na przykład 2020 r.) podczas składania zeznania podatkowego za rok poprzedni, podatnik wskazuje 5% stawkę podatkową wobec dochodu z kwalifikowanych IP, a nadpłacony podatek podlega z urzędu zaliczeniu na poczet zaległości podatkowych oraz bieżących zobowiązań podatkowych Podatnikowi, który nie ma takich obciążeń, nadpłata jest zwracana, chyba że złoży wniosek o zarachowanie całej lub części należnej mu sumy na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska Wnioskodawcy.

Należy poinformować, że na dzień wydania niniejszej interpretacji obowiązuje tekst jednolity ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Należy wskazać, że samodzielne prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej nie było przedmiotem interpretacji indywidualnej, bowiem okoliczność ta stanowiła element zdarzenia przyszłego.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku opis zdarzenia przyszłego jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na opisie zdarzenia przyszłego przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.