2021.07.01 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej - 0113-KDIPT-2.4011.279.2021.2.ACZ

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT-2.4011.279.2021.2.ACZ
z 1 lipca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z dnia 18 lutego 2021 r. (data wpływu 25 lutego 2021 r.), uzupełnionym pismem z dnia 14 maja 2021 r. (data wpływu 19 maja 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi termomodernizacyjnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 lutego 2021 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi termomodernizacyjnej.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 6 maja 2021 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.279.2021.1.ACZ, wezwano Wnioskodawczynię, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało za pośrednictwem poczty w dniu 6 maja 2021 r. (skutecznie doręczone w dniu 10 maja 2021 r.), zaś w dniu 19 maja 2021 r. wpłynęło uzupełnienie wniosku (data nadania 17 maja 2021 r.)

We wniosku i jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 19 czerwca 2015 r. rodzice Wnioskodawczyni … i … umową darowizny dokonaną aktem notarialnym przekazali Wnioskodawczyni …, jako córce, nieruchomość. Niniejszą darowiznę Wnioskodawczyni przyjęła do majątku osobistego. Tym samym aktem notarialnym, Wnioskodawczyni rozszerzyła wspólność majątkową małżeńską z …. (w 2015 r. rodzice Wnioskodawczyni … i … przepisali aktem notarialnym na Nią i Jej męża … dom jednorodzinny). Od dnia 19 czerwca 2015 r. Wnioskodawczyni i Jej mąż są współwłaścicielami nieruchomości, na której znajdują się dwa domy jednorodzinne, służące do zaspokajania potrzeb mieszkaniowych. Wnioskodawczyni oraz Jej mąż są współwłaścicielami obu domów jednorodzinnych.

W 2020 r. Wnioskodawczyni poniosła wydatek w kwocie 29 905 zł 79 gr, związany z przedsięwzięciem termomodernizacyjnym (instalacja fotowoltaiczna, która znajduje się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 21 grudnia 2018 r., Dz. U. z 2018 r., poz. 2489). W czerwcu 2020 r. Wnioskodawczyni założyła instalację fotowoltaiczną, ale z uwagi na to, że licznik energetyczny nie był przepisany na Wnioskodawczynię i Jej męża tylko figurował na Jej tatę, umowa i faktura VAT za instalację jest wystawiona na Wnioskodawczynię i Jej tatę. Faktura VAT została wystawiona na Wnioskodawczynię zam. ul. …, ponieważ jest Ona współwłaścicielem budynku jednorodzinnego oraz na Jej tatę zam. ul. …. Ponieważ umowa na dostawę energii elektrycznej jest zawarta na tatę Wnioskodawczyni, dlatego faktura za montaż instalacji fotowoltaicznej musiała być wystawiona również na Jej tatę.

W dniu 5 czerwca 2020 r. Wnioskodawczyni przekazała swojej mamie kwotę 15 000 zł. Mama Wnioskodawczyni tą kwotę wpłaciła na konto, które jest wspólnym kontem mamy i taty Wnioskodawczyni. Z tego konta mama Wnioskodawczyni dokonała przelewu pierwszej raty na konto ….

W dniu 16 czerwca 2020 r. Wnioskodawczyni przekazała mamie kwotę 14 500 zł. Mama Wnioskodawczyni kwotę tą wpłaciła na konto, które jest wspólnym kontem mamy i taty Wnioskodawczyni. Z tego konta mama Wnioskodawczyni dokonała płatności drugiej raty na konto ….

Wnioskodawczyni otrzymała fakturę VAT wystawioną w dniu 16 czerwca 2020 r., która dokumentuje wykonanie usługi na dzień 15 czerwca 2020 r. Na fakturze tej widnieje zapis o wpłacie zaliczki w dniu 5 czerwca 2020 r. oraz wpłacie końcowej w dniu 16 czerwca 2020 r. Wnioskodawczyni zaznacza, iż cała płatność została przekazana przelewem z rachunku bankowego rodziców, do którego ma Ona upoważnienie i uprawnienie (cała płatność dokonana została z rachunku rodziców, do którego Wnioskodawczyni ma upoważnienie).

Wydatek poniosła Wnioskodawczyni i był on związany z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów oraz o centralnej ewidencji emisyjności budynków (Dz. U. z 2021 r., poz. 554).

Instalacja fotowoltaiczna została zamontowana na dachu budynku jednorodzinnego, którego Wnioskodawczyni jest współwłaścicielem. Instalacja ta ma istotny wpływ na poprawę efektywności energetycznej budynku mieszkalnego. Poprzez montaż tej instalacji nastąpi zmniejszenie zapotrzebowania na energię, która służy do oświetlania i ogrzewania budynku mieszkalnego. Prąd wytworzony z instalacji fotowoltaicznej Wnioskodawczyni wykorzystuje do użytku własnego, do bieżącego użytkowania w budynku mieszkalnym.

Wnioskodawczyni zamierza odliczyć poprzez złożenie korekty PIT-37 za 2020 r. wydatek poniesiony w 2020 r. w ramach ulgi termomodernizacyjnej (instalację fotowoltaiczną wraz z montażem) kwotę brutto 29 905 zł 79 gr, pomniejszoną o dofinansowanie ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w kwocie 5 000 zł, które Wnioskodawczyni otrzymała po złożeniu wniosku o zwrot dofinansowania.

Przedmiotowe przedsięwzięcie termomodernizacyjne zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat licząc od końca roku podatkowego, w którym został poniesiony pierwszy wydatek. Kwota odliczenia w ramach opisanego we wniosku przedsięwzięcia termomodernizacyjnego nie przekroczy kwoty 53 000 zł.

Wnioskodawczyni jest podatnikiem opłacającym podatek według skali podatkowej 17%. Za założenie instalacji fotowoltaicznej poniosła wydatek w kwocie 29 905 zł 79 gr. Dnia 5 czerwca 2020 r. Wnioskodawczyni wpłaciła zaliczkę w kwocie 14 952 zł 90 gr oraz dnia 16 czerwca 2020 r. kwotę 14 952 zł 89 gr, za wykonanie całej usługi i zakończenie przedsięwzięcia. Wydatek, który Wnioskodawczyni będzie chciała odliczyć w ramach usługi termomodernizacyjnej został udokumentowany fakturą VAT wystawioną przez podatników niekorzystających ze zwolnienia od podatku od towaru i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku):

Czy w zeznaniu rocznym PIT-37 za 2020 r. Wnioskodawczyni może odliczyć w pełnej wysokości poniesioną kwotę, udokumentowaną fakturą VAT z dnia 16 czerwca 2020 r., mimo że na fakturze odbiorcą jest Wnioskodawczyni … oraz Jej tata …, a płatność za wyżej wymienioną fakturę została zrealizowana z konta rodziców?

Zdaniem Wnioskodawczyni (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu wniosku), jest Ona współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego i ma prawo odliczyć od podatku wydatki poniesione w roku podatkowym na instalację fotowoltaiczną.

Wnioskodawczyni wskazuje, że jest współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego i ma prawo odliczyć od postawy obliczenia podatku wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia w tym budynku, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat licząc od końca roku podatkowego, w którym poniosła pierwszy wydatek na instalację fotowoltaiczną. Wnioskodawczyni poniosła faktycznie koszty związane z instalacją. Faktura jest wystawiona również na Wnioskodawczynię … (faktura jest wystawiona również na Jej imię i nazwisko).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 26h ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r., poz. 1426, z późn. zm.), podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 10, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

W myśl ww. przepisu adresatami ulgi termomodernizacyjnej są podatnicy podatku dochodowego opłacający podatek według skali podatkowej, 19% stawki podatku oraz opłacający ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, będący właścicielami lub współwłaścicielami jednorodzinnych budynków mieszkalnych, ponoszący wydatki na realizację przedsięwzięć termomodernizacyjnych. Ponadto, odliczenie przysługuje pod warunkiem zakończenia przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w okresie do trzech kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Jak stanowi art. 5a pkt 18b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, budynek mieszkalny jednorodzinny, o którym mowa w ww. art. 26h ust. 1 to budynek mieszkalny jednorodzinny w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r., poz. 1186, z późn. zm.).

Stosownie natomiast do treści art. 3 pkt 2a ww. ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o budynku mieszkalnym jednorodzinnym należy przez to rozumieć budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku.

Z kolei art. 5a pkt 18c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych definiuje przedsięwzięcie termomodernizacyjne jako przedsięwzięcie termomodernizacyjne w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy o wspieraniu termomodernizacji i remontów oraz o centralnej ewidencji emisyjności budynków.

W myśl art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów oraz o centralnej ewidencji emisyjności budynków (Dz. U. z 2021 r., poz. 554), użyte w ustawie określenie przedsięwzięcia termomodernizacyjne oznacza przedsięwzięcia, których przedmiotem jest:

ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej oraz ogrzewania do budynków mieszkalnych, budynków zbiorowego zamieszkania oraz budynków stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego służących do wykonywania przez nie zadań publicznych,
ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie strat energii pierwotnej w lokalnych sieciach ciepłowniczych oraz zasilających je lokalnych źródłach ciepła, jeżeli budynki wymienione w lit. a), do których dostarczana jest z tych sieci energia, spełniają wymagania w zakresie oszczędności energii, określone w przepisach prawa budowlanego, lub zostały podjęte działania mające na celu zmniejszenie zużycia energii dostarczanej do tych budynków,
wykonanie przyłącza technicznego do scentralizowanego źródła ciepła, w związku z likwidacją lokalnego źródła ciepła, w wyniku czego następuje zmniejszenie kosztów pozyskania ciepła dostarczanego do budynków wymienionych w lit. a),
całkowita lub częściowa zamiana źródeł energii na źródła odnawialne lub zastosowanie wysokosprawnej kogeneracji.

Katalog wydatków podlegających odliczeniu znajduje się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 2489).

Odliczeniu podlegają wydatki na materiały budowlane i urządzenia:

materiały budowlane wykorzystywane do docieplenia przegród budowlanych, płyt balkonowych oraz fundamentów wchodzące w skład systemów dociepleń lub wykorzystywane do zabezpieczenia przed zawilgoceniem;
węzeł cieplny wraz z programatorem temperatury,
kocioł gazowy kondensacyjny wraz ze sterowaniem, armaturą zabezpieczającą i regulującą oraz układem doprowadzenia powietrza i odprowadzenia spalin,
kocioł olejowy kondensacyjny wraz ze sterowaniem, armaturą zabezpieczającą i regulującą oraz układem doprowadzenia powietrza i odprowadzenia spalin,
zbiornik na gaz lub zbiornik na olej,
kocioł na paliwo stałe spełniający co najmniej wymagania określone w rozporządzeniu Komisji (UE) 2015/1189 z dnia 28 kwietnia 2015 r. w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla kotłów na paliwa stałe (Dz. Urz. UE L 193 z dnia 21 lipca 2015 r., s. 100),
przyłącze do sieci ciepłowniczej lub gazowej,
materiały budowlane wchodzące w skład instalacji ogrzewczej,
materiały budowlane wchodzące w skład instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej,
materiały budowlane wchodzące w skład systemu ogrzewania elektrycznego,
pompa ciepła wraz z osprzętem,
kolektor słoneczny wraz z osprzętem,
ogniwo fotowoltaiczne wraz z osprzętem,
stolarka okienna i drzwiowa, w tym okna, okna połaciowe wraz z systemami montażowymi, drzwi balkonowe, bramy garażowe, powierzchnie przezroczyste nieotwieralne,
materiały budowlane składające się na system wentylacji mechanicznej wraz z odzyskiem ciepła lub odzyskiem ciepła i chłodu.

Odliczeniem objęte są również wydatki na następujące usługi:

wykonanie audytu energetycznego budynku przed realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego,
wykonanie analizy termograficznej budynku,
wykonanie dokumentacji projektowej związanej z pracami termomodernizacyjnymi,
wykonanie ekspertyzy ornitologicznej i chiropterologicznej,
docieplenie przegród budowlanych lub płyt balkonowych lub fundamentów,
wymiana stolarki zewnętrznej np.: okien, okien połaciowych, drzwi balkonowych, drzwi zewnętrznych, bram garażowych, powierzchni przezroczystych nieotwieralnych,
wymiana elementów istniejącej instalacji ogrzewczej lub instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej lub wykonanie nowej instalacji wewnętrznej ogrzewania lub instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej,
montaż kotła gazowego kondensacyjnego,
montaż kotła olejowego kondensacyjnego,
montaż pompy ciepła,
montaż kolektora słonecznego,
montaż systemu wentylacji mechanicznej z odzyskiem ciepła z powietrza wywiewanego,
montaż instalacji fotowoltaicznej,
uruchomienie i regulacja źródła ciepła oraz analiza spalin,
regulacja i równoważenie hydrauliczne instalacji,
demontaż źródła ciepła na paliwo stałe.

Analiza powyższych przepisów oraz załącznika do wskazanego wyżej rozporządzenia zawierającego wykaz rodzajów materiałów, urządzeń i usług, na które przysługuje ulga prowadzi do wniosku, że wskazana ulga dotyczy wydatków ściśle związanych z termomodernizacją istniejącego budynku, poniesionych na jego docieplenie i modernizację systemu grzewczego.

W myśl art. 26h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych kwota odliczenia nie może przekroczyć 53 000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem.

Stosownie do art. 26h ust. 3 ww. ustawy, wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku. Jeżeli poniesione wydatki były opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę wydatku uważa się wydatek wraz z podatkiem od towarów i usług, o ile podatek ten nie został odliczony na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług (art. 26h ust. 4 ww. ustawy).

Natomiast, zgodnie z art. 26h ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczeniu nie podlegają wydatki w części, w jakiej zostały:

sfinansowane (dofinansowane) ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej lub wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej lub zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie;
zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub uwzględnione przez podatnika w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej.

Powyższa regulacja wskazuje na brak możliwości odliczenia wydatków, których podatnik nie poniósł, gdyż zostały mu zrefinansowane (zwrócone). Odliczeniu podlegają te wydatki, których ciężar ekonomiczny ponosi podatnik (uszczuplają jego majątek). Nie ma także możliwości odliczenia wydatków, które w jakiejkolwiek formie pomniejszyły już zobowiązanie podatkowe podatnika.

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki (art. 26h ust. 6 ww. ustawy).

W myśl art. 26h ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwota odliczenia nieznajdująca pokrycia w rocznym dochodzie podatnika podlega odliczeniu w kolejnych latach, nie dłużej jednak niż przez 6 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Zgodnie z art. 26h ust. 8 ww. ustawy, podatnik, który po roku, w którym dokonał odliczeń, otrzymał zwrot odliczonych wydatków na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, jest obowiązany doliczyć odpowiednio kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym otrzymał ten zwrot. W przypadku niezrealizowania przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w terminie, o którym mowa w ust. 1, podatnik dolicza kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym upłynął ten termin (art. 26h ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Podsumowując, podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem istniejącego budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek. Kwota odliczenia nie może przekroczyć 53 000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem. Każdy ze współwłaścicieli ma prawo odliczyć całość poniesionych przez siebie wydatków. Wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku. Katalog wydatków podlegających odliczeniu znajduje się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych i wyłącznie w zakresie tych wydatków, podatnikowi przysługuje ulga termomodernizacyjna. Jednakże odliczeniu nie podlegają wydatki w części, w jakiej zostały:

sfinansowane (dofinansowane) ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej lub wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej lub zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie;

zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub uwzględnione przez podatnika w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej.

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że od dnia 19 czerwca 2015 r. Wnioskodawczyni i Jej mąż są współwłaścicielami nieruchomości, na której znajdują się dwa domy jednorodzinne, służące do zaspokajania potrzeb mieszkaniowych.

W czerwcu 2020 r. Wnioskodawczyni założyła instalację fotowoltaiczną, ale z uwagi na to, że licznik energetyczny nie był przepisany na Wnioskodawczynię i Jej męża tylko figurował na Jej tatę oraz umowa na dostawę energii elektrycznej jest zawarta na tatę Wnioskodawczyni, umowa i faktura VAT za instalację i jej montaż jest wystawiona na Wnioskodawczynię i Jej tatę.

W dniu 5 czerwca 2020 r. Wnioskodawczyni przekazała swojej mamie kwotę 15 000 zł, zaś w dniu 16 czerwca 2020 r. Wnioskodawczyni przekazała mamie kwotę 14 500 zł. Mama Wnioskodawczyni obydwie kwoty wpłaciła na konto, które jest wspólnym kontem mamy i taty Wnioskodawczyni. Z tego konta mama Wnioskodawczyni dokonała przelewu pierwszej i drugiej raty na konto ….

Wydatek poniosła Wnioskodawczyni i był on związany z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy o wspieraniu termomodernizacji i remontów oraz o centralnej ewidencji emisyjności budynków.

Wydatek, który Wnioskodawczyni będzie chciała odliczyć w ramach usługi termomodernizacyjnej został udokumentowany fakturą VAT wystawioną przez podatników niekorzystających ze zwolnienia od podatku od towaru i usług.

Zauważyć należy, że w katalogu wydatków podlegających odliczeniu znajdującym się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych, w części 1 w punkcie 13 zostało wskazane „ogniwo fotowoltaiczne wraz z osprzętem”. Zatem w ramach ulgi termomodernizacyjnej odliczeniu podlegają wydatki m.in. na nabycie ogniwa fotowoltaicznego wraz z osprzętem, a także montaż instalacji fotowoltaicznej.

Tak więc z ulgi termomodernizacyjnej może skorzystać podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego, który poniósł wydatki na przedsięwzięcie termomodernizacyjne oraz posiada dokument (fakturę) potwierdzający ich poniesienie.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że Wnioskodawczyni ma możliwość odliczenia w zeznaniu rocznym PIT-37 składanym za 2020 r., w ramach ulgi termomodernizacyjnej, wskazanej w art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, udokumentowanych fakturą VAT wystawioną na Wnioskodawczynię oraz Jej ojca kwotę wydatków poniesionych przez Nią w 2020 r. na zakup i montaż instalacji fotowoltaicznej, służącej do zasilania energią elektryczną budynku mieszkalnego, którego Wnioskodawczyni jest współwłaścicielem wraz z mężem na prawach małżeńskiej wspólności majątkowej, w części nieobjętej dofinansowaniem ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej.

Jednakże, Wnioskodawczyni będzie miała możliwość odliczenia poniesionych wydatków w kwocie 29 500 zł (15 000 zł + 14 500 zł), pomniejszonej o 5 000 zł dofinansowania ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, ponieważ łącznie taką kwotę przekazała mamie na zakup i montaż instalacji fotowoltaicznej, co wynika z przedstawionego przez Nią opisu stanu faktycznego. Zatem, Wnioskodawczyni nie może odliczyć wydatków w kwocie 29 905 zł 79 gr, pomniejszonej o 5 000 zł dofinansowania ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej, ponieważ nie poniosła wydatku w takiej wysokości.

Przy czym to na Wnioskodawczyni spoczywa obowiązek udowodnienia w toku ewentualnego postępowania dowodowego, że wszystkie środki finansowe przeznaczone na ww. przedsięwzięcie termomodernizacyjne pochodzą z Jej środków własnych, pomimo że płatność za instalację fotowoltaiczną i jej montaż zrealizowana została z konta rodziców Wnioskodawczyni.

Wskazać przy tym również należy, że kwota odliczenia przez Wnioskodawczynię w ramach ulgi termomodernizacyjnej nie może przekroczyć 53 000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Tutejszy Organ wskazuje, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie możliwość skorzystania przez Wnioskodawczynię z ulgi termomodernizacyjnej w zakresie wskazanego we wniosku przedsięwzięcia. Niniejsza interpretacja nie rozstrzyga natomiast o wskazanych w pytaniu kwestiach związanych z konstrukcją faktury i (samym) sposobem dokonania płatności (ich dopuszczalnością/poprawnością na gruncie przepisów prawa podatkowego) – oparcie pytania o łącznik „mimo że”. Podkreślić należy, że przedmiotem interpretacji wydanej na podstawie art. 14b ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) jest sam przepis prawa. Tutejszy organ, ustosunkowując się do zadanego pytania przyjął (stosownie do zawartego we wniosku wskazania), że: „Wydatek poniosła Wnioskodawczyni”/„Wnioskodawczyni wpłaciła zaliczkę (...) oraz dnia 16 czerwca 2020 r. kwotę (...) za wykonanie całej usługi i zakończenie przedsięwzięcia”.

Równocześnie tutejszy Organ zauważa, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretacje opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Jak wskazano wyżej, przedmiotem interpretacji indywidualnej może być wyłącznie sam przepis prawa. W związku z tym w interpretacji indywidualnej Organ nie może dokonać konkretnego rozliczenia czy potwierdzenia wyliczenia poszczególnych kwot przychodu, kosztów, podatku, odliczeń od dochodu czy podatku, a tym samym nie może odnieść się do kwot i wyliczeń wskazanych przez Wnioskodawczynię. Szczegółowe ustalenia w powyższym zakresie mogą być poczynione wyłącznie w ramach prowadzonego przez właściwy organ podatkowy postępowania podatkowego. Zgodnie z zasadą samoopodatkowania, obowiązującą w polskim systemie podatkowym, na podatniku spoczywa obowiązek dokonania oceny własnej sytuacji prawnopodatkowej, a po jej dokonaniu zachowania się zgodnie z przepisami prawa podatkowego, bowiem prawidłowość takiego rozliczenia podlega weryfikacji przez organ podatkowy. W świetle obowiązujących przepisów prawa podatkowego, to na podatniku spoczywa obowiązek udowodnienia w toku postępowania podatkowego okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli zatem, przedstawiony we wniosku stan faktyczny będzie różnił się od występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawczyni w zakresie rzeczywiście zaistniałego stanu faktycznego.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin