Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-2.4012.419.2021.2.KW
z 18 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r., poz. 1325, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 1 czerwca 2021 r. (data wpływu 8 czerwca 2021 r.), uzupełnionym pismami z 8 czerwca 2021 r. (według daty wpływu) oraz z 13 sierpnia 2021 r. (data wpływu 16 sierpnia 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie:

• opodatkowania dotacji otrzymanej w związku z realizacją projektu pn. „…” w części dotyczącej montażu instalacji na rzecz mieszkańców,
  

• braku opodatkowania dotacji otrzymanej w związku z realizacją ww. projektu w części dotyczącej montażu instalacji na/w budynkach gminnych,
  

• prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków poniesionych na realizację projektu w zakresie dotyczącym instalacji OZE na/w budynkach mieszkańców,
  

• braku prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków poniesionych na realizację projektu w zakresie dotyczącym instalacji OZE na/w budynkach gminnych (świetlicach, strażnicach OSP oraz budynkach szkół) oraz prawa do częściowego odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych na realizację projektu w zakresie dotyczącym instalacji OZE na budynkach hydroforni
  

– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

8 czerwca 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dotacji otrzymanej w związku z realizacją projektu pn. „…” oraz prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków poniesionych na realizację projektu. Wniosek został uzupełniony pismami z 8 czerwca 2021 r. oraz 13 sierpnia 2021 r. poprzez doprecyzowanie opisu sprawy, przeformułowanie pytania nr 4 wniosku i własnego stanowiska w tym zakresie oraz o brakującą opłatę.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina … (dalej Gmina) jest zarejestrowanym i czynnym podatnikiem podatku VAT. Od 1 stycznia 2017 r. podjęła scentralizowane rozliczenie podatku VAT wraz ze wszystkimi jednostkami organizacyjnymi. Gmina jest w trakcie realizacji projektu pn. „…”

1. Przedmiotem cz. 1 zadania jest dostawa i montaż instalacji solarnych na terenie gminy …, obejmująca między innymi:
   1. dostawę i montaż, w oparciu o dokumentację techniczną stanowiącą załącznik do umowy, zestawów płaskich kolektorów słonecznych na potrzeby przygotowywania ciepłej wody użytkowej, zgodnie z poniższym zestawieniem:
      1. instalacja 2 kolektorowa/ 300 l - 10 lokalizacji,
      2. instalacja 3 kolektorowa/400 l - 2 lokalizacje,
   2. przeszkolenie użytkowników oraz przekazanie Zamawiającemu protokołu z przeprowadzonego szkolenia z wyszczególnieniem, co było przedmiotem szkolenia,
   3. sporządzenie i przekazanie instrukcji obsługi,
   4. System monitoringu instalacji solarnej.

2. Przedmiotem części nr 2 umowy jest dostawa i montaż 131 instalacji fotowoltaicznych na terenie gminy …, obejmująca między innymi:
   1. dostawę i montaż 28 szt. instalacji fotowoltaicznych o mocy 2,17 kWp,
   2. dostawę i montaż 79 szt. instalacji fotowoltaicznych o mocy 4,03 kWp,
   3. dostawę i montaż 21 szt. instalacji fotowoltaicznych o mocy 5,89 kWp,
   4. dostawę i montaż 3 szt. instalacji fotowoltaicznych o mocy 12 kWp,
   5. dostawę i montaż w oparciu o załączoną do SIWZ dokumentację techniczną zestawów fotowoltaicznych:
      1. montaż konstrukcji wsporczych na dachu,
      2. montaż paneli fotowoltaicznych na konstrukcji,
      3. montaż inwerterów DC/AC na konstrukcji,
      4. montaż projektowanych rozdzielnic elektrycznych,
      5. montaż projektowanych instalacji elektrycznych nn - 0,4kV,
      6. montaż połączeń wyrównawczych.
   6. montaż pozostałych urządzeń, połączenie instalacji z uziomem,
   7. przeszkolenie Użytkowników w zakresie prawidłowej eksploatacji wykonanych instalacji,
   8. sporządzenie instrukcji serwisowych zawierających niezbędne informacje dotyczące sposobu postępowania w przypadku wystąpienia niespodziewanych błędów w instalacji,
   9. zaprogramowanie i uruchomienie instalacji,
   10. uzupełnienie ewentualnych ubytków ścian, stropów, uszczelnienie pokrycia dachowego po przejściach przewodów.
   
   
   

Projekt zakłada montaż instalacji na/w budynkach mieszkańców Gminy i gruncie poszczególnych nieruchomości oraz na budynkach gminnych: świetlicach, strażnicach OSP, hydroforniach oraz w budynkach: Szkoły Podstawowej w … i w ….. Projekt: „…” realizowany w ramach RPO … na lata 2014 - 2020. Oś Priorytetowa 4 ENERGIA PRZYJAZNA ŚRODOWISKU, Działanie 4.1 Wsparcie wykorzystania OZE. Umowa Nr …. z dnia 19.05.2020 r. Dofinansowanie z UE 45%, udział własny finansowany przez mieszkańca, a w zakresie instalacji na budynkach będących własnością gminy ze środków Funduszu Przeciwdziałania covid-19 w wysokości 300 000 zł. Faktury dokumentujące wydatki poniesione na realizację projektu będą wystawiane na Gminę ...

W ramach projektu, Gmina zawrze z mieszkańcami umowy, które będą stanowiły, że w zamian za jednorazową odpłatnością ze strony mieszkańca na rzecz Wnioskodawcy, Gmina wykona montaż i podpięcie instalacji solarnej na/w budynkach mieszkańców Gminy oraz gruncie poszczególnych nieruchomości. Kwota partycypacji mieszkańca w kosztach projektu jest dopłatą dotyczącą kosztów całego projektu, między innymi: części kosztów instalacji montowanej u konkretnego mieszkańca i kosztów pośrednich tj.: promocja projektu, dokumentacja techniczna, zarządzanie projektem czy zakup inteligentnego programu zarządzania energią. Gmina wystawiła mieszkańcom faktury, którzy wpłacili I ratę udziału własnego. Od powyższej wpłaty naliczono i odprowadzono podatek VAT 8%.

Na chwilę obecną Gmina … naliczyła i odprowadziła podatek VAT:

1. od otrzymanego dofinansowania - 23% VAT, został złożony wniosek o płatność za wykonaną dokumentację techniczną,
2. od wpłaconego udziału własnego mieszkańców 8% VAT.
   
   

W ramach projektu instalacje będą montowane również na poniżej wymienionych budynkach gminnych:

• świetlice wiejskie, budynki służą do celów statutowych (działalność kulturalna) i nie są wynajmowane na potrzeby mieszkańców. Podatek VAT naliczony z faktur dokumentujących koszty ponoszone na remonty czy modernizację budynków nie był odliczany, ponieważ w budynkach nie jest prowadzona działalność dochodowa (opodatkowana);
  

• budynki (Strażnice) Ochotniczych Straży Pożarnych w …, …, … i … przekazane jednostkom w użyczenie celem prowadzenia działalności statutowej. Podatek VAT naliczony z faktur dokumentujących koszty ponoszone na remonty czy modernizację budynków nie był odliczany, ponieważ w budynkach nie jest prowadzona działalność dochodowa (opodatkowana) nie są związane czynnościami opodatkowanymi VAT;
  

• hydrofornie - budynki wykorzystywane do produkcji wody. W większości budynki te są zmodernizowane, gmina odliczała podatek naliczony od kosztów związanych z tymi budynkami z zastosowaniem prewspółczynnika, ponieważ opłaty za wodę pobrane przez Gminę stanowią działalność mieszaną - opodatkowaną VAT oraz niepodlegającą opodatkowaniu;
  

• budynki: Szkoły Podstawowej w … i w …, świetlica w …; służą do celów statutowych, jednostki nie prowadzą działalności opodatkowanej, budynki nie są związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Powierzchnia tych budynków przekracza 300 m².
  
  

Ponadto w uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał następujące informacje:

1. realizacja projektu pn. „…” należy do zadań własnych Gminy, o których mowa w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2021 r., poz. 1372); art. 7 ust 1 ustawy: Zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy ładu przestrzennego, gospodarki nieruchomościami, ochrony środowiska i przyrody oraz gospodarki wodnej.
2. Gmina jest odpowiedzialna za właściwą realizację projektu oraz do nieodpłatnego przekazania instalacji mieszkańcowi do korzystania, a następnie na własność. Mieszkaniec - korzystający zobowiązuje się do:
   • współpracy z wykonawcą projektu oraz wyraża zgodę na montaż instalacji oraz przeprowadzenie wszystkich niezbędnych prac,
     
   • zobowiązuje się do uiszczenia wynagrodzenia zgodnie z umową.
3. Wpłata będzie skalkulowana w zależności od rodzaju instalacji oraz kosztu i uzyskanego dofinansowania.
4. Kwota wkładu dla każdego mieszkańca może się różnić. Wysokość wpłaty mieszkańca uzależniona jest od ilości paneli w instalacji solarnej. Mieszkańcy, u których będzie zamontowany zestaw 2 panelowy wnoszą niższy wkład niż mieszkańcy, u których zostanie zamontowany zestaw 3 panelowy.
5. Umowy przewidują możliwość rezygnacji z montażu instalacji ale w takim przypadku mieszkaniec jest obowiązany do wskazania innej osoby z danej miejscowości na swoje miejsce, która dokona odpowiedniej wpłaty pod rygorem kary umownej.
6. Niedokonanie wpłaty wkładu własnego będzie równoznaczne z rezygnacją z udziału w projekcie i rozwiązaniem umowy.
7. Gmina nie będzie mogła przeznaczyć otrzymanego dofinansowania na inny cel niż realizacja przedmiotowego projektu.
8. Dofinansowanie z RPO …na lata 2014 - 2020. Oś Priorytetowa 4 ENERGIA PRZYJAZNA ŚRODOWISK, Działanie 4.1 Wsparcie wykorzystania OZE. Umowa Nr … z dnia 19.05.2020 r. oraz Aneksu nr 1 z dnia 29.07.2021 r. w wysokości:
   • płatności ze środków europejskich 66,2%,
     
   • wkład własny Gminy w wysokości 33,8%, w tym w zakresie instalacji na budynkach będących własnością gminy ze środków Fundusz Przeciwdziałania covid-19 RFIL w wysokości 166 000 zł.

Udział własny finansowany przez mieszkańca jest poza umową o dofinansowanie projektu, na podstawie umowy cywilnoprawnej Gmina – Mieszkaniec.

9. Na pytanie Organu: „Czy wysokość otrzymanego dofinansowania jest/będzie uzależniona od ilości nieruchomości biorących udział w projekcie realizowanym przez Państwa Gminę?”, Wnioskodawca odpowiedział, że tak.
10. Na pytanie Organu: „Czy wysokość otrzymanego dofinansowania uzależniona jest/będzie od liczby zamontowanych instalacji objętych projektem realizowanym przez Państwa Gminę?”, wskazano: „Tak”.
11. Na podstawie Umowy o dofinansowanie Nr … z dnia 19.05.2020 r. oraz Aneksu nr 1 z dnia 29.07.2021 r. ustalono rodzaj i wartość kosztów kwalifikowalnych z których gmina musi się rozliczyć. Niższa wartość wykonanego zadania skutkuje niższym dofinansowaniem, które jest liczone w wysokości 66,2% kosztów kwalifikowalnych projektu.
12. W odpowiedzi na pytanie „Czy w przypadku niezrealizowania projektu Państwa Gmina jest/będzie zobowiązana do zwrotu otrzymanych środków pieniężnych?”, Gmina wskazała „Tak”.
13. Budynki, w których znajdują się świetlice wiejskie są wykorzystywane bezpośrednio przez Gminę.
14. Użyczenie jednostkom Ochotniczych Straży Pożarnych budynków gminnych (Strażnice) ma charakter nieodpłatny.
15. Na pytanie „Czy jednostki OSP partycypują w kosztach montażu przedmiotowych instalacji?”, Gmina wskazała, że nie.
16. W odpowiedzi na pytanie „Jaki jest status organizacyjno-prawny Szkoły Podstawowej w … i w … (np. jednostka budżetowa Gminy, zakład budżetowy Gminy, itd.)?”, Wnioskodawca wskazał „Jednostka organizacyjna Gminy …”.
17. Na zadane w wezwaniu pytanie: „Do jakich czynności Gmina (w tym za pośrednictwem podmiotów korzystających z budynków gminnych) będzie wykorzystywać efekty realizowanego projektu pn. „…”, tj. czy do czynności:
    • opodatkowanych podatkiem od towarów i usług (proszę wskazać jakich)?
      
    • zwolnionych od podatku od towarów i usług (proszę wskazać jakich oraz na jakiej podstawie prawnej czynności te korzystają ze zwolnienia)?
      
    • niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT?”

Gmina wymieniła: do czynności:
• opodatkowanych podatkiem od towarów i usług: na/w budynkach mieszkańców i gruncie poszczególnych nieruchomości,
  
• niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT: na budynkach świetlic, na budynkach strażnic OSP, w budynku Szkoły Podstawowej w …, w budynku Szkoły Podstawowej w …,
  
• opodatkowanych podatkiem od towarów i usług oraz niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT: na budynkach hydroforni.

18. Efekty realizowanego projektu będą realizacją zadań własnych gminy, w tym celów statutowych (art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2021 r., poz. 1372).
    • na/w budynkach mieszkańców i gruncie poszczególnych nieruchomości - do celów działalności gospodarczej z uwagi na wpłaty mieszkańców, które podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT i ewentualne opodatkowanie dofinansowania
    • na budynkach świetlic - do celów innych niż działalność gospodarcza
      
    • na budynkach strażnic OSP - do celów innych niż działalność gospodarcza
    • na budynkach hydroforni - do celów działalności gospodarczej (czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT - opłaty za wodę) oraz celów innych niż działalność gospodarcza (rozliczenie wewnętrzne za wodę między jednostkami organizacyjnymi Gminy - czynności niepodlegające opodatkowaniu podatkiem VAT)
      
    • w budynku Szkoły Podstawowej w … - do celów innych niż działalność gospodarcza
      
    • w budynku Szkoły Podstawowej w … - do celów innych niż działalność gospodarcza.

19. Jedynie w zakresie hydroforni efekty projektu będą wykorzystywane do celów mieszanych, tj. działalności gospodarczej oraz celów innych niż działalność gospodarcza. Nie istnieje możliwość przyporządkowania wydatków tej części projektu w całości do celów działalności gospodarczej. W zakresie części projektu dot. montażu instalacji na/w budynkach mieszkańców i gruncie poszczególnych nieruchomości - w całości będą one związane wyłącznie z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT. Natomiast w części projektu dot. budynków świetlic, strażnic OSP, budynku Szkoły Podstawowej w …, budynku Szkoły Podstawowej w … – w całości do celów innych niż działalność gospodarcza.
20. Efekty zrealizowanego projektu będą służyć wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT oraz czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT w zakresie dot. hydroforni. Efekty zrealizowanego projektu będą służyć wyłącznie do czynności opodatkowanych podatkiem VAT w zakresie instalacji montowanych na/w budynkach mieszkańców i gruncie poszczególnych nieruchomości. Efekty zrealizowanego projektu będą służyć wyłącznie do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT części projektu dot. budynków świetlic, strażnic OSP, budynku Szkoły Podstawowej w …, budynku Szkoły Podstawowej w ... Efekty zrealizowanego projektu nie będą w żadnym zakresie wykorzystywane do czynności zwolnionych z podatku VAT.
21. Efekty zrealizowanego projektu nie będą w żadnym zakresie wykorzystywane do czynności zwolnionych z podatku VAT.
    
    

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania.

1. Czy od części dotacji stanowiącej dofinansowanie kosztów realizacji Projektu w części dotyczącej montażu instalacji na rzecz mieszkańców Gmina … powinna naliczyć podatek VAT należny, czyli opodatkować tą część otrzymanej dotacji?
2. Czy od części dotacji stanowiącej dofinansowanie kosztów realizacji Projektu w części dotyczącej montażu instalacji na budynkach gminnych Gmina … powinna naliczyć podatek VAT należny, czyli opodatkować tą część otrzymanej dotacji?
3. Czy Gminie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w całości z tytułu nakładów poniesionych na część projektu dotyczącą instalacji OZE montowanych na/w budynkach mieszkańców Gminy oraz gruncie poszczególnych nieruchomości?
4. (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku) Czy Gminie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków poniesionych na realizację projektu na budynkach gminnych: świetlicach, strażnicach OSP, hydroforniach oraz budynku Szkoły Podstawowej w … i budynku Szkoły Podstawowej w …?
   
   

Zdaniem Wnioskodawcy:

1. Od części dotacji stanowiącej dofinansowanie kosztów realizacji Projektu w części dotyczącej montażu instalacji na rzecz mieszkańców Gmina … powinna naliczyć podatek VAT należny, czyli opodatkować tą część otrzymanej dotacji.
2. Od części dotacji stanowiącej dofinansowanie kosztów realizacji Projektu w części dotyczącej montażu instalacji na budynkach gminnych Gmina … nie powinna naliczać podatku VAT należnego, czyli ta część dotacji nie podlega opodatkowaniu podatkiem VAT.
3. Gminie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w całości z tytułu nakładów poniesionych na część projektu dotyczącą instalacji OZE montowanych na/w budynkach mieszkańców Gminy oraz gruncie poszczególnych nieruchomości.
4. (ostatecznie sformułowane w uzupełnieniu wniosku) Gminie nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków poniesionych na realizację projektu na budynkach gminnych niezwiązanych z czynnościami opodatkowanymi, tj. świetlicach, strażnicach OSP oraz budynkach Szkoły Podstawowej w … i Szkoły Podstawowej w …, natomiast od wydatków poniesionych na montaż instalacji OZE na hydroforniach Gminie przysługuje odliczenie podatku z zastosowaniem tzw. prewspółczynnika.
   
   

Uzasadnienie:

Ad. 1 Dofinansowanie realizacji Projektu w części dotyczącej montażu instalacji na rzecz mieszkańców stanowi podstawę opodatkowania w myśl art. 29a ust. 1 z uwzględnieniem art. 29a ust. 6 ustawy VAT i co do zasady podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy VAT.

Zgodnie z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT podstawą opodatkowania jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

W treści zawartych Umów przewidziano, że z tytułu realizacji przez Gminę na rzecz Mieszkańców usługi, w tym w szczególności montażu Instalacji, przekazania ich Mieszkańcom do korzystania, a następnie na własność, Mieszkańcy są zobowiązani do uiszczenia na rzecz Gminy kwoty w wysokości określonej w Umowach. W zawartych Umowach doprecyzowano, iż Mieszkaniec uiszcza określoną kwotę wraz z należnym podatkiem, a zatem wskazana kwota wyczerpuje wszelkie roszczenia Gminy, tj. nie będzie powiększona o podatek VAT (jest traktowana jako kwota brutto - zawierająca już VAT wg właściwej stawki).

Dla określenia, czy dane dotacje (subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze) są, czy też nie są opodatkowane istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania. Kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowania jest zatem stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.

Z art. 29a ust. 1 ustawy o VAT wynika, że nie ma znaczenia od kogo dostawca towaru lub świadczący usługę otrzymuje zapłatę - czy od nabywcy czy od osoby trzeciej, ważne jest aby było to wynagrodzenie za dane konkretne świadczenie lub za konkretną dostawę.

W związku z realizacją projektu w części dot. montażu instalacji na rzecz mieszkańca wystąpiły/wystąpią skonkretyzowane świadczenia, które są/będą wykonane między dwiema stronami Umowy, tj. między Gminą, która zobowiązała się do wykonania usług określonych w Umowie a Mieszkańcami, którzy zobowiązali się do wpłaty wynagrodzenia na rzecz Gminy. Wobec powyższego istnieje bezpośredni związek pomiędzy dokonaniem wpłaty (określonej w umowie cywilnoprawnej) a zindywidualizowanym świadczeniem Gminy na rzecz konkretnego Mieszkańca. Czynnością jakiej Gmina dokonuje/dokona na rzecz Mieszkańca biorącego udział w projekcie jest montaż Instalacji, na poczet wykonania którego Gmina pobiera ww. opłatę.

W konsekwencji, Gmina montując przedmiotowe Instalacje na rzecz Mieszkańców biorących udział w realizacji inwestycji, wykonuje usługi w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, które - zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy - podlegają opodatkowaniu.

Przekazane dla Gminy dofinansowanie na realizację omawianej części inwestycji w zakresie montażu Instalacji należy uznać za środki otrzymane od osoby trzeciej (dotacje, subwencje, lub dopłaty o podobnym charakterze), które mają bezpośredni wpływ na cenę świadczonych przez Gminę usług. Należy bowiem zauważyć, że Gmina pozyskała środki na realizację opisanej inwestycji, a nie na ogólną działalność. Ponadto otrzymane przez dofinansowanie nie może być przeznaczone na inny projekt, niż ten, o którym mowa we wniosku. Otrzymane dofinansowanie może zostać zatem wykorzystane tylko i wyłącznie na określone działanie związane z realizacją ww. projektu. Reasumując otrzymane przez Gminę dofinansowanie w części przeznaczonej na realizację montażu Instalacji solarnej na/w budynkach mieszkańców Gminy oraz gruncie poszczególnych nieruchomości ma bezpośredni wpływ na kwotę należną (cenę) z tytułu świadczenia usług, a zatem stanowi zapłatę otrzymaną od osoby trzeciej.

W konsekwencji, ww. dofinansowanie stanowi podstawę opodatkowania w myśl art. 29a ust. 1 z uwzględnieniem art. 29a ust. 6 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Ad. 2 Z treści powołanych już wyżej przepisów Wnioskodawca stoi na stanowisku, że skoro Gmina jest właścicielem obiektów użyteczności publicznej, o których mowa we wniosku (świetlice, strażnice OSP i hydrofornie), nie będzie świadczyć usługi wykonania ww. instalacji ani dostawy na rzecz innego podmiotu, żaden inny podmiot nie będzie partycypował w kosztach realizacji tej części projektu. Tym samym otrzymana przez Gminę dotacja, w zakresie w jakim odnosi się do montażu instalacji OZE na obiektach użyteczności publicznej w myśl art. 29a ust. 1 ustawy nie będzie stanowić podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Ad. 3 Zdaniem Gminy będzie jej przysługiwało prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wynikającego z faktur dokumentujących wydatki poniesione na część projektu dotyczącą budowy instalacji OZE montowanych na/w budynkach mieszkańców oraz gruncie poszczególnych nieruchomości zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT w sytuacji, gdy zawrze z mieszkańcami umowy cywilnoprawne, w których zobowiąże się wybudować instalacje OZE w zamian za dokonanie przez mieszkańców wpłaty w określonej wysokości. Należy uznać, że w tym zakresie Gmina działa jako podatnik VAT.

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.), w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124. Z treści powyższego przepisu wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług, a towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest bezsporny związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Możliwość odliczenia podatku naliczonego nie stanowi żadnego przywileju dla podatnika, lecz jest podstawowym i fundamentalnym uprawnieniem, wynikającym z samej konstrukcji podatku od wartości dodanej.

Z orzecznictwa TSUE wynika, że prawo do odliczenia podatku naliczonego w zasadzie nie może być ograniczone ani pod względem czasu, ani pod względem zakresu przedmiotowego. Trybunał zwraca uwagę, że właśnie zasada odliczenia podatku naliczonego zapewni uzyskanie neutralności podatku. System odliczeń podatku oznacza całkowite uwolnienie przedsiębiorcy od obciążeń z tytułu VAT zapłaconego lub należnego (do zapłaty) prowadzonej działalności gospodarczej. Wspólny system podatku od wartości dodanej zapewnia, że jakakolwiek działalność gospodarcza, bez względu na jej cel oraz rezultat, o ile sama jest opodatkowana VAT, jest opodatkowana w sposób całkowicie neutralny. Pozwala to na zachowanie zasady potrącalności, która powinna być na gruncie ustawy o podatku od towarów i usług rozumiana możliwie najszerzej. Z uwagi na fakt, iż nabywane towary i usługi związane z realizacją ww. Projektu w części dot. montowanych instalacji na rzecz mieszkańców będą/są związane ze sprzedażą opodatkowaną (wpłaty mieszkańców oraz opodatkowana dotacja w kwocie dot. kosztów realizacji tej części projektu), to co do zasady Gminie przysługuje prawo do pełnego odliczenia podatku naliczonego z tytułu poniesionych ww. wydatków dotyczących z otrzymanych faktur, o ile faktury te dokumentują zakup towarów lub usług opodatkowanych.

Ad. 4 Gminie nie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków poniesionych na realizację projektu na budynkach gminnych niezwiązanych z czynnościami opodatkowanymi tj. świetlicach, strażnicach OSP, budynku Szkoły Podstawowej w … i w …. Budynki świetlic służą do celów statutowych (działalność kulturalna) i nie są wynajmowane ani wykorzystywane do innych czynności opodatkowanych podatkiem VAT, a budynki strażnic OSP są przekazane jednostkom w użyczenie celem prowadzenia działalności statutowej, czyli również Gmina nie wykonuje żadnej działalności opodatkowanej podatkiem VAT związanej z tymi obiektami. Budynki szkół służą do celów statutowych, jednostki (szkoły) nie prowadzą działalności opodatkowanej, budynki nie są związane z wykonywaniem czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

Zgodnie zatem z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT Gminie nie przysługuje prawo do obniżenia podatku należnego o kwotę podatku naliczonego od wydatków poniesionych na tę część projektu.

Natomiast od wydatków poniesionych na montaż instalacji OZE na hydroforniach Gminie przysługuje odliczenie podatku z zastosowaniem tzw. prewspółczynnika. Jak wskazano we wniosku Gmina wykorzystuje hydrofornie, na których zostaną zainstalowane Instalacje OZE do czynności podlegających opodatkowaniu VAT oraz czynności pozostających poza zakresem ustawy o VAT. Stosownie do art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 - w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej "sposobem określenia proporcji". (tzw. prewspółczynnik). Hydrofornie wykorzystywane przez Gminę do produkcji wody natomiast opłaty za wodę w Gminie stanowią działalność mieszaną i w zależności od odbiorcy są opodatkowane podatkiem VAT (sprzedaż podmiotom zewnętrznym) bądź też nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT (rozliczenie wewnętrzne np. między jednostkami organizacyjnymi gminy).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zwanym dalej „podatkiem”, podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Jak stanowi natomiast art. 8 ust. 2a ustawy, w przypadku gdy podatnik, działając we własnym imieniu, ale na rzecz osoby trzeciej, bierze udział w świadczeniu usług, przyjmuje się, że ten podatnik sam otrzymał i wyświadczył te usługi.

Pod pojęciem usługi (świadczenia) należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 ustawy. Zauważyć również należy, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

Zatem czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności. Przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, zgodnie z zasadą powszechności opodatkowania podlegają wszelkie transakcje, których przedmiotem jest dostawa towarów lub świadczenie usług, pod warunkiem, że są one realizowane przez podatników w rozumieniu ustawy i wykonywane w ramach działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Jak stanowi natomiast art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże, w świetle unormowań prawa wspólnotowego w przypadku, gdy organy władzy publicznej podejmują takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań, lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itd., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Bowiem tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do treści art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2021 r., poz. 1372), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność.

Zgodnie z art. 6 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Katalog zadań własnych gminy został określony w art. 7 ust. 1 ww. ustawy o samorządzie gminnym.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku VAT. Gmina jest w trakcie realizacji projektu pn. „…”. Projekt zakłada montaż instalacji na/w budynkach mieszkańców Gminy i gruncie poszczególnych nieruchomości oraz na budynkach gminnych: świetlicach, strażnicach OSP, hydroforniach oraz w budynkach: Szkoły Podstawowej w … i w ... Gmina otrzyma dofinansowanie z RPO .. na lata 2014 - 2020 w wysokości płatności ze środków europejskich 66,2% oraz wkład własny Gminy w wysokości 33,8%. Udział własny finansowany przez mieszkańca jest poza umową o dofinansowanie projektu, na podstawie umowy cywilnoprawnej Gmina – Mieszkaniec. W ramach projektu, Gmina zawrze z mieszkańcami umowy, które będą stanowiły, że w zamian za jednorazową odpłatnością ze strony mieszkańca na rzecz Wnioskodawcy, Gmina wykona montaż i podpięcie instalacji solarnej na/w budynkach mieszkańców Gminy oraz gruncie poszczególnych nieruchomości. Kwota partycypacji mieszkańca w kosztach projektu jest dopłatą dotyczącą kosztów całego projektu. Wpłata będzie skalkulowana w zależności od rodzaju instalacji oraz kosztu i uzyskanego dofinansowania. Kwota wkładu dla każdego mieszkańca może się różnić. Wysokość wpłaty mieszkańca uzależniona jest od ilości paneli w instalacji solarnej. Umowy przewidują możliwość rezygnacji z montażu instalacji ale w takim przypadku mieszkaniec jest obowiązany do wskazania innej osoby z danej miejscowości na swoje miejsce, która dokona odpowiedniej wpłaty pod rygorem kary umownej. Niedokonanie wpłaty wkładu własnego będzie równoznaczne z rezygnacją z udziału w projekcie i rozwiązaniem umowy. Gmina nie będzie mogła przeznaczyć otrzymanego dofinansowania na inny cel niż realizacja przedmiotowego projektu. Faktury dokumentujące wydatki poniesione na realizację projektu będą wystawiane na Gminę ... Budynki, w których znajdują się świetlice wiejskie są wykorzystywane bezpośrednio przez Gminę. Użyczenie jednostkom Ochotniczych Straży Pożarnych budynków gminnych (Strażnice) ma charakter nieodpłatny. Szkoła Podstawowa w … i w … – jak wskazano w uzupełnieniu wniosku – są jednostkami organizacyjnymi Gminy.

Mając na uwadze okoliczności sprawy i powołane przepisy prawa stwierdzić należy, że czynnością jaką Gmina dokona na rzecz mieszkańców biorących udział w projekcie będzie montaż instalacji OZE, na poczet której Gmina będzie pobierała wpłatę wskazaną w umowie zawartej pomiędzy mieszkańcem a Wnioskodawcą. Wpłaty wnoszone przez mieszkańców deklarujących uczestnictwo w projekcie nie pozostają „w oderwaniu” od czynności, które zostaną wykonane przez Gminę – zachodzi bowiem związek pomiędzy dokonywanymi wpłatami a zobowiązaniem się Gminy do wykonania określonych czynności. Należy zauważyć, że we wskazanej sytuacji istnieje bezpośredni związek (ekwiwalentność) pomiędzy dokonywanymi wpłatami a zindywidualizowanym świadczeniem na rzecz mieszkańca, które ma zostać wykonane przez Wnioskodawcę. Należy również zauważyć, że stosownie do art. 8 ust. 2a ustawy, Gmina zawierając umowę z wykonawcą robót realizujących inwestycję oraz umowy z mieszkańcami, wchodzi w rolę świadczącego usługę. Tym samym, wpłaty otrzymywane przez Gminę od mieszkańców będą stanowiły wynagrodzenie z tytułu świadczonych przez nią usług na rzecz mieszkańców.

Jednocześnie Wnioskodawca świadcząc usługi montażu instalacji OZE na rzecz mieszkańców będzie działał jako podatnik w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzący działalność gospodarczą, zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy, w zakresie, w jakim będzie realizował ww. zadanie oraz nie będzie korzystał z wyłączenia od podatku na podstawie przepisu art. 15 ust. 6 ustawy.

W związku z powyższym stwierdzić należy, że świadczenia polegające na montażu instalacji OZE na rzecz mieszkańców, będą stanowić odpłatne świadczenia usług, które – zgodnie z przywołanym art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy – będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Gmina, w związku z ww. czynnościami wystąpi w charakterze podatnika tego podatku.

Natomiast w odniesieniu do montażu instalacji OZE w budynkach gminnych, które są bezpośrednio wykorzystywane przez Gminę lub jej jednostki organizacyjne albo są użyczone nieodpłatnie należy zauważyć, że Wnioskodawca nie będzie świadczyć usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy. Tym samym ww. czynności nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W tym miejscu wskazać należy, że jak wynika z treści art. 29a ust. 1 ustawy, podstawą opodatkowania, z zastrzeżeniem ust. 2, 3 i 5, art. 30a-30c, art. 32, art. 119 oraz art. 120 ust. 4 i 5, jest wszystko, co stanowi zapłatę, którą dokonujący dostawy towarów lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu sprzedaży od nabywcy, usługobiorcy lub osoby trzeciej, włącznie z otrzymanymi dotacjami, subwencjami i innymi dopłatami o podobnym charakterze mającymi bezpośredni wpływ na cenę towarów dostarczanych lub usług świadczonych przez podatnika.

Według art. 29a ust. 6 ustawy, podstawa opodatkowania obejmuje:

1. podatki, cła, opłaty i inne należności o podobnym charakterze, z wyjątkiem kwoty podatku;
2. koszty dodatkowe, takie jak prowizje, koszty opakowania, transportu i ubezpieczenia, pobierane przez dokonującego dostawy lub usługodawcę od nabywcy lub usługobiorcy.
   
   

Z przepisu art. 29a ust. 1 ustawy wynika, że podstawę opodatkowania w podatku od towarów i usług stanowi wynagrodzenie, które dostawca lub usługodawca otrzymał lub ma otrzymać z tytułu dostawy towarów albo świadczenia usług. Wynagrodzenie to oznacza wartość rzeczywiście otrzymaną (lub która ma być otrzymana) w konkretnym przypadku.

Dla określenia, czy dane dotacje (subwencje i inne dopłaty o podobnym charakterze) są, czy też nie są opodatkowane, istotne są szczegółowe warunki ich przyznawania, określające cele realizowanego w określonej formie dofinansowania.

Kryterium uznania dotacji za stanowiącą podstawę opodatkowania, jest zatem stwierdzenie, że dotacja dokonywana jest w celu sfinansowania konkretnej czynności podlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. Natomiast dotacje niedające się powiązać z konkretnymi czynnościami podlegającymi opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, nie stanowią podstawy opodatkowania w rozumieniu przepisu art. 29a ust. 1 ustawy.

Nie jest więc podstawą opodatkowania ogólna dotacja (subwencja, inna dopłata o podobnym charakterze) uzyskana przez podatnika, niezwiązana z dostawą towaru lub świadczeniem usługi. W przypadku natomiast, gdy podatnik otrzymuje dofinansowanie, które jest związane z dostawą lub świadczeniem usług, jako pokrycie części ceny konkretnego świadczenia lub rekompensatę z tytułu wykonania określonego świadczenia po cenach obniżonych, płatność taką należy zaliczyć do podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Istotnym zatem dla wykładni art. 29a ust. 1 ustawy, jest wyjaśnienie pojęcia „subwencja bezpośrednio związana z ceną”.

W tym celu istotne znaczenie ma orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej. W szczególności, wyroki w sprawach C-184/00 (Office des produits wallons ASBL v. Belgian State) oraz C-353/00 (Keeping Newcastle Warm Ltd. v. Commissioners of Customs and Excise, w skrócie KNW).

W wyroku w sprawie C-184/00 TSUE stwierdził, że sam fakt, że dofinansowanie wpływa na ostateczną cenę świadczenia, nie ma znaczenia dla uznania, czy powinno ono zwiększać podstawę opodatkowania VAT. W praktyce bowiem, prawie zawsze dofinansowanie działalności podatnika wpływa w jakiś sposób na poziom stosowanych przez niego cen. Elementem istotnym, wpływającym na ewentualne włączenie dofinansowania do podstawy opodatkowania, jest natomiast stwierdzenie, czy dotacje są przekazywane w celu dostawy konkretnych towarów lub świadczenia konkretnych usług. Ponadto, Trybunał stwierdził, że sformułowanie – dotacje bezpośrednio związane z ceną – należy interpretować w taki sposób, aby dotyczyło ono jedynie dotacji odpowiadających całości lub części wynagrodzenia z tytułu dostawy towarów lub świadczenia usług, które wypłacane są sprzedawcy lub dostawcy przez stronę trzecią.

Z kolei w wyroku w sprawie C-353/00, Trybunał wyraził pogląd, że niezależnie od tego, czy dofinansowanie spełnia warunek bezpośredniego związku z ceną, czy też nie spełnia takiego warunku, zwiększać będzie podstawę opodatkowania, jeśli osoba trzecia (także organ władzy publicznej) wpłaca pewną kwotę pieniędzy na poczet usług świadczonych na rzecz osoby fizycznej. Orzeczenie to dotyczyło dopłat wypłacanych firmie zajmującej się usługami związanymi z doradztwem w dziedzinie energetyki.

Związek dotacji z ceną nie został szczegółowo przeanalizowany w tym wyroku. Szersze uwagi na ten temat znalazły się natomiast w opinii rzecznika generalnego oraz pisemnym stanowisku rządu Wielkiej Brytanii, które zaaprobował Trybunał. Jak wskazuje rzecznik, dotacje mogą mieć różną formę i charakter. Zwykle, przez dotacje (subwencje) rozumie się sumy wypłacane danemu podmiotowi z funduszy publicznych w interesie ogólnym. W praktyce, dotacje mogą mieć postać dopłat ogólnych do działalności przedsiębiorstwa (i wówczas nie podlegają opodatkowaniu), albo też stanowić subsydia do konkretnych dostaw lub usług, umożliwiając nabycie ich ostatecznemu odbiorcy po niższej cenie (lub w ogóle bez odpłatności z jego strony). W tym ostatnim przypadku podlegają podatkowi VAT. Tego rodzaju dotacje występowały w przypadku KNW. Istniał bezpośredni związek pomiędzy usługami podatnika a otrzymywanymi dotacjami (dotacje były korelatem usług i wypłacano je tylko w razie ich świadczenia; również kwotowo zależały od liczby usług). Wpływ na cenę również był oczywisty: ostateczny odbiorca nie musiał płacić za usługę właśnie z powodu pokrycia jej dotacją. Mimo, że dotacje oczywiście wpływały na działalność przedsiębiorstwa i w sensie ekonomicznym pokrywały część kosztów jego funkcjonowania, przede wszystkim były one związane z ceną. Dlatego też nie można było ich traktować jako pozostających poza podatkiem VAT.

Jeżeli otrzymana dotacja jest w sposób zindywidualizowany i policzalny związana z ceną danego świadczenia (tj. świadczenie dzięki dotacji ma cenę niższą o konkretną kwotę lub świadczeniobiorca otrzymuje je za darmo), taka dotacja podlega VAT. Jeżeli natomiast związek tego rodzaju nie występuje i równocześnie dotacja nie jest elementem wynagrodzenia związanego z danymi dostawami towarów lub usług, wówczas można – i należy – potraktować ją jako płatność niepodlegającą podatkowi VAT.

Z art. 29a ust. 1 ustawy wynika, że nie ma znaczenia od kogo dostawca towaru lub świadczący usługę otrzymuje zapłatę – czy od nabywcy czy od osoby trzeciej, ważne jest aby było to wynagrodzenie za dane konkretne świadczenie lub za konkretną dostawę.

W odniesieniu do kwestii opodatkowania podatkiem VAT otrzymanego przez Gminę dofinansowania w związku z realizacją projektu pn. „…” w części dotyczącej montażu instalacji OZE na rzecz mieszkańców, wskazać należy, że przekazane dla Wnioskodawcy środki w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa … na lata 2014-2020 na realizację przedmiotowego projektu należy uznać za środki otrzymane od osoby trzeciej (dotacje, subwencje, lub dopłaty o podobnym charakterze), które mają bezpośredni wpływ na cenę świadczonych przez Wnioskodawcę ww. usług. Jak wskazano bowiem w opisie sprawy wysokość dofinansowania jakie Gmina otrzyma wyniesie 66,2%. Gmina jest zobowiązana zapewnić wkład własny w wysokości 33,8% kwoty całkowitych wydatków kwalifikowalnych. Ponadto Gmina uzyska wpłaty od właścicieli nieruchomości po zawarciu umów cywilnoprawnych. Wpłaty będą miały charakter obowiązkowy dla mieszkańców biorących udział w projekcie. Wysokość otrzymanego dofinansowania będzie uzależniona od liczby zamontowanych instalacji, a także od ilości nieruchomości biorących udział w projekcie. Gmina wskazała, że nie będzie mogła przeznaczyć otrzymanego dofinansowania na inny cel niż realizacja przedmiotowego projektu.

Zatem stwierdzić należy, że otrzymane przez Gminę środki w części dotyczącej montażu instalacji OZE na rzecz mieszkańców będą mogły zostać wykorzystane tylko i wyłącznie na określone działanie, tj. na wykonanie konkretnej instalacji w/na konkretnym budynku/nieruchomości. Jak wynika z opisu sprawy środki te będą wykorzystane na określone działanie związane z realizacją projektu, który będzie obejmował m.in. montaż instalacji, promocję projektu, dokumentację techniczną, zarządzanie projektem czy zakup inteligentnego udziału własnego.

Należy zatem uznać, iż kwota obowiązkowej wpłaty mieszkańca z tytułu realizacji usług, o których mowa we wniosku, z uwagi na przyznane dofinansowanie, będzie niższa od kwoty, jaką Wnioskodawca musiałby żądać od mieszkańca, gdyby przedmiotowego dofinansowania nie było. Tym samym realizacja projektu w części dotyczącej wykonania instalacji OZE na rzecz mieszkańców będzie uzależniona od otrzymanego dofinansowania.

W związku z powyższym, uwzględniając w rozpatrywanej sprawie treść ww. art. 29a ust. 1 ustawy należy stwierdzić, że podstawą opodatkowania z tytułu świadczonych przez Gminę usług w części dotyczącej wykonania instalacji OZE na rzecz mieszkańców będzie nie tylko kwota należna, w postaci wpłaty, którą wpłaca mieszkaniec biorący udział w projekcie zgodnie z zawartą umową, ale także środki otrzymane przez Gminę od podmiotu trzeciego na realizację ww. projektu w części w jakiej mają one bezpośredni wpływ na cenę świadczonych na rzecz mieszkańców usług, pomniejszone o kwotę podatku należnego.

W przedmiotowej sprawie otrzymane przez Wnioskodawcę dofinansowanie na realizację projektu w części dotyczącej wykonania instalacji OZE na rzecz mieszkańców będzie stanowić zapłatę otrzymaną od osoby trzeciej, mającą bezpośredni wpływ na cenę, a zatem stanowiącą podstawę opodatkowania w myśl art. 29a ust. 1 ustawy z uwzględnieniem art. 29a ust. 6 ustawy, która będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Natomiast, jak wskazano powyżej, w odniesieniu do montażu instalacji OZE na/w budynkach gminnych Wnioskodawca nie będzie świadczyć usług, o których mowa w art. 8 ust. 1 ustawy, na rzecz innego podmiotu. Tym samym otrzymana przez Zainteresowanego dotacja, w zakresie, w jakim odnosi się do wykonania montażu instalacji OZE na/w budynkach gminnych nie będzie stanowiła podstawy opodatkowania podatkiem od towarów i usług i nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług w rozumieniu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

W związku z powyższym, stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytań nr 1 i nr 2 jest prawidłowe.

Przechodząc natomiast do kwestii prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „…”, należy wskazać, że zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Odliczyć zatem można w całości podatek naliczony, który jest związany z transakcjami opodatkowanymi podatnika. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są w ogóle wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystywania do czynności zwolnionych od podatku lub niepodlegających opodatkowaniu VAT.

Podatnik w celu odliczenia podatku naliczonego, w pierwszej kolejności ma obowiązek odrębnego określenia, z jakim rodzajem działalności będzie związany podatek wynikający z otrzymanych faktur zakupu, czyli dokonania tzw. bezpośredniej alokacji. Jeżeli takie wyodrębnienie jest możliwe, podatnikowi przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości przy nabyciu towarów i usług związanych ze sprzedażą opodatkowaną.

Natomiast na mocy art. 86 ust. 2a ustawy, w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej podatnika nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego, o której mowa w ust. 2, oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej, zwanym dalej „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2b ustawy, sposób określenia proporcji najbardziej odpowiada specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć, jeżeli:

1. zapewnia dokonanie obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego wyłącznie w odniesieniu do części kwoty podatku naliczonego proporcjonalnie przypadającej na wykonywane w ramach działalności gospodarczej czynności opodatkowane oraz
2. obiektywnie odzwierciedla część wydatków przypadającą odpowiednio na działalność gospodarczą oraz na cele inne niż działalność gospodarcza, z wyjątkiem celów osobistych, do których ma zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2, oraz celów, o których mowa w art. 8 ust. 5 – w przypadku, o którym mowa w tym przepisie, gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe.
   
   

Zgodnie z ust. 2c analizowanego artykułu, przy wyborze sposobu określenia proporcji można wykorzystać w szczególności następujące dane:

1. średnioroczną liczbę osób wykonujących wyłącznie prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie osób wykonujących prace w ramach działalności gospodarczej i poza tą działalnością;
2. średnioroczną liczbę godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą w ogólnej średniorocznej liczbie godzin roboczych przeznaczonych na prace związane z działalnością gospodarczą i poza tą działalnością;
3. roczny obrót z działalności gospodarczej w rocznym obrocie podatnika z działalności gospodarczej powiększonym o otrzymane przychody z innej działalności, w tym wartość dotacji, subwencji i innych dopłat o podobnym charakterze, otrzymanych na sfinansowanie wykonywanej przez tego podatnika działalności innej niż gospodarcza;
4. średnioroczną powierzchnię wykorzystywaną do działalności gospodarczej w ogólnej średniorocznej powierzchni wykorzystywanej do działalności gospodarczej i poza tą działalnością.
   
   

W celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje się dane za poprzedni rok podatkowy (art. 86 ust. 2d ustawy).

Na mocy art. 86 ust. 2e ustawy, podatnik rozpoczynający w danym roku podatkowym wykonywanie działalności gospodarczej i działalności innej niż działalność gospodarcza, w celu obliczenia kwoty podatku naliczonego w przypadku, o którym mowa w ust. 2a, przyjmuje dane wyliczone szacunkowo, według prognozy uzgodnionej z naczelnikiem urzędu skarbowego w formie protokołu.

Zgodnie z art. 86 ust. 2f ustawy, przepis ust. 2e stosuje się również, gdy podatnik uzna, że w odniesieniu do wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć dane za poprzedni rok podatkowy byłyby niereprezentatywne.

Proporcję określa się procentowo w stosunku rocznym. Proporcję tę zaokrągla się w górę do najbliższej liczby całkowitej. Przepisy art. 90 ust. 5, 6, 9a i 10 stosuje się odpowiednio (art. 86 ust. 2g ustawy).

W myśl art. 86 ust. 2h ustawy, w przypadku gdy podatnik, dla którego sposób określenia proporcji wskazują przepisy wydane na podstawie ust. 22, uzna, że wskazany zgodnie z przepisami wydanymi na podstawie ust. 22 sposób określenia proporcji nie będzie najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez niego działalności i dokonywanych przez niego nabyć, może zastosować inny bardziej reprezentatywny sposób określenia proporcji.

Jak stanowi art. 86 ust. 22 ustawy, minister właściwy do spraw finansów publicznych może, w drodze rozporządzenia, określić w przypadku niektórych podatników sposób określenia proporcji uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć oraz wskazać dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem tego sposobu określenia proporcji, uwzględniając specyfikę prowadzenia działalności przez niektórych podatników i uwarunkowania obrotu gospodarczego.

Na podstawie ww. przepisu art. 86 ust. 22 ustawy zostało wydane rozporządzenie Ministra Finansów z dnia 17 grudnia 2015 r. w sprawie sposobu określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej w przypadku niektórych podatników (Dz. U. z 2021 r., poz. 999). Rozporządzenie to określa w przypadku niektórych podatników sposób określania zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej uznany za najbardziej odpowiadający specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć, zwany dalej „sposobem określenia proporcji” oraz wskazuje dane, na podstawie których jest obliczana kwota podatku naliczonego z wykorzystaniem sposobu określenia proporcji (§ 1 pkt 1 i 2 cyt. rozporządzenia).

W rozporządzeniu tym zostali wskazani podatnicy, do których przepisy w nim zawarte się odnoszą. Są to: jednostki samorządu terytorialnego, samorządowe instytucje kultury, państwowe instytucje kultury, uczelnie publiczne, instytuty badawcze.

Zgodnie z § 2 pkt 8 rozporządzenia w sprawie sposobu określenia proporcji, ilekroć w rozporządzeniu jest mowa o jednostkach organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego – rozumie się przez to:

1. urząd obsługujący jednostkę samorządu terytorialnego,
2. jednostkę budżetową,
3. zakład budżetowy.
   
   

W myśl § 3 ust. 1 rozporządzenia w sprawie sposobu określenia proporcji, w przypadku jednostki samorządu terytorialnego sposób określenia proporcji ustala się odrębnie dla każdej z jednostek organizacyjnych jednostki samorządu terytorialnego.

Oznacza to, że w przypadku jednostek samorządu terytorialnego, nie będzie ustalany jeden „całościowy” sposób określenia proporcji dla jednostek samorządu terytorialnego jako osoby prawnej, tylko będą ustalane odrębnie sposoby określenia proporcji dla wymienionych wyżej jego poszczególnych jednostek organizacyjnych.

Powyższe rozporządzenie wprowadza wzory, według których wyznaczane są sposoby określenia proporcji, uznane za najbardziej odpowiadające specyfice wykonywanej przez tych podatników działalności i dokonywanych przez nich nabyć. Metody te mają charakter „obrotowy”, polegający na ustaleniu „udziałów” z tytułu działalności gospodarczej w całkowitym „obrocie” z tytułu działalności gospodarczej oraz działalności pozostającej poza sferą podatku od towarów i usług.

Powołany wyżej art. 86 ust. 2a ustawy, wprost określa, co stanowi kwotę podatku naliczonego w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych. Zgodnie z tą normą w przypadku nabycia towarów i usług, wykorzystywanych zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (z wyjątkiem wykorzystania na cele osobiste, do których może mieć zastosowanie art. 7 ust. 2 i art. 8 ust. 2 ustawy), w sytuacji gdy przypisanie tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe, kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej.

Na zakres prawa do odliczenia w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

Jak wcześniej wskazano, Organy władzy publicznej nie są podatnikami podatku od towarów i usług w związku z realizacją zadań, które podejmują jako podmioty prawa publicznego, nawet jeśli pobierają z tego tytułu należności, opłaty lub składki. Organy są natomiast podatnikami podatku od towarów i usług w przypadku wykonywanych przez nie czynności na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych. Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Wskazać w tym miejscu należy, iż działalność Gminy jako jednego podatnika, obejmuje realizowane przez jednostki organizacyjne zadania publiczne niebędące działalnością gospodarczą w rozumieniu ustawy o podatku od towarów i usług (czynności niepodlegające opodatkowaniu VAT), a także czynności wykonywane w ramach działalności gospodarczej (czynności opodatkowane VAT i zwolnione od VAT). Trzeba przy tym zauważyć, że o kwalifikacji wydatków, tj. ustalenie czy wydatki związane są z działalnością gospodarczą Gminy, czy z inną jego działalnością, nie przesądza wewnętrzny charakter rozliczeń między poszczególnymi jednostkami organizacyjnymi Gminy. Właściwa kwalifikacja tych wydatków zależy bowiem od tego, jakiej działalności prowadzonej przez Gminę za pośrednictwem jednostek organizacyjnych służą te wydatki. W związku z powyższym należy postrzegać wyłącznie sposób wykorzystania nabywanych towarów i usług z czynnościami realizowanymi bezpośrednio przez Gminę za pośrednictwem swoich jednostek organizacyjnych.

Należy zaznaczyć, że powołane przepisy art. 86 ust. 2a-2h ustawy będą miały zastosowanie wyłącznie do sytuacji, w której nabywane towary i usługi, wykorzystywane są zarówno do celów wykonywanej przez podatnika działalności gospodarczej, jak i do celów innych niż działalność gospodarcza, w sytuacji gdy przypisanie tych wydatków w całości do działalności gospodarczej nie jest możliwe. Wówczas kwotę podatku naliczonego oblicza się zgodnie ze sposobem określenia zakresu wykorzystywania nabywanych towarów i usług do celów działalności gospodarczej – „sposobem określenia proporcji”. Sposób określenia proporcji powinien najbardziej odpowiadać specyfice wykonywanej przez podatnika działalności i dokonywanych przez niego nabyć. Oznacza to, że Wnioskodawca zobowiązany jest do wyodrębnienia takiej części podatku naliczonego, którą można przypisać prowadzonej działalności gospodarczej.

Odnosząc się do wątpliwości Gminy w zakresie pytania nr 3 wniosku należy stwierdzić, że w odniesieniu do realizacji projektu w części dotyczącej montażu OZE na rzecz mieszkańców zostanie spełniony podstawowy warunek uprawniający do odliczenia podatku od towarów i usług. Jak wyżej wskazano, czynności wykonywane przez Gminę na rzecz mieszkańców biorących udział w projekcie w ww. zakresie będą stanowić odpłatne świadczenie usług, które – zgodnie z przywołanym art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy – będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, a Gmina, w związku z ww. czynnościami będzie występować w charakterze podatnika tego podatku.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że Gmina będąca zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług - na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy - będzie miała prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w pełnej wysokości w związku z realizacją projektu w części dotyczącej montażu instalacji OZE na/w budynkach mieszkańców oraz gruncie poszczególnych nieruchomości. Przy czym prawo to będzie przysługiwać, o ile nie występują przesłanki negatywne wymienione w art. 88 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 3 wniosku uznaje się za prawidłowe.

Natomiast w odniesieniu do realizacji przez Gminę projektu w zakresie montażu instalacji OZE na/w budynkach gminnych, tj. na budynkach świetlic wiejskich, budynkach strażnic OSP oraz w budynkach Szkoły Podstawowej w … i Szkoły Podstawowej w …, warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie będzie spełniony. Jak podaje bowiem Wnioskodawca – efekty realizowanego w tej części projektu będą wykorzystywane przez Gminę do czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

W związku z tym, Zainteresowany nie będzie miał prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z wydatkami ponoszonymi z tytułu realizacji projektu w zakresie montażu instalacji OZE na/w budynkach gminnych, tj. na budynkach świetlic wiejskich, budynkach strażnic OSP oraz w budynkach Szkoły Podstawowej w … i Szkoły Podstawowej w ... Tym samym, Wnioskodawcy z tego tytułu nie będzie przysługiwało prawo do zwrotu różnicy podatku, o której mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

W odniesieniu zaś do realizacji przez Gminę projektu w zakresie montażu instalacji OZE na budynkach hydroforni, Wnioskodawca wskazał, że efekty realizowanego w tej części projektu będą wykorzystywane zarówno do działalności gospodarczej (czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług), jak i do celów innych niż działalność gospodarcza (czynności niepodlegających opodatkowaniu tym podatkiem). Ponadto Gmina wskazała, że nie istnieje możliwość przyporządkowania wydatków w tej części projektu w całości do działalności gospodarczej.

A zatem w przypadku nabycia towarów i usług wykorzystywanych przez Wnioskodawcę w celu realizacji inwestycji dotyczącej budynków hydroforni zarówno do działalności gospodarczej (opodatkowanej), jak również do celów innych niż działalność gospodarcza (niepodlegających opodatkowaniu), w sytuacji gdy Wnioskodawca nie będzie miał możliwości przypisania tych towarów i usług w całości do działalności gospodarczej, to wówczas Zainteresowany do tych wydatków będzie zobowiązany do stosowania proporcji, o której mowa w art. 86 ust. 2a i następne ustawy oraz przepisów ww. rozporządzenia w sprawie sposobu określenia proporcji.

Przy czym - jak wskazano w opisie sprawy - efekty projektu w części dotyczącej instalacji OZE na budynkach hydroforni nie będą wykorzystywane do czynności zwolnionych od podatku od towarów i usług.

W konsekwencji Wnioskodawcy, będącemu zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, będzie przysługiwało prawo do odliczenia podatku naliczonego z tytułu wydatków poniesionych w ramach montażu instalacji OZE na budynkach hydroforni w części, w jakiej podatek ten związany będzie z wykonywanymi przez Wnioskodawcę czynnościami opodatkowanymi, na podstawie art. 86 ust. 1 w zw. z art. 86 ust. 2a i następne ustawy oraz przepisów ww. rozporządzenia z dnia 17 grudnia 2015 r. Zauważyć przy tym należy, że uprawnienie do odliczenia podatku naliczonego Wnioskodawca będzie mógł zrealizować, pod warunkiem niezaistnienia przesłanek negatywnych określonych w art. 88 ustawy.

Oceniając stanowisko Wnioskodawcy w zakresie pytania nr 4 wniosku, należało uznać je za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Jednocześnie podkreślić należy, iż tut. Organ wydając interpretację przepisów prawa podatkowego na podstawie art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej nie prowadzi postępowania podatkowego w rozumieniu tej ustawy. Niniejsza interpretacja indywidualna ogranicza się wyłącznie do udzielenia pisemnej informacji co do zakresu i sposobu zastosowania prawa podatkowego w okolicznościach zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę. Tut. Organ informuje, iż nie jest właściwy do przeprowadzenia postępowania dowodowego, które w przedmiotowej sprawie umożliwiłoby weryfikację opisanego zdarzenia przyszłego.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu zdarzenia przyszłego. Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem Organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.