Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-2.4011.383.2021.4.KR
z 8 lipca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 marca 2021 r. (data wpływu 16 marca 2021 r.), uzupełnionym pismem (data wpływu 2 czerwca 2021 r.), oraz pismem (data wpływu 21 czerwca 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi termomodernizacyjnej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 marca 2021 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z ulgi termomodernizacyjnej.

Wniosek nie spełniał wymogów określonych w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.), w związku z powyższym pismem z dnia 21 maja 2021 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.383.2021.2.KR, wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 21 maja 2021 r. (skutecznie doręczone w dniu 24 maja 2021 r.). W dniu 2 czerwca 2021 r. (nadano w dniu 27 maja 2021 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku.

Z uwagi na konieczność doprecyzowania stanu faktycznego, pismem z dnia 8 czerwca 2021 r., Nr 0113-KDIPT2-2.4011.383.2021.3.KR, ponownie wezwano Wnioskodawcę, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, do jego uzupełnienia w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie wysłane zostało w dniu 8 czerwca 2021 r. (skutecznie doręczone w dniu 10 czerwca 2021 r.). W dniu 21 czerwca 2021 r. (nadano w dniu 14 czerwca 2021 r.) wpłynęło uzupełnienie wniosku.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W 2018 r. Wnioskodawca zamieszkał w nowym domu. Wnioskodawca nie mógł dokonać odbioru, gdyż Jego sąsiad nie zgodził się na Wnioskodawcy przyłączenie do wodociągów, bo linia przechodzi przez jego plac i uszkodziłoby mu to chodnik. Wnioskodawca musiał wykonać projekt zamienny na przyłączenie wody z Jego studni. To opóźniło odbiór budynku. W 2019 r. Wnioskodawca założył fotowoltaikę i odliczył ją w zeznaniu rocznym. Urząd Skarbowy oddał Wnioskodawcy kwotę, która wynikała z nadwyżki podatku. Następnie Wnioskodawca złożył korektę zeznania za 2019 r., w korekcie tej był wykazany wyższy podatek i automatycznie wyszedł wyższy podatek do zwrotu. Przez Urząd Skarbowy została wszczęta kontrola korekty zeznania i Urząd zakwestionował zwrot podatku z odliczenia fotowoltaiki, ze względu na to, że Wnioskodawca nie posiadał odbioru budynku. Wnioskodawca nie zgadza się z tą decyzją, ponieważ warunkiem jest to, aby podatnik był właścicielem lub współwłaścicielem. Wnioskodawca ten warunek spełnia.

W uzupełnieniu wniosku (data wpływu 2 czerwca 2021 r.) Wnioskodawca wskazał, że jest podatnikiem opłacającym podatek według skali podatkowej. Od października 2018 r. Wnioskodawca jest właścicielem/współwłaścicielem przedmiotowego budynku (domu), w którym przeprowadzona została inwestycja termomodernizacyjna. Budynek (dom), o którym mowa we wniosku jest „budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym”, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r., poz. 1186, z późn. zm.). Budowa ww. budynku mieszkalnego została zakończona i ww. budynek został oddany do użytku. Budynek został oddany do użytkowania w dniu 20 października 2018 r. Wnioskodawca dokonał zawiadomienia o zakończeniu budowy budynku mieszkalnego. Zawiadomienie wysłano listem poleconym w dniu 3 lutego 2021 r. Wnioskodawca uzyskał pozwolenie na użytkowanie budynku mieszkalnego. Data wydania ww. pozwolenia to 12 lutego 2021 r. Wnioskodawca poniósł wydatki związane z przedsięwzięciem termomodernizacyjnym w 2019 r. Wydatki związane z przedsięwzięciem termomodernizacyjnym Wnioskodawca poniósł w kwocie 36 000 zł. Wydatki, które Wnioskodawca poniósł i chce odliczyć w ramach ulgi termomodernizacyjnej, zostały udokumentowane fakturą VAT, wystawioną przez podatnika niekorzystającego ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Faktura VAT dokumentująca ww. wydatki została wystawiona na imię i nazwisko Wnioskodawcy. Faktura VAT dokumentująca poniesiony przez Wnioskodawcę wydatek związany z przedsięwzięciem termomodernizacyjnym dotyczyła zestawu paneli wraz z montażem. Data dostawy/wykonania to 8 października 2019 r. Wydatki, które Wnioskodawca poniósł, są związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz. U. z 2018 r., poz. 966, z późn. zm.). Wydatki, które Wnioskodawca poniósł w związku z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, znajdują się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 2489). Przedmiotowe przedsięwzięcie termomodernizacyjne zostało już zakończone. Wydatki poniesione przez Wnioskodawcę w związku z przedsięwzięciem termomodernizacyjnym nie zostaną/nie zostały: zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, uwzględnione przez Wnioskodawczynię w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej. Wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na przedsięwzięcie termomodernizacyjne były sfinansowane (dofinansowane) ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej lub wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej kwotą 5.000 zł. Poniesione przez Wnioskodawcę wydatki, związane z przedsięwzięciem termomodernizacyjnym, zostały w części zwrócone w wysokości 1 982 zł. Kwota odliczenia w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których Wnioskodawca jest właścicielem lub współwłaścicielem, nie przekroczy kwoty 53 000 zł. Wnioskodawca złożył zeznanie podatkowe za 2019 r., w którym dokonał odliczenia poniesionego ww. wydatku zgodnie z terminem w 2020 r. oraz korektę zeznania podatkowego za 2019 r. po otrzymaniu korekty z ZUS-u.

W uzupełnieniu wniosku (data wpływu 21 czerwca 2021 r.) Wnioskodawca wskazał, że zeznanie podatkowe za 2019 r., w którym dokonał odliczenia poniesionego wydatku związanego z przedsięwzięciem termomodernizacyjnym, złożył w dniu 30 marca 2020 r., zaś korektę ww. zeznania podatkowego za 2019 r., złożył w dniu 12 lutego 2021 r.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w zaistniałej sytuacji Wnioskodawca mógł w zeznaniu za 2019 r. dokonać odliczenia ulgi termomodernizacyjnej, pomimo że nie posiadał odbioru budynku?

Zdaniem Wnioskodawcy, jest On współwłaścicielem budynku. Warunkiem odliczenia jest zakończenie przedsięwzięcia w ciągu trzech kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek i bycie właścicielem lub współwłaścicielem, nie ma mowy o odbiorze budynku.

Z dniem 1 stycznia 2019 r. weszła w życie ustawa z dnia 9 listopada 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. poz. 2246), która wprowadziła w podatku dochodowym od osób fizycznych nowe zwolnienie przedmiotowe oraz tzw. ulgę termomodernizacyjną.

Ulgę termomodernizacyjną reguluje art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zaś zwolnienie przedmiotowe art. 21 ust. 1 pkt 129a ww. ustawy.

Wnioskodawca uważa, że w 2019 r. mógł dokonać przysługującej Jemu ulgi termomodernizacyjnej, ponieważ spełnia warunki do jej uzyskania. Jest On współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego i poniósł wydatki na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku i odliczył wydatki wymienione w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju (Dz. U. z 2018 r., poz. 2489)

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Na podstawie art. 1 pkt 4 oraz art. 2 pkt 1 ustawy z dnia 9 listopada 2018 r. r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz. U. z 2018 r., poz. 2246) w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 26h, a w ustawie z dnia 20 listopada 1998 r. o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne zmieniono brzmienie art. 11 ust. 1 i 2. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne korzystne rozwiązanie podatkowe dla podatników, tzw. ulgę termomodernizacyjną.

W myśl art. 26h ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r., poz. 1387, z późn. zm.), podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 10, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Wobec powyższego adresatami ulgi termomodernizacyjnej są podatnicy podatku dochodowego opłacający podatek według skali podatkowej, 19% stawki podatku oraz opłacający ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, będący właścicielami lub współwłaścicielami jednorodzinnych budynków mieszkalnych, ponoszący wydatki na realizację przedsięwzięć termomodernizacyjnych. Ponadto, odliczenie przysługuje pod warunkiem zakończenia przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w okresie do 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Z uwagi na powyższe należy wskazać, że zgodnie z art. 5a pkt 18b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, budynek mieszkalny jednorodzinny, o którym mowa w ww. art. 26h ust. 1 to budynek mieszkalny jednorodzinny w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2019 r., poz. 1186, z późn. zm.).

Ilekroć w ustawie jest mowa o budynku mieszkalnym jednorodzinnym - należy przez to rozumieć budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku (art. 3 pkt 2a ustawy Prawo budowlane).

Jak stanowi natomiast art. 3 pkt 6 przytoczonej wyżej ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o budowie ˗ należy przez to rozumieć wykonywanie obiektu budowlanego w określonym miejscu, a także odbudowę, rozbudowę, nadbudowę obiektu budowlanego.

Z kolei art. 5a pkt 18c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych definiuje przedsięwzięcie termomodernizacyjne jako przedsięwzięcie termomodernizacyjne w rozumieniu ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz. U. z 2018 r., poz. 966).

W myśl art. 2 pkt 2 ustawy o wspieraniu termomodernizacji i remontów użyte w ustawie określenia oznaczają przedsięwzięcia termomodernizacyjne - przedsięwzięcia, których przedmiotem jest:

1. ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej oraz ogrzewania do budynków mieszkalnych, budynków zbiorowego zamieszkania oraz budynków stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego służących do wykonywania przez nie zadań publicznych,
2. ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie strat energii pierwotnej w lokalnych sieciach ciepłowniczych oraz zasilających je lokalnych źródłach ciepła, jeżeli budynki wymienione w lit. a), do których dostarczana jest z tych sieci energia, spełniają wymagania w zakresie oszczędności energii, określone w przepisach prawa budowlanego, lub zostały podjęte działania mające na celu zmniejszenie zużycia energii dostarczanej do tych budynków,
3. wykonanie przyłącza technicznego do scentralizowanego źródła ciepła, w związku z likwidacją lokalnego źródła ciepła, w wyniku czego następuje zmniejszenie kosztów pozyskania ciepła dostarczanego do budynków wymienionych w lit. a),
4. całkowita lub częściowa zamiana źródeł energii na źródła odnawialne lub zastosowanie wysokosprawnej kogeneracji.
   
   

Katalog wydatków podlegających odliczeniu znajduje się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 2489).

Odliczeniu podlegają wydatki na materiały budowlane i urządzenia:

1. materiały budowlane wykorzystywane do docieplenia przegród budowlanych, płyt balkonowych oraz fundamentów wchodzące w skład systemów dociepleń lub wykorzystywane do zabezpieczenia przed zawilgoceniem;
2. węzeł cieplny wraz z programatorem temperatury,
3. kocioł gazowy kondensacyjny wraz ze sterowaniem, armaturą zabezpieczającą i regulującą oraz układem doprowadzenia powietrza i odprowadzenia spalin,
4. kocioł olejowy kondensacyjny wraz ze sterowaniem, armaturą zabezpieczającą i regulującą oraz układem doprowadzenia powietrza i odprowadzenia spalin,
5. zbiornik na gaz lub zbiornik na olej,
6. kocioł na paliwo stałe spełniający co najmniej wymagania określone w rozporządzeniu Komisji (UE) 2015/1189 z dnia 28 kwietnia 2015 r. w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla kotłów na paliwa stałe (Dz. Urz. UE L 193 z dnia 21 lipca 2015 r., s. 100),
7. przyłącze do sieci ciepłowniczej lub gazowej,
8. materiały budowlane wchodzące w skład instalacji ogrzewczej,
9. materiały budowlane wchodzące w skład instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej,
10. materiały budowlane wchodzące w skład systemu ogrzewania elektrycznego,
11. pompa ciepła wraz z osprzętem,
12. kolektor słoneczny wraz z osprzętem,
13. ogniwo fotowoltaiczne wraz z osprzętem,
14. stolarka okienna i drzwiowa, w tym okna, okna połaciowe wraz z systemami montażowymi, drzwi balkonowe, bramy garażowe, powierzchnie przezroczyste nieotwieralne,
15. materiały budowlane składające się na system wentylacji mechanicznej wraz z odzyskiem ciepła lub odzyskiem ciepła i chłodu.
    
    

Odliczeniem objęte są również wydatki na następujące usługi:

1. wykonanie audytu energetycznego budynku przed realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego,
2. wykonanie analizy termograficznej budynku,
3. wykonanie dokumentacji projektowej związanej z pracami termomodernizacyjnymi,
4. wykonanie ekspertyzy ornitologicznej i chiropterologicznej,
5. docieplenie przegród budowlanych lub płyt balkonowych lub fundamentów,
6. wymiana stolarki zewnętrznej np.: okien, okien połaciowych, drzwi balkonowych, drzwi zewnętrznych, bram garażowych, powierzchni przezroczystych nieotwieralnych,
7. wymiana elementów istniejącej instalacji ogrzewczej lub instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej lub wykonanie nowej instalacji wewnętrznej ogrzewania lub instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej,
8. montaż kotła gazowego kondensacyjnego,
9. montaż kotła olejowego kondensacyjnego,
10. montaż pompy ciepła,
11. montaż kolektora słonecznego,
12. montaż systemu wentylacji mechanicznej z odzyskiem ciepła z powietrza wywiewanego,
13. montaż instalacji fotowoltaicznej,
14. uruchomienie i regulacja źródła ciepła oraz analiza spalin,
15. regulacja i równoważenie hydrauliczne instalacji,
16. demontaż źródła ciepła na paliwo stałe.
    
    

W myśl art. 26h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwota odliczenia nie może przekroczyć 53 000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem.

Stosownie do art. 26h ust. 3 ww. ustawy, wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku. Jeżeli poniesione wydatki były opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę wydatku uważa się wydatek wraz z podatkiem od towarów i usług, o ile podatek ten nie został odliczony na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług (art. 26h ust. 4 ww. ustawy).

Natomiast, zgodnie z art. 26h ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczeniu nie podlegają wydatki w części, w jakiej zostały:

1. sfinansowane (dofinansowane) ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej lub wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej lub zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie;
2. zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub uwzględnione przez podatnika w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej.
   
   

Powyższa regulacja wskazuje na brak możliwości odliczenia wydatków, których podatnik nie poniósł, gdyż zostały mu zrefinansowane (zwrócone). Odliczeniu podlegają te wydatki, których ciężar ekonomiczny ponosi podatnik (uszczuplają jego majątek). Nie ma także możliwości odliczenia wydatków, które w jakiejkolwiek formie pomniejszyły już zobowiązanie podatkowe podatnika.

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki (art. 26h ust. 6 ww. ustawy).

W myśl art. 26h ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwota odliczenia nieznajdująca pokrycia w rocznym dochodzie podatnika podlega odliczeniu w kolejnych latach, nie dłużej jednak niż przez 6 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Zgodnie z art. 26h ust. 8 ww. ustawy, podatnik, który po roku, w którym dokonał odliczeń, otrzymał zwrot odliczonych wydatków na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, jest obowiązany doliczyć odpowiednio kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym otrzymał ten zwrot. W przypadku niezrealizowania przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w terminie, o którym mowa w ust. 1, podatnik dolicza kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym upłynął ten termin (art. 26h ust. 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie do uprzednich ustaleń ˗ zauważyć należy, że podatnik może skorzystać z odliczenia m. in. wtedy, gdy wynikiem realizowanego przedsięwzięcia termomodernizacyjnego jest:

1. ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania budynku, lub
2. ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie strat energii, lub
3. wykonanie przyłącza technicznego, w wyniku czego następuje zmniejszenie kosztów pozyskania ciepła, w tym również
4. zamiana źródeł energii na źródła odnawialne lub zastosowanie wysokosprawnej kogeneracji

– tj. przedsięwzięcia, które powodują określone zmiany w dotychczasowym użytkowaniu budynku.

Odliczenie z tytułu ulgi termomodernizacyjnej stosuje się również do przedsięwzięcia termomodernizacyjnego rozpoczętego przed dniem 1 stycznia 2019 r., które zostanie zakończone po dniu 31 grudnia 2018 r., jednak nie później niż w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek. W takim przypadku odliczeniu podlegają wydatki poniesione na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego od dnia 1 stycznia 2019 r. do dnia, w którym upływa okres 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu składanym za rok, w którym poniesiono wydatki. Zatem, z punktu widzenia zastosowania ulgi termomodernizacyjnej istotna jest data poniesienia wydatku.

Za datę poniesienia wydatku uważa się dzień sprzedaży (datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi) określony na fakturze VAT, ponieważ na podstawie faktury ustala się wysokość poniesionych wydatków na termomodernizację budynku. W przypadku, gdy na fakturze VAT brak jest informacji o dniu sprzedaży przyjmuje się, że dzień ten przypada na dzień, w którym wystawiono fakturę.

Reasumując, podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem istniejącego budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek. Kwota odliczenia nie może przekroczyć 53 000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem. Wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku. Katalog wydatków podlegających odliczeniu znajduje się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych i wyłącznie w zakresie tych wydatków, podatnikowi przysługuje ulga termomodernizacyjna. Wśród nich wymienia się m.in. wydatki na nabycie ogniwa fotowoltaicznego wraz z osprzętem, a także montaż instalacji fotowoltaicznej. Jednakże odliczeniu nie podlegają wydatki w części, w jakiej zostały:

• sfinansowane (dofinansowane) ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej lub wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej lub zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie;
  

• zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub uwzględnione przez podatnika w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej.
  
  

Przepisy normujące ulgę termomodernizacyjną nie odwołują się w swej treści do nowo budowanego budynku jednorodzinnego. Z tego względu wydatki poniesione na materiały budowlane, urządzenia i usługi związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w budynku mieszkalnym jednorodzinnym będącym w budowie nie mogą być przez podatników uwzględniane w ramach rzeczonej ulgi.

Wyjaśnić przy tym należy, że zgodnie z art. 54 ust. 1 ustawy Prawo budowlane do użytkowania obiektu budowlanego, na budowę którego wymagane jest pozwolenie na budowę albo zgłoszenie budowy, o której mowa w art. 29 ust. 1 pkt 1a i 19a, można przystąpić, z zastrzeżeniem art. 55 i art. 57, po zawiadomieniu organu nadzoru budowlanego o zakończeniu budowy, jeżeli organ ten, w terminie 14 dni od dnia doręczenia zawiadomienia, nie zgłosi sprzeciwu w drodze decyzji. Przepis art. 30 ust. 6a stosuje się.

Natomiast treść art. 55 ww. ustawy określa wyjątkowe przypadki, gdy zakończenie budowy następuje wtedy, gdy inwestor uzyska ostateczną decyzję o pozwoleniu na użytkowanie.

Tym samym przywołana wyżej ustawa ˗ Prawo budowalne ˗ „oddaniem do użytkowania” określa moment zakończenia procesu budowy i możliwości przystąpienia przez budującego do użytkowania budynku. Zatem, utożsamia ten fakt z formalnym zakończeniem danej budowy (wybudowaniem określonego budynku). Pojęcia zakończenia budowy nie można rozumieć w oderwaniu od przepisów regulujących proces budowalny, przewidzianych w ustawie Prawo budowalne. Z powyższych względów, dla celów zastosowania przedmiotowej ulgi konieczne jest powiązanie wydatku związanego z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego z budynkiem, który już istnieje i służy zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiąc konstrukcyjnie samodzielną całość – stosownie do treści art. 3 pkt 2a ustawy Prawo budowlane.

Wobec powyższego dokonując analizy wskazanych wyżej przepisów prawa oraz przedstawionego opisu stanu faktycznego stwierdzić należy, że ulga, o której mowa w art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przysługuje właścicielowi lub współwłaścicielowi istniejącego już budynku mieszkalnego jednorodzinnego w rozumieniu art. 5a pkt 18b ww. ustawy. Należy bowiem podkreślić, że przepisy normujące tę ulgę nie odwołują się do nowo budowanego budynku jednorodzinnego.

Jak wskazał Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w wyroku z dnia 25 kwietnia 2019 r., sygn. akt II SA/Wr 50/19, „(…) o zakończeniu budowy świadczy spełnienie przez inwestora warunków przystąpienia do użytkowania obiektu budowlanego, a zatem złożenie zawiadomienia, o jakim mowa w art. 54 ust. 1 Prawa budowlanego względnie wniosku o wydanie decyzji o pozwoleniu na użytkowanie z art. 55 Prawa budowlanego (por. wyroki Naczelnego Sądu Administracyjnego: z dnia 28 sierpnia 2012 r., sygn. akt II FSK 191/11, z dnia 10 stycznia 2014 r., sygn. akt II FSK 381/12 (…). Dopóki więc inwestor nie dokona zawiadomienia o zakończeniu budowy i nie otrzyma decyzji o sprzeciwie lub też nie uzyska ostatecznej decyzji o pozwoleniu na użytkowanie, budowa obiektu nie jest formalnie zakończona, czyli z punktu widzenia przepisów ustawy – Prawo budowlane obiekt pozostaje w budowie.”

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że od października 2018 r. Wnioskodawca jest właścicielem/współwłaścicielem budynku mieszkalnego (domu), w którym przeprowadzona została inwestycja termomodernizacyjna. Ww. budynek jest „budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym”, w rozumieniu przepisów ustawy Prawo budowlane. Wnioskodawca nie mógł dokonać odbioru, gdyż Jego sąsiad nie zgodził się na Wnioskodawcy przyłączenie do wodociągów. Wnioskodawca musiał wykonać projekt zamienny na przyłączenie wody z Jego studni. To opóźniło odbiór budynku. W 2019 r. Wnioskodawca założył fotowoltaikę i odliczył ją w zeznaniu rocznym. Zeznanie podatkowe za 2019 r., w którym dokonał odliczenia poniesionego wydatku związanego z przedsięwzięciem termomodernizacyjnym, złożył w dniu 30 marca 2020 r. Wnioskodawca poniósł wydatki związane z przedsięwzięciem termomodernizacyjnym w 2019 r. Wydatki związane z przedsięwzięciem termomodernizacyjnym Wnioskodawca poniósł w kwocie 36 000 zł. Wydatki, które Wnioskodawca poniósł i chce odliczyć w ramach ulgi termomodernizacyjnej, zostały udokumentowane fakturą VAT, wystawioną przez podatnika niekorzystającego ze zwolnienia od podatku od towarów i usług. Faktura VAT dokumentująca ww. wydatki została wystawiona na imię i nazwisko Wnioskodawcy. Faktura VAT dokumentująca poniesiony przez Wnioskodawcę wydatek związany z przedsięwzięciem termomodernizacyjnym dotyczyła zestawu paneli wraz z montażem. Data dostawy/wykonania to 8 października 2019 r. Wydatki, które Wnioskodawca poniósł, są związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów (Dz. U. z 2018 r., poz. 966, z późn. zm.). Wydatki, które Wnioskodawca poniósł w związku z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, znajdują się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz. U. z 2018 r., poz. 2489). Przedmiotowe przedsięwzięcie termomodernizacyjne zostało już zakończone. Wydatki poniesione przez Wnioskodawcę w związku z przedsięwzięciem termomodernizacyjnym nie zostaną/nie zostały: zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym, uwzględnione przez Wnioskodawczynię w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej. Wydatki poniesione przez Wnioskodawcę na przedsięwzięcie termomodernizacyjne były sfinansowane (dofinansowane) ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej/wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej kwotą 5.000 zł. Poniesione przez Wnioskodawcę wydatki, związane z przedsięwzięciem termomodernizacyjnym, zostały w części zwrócone w wysokości 1 982 zł. Wnioskodawca złożył w dniu 12 lutego 2021 r. korektę zeznania za 2019 r. Urząd Skarbowy zakwestionował zwrot podatku z odliczenia fotowoltaiki, ze względu na to, że Wnioskodawca nie posiadał odbioru budynku. Budowa ww. budynku mieszkalnego została zakończona i ww. budynek został oddany do użytku. Budynek został oddany do użytkowania w dniu 20 października 2018 r. Wnioskodawca dokonał zawiadomienia o zakończeniu budowy budynku mieszkalnego. Zawiadomienie wysłano listem poleconym w dniu 3 lutego 2021 r. Wnioskodawca uzyskał pozwolenie na użytkowanie budynku mieszkalnego. Data wydania ww. pozwolenia to 12 lutego 2021 r.

W konsekwencji, wymienione we wniosku wydatki Wnioskodawcy związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego polegającego na zakupie i montażu paneli fotowoltaicznych w budynku mieszkalnym jednorodzinnym będącym w budowie, tj. budynku, względem którego przed dniem poniesienia wydatku i wystawienia faktury VAT, dokumentującej zakup i montaż paneli fotowoltaicznych, tj. do dnia 8 października 2019 r., nie złożono zawiadomienia do organu nadzoru budowlanego o zakończeniu budowy i w terminie 14 dni organ ten nie zgłosił sprzeciwu, i nie uzyskano ostatecznej decyzji o pozwoleniu na użytkowanie, nie mogą być przez Wnioskodawcę uwzględnione w ramach ulgi termomodernizacyjnej, wskazanej w art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż przedmiotowe wydatki zostały poniesione przed formalnym zakończeniem budowy budynku mieszkalnego w świetle przepisów prawa budowlanego, tj. przed dniem 12 lutego 2021 r.

Nadmienić należy, że wydatki na nabycie ogniwa fotowoltaicznego wraz z osprzętem, a także montaż instalacji fotowoltaicznej, które zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej lub wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej lub zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie, nie podlegają odliczeniu w ramach omawianej ulgi, o której mowa w art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Z powyższych względów stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Odnosząc treść przytoczonych wyżej uregulowań prawnych do przedstawionego we wniosku stanu faktycznego, należy zauważyć, że powołany przez Wnioskodawcę we własnym stanowisku w sprawie oceny prawnej przepis art. 21 ust. 1 pkt 129a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w niniejszej sprawie nie znajduje zastosowania.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała, lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.