Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.584.2021.1.AD
z 30 lipca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z 28 czerwca 2021 r. (data wpływu 28 czerwca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ustalenia wysokości podstawy daniny solidarnościowej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 28 czerwca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w ww. zakresie.

W ww. wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny oraz zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest przedsiębiorcą prowadzącym działalność gospodarczą wpisaną do Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej pod nazwą F. (dalej: „Wnioskodawca”).

Wnioskodawca jest osobą fizyczną zamieszkałą w Polsce, będącą polskim rezydentem podatkowym i podlegającą opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych od całości swoich dochodów, niezależnie od miejsca położenia źródła przychodów.

Wnioskodawca rozlicza podatek dochodowy z tytułu dochodów z działalności gospodarczej na podstawie art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. w oparciu o liniową stawkę 19%. Dochody z działalności gospodarczej stanowią główne źródło przychodów Wnioskodawcy.

Przedsiębiorstwo Wnioskodawcy zajmuje się recyklingiem materiałowym tworzyw sztucznych, produkcją i dystrybucją regranulatów i przemiałów tworzyw sztucznych.

W dniu 18 września 2019 r. Wnioskodawca uzyskał decyzję o wsparciu na podstawie art. 13 ust. 1 i art. 15 ustawy z dnia 10 maja 2018 r. o wspieraniu nowych inwestycji (Dz. U. z 2018 r. poz. 1162) (dalej „decyzja o wsparciu”). Decyzja ta obejmuje działalność w zakresie wytwarzania surowców wtórnych z tworzyw sztucznych, sklasyfikowanej według Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług Głównego Urzędu Statystycznego jako symbol 38.32.33.0 w sekcji E.

Na gruncie art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawcy przysługuje zwolnienie z podatku dochodowego od osób fizycznych od dochodów w zakresie wskazanym w decyzji, przez okres jej obowiązywania, tj. 12 lat od dnia wydania. Prawo do skorzystania ze wspomnianego zwolnienia po raz pierwszy pojawiło się w odniesieniu do rozliczenia podatku za rok 2020.

W zaistniałym stanie faktycznym, Wnioskodawca powziął wątpliwość, czy dochód zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie uzyskanej decyzji o wsparciu należy uwzględniać w podstawie wyliczenia daniny solidarnościowej uregulowanej na podstawie art. 30h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem Wnioskodawca sformułował następujące pytanie.

Czy w podstawie obliczenia daniny solidarnościowej zgodnie z art. 30h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych Wnioskodawca powinien uwzględniać dochód zwolniony z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. dochód uzyskany z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu?

Zdaniem Wnioskodawcy, w podstawie obliczenia daniny solidarnościowej zgodnie z art. 30h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie powinien uwzględniać dochodu zwolnionego z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63b, tj. dochodu uzyskanego z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nakłada na osoby fizyczne, których dochody przekraczają 1 mln PLN rocznie, obowiązek zapłaty tzw. daniny solidarnościowej.

Na podstawie art. 30h ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych danina wynosi 4% podstawy jej obliczenia.

Podstawę tę określono w art. 30h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym podstawę obliczenia daniny solidarnościowej stanowi nadwyżka ponad 1 mln PLN sumy dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 ust. 1, 9 i 9a, art. 30b, art. 30c oraz art. 30f po ich pomniejszeniu o:

1. kwoty składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a,
   
2. kwoty, o których mowa w art. 30f ust. 5

• odliczone od tych dochodów.

Jak wskazano w opisie stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego, głównym źródłem przychodów Wnioskodawcy są dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej. Wnioskodawca stosuje w odniesieniu do tych dochodów zasady opodatkowania określone w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. liniową stawkę opodatkowania. Dochody te, jako wymienione w art. 30h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych zasadniczo uwzględnia się w podstawie obliczania daniny solidarnościowej.

Jednocześnie, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca osiąga dochody z działalności określonej w uzyskanej przez Wnioskodawcę decyzji o wsparciu, które są zwolnione z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W ocenie Wnioskodawcy dochodów tych nie należy uwzględniać w podstawie obliczania daniny solidarnościowej.

Stanowisko to opiera się na literalnej wykładni art. 30h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którym podstawę obliczenia daniny solidarnościowej stanowi nadwyżka ponad 1 mln PLN sumy dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych we wskazanych w tej regulacji przepisach, w tym art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 30c ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Art. 30c ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych przewiduje natomiast, że podstawą obliczenia podatku, o której mowa w ust. 1, jest dochód ustalony zgodnie z art. 9 ust. 1, 2-3b i 5, art. 24 ust. 1, 2, 3b-3e i ust. 4 zdanie pierwsze lub art. 24b ust. 1 i 2, lub art. 23o. Dochód ten podatnicy mogą pomniejszyć o składki na ubezpieczenie społeczne określone w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. a i pkt 2a, wpłaty na indywidualne konto zabezpieczenia emerytalnego określone w art. 26 ust. 1 pkt 2b oraz o darowiznę, o której mowa w art. 26 ust. 1 pkt 9 lit. d, w wysokości dokonanej darowizny, nie więcej jednak niż kwoty stanowiącej 6% dochodu. Wysokość składek i wpłat ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie.

Jak wynika z powołanej regulacji, dochód, będący podstawą obliczenia podatku, ustala się zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Przepis ten w sposób ogólny określa przedmiot opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z jego brzmieniem opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

A zatem, w oparciu o art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, dochody wymienione w art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie mieszczą się w zakresie dochodów opodatkowanych podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Dochody wymienione w art. 21 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych obejmują m.in. dochody z działalności wskazanej w decyzji o wsparciu. Mianowicie, zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych od podatku wolne są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 5a-5cd, uzyskane z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu, przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie tego zwolnienia ograniczona jest do limitu wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

W konsekwencji, dochody z działalności określonej w decyzji o wsparciu, zwolnione z podatku dochodowego od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63b, nie stanowią dochodów opodatkowanych w oparciu o art. 9 ust. 1. Tym samym, nie stanowią one dochodów opodatkowanych na zasadach określonych w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Co za tym idzie, nie mieszczą się one w zakresie dochodów, do których odwołuje się art. 30h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, określający podstawę obliczenia daniny solidarnościowej.

Wnioskodawca podkreśla, że stanowisko, iż dochodów zwolnionych z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie decyzji o wsparciu nie wlicza się do podstawy obliczenia daniny solidarnościowej, znajduje również potwierdzenie w jednolitej praktyce interpretacyjnej organów podatkowych.

Przykładowo, w interpretacji z dnia 7 października 2019 r., sygn. 0113-KDIPT2-1.4011.404.2019.1.KO Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdził, że: „Biorąc pod uwagę wskazane powyżej uregulowania prawne oraz przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego stwierdzić należy, że przy ustalaniu wysokości podstawy obliczenia daniny solidarnościowej nie uwzględnia się dochodów zwolnionych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych”.

Analogiczne stanowisko Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej wyraził w interpretacji z dnia 9 lipca 2020 r., sygn. 0115-KDIT3.4011.367.2020.1.KR.

Podsumowując, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że w podstawie obliczenia daniny solidarnościowej zgodnie z art. 30h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie powinien on uwzględniać dochodu zwolnionego z opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. dochodu uzyskanego z działalności gospodarczej określonej w decyzji o wsparciu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.) opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Z dniem 1 stycznia 2019 r. na podstawie art. 33 ust. 1 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o Solidarnościowym Funduszu Wsparcia Osób Niepełnosprawnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2192 ze zm.) w ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1387 ze zm.) dodano rozdział 6a (przepisy art. 30h – 30i), który ma zastosowanie do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r.

Na podstawie art. 30h ust. 1 ustawy osoby fizyczne są obowiązane do zapłaty daniny solidarnościowej w wysokości 4% podstawy obliczenia tej daniny.

W myśl art. 30h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podstawę obliczenia daniny solidarnościowej stanowi nadwyżka ponad 1 000 000 zł sumy dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 ust. 1, 9 i 9a, art. 30b, art. 30c oraz art. 30f po ich pomniejszeniu o:

1. kwoty składek, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a,
   
2. kwoty, o których mowa w art. 30f ust. 5

• odliczone od tych dochodów.

Stosownie do treści art. 30h ust. 3 ww. ustawy, przy ustalaniu wysokości podstawy obliczenia daniny solidarnościowej w roku kalendarzowym, o którym mowa w ust. 4, uwzględnia się dochody i kwoty pomniejszające te dochody zgodnie z ust. 2 wykazywane w:

1. rocznym obliczeniu podatku, o którym mowa w art. 34 ust. 7, jeżeli podatek wynikający z tego rozliczenia jest podatkiem należnym,
2. zeznaniach wymienionych w art. 45 ust. 1, ust. 1a pkt 1 i 2 oraz ust. 1aa

• których termin złożenia upływa w okresie od dnia następującego po dniu upływu terminu na złożenie deklaracji o wysokości daniny solidarnościowej w roku poprzedzającym ten rok kalendarzowy do dnia upływu terminu, o którym mowa w ust. 4.

Osoby fizyczne, o których mowa w ust. 1, są obowiązane składać urzędom skarbowym deklarację o wysokości daniny solidarnościowej, według udostępnionego wzoru, w terminie do dnia 30 kwietnia roku kalendarzowego i w tym terminie wpłacić daninę solidarnościową. Przepisy art. 45 ust. 1b i 1c stosuje się odpowiednio (art. 30h ust. 4 ustawy).

Zgodnie z art. 30h ust. 5 ww. ustawy deklaracja o wysokości daniny solidarnościowej zawiera dane umożliwiające prawidłową identyfikację osoby fizycznej i urzędu skarbowego, do którego kierowana jest deklaracja, oraz poprawne rozliczenie daniny solidarnościowej.

W myśl art. 30h ust. 6 ww. ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych udostępnia na stronie podmiotowej urzędu obsługującego ministra właściwego do spraw finansów publicznych, w formie dokumentu elektronicznego, wzór deklaracji o wysokości daniny solidarnościowej.

Na podstawie art. 30i ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do daniny solidarnościowej stosuje się odpowiednio przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.).

Uprawnienia organu podatkowego przysługują naczelnikowi urzędu skarbowego właściwemu w sprawach podatku dochodowego od osób fizycznych, a w przypadku:

1. gdy jest to uzasadnione ochroną informacji niejawnych i wymogami bezpieczeństwa państwa - organowi wymienionemu w art. 13a ustawy Ordynacja podatkowa;
2. spraw, o których mowa w art. 119g § 1 ustawy Ordynacja podatkowa - Szefowi Krajowej Administracji Skarbowej (art. 30i ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Z powyższych przepisów wynika, że do zapłaty daniny solidarnościowej obowiązane są osoby fizyczne, których dochód przekroczył 1 000 000 zł. Osoby te, oprócz podatku dochodowego są obowiązane zapłacić dodatkowo daninę solidarnościową w wysokości 4% podstawy obliczenia oraz złożyć we właściwym urzędzie skarbowym deklarację o wysokości tej daniny solidarnościowej w terminie do 30 kwietnia roku kalendarzowego. W tym samym terminie upływa termin zapłaty daniny.

Jak wynika z przytoczonego powyżej art. 30h ust. 2 cytowanej ustawy podstawę obliczenia daniny solidarnościowej stanowi nadwyżka ponad 1 000 000 zł sumy dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych:

1. w art. 27 ust. 1, 9, 9a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dochody opodatkowane według skali podatkowej, m.in. ze stosunku pracy, działalności gospodarczej, rent i emerytur, umów o dzieło i umów zlecenia, itd.),
   
2. art. 30b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (zyski kapitałowe opodatkowane według stałej stawki 19%),
   
3. art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej opodatkowane podatkiem liniowym według stawki 19%) oraz
   
4. art. 30f ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dochody zagranicznej spółki kontrolowanej opodatkowane według stałej stawki 19%)

• pomniejszonych o możliwe do odliczenia od tych dochodów kwoty składek na ubezpieczenie społeczne, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 i 2a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz o kwoty wymienione w art. 30f ust. 5 tej ustawy (tj. z tytułu uwzględnionej w podstawie opodatkowania podatnika dywidendy otrzymanej od zagranicznej spółki kontrolowanej, w części uwzględnionej w jego podstawie opodatkowania).

Zgodnie zaś z art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolne od podatku dochodowego są dochody podatników, z zastrzeżeniem ust. 5a-5cd, uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia, o którym mowa w art. 16 ust. 1 ustawy z dnia 20 października 1994 r. o specjalnych strefach ekonomicznych (Dz. U. z 2019 r. poz. 482 2020 oraz 2020 r. poz. 284 i 1086), przy czym wielkość pomocy publicznej udzielanej w formie niniejszego zwolnienia nie może przekroczyć wielkości pomocy publicznej dla przedsiębiorcy, dopuszczalnej dla obszarów kwalifikujących się do uzyskania pomocy w największej wysokości, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Z powołanych regulacji jednoznacznie wynika, że podstawę obliczenia daniny solidarnościowej stanowi nadwyżka ponad 1 000 000 zł sumy dochodów podlegających opodatkowaniu na zasadach określonych w art. 27 ust. 1, 9 i 9a, art. 30b, art. 30c oraz art. 30f po ich pomniejszeniu o kwoty odliczone od tych dochodów, wymienione w art. 30h ust. 2.

W myśl zasady wyrażonej w powołanym na wstępie przepisie art. 9 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych opodatkowaniu nie podlegają dochody zwolnione przedmiotowo od podatku wymienione w art. 21 ww. ustawy, w tym w ust. 1 pkt 63a tego artykułu.

W świetle przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie sposób utożsamiać zwolnienia przedmiotowego z odliczeniem od dochodu. Z tego też względu dochody podatników uzyskane z działalności gospodarczej prowadzonej na terenie specjalnej strefy ekonomicznej na podstawie zezwolenia nie mogły zostać wymienione w art. 30h ust. 2 jako odliczenie, co nie oznacza jednak, że jako dochody zwolnione nie powinny być wyłączone z podstawy obliczenia daniny solidarnościowej.

Biorąc tym samym pod uwagę wskazane powyżej uregulowania prawne oraz przedstawiony we wniosku opis sprawy stwierdzić należy, że Wnioskodawca przy ustalaniu wysokości podstawy obliczenia daniny solidarnościowej nie powinien uwzględniać dochodów zwolnionych na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 63a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W konsekwencji, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Dodać należy, że przywołane przez Wnioskodawcę interpretacje indywidualne Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej zostały wydane w indywidualnej sprawie i wyłącznie do nich mają zastosowanie.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym oraz zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a Prawa o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.