Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-1.4011.352.2021.2.AC
z 15 lipca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 14 kwietnia 2021 r. (data wpływu 19 kwietnia 2021 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z organizowanym konkursem - jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 19 kwietnia 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z organizowanym konkursem.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

X Sp. z o.o. z siedzibą w (…) (zwana w dalszej części: Spółką) prowadzi działalność handlowo-usługową w zakresie dystrybucji paneli i drzwi. W ramach działań mających na celu zwiększenie sprzedaży swoich produktów, Spółka organizuje różnego rodzaju akcje promocyjne o charakterze konkursów. Są to konkursy organizowane i ogłaszane na (…). Zasady konkursów każdorazowo sformułowane są w regulaminach danego konkursu, które określają organizatora konkursu, czas jego trwania, zadanie konkursowe, kryteria wyłaniania zwycięzców oraz przewidziane nagrody wraz ze sposobem ich wydawania. Konkurs ten nie jest grą losową, loterią fantową, zakładem wzajemnym ani loterią pieniężną, których wynik zależy od przypadku w rozumieniu art. 2 Ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych (Dz. U. z 2009 r. Nr 201, poz. 1540 ze zm.). Dodatkowo zaznacza się, że organizowane przez Spółkę konkursy nie należą do grupy konkursów z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu.

Uczestnikiem konkursu może być osoba fizyczna będąca konsumentem rozumiana jako osoba, która nie prowadzi działalności gospodarczej lub prowadzi działalność gospodarczą, lecz bierze udział w konkursie bez związku z jej działalnością gospodarczą lub zawodową, posiadająca ukończone 18 lat w dniu rozpoczęcia konkursu, posiadająca pełną zdolność do czynności prawnych i biorąca udział w konkursie osobiście we własnym imieniu. W konkursie nie mogą uczestniczyć pracownicy Spółki oraz osoby będące ze Spółką w stosunku cywilnoprawnym.

Nagrodą w konkursie jest pakiet wybranych gadżetów firmowych. W skład takiego pakietu wchodzić mogą np. kubek, smycz, długopis, notes, brelok. Wartość jednej nagrody nie przekracza 200 zł (słownie: dwieście zł).

Podsumowując, nagroda ma charakter nieodpłatny, pozostaje w ścisłym związku z promocją, reklamą Spółki, zaliczyć ją można do „przychodów z innych źródeł" w rozumieniu ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1991 r. Nr 80 poz. 350 ze zm.), jednorazowa jej wartość nie przekracza kwoty 200 zł (słownie: dwieście zł) oraz nie jest przyznawana na rzecz pracownika Spółki lub osoby związanej ze Spółką stosunkiem cywilnoprawnym.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie.

Czy w przypadku wydania w ramach konkursu organizowanego i ogłoszonego przez Spółkę na (…) nagrody o wartości nie przekraczającej jednorazowo kwoty 200 zł (słownie: dwieście zł) osobie fizycznej, która łącznie spełnia następujące warunki:

• nie prowadzi działalności gospodarczej lub prowadzi działalność gospodarczą, lecz bierze udział w konkursie bez związku z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą oraz
  

• nie jest pracownikiem Spółki oraz
  

• nie jest osobą pozostającą ze Spółką w stosunku cywilnoprawnym
  

nagroda ta korzysta ze zwolnienia z opodatkowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1991r. Nr 80 poz. 350 ze zm.)?

Zdaniem Spółki nagroda, o której mowa w powyższym opisie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1991 r. Nr 80 poz. 350 ze zm.).

Spółka swoje stanowisko opiera również na niedawnych orzeczeniach tj. orzeczeniu Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku (wyrok z 5 lipca 2017 r., sygn. akt SA/Bk 488/17) a następnie orzeczeniu NSA (wyrok z 21 sierpnia 2019 r., sygn. akt II FSK 2958/17).

Uzasadnienie:

Zgodnie z treścią art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1991 r. Nr 80 poz. 350 ze zm.), wolna od podatku dochodowego jest wartość nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1991 r. Nr 80 poz. 350 ze zm.) otrzymanych od świadczeniodawcy w związku z jego promocją i reklamą jeżeli jednorazowa wartość tych świadczeń nie przekracza kwoty 200 zł (słownie: dwieście zł).

Zwolnienie to nie ma zastosowania jeżeli świadczenie jest dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy bądź osoby, która pozostaje ze świadczeniodawcą w stosunku cywilnoprawnym.

Dla zastosowania zwolnienia konieczne jest spełnienie łącznie następujących przesłanek:

• świadczenie musi mieć charakter nieodpłatny;
  

• świadczenie musi pozostawać w związku z promocją lub reklamą świadczeniodawcy;
  

• świadczenie musi zaliczać się do „przychodów z innych źródeł" w rozumieniu art. 20 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1991 r. Nr 80 poz. 350 ze zm.);
  

• jednorazowa wartość tego świadczenia nie może przekroczyć kwoty 200 zł (słownie: dwieście zł);
  

• świadczenie nie jest dokonywane na rzecz pracownika lub osoby związanej ze świadczeniodawcą stosunkiem cywilnoprawnym.
  
  
  

Nagrody wydawane w konkursach organizowanych i ogłaszanych przez Spółkę na (…) stanowią nieodpłatne świadczenie.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawierają definicji nieodpłatnego świadczenia. W związku z tym odwołać się należy do językowej wykładni tego pojęcia. I tak, za nieodpłatne świadczenie uznaje się świadczenie, które nie wymaga opłaty.

W orzecznictwie wskazuje się, że kluczową cechą świadczenia nieodpłatnego jest to, ażeby otrzymujący takie świadczenie nie był zobowiązany do wykonania jakiegokolwiek świadczenia wzajemnego. Do świadczeń nieodpłatnych należą te wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze, niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenia w majątku podatnika, które mają konkretny wymiar finansowy. Pojęcie nieodpłatnego świadczenia obejmuje nie tylko świadczenie w znaczeniu cywilnym, gdyż w jego zakres wchodzą wszystkie zjawiska gospodarcze i zdarzenia prawne, których następstwem jest uzyskanie korzyści kosztem innego podmiotu, lub też te wszystkie zdarzenia prawne i gospodarcze w działalności osób prawnych, których skutkiem jest nieodpłatne, to jest niezwiązane z kosztami lub inną formą ekwiwalentu przysporzenie majątku tej osobie, mające konkretny wymiar majątkowy czy finansowy (por. wyrok WSA w Warszawie z dnia 4 lutego 2015 r., sygn. akt III SA/Wa 1987/14).

Podkreślić zatem należy, iż udział uczestników w konkursie nie powoduje u tych uczestników konieczności ponoszenia jakichkolwiek kosztów związanych z ich udziałem, ani też uczestnicy nie dokonują żadnych świadczeń ekwiwalentnych w zamian za otrzymanie nagrody.

Nie sposób bowiem uznać, iż sam fakt wzięcia udziału w danym konkursie już powoduje powstanie ekwiwalentnego wobec Spółki świadczenia. Ponadto nie ulega wątpliwości, że wykonanie zadania konkursowego nie kreuje po stronie Spółki żadnego bezpośredniego przysporzenia i nie ma dla niej jakiejkolwiek wartości ekonomicznej, a tym bardziej takiej wartości, którą można byłoby traktować jako mający wymiar finansowy ekwiwalent wydawanego świadczenia.

Nagrody wydawane w konkursach organizowanych i ogłaszanych przez Spółkę na (…) pozostają w związku z promocją lub reklamą świadczeniodawcy.

Uregulowania ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych nie definiują także promocji oraz reklamy. Pojęcia "promocji" i "reklamy", zgodnie z utrwaloną linią orzecznictwa sądów administracyjnych, należy poszukiwać w znaczeniu potocznym, uznając nadrzędność gramatycznej wykładni prawa.

Zgodnie z definicją zawartą w Wielkim Słowniku Wyrazów Obcych pod redakcją M. Bańko wyd. PWN. Warszawa 2005 r. "promocja" to działania zmierzające do zwiększenia popularności jakiegoś produktu lub przedsięwzięcia; też: każde z tych działań; zaś słownikowo "reklama" to rozpowszechnianie informacji o towarach, ich zaletach, w celu zwrócenia uwagi i zachęcenia do zakupu, ich wartości, miejscach i możliwościach nabycia.

Z kolei według Uniwersalnego Słownika Języka Polskiego pod redakcją S. Dubisza (PWN Warszawa 2003, t. 3, str. 894 i t. 4 str. 56) "promocja" to: działania zmierzające do spopularyzowania czegoś, mające ułatwić rozwój czegoś, upowszechnianie, propagowanie, ale także: działania zmierzające do zwiększenia popularności firmy i jej produktów, do zwiększenia sprzedaży jakiegoś towaru. Z kolei według tego samego źródła "reklama" to: działania polegające na zachęceniu potencjalnych klientów do zakupu określonych produktów i usług.

Z brzmienia przepisu art. 21 ust. 1 pkt 68a u.p.d.o.f. wynika, że nieodpłatne świadczenie ma pozostawać w związku z promocją świadczeniodawcy. Skoro, zatem nieodpłatne świadczenie otrzymane od świadczeniodawcy następuje w związku z jego promocją, to mając na uwadze słownikową definicję promocji należy uznać, iż ma to dotyczyć działalności (aktywności) świadczeniodawcy. Działania takie co do zasady skierowane są do potencjalnych odbiorców świadczeniodawcy, celem zachęcenia ich do nabycia oferowanych przez niego towarów i usług, ale również mogą być nakierowane na wsparcie określonych przedsięwzięć (por. wyrok NSA z 23 kwietnia 2015 r. sygn. akt II FSK 1138/13).

Nagrody wydawane w konkursach należy zaliczyć do „przychodów z innych źródeł" w rozumieniu art. 20 ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 1991 r. Nr 80 poz. 350 ze zm.).

Jednorazowa wartość nagrody nie przekracza kwoty 200 zł (słownie: dwieście zł), osobom fizycznym, które spełniają łącznie następujące warunki:

• nie prowadzą działalności gospodarczej lub prowadzą działalność gospodarczą, lecz biorą udział w konkursie bez związku z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą oraz
  

• nie są pracownikami Spółki, a także
  

• nie są osobami pozostającymi ze Spółką w stosunku cywilnoprawnym.
  
  
  

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W świetle powyższego przepisu podatkiem dochodowym nie są objęte wyłącznie dochody wymienione w art. 21, 52, 52a i 52c ww. ustawy oraz dochody, od których zaniechano poboru podatku. Zatem wszelkie dochody podatnika nie wymienione enumeratywnie w katalogu zwolnień przedmiotowych podlegają opodatkowaniu.

W myśl art. 11 ust. 1 ww. ustawy, przychodami, z zastrzeżeniem art. 14-15, art. 17 ust. 1 pkt 6, 9, 10 w zakresie realizacji praw wynikających z pochodnych instrumentów finansowych, pkt 11, art. 19, art. 25b, art. 30ca, art. 30da, i art. 30f, są otrzymane lub postawione do dyspozycji podatnika w roku kalendarzowym pieniądze i wartości pieniężne oraz wartość otrzymanych świadczeń w naturze i innych nieodpłatnych świadczeń.

Jednocześnie stosownie do art. 11 ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – wartość pieniężną świadczeń w naturze, z zastrzeżeniem ust. 2c oraz art. 12 ust. 2-2c, określa się na podstawie cen rynkowych stosowanych w obrocie rzeczami lub prawami tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca ich uzyskania.

Na podstawie art. 11 ust. 2a ww. ustawy, wartość pieniężną innych nieodpłatnych świadczeń ustala się:

1. jeżeli przedmiotem świadczenia są usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia – według cen stosowanych wobec innych odbiorców;
2. jeżeli przedmiotem świadczeń są usługi zakupione - według cen zakupu;
3. jeżeli przedmiotem świadczeń jest udostępnienie lokalu lub budynku – według równowartości czynszu, jaki przysługiwałby w razie zawarcia umowy najmu tego lokalu lub budynku;
4. w pozostałych przypadkach – na podstawie cen rynkowych stosowanych przy świadczeniu usług lub udostępnianiu rzeczy lub praw tego samego rodzaju i gatunku, z uwzględnieniem w szczególności ich stanu i stopnia zużycia oraz czasu i miejsca udostępnienia.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 9 ww. ustawy, źródłami przychodów są m.in. przychody z innych źródeł.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca w ramach działań mających na celu zwiększenie sprzedaży swoich produktów, organizuje różnego rodzaju akcje promocyjne o charakterze konkursów. Są to konkursy organizowane i ogłaszane na (…). Zasady konkursów każdorazowo sformułowane są w regulaminach danego konkursu, które określają organizatora konkursu, czas jego trwania, zadanie konkursowe, kryteria wyłaniania zwycięzców oraz przewidziane nagrody wraz ze sposobem ich wydawania. Konkurs ten nie jest grą losową, loterią fantową, zakładem wzajemnym ani loterią pieniężną, których wynik zależy od przypadku w rozumieniu ustawy z dnia 19 listopada 2009 r. o grach hazardowych. Organizowane przez Wnioskodawcę konkursy nie należą do grupy konkursów z dziedziny nauki, kultury, sztuki, dziennikarstwa i sportu. Uczestnikiem konkursu może być osoba fizyczna będąca konsumentem rozumiana jako osoba, która nie prowadzi działalności gospodarczej lub prowadzi działalność gospodarczą, lecz bierze udział w konkursie bez związku z jej działalnością gospodarczą lub zawodową, posiadająca ukończone 18 lat w dniu rozpoczęcia konkursu, posiadająca pełną zdolność do czynności prawnych i biorąca udział w konkursie osobiście we własnym imieniu. W konkursie nie mogą uczestniczyć pracownicy Spółki oraz osoby będące ze Spółką w stosunku cywilnoprawnym. Nagrodą w konkursie jest pakiet wybranych gadżetów firmowych. W skład takiego pakietu wchodzić mogą np. kubek, smycz, długopis, notes, brelok. Wartość jednej nagrody nie przekracza 200 zł.

Odnosząc się do przedstawionego stanu faktycznego w pierwszej kolejności należy ustalić, czy przedsięwzięcie organizowane przez Wnioskodawcę stanowi konkurs w rozumieniu ustawy.

W orzecznictwie sądów administracyjnych wskazuje się, że wobec braku w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych legalnej definicji określenia „konkurs”, dokonując wykładni tego pojęcia, należy posłużyć się potocznym (językowym) znaczeniem tego określenia (np. wyrok z 9 kwietnia 2014 r., sygn. akt II FSK 911/12). Naczelny Sąd Administracyjny zauważył, że „(…) zasadniczo definicja pojęcia „konkurs” zawiera kilka elementów. W pierwszej kolejności powinno nastąpić ogłoszenie konkursu wraz ze stosownym regulaminem, po czym uczestnicy konkursu powinni podjąć stosowne działania, które z samej natury konkursu, winny zawierać w sobie element rywalizacji. Zakończeniem konkursu, który jest wynikiem współzawodnictwa uczestników konkursu, jest ogłoszenie wyników i nierzadko rozdanie nagród. Nie ulega też wątpliwości w ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, że wynik konkursu ma ścisły związek z efektem bezpośredniego współzawodnictwa uczestników konkursu i ich rywalizacji.

W wersji internetowej Wielkiego Słownika Języka Polskiego (projekt pod red. P. Żmigrodzkiego) pod hasłem „konkurs” czytamy, że jest to – „przedsięwzięcie artystyczne, rozrywkowe, sportowe, edukacyjne lub biznesowe, którego uczestnicy rywalizują o pierwszeństwo wyróżniane nagrodami”. W definicji tej jako kluczowy, statuujący definicję „konkursu” pojawia się element „rywalizacji”. Bez „rywalizacji” bowiem nie możemy dookreślić pojęcia „konkurs”. W Słowniku Języka Polskiego pod zwrotem „rywalizować” wskazuje się, że oznacza to: „ubiegać się o pierwszeństwo, o wygraną, o zdobycie czegoś; współzawodniczyć; konkurować z kimś” (zob. Słownik Języka Polskiego, M. Szymczak (red.), Warszawa 1989 r., tom III, s. 155.)”.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku stan faktyczny stwierdzić należy, że w przedsięwzięciu, które będzie organizować Wnioskodawca wystąpią elementy niezbędne do uznania go za konkurs. Uczestnicy konkursu będą pomiędzy sobą rywalizować, a konkurs będzie prowadził do wyłonienia zwycięzców, na podstawie określonych wcześniej kryteriów w regulaminie konkursu.

Przechodząc na grunt przepisów prawa podatkowego, należy wskazać że, w myśl art. 20 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za przychody z innych źródeł, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 9, uważa się w szczególności: kwoty wypłacone po śmierci członka otwartego funduszu emerytalnego wskazanej przez niego osobie lub członkowi jego najbliższej rodziny, w rozumieniu przepisów o organizacji i funkcjonowaniu funduszy emerytalnych, kwoty uzyskane z tytułu zwrotu z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego oraz wypłaty z indywidualnego konta zabezpieczenia emerytalnego, w tym także dokonane na rzecz osoby uprawnionej na wypadek śmierci oszczędzającego, zasiłki pieniężne z ubezpieczenia społecznego, alimenty, stypendia, świadczenia otrzymane z tytułu umowy o pomocy przy zbiorach, dotacje (subwencje) inne niż wymienione w art. 14, dopłaty, nagrody i inne nieodpłatne świadczenia nienależące do przychodów określonych w art. 12-14 i art. 17.

Na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, od dochodów (przychodów) pobiera się zryczałtowany podatek dochodowy z tytułu wygranych w konkursach, grach i zakładach wzajemnych lub nagród związanych ze sprzedażą premiową, uzyskanych w państwie członkowskim Unii Europejskiej lub innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego – w wysokości 10% wygranej lub nagrody.

Analiza ww. przepisów prowadzi do wniosku, że przepis art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odnosi się m.in. do wygranych w konkursach oraz szczególnego rodzaju sprzedaży, jaką jest sprzedaż premiowa.

W świetle powyższego należy stwierdzić, że wartości nagród otrzymywanych w związku z przeprowadzonymi konkursami podlegają opodatkowaniu 10% podatkiem zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Obowiązek pobrania podatku od wygranych wynika z art. 41 ust. 4 ustawy, zgodnie z którym płatnicy, są obowiązani pobierać zryczałtowany podatek dochodowy od dokonywanych wypłat (świadczeń) lub stawianych do dyspozycji podatnika pieniędzy lub wartości pieniężnych m.in. z tytułu określonego w art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy.

Natomiast w myśl art. 41 ust. 7 pkt 1 cytowanej ustawy, jeżeli przedmiotem wygranych (nagród), o których mowa w art. 30 ust. 1 pkt 2 nie są pieniądze, podatnik jest obowiązany wpłacić płatnikowi kwotę zaliczki lub należnego zryczałtowanego podatku przed udostępnieniem wygranej (nagrody) lub świadczenia.

Na podstawie art. 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania.

Zgodnie z art. 42 ust. 1a ww. ustawy, w terminie do końca stycznia roku następującego po roku podatkowym płatnicy, o których mowa w art. 41, są obowiązani przesłać do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby, roczne deklaracje, według ustalonego wzoru. Jednakże roczne deklaracje dotyczące podatku pobranego zgodnie z art. 30a ust. 2a płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przesyłają do urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania. Przepis art. 38 ust. 1b stosuje się odpowiednio.

W konsekwencji przychód z tytułu nagród uzyskanych przez zwycięzców konkursów, tj. przez osoby fizyczne nieprowadzące działalności gospodarczej lub prowadzące działalność gospodarczą, lecz biorących udział w konkursie bez związku z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą - podlega opodatkowaniu 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym, w oparciu o przepis art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Opodatkowanie tych nagród, musi odbyć się zgodnie z zasadami, jakie ustawodawca zawarł w treści powołanego powyżej art. 41 cytowanej ustawy, a mianowicie ust. 4 i ust. 7 pkt 1 tego artykułu.

Zatem Wnioskodawca jako płatnik, zobowiązany będzie do poboru i odprowadzenia do właściwego urzędu skarbowego 10% zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu nagród związanych z uczestnictwem osób fizycznych nieprowadzących działalności gospodarczej lub prowadzących działalność gospodarczą, lecz biorących udział w konkursie bez związku z prowadzoną przez siebie działalnością gospodarczą w organizowanym konkursie oraz do sporządzenia deklaracji PIT-8AR, w której należy ująć kwotę zryczałtowanego podatku dochodowego.

W dalszej kolejności odnosząc się do kwestii zastosowania w przedmiotowym stanie faktycznym zwolnienia od podatku otrzymanych od uczestników konkursu nagród na mocy art. 21 ust. 1 pkt 68a ww. ustawy, Organ podatkowy stwierdza co następuje.

Stosownie do art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wolna od podatku dochodowego jest wartość nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 20 ust. 1, otrzymanych od świadczeniodawcy w związku z jego promocją lub reklamą – jeżeli jednorazowa wartość tych świadczeń nie przekracza kwoty 200 zł; zwolnienie nie ma zastosowania, jeżeli świadczenie jest dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy lub osoby pozostającej ze świadczeniodawcą w stosunku cywilnoprawnym.

Zatem, dla zastosowania przedmiotowego zwolnienia decydujące jest spełnienie łącznie następujących warunków, tj.:

• świadczenie musi mieć charakter nieodpłatny,
  

• świadczenie musi pozostawać w związku z promocją lub reklamą świadczeniodawcy,
  

• jednorazowa wartość tego świadczenia nie może przekraczać 200 zł,
  

• świadczenie nie jest dokonywane na rzecz pracownika świadczeniodawcy lub osoby związanej z nim stosunkiem cywilnoprawnym.
  
  
  

Przedmiotowe zwolnienie w praktyce ma zastosowanie do nieodpłatnych świadczeń otrzymywanych w ramach akcji promocyjno-reklamowych, w czasie których wręcza się drobne gadżety reklamowe i promocyjne (np. kalendarze, upominki i drobne prezenty), czy też wykonuje usługi wchodzące w zakres działalności gospodarczej dokonującego świadczenia.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym osób fizycznych nie zawierają definicji pojęcia „nieodpłatnego świadczenia”. Dokonując wykładni gramatycznej, za „nieodpłatne świadczenie” uznać należy świadczenia „nie wymagające opłaty, takie za które się nie płaci, bezpłatne” (Nowy Słownik Języka Polskiego, PWN 2003). Zatem, należy przyjąć, że nieodpłatnym świadczeniem jest takie zdarzenie, którego skutkiem (następstwem) jest nieodpłatne przysporzenie majątku jednej osobie, kosztem majątku innej osoby, innego podmiotu.

W prawie podatkowym brak jest również definicji promocji i reklamy. Wskazać jednak należy, że na potrzeby prawa podatkowego pod pojęciem promocji rozumieć należy ogół czynności związanych z oddziaływaniem na klientów i potencjalnych nabywców polegających na dostarczaniu informacji, argumentacji, obietnic, a także zachęty, skłaniającej do nabywania oferowanych produktów i usług, jak również wytwarzających przychylną opinię o firmie.

Natomiast reklamę, w oparciu o definicje słownikowe można określić jako rozpowszechnianie informacji o towarach i usługach, ich zaletach, wartości, miejscach i możliwościach nabycia, w celu zachęty do nabywania towarów i korzystania z określonych usług. Reklama jest to oddziaływanie na zewnątrz na nieokreślonego kontrahenta, jest skierowana i dostępna potencjalnie dla wszystkich, posiada zatem ogólny, anonimowy, powszechny, nieprywatny charakter.

Jednakże zasadą jest, że reklama i promocja są skierowane do faktycznych bądź potencjalnych odbiorców tych towarów lub usług w celu zachęcenia ich do dokonania zakupu.

W niniejszej sprawie nie można zatem zgodzić się ze stanowiskiem Wnioskodawcy, że wartość nagrody wydanej w organizowanym przez Wnioskodawcę konkursie korzysta ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W analizowanym stanie faktycznym wydanie nagrody następuje bowiem w związku z uczestnictwem podmiotów wskazanych we wniosku w konkursie, w którym komisja wybiera zwycięzców. Powyższe wskazuje zatem, że nagrody otrzymują zwycięzcy konkursu, a nie wszyscy jego uczestnicy.

W konsekwencji, nie można uznać za nieodpłatne świadczenie, o którym mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ww. ustawy opisanych we wniosku nagród uzyskiwanych przez zwycięzców konkursu w ramach organizowanego przez Wnioskodawcę konkursu, pomimo że wartość nagrody nie przekracza kwoty 200 zł. Przesądza o tym fakt, że nagroda nie jest wydawana wszystkim uczestnikom przedsięwzięcia organizowanego przez Wnioskodawcę, a jej uzyskanie uzależnione jest od wzięcia udziału w konkursie i osiągnięcia najlepszych rezultatów.

Podkreślenia wymaga, że skorzystanie z przedmiotowego zwolnienia jest uwarunkowane tym, że wręczenie wybranych gadżetów firmowych np. kubka, smyczy, długopisu, notesu, breloku nie może wiązać się z żadną inną czynnością wzajemną, jak też nie może być nagrodą za określone zachowanie/wykonanie danej czynności.

W świetle powyższego uznać zatem należy, że nagrody o wartości nieprzekraczającej jednorazowo kwoty 200 zł wydawane w ramach wskazanego we wniosku konkursu nie korzystają ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie art. 21 ust. 1 pkt 68a ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe wskazać należy, że uznanie organizowanego przez Wnioskodawcę przedsięwzięcia za konkurs, skutkuje tym, że przyznanych nagród dla zwycięzców nie będzie można traktować jako nieodpłatnych świadczeń, o których mowa w art. 21 ust. 1 pkt 68a ww. ustawy.

Zatem, zwolnienie przedmiotowe przewidziane w tym przepisie również nie będzie miało zastosowania w przedmiotowej sprawie, gdyż wartość nagród dla zwycięzców konkursu będzie przychodem z tytułu uczestnictwa w konkursie, a nie przychodem z tytułu nieodpłatnych świadczeń otrzymanych od świadczeniodawcy w związku z jego promocją lub reklamą.

Wobec powyższego, stwierdzić należy, że wygrane w konkursie, zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podlegają opodatkowaniu 10% zryczałtowanym podatkiem dochodowym, niezależnie od tego czy wartość nagrody będzie wynosiła poniżej lub powyżej 200 zł.

Końcowo, odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę wyroków sądu wskazać należy, że dotyczą one konkretnych, indywidualnych spraw w określonych stanach faktycznych i są wiążące tylko w tych sprawach, nie są źródłem powszechnie obowiązującego prawa i tym samym nie mogą być wiążące dla Organu wydającego interpretację indywidualną.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przestawionym stanie faktycznym.

Końcowo należy wskazać, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe jest zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. Pełna weryfikacja prawidłowości stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej, będącego poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której zastosowanie mają przepisy określone w art. 14h (w zamkniętym katalogu) ustawy Ordynacja podatkowa.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa). Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193, ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…)za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.