Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.369.2021.2.KOM
z 6 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 20 maja 2021 r. (data wpływu 10 czerwca 2021 r.), uzupełnionym pismem z 26 lipca 2021 r. (data wpływu 3 sierpnia 2021 r.) będącym odpowiedzią na wezwanie Organu z 15 lipca 2021 r. znak 0114-KDIP1-1.4012.369.2021.1.KOM, o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, że czynności zarządcze wykonywane przez Menadżera na podstawie zawartego ze Spółką kontraktu menadżerskiego nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

10 czerwca 2021 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie uznania, że czynności zarządcze wykonywane przez Menadżera na podstawie zawartego ze Spółką kontraktu menadżerskiego nie podlegają opodatkowaniu podatkiem VAT.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawczyni (dalej: Menadżer, Strona, Zarządzający) dotychczas pełniła funkcję Prezesa Zarządu w A. Sp. z o.o. we […], na podstawie umowy o pracę i otrzymała propozycję zawarcia z ww. Spółką kontraktu menadżerskiego (dalej: kontrakt menedżerski).

Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną, nieprowadzącą działalności gospodarczej i nie jest podatnikiem VAT. Strona pełni funkcję Prezesa Zarządu Spółki.

Na mocy postanowień kontraktu menedżerskiego Spółka ma powierzyć stronie prowadzenie spraw Spółki oraz sprawowanie zarządu strategicznego nad przedsiębiorstwem Spółki. W zakresie nieuregulowanym w kontrakcie, prawa i obowiązki Menedżera wobec Spółki będą określały obowiązujące przepisy prawa, w szczególności przepisy Kodeksu spółek handlowych, jak również postanowienia umowy Spółki oraz uchwały zgromadzenia wspólników.

Zakres zarządzania Spółką obejmować będzie jej reprezentowanie oraz prowadzenie wszystkich spraw zarządzanego podmiotu.

Zgodnie z treścią kontraktu menedżerskiego, Zarządzający będzie korzystać w pełni z infrastruktury Spółki, w tym z wszelkich niezbędnych narzędzi, które zostaną zapewnione przez Spółkę.

Menedżer zobowiązany będzie wykonywać obowiązki wynikające z kontraktu w miejscach, jakich będzie wymagał interes Spółki lub rodzaj obowiązków, w tym również poza siedzibą Spółki. Spółka zobowiązana będzie zwracać Menedżerowi uzasadnione i udokumentowane wydatki poniesione przez Menedżera w celu wykonania obowiązków wynikających z kontraktu.

Kontrakt menedżerski określać będzie wynagrodzenie Zarządzającego jako wynagrodzenie podstawowe i wynagrodzenie prowizyjne, uzależnione od wyników sprzedaży Spółki.

Menadżerowi będzie przysługiwało prawo do przerwy w wykonywaniu czynności zarządzania Spółką w wymiarze do 26 dni roboczych w roku bez utraty wynagrodzenia. Zarządzający nie będzie świadczył jakichkolwiek usług, ani też pracy na rzecz podmiotu innego niż Spółka bezpośrednio lub pośrednio jakichkolwiek czynności faktycznych lub prawnych, które mogłyby być uznane za działalność konkurencyjną. Umowa zostanie zawarta na czas określony.

Kontrakt będzie określał, że za niewykonanie lub nienależyte wykonanie obowiązków wynikających z kontraktu, w szczególności za zawinione niedochowanie należytej staranności, Menedżer ponosić będzie odpowiedzialność na zasadach określonych w Kodeksie cywilnym i przepisach Kodeksu spółek handlowych.

Menedżer nie będzie ponosił odpowiedzialności za działanie w granicach dopuszczalnego i skalkulowanego ryzyka gospodarczego. Na podstawie i na warunkach przewidzianych w odrębnej umowie ubezpieczenia, zawartej przez Spółkę z ubezpieczycielem, Menedżer zostanie ubezpieczony na czas trwania kontraktu od odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone Spółce i osobom trzecim działając w imieniu Spółki, wskutek niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków wynikających z kontraktu. Warunki ubezpieczenia zostaną określone przez Wspólników.

Z zaproponowanych warunków wykonywania umowy nie wynika, że Strona dysponuje niezależnością i samodzielnością w działaniu pozwalającą na uznanie, iż działa jako profesjonalny podmiot prowadzący działalność gospodarczą.

W szczególności Menadżer będzie zobowiązany do uzyskiwania zgody wspólników w kluczowych kwestiach dotyczących działalności Spółki, w szczególności w przypadku zmian strategii marketingowej, kanałów dystrybucji itp.

Strona nie posiada udziałów w Spółce, lecz pełni funkcję Prezesa Zarządu ze względu na wykształcenie i wiedzę.

Ryzyko gospodarcze i ekonomiczne za czynności wykonywane przez Menadżera ponosi Spółka, natomiast Strona może ponosić ewentualną odpowiedzialność korporacyjną oraz odszkodowawczą wobec Spółki. To Spółka jest odpowiedzialna wobec osób trzecich, za czynności podejmowane przez Zarząd w imieniu Spółki.

Strona jako Prezes zarządu Spółki wyraża oświadczenia w imieniu i na rzecz Spółki, w związku z czym występuje jako reprezentant Spółki.

W nadesłanym do wniosku uzupełnieniu Wnioskodawczyni wskazała, że:

1. Wynagrodzenie, które otrzyma z tytuły realizowania czynności na podstawie zawartego ze Spółką kontraktu menadżerskiego, będzie stanowiło przychód zaliczony do źródła przychodów określonego w art. 13 pkt 7 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.
   
2. Kontrakt menadżerski nie zostanie zawarty w związku z regulacjami ustawy z 9 czerwca 2016 r. o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami.
3. Wynagrodzenie prowizyjne przeznaczone do wypłaty wyliczane będzie corocznie po potrąceniu wynagrodzenia zasadniczego wypłaconego w danym roku, i będzie liczone jako 3,5% wartości obrotów osiągniętych przez Spółkę, przy czym jednocześnie kontrakt będzie przewidywał, że wysokość tego wynagrodzenia nie może przekroczyć określonego w umowie progu (około 200% rocznego wynagrodzenia zasadniczego).
   Wynagrodzenie prowizyjne nie będzie wypłacane, jeśli jego wysokość, liczona z uwzględnieniem uzgodnionego „procenta”, będzie równa bądź niższa od wynagrodzenia zasadniczego wypłaconego w ciągu danego roku.
   
4. W ramach zawartego kontraktu menadżerskiego Wnioskodawczyni będzie osobą zarządzającą infrastrukturą, personelem, całą organizacją wewnętrzną Spółki i jednocześnie będzie korzystała z niej w tym celu.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy czynności wykonywane przez Menadżera w ramach zaproponowanego kontraktu menedżerskiego będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Zdaniem Wnioskodawczym, czynności wykonywane przez nią na warunkach opisanego kontraktu nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT.

Menadżer, będący osobą fizyczną nieprowadząca działalności gospodarczej oraz niebędący podatnikiem VAT, działać będzie w pełni w ramach struktury Spółki, nie będzie ponosić kosztów swoich działań, a wynagrodzenie nie będzie uzależnione od ekonomicznego ryzyka.

Zarządzający działać będzie jedynie w imieniu i na rzecz zarządzanej Spółki, która zawiera umowy z klientami i to Spółka ponosi odpowiedzialność wobec osób trzecich.

Analiza obowiązków nałożonych na Menadżera w kontrakcie wskazuje, że są one zbliżone do stosunku pracy.

Obowiązki te tworzą stosunek podporządkowania, wynagrodzenia i odpowiedzialności. W związku z tym, Zarządzający nie będzie podatnikiem VAT, gdyż nie spełnia warunku samodzielności.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (...).

Pojęcie świadczenia usług ma bardzo szeroki zakres. Przez świadczenie należy rozumieć każde zachowanie, na które składać się może zarówno działanie (uczynienie, wykonanie czegoś na rzecz innej osoby), jak i zaniechanie, powstrzymanie się od działania (nieczynienie bądź też tolerowanie). Przy ocenie charakteru świadczenia jako usługi należy mieć na względzie, że ustawa o podatku od towarów i usług zalicza do grona usług każde świadczenie, które nie jest dostawą w myśl art. 7 tej ustawy. Należy jednak zaznaczyć, że usługą będzie tylko takie świadczenie, w przypadku którego istnieje bezpośredni konsument, odbiorca świadczenia odnoszący korzyść o charakterze majątkowym.

W związku z powyższym czynność podlega opodatkowaniu jedynie wówczas, gdy wykonywana jest w ramach umowy zobowiązaniowej, a jedna ze stron transakcji może zostać uznana za bezpośredniego beneficjenta tej czynności, przy czym związek pomiędzy otrzymywaną płatnością a świadczeniem na rzecz dokonującego płatności musi mieć charakter bezpośredni i na tyle wyraźny, aby można powiedzieć, że płatność następuje w zamian za to świadczenie.

Należy wskazać, że dana czynność stanowiąca świadczenie usług w rozumieniu art. 8 ust. 1 ustawy, była opodatkowana podatkiem od towarów i usług, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

Zgodnie z art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

W myśl art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Przy tym, na mocy art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy za wykonywaną samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 1, nie uznaje się czynności:

1. z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 12 ust. 1-6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych;
2. (uchylony);
3. z tytułu których przychody zostały wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeżeli z tytułu wykonania tych czynności osoby te są związane ze zlecającym wykonanie tych czynności prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie czynności i wykonującym zlecane czynności co do warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.
   
   

W myśl art. 13. Ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128) za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się:

1. (uchylony);
   
2. przychody z osobiście wykonywanej działalności artystycznej, literackiej, naukowej, trenerskiej, oświatowej i publicystycznej, w tym z tytułu udziału w konkursach z dziedziny nauki, kultury i sztuki oraz dziennikarstwa, jak również przychody z uprawiania sportu, stypendia sportowe przyznawane na podstawie odrębnych przepisów oraz przychody sędziów z tytułu prowadzenia zawodów sportowych;
3. przychody z działalności duchownych, osiągane z innego tytułu niż umowa o pracę;
4. przychody z działalności polskich arbitrów uczestniczących w procesach arbitrażowych z partnerami zagranicznymi;
   
5. przychody otrzymywane przez osoby wykonujące czynności związane z pełnieniem obowiązków społecznych lub obywatelskich, bez względu na sposób powoływania tych osób, nie wyłączając odszkodowania za utracony zarobek, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7;
6. przychody osób, którym organ władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, sąd lub prokurator, na podstawie właściwych przepisów, zlecił wykonanie określonych czynności, a zwłaszcza przychody biegłych w postępowaniu sądowym, dochodzeniowym i administracyjnym oraz płatników, z zastrzeżeniem art. 14 ust. 2 pkt 10, i inkasentów należności publicznoprawnych, a także przychody z tytułu udziału w komisjach powoływanych przez organy władzy lub administracji państwowej albo samorządowej, z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 9;
   
7. przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych;
   7a) przychody otrzymywane przez członków Rady Mediów Narodowych;
8. przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od:
   1. osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
      
   2. właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością
      
   3. przedsiębiorstwa w spadku
   - z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9;
   
9. przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.
   
   

Użycie słowa „samodzielnie” w kontekście art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, wyklucza opodatkowanie pracowników i innych osób, o ile są one związane z pracodawcą przez umowę o pracę lub inny stosunek prawny tworzący więzi (stosunek podporządkowania) między pracodawcą a pracownikiem co do (w zakresie) warunków pracy, wynagrodzenia i odpowiedzialności pracodawcy.

Oznacza to, że przychody z tytułu wykonywanych czynności nie tylko powinny być wymienione w art. 13 pkt 2-9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, lecz także spełnione muszą zostać pozostałe kryteria przedmiotowe określające m.in. czy działanie usługodawcy odbywa się na warunkach ryzyka gospodarczego, a tym samym kto ponosi odpowiedzialność za wykonane usługi. Nie stanowią bowiem samodzielnej działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług, tylko i wyłącznie te czynności, gdy pomiędzy zlecającym ich wykonanie i wykonującym zlecone czynności istnieją więzy tworzące stosunek prawny w zakresie warunków wykonywania tych czynności, wynagrodzenia i odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Zagadnienie dotyczące samodzielności było przedmiotem rozważań Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej(orzeczenia w sprawie C-202/90 Ayuntamiento de Sevilla przeciwko Recaudadores de Tributos de las Zonas primerav. segunda, C-235/85 Komisja Wspólnot Europejskich przeciwko Królestwu Niderlandów). TSUE w ww. orzeczeniach wskazał, że za samodzielną nie będzie mogła być uznana działalność gospodarcza, która wykonywana jest przy wykorzystaniu infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na rzecz którego jest prowadzona, nie powoduje żadnego ryzyka ekonomicznego po stronie usługodawcy, a nadto nie powoduje odpowiedzialności usługodawcy wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością.

Ponadto, zgodnie z opinią RG M.G. Tesauro z 4 czerwca 1991 r. do sprawy C-202/90, co się tyczy warunków pracy należy przeanalizować czy pracownik jest niejako zintegrowany z organizacją pracodawcy (...) czy i w jakim zakresie może swobodnie zorganizować swoją działalność. Jest oczywistym, że możliwość swobodnego zorganizowania (wybór współpracowników, struktury niezbędne do wykonywania zadań, godziny pracy), jak też brak zintegrowania w przedsiębiorstwie czy w administracji stanowią elementy typowe dla działalności wykonywanej w sposób samodzielny. Jednakże poddanie się niektórym dyrektywom jak też pewnej kontroli czy władzy dyscyplinarnej pracodawcy, które odnajdujemy również w stosunku pracy nie wykluczają charakteru samodzielnego działalności. Co się tyczy warunków wynagrodzenia, okoliczność, że wynagrodzenie (także to określone ustawą) jest proporcjonalne do usług i charakter przypadkowy, który z tego wynika stanowią jasne wskaźniki istnienia stosunku samodzielnej pracy. Nie ma wątpliwości, że ryzyko w ramach stosunku pracy podporządkowanej spoczywa tylko na pracodawcy. W zakresie odpowiedzialności wskazano, że należy badać czy pracownik jest odpowiedzialny wobec osób trzecich za czynności i działania, które można mu przypisać (pkt 6).

Z kolei w wyroku z 18 października 2007 r. sprawa C-355/06 J.A. van der Steen, Trybunał wskazał, że osoba fizyczna, która wykonuje wszystkie prace w imieniu i na rachunek spółki na podstawie umowy o pracę wiążącej ją z tą spółką, będąc ponadto jedynym wspólnikiem, zarządzającym i członkiem personelu pracowniczego tej spółki, sama nie jest podatnikiem. Uznano bowiem, że istnieje stosunek podporządkowania pomiędzy ww. obydwoma zainteresowanymi podmiotami. J.A. van der Steen, świadcząc usługi jako pracownik, nie działał we własnym imieniu, na własny rachunek lub na własną odpowiedzialność, lecz na rachunek i na odpowiedzialność spółki, która ponosiła de facto ryzyko gospodarcze – zawierała umowy z klientami i wykonywała na ich rzecz usługi o charakterze gospodarczym.

Dokonując więc wykładni analizowanego art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy należy wskazać, że za niespełniające warunku samodzielności należy uznać czynności prawne zawarte między podmiotami, które w swej istocie zbliżone są do umowy o pracę kreujące stosunek podporządkowania co się tyczy warunków pracy, wynagrodzenia i odpowiedzialności wobec osób trzecich. Powyższe potwierdza również uchwała NSA z 12 stycznia 2009 r. w sprawie sygn. akt I FPS 3/08, w której wskazano, że za samodzielną działalność nie będzie mogła zostać uznana działalność, która jest stosunkiem pracy lub stosunkiem do niego bardzo zbliżonym, ponieważ wykonywana jest przy wykorzystaniu infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na rzecz którego jest prowadzona, nie powoduje żadnego ryzyka ekonomicznego po stronie usługodawcy, a nadto nie powoduje odpowiedzialności usługodawcy wobec osób trzecich za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością.

Wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą kwestii uznania, czy czynności wykonywane przez Menadżera na podstawie zaproponowanego kontraktu menadżerskiego będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT.

Z wniosku wynika, że Wnioskodawczyni dotychczas pełniła funkcję Prezesa Zarządu w Spółce z o.o. na podstawie umowy o pracę i otrzymała propozycję zawarcia z ww. Spółką kontraktu menadżerskiego. Wnioskodawczyni jest osobą fizyczną, nieprowadzącą działalności gospodarczej i nie jest podatnikiem VAT. Strona pełni funkcję Prezesa Zarządu Spółki.

Wynagrodzenie, które otrzyma z tytuły realizowania czynności na podstawie zawartego ze Spółką kontraktu menadżerskiego, będzie stanowiło przychód zaliczony do źródła przychodów określonego w art. 13 pkt 7 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Kontrakt menadżerski nie zostanie zawarty w związku z regulacjami ustawy z 9 czerwca 2016 r. o zasadach kształtowania wynagrodzeń osób kierujących niektórymi spółkami.

Mając powyższe na uwadze, należy dokonać analizy, czy z proponowanego kontraktu menadżerskiego, jaki zostanie zawarty pomiędzy Spółką i Wnioskodawczynią, będzie wynikało spełnienie wszystkich trzech warunków wynikających z przepisu art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, a mianowicie co do:

• warunków wykonywania tych czynności (warunek pierwszy) oraz
• wynagrodzenia (warunek drugi) oraz
• odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich (warunek trzeci).

Warunek pierwszy – warunki wykonywania czynności

Odnośnie warunków wykonywania czynności należy wskazać, że co do zasady w istotę typowej umowy cywilnoprawnej, której przedmiotem jest zarządzanie spółką przez osobę fizyczną (zobowiązaną do osobistego świadczenia), wpisane jest wykorzystywanie infrastruktury i organizacji wewnętrznej tej spółki (osoba taka zarządza tą infrastrukturą, personelem, całą organizacją i jednocześnie korzysta z niej w tym celu).

Jak wskazał NSA w wyroku z 30 września 2014 r., sygn. akt I FSK 1479/13 za samodzielnie wykonywaną działalność gospodarczą „(...) nie będzie mogła zostać uznana działalność gospodarcza, która wykonywana jest z wykorzystaniem infrastruktury i organizacji wewnętrznej podmiotu, na rzecz którego jest prowadzona (...)”.

Z opisu sprawy wynika, że Spółka zamierza zawrzeć z Wnioskodawczynią (Menadżerem) – kontrakt menadżerski, w ramach którego Wnioskodawczyni zostanie powierzone stanowisko menadżerskie.

W ramach zawartego kontraktu menadżerskiego Wnioskodawczyni będzie osobą zarządzającą infrastrukturą, personelem, całą organizacją wewnętrzną Spółki i jednocześnie będzie korzystała z niej w tym celu.

Przedmiotem wskazanego kontraktu menadżerskiego ma być wykonywanie przez Wnioskodawczynię (Menedżera) na rzecz Spółki czynności zarządczych, na które składają się w szczególności:

• prowadzenie spraw Spółki,
• sprawowanie zarządu strategicznego nad przedsiębiorstwem Spółki,
• reprezentowanie oraz prowadzenie wszystkich spraw zarządzanego podmiotu.

Wnioskodawczyni (Menedżer) będzie wykonywała czynności zarządcze korzystając w pełni z infrastruktury Spółki, w tym z wszelkich niezbędnych narzędzi, które zostaną zapewnione przez Spółkę. Menedżer zobowiązany będzie wykonywać obowiązki wynikające z kontraktu w miejscach, jakich będzie wymagał interes Spółki lub rodzaj obowiązków, w tym również poza siedzibą Spółki. Spółka zobowiązana będzie zwracać Menedżerowi uzasadnione i udokumentowane wydatki poniesione przez Menedżera w celu wykonania obowiązków wynikających z kontraktu. Ponadto, z zaproponowanych warunków wykonywania umowy nie wynika, że Menadżer dysponuje niezależnością i samodzielnością w działaniu pozwalającą na uznanie, iż działa jako profesjonalny podmiot prowadzący działalność gospodarczą.

W szczególności Menadżer będzie zobowiązany do uzyskiwania zgody wspólników w kluczowych kwestiach dotyczących działalności Spółki, w szczególności w przypadku zmian strategii marketingowej, kanałów dystrybucji itp.

Powyższe potwierdza więc charakter (przemawiający za brakiem samodzielności w rozumieniu VAT) takiego stosunku prawnego.

W tym kontekście należy zauważyć, że wykorzystywanie infrastruktury technicznej, sprzętu, oprogramowania Spółki powoduje, że Menadżer nie ponosi również w tym zakresie ryzyka ekonomicznego (co ma ścisły związek z tym, jak kształtuje się wynagrodzenie – warunek drugi).

Warunek drugi – wynagrodzenie

Skoro umowa przewiduje, że Wnioskodawczyni będzie korzystała z infrastruktury i organizacji wewnętrznej Spółki (spełniony pierwszy warunek), ustalenie, że warunek drugi jest spełniony w praktyce sprowadza się do weryfikacji, czy Wnioskodawczyni otrzyma stałe wynagrodzenie. Jeżeli Menadżer otrzymuje stałe wynagrodzenie nie można mówić o ponoszeniu ryzyka ekonomicznego przez Menadżera.

Ze złożonego wniosku wynika, że kontrakt menedżerski określać będzie wynagrodzenie Zarządzającego jako wynagrodzenie podstawowe i wynagrodzenie prowizyjne, uzależnione od wyników sprzedaży Spółki. Wynagrodzenie prowizyjne przeznaczone do wypłaty wyliczane będzie corocznie po potrąceniu wynagrodzenia zasadniczego wypłaconego w danym roku, i będzie liczone jako 3,5% wartości obrotów osiągniętych przez Spółkę, przy czym jednocześnie kontrakt będzie przewidywał, że wysokość tego wynagrodzenia nie może przekroczyć określonego w umowie progu (około 200% rocznego wynagrodzenia zasadniczego).

Wynagrodzenie prowizyjne nie będzie wypłacane, jeśli jego wysokość, liczona z uwzględnieniem uzgodnionego „procenta”, będzie równa bądź niższa od wynagrodzenia zasadniczego wypłaconego w ciągu danego roku.

Menadżerowi będzie przysługiwało prawo do przerwy w wykonywaniu czynności zarządzania Spółką w wymiarze do 26 dni roboczych w roku bez utraty wynagrodzenia.

Mając powyższe na uwadze należy stwierdzić, że warunek dotyczący wynagrodzenia jest spełniony, ponieważ jak wskazano w opisie sprawy, Menadżerowi będzie przysługiwało wynagrodzenie składające się z części podstawowej i prowizyjnej, uzależnionej od wyników sprzedaży Spółki.

Kolejny – trzeci warunek – dotyczy odpowiedzialności zlecającego wobec osób trzecich

Warunek będzie spełniony, jeżeli zgodnie z umową odpowiedzialność jest po stronie spółki, a nie po stronie faktycznego wykonawcy (zarządzającego), co wyklucza samodzielny charakter jego działalności. Warunek będzie spełniony, gdy dana umowa nie przewiduje (nie wprowadza) takiej odpowiedzialności.

Bez znaczenia pozostaje w tym kontekście odpowiedzialność zarządzającego wynikająca z bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa, w tym w szczególności odpowiedzialność członków zarządu wynikająca z przepisów Kodeksu spółek handlowych.

Mając na uwadze powyższe, należy uznać, że jeżeli umowa cywilnoprawna (stosunek prawny) przewiduje odpowiedzialność zarządzającego wobec osób trzecich (za szkody wyrządzone w związku z prowadzoną działalnością, przy czym odpowiedzialność ta jest niezależna od odpowiedzialności zarządzającego, którą ponosi on – z tytułu pełnienia funkcji członka zarządu – na podstawie bezwzględnie obowiązujących przepisów prawa, np. Kodeksu spółek handlowych) wskazany warunek nie jest spełniony.

Odpowiednio, jeżeli dana umowa nie przewiduje (nie wprowadza) takiej odpowiedzialności (a w przypadku braku jej uregulowania w umowie nie można jej domniemywać), należy uznać, że wskazany warunek jest spełniony.

Z okoliczności sprawy wynika, że kontrakt będzie określał, iż za niewykonanie lub nienależyte wykonanie obowiązków wynikających z kontraktu, w szczególności za zawinione niedochowanie należytej staranności, Menedżer ponosić będzie odpowiedzialność na zasadach określonych w Kodeksie cywilnym i przepisach Kodeksu spółek handlowych.

Menedżer nie będzie ponosił odpowiedzialności za działanie w granicach dopuszczalnego i skalkulowanego ryzyka gospodarczego. Na podstawie i na warunkach przewidzianych w odrębnej umowie ubezpieczenia, zawartej przez Spółkę z ubezpieczycielem, Menedżer zostanie ubezpieczony na czas trwania kontraktu od odpowiedzialności cywilnej za szkody wyrządzone Spółce i osobom trzecim działając w imieniu Spółki, wskutek niewykonania lub nienależytego wykonania obowiązków wynikających z kontraktu. Warunki ubezpieczenia zostaną określone przez Wspólników. Ryzyko gospodarcze i ekonomiczne za czynności wykonywane przez Menadżera ponosi Spółka, natomiast Strona może ponosić ewentualną odpowiedzialność korporacyjną oraz odszkodowawczą wobec Spółki. To Spółka jest odpowiedzialna wobec osób trzecich, za czynności podejmowane przez Zarząd w imieniu Spółki.

Analiza powyższego opisu sprawy w kontekście przywołanych przepisów prawa, prowadzi do wniosku, że Menadżer wykonując czynności zarządcze na rzecz Spółki, w ramach zawartego kontraktu menadżerskiego nie będzie samodzielnie wykonywał działalności gospodarczej, w rozumieniu ustawy o VAT.

W przedmiotowej sprawie Menadżer (Wnioskodawczyni) w ramach zawartego kontraktu menadżerskiego związany będzie prawnymi więzami tworzącymi stosunek prawny pomiędzy zlecającym wykonanie i wykonującym zlecane czynności co do:

• warunków wykonywania tych czynności oraz
• wynagrodzenia oraz
• odpowiedzialności zlecającego wykonanie tych czynności wobec osób trzecich.

Zatem spełnione będą wszystkie trzy warunki, które nie pozwalają uznać Menadżera (Wnioskodawczyni) z tytułu zawarcia kontraktu menadżerskiego za podatnika podatku VAT.

W konsekwencji, czynności zarządcze świadczone przez Menadżera na rzecz Spółki w ramach zaproponowanego kontraktu menadżerskiego nie będą stanowić samodzielnie wykonywanej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 1 w związku z art. 15 ust. 3 pkt 3 ustawy, a tym samym – Menadżer (Wnioskodawczyni) nie będzie z tego tytułu podatnikiem podatku od towarów i usług. W związku z powyższym wynagrodzenie Menadżera w ramach zawartego kontraktu menadżerskiego nie będzie podlegało opodatkowaniu podatkiem VAT.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawczyni należy uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego).

Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Świętego Mikołaja 78-79, 50-126 Wrocław, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.