Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-3.4014.235.2021.3.JKA
z 6 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 i art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Zainteresowanych przedstawione we wniosku wspólnym z 25 maja 2021 r. (data wpływu – 6 czerwca 2021 r.), uzupełnionym 2 lipca i 1 sierpnia 2021 r., o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 czerwca 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek wspólny o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej m.in. podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy pożyczki. Wniosek uzupełniono samoistnie 2 lipca i 1 sierpnia 2021 r.

We wniosku złożonym przez:

• Zainteresowanego będącego stroną postępowania: X Sp. z o. o. (Spółka, Pożyczkodawca);
• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania: Y Sp. z o. o. (P., Pożyczkobiorca)

przedstawiono następujący stan faktyczny:

X Sp. z o.o. (dalej: Spółka) jest polską spółką kapitałową, zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Spółka prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie świadczenia usług pakowania na rzecz polskich i zagranicznych klientów.

Y Sp. z o.o. ( dalej Y) jest polską spółką kapitałową, zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Działalność Y jest ograniczona do działalności holdingowej, udzielania pożyczek, względnie refaktur kosztów usług doradczych na rzecz podmiotów powiązanych.

Struktura akwizycyjna

XX Sp. . z o.o. (dalej: XX ) jest spółką powołaną (wskazaną) jako podmiot uczestniczący w finansowaniu akwizycji udziałów Spółki przez zagraniczny fundusz inwestycyjny xxx z siedzibą w xxx (akwizycja miała miejsce w drugiej połowie 2020 r.). XX została wyposażona w kapitał (w niewielkim stopniu) i w dług (w szczególności dług bankowy zaciągnięty od zagranicznego banku za pośrednictwem / przy udziale podmiotów powiązanych z siedzibą w xxx). Środki finansowe zgromadzone przez XX (z kapitału i długu) zostały wykorzystane na sfinansowanie akwizycji udziałów Spółki.

Środki finansowe (pochodzące głównie z długu) zostały wniesione przez XX na kapitał polskiej spółki akwizycyjnej – Y. Spółka ta, będąc podmiotem wyłącznie i bezpośrednio zależnym od XX, dokonała zakupu pakietu kontrolnego udziałów w Spółce. Wstępna cena za udziały Spółki oraz podatek od czynności cywilnoprawnych od tej transakcji zostały zapłacone przez Y i sfinansowane z wkładu kapitałowego dokonanego przez XX.

Formuła cenowa dotycząca ceny za udziały Spółki została skonstruowana w ten sposób, iż finalna cena jest uzależniona od wyników finansowych (parametrów finansowych) Spółki na określony dzień. Informacja o wynikach finansowych (parametrach finansowych) Spółki na ten określony dzień jest znana dopiero kilka miesięcy po zamknięciu transakcji (przeniesieniu własności udziałów) – stąd wstępna cena za udziały podlega korekcie po ustaleniu tej informacji.

Aktualnie powyższa informacja została ustalona i okazuje się, że wstępna cena zapłacona za udziały Spółki podlega korekcie „w górę” (podwyższeniu) – zachodzi więc konieczność dopłaty ceny za udziały Spółki przez X do sprzedającego. Dlatego też Y musi zorganizować środki finansowe żeby pokryć dodatkowe zobowiązanie do sprzedającego (a także zapłacić dodatkowy podatek od czynności cywilnoprawnych).

W związku z tym, Spółka planuje udzielenie pożyczki do X, z której to pożyczki X sfinansuje dopłatę ceny za udziały Spółki oraz podatku od czynności cywilnoprawnych. Pożyczka będzie na kwotę kilkunastu milionów złotych. Pożyczka będzie oprocentowana i udzielona na warunkach rynkowych. Umowa pożyczki zostanie zawarta w Polsce i będzie podlegać prawu polskiemu. Spółka zakłada, że pożyczka do X nie będzie spłacana, tylko będzie potrącona z przyszłym zobowiązaniem Spółki do X o wypłatę dywidendy (horyzont roku lub dwóch lat).

Spółka podkreśla, że działalność finansowa (udzielanie pożyczek), zgodnie z statutem Spółki, nie stanowi przedmiotu działalności Spółki. Dla potrzeb zawarcia umowy pożyczki oraz dla obsługi tych wierzytelności, Spółka będzie w niewielkim stopniu angażować zasoby wewnętrzne i zewnętrzne, w tym prawników i służby finansowe.

Spółka dotychczas udzieliła jednej pożyczki do swojego pośredniego udziałowca (XX) na kwotę kilku milionów złotych. Spółka zakłada natomiast, że w najbliższych latach udzieli kilkudziesięciu pożyczek do XX (na kwotę kilkudziesięciu milionów złotych) celem zapewnienia płynności finansowej XX dla potrzeb obsługi m.in. długu akwizycyjnego oraz pozostałych kosztów finansowych.

Wątpliwości Spółki budzi fakt, czy powinna ona uznać, że pożyczka udzielona do X stanowić będzie przejaw działalności gospodarczej prowadzonej przez Spółkę, a tym samym powinna korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług, a tym samym czy Y nie powinna płacić podatku od czynności cywilnoprawnych w związku z zawarciem umowy pożyczki ze Spółką.

W związku z powyższym opisem, po modyfikacji w uzupełnieniu, zadano następujące pytania:

1. Czy, w świetle art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług, udzielając pożyczki na rzecz X, Zainteresowany będący stroną postepowania będzie działał jako podatnik podatku od towarów i usług, a tym samym czynność udzielenia pożyczek stanową czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, dokonaną przez podatnika podatku od towarów i usług?
2. Jeśli stanowisko Zainteresowanego będącego strona postępowania w zakresie Pytania 1 jest prawidłowe (tj. Zainteresowany będący stroną postepowania będzie działał jako podatnik podatku od towarów i usług udzielając pożyczki do X), to czy w świetle art. 43 ust. 1 pkt 38 ustawy o podatku od towarów i usług, czynność udzielenia pożyczki do P., stanowi czynność zwolnioną z podatku od towarów i usług?
3. Jeśli stanowisko Zainteresowanego będącego stroną postepowania w zakresie Pytania 1 i 2 jest prawidłowe (tj. Zainteresowany będący stroną postepowania będzie działał jako podatnik podatku od towarów i usług udzielając pożyczki do X, a więc pożyczka jest zwolniona z podatku od towarów i usług), to czy w świetle art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od towarów i usług, umowa pożyczki zawarta pomiędzy Zainteresowanym będącym stroną postepowania i X nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych?
   
   

Zdaniem Zainteresowanych, jeśli stanowisko Zainteresowanego będącego stroną postepowania w zakresie pytania 1 i 2 jest prawidłowe (tj. Zainteresowany będący stroną postępowania będzie działał jako podatnik podatku od towarów i usług udzielając pożyczek na rzecz X, a więc te pożyczki są zwolnione z podatku od towarów i usług), to w świetle art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, umowa pożyczki zawarta pomiędzy Zainteresowanym będącym strona postepowania i X nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Jak stanowi art. 1 pkt 1 lit. b ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podatkowi podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku. Jednocześnie, zgodnie z art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, podatkowi nie podlegają czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług lub jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności (nie dotyczy sprzedaży i zamiany nieruchomości oraz udziałów i akcji w spółkach handlowych).

Zgodnie natomiast z art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, przez podatek od towarów i usług rozumie się podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

Mając na względzie fakt, że umowa pożyczki zawarta przez Spółkę z X stanowi czynność, w związku z którą Spółka występuje jako podatnik podatku od towarów i usług i czynność ta powinna korzystać ze zwolnienia z podatku od towarów i usług na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług, to umowa ta nie powinna podlegać opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Powyżej przywołano tylko tę część stanowiska Zainteresowanych, która odnosi się do opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie należy wskazać, iż przedmiotem niniejszej interpretacji jest wyłącznie ocena stanowiska Zainteresowanych zajęta na gruncie podatku od czynności cywilnoprawnych.

W zakresie podatku od towarów i usług wydano odrębne rozstrzygnięcie – interpretację indywidualną z 4 sierpnia 2021 r. znak: 0113-KDIPT1-2.4012.416.2021.1.AJB.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. b) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (Dz.U. z 2020 r. poz. 815 ze zm.) – podatkowi temu podlegają umowy pożyczki pieniędzy lub rzeczy oznaczonych tylko co do gatunku.

Stosownie do treści art. 3 ust. 1 pkt 1 ustawy – obowiązek podatkowy, z zastrzeżeniem ust. 2 powstaje z chwilą dokonania czynności cywilnoprawnej.

Natomiast zgodnie z art. 4 pkt 7 ustawy – obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych ciąży, przy umowie pożyczki, na biorącym pożyczkę.

W związku z powyższymi regulacjami prawnymi należy stwierdzić, że umowa pożyczki podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tego podatku ciąży na biorącym pożyczkę.

Niezależnie od powyższego podkreślić należy, że w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

1. w zakresie, w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
   
2. jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:
   
   • umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
   • umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.
   
   
   

W przypadku umowy pożyczki o wyłączeniu, o którym mowa w art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych nie decyduje okoliczność, że strony tej umowy posiadają status podatnika podatku od towarów i usług. Podstawę do ww. wyłączenia może stanowić m.in. fakt, że czynność zawarcia umowy pożyczki podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług lub jedna ze stron z tytułu dokonania tej konkretnej czynności jest zwolniona z podatku od towarów i usług.

W świetle art. 1a pkt 7 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, użyte w ustawie określenie podatek od towarów i usług oznacza podatek od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2020 r., poz. 106 i 568) lub podatek od wartości dodanej pobierany na podstawie przepisów obowiązujących w państwach członkowskich.

W związku z tym podkreślić należy, że jakkolwiek zapytanie Zainteresowanych dotyczy opodatkowania umów pożyczek podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy transakcja ta podlega regulacjom ustawy o podatku od towarów i usług, bowiem ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia jej podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tej czynności regulacjami w zakresie ustawy o podatku od towarów i usług skutkuje wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że Spółka planuje udzielenie Pożyczkobiorcy pożyczki, z której to Pożyczkobiorca sfinansuje dopłatę ceny za udziały Spółki oraz podatku od czynności cywilnoprawnych. Pożyczka będzie oprocentowana i udzielona na warunkach rynkowych. Umowa pożyczki zostanie zawarta w Polsce i będzie podlegać prawu polskiemu. Dotychczas Spółka udzieliła jednej pożyczki ale planuje udzielenie kilkudziesięciu pożyczek w najbliższych latach.

W interpretacji indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 4 sierpnia 2021 r., znak: 0113-KDIPT1-2.4012.416.2021.1.AJB wydanej dla Zainteresowanych w zakresie podatku od towarów i usług, Organ wskazał, że czynność udzielenia przez Zainteresowanego będącego stroną postepowania pożyczki na rzecz Pożyczkobiorcy – (Y Sp. z o.o.) jako odpłatne świadczenie usług, stanowi czynność podlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 8 ust. 1 w zw. z art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o podatku od towarów i usług, przy czym czynność ta będzie korzystać ze zwolnienia od tego podatku w oparciu o art. 43 ust. 1 pkt 38 ww. ustawy.

A zatem, skoro udzielanie pożyczki przez Spółkę na rzecz Pożyczkobiorcy jest zwolnione z opodatkowania na podstawie przepisów ustawy o podatku od towarów i usług, to w analizowanej sprawie będzie miał zastosowanie art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. W rezultacie na Pożyczkobiorcy z tytułu zawarcia umowy pożyczki, nie ciąży obowiązek podatkowy w podatku od czynności cywilnoprawnych.

Wobec powyższego, stanowisko Zainteresowanych należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania (art. 14r § 2 Ordynacji podatkowej) przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.