Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-3.4015.129.2021.1.BD
z 17 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) – Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 17 czerwca 2021 r. (data wpływu – 25 czerwca 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia środków pieniężnych tytułem darowizny od syna, przelanych z konta żony – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 czerwca 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od spadków i darowizn w zakresie skutków podatkowych nabycia środków pieniężnych tytułem darowizny od syna, przelanych z konta żony.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 26 marca 2020 r., syn Wnioskodawczyni zawarł w formie aktu notarialnego warunkową umowę sprzedaży wchodzącej w skład jego majątku osobistego nieruchomości, na mocy której sprzedał należącą do niego nieruchomość za cenę 168.000 zł. W umowie warunkowej sprzedaży nieruchomości syn Wnioskodawczyni wskazał numer rachunku bankowego, na który miała zostać zapłacona cena sprzedaży nieruchomości – był to rachunek bankowy należący do małżonki syna Wnioskodawczyni. W tym samym dniu nabywca nieruchomości przelał na wskazany rachunek bankowy kwotę 168.000 zł. Na nabywcę aktem notarialnym przeniesiona została własność sprzedanej nieruchomości.

Wnioskodawczyni 10 maja 2021 r. zawarła ze swoim synem umowę darowizny w formie pisemnej, na mocy której syn Wnioskodawczyni zobowiązał się podarować jej kwotę 125.000 zł, zaś Wnioskodawczyni przyjęła taką darowiznę.

Syn Wnioskodawczyni 11 maja 2021 r. przelał z rachunku bankowego swojej żony na rachunek bankowy Wnioskodawczyni kwotę 125.000 zł, jako tytuł przelewu wskazując „darowizna”.

Zarówno w momencie przekazania na rachunek bankowy ceny sprzedaży nieruchomości, jak i w momencie zadysponowania przez syna Wnioskodawczyni przelewu z tego rachunku darowizny na rzecz swojej matki (Wnioskodawczyni) – syn Wnioskodawczyni był ustanowiony pełnomocnikiem do rachunku bankowego swojej żony. Rachunek bankowy był prowadzony w związku z prowadzoną przez nią działalnością rolniczą we własnym gospodarstwie rolnym. Pomiędzy małżonkami istnieje ustrój ustawowej małżeńskiej wspólności majątkowej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy dla możliwości skorzystania przez Wnioskodawczynię ze zwolnienia z podatku od spadków i darowizn, przewidzianego w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn, w odniesieniu do darowizny uczynionej przez syna na podstawie umowy z 10 maja 2021 r. ma znaczenie fakt, iż przelew środków stanowiących darowiznę od syna dla Wnioskodawczyni nastąpił z rachunku bankowego należącego do małżonki syna Wnioskodawczyni?

Zdaniem Wnioskodawczyni, okoliczność, że przelew na jej rzecz pieniędzy w wykonaniu umowy darowizny zawartej przez nią z synem nastąpił nie z rachunku osobistego syna Wnioskodawczyni, ale z rachunku bankowego jego małżonki, nie ma znaczenia dla możliwości skorzystania przez Wnioskodawczynię ze zwolnienia z podatku od spadków i darowizn, przewidzianego w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn, w odniesieniu do darowizny uczynionej jej przez syna na podstawie umowy z 10 maja 2021 r.

Zgodnie z art. 4a ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn warunkiem zwolnienia obdarowanego środkami pieniężnymi z podatku od spadków i darowizn jest, po pierwsze, zgłoszenie nabycia przedmiotu darowizny właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego, po drugie zaś, udokumentowanie ich otrzymania dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo-kredytowej lub przekazem pocztowym. Powołany przepis wymaga zatem jedynie, aby to obdarowany udokumentował otrzymanie środków pieniężnych na swój rachunek bankowy. Przepis nie ustanawia przy tym wymogu udokumentowania, że środki zostały przekazane bezpośrednio z rachunku bankowego darczyńcy.

W niniejszej sprawie umowa darowizny została zawarta pomiędzy Wnioskodawczynią a jej synem na piśmie, a następnie wykonana przez syna Wnioskodawczyni, który przelewając środki pieniężne na rachunek bankowy Wnioskodawczyni, działał za zgodą swojej małżonki – właścicielki rachunku. Przedmiotem przelewu były środki, które syn Wnioskodawczyni otrzymał wcześniej z tytułu sprzedaży nieruchomości wchodzącej w skład jego majątku osobistego, a więc pieniądze stanowiące jego wyłączną własność. Fakt, iż syn Wnioskodawczyni wskazał rachunek bankowy swojej małżonki w celu wpłacenia tam przez nabywcę nieruchomości ceny zakupu nieruchomości, a następnie z tego rachunku przelał Wnioskodawczyni darowaną kwotę, nie czyni jego małżonki właścicielką środków pieniężnych uzyskanych przez niego z tytułu sprzedaży nieruchomości wchodzącej w skład jego majątku osobistego. Zgodnie z art. 33 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego w skład majątku osobistego wchodzą przedmioty majątkowe nabyte w zamian za składniki majątku osobistego, a więc także kwoty pieniężne uzyskane ze zbycia składniku majątku osobistego. Dokonując przelewu z rachunku bankowego małżonki syna dokonał on na rzecz Wnioskodawczyni przysporzenia z własnego majątku osobistego. Małżonka syna Wnioskodawczyni nie była stroną umowy darowizny z Wnioskodawczynią ani nie świadczyła w żaden sposób na jej rzecz. Wykorzystanie przez syna Wnioskodawczyni rachunku bankowego jego małżonki do przekazania jego własnych środków na rzecz Wnioskodawczyni miało jedynie charakter czynności technicznej. Bez wątpienia doszło jednak do przekazania całości środków od syna na rzecz matki (Wnioskodawczyni) na jej własny rachunek bankowy, co umożliwia Wnioskodawczyni skorzystanie ze zwolnienia określonego w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn.

W związku z powyższym, jeżeli Wnioskodawczyni zgłosi fakt zawarcia umowy darowizny i otrzymania od syna środków pieniężnych, w wymaganym terminie właściwemu organowi podatkowemu, składając deklarację SD-Z2 i udokumentuje otrzymanie przez siebie środków pieniężnych, będących przedmiotem tej umowy, na jej rachunek bankowy, to należy uznać, że zostały spełnione przesłanki warunkujące zwolnienie przedmiotowej darowizny z obciążenia podatkiem od czynności cywilnoprawnych (winno być podatkiem od spadków i darowizn). W takiej sytuacji darowizna, otrzymana przez Wnioskodawczynię od syna w wykonaniu umowy z 10 maja 2021 r., korzystać będzie ze zwolnienia podmiotowego z obciążenia podatkiem od spadków i darowizn. Wśród określonych przepisem art. 4a ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn, obowiązków nie wskazano, aby wpłata środków pieniężnych tytułem darowizny musiała zostać dokonana bezpośrednio przez darczyńcę, czy też z jego osobistego rachunku bankowego.

Wszystkie wskazane powyżej okoliczności pozostają zatem bez wpływu na prawo do zwolnienia od podatku od spadków i darowizn.

Przyjąć zatem należy, że zaprezentowane stanowisko wnioskodawczyni jest uzasadnione.

Wnioskodawczyni na poparcie swojego stanowiska przywołała wyrok NSA oraz interpretację indywidualną wydaną przez Dyrektora Krajowej Informacji Podatkowej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz.U. z 2019 r. poz. 1813 ze zm.), podatkowi od spadków i darowizn, zwanemu dalej „podatkiem”, podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, tytułem m.in. darowizny.

Na podstawie art. 888 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1983 r. Kodeks cywilny (Dz.U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.), przez umowę darowizny darczyńca zobowiązuje się do bezpłatnego świadczenia na rzecz obdarowanego kosztem swojego majątku.

Darowizna należy do czynności, których celem jest dokonanie aktu przysporzenia majątkowego bez ekwiwalentu i polega najczęściej na przesunięciu jakiegoś dobra majątkowego z majątku darczyńcy do majątku obdarowanego. Świadczenie to ma charakter nieodpłatny, gdy druga strona umowy nie zobowiązuje się do jakiegokolwiek świadczenia w zamian za uczynioną darowiznę. Do zawarciu umowy darowizny podobnie jak każdej innej umowy, niezbędne jest zgodne oświadczenie woli złożone przez obie strony umowy. Umowa darowizny dochodzi do skutku dopiero z chwilą złożenia oświadczenia woli obdarowanego o przyjęciu darowizny.

Natomiast z treści art. 890 § 1 Kodeksu cywilnego wynika, iż oświadczenie darczyńcy powinno być złożone w formie aktu notarialnego. Jednakże umowa darowizny zawarta bez zachowania tej formy staje się ważna, jeżeli przyrzeczone świadczenie zostało spełnione.

Stosownie do art. 5 ustawy o podatku od spadków i darowizn obowiązek podatkowy ciąży na nabywcy własności rzeczy i praw majątkowych. W myśl art. 6 ust. 1 pkt 4 ww. ustawy obowiązek podatkowy powstaje przy nabyciu w drodze darowizny – z chwilą złożenia przez darczyńcę oświadczenia w formie aktu notarialnego, a w razie zawarcia umowy bez zachowania przewidzianej formy – z chwilą spełnienia przyrzeczonego świadczenia; jeżeli ze względu na przedmiot darowizny przepisy wymagają szczególnej formy dla oświadczeń obu stron, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą złożenia takich oświadczeń.

Należy zauważyć, że – co do zasady – darowizna podlega opodatkowaniu podatkiem od spadków i darowizn. Wysokość podatku od spadków i darowizn ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca. Zaliczenie do jednej z trzech grup podatkowych odbywa się w zależności od jego stopnia pokrewieństwa albo powinowactwa z osobą, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn opodatkowaniu podlega nabycie przez nabywcę, od jednej osoby, własności rzeczy i praw majątkowych o czystej wartości przekraczającej 9637 zł – jeżeli nabywcą jest osoba zaliczona do I grupy podatkowej.

W myśl art. 14 ust. 1 ustawy o podatku od spadków i darowizn, wysokość podatku ustala się w zależności od grupy podatkowej, do której zaliczony jest nabywca. Zaliczenie do grupy podatkowej następuje według osobistego stosunku nabywcy do osoby, od której lub po której zostały nabyte rzeczy i prawa majątkowe (art. 14 ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z treścią art. 14 ust. 3 pkt 1 cytowanej ustawy do I grupy podatkowej zalicza się małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, zięcia, synową, rodzeństwo, ojczyma, macochę i teściów.

Natomiast zgodnie z art. 4a ust. 1 ustawy od spadków i darowizn zwalnia się od podatku nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych przez małżonka, zstępnych, wstępnych, pasierba, rodzeństwo, ojczyma i macochę, jeżeli:

1. zgłoszą nabycie własności rzeczy lub praw majątkowych właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego w terminie 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego powstałego na podstawie art. 6 ust. 1 pkt 2-5, 7 i 8 oraz ust. 2, a w przypadku nabycia w drodze dziedziczenia w terminie 6 miesięcy od dnia uprawomocnienia się orzeczenia sądu stwierdzającego nabycie spadku, z zastrzeżeniem ust. 2 i 4 oraz
2. w przypadku gdy przedmiotem nabycia tytułem darowizny lub polecenia darczyńcy są środki pieniężne, a wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, przekracza kwotę określoną w art. 9 ust. 1 pkt 1 – udokumentują ich otrzymanie dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo – kredytowej lub przekazem pocztowym.
   
   

W myśl art. 4a ust. 4 ustawy, obowiązek zgłoszenia nie obejmuje przypadków, gdy:

1. wartość majątku nabytego łącznie od tej samej osoby lub po tej samej osobie w okresie 5 lat, poprzedzających rok, w którym nastąpiło ostatnie nabycie, doliczona do wartości rzeczy i praw majątkowych ostatnio nabytych, nie przekracza kwoty określonej w art. 9 ust. 1 pkt 1 lub
2. nabycie następuje na podstawie umowy zawartej w formie aktu notarialnego albo w tej formie zostało złożone oświadczenie woli jednej ze stron.
   
   

Zgłoszenie o nabyciu rzeczy i praw majątkowych powinno być dokonane na formularzu SD-Z2 określonym przez Ministra Finansów w rozporządzeniu z dnia 20 listopada 2015 r. w sprawie wzoru zgłoszenia o nabyciu własności rzeczy lub praw majątkowych (Dz.U. z 2015 r. poz. 2060).

Z treści przepisu art. 4a ust. 1 pkt 2 ustawy o podatku od spadków i darowizn wynika, że w przypadku gdy przedmiotem darowizny są środki pieniężne, dla skorzystania ze zwolnienia z opodatkowania konieczne jest spełnienie trzech warunków:

• otrzymania darowizny od jednej z osób wymienionych w tym przepisie;
• złożenia zgłoszenia o nabyciu własności środków pieniężnych (poza sytuacją przewidzianą w zacytowanym art. 4a ust. 4 ustawy);
• udokumentowanie ich otrzymania dowodem przekazania na rachunek płatniczy nabywcy, na jego rachunek, inny niż płatniczy, w banku lub spółdzielczej kasie oszczędnościowo- kredytowej lub przekazem pocztowym.
  
  

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika, że w 2020 r. syn Wnioskodawczyni sprzedał nieruchomość wchodzącą w skład jego osobistego majątku. Środki ze sprzedaży (w kwocie 168.000 zł) zostały przelane na rachunek bankowy jego żony. Wnioskodawczyni 10 maja 2021 r. zawarła ze swoim synem umowę darowizny w formie pisemnej, na mocy której syn Wnioskodawczyni zobowiązał się podarować jej kwotę 125.000 zł, zaś Wnioskodawczyni przyjęła taką darowiznę. Syn Wnioskodawczyni 11 maja 2021 r. przelał z rachunku bankowego swojej żony na rachunek bankowy Wnioskodawczyni kwotę 125.000 zł, jako tytuł przelewu wskazując „darowizna”. Zarówno w momencie przekazania na rachunek bankowy ceny sprzedaży nieruchomości, jak i w momencie zadysponowania przez syna Wnioskodawczyni przelewu z tego rachunku darowizny na rzecz swojej matki (Wnioskodawczyni) – syn Wnioskodawczyni był ustanowiony pełnomocnikiem do rachunku bankowego swojej żony. Pomiędzy małżonkami istnieje ustrój ustawowej małżeńskiej wspólności majątkowej.

Podsumowując, skoro darowizna środków pieniężnych była dokonana tylko przez syna na rzecz Wnioskodawczyni z jego majątku odrębnego (pomimo, że środki te zostały przelane z rachunku bankowego synowej, do którego syn Wnioskodawczyni był ustanowiony pełnomocnikiem), to darowizna ta będzie w całości zwolniona od opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn przy spełnieniu przesłanek wskazanych w art. 4a ustawy o podatku od spadków i darowizn, w tym m.in. przy zgłoszeniu do naczelnika urzędu skarbowego – w ustawowym terminie 6 miesięcy – od otrzymania darowizny.

Wobec powyższego, stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze zdarzeniem podanym przez Wnioskodawczynię w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Jednocześnie informuje się, że przedmiotowa interpretacja – zgodnie ze złożonym wnioskiem – została wydana wyłącznie dla Wnioskodawczyni i tylko ona może czerpać z niej ochronę.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.