Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-2.4012.426.2021.1.MŻA
z 6 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 11 czerwca 2021 r. (data wpływu 16 czerwca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizacją inwestycji – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

16 czerwca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w odliczenia podatku VAT naliczonego w związku z realizacją inwestycji oraz ustalenia podstawy opodatkowania.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Gmina (…) posiada osobowość prawną i jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Od 1 stycznia 2017 roku w ramach centralizacji rozlicza się wraz z swoimi jednostkami organizacyjnymi. Gmina przystąpiła do realizacji inwestycji pn. „(…)”. Przedmiot zamówienia obejmuje: rozbudowę budynku Szkoły Podstawowej w (…) ul. (…), o budynek przedszkola w (…). Projektowany budynek przedszkola stanowi rozbudowę Szkoły Podstawowej na Zespół Szkolno-Przedszkolny i będzie połączony za pomocą łącznika z istniejącą szkołą tworząc Zespół Szkolno-Przedszkolny. Zakres zadania obejmuje również wykonanie utwardzenia z drogą wewnętrzną, w tym drogi pożarowej, 10 miejsc postojowych, chodników, wiaty śmietnikowej, placu zabaw. Dodatkowo nowe ogrodzenie wokół działki oraz wokół placu zabaw, przewidziano także wykonanie elementów małej architektury, tj. ławek i koszy na śmieci. Gmina nie będzie prowadzić żadnej działalności opodatkowanej na obiekcie będącym przedmiotem projektu, będzie utrzymywać budynek przedszkola w którym będą realizowane zadania wynikające z ustawy z 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2020 r. poz. 1327). Przedmiotowy budynek przedszkola będzie dwukondygnacyjny, niepodpiwniczony. Ilość klatek schodowych - 1; Liczba kondygnacji nadziemnych - 2; Liczba kondygnacji podziemnych - 0, wykonany będzie w technologii tradycyjnej murowanej. Budynek będzie miał zapewniony dostęp dla osób niepełnosprawnych poprzez odpowiednio wyprofilowane chodniki przed wejściami, pochylnię dla niepełnosprawnych przed wejściem głównym oraz wewnętrzny dźwig osobowy. Do projektowanego budynku wykonane zostaną nowe przyłącza wody, przyłącze gazu, przyłącze energii elektrycznej oraz instalacje zewnętrzne kanalizacji deszczowej i sanitarnej oraz zewnętrzne oświetlenie terenu.

Na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że odliczyć można podatek naliczony związany z transakcjami, których następstwem jest określenie podatku należnego. Wybudowany budynek przedszkola nie będzie służył działalności opodatkowanej, będą w nim realizowane zadania związane z wychowaniem przedszkolnym oraz stołówka obsługująca dzieci przedszkolne i szkolne. Łącznik który będzie wybudowany w ramach inwestycji ma za zadanie utrzymanie ciągu komunikacyjnego pomiędzy dwoma oddziałami.

W związku z powyższym działalność prowadzona w wybudowanym obiekcie nie będzie podlegała opodatkowaniu.

Z wydatków związanych z realizacją inwestycji Gmina nie będzie odliczać podatku VAT tym samym nie będzie pomniejszać podatku należnego o naliczony.

Po zrealizowaniu projektu Gmina (…) będzie utrzymywać budynek przedszkola, który nie będzie służyć czynnościom opodatkowanym, a zadania w nim realizowane wynikają z ustawowy z 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2020 r. poz. 1327) Gmina otrzymała dofinansowanie do realizacji niniejszego zadania z Rządowego Funduszu Inwestycji Lokalnej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gminie (…) w odniesieniu do inwestycji „(…)” przysługuje prawo do odliczenia w całości lub części podatku VAT w związku z realizacją inwestycji, a więc czy Gminie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?

Zdaniem Wnioskodawcy w odniesieniu do zdarzenia „(…)” Gminie nie przysługuje prawo do odliczenia w całości lub części podatku VAT, ponieważ ww. inwestycja nie będzie wykorzystywana do prowadzenia działalności opodatkowanej w zakresie, w którym Gmina jest podatnikiem VAT. Brak powiązania dla zakupu towarów i usług związanych z realizacją przedmiotowej inwestycji (podatku naliczonego) z wykorzystaniem ich do wykonywania czynności opodatkowanych. Tym samym Gmina realizując projekt opisany szczegółowo w niniejszym wniosku nie ma podstaw do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego – jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.), zwanej dalej ustawą. W świetle tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
   
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z powyższych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 cyt. ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 tej ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 15 ust. 2 cyt. ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast z art. 15 ust. 6 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, wynika, że nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z 11 grudnia 2006 r., Nr 347 str. 1, ze zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższych przepisów, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

• podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz
  

• podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.
  
  
  

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2021 r., poz. 1372) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Jak stanowi art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Należy wskazać, że w myśl art. 7 ust. 1 pkt 8 i pkt 15 ww. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy:

• edukacji publicznej,
• utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. czynności, które realizują na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Zatem, Gmina, wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 ustawy, działa w charakterze podatnika podatku VAT.

Natomiast zadania realizowane przez Gminę, wskazane w art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, tj. zadania własne nałożone na gminę na podstawie odrębnych przepisów, nie stanowią działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina posiada osobowość prawną i jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. Od 1 stycznia 2017 roku w ramach centralizacji rozlicza się wraz z swoimi jednostkami organizacyjnymi. Gmina przystąpiła do realizacji inwestycji pn. „(…)”. Projektowany budynek przedszkola stanowi rozbudowę Szkoły Podstawowej na Zespół Szkolno-Przedszkolny i będzie połączony za pomocą łącznika z istniejącą szkołą tworząc Zespół Szkolno-Przedszkolny. Zakres zadania obejmuje również wykonanie utwardzenia z drogą wewnętrzną, w tym drogi pożarowej, 10 miejsc postojowych, chodników, wiaty śmietnikowej, placu zabaw. Dodatkowo nowe ogrodzenie wokół działki oraz wokół placu zabaw, przewidziano także wykonanie elementów małej architektury, tj. ławek i koszy na śmieci. Gmina nie będzie prowadzić żadnej działalności opodatkowanej na obiekcie będącym przedmiotem projektu, będzie utrzymywać budynek przedszkola w którym będą realizowane zadania wynikające z ustawy z 7 września 1991 r. o systemie oświaty (Dz. U. z 2020 r. poz. 1327).

Wybudowany budynek przedszkola nie będzie służył działalności opodatkowanej, będą w nim realizowane zadania związane z wychowaniem przedszkolnym oraz stołówka obsługująca dzieci przedszkolne i szkolne. Łącznik który będzie wybudowany w ramach inwestycji ma za zadanie utrzymanie ciągu komunikacyjnego pomiędzy dwoma oddziałami.

W związku z powyższym działalność prowadzona w wybudowanym obiekcie nie będzie podlegała opodatkowaniu.

Z wydatków związanych z realizacją inwestycji Gmina nie będzie odliczać podatku VAT tym samym nie będzie pomniejszać podatku należnego o naliczony.

Po zrealizowaniu projektu Gmina (…) będzie utrzymywać budynek przedszkola, który nie będzie służyć czynnościom opodatkowanym, a zadania w nim realizowane wynikają z ustawowy z 7 września 1991 r. o systemie oświaty. Gmina otrzymała dofinansowanie do realizacji niniejszego zadania z Rządowego Funduszu Inwestycji Lokalnej.

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy w odniesieniu do inwestycji „(…)” Gminie przysługuje prawo do odliczenia w całości lub części podatku VAT, a więc czy Gminie przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego nie jest spełniony, ponieważ – jak wskazał Wnioskodawca – Gmina nie będzie prowadzić żadnej działalności opodatkowanej na obiekcie będącym przedmiotem projektu. Wybudowany budynek przedszkola nie będzie służył działalności opodatkowanej, będą w nim realizowane zadania związane z wychowaniem przedszkolnym oraz stołówka obsługująca dzieci przedszkolne i szkolne.

W konsekwencji, Gmina nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego od poniesionych wydatków na realizację inwestycji pn. „(…)”. Z wniosku wynika, że nie zostanie spełniona podstawowa przesłanka warunkująca prawo do odliczenia podatku naliczonego (wskazana w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług), jaką jest związek nabywanych towarów i usług z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zastrzec należy, że niniejsza interpretacja indywidualna dotyczy pytania nr 1 wniosku. W zakresie pytania nr 2 wniosku zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (…), ul. (…) za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.