Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-2.4012.543.2021.1.AR
z 28 lipca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 2 lipca 2021 r. (data wpływu 14 lipca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. „…" – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

14 lipca 2021 r. wpłynął wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. „…".

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wnioskodawca działa jako Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej na podstawie przepisów ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej. W dniu 29 czerwca 2021 r. Zarząd Województwa podjął Uchwałę Nr …. na dofinansowanie projektu pod nazwą „…." nr RPWM.09,01,01-28 w ramach Osi Priorytetowej 9 – „Dostęp do wysokiej jakości usług publicznych", Działanie 9.1 – „Infrastruktura ochrony zdrowia", Poddziałanie 9.1.1 – „rozwój specjalistycznych usług medycznych" Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa na lata 2014-2020".

Przedmiotem projektu był zakup środków ochrony osobistej, urządzeń jednorazowego użytku, masek, półmasek, przyłbic, gogli, kombinezonów, rękawic, filtrów do masek, środków do dezynfekcji oraz zakupów inwestycyjnych tj. środków trwałych i wartości niematerialnych i prawnych finansowany w 84,66 % UE i w 15,34% z wkładu własnego. Zgodnie z głównymi założeniami programu nie może on generować zysku – jest projektem non-profit. Jego celem było doposażenie Szpitala w sprzęt medyczny taki jak: (…).

W ww. wniosku o dofinansowanie realizacji projektu X ujął podatek VAT jako wydatek kwalifikowalny, ponieważ nie miał możliwości odzyskania tego podatku. X dokonuje sprzedaży objętej stawką zw. i 23%. Z uwagi na prowadzone przez Szpital badania kliniczne opodatkowane stawką podstawową wynika konieczność stosowania proporcji (art. 90 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług). Odliczeniu podlega tylko VAT z zakupu następujących usług: energii, unieszkodliwiania odpadów, ścieków, rozmów telefonicznych, żywienia pacjentów, prania, sprzątania, ogrzewania. Zrealizowany projekt nie był związany z tymi badaniami i dotyczył wyłącznie działalności zwolnionej z podatku VAT (konieczność utworzenia oddziału leczącego pacjentów z SARS-CoV-2).

W związku z zakończeniem projektu Wnioskodawca jest zobowiązany przedstawić instytucji zarządzającej RPO na lata 2014-2020 pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego, stwierdzającą możliwość odzyskania podatku VAT w zakresie realizowanego projektu zgodnie z umową o dofinansowanie. Oświadczenie o kwalifikowalności podatku VAT składane przez dyrektora nie jest wystarczającym dokumentem potwierdzającym brak możliwości odzyskania podatku - zgodnie z wytycznymi (załącznik do instrukcji wypełniania wniosku beneficjenta o płatność) należy dołączyć również indywidualną interpretację przepisów prawa podatkowego dotyczącą możliwości odzyskania podatku VAT w zakresie realizowanego przez beneficjenta projektu z właściwej Izby Skarbowej na podstawie art. 14-14d ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. „Ordynacji podatkowej" zgodnie z uchwałą nr 29/391/20/VI Zarządu Województwa z dnia 29 czerwca 2020 r. o dofinansowanie projektu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w odniesieniu do zrealizowanego projektu – zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa - istniała możliwość odzyskania przez X podatku VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawcy, w opisanej sytuacji, X nie przysługiwało prawo do odzyskania podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy – w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika określone zostały w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Przepisy art. 87 ustawy regulują sposób dokonania przez podatnika rozliczenia w sytuacji, gdy w danym okresie rozliczeniowym deklaruje on nadwyżkę podatku naliczonego nad należnym. Przepisy te statuują możliwość otrzymania przez podatnika rzeczywistego zwrotu takiej nadwyżki. Warunkiem, który musi spełniać podatnik, by domagać się zwrotu, jest powstanie w okresie rozliczeniowym nadwyżki podatku naliczonego nad kwotą podatku należnego. Wynika to z generalnej zasady określonej w przywołanym powyżej art. 87 ust. 1 ustawy.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Stosownie zatem do cytowanych przepisów na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 2 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca działa jako Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej na podstawie przepisów ustawy z dnia 15 kwietnia 2011 r. o działalności leczniczej. W dniu 29 czerwca 2021 r. Zarząd Województwa podjął Uchwałę na dofinansowanie projektu pod nazwą „…". Jego celem było doposażenie Szpitala w sprzęt medyczny taki jak: (…). X dokonuje sprzedaży objętej stawką zw. i 23%. Z uwagi na prowadzone przez Szpital badania kliniczne opodatkowane stawką podstawową wynika konieczność stosowania proporcji (art. 90 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług). Jak wskazał Wnioskodawca zrealizowany projekt nie był związany z tymi badaniami i dotyczył wyłącznie działalności zwolnionej z podatku VAT (konieczność utworzenia oddziału leczącego pacjentów z SARS-CoV-2).

Wątpliwości Wnioskodawcy przy tak przedstawionym opisie sprawy dotyczą prawa do odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Zasada ta wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które są wykorzystywane do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu.

W rozpatrywanej sprawie warunki, o których mowa w art. 86 ust. 1 ustawy, nie są spełnione, gdyż jak wynika z okoliczności sprawy – towary i usługi w ramach realizowanego projektu nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Wnioskodawca, wskazał, że zrealizowany projekt dotyczył wyłącznie działalności zwolnionej z podatku VAT (konieczność utworzenia oddziału leczącego pacjentów z SARS-CoV-2).

Zatem z uwagi na niespełnienie podstawowej pozytywnej przesłanki warunkującej prawo do odliczenia podatku naliczonego, jaką jest związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi, Wnioskodawca nie ma prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „…”. Tym samym Wnioskodawcy z tego tytułu nie przysługuje również prawo do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Ponadto w zakresie przedmiotowych wydatków, Wnioskodawca nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 80). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obarczony jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Wnioskodawca nie wypełnił ww. warunków rozporządzenia, nie znajduje zastosowania zawarta w nim regulacja w zakresie zwrotu podatku.

Podsumowując, biorąc pod uwagę powołane przepisy należy stwierdzić, że, Wnioskodawca nie ma prawa do odzyskania podatku VAT w związku z realizowanym projektem pn. „…”.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania

przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.