Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.282.2021.2.MN
z 16 lipca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 11 kwietnia 2021 r. (data wpływu 14 kwietnia 2021 r.) uzupełnionym pismem z 14 czerwca 2021 r. (data wpływu 21 czerwca 2021 r.) oraz pismem z 8 lipca 2021 r. (data wpływu 9 lipca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 kwietnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zwolnienia z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kasy rejestrującej. Wniosek został uzupełniony pismem z 14 czerwca 2021 r. (data wpływu 21 czerwca 2021 r.) oraz pismem z 8 lipca 2021 r. (data wpływu 9 lipca 2021 r.), będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 28 czerwca 2021 r. znak: 0111-KDIB3-2.4012.282.2021.2.MN, 0113-KDIT2-1425.2021.3.KO.

W przedmiotowym wniosku, uzupełnionym pismem z 14 czerwca 2021 r. oraz pismem z 8 lipca 2021 r., przedstawiono następujący stan faktyczny:

Od 2 kwietnia 2020 r. Wnioskodawca rozpoczął jednoosobową działalność gospodarczą, polegającą na wykonaniu zadaszeń tarasowych i pergoli (PKD – 16232) oraz ich montażu.

Działalność opodatkowana jest na zasadach ogólnych, Wnioskodawca prowadzi księgę przychodów i rozchodów. Wnioskodawca nie jest płatnikiem VAT.

Wnioskodawca swoje produkty sprzedaje i montuje u osób prywatnych, nieprowadzących działalności gospodarczej. Działalność jest prowadzona wyłącznie na terytorium Polski.

Zapłatę za wykonaną czynność Wnioskodawca otrzymuje przed montażem, wyłącznie poprzez bank, na wskazane wcześniej konto bankowe firmowe. Wnioskodawca nie przyjmuje płatności gotówką.

W uzupełnieniu do wniosku wskazano, że Wnioskodawca na podstawie prowadzonych ewidencji (KPiR) i posiadanych dowodów zapłaty (wyciągi bankowe możliwe do wygenerowania elektronicznie z banku), jest w stanie jednoznacznie stwierdzić jakiej konkretnie czynności dotyczy dana zapłata (wykonana usługa przypisana do danego wynagrodzenia). Ponadto całość zapłaty za wykonane usługi następuje na firmowe konto bankowe Wnioskodawcy.

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca nie świadczy usług ujętych w § 4 rozporządzenia, ponieważ świadczone przez niego usługi są to usługi wykonania zadaszeń tarasu, pergoli wraz z ich montażem.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

W związku z przekroczeniem limitu 20 000 zł obrotu (§ 3 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia Ministra Finansów z 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących): czy Wnioskodawca świadcząc usługi polegające na wykonaniu zadaszeń tarasowych i architektury ogrodowej wraz z ich montażem, za które zapłata następuje w całości na jego konto bankowe, korzysta ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania tej sprzedaży przy użyciu kasy ewidencjonującej?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W ocenie Wnioskodawcy, jeśli wszystkie płatności ewidencjonowane są poprzez bank, na konto firmowe nie ma konieczności ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy fiskalnej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących wynika z zapisu art. 111 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”. Zgodnie z tym przepisem, podatnicy dokonujący sprzedaży na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych są obowiązani prowadzić ewidencję sprzedaży przy zastosowaniu kas rejestrujących.

Zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy o VAT przez sprzedaż rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Wskazany wyżej przepis art. 111 ust. 1 ustawy, określa generalną zasadę, z której wynika, że obowiązek prowadzenia ewidencji sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej dotyczy wszystkich podatników, którzy dokonują sprzedaży na rzecz określonych w nim odbiorców, tj. osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych. Zatem podstawowym kryterium decydującym o obowiązku stosowania ewidencji za pomocą kas rejestrujących jest status nabywcy wykonywanych przez podatnika świadczeń. Jeżeli nabywcą danego towaru lub danej usługi jest podmiot inny niż wymieniony w art. 111 ust. 1, to taka sprzedaż w ogóle nie jest objęta obowiązkiem ewidencjonowania jej przy użyciu kasy rejestrującej.

Na mocy delegacji ustawowej zawartej w art. 111 ust. 8 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może zwolnić, w drodze rozporządzenia, na czas określony, niektóre grupy podatników oraz niektóre czynności z obowiązku, o którym mowa w ust. 1, oraz określić warunki korzystania ze zwolnienia, mając na uwadze interes publiczny, w szczególności sytuację budżetu państwa (…).

Kwestie dotyczące zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy użyciu kas rejestrujących niektórych czynności i niektórych grup podatników oraz terminów rozpoczęcia prowadzenia tej ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących od 1 stycznia 2019 r. reguluje rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 28 grudnia 2018 r. w sprawie zwolnień z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących (Dz. U. z 2018 r., poz. 2519 ze zm.), zwane dalej rozporządzeniem.

Regulacje w nim zawarte przewidują zwolnienie z obowiązku prowadzenia ewidencji przy zastosowaniu kas rejestrujących ze względu na wysokość obrotu – do określonej tym przepisem wysokości obrotów (zwolnienie podmiotowe) oraz zgodnie z załącznikiem do rozporządzenia (zwolnienie przedmiotowe).

Zgodnie z § 3 ust. 1 pkt 1 ww. rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r. podatników, u których obrót zrealizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych nie przekroczył w poprzednim roku podatkowym kwoty 20 000 zł, a w przypadku podatników rozpoczynających w poprzednim roku podatkowym dostawę towarów lub świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli obrót z tego tytułu nie przekroczył, w proporcji do okresu wykonywania tych czynności w poprzednim roku podatkowym, kwoty 20 000 zł.

W przypadku podatników korzystających ze zwolnienia, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1, zwolnienie to traci moc po upływie dwóch miesięcy następujących po miesiącu, w którym podatnik przekroczył obrót realizowany na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych w kwocie 20 000 zł (§ 5 ust. 1 ww. rozporządzenia).

Stosownie do zapisu § 2 ust. 1 rozporządzenia, zwalnia się z obowiązku ewidencjonowania w danym roku podatkowym, nie dłużej jednak niż do dnia 31 grudnia 2021 r., czynności wymienione w załączniku do rozporządzenia.

Zgodnie z § 2 ust. 2 rozporządzenia, w odniesieniu do niektórych czynności wymienionych w załączniku do rozporządzenia, zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, stosuje się zgodnie z warunkami określonymi w tym załączniku.

Pod poz. 37 załącznika do ww. rozporządzenia, stanowiącego wykaz czynności zwolnionych z obowiązku ewidencjonowania, wymieniono świadczenie usług na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych, jeżeli świadczący usługę otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem), a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

Powyższe zwolnienie jest zwolnieniem przedmiotowym z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży za pomocą kasy rejestrującej, tj. dotyczy przedmiotu działalności.

Zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania o którym mowa w przepisach § 2 i § 3 ww. rozporządzenia nie stosuje się w przypadku dostawy towarów i usług, które zostały wymienione w § 4.

Aby zatem przysługiwało prawo do skorzystania ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w powiązaniu z poz. 37 załącznika stanowiącego jego integralną część, muszą łącznie zostać spełnione następujące warunki:

• świadczący usługę na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej oraz rolników ryczałtowych otrzyma w całości zapłatę za wykonaną czynność za pośrednictwem poczty, banku lub spółdzielczej kasy oszczędnościowo-kredytowej (odpowiednio na rachunek bankowy podatnika lub na rachunek podatnika w spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej, której jest członkiem),
• z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika, jakiej konkretnie czynności dotyczyła,
• przedmiotem świadczenia nie są usługi wymienione w § 4 ust. 1 pkt 2 rozporządzenia do których nie stosuje się zwolnień.

Niespełnienie jednego z warunków oznacza brak możliwości zastosowania zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania sprzedaży przy zastosowaniu kasy rejestrującej.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca od 2 kwietnia 2020 r. rozpoczął jednoosobową działalność gospodarczą, polegającą na wykonaniu zadaszeń tarasowych i pergoli (PKD – 16232) oraz ich montażu.

Całość zapłaty za wykonane usługi następuje na firmowe konto bankowe Wnioskodawcy. Na podstawie prowadzonych ewidencji (KPiR) i posiadanych dowodów zapłaty (wyciągi bankowe możliwe do wygenerowania elektronicznie z banku), Wnioskodawca jest w stanie jednoznacznie stwierdzić jakiej konkretnie czynności dotyczy dana zapłata (wykonana usługa przypisana do danego wynagrodzenia).

W ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca nie świadczy usług ujętych w § 4 rozporządzenia. Świadczone usługi są to usługi wykonania zadaszeń tarasu, pergoli wraz z ich montażem.

Ponadto z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca przekroczył limit 20 000 zł obrotu, o którym mowa w § 3 ust. 1 pkt 1.

Wnioskodawca powziął wątpliwości czy w związku z przekroczeniem limitu 20 000 zł obrotu, świadcząc usługi polegające na wykonaniu zadaszeń tarasowych i architektury ogrodowej wraz z ich montażem, za które zapłata następuje w całości na jego konto bankowe, korzysta ze zwolnienia z obowiązku ewidencjonowania tej sprzedaży przy użyciu kasy ewidencjonującej.

Mając na uwadze powyższy opis sprawy oraz przytoczone przepisy wskazać należy, że zostały spełnione łącznie wszystkie warunki umożliwiające na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w zw. z poz. 37 załącznika do niego, zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania na kasie rejestrującej sprzedaży opisanych usług dokonywanych na rzecz osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej i rolników ryczałtowych.

Jak wskazał sam Wnioskodawca płatność za wykonane usługi następuje w całości na firmowe konto bankowe, a z prowadzonych ewidencji i posiadanych dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie wynika jakiej konkretnie czynności zapłata dotyczyła. Przy czym, co istotne w ramach prowadzonej działalności Wnioskodawca nie świadczy usług wymienionych w § 4 rozporządzenia.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy, stwierdzić należy, że Wnioskodawca będzie mógł na podstawie § 2 ust. 1 rozporządzenia w zw. z poz. 37 załącznika do niego, stosować zwolnienie z obowiązku ewidencjonowania usług wykonania zadaszeń tarasu, pergoli wraz z ich montażem za które zapłata będzie otrzymana na rachunek bankowy, a z ewidencji i dowodów dokumentujących zapłatę jednoznacznie będzie wynikać, jakiej konkretnie czynności dotyczyła.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy, jest prawidłowe.

Wskazać należy, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie przedstawione w opisie stanu faktycznego (zdarzeniu przyszłym), bądź we własnym stanowisku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.