Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4012.297.2021.1.MPU
z 10 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r., poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 4 czerwca 2021 r. (data wpływu 14czerwca 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych na realizację operacji pn. ,,(…)”– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 czerwca 2021 r. wpłynął do organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych na realizację operacji pn. ,,(…)”.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Gmina (…) (dalej: ,,Gmina", ,,Wnioskodawca”) z dniem (…)(…)(…) roku zarejestrowała się jako czynny podatnik VAT. Gmina w okresie od (…) (…)(…) r. do końca (…) r. była zarejestrowanym podatnikiem VAT i posiadała własny Numer Identyfikacji Podatkowej. Na początku (…) r ((…)(…)(…) r.) Gmina złożyła zgłoszenie VAT-R aktualizujące dane Gminy, w którym zadeklarowała, że od (…) (…) (…) r. będzie korzystała ze zwolnienia podmiotowego z VAT, o którym mowa powyżej.

Gmina (…) dnia (…) (…) (…) r. złożyła wniosek o przyznanie pomocy na operacje w ramach poddziałania (…) „(…)" z wyłączeniem projektów grantowych oraz operacji w zakresie podejmowania działalności gospodarczej objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata (…), tytuł operacji: ,,(…)”.

We wniosku umieszczono następujący opis operacji: ,,(…)”. W ramach zadania planowane jest uzupełnienie istniejącego zagospodarowania terenu przestrzeni publicznej przy świetlicy wiejskiej w centrum miejscowości (…) na działce nr.ewid. (…). Zmiana zagospodarowania będzie polegała na: montażu wyposażenia - urządzeń siłowni zewnętrznej, stojaka na rowery, altany drewnianej i ławeczek oraz wykonanie utwardzenia nawierzchni pod altanę. Ww. elementy zostaną umieszczone w bezpośrednim sąsiedztwie obiektów publicznych i pełniących istotne funkcje dla mieszkańców tj. świetlicy wiejskiej oraz placu zabaw. Operacja będzie miała charakter niekomercyjny i służyć będzie zaspokojeniu potrzeb lokalnej społeczności. Wszystkie obiekty będą ogólnodostępne. Stworzona w wyniku realizacji zadania baza rekreacyjno-kulturalna będzie miejscem spotkań, rekreacji i zabawy mieszkańców (…). Altanka wraz z ławeczkami oraz stojakiem dla rowerów będzie wykorzystywana również jako przystanek (stanicę rowerową) na biegnącej nieopodal trasie rowerowej.

Jako cel operacji we wniosku podano: Stworzenie wraz z istniejącą na działce zabudową (świetlicą wiejską, placem zabaw dla dzieci) wielofunkcyjnej bazy rekreacyjno-kulturalnej w celu nadania nowych rekreacyjnych, społecznych i kulturalnych funkcji nie wystarczająco zagospodarowanym terenom, co wpłynie na przywrócenie ładu przestrzeni publicznej oraz umożliwi rozwój społeczno-kulturalny i podniesie atrakcyjność obszaru. Utworzona nowa publiczna przestrzeń z możliwością bezpiecznego i aktywnego spędzania wolnego czasu przez mieszkańców będzie uatrakcyjnieniem lokalnej infrastruktury turystycznej i rekreacyjnej.

Objęta wnioskiem infrastruktura będzie bezpłatna i ogólnodostępna zarówno dla mieszkańców jak również i przyjezdnych. Realizacja operacji objętej wnioskiem w połączeniu z istniejącą na działce infrastrukturą (plac zabaw, świetlica wiejska) umożliwi utworzenie wielofunkcyjnego centrum integracyjno-rekreacyjnego dla różnych grup społecznych, mieszkańców oraz turystów w którym stykać i przenikać się będą różne formy spędzania wolnego czasu. Realizacja projektu znacząco wpłynie na integrację i rozwój towarzyski mieszkańców, a tym samym przyczyni się do poprawy jakości życia. Planowane do wykonania urządzenia do ćwiczeń wspomogą promocję wysiłku fizycznego wśród wszystkich grup wiekowych. Podstawową zaletą siłowni zewnętrznej jest fakt dostępności dla każdego - dzieci, młodzieży, osób starszych oraz osób niepełnosprawnych. Siłownia „(…)” to połączenie ruchu i przyjemności przebywania na świeżym powietrzu i przeznaczona jest dla osób w każdym wieku. Zaprojektowany teren będzie bezpieczny, atrakcyjny, wszechstronnie wpływający na rozwój dorosłych, dzieci i młodzieży. Budowa i urządzenie placu rekreacyjnego przyczyni się również do większej integracji środowiska wiejskiego oraz do lepszego rozwoju infrastruktury publicznej.

Zmiana zagospodarowania przestrzeni publicznej na działce nr (…) poprawi estetykę wsi, przyczyni się do poszerzenia oferty turystycznej Gminy (…) i zwiększy jej atrakcyjność.

Wnioskowana kwota dofinansowania zawiera w sobie podatek VAT, który we wniosku został wskazany jako koszt kwalifikowany projektu.

Wniosek o przyznanie pomocy finansowej został rozpatrzony pozytywnie. W dniu (…) r. podpisano Umowę o przyznanie pomocy finansowej Nr. (…) z Województwem (…).

W dniu (…) r. Protokołem odbioru końcowego odebrano roboty związane z realizacja zadania pn. ,,(…)”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gminie (…) przysługuje prawo do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych na realizację powyżej opisanej operacji pn. „(…)”?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z opisanym stanem faktycznym Gmina (…) nie ma możliwości odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych w związku z realizacją zadania pn. ,,(…)”, ponieważ nie są spełnione przesłanki art. 86 ust. 1 Ustawy o VAT.

Zmiana zagospodarowania przestrzeni publicznej w miejscowości (…) na działce nr.ewid. (…) polega na: montażu wyposażenia -urządzeń siłowni zewnętrznej, stojaka na rowery, altany drewnianej i ławeczek oraz wykonaniu utwardzenia nawierzchni pod altanę.

Operacja ma charakter niekomercyjny i służyć będzie zaspokojeniu potrzeb lokalnej społeczności. Wszystkie obiekty będą ogólnodostępne. Stworzona w wyniku realizacji zadania baza rekreacyjno-kulturalna będzie miejscem spotkań, rekreacji i zabaw mieszkańców wsi (…) oraz przyjezdnych.

W związku z powyższym, ponieważ zrealizowana inwestycja nie będzie służyła w jakimkolwiek zakresie czynności opodatkowanej, więc na mocy art. 86 ust. 1 ustawy o VAT Gmina (…) nie ma możliwości odzyskania uiszczonego podatku VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.), zwanej dalej „ustawą”, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Zauważyć należy, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest niewątpliwy i bezsporny związek zakupów z wykonanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi. W każdym przypadku należy więc dokonać oceny, czy intencją podatnika wykonującego określone czynności, z którymi łączą się skutki podatkowo-prawne, był o wykonywanie czynności opodatkowanych.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Ten ostatni przepis określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Zgodnie z art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z art. 86 ww. ustawy wynika, że aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 cyt. ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w myśl art. 15 ust. 6 ustawy o VAT, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

W świetle wskazanych unormowań, jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

• podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
• podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.
  
  

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i odpłatne świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust.2 ustawy.

Zatem wyłączone z opodatkowania podatkiem od towarów i usług są czynności wykonywane przez podmioty prawa publicznego (organy władzy publicznej i urzędy obsługujące te organy) w ramach sprawowanego przez nie władztwa publicznego.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2020 r. poz. 713 z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 10 ww. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne gminy obejmują sprawy dotyczące kultury fizycznej i turystyki, w tym terenów rekreacyjnych i urządzeń sportowych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych na realizację operacji pn. ,,(…)”.

Gmina przedstawiając opis sprawy podaje, że operacja będzie polegała na montażu wyposażenia -urządzeń siłowni zewnętrznej, stojaka na rowery, altany drewnianej i ławeczek oraz wykonanie utwardzenia nawierzchni pod altanę. Operacja będzie miała charakter niekomercyjny i służyć będzie zaspokojeniu potrzeb lokalnej społeczności. Stworzona w wyniku realizacji zadania baza rekreacyjno-kulturalna będzie miejscem spotkań, rekreacji i zabawy mieszkańców (…). Altanka wraz z ławeczkami oraz stojakiem dla rowerów będzie wykorzystywana również jako przystanek (stanicę rowerową) na biegnącej nieopodal trasie rowerowej. Objęta wnioskiem infrastruktura będzie bezpłatna i ogólnodostępna zarówno dla mieszkańców jak również i przyjezdnych.

Podane przez Gminę okoliczności prowadzą więc do wniosku, że towary i usługi nabywane w związku z realizacją opisanego zadania inwestycyjnego tj. budowy wielofunkcyjnej bazy rekreacyjno-kulturalnej w miejscowości (…) nie będą wykorzystywane przez Gminę wykonywania czynności opodatkowanych generujących po stronie Gmin podatek należny (Gmina jednoznacznie podaje, że nie będzie wykorzystywała tej infrastruktury do celów komercyjnych). Jednocześnie z opisu sprawy wynika, że gmina nie jest czynnym podatnikiem podatku VAT – korzysta, jak podaje, ze zwolnienia podmiotowego.

Zestawiając więc przedstawiony opis sprawy i powołane przepisy, należy stwierdzić, że Gminie, która nie jest „podatnikiem VAT czynnym” i jednocześnie realizowała opisaną inwestycję w charakterze jednostki samorządu terytorialnego, wykonując zadania własne nałożone przepisami ustawy o samorządzie gminnym, nie będzie przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego związanego z nabyciem towarów i usług na potrzeby tego projektu, ponieważ jak wskazuje całokształt okoliczności podanych we wniosku, efekty zrealizowanego projektu (ogólnodostępna i bezpłatna infrastruktura rekreacyjna) nie będą przez Gminę wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Gminy, że nie ma możliwości odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych w związku z realizacją zadania pn. ,,(…)”, ponieważ nie są spełnione przesłanki art. 86 ust. 1 ustawy o VAT, jest prawidłowe.

Należy zauważyć, iż pojęcie „koszty kwalifikowalne” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanej. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z23października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…), za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art.54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325 z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.