2021.08.15 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.492.2021.2.PS
z 15 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 maja 2021 r. (data wpływu 17 maja 2021 r.), uzupełnionym pismem z 26 lipca 2021 r. (data wpływu 27 lipca 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej 5% stawką podatkową (IP BOX) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Dnia 17 maja 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie opodatkowania dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej preferencyjną 5% stawką podatkową. Wniosek uzupełniono pismem z 26 lipca 2021 r.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny i zdarzenie przyszłe.

Od 12 grudnia 2018 roku Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą. Obecnie świadczy On usługi programistyczne oznaczone kodem PKD 62.01.Z oraz 62.02.Z, tj. rozbudowę, tworzenie, dostarczanie oraz dokumentację oprogramowania i jego części wykonanego na zlecenie określonego użytkownika, pisanie programów na zlecenie użytkownika, planowanie i projektowanie systemów komputerowych, które łączą sprzęt komputerowy, oprogramowanie i technologie komunikacyjne. Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów i usług.

Prowadzona przez Wnioskodawcę działalność nosi cechy działalności wykonywanej w sposób systematyczny, tj. w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonego celu do osiągnięcia. Owa systematyczność w świadczeniu przez Wnioskodawcę usług polega na tym, że w ramach każdego projektu jaki realizuje w ramach umowy, ustala On ze zleceniodawcą cel, jaki ma zostać osiągnięty w wyniku jego pracy twórczej, następnie przyjmuje harmonogram czynności zmierzających do osiągnięcia tego celu, aby korzystając ze swojej wiedzy, umiejętności i doświadczenia zawodowego, sięgając po dostępne aktualnie zasoby, doprowadzić do uzyskania założonego celu. Wnioskodawca prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Podatek dochodowy od osób fizycznych Wnioskodawca odprowadza według zasad ogólnych. Posiada On nieograniczony obowiązek podatkowy na podstawie art. 3 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej ustawa o PIT). Nie posiada On statusu centrum badawczo-rozwojowego określonego w ustawie z 30 maja 2008 roku o niektórych formach wspierania działalności innowacyjnej. Obecnie na podstawie kontraktu zawartego na czas nieokreślony, od 1 marca 2020 roku świadczy On w ramach działalności gospodarczej usługi programistyczne na rzecz X S.A. Jest to przedsiębiorstwo stawiające na wysoką innowacyjność, oferujące swoim klientom - podmiotom gospodarczym – szeroki wachlarz inteligentnych i wysokowydajnych informatycznych narzędzi analitycznych. Służą one do identyfikowania i wieloaspektowej oceny wartości biznesowej projektów, a także pomagają wybrać najbardziej efektywne inicjatywy biznesowe. W zakresie umownych obowiązków Wnioskodawcy znajdują się:

tworzenie innowacyjnych kodów źródłowych aplikacji i produktów informatycznych X S.A.,
tworzenie innowacyjnych kodów źródłowych narzędzi wspomagających wytwarzanie produktów X S.A.,
rozbudowa i optymalizacja kodów źródłowych istniejącego oprogramowania,
projektowanie i tworzenie architektury programów informatycznych.

Podsumowując, oprogramowanie stworzone przez Wnioskodawcę w ramach umowy z X S.A. każdorazowo ulepszy/ulepszyło i rozwinie/rozwinęło działanie istniejących programów czy rozwiązań informatycznych lub też spowoduje/powodowało stworzenie zupełnie nowych oprogramowań czy funkcjonalności niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podmiotu, który jest odbiorcą usług świadczonych przez Wnioskodawcę. Działalność Wnioskodawcy na rzecz X S.A. polega na tworzeniu nowych rozwiązań informatycznych, które wcześniej w ramach działalności ww. podmiotu nie występowały, albo znacznie odbiegających od używanych wcześniej przez zleceniodawcę. W ramach swojej działalności Wnioskodawca nie dokonuje rutynowych ani okresowych zmian czy korekt oprogramowania. Jako przedsiębiorca świadczący usługi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca ponosi pełną odpowiedzialność za rezultaty oraz sposób realizacji umowy oraz ryzyko gospodarcze swojej działalności. Realizowane przez Wnioskodawcę czynności, związane z wykonywaniem umowy, nie podlegają kierownictwu ze strony X S.A., chociaż umowa zawiera zapisy o minimalnych ramach czasowych jej wykonywania. W ramach realizacji umowy zawartej z X S.A. ogół autorskich praw majątkowych jest przez Wnioskodawcę każdorazowo przenoszony na zleceniodawcę na warunkach określonych w umowie. Zgodnie z zapisami umownymi przenosi On na zleceniodawcę autorskie prawa majątkowe do wszelkich utworów (lub ich części) w rozumieniu prawa autorskiego, powstałych w wykonaniu swoich obowiązków zakreślonych umową, we wszelkich postaciach i na wszelkich polach eksploatacji, zarówno na terytorium Polski, jak i za granicą bez jakichkolwiek ograniczeń czasowych lub terytorialnych, z chwilą przekazania utworu na serwer zleceniodawcy lub w chwili przekazania zleceniodawcy zawierającego utwór nośnika danych. Przeniesienie praw autorskich obejmuje w szczególności autorskie prawa majątkowe do kodów źródłowych oprogramowania. Jako zleceniobiorca Wnioskodawca jest zobowiązany do przekazania zleceniodawcy kodów źródłowych niezwłocznie po ich stworzeniu. Ulepszanie i rozwijanie oprogramowania, czasami tego, które sam stworzył, powoduje powstanie części programu komputerowego, który staje się osobnym utworem. Pracując nad nowym kodem źródłowym w takiej sytuacji Wnioskodawca nie jestem właścicielem oprogramowania ulepszanego, ale czasowo właścicielem składowych (nowych części) oprogramowania, które powodują finalnie ulepszenie owego oprogramowania albo poprzez poprawę jego działania albo poprzez dodanie nowej funkcjonalności. Każdorazowo, stworzony nowy kod źródłowy jest nowym utworem. W ramach umowy Wnioskodawca tworzy oprogramowanie od podstaw, jak i modyfikuje poprzez dodawanie nowych funkcjonalności istniejące oprogramowanie, w zależności od potrzeb odbiorcy swoich usług. Przenosi On również na zleceniodawcę prawa autorskie do ulepszeń i modyfikacji programu komputerowego jako osobnych programów (kodów źródłowych), które również podlegają ochronie prawa autorskiego i stanowią osobne utwory. Wynagrodzenie z tytułu przeniesienia praw autorskich na wszystkich polach eksploatacji objętych umową oraz uzyskania praw własności przemysłowej (w szczególności prawa do wynalazku) lub korzystania z tych praw objęte jest wynagrodzeniem opisanym w § 5 ust. 1 umowy, które stanowi również zapłatę za usługi programistyczne świadczone przez Wnioskodawcę w ramach umowy. Wynagrodzenie za usługi wykonane przez Wnioskodawcę płatne jest w ciągu umówionej liczby dni, od dnia doręczenia zleceniodawcy faktury przez Wnioskodawcę. Od 1 stycznia 2021 roku Wnioskodawca prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu, tj. prowadzi On odrębną ewidencję, w której uwzględnia informacje o:

zbywanym w danym okresie prawie własności intelektualnej, tj. określonym oprogramowaniu (dokładny opis stworzonego oprogramowania);
przychodach uzyskiwanych ze zbycia oprogramowania w danym okresie,
wynagrodzeniu za przeniesienie autorskich praw majątkowych do oprogramowania;
kosztach faktycznie poniesionych w danym okresie na prowadzoną bezpośrednio działalność związaną z wytworzeniem oprogramowania;
dochodzie ze zbycia oprogramowania obliczonym jako różnica pomiędzy przychodami i kosztami.

W uzupełnieniu wniosku z 27 lipca 2021 r. Wnioskodawca wskazuje, że

podejmowana bezpośrednio przez Niego działalność, w okresie którego dotyczy wniosek, w zakresie opisanych usług programistycznych, w wyniku których powstały/powstają i będą powstawać programy komputerowe/oprogramowanie była/jest i będzie działalnością twórczą. W ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, na rzecz zleceniodawcy i jego kontrahentów, Wnioskodawca opracowuje nowe kody programów lub ulepsza istniejące już kody programów na potrzeby wdrożenia nowych koncepcji, wytworzenia nowych narzędzi czy rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej zleceniodawcy ani jego kontrahentów lub na tyle innowacyjne, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u zleceniodawcy i jego kontrahentów, a czyni to z wykorzystaniem aktualnie posiadanej wiedzy i umiejętności, które na bieżąco rozwija;
w ramach usług programistycznych świadczonych przez Wnioskodawcę na rzecz X S.A., na które składają się tworzenie innowacyjnych kodów źródłowych, rozbudowywanie i optymalizowanie kodów źródłowych programów - które to czynności nigdy nie mają charakteru rutynowych ani okresowych - oraz projektowanie i tworzenie architektury programów informatycznych, każdorazowo tworzone były/są i będą bezpośrednio przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności, programy komputerowe lub ich części, powstające także poprzez ulepszenie i rozwijanie oprogramowania, do których prawa autorskie podlegające ochronie prawnej, określonej w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych przenosił oraz będzie przenosił za wynagrodzeniem na kontrahenta;
przeniesienie każdego z majątkowych praw autorskich do wytworzonego przez Wnioskodawcę programu komputerowego następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w tym z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy;
w okresie, którego dotyczy wniosek Wnioskodawca uzyskiwał i będzie uzyskiwać przychody ze sprzedaży praw autorskich do programów komputerowych lub ich części, podlegających ochronie prawnej, o której mowa w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych;
w okresie, którego dotyczy wniosek Wnioskodawca nie ponosił ani nie będzie ponosić wydatków na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych ani na nabycie kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. wydatków o których mowa w lit. c i d wzoru nexus, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;
w okresie, którego dotyczy wniosek, Wnioskodawca ponosił i będzie ponosić wydatki na prowadzoną bezpośrednio przez Niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej;
w okresie którego dotyczy wniosek Wnioskodawca nie ponosił i nie będzie ponosić wydatków na nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych;
opisane i wyeksponowane we wniosku oraz uzupełnieniu (na skutek wezwania) informacje/dane/warunki będą miały miejsce/dojdzie do ich spełnienia również w latach przyszłych, tj. w kolejnych latach prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

projektowanie i tworzenie architektury programów informatycznych.
Czy prawo autorskie do oprogramowania komputerowego lub jego części, wytwarzanych samodzielnie przez Wnioskodawcę (oprogramowanie) na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest kwalifikowanym prawem własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych?
projektowanie i tworzenie architektury programów informatycznych.
Czy podejmowana przez Wnioskodawcę działalność polegająca na tworzeniu oprogramowania komputerowego lub jego części (oprogramowanie) stanowi działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 w zw. z art. 5a pkt 38-40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych? (Działalność prowadzona przez wnioskodawcę niewątpliwie spełnia cechy działalności badawczo-rozwojowej, ale zadaje on we wniosku pytanie czy w ocenie organu spełnia ona cechy takowej, gdyż nie jest kompetentny sam jej zakwalifikować. Prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej jest jedynym ocennym, nieostrym kryterium do skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania z tytułu IP Box, stąd w ocenie wnioskodawcy, niezbędne było zasięgnięcie stanowiska organu podatkowego w ww. kwestii)
projektowanie i tworzenie architektury programów informatycznych.
Czy dochód ze zbycia prawa autorskiego do oprogramowania komputerowego lub jego części (oprogramowanie) jest dochodem, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w świetle oceny prawnej w zakresie pytań numer 1 i 2 zadanych we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej?
projektowanie i tworzenie architektury programów informatycznych.
Czy w przedstawionym powyżej stanie faktycznym oraz przy stanowiskach Wnioskodawcy wyrażonych do pytań 1-3, możliwe jest zastosowanie stawki opodatkowania w wysokości 5% od kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, zgodnie z treścią art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2021 oraz w latach kolejnych?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Ad. 1)

Zdaniem Wnioskodawcy prawo autorskie do oprogramowania wytwarzanego przez niego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, zalicza się do kwalifikowanych praw własności intelektualnej w rozumieniu art. 30ca ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż jest ono wymienione w zamkniętym katalogu kwalifikowanych praw własności intelektualnych (w punkcie 8), jednocześnie podlega ochronie na podstawie ustawy o PAIPP, a jego przedmiot został wytworzony przez Wnioskodawcę w ramach działalności ocenianej przez niego jako badawczo-rozwojowa, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych za rok 2021 oraz w latach kolejnych.

Ad. 2)

Artykuł 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych normuje działalność badawczo-rozwojową jako działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy [winno być pkt 40], pojęcie prace rozwojowe - oznacza prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, czyli działalność obejmująca nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń. Oprócz powyższego, w wydanych objaśnieniach podatkowych z dnia 15 lipca 2019 r., dotyczących preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box, w definiowaniu działalności badawczo-rozwojowej następuje odniesienie do kryteriów z tzw. Podręcznika Frascati (OECD (2018), Podręcznik Frascati 2015: Zalecenia dotyczące pozyskiwania i prezentowania danych z zakresu działalności badawczej i rozwojowej, Pomiar działalności naukowotechnicznej i innowacyjnej. OECD Publishing, Paris/GUS, Warsaw, https://doi.org/10.1787/9788388718977-pl). Według podręcznika, działalność badawczo-rozwojowa musi być: nowatorska, twórcza, nieprzewidywalna, metodyczna, możliwa do przeniesienia lub odtworzenia. Działalność prowadzona przez Wnioskodawcę polega na tworzeniu nowego oprogramowania komputerowego realizującego zapotrzebowanie informatyczne bezpośredniego odbiorcy usług Wnioskodawcy oraz jego kontrahentów. W ocenie Wnioskodawcy działania Wnioskodawcy stanowią prace rozwojowe w rozumieniu powyższych regulacji oraz objaśnień. Polegają one bowiem na wykorzystaniu nowej i istniejącej wiedzy, tj. wiedzy i narzędzi programistycznych, języków programowania, znanych algorytmów, do zaprojektowania nowych i ulepszonych rozwiązań informatycznych.

Ad. 3)

W myśl art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym. Zgodnie z art. 30ca ust. 7 ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
ze sprzedaży kwalifikowanego intelektualnej,
z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi,
z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Zdaniem Wnioskodawcy, dochód otrzymany ze sprzedaży oprogramowania (które zostało szczegółowo opisane we wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej w stanie faktycznym oraz stanowisku Wnioskodawcy w zakresie pytań 1 i 2) w ramach świadczenia usług, na podstawie przywołanej we wniosku umowy, stanowi dochód z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, osiągnięty ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy.

Ad. 4)

Zdaniem Wnioskodawcy, w świetle przedstawionego stanu faktycznego oraz przytoczonych regulacji prawnych, spełnia On wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w ramach prowadzonej przez niego działalności gospodarczej w myśl art. 30ca ust. 1 omawianej ustawy. Podstawę opodatkowania stanowi dla niego suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym ustalona jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej i wskaźnika obliczonego wg wzoru z art. 30ca ust. 4 ustawy, zaś kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o którym mowa w art. 30ca ust. 2 jest dla niego autorskie prawo do programu komputerowego (podlegające ochronie prawnej), o którym mowa w art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 1426 ze zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej - oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Stosownie do art. 5a pkt 39 przez badania naukowe rozumieć należy:

badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2020 r. poz. 85),
badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Ilekroć w ustawie mowa jest o pracach rozwojowych - oznacza to prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Zgodnie z art. 4 ust. 3 tej ustawy, prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Przenosząc powyższe na grunt rozpatrywanej sprawy, należy wyraźnie podkreślić, że w celu stwierdzenia, czy Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową, należy przeprowadzić analizę nakierowaną na zidentyfikowanie przejawów działalności gospodarczej, które mogą zostać uznane za działalność badawczo-rozwojową (tj. tych aktywności podatnika, które spełniają definicję wskazaną w art. 5a pkt 38 ww. ustawy).

Z ustawowej definicji zawartej w regulacjach ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną (działalność) w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 tej ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z zakresu ulgi na działalność badawczo-rozwojową tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Z przedstawionych we wniosku okoliczności wynika, że obecnie Wnioskodawca w ramach prowadzonej działalności gospodarczej świadczy usługi programistyczne.

Jak wskazano we wniosku prowadzona przez Wnioskodawcę działalność nosi cechy działalności wykonywanej w sposób systematyczny, tj. w sposób uporządkowany, zaplanowany, metodyczny, według pewnego systemu, na podstawie przygotowanego harmonogramu prac z przyjęciem określonego celu do osiągnięcia. Owa systematyczność w świadczeniu przez Wnioskodawcę usług polega na tym, że w ramach każdego projektu jaki realizuje w ramach umowy, ustala On ze zleceniodawcą cel, jaki ma zostać osiągnięty w wyniku jego pracy twórczej, następnie przyjmuję harmonogram czynności zmierzających do osiągnięcia tego celu, aby korzystając ze swojej wiedzy, umiejętności i doświadczenia zawodowego, sięgając po dostępne aktualnie zasoby, doprowadzić do uzyskania założonego celu. W ramach swojej działalności Wnioskodawca nie dokonuje rutynowych ani okresowych zmian czy korekt oprogramowania. Jako przedsiębiorca świadczący usługi w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawca ponosi pełną odpowiedzialność za rezultaty oraz sposób realizacji umowy oraz ryzyko gospodarcze swojej działalności.

Wnioskodawca wskazuje również, że podejmowana bezpośrednio przez Niego działalność, w okresie którego dotyczy wniosek, w zakresie opisanych usług programistycznych, w wyniku których powstały/powstają i będą powstawać programy komputerowe/oprogramowanie była/jest i będzie działalnością twórczą.

Co istotne w niniejszej sprawie, Wnioskodawca w treści wniosku wskazał wprost, że prowadzona przez Niego działalność obejmuje nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów i usług.

Powyższe stwierdzenie Wnioskodawcy wyczerpuje co do zasady wszystkie elementy składowe definicji prac rozwojowych zawartej w powołanym powyżej art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Z opisu sprawy wynika więc, że zostały spełnione ustawowe przesłanki uznania prowadzonej przez Wnioskodawcę i opisanej we wniosku działalności w zakresie tworzenia, rozwijania oraz ulepszania programów komputerowych i ich części za działalność badawczo-rozwojową w rozumieniu art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb. Ustawa ta wprowadziła do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz do ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych korzystne rozwiązanie podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej (tzw. IP BOX).

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej (czyli tzw. kwalifikowanymi IP) są:

patent,
prawo ochronne na wzór użytkowy,
prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432),
autorskie prawo do programu komputerowego

podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.).

Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Wyeksponować trzeba w tym miejscu, że stosownie do ust. 4 art. 30ca tej ustawy wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) x 1,3
(a + b + c+d)

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Ww. wzór służy do obliczenia tzw. wskaźnika nexus, którym zostanie przemnożony powyższy dochód.

Przyjęto bowiem, że dochody z kwalifikowanego IP mogą być opodatkowane na preferencyjnych zasadach w takim zakresie, w jakim kwalifikowane IP wytwarza dochody w efekcie prac badawczo-rozwojowych prowadzonych przez podatnika. Innymi słowy, skorzystanie z preferencji IP Box jest możliwe w sytuacji występowania związku między dochodem kwalifikującym się do preferencji a kosztami faktycznie poniesionymi w celu jego uzyskania. Do stosowania preferencji IP Box niezbędne będzie więc wyliczenie, jaka część dochodów z kwalifikowanego IP ma związek z pracami badawczo-rozwojowymi.

Stosownie do art. 30ca ust. 6 tej ustaw w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Ponadto należy wskazać, że podatnik, który ma zamiar skorzystać z ww. preferencji jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

Zgodnie bowiem z art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Na podstawie art. 30cb ust. 2 ww. ustawy podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Wyeksponować trzeba również, że zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy zamierzają opodatkować kwalifikowane dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia na bieżąco wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów.

Z okoliczności sprawy wynika, że w ramach usług programistycznych świadczonych przez Wnioskdoawcę na rzecz X S.A., na które składają się tworzenie innowacyjnych kodów źródłowych, rozbudowywanie i optymalizowanie kodów źródłowych programów - które to czynności nigdy nie mają charakteru rutynowych ani okresowych - oraz projektowanie i tworzenie architektury programów informatycznych, każdorazowo tworzone były/są i będą bezpośrednio przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej bezpośrednio przez Niego działalności mającej charakter działalności badawczo-rozwojowej, programy komputerowe lub ich części, powstające także poprzez ulepszenie i rozwijanie oprogramowania, do których prawa autorskie podlegające ochronie prawnej, określonej w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych przenosił On oraz będzie przenosić za wynagrodzeniem na kontrahenta. Przeniesienie każdego z majątkowych praw autorskich do wytworzonego przez Wnioskodawcę programu komputerowego następuje zgodnie z wymogami przewidzianymi w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w tym z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Na gruncie rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że prawa autorskie do tworzonych w ramach bezpośrednio prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności badawczo-rozwojowej programów komputerowych i ich części (w tym powstające także poprzez ulepszenie i rozwijanie oprogramowania), podlegających ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych – w zakresie w jakim stanowią nowe i indywidualne rozwiązania będące bezpośrednim efektem jego prac badawczo-rozwojowych – są kwalifikowanym IP w rozumieniu art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wynika z treści wniosku, w okresie, którego dotyczy wniosek Wnioskodawca uzyskiwał i będzie uzyskiwać przychody ze sprzedaży praw autorskich do programów komputerowych lub ich części, podlegających ochronie prawnej, o której mowa w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Z treści wniosku wynika więc, w okresie którego dotyczy wniosek Wnioskodawca uzyskiwał i będzie uzyskiwać dochody, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a więc dochody ze sprzedaży kwalifikowanych IP.

Co istotne, Wnioskodawca wskazał, że prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów, a od 1 stycznia 2021 roku prowadzi odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów szczegółową ewidencję w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.

Jak wynika z powyższych informacji, prowadzona ewidencja zawiera więc wszelkie elementy wskazane ustawowo w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i dzięki niej możliwe jest wyodrębnienie wszystkich kategorii tam wskazanych. Wnioskodawca prowadzi taką ewidencję od początku 2021 r., za który to rok po raz pierwszy chciałby skorzystać z omawianej preferencji podatkowej.

W konsekwencji, jak słusznie wskazuje Wnioskodawca, spełnia On wszystkie wymagania ustawowe dotyczące możliwości skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od kwalifikowanego dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Reasumując, stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zastrzec należy jednak, że tutejszy organ nie dokonał oceny tej części stanowiska Wnioskodawcy, która wykracza poza treść i zakres sformułowanych pytań. Innymi słowy, interpretacja indywidualna przepisów prawa podatkowego dotyczy wyłącznie oceny stanowiska Wnioskodawcy w kwestii będącej przedmiotem sformułowanych zapytań.

W szczególności nie dokonano oceny, czy prowadzana przez Wnioskodawcę działalność spełnia kryteria prac rozwojowych, co było elementem przedstawionych we wniosku okoliczności.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu zaistnienia zdarzenia i w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin