2021.06.30 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB1-1.4011.40.2021.2.MF
z 30 czerwca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 20 marca 2021 r. (data wpływu 25 marca 2021 r.), uzupełnionym 22 czerwca 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 marca 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP BOX).

Wniosek nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem 11 czerwca 2021 r., Znak: 0111-KDIB1-1.4011.40.2021.1.MF wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 22 czerwca 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca od dnia 26 września 2017 r. prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą zarejestrowaną w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej, której przedmiotem jest m.in. działalność związana z oprogramowaniem. Wnioskodawca posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy (w świetle art. 3 ust. 1 oraz art. 3 ust. 1a ustawy o PIT).

Wnioskodawca rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Jego dochód, uzyskiwany ze źródła przychodów - pozarolnicza działalność gospodarcza - do 31 grudnia 2020 r. opodatkowany był według zasad ogólnych (skala podatkowa). Od 1 stycznia 2021 r. dochód Wnioskodawcy, uzyskiwany ze źródła przychodów - pozarolnicza działalność gospodarcza, jest opodatkowany podatkiem liniowym, według stawki w wysokości 19%.

Wnioskodawca, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej systematycznie działa jako podwykonawca firm technologicznych. Zadania realizowane przez Wnioskodawcę w ramach poszczególnych projektów polegają głównie na programowaniu i projektowaniu rozwiązań. Od 28 września 2017 r. (data zawarcia umowy pomiędzy Wnioskodawcą a Kontrahentem) do 18 marca 2019 r. Wnioskodawca realizował projekt na rzecz P (dalej: „Kontrahent 1”), który to kontrahent, jako podwykonawca firm zewnętrznych, realizował złożone projekty informatyczne. Projekt, przy którego realizacji brał udział Wnioskodawca realizowany był przez P na rzecz kontrahenta zewnętrznego - M.

Projekt o którym mowa powyżej polegał na opracowaniu kalkulatorów finansowych dla producenta samochodów – X (w oparciu o to rozwiązanie docelowy klient ma możliwość wyszukania na stronie producenta interesującego go modelu samochodu wraz ze wszystkimi istotnymi parametrami, włącznie z ceną danego modelu). Działania realizowane przez Wnioskodawcę polegały głównie na rozwijaniu już istniejącego projektu (…). Ponadto, w ramach tego projektu wprowadzona została m.in. (…) - nierelacyjna baza danych, która przyspieszyła wyszukiwanie samochodów do pasujących filtrów.

Wszystkie wyżej wymienione czynności realizowane były przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta 1, na podstawie zawartej z nim umowy ramowej.

W wyniku usług świadczonych na rzecz Kontrahenta 1 przez Wnioskodawcę powstawały utwory - programy komputerowe lub ich części, a więc utwory chronione w rozumieniu ustawy prawo autorskie i prawa pokrewne.

Z umowy zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a Kontrahentem 1, wynikało, że Wnioskodawca przenosi na Kontrahenta 1 całość autorskich praw majątkowych do wytworzonego utworu - programu komputerowego lub jego części, co następowało z chwilą powstania utworu, lub jego wyodrębnionej części i utrwalenia takiego utworu lub jego części w jakiejkolwiek formie. Wnioskodawca otrzymywał wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do wytworzonego utworu lub jego części, które to wynagrodzenie objęte było wynagrodzeniem za świadczenie usług określonych w umowie.

W ramach świadczonych usług Wnioskodawca zarówno rozwijał i ulepszał już istniejący kod (rozwijał kody już istniejące poprzez dodawania nowych funkcjonalności), jak również tworzył kod samodzielnie, na nowo, od podstaw (Wnioskodawca był ich autorem). Między innymi, w ramach współpracy z Kontrahentem 1 Wnioskodawca rozwijał istniejące oprogramowanie ale również wprowadził bazę danych typu (…).

Mając na uwadze powyższe wskazać trzeba, iż Wnioskodawca w ramach swojej działalności wytwarzał i ulepszał oprogramowanie dla zleceniodawcy (Kontrahenta 1) bezpośrednio przez działalność o charakterze twórczym, prowadzoną w sposób systematyczny tj. metodyczny i uporządkowany, stale poszerzając zasoby swojej wiedzy, bądź też bazując na wiedzy dotychczasowej do tworzenia nowych zastosowań.

Efekty samodzielnej działalności Wnioskodawcy, bądź sporadycznie działalności w ramach zespołu programistów (przy dużych projektach) były rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w praktyce gospodarczej, lub były na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniały się od rozwiązań już funkcjonujących. Efektem pracy Wnioskodawcy były konkretne modele (algorytmy) oraz tworzone do nich oprogramowanie.

Działalność Wnioskodawcy polegała zarówno na wytwarzaniu oprogramowania, jak również na jego modyfikacji i ulepszaniu.

Wykonywane przez Wnioskodawcę czynności były związane z nabywaniem, łączeniem, kształtowaniem i wykorzystywaniem aktualnie dostępnej wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do tworzenia nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów lub procesów i nie stanowiły rutynowych i okresowych zmian wprowadzonych do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych oraz innych operacji w toku.

Wnioskodawca rozwijał oprogramowanie, na które składał się praca wielu programistów.

Wnioskodawca nie był jego właścicielem, współwłaścicielem ani użytkownikiem. Wnioskodawca był natomiast właścicielem oprogramowania, które sam tworzył (do momentu przeniesienia na nabywcę - Kontrahenta 1 autorskich praw majątkowych), a które było następnie integrowane w ramach oprogramowania o którym mowa w zdaniu pierwszym.

Po zakończeniu współpracy z wyżej wymienionym kontrahentem (przy realizacji wyżej wymienionego projektu), Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności systematycznie działa dalej jako podwykonawca firm technologicznych. Od 21 listopada 2019 r. do chwili obecnej Wnioskodawca współpracuje z S. Sp. z o.o. (dalej: „Kontrahent 2”), jako konsultant G.

Kontrahent 2 współpracuje z konsultantami (specjalistami) z różnych dziedzin. Świadczy usługi kontrahentom zewnętrznym, którzy wykazują zapotrzebowanie na certyfikowanych specjalistów z odpowiednią wiedzą i kwalifikacjami (np. z zakresu produktów (…)).

W ramach współpracy z Kontrahentem 2, Wnioskodawca bierze udział w następujących projektach:

(…) - wewnętrzny projekt do organizacji pracy w obrębie firmy Kontrahenta 2. Na początku projekt miał tylko zastąpić program używany przez firmę Kontrahenta 2, później zastąpił prawie wszystkie programy używane do ewidencji pracowników, ich pracy, projektów itd. Jest to (…), z dużą ilością użytecznych modułów, stworzony w chmurze. Wnioskodawca pełni główna rolę przy realizacji tego projektu w obszarach architektury (projektowania) i developmentu. Rozwiązania stosowane w ramach realizacji projektu opierają się o model Pay as you go. Przy realizacji projektu używane są następujące technologie: (…).
(…) - Wnioskodawca dołączył do istniejącego już projektu. W jego ramach Wnioskodawca zaprojektował, zaprogramował oraz zautomatyzował przeniesienie danych klienta do (…). Dane są codziennie, odczytywane z określonej lokalizacji, przetwarzanej przez oprogramowanie i algorytmy a następnie implementowane do (…) (narzędzie analityczne). Dane te w następnej kolejności są odczytywane przez (…). W ramach tego projektu Wnioskodawca był jego głównym programistą używając narzędzi i frameworków takich jak: (…).
(…) - projekt polegający na stworzeniu produktu dla klienta, który posiada oprogramowanie ułatwiające osobom ślepym, używanie biblioteki z książkami oraz gazetami w formacie audio. W ramach tego projektu Wnioskodawca pełni rolę Solution Architect - a i głównego programisty. Zadania Wnioskodawcy polegają na stworzeniu aplikacji przy użyciu rozwiązań (…) takich jak (…) oraz urządzenia (…) do komunikacji w celu umożliwienia użytkownikom dostępu do biblioteki audio. W tym projekcie Wnioskodawca użył nowej wersji (…) oraz narzędzi takich jak (…).

Wszystkie wyżej wymienione czynności realizowane są przez Wnioskodawcę na rzecz Kontrahenta 2, na podstawie zawartej z nim umowy ramowej.

W wyniku usług świadczonych na rzecz Kontrahenta 2 przez Wnioskodawcę powstają utwory - programy komputerowe lub ich części, a więc utwory chronione w rozumieniu ustawy prawo autorskie i prawa pokrewne.

Jak wynika bezpośrednio z umowy zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a Kontrahentem 2, na jej podstawie Wnioskodawca przenosi na Kontrahenta 2 całość autorskich praw majątkowych do wytworzonego utworu - programu komputerowego lub jego części, co następuje z chwilą powstania utworu, lub jego wyodrębnionej części i utrwalenia takiego utworu lub jego części w jakiejkolwiek formie. Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie za przeniesienie autorskich praw majątkowych do wytworzonego utworu lub jego części, które to wynagrodzenie objęte jest wynagrodzeniem za świadczenie usług określonych w umowie.

W ramach świadczonych usług Wnioskodawca zarówno rozwija i ulepsza już istniejący kod (rozwija kody już istniejące poprzez dodawania nowych funkcjonalności), jak również tworzy kod samodzielnie, na nowo, od podstaw (Wnioskodawca jest ich autorem). Między innymi, dla dwóch pierwszych projektów powyżej (…) Wnioskodawca tworzył oprogramowanie (aplikacje) od zera, z kolei w ramach trzeciego projektu (…) rozwijał istniejące już oprogramowanie.

Mając na uwadze powyższe wskazać trzeba, iż Wnioskodawca w ramach swojej działalności wytwarza i ulepsza oprogramowanie dla zleceniodawcy (Kontrahenta 2) bezpośrednio przez działalność o charakterze twórczym, prowadzoną w sposób systematyczny tj. metodyczny i uporządkowany, stale poszerzając zasoby swojej wiedzy, bądź też bazując na wiedzy dotychczasowej do tworzenia nowych zastosowań.

Efekty samodzielnej działalności Wnioskodawcy, bądź sporadycznie działalności w ramach zespołu programistów (przy dużych projektach) są rozwiązaniami niewystępującymi dotychczas w praktyce gospodarczej, lub są na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących. Efektem pracy Wnioskodawcy są konkretne modele (algorytmy) oraz tworzone do nich oprogramowanie. Działalność Wnioskodawcy polega zarówno na wytwarzaniu oprogramowania, jak również na jego modyfikacji i ulepszaniu. Wykonywane przez Wnioskodawcę czynności są związane z nabywaniem, łączeniem, kształtowaniem i wykorzystywaniem aktualnie dostępnej wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do tworzenia nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów lub procesów i nie stanowią rutynowych i okresowych zmian wprowadzonych do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych oraz innych operacji w toku. Wnioskodawca rozwija oprogramowanie, na które składa się praca wielu programistów. Wnioskodawca nie jest jego właścicielem, współwłaścicielem ani użytkownikiem (np. …). Wnioskodawca jest natomiast właścicielem oprogramowania, które sam tworzy (do momentu przeniesienia na nabywcę - Kontrahenta 2 autorskich praw majątkowych), a które jest następnie integrowane w ramach oprogramowania o którym mowa w zdaniu pierwszym.

Wykonywane przez Wnioskodawcę czynności są związane z nabywaniem, łączeniem, kształtowaniem i wykorzystywaniem aktualnie dostępnej wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania do tworzenia nowych, zmienionych lub ulepszonych produktów lub procesów i nie stanowią rutynowych i okresowych zmian wprowadzonych do produktów, linii produkcyjnych, procesów wytwórczych oraz innych operacji w toku.

Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, zgodną z wymogami art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT ewidencję, pozwalającą na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz na wyodrębnienie kosztów, na każde wyżej wymienione prawo i zapewniającą określenie kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, a także na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych, obejmującą wydatki od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia, rozwinięcia lub ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, do końca danego miesiąca kalendarzowego, poprzez narastające ujęcie wydatków w odniesieniu do poszczególnych zadań. Ewidencja jest prowadzona przez Wnioskodawcę od dnia 1 stycznia 2019 r., bowiem wówczas weszły w życie przepisy nakładające taki obowiązek na Wnioskodawcę, a warunkujące uzyskanie ulgi IP BOX.

Odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat oraz wykonywanie przez Wnioskodawcę opisanych we wniosku czynności ponosi Wnioskodawca. Czynności zlecone Wnioskodawcy przez Kontrahenta 2 (a wcześniej Kontrahenta 1) nie są (nie były) wykonywane pod kierownictwem Kontrahentów (1 i 2). Nie są (nie były) również wykonywane w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności. Wnioskodawca jako wykonujący te czynności ponosi ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością.

Wnioskodawca w przyszłości również będzie wykonywał czynności na rzecz Kontrahenta 2, realizując projekty opisane powyżej, zakresie opisanym powyżej.

W uzupełnieniu wniosku ujętym w piśmie z 19 czerwca 2021 r. Wnioskodawca wskazał, że przedmiotem zainteresowania Wnioskodawcy jest uzyskanie interpretacji w zakresie opodatkowania dochodu uzyskanego ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do programu komputerowego wytwarzanego, rozwijanego i ulepszanego w ramach współpracy z Kontrahentem (1, 2).

W ramach czynności wykonywanych przez Wnioskodawcę - w drodze własnych doświadczeń i testów - zdobywa on, poszerza i łączy wiedzę oraz umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, tak aby móc tę wiedzę i umiejętności wykorzystać do tworzenia opisanego we wniosku oprogramowania (tj. projektowania, opracowywania innowacyjnych rozwiązań informatycznych).

Czynności wykonywane przez Wnioskodawcę podczas tworzenia, rozwijania i ulepszania oprogramowania podejmowane są w sposób systematyczny (tj. w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) i nie stanowią rutynowych i okresowych zmian wprowadzanych do tego oprogramowania.

W efekcie prac prowadzonych przez Wnioskodawcę powstaje / będzie powstawać autorskie prawo do programu komputerowego stanowiące kwalifikowane prawo IP podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Przez sformułowanie „części programu komputerowego” należy rozumieć, że Wnioskodawca jest twórcą części programu komputerowego podlegającego ochronie o którym mowa w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Przepisem zapewniającym ochronę takiej „części programu komputerowego” jest art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Dochody z tytułu kwalifikowanych praw własności intelektualnej Wnioskodawca otrzymuje od 1 stycznia 2019 r.

Wytwarzanie, rozwijanie, ulepszanie przez Wnioskodawcę kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ma miejsce w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo - rozwojowej, bezpośrednio związanej z wytwarzaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność badawczo-rozwojowa spełnia definicję działalności badawczo-rozwojowej w rozumieniu art. 5a pkt 38 w zw. z pkt 39 i 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w szczególności jest to działalność o charakterze twórczym podejmowana w sposób systematyczny (tj. w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) a jej celem jest zwiększenie zasobów wiedzy lub zwiększenie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Wytwarzanie, rozwijanie, ulepszanie przez Wnioskodawcę oprogramowania lub jego części stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze.

W ramach czynności, w wyniku których Wnioskodawca rozwija i ulepsza oprogramowanie, w wyniku podjętych przez Wnioskodawcę czynności powstaje odrębny od tego oprogramowania utwór (nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci autorskiego prawa do programu komputerowego) podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Wnioskodawca przenosi całość autorskich praw majątkowych, otrzymując w zamian wynagrodzenie za sprzedaż tego prawa.

W związku z zamiarem skorzystania z preferencyjnego opodatkowania dochodów Wnioskodawca prowadzi i będzie prowadził „na bieżąco” - od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego IP - odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, która wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy do dochodów uzyskiwanych w wyżej opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca może stosować preferencyjną stawkę podatku w wysokości 5%, o której mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT?
Jeżeli do dochodów uzyskiwanych w wyżej opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca może stosować preferencyjną stawkę podatku w wysokości 5%, o której mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, to czy:
1. w opisanym powyżej stanie faktycznym Wnioskodawca jest uprawniony w zeznaniu rocznym za rok 2019 składanym w roku 2020 rozliczyć dochód uzyskany ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do programu komputerowego wytwarzanego, rozwijanego i ulepszanego w ramach opisanej współpracy z Kontrahentem z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%?
2. w opisanym powyżej stanie faktycznym Wnioskodawca jest uprawniony w zeznaniu rocznym za rok 2020 składanym w roku 2021 rozliczyć dochód uzyskany ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do programu komputerowego wytwarzanego, rozwijanego i ulepszanego w ramach opisanej współpracy z Kontrahentem z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%?
3. w opisanym powyżej stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, tj. od początku roku 2021 r. Wnioskodawca będzie mógł odprowadzać zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych od dochodów uzyskiwanych ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do programu komputerowego wytwarzanego, rozwijanego i ulepszanego w ramach opisanej współpracy z Kontrahentem z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%?
(pytanie ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 19 czerwca 2021 r.)

Stanowisko Wnioskodawcy odnośnie pytania nr 1

Zdaniem Wnioskodawcy, do dochodów uzyskiwanych w wyżej opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca może stosować preferencyjną stawkę podatku w wysokości 5%, o której mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT.

Stanowisko Wnioskodawcy odnośnie pytania nr 2 (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z dnia 19 czerwca 2021 r.)

Jeżeli do dochodów uzyskiwanych w wyżej opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca może stosować preferencyjną stawkę podatku w wysokości 5%, o której mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, to:

w opisanym powyżej stanie faktycznym Wnioskodawca jest uprawniony w zeznaniu rocznym za rok 2019 składanym w roku 2020 rozliczyć dochód uzyskany ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do programu komputerowego wytwarzanego, rozwijanego i ulepszanego w ramach opisanej współpracy z Kontrahentem z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%,
w opisanym powyżej stanie faktycznym Wnioskodawca jest uprawniony w zeznaniu rocznym za rok 2020 składanym w roku 2021 rozliczyć dochód uzyskany ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do programu komputerowego wytwarzanego, rozwijanego i ulepszanego w ramach opisanej współpracy z Kontrahentem z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%,
w opisanym powyżej stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, tj. od początku roku 2021 r. Wnioskodawca nie będzie mógł uiszczać pomniejszonych zaliczek, lecz będzie on miał możliwość skorzystania z preferencji ulgi IP BOX składając zeznanie roczne (po zakończeniu roku podatkowego), tj. w zeznaniu rocznym za rok 2020 składanym w roku 2021 (winno być: „w zeznaniu rocznym za rok 2021 składanym w roku 2022”) rozliczyć dochód uzyskany ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do programu komputerowego wytwarzanego, rozwijanego i ulepszanego w ramach opisanej współpracy z Kontrahentem z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Z kolei stosownie do treści art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, do kwalifikowanych praw własności intelektualnej zalicza się m.in. autorskie prawo do programu komputerowego, o ile prawo to podlega ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o PIT).

Jak wynika z kolei z art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Stosownie do treści art. 30ca ust. 11 ustawy o PIT, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT, są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Należy również mieć na uwadze, że stosownie do art. 30cb ust 1 ustawy o PIT, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o PIT, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1 w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ustawy o PIT).

Działalność badawczo-rozwojowa o której mowa w wyżej wymienionych regulacjach, oznacza, zgodnie z definicją uregulowaną w art. 5a pkt 38 ustawy o PIT - działalność twórczą, obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Z kolei badania naukowe (badania podstawowe i badania aplikacyjne) oraz prace rozwojowe winny być, na podstawie art. 5a pkt 39 i 40 ustawy o PIT rozumiane zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl tych przepisów badania naukowe są działalnością obejmującą:

badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Prace rozwojowe są z kolei działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Jak zatem wynika z wyżej wymienionych regulacji, punktem wyjścia do oceny, czy w danym przypadku mamy do czynienia z przychodem z kwalifikowanych praw własności intelektualnej będzie łączne spełnienie trzech następujących warunków:

Prawa te muszą być wytworzone, ulepszone lub rozwinięte w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej.
Prawa te muszą znajdować się w katalogu w art. 30ca ust. 2 ustawy o PIT.
Prawa te muszą podlegać ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw i umów międzynarodowych, których stroną jest Polska.

W niniejszej sprawie potwierdzenia wymagają tym samym następujące dwie kwestie, tj. czy Wnioskodawca wytwarza, rozwija lub ulepsza program komputerowy oraz czy Wnioskodawca czyni to w ramach działalności badawczo rozwojowej.

Dnia 15 lipca 2019 r., Minister Finansów wydał objaśnienia podatkowe w rozumieniu art. 14a § 1 pkt 2 i nast. Ordynacji Podatkowej, dotyczące preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP BOX, który to dokument został opublikowany m.in. na stronie internetowej Ministerstwa Finansów pod adresem: https://www.gov.pl/web/finanse/objasnienia-podatkowe-dot-preferencyjnego-opodatkowania dochodow-wytwarzanych-przez-prawa-wlasnosci-intelektualnej-ip-box - dalej: „Objaśnienia”. Punkty od 73 do 89 Objaśnień poświęcone zostały omówieniu autorskich praw do programu komputerowego. Na wstępie stwierdzono, że jej źródłem jest art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.; dalej: „uPAPP”), ale samo pojęcie „autorskiego prawo do programu komputerowego” nie zostało w żadnym akcie prawnym zdefiniowane. Dlatego też Objaśnienia wprost stwierdzają, że „podatnik chcący skorzystać z preferencji IP Box wobec dochodów z autorskiego prawa do programu komputerowego i otrzymać w tym zakresie stosowną ochronę prawnopodatkową powinien złożyć wniosek o interpretację indywidualną do Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej”.

Niemniej jednak, w Objaśnieniach zaznaczono, że:

(i) Podstawą przyznania ochrony prawnej dla programu komputerowego jest fakt, że stanowi on przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej danego autora lub autorów), ustalony w jakiejkolwiek postaci.

(ii) Decydujące jest to, czy działania podejmowane przez podatnika w ramach prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności badawczo-rozwojowej skutkują wytworzeniem, ulepszeniem lub rozwinięciem programu komputerowego.

(iii) Programem komputerowym jest w szczególności kombinacja komend adresowanych do komputera w formie kodu źródłowego i kodu wynikowego, tj. zapisanego przy pomocy wybranego języka programowania algorytmu rozwiązania określonego zadania. Program komputerowy to w szczególności zestaw instrukcji przeznaczonych do wykonywania bezpośrednio lub pośrednio w komputerze czynności w celu osiągnięcia określonego rezultatu.

(iv) Interfejs może stanowić częścią nierozerwalnie związaną z programem komputerowym (zwany także „oprogramowaniem”), funkcjonalnie łączącym go z pozostałym oprogramowaniem i sprzętem komputerowym. Tym samym, interfejs podlega tożsamej ochronie jak program komputerowy i może stanowić kwalifikowaną własność intelektualną.

(v) Oprogramowanie chronione prawem autorskim dzieli podstawowe cechy patentów, ponieważ jest nowatorskie, nieoczywiste i użyteczne, a zatem zasadniczo wynika z prowadzenia innowacyjnej działalności badawczo-rozwojowej, której prowadzenie powinny stymulować przepisy o IP Box.

(vi) Holistycznie i funkcjonalnie, program komputerowy obejmuje jego funkcjonalne części składowe, takie jak: kod źródłowy, opis procedur operacyjnych, zestawienie danych w informacjach konwersacyjnych i dialogowych oraz kod wynikowy i interfejs.

Jak wynika z przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego, w ramach świadczonych usług Wnioskodawca zarówno rozwija i ulepsza już istniejący kod (rozwija kody już istniejące poprzez dodawania nowych funkcjonalności), jak również tworzy kod samodzielnie, na nowo, od podstaw (Wnioskodawca jest ich autorem). Wnioskodawca w ramach swojej działalności wytwarza i ulepsza oprogramowanie dla zleceniodawcy (uprzednio Kontrahenta 1, obecnie Kontrahenta 2) bezpośrednio przez działalność o charakterze twórczym, prowadzoną w sposób systematyczny tj. metodyczny i uporządkowany, stale poszerzając zasoby swojej wiedzy, bądź też bazując na wiedzy dotychczasowej do tworzenia nowych zastosowań.

Wnioskodawca rozwija oprogramowanie, na które składa się praca wielu programistów. Wnioskodawca nie jest jego właścicielem, współwłaścicielem ani użytkownikiem. Wnioskodawca jest natomiast właścicielem oprogramowania, które sam tworzy (do momentu przeniesienia na nabywcę - Kontrahenta autorskich praw majątkowych), a które jest następnie integrowane w ramach oprogramowania o którym mowa w zdaniu pierwszym.

Mając powyższe na względzie, Wnioskodawca jest zdania, że wykonywane przez niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej prace, opisane szczegółowo w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym niniejszego wniosku, to tworzenie programu komputerowego w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT, do którego przysługują mu prawa autorskie.

Ponadto, jak była o tym mowa powyżej, zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o PIT, działalność badawczo-rozwojowa oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Praca Wnioskodawcy ma niewątpliwie twórczy charakter. Samodzielnie opracowuje bowiem rozwiązania postawionych przed nim zagadnień i samodzielnie tworzy oprogramowanie mające je w praktyce realizować. Nie ulega też wątpliwości, że Wnioskodawca działa systematycznie, co zresztą stanowi element stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedmiotowej sprawy. Zdaniem Wnioskodawcy, prowadzi on działalność badawczo-rozwojową, tj. prace rozwojowe o których mowa w art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce w zw. z art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o PIT.

Po pierwsze, prace prowadzone przez Wnioskodawcę polegające na tworzeniu, rozwijaniu i ulepszaniu oprogramowania mają twórczy charakter, ponieważ służą tworzeniu nowych i oryginalnych rozwiązań, a inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań leży między innymi po stronie Wnioskodawcy. Oprogramowanie tworzone przez Wnioskodawcę stanowi oryginalny wytwór jego twórczej pracy oraz przedmiot ochrony prawa autorskiego.

Po drugie, prace wykonywane przez Wnioskodawcę obejmują wykorzystywanie wiedzy umiejętności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. Działalność Wnioskodawcy przyczynia się do tworzenia, rozwoju i ulepszania innowacyjnego oprogramowania wykorzystywanego przez klientów Kontrahentów.

Po trzecie, prace nad oprogramowaniem mają charakter systematyczny (metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), z nastawieniem na rozwój i ulepszanie oprogramowania w przyszłości. Wnioskodawca przenosi na Kontrahenta 2 (a uprzednio przenosił na Kontrahenta 1) całość majątkowych praw autorskich do oprogramowania wytwarzanego w ramach prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej i otrzymuje wynagrodzenie z tego tytułu, a zatem - w ocenie Wnioskodawcy - osiąga kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, tj. dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o PIT.

Zdaniem Wnioskodawcy, wykonywane przezeń prace są pracami rozwojowymi. Zgodnie z art. 5a pkt 40 ustawy o PIT chodzi o prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, tj. o działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług – z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Wnioskodawca wykorzystuje dostępną wiedzę i umiejętności, w szczególności w zakresie narzędzi informatycznych i oprogramowania, do projektowania i tworzenia nowych rozwiązań procesowych i usługowych, (dla Kontrahenta 1 - opisanych szczegółowo w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym kalkulatorów finansowych, dla Kontrahenta 2 - w ramach projektów opisanych szczegółowo w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym).

Tym samym, Wnioskodawca wykonuje prace rozwojowe. Jeśli natomiast chodzi o ostatni warunek, tj. prowadzenia prac w celu zwiększenie zasobów wiedzy oraz wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań, to należy przytoczyć pkt 43-45 Objaśnień, zgodnie z którymi „zwiększenie zasobów wiedzy” odnosi się przede wszystkim do prowadzenia badań naukowych, natomiast „wykorzystanie już istniejącej lub zwiększonej wiedzy do tworzenia nowych zastosowań” dotyczy przede wszystkim prac rozwojowych.

Definicja działalności badawczo-rozwojowej wymaga, aby działania jakie podejmuje podatnik poprzez badania naukowe zwiększały zasoby wiedzy, natomiast w efekcie prac rozwojowych wystarczy, by podatnik zdobył i wykorzystał aktualnie dostępną wiedzę i umiejętności w celu planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia nowych, zmienionych czy usprawnionych produktów, procesów lub usług. Zresztą, w zakresie „zwiększenie zasobów wiedzy” wystarczy, aby czyjkolwiek zasób wiedzy został zwiększony, nawet jeśli chodzi tylko o zasób wiedzy przedsiębiorstwa prowadzącego prace rozwojowe. Uznać więc należy, że i ten ostatni warunek został przez Wnioskodawcę spełniony. Wnioskodawca niewątpliwie działa w celu wykorzystania wiedzy (głównie informatycznej) do tworzenia nowych, nie istniejących jeszcze rozwiązań (w ramach projektów, w których realizacji Wnioskodawca uczestniczy, szczegółowo opisanych w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym).

Przedstawione powyżej stanowisko Wnioskodawcy znajduje potwierdzenie w najnowszych interpretacjach wydawanych przez organy podatkowe, tak np. Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 30.03.2020 r., Znak: 0114-KDIP3-1.4011.62.2020.2.EC, czy interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 10 kwietnia 2020 r., Znak: 0114-KDIP3-2.4011.26.2020.2.JK2.

Mając powyższe na uwadze uznać należy, że Wnioskodawca spełnia wszystkie warunki konieczne do korzystania z preferencyjnego opodatkowania swoich dochodów (uzyskiwanych w sposób opisany w stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym), tj. stosowania do nich stawki podatku w wysokości 5% zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT.

Reasumując powyższe, w ocenie Wnioskodawcy do dochodów uzyskiwanych w wyżej opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca może stosować preferencyjną stawkę podatku w wysokości 5%, o której mowa w art. 30ca ust. 1 ustawy o PIT.

Uzasadnienie stanowiska Wnioskodawcy odnośnie pytania nr 2

Jak wynika z art. 30ca ust. 11 ustawy o PIT, dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej wykazuje się w zeznaniu podatkowym za rok, w którym został on osiągnięty. Zdaniem Wnioskodawcy oznacza to, że IP Box, jest preferencją podatkową, z której można skorzystać po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym. Podatnicy nie mają zatem możliwości skorzystania z tej preferencji w trakcie roku podatkowego, poprzez pomniejszanie zaliczek na podatek dochodowy. Podatnik osiągając dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w ciągu roku podatkowego jest zobowiązany do zapłaty zaliczek na podatek dochodowy od takich dochodów na zasadach stosowanych dla prowadzonej przez siebie pozarolniczej działalności gospodarczej.

W ocenie Wnioskodawcy zatem nie będzie mógł on uiszczać pomniejszonych zaliczek, a będzie on miał możliwość skorzystania z preferencji ulgi IP BOX składając zeznanie roczne (po zakończeniu roku podatkowego), co znajduje potwierdzenie w ostatnio wydawanych indywidualnych interpretacjach podatkowych w tym przedmiocie (por. Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej w interpretacji z dnia 30 marca 2020 r. (Znak: 0114-KDIP3-1.4011.62.2020.2.EC).

Reasumując powyższe, jeżeli do dochodów uzyskiwanych w wyżej opisanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca może stosować preferencyjną stawkę podatku w wysokości 5%, to (stanowisko ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku z 19 czerwca 2021 r.):

w opisanym powyżej stanie faktycznym Wnioskodawca jest uprawniony w zeznaniu rocznym za rok 2019 składanym w roku 2020 rozliczyć dochód uzyskany ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do programu komputerowego wytwarzanego, rozwijanego i ulepszanego w ramach opisanej współpracy z Kontrahentem z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%,
w opisanym powyżej stanie faktycznym Wnioskodawca jest uprawniony w zeznaniu rocznym za rok 2020 składanym w roku 2021 rozliczyć dochód uzyskany ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do programu komputerowego wytwarzanego, rozwijanego i ulepszanego w ramach opisanej współpracy z Kontrahentem z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%,
w opisanym powyżej stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym, tj. od początku roku 2021 r. Wnioskodawca nie będzie mógł uiszczać pomniejszonych zaliczek, lecz będzie on miał możliwość skorzystania z preferencji ulgi IP BOX składając zeznanie roczne (po zakończeniu roku podatkowego), tj. w zeznaniu rocznym za rok 2020 składanym w roku 2021 (winno być: „w zeznaniu rocznym za rok 2021 składanym w roku 2022”) rozliczyć dochód uzyskany ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do programu komputerowego wytwarzanego, rozwijanego i ulepszanego w ramach opisanej współpracy z Kontrahentem z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5%.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1128), podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy: kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

patent,
prawo ochronne na wzór użytkowy,
prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
autorskie prawo do programu komputerowego

-podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca tej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3 /a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,
nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,
nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,
nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

W myśl art. 30ca ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30ca ust. 11 ww. ustawy, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

W myśl art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Na podstawie art. 30cb ust. 2 ww. ustawy, podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Stosownie do art. 30cb ust. 3 ww. ustawy, w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowania formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Należy podkreślić, że stosowanie tej ulgi (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielenia prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację). W związku z tym, że przepisy dotyczące IP Box odnoszą się do działalności badawczo-rozwojowej, należy także przytoczyć definicje, które wynikają w tym zakresie z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2018 r., poz. 1668, ze zm.)

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą – przez działalność badawczo-rozwojową należy rozumieć działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 tej ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych – oznacza to:

badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. poz. 1668, ze. zm.),
badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, badania naukowe są działalnością obejmującą:

badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalności w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

Wnioskodawca – posiadający nieograniczony obowiązek podatkowy na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej – wytwarza, rozwija i ulepsza oprogramowanie komputerowe lub jego części w ramach indywidualnej działalności gospodarczej a także w ramach bezpośrednio prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych,
wytwarzanie, rozwijanie, ulepszanie przez Wnioskodawcę oprogramowania lub jego części stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej),
w efekcie prac prowadzonych przez Wnioskodawcę powstaje/będzie powstawać autorskie prawo do programu komputerowego lub jego części stanowiące kwalifikowane prawo IP, podlegające ochronie na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych,
Wnioskodawca uzyskuje dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do wytwarzanego, rozwijanego i ulepszanego programu komputerowego;
Wnioskodawca prowadzi i będzie prowadził „na bieżąco” – od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej zmierzającej do wytworzenia kwalifikowanego IP – odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję, która wyodrębnia każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz pozwala na ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadających na każde ww. prawo w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2021 r., poz. 1062 ze zm.). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

Mając powyższe na uwadze, dochód z odpłatnego zbycia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone, rozwinięte lub ulepszone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP, w rozumieniu art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Reasumując – dochody Wnioskodawcy uzyskiwane w wyżej opisywanym stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do programu komputerowego wytwarzanego, rozwijanego i ulepszanego na zasadach opisanych we wniosku podlegają/będą podlegały opodatkowaniu stawką 5% zgodnie z art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jednocześnie należy wskazać, że preferencyjne opodatkowanie 5% nie może być zastosowane przy obliczaniu zaliczek na podatek dochodowy w trakcie roku.

Zgodnie z art. 30ca ust. 11 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy korzystający z opodatkowania zgodnie z ust. 1 są obowiązani do wykazania dochodu (straty) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w zeznaniu za rok podatkowy, w którym osiągnięto ten dochód (poniesiono stratę).

Ministerstwo Finansów w objaśnieniach podatkowych z 15 lipca 2019 r., dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej – IP BOX stwierdziło jednoznacznie, że dochód z kwalifikowanych IP wykazuje się w zeznaniu podatkowym za rok, w którym został on osiągnięty. Oznacza to, że IP Box, podobnie jak ulga B+R, jest preferencją podatkową, z której można skorzystać po zakończeniu roku podatkowego w zeznaniu rocznym. Podatnicy nie mają zatem możliwości skorzystania z tej preferencji w trakcie roku podatkowego, przez pomniejszanie zaliczek na podatek dochodowy. Podatnik osiągający dochody z kwalifikowanego IP w ciągu roku podatkowego (na przykład 2020 r.) jest zobowiązany do zapłaty zaliczek na podatek dochodowy od takich dochodów na zasadach ogólnych – według stawek określonych w skali podatkowej lub stawki podatku liniowego. W kolejnym roku podatkowym (na przykład 2021 r.) podczas składania zeznania podatkowego za rok poprzedni, podatnik wskazuje 5% stawkę podatkową wobec dochodu z kwalifikowanych IP, a nadpłacony podatek podlega z urzędu zaliczeniu na poczet zaległości podatkowych oraz bieżących zobowiązań podatkowych. Podatnikowi, który nie ma takich obciążeń, nadpłata jest zwracana, chyba że złoży wniosek o zarachowanie całej lub części należnej mu sumy na poczet przyszłych zobowiązań podatkowych.

W konsekwencji Wnioskodawca jest uprawniony rozliczyć dochód uzyskany ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej do programu komputerowego wytwarzanego, rozwijanego i ulepszanego w ramach opisanej współpracy z Kontrahentem z uwzględnieniem stawki podatku dochodowego wynoszącej 5% w zeznaniu rocznym za rok 2019, składanym w 2020 r. oraz w zeznaniu rocznym za rok 2020, składanym w 2021 r.

Odnosząc się natomiast do kwestii zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych stwierdzić należy, że Wnioskodawca nie ma możliwości skorzystania z preferencji IP Box w trakcie roku podatkowego, przez pomniejszanie zaliczek na podatek dochodowy. Wnioskodawca - osiągając dochody z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w ciągu roku podatkowego - jest zobowiązany do zapłaty zaliczek na podatek dochodowy od takich dochodów na zasadach stosowanych dla prowadzonej przez siebie pozarolniczej działalności gospodarczej. Zatem Wnioskodawca nie może uiszczać w 2021 r. pomniejszonych zaliczek, natomiast będzie miał możliwość skorzystania z preferencji ulgi IP Box, składając zeznanie roczne za 2021 r. – o ile nie zmieni się stan faktyczny i prawny.

Wyjątek od tej zasady uregulowany został w art. 52u ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w myśl którego, podatnicy, o których mowa w art. 30ca opodatkowanie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, osiągający w okresie od 2020 r. do końca roku podatkowego, w którym odwołano stan epidemii ogłoszony z powodu COVID-19, kwalifikowane dochody z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, które wykorzystywane są do przeciwdziałania COVID-19, o którym mowa w art. 2 wyłączenia spod regulacji ustawy ust. 2 ustawy o COVID-19, mogą stosować w trakcie roku podatkowego do opodatkowania tych dochodów stawkę podatku, o której mowa w tym przepisie, przy obliczaniu zaliczek na podatek dochodowy.

W sytuacji opisanej we wniosku wyżej cytowany art. 52u ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie znajdzie zastosowania ponieważ Wnioskodawca nie wskazał, że kwalifikowane prawo własności intelektualnej, o którym mowa we wniosku, będzie wykorzystywane do przeciwdziałania COVID-19.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Końcowo, w odniesieniu się do przywołanych przez Wnioskodawcę interpretacji indywidualnych, wskazać należy, że dotyczą one konkretnych, indywidualnych spraw podatników osadzonych w określonym stanie faktycznym/zdarzeniu przyszłym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin