Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-1.4012.303.2021.3.AM
z 26 lipca 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 kwietnia 2021 r. (data wpływu 11 maja 2021 r.) uzupełnionym pismem z 14 lipca 2021 r. (data wpływu 21 lipca 2021 r.) na wezwanie Organu z 6 lipca 2021 r. (doręczone 9 lipca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o podatek naliczony w związku z realizacją projektu - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

11 maja 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do obniżenia kwoty podatku VAT należnego o podatek naliczony w związku z realizacją projektu.

Wniosek uzupełniono pismem z 14 lipca 2021 r. (data wpływu 21 lipca 2021 r.) na wezwanie Organu z 6 lipca 2021 r. (doręczone 9 lipca 2021 r.).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wspólnota Mieszkaniowa nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem od towarów i usług. Zaliczki na pokrycie zarządu nieruchomością wspólną, o których mowa w art. 14 ustawy o własności lokali nie są przedmiotem opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Zgodnie z interpretacją ogólną Ministra Finansów Nr PT8/033/IO1/AEW/11/PT-571 z dn. 21 czerwca 2011 r. w sprawie rozliczeń podatku od towarów i usług przez wspólnoty mieszkaniowe, uiszczanie przez członków wspólnoty należności tytułem pokrycia kosztów zarządu nieruchomością wspólną nie jest objęte przepisami ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. Natomiast zaliczki na opłaty (koszty mediów) związane z utrzymaniem lokali mieszkalnych, wykorzystywanych wyłącznie na cele mieszkaniowe, podlegają zwolnieniu, zgodnie z paragrafem 3 ust. 1 pkt 10 Rozporządzenia Ministra Finansów z dn. 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień. Wartość sprzedaży opodatkowanej Wspólnoty nie przekracza progu zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy z dn. 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. W wyniku realizacji zadania inwestycyjnego „(…)” w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego (…) na lata 2007 2013, Wspólnota otrzymała faktury VAT od wykonawcy, które zawierają kwotę podatku od towarów i usług. Towary i usługi nabyte w wyniku realizacji ww. projektu służą wyłącznie celom mieszkaniowym w zakresie utrzymania części wspólnych nieruchomości.

Dodatkowo w piśmie z 14 lipca 2021 r. Wnioskodawca uzupełnił informacje zawarte we wniosku wskazując, że w ramach realizacji projektu „(…)” Wspólnota Mieszkaniowa nabyła towary i usługi w zakresie:

1. opracowania projektu budowlanego remontu dachów budynków mieszkalnych wielorodzinnych przy ul.(…) w (…);
2. wykonania kosztorysu inwestorskiego remontu dachów;
3. zakupu materiałów i usług budowlanych związanych ze wzmocnieniem konstrukcji i remontem dachów zabytkowej kamienicy wraz z dwiema oficynami mieszkalnymi przy ul. (…) w (…);
4. nadzoru inwestorskiego podczas remontu dachów.

Wymienione towary i usługi zostały nabyte przez Wspólnotę Mieszkaniową w celu utrzymania części wspólnych nieruchomości.

W świetle art. 13 ust. 1 ustawy o własności lokali, każdy członek Wspólnoty Mieszkaniowej, tj. właściciel wyodrębnionego lokalu znajdującego się w nieruchomości, ma obowiązek uczestniczyć w kosztach zarządu związanych z utrzymaniem nieruchomości wspólnej. Z kolei zgodnie z art. 14 ustawy, na koszty zarządu nieruchomością wspólną składają się w szczególności wydatki na remonty i bieżącą konserwację.

Art. 15 ust. 1 ww. ustawy reguluje, iż na pokrycie kosztów zarządu właściciele lokali uiszczają zaliczki w formie bieżących opłat, płatne z góry do dnia 10 każdego miesiąca.

Zaliczki te nie są przedmiotem opodatkowania podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z interpretacją Ministra Finansów Nr PT8/033/IO1/AEW/11/PT 571 z dn. 21 czerwca 2011 r. w sprawie rozliczeń podatku od towarów i usług przez wspólnoty mieszkaniowe, uiszczane przez członków wspólnoty należności tytułem pokrycia kosztów zarządu nieruchomością wspólną nie jest objęte przepisami ustawy o podatku od towarów i usług. W związku z powyższym, towary i usługi związane z realizacją ww. projektu, zostały nabyte przez Wspólnotę Mieszkaniową, w celu wykorzystania do czynności niepodlegających podatkowi od towarów i usług, tj. ze względu na mieszkalne wykorzystanie nieruchomości oraz zakres realizowanego zadania dotyczący utrzymania części wspólnych nieruchomości - remont dachów.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy podatek zawarty w fakturach dokumentujących poniesione wydatki na realizację ww. zadania inwestycyjnego może być odzyskany przez Wspólnotę na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, Wspólnota nie ma możliwości odzyskania podatku od towarów i usług, ponieważ nie zostały spełnione warunki określone we wskazanym artykule. Stosownie do treści tego przepisu podatnikowi przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku naliczonego w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W omawianym przypadku poniesione wydatki posłużyły wykonywaniu czynności niepodlegających opodatkowaniu i miały na celu zaspokojenie wyłącznie potrzeb mieszkaniowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą. W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Z art. 87 ust. 1 ustawy wynika, że w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy.

Z powyższych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Tak skonstruowana zasada wyklucza możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy, oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Według art. 88 ust. 4 ustawy – obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z ww. regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Na zakres prawa do odliczenia w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług, wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik, w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – według art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wspólnota Mieszkaniowa nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem od towarów i usług. Zaliczki na pokrycie zarządu nieruchomością wspólną, o których mowa w art. 14 ustawy o własności lokali nie są przedmiotem opodatkowania podatkiem od towarów i usług. Natomiast zaliczki na opłaty (koszty mediów) związane z utrzymaniem lokali mieszkalnych, wykorzystywanych wyłącznie na cele mieszkaniowe, podlegają zwolnieniu, zgodnie z paragrafem 3 ust. 1 pkt 10 Rozporządzenia Ministra Finansów z dn. 20 grudnia 2013 r. w sprawie zwolnień od podatku od towarów i usług oraz warunków stosowania tych zwolnień. Wartość sprzedaży opodatkowanej Wspólnoty nie przekracza progu zwolnienia określonego w art. 113 ust. 1 ustawy z dn. 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. W wyniku realizacji zadania inwestycyjnego „(…)” w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego (…) na lata 2007 2013, Wspólnota otrzymała faktury VAT od wykonawcy, które zawierają kwotę podatku od towarów i usług. Towary i usługi nabyte w wyniku realizacji ww. projektu służą wyłącznie celom mieszkaniowym w zakresie utrzymania części wspólnych nieruchomości.

Towary i usługi związane z realizacją ww. projektu, zostały nabyte przez Wspólnotę Mieszkaniową, w celu wykorzystania do czynności niepodlegających podatkowi od towarów i usług, tj. ze względu na mieszkalne wykorzystanie nieruchomości oraz zakres realizowanego zadania dotyczący utrzymania części wspólnych nieruchomości - remont dachów.

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy podatek zawarty w fakturach dokumentujących poniesione wydatki na realizację ww. zadania inwestycyjnego może być odzyskany przez Wspólnotę.

Jak wyjaśniono na wstępie odliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy o VAT uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT, w ramach działalności gospodarczej, do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Wskazana zasada wyłącza tym samym możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

W analizowanej sprawie ww. warunki uprawniające Wnioskodawcę do dokonania odliczenia nie zostały spełnione. Z okoliczności sprawy wynika, że towary i usługi nabyte w celu realizacji projektu nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych, ponadto Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym Wnioskodawcy nie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „(…)”. Tym samym, Wnioskodawcy z tego tytułu nie przysługuje również prawo do zwrotu podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Ponadto tut. Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Wnioskodawcy. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem – nie mogą być zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.