Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT2.4011.434.2021.3.ŁS
z 31 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 oraz art. 14r ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko przedstawione we wniosku z dnia 9 czerwca 2021 r. (data wpływu 15 czerwca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy o zarządzanie – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 czerwca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umowy o zarządzanie.

We wniosku złożonym przez:

• Zainteresowanego będącego stroną postępowania:
  
  R. Spółka z o. o., …,
  
  
• Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania:
  
  Pana R. W., …,

przedstawiono następujący opis stanu faktycznego:

Zainteresowany niebędący stroną postępowania („Menedżer”) pełni funkcję członka zarządu u Zainteresowanego będącego stroną postępowania, tj. R. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. („Spółka”). Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek. Menedżer nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT.

Menedżer podlega na terenie Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Menedżer został powołany na stanowisko członka zarządu na podstawie uchwały Zgromadzenia Wspólników Spółki z dnia 4 grudnia 2020 r. jako Prezes Zarządu. Menedżer miał zawieszoną działalność gospodarczą od dnia 2 sierpnia 2019 r. (NIP: …), co znajduje odzwierciedlenie w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej w rozumieniu ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i Punkcie Informacji dla Przedsiębiorcy - „CEIDG”. Z dniem 31 maja 2021 r. działalność gospodarcza Menedżera została wykreślona z CEIDG (jako datę zamknięcia działalności wskazano 2 sierpnia 2019 r.).

Dnia 5 lutego 2021 r. Spółka zawarła z Menedżerem umowę o świadczenie usług zarządzania („Umowa”) na określonych poniżej warunkach.

Zgodnie z postanowieniami Umowy, Menedżer wykonuje swoje obowiązki z zachowaniem należytej staranności, sumienności i profesjonalizmu wymaganego w powszechnie przyjętych standardach zarządzania oraz z należytym uwzględnieniem charakteru i zakresu działalności Spółki, w szczególności z zachowaniem troski o interesy majątkowe oraz niemajątkowe Spółki, przy przyjęciu zasady podejmowania uzasadnionego ryzyka gospodarczego i z uwzględnieniem ryzyka z punktu widzenia realizowanych przez Spółkę zadań, wykorzystując przy tym swoją wiedzę, doświadczenie i umiejętności.

Menedżer na podstawie obowiązującej Umowy zobowiązany jest do prowadzenia spraw Spółki i jej reprezentowania w stosunkach wewnętrznych i zewnętrznych z uwzględnieniem zakresu praw i obowiązków wynikających z pełnionej funkcji, co obejmuje w szczególności:

• racjonalne gospodarowanie majątkiem Spółki i zapewnienie jego ochrony;
• podejmowanie czynności sądowych i pozasądowych związanych z prowadzeniem spraw Spółki i jej reprezentowaniem, współdziałanie z pozostałymi organami Spółki i wykonywanie ich uchwał, wiążących dla zarządu na podstawie obowiązujących przepisów prawa lub umowy spółki,
• podejmowanie właściwych działań zarządczych zmierzających do realizacji wyznaczonych celów, określanych uchwałą zgromadzenia wspólników lub umową wspólników,
• prowadzenie racjonalnej i zgodnej z przyjętymi założeniami polityki kadrowej,
• dbanie o terminowość regulowania zobowiązań Spółki oraz egzekwowanie przysługujących Spółce roszczeń.

Menedżer zobowiązany jest wykonywać swoje obowiązki zgodnie z Umową, obowiązującym prawem, umową Spółki oraz uchwałami podjętymi przez organy Spółki. Jest on obowiązany kierować się obowiązkiem realizacji interesu Spółki i jej rozwoju, zmierzających do osiągnięcia celów postawionych Spółce. Umowa przewiduje, że Menedżer zobowiązuje się do jej wykonywania osobiście. Menedżer pełni swoje obowiązki w czasie i miejscu, jakie są wymagane dla należytego wykonywania Umowy oraz prawidłowego i nieprzerwanego funkcjonowania Spółki. Co do zasady, w dni robocze pełni on swoje obowiązki w siedzibie Spółki, o ile będzie ona fizycznie ustalona. Menedżer jest uprawniony do bezpośredniego pokrywania wydatków Spółki środkami Spółki, np. z użyciem karty kredytowej. Umowa przewiduje również prawo do powstrzymania się Menedżera od świadczenia na rzecz Spółki usług w zakresie zarządzania z zachowaniem prawa do wynagrodzenia w okresie wynoszącym łącznie 21 dni roboczych w roku kalendarzowym („Przerwa w Świadczeniu Usług”), z wyłączeniem okresu niezdolności do świadczenia usług, o którym mowa niżej. Wykorzystanie Przerwy w Świadczeniu Usług może nastąpić jednorazowo lub w kilku częściach. Menedżer jest uprawniony do skorzystania z powyższego uprawnienia wyłącznie za uprzednim powiadomieniem wspólników. Menedżer powinien w taki sposób ustalać terminy, w których zamierza skorzystać z Przerwy w Świadczeniu Usług oraz w taki sposób zorganizować wykonywanie obowiązków wynikających z Umowy, aby w czasie jego nieobecności nie doszło do naruszenia interesów Spółki z powodu jego nieobecności. W sytuacji niewykorzystania przez Menedżera w danym roku kalendarzowym prawa do Przerwy w Świadczeniu Usług, prawo to wygasa z upływem 31 grudnia danego roku. Jeżeli niewykorzystanie Przerwy w Świadczeniu Usług nastąpiło z przyczyn niezależnych od Menedżera, prawo do wykorzystania Przerwy w Świadczeniu Usług wygasa z dniem 31 marca następnego roku. W przypadku wystąpienia zdarzenia stanowiącego przyczynę braku możliwości świadczenia usług przez Menedżera z przyczyn zdrowotnych udokumentowanych zaświadczeniem lekarskim („Okres Niezdolności do Świadczenia Usług") jest on zobowiązany bezzwłocznie poinformować o tym fakcie wspólników. Za Okres Niezdolności do Świadczenia Usług Menedżerowi przysługuje wynagrodzenie w wysokości 80% podstawy stanowiącej miesięczne wynagrodzenie stałe (o którym mowa poniżej), pomniejszone o należną kwotę zasiłku chorobowego.

W okresie obowiązywania Umowy Menedżer zobowiązany jest do powstrzymywania się od podejmowania działalności konkurencyjnej wobec Spółki, co nie obejmuje zatrudnienia na podstawie umowy o pracę w A. w W. Na umotywowany wniosek Menedżera, zgromadzenie wspólników może zwolnić Menedżera w określonym zakresie z obowiązku powstrzymania się od działalności konkurencyjnej. W przypadku pełnienia funkcji Menedżera przez okres co najmniej 3 miesięcy, Menedżer w okresie 6 miesięcy po wygaśnięciu lub rozwiązaniu Umowy z jakichkolwiek przyczyn nie może prowadzić działalności konkurencyjnej wobec Spółki na rzecz podmiotów prowadzących taką działalność na terytorium Polski lub poza jej granicami w ramach obszaru Unii Europejskiej. Naruszenie tych zobowiązań przez Menedżera wiąże się z naliczeniem określonej kary umownej lub odszkodowań. Zgodnie z postanowieniami Umowy, jeżeli w wyniku wykonywania Umowy Menedżer stworzy utwór, przenosi na Spółkę w całości autorskie prawa majątkowe do danego utworu na polach eksploatacji wskazanych w Umowie.

Spółka zapewnia Menedżerowi odpowiednie środki i infrastrukturę biurową, sprzętową i organizacyjną wraz z obsługą według standardów i regulacji obowiązujących w Spółce, umożliwiającą Menedżerowi należyte wykonywanie zobowiązań wynikających z Umowy. Obowiązki Spółki obejmują w szczególności udostępnienie na koszt Spółki oraz zapewnienie stosownych usług serwisowania i pokrycie kosztów:

• infrastruktury biurowej i organizacyjnej zgodnie z zasadami obowiązującymi w Spółce dla członków zarządu Spółki,
• środków komunikacji elektronicznej umożliwiających porozumiewanie się na odległość (w tym telefon komórkowy i przenośny komputer, a także inne niezbędne urządzenia elektroniczne),
• środków transportu, w tym samochodu służbowego lub pokrycie kosztów limitu kilometrów określonego przez zgromadzenie wspólników przy wykorzystaniu do celów służbowych samochodu prywatnego,
• świadczeń zdrowotnych w postaci abonamentu uprawniającego do korzystania ze świadczeń medycznych w prywatnych placówkach zdrowotnych,
• innych narzędzi/zasobów, niezbędnych do realizacji Umowy,
• uzasadnionych i udokumentowanych kosztów podróży służbowych,
• udziału w konferencjach i szkoleniach istotnych z punktu widzenia świadczonych usług zarządzania na rzecz Spółki, w tym wynikających z umów stowarzyszeniowych zawartych przez Spółkę.

W przypadku dokonywania płatności przez Menedżera za pomocą karty płatniczej, Menedżer może wykorzystywać tę kartę do pokrywania wydatków związanych wyłącznie z realizacją obowiązków służbowych, zgodnie z miesięcznym limitem wynikającym z wewnętrznych regulacji Spółki.

Z tytułu świadczonych usług zarządzania Menedżerowi przysługuje wynagrodzenie stałe („Wynagrodzenie Stałe") oraz wynagrodzenie uzupełniające („Wynagrodzenie Uzupełniające"). Wynagrodzenie Stałe stanowi wynagrodzenie miesięczne, określone kwotowo, płatne nie później niż do dziesiątego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, za który wynagrodzenie to jest należne. W przypadku, gdy Menedżer nie świadczy usług zarządzania przez pełny miesiąc kalendarzowy z uwagi na zawarcie, rozwiązanie Umowy albo brak świadczenia usług przez Menedżera w trakcie trwania danego miesiąca - jego wynagrodzenie za dany miesiąc przysługuje w kwocie Wynagrodzenia Stałego określonej w Umowie, podzielonej przez 30, pomnożonej przez liczbę dni świadczenia usług w danym miesiącu z uwzględnieniem sobót i dni ustawowo wolnych od pracy oraz z uwzględnieniem dni objętych Przerwą w Świadczeniu Usług oraz z uwzględnieniem liczby dni Okresu Niezdolności do Świadczenia Usług.

Menedżer może również otrzymać Wynagrodzenie Uzupełniające - dodatkowe, które uzależnione jest od spełnienia jednocześnie następujących warunków:

• Spółka osiągnie dochód netto za zakończony rok obrotowy,
• wysokość wynagrodzenia uzależniona będzie od poziomu dochodów za zakończony rok obrotowy.

Wynagrodzenie Uzupełniające za dany rok obrotowy przysługuje po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego Spółki wraz ze sprawozdaniem z działalności jednostki w rozumieniu ustawy o rachunkowości za dany rok obrotowy oraz udzieleniu Menedżerowi absolutorium z wykonania przez niego obowiązków przez zgromadzenie wspólników.

Ocenę poziomu realizacji kryteriów uzyskania uprawnienia do Wynagrodzenia Uzupełniającego oraz wyliczenia kwoty tego wynagrodzenia za dany rok obrotowy dokonuje zgromadzenie wspólników na wniosek Menedżera na zasadach określonych w regulaminie wynagradzania Spółki.

Spółce przysługuje roszczenie o zwrot wypłaconego Wynagrodzenia Uzupełniającego bez odsetek, jeżeli po jego wypłacie zostanie wykazane, że zostało ono przyznane na podstawie danych, które okazały się nieprawdziwe.

Spółka zobowiązała się do odprowadzania - w zakresie w jakim wynika to z obowiązujących przepisów - od Wynagrodzenia Stałego i Wynagrodzenia Uzupełniającego Menedżera należnych składek (w tym składkę ZUS na ubezpieczenie chorobowe) i podatków na rzecz uprawnionych organów.

Zgodnie z Umową, Menedżer może też pobierać wynagrodzenie z tytułu pełnienia funkcji członka organu w podmiotach zależnych od Spółki w ramach grupy kapitałowej w rozumieniu art. 4 pkt 14 ustawy z dnia 16 lutego 2007 r. o ochronie konkurencji i konsumentów lub podmiotach zarządzanych przez Spółkę.

W przypadku, gdyby Menedżer został uznany za podatnika podatku VAT, do kwoty Wynagrodzenia Stałego zostanie dodana stosowna kwota tego podatku, z tym że w pierwszym roku obowiązywania Umowy Menedżer może skorzystać ze zwolnienia, o którym mowa w art. 113 ustawy o VAT, o ile spełnia przesłanki zwolnienia, które wynikają z ww. ustawy. W okresie korzystania ze zwolnienia wynagrodzenie Menedżera nie będzie powiększane o kwotę podatku VAT.

W Umowie wskazano, że Menedżer ponosi odpowiedzialność z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania Umowy na zasadach ogólnych określonych w przepisach ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny, dalej: „KC”. Zgodnie z Umową, odpowiedzialność, o której mowa w zdaniu poprzednim, nie wyłącza ani nie ogranicza odpowiedzialności Menedżera, którą ponosi on z tytułu pełnienia funkcji w zarządzie Spółki, określonej innymi przepisami prawa w szczególności ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych, dalej: „KSH”.

W celu zabezpieczenia swoich praw, Spółka ubezpiecza Menedżera od odpowiedzialności cywilnej na zasadach zaakceptowanych przez wspólników.

Rozstrzygnięcie kwestii klasyfikacji wynagrodzenia otrzymywanego przez Menedżera z tytułu realizowanych czynności na podstawie Umowy, w zakresie Ustawy o PIT jest istotne z uwagi na prawidłowe wywiązywanie się przez Spółkę z obowiązków płatnika. W przypadku zaklasyfikowania wynagrodzenia otrzymywanego przez Menedżera będącego polskim rezydentem jako przychodu z działalności wykonywanej osobiście (o którym mowa w art. 13 pkt 7 Ustawy o PIT), Spółka, która dokonuje świadczeń jest, co do zasady, obowiązana (jako płatnik) pobierać zaliczkę na podatek dochodowy zgodnie z art. 41 ust. 1 Ustawy o PIT. Rozstrzygnięcie tych kwestii ma zatem bezpośrednie znaczenie w zakresie obowiązków prawnopodatkowych Spółki - zainteresowanego będącego stroną postępowania.

W związku z powyższym opisem zadano w zakresie podatku dochodowego od osób fizycznych następujące pytania:

1. Czy wynagrodzenie otrzymane przez Menedżera z tytułu realizowanych czynności na podstawie Umowy stanowi przychód z działalności wykonywanej osobiście, o którym mowa w art. 13 pkt 7 Ustawy o PIT?
2. Czy prawidłowe jest stanowisko Spółki zgodnie z którym, Spółka jako płatnik powinna pobierać zaliczki na podatek dochodowy od należności wypłacanych Menedżerowi na podstawie Umowy?

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Zainteresowanych w części dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych. W pozostałym zakresie, tj. podatku od towarów i usług, zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Ad. 1

Zdaniem Zainteresowanych, wynagrodzenie otrzymane przez Menedżera z tytułu realizowanych czynności na podstawie Umowy stanowi przychód z działalności wykonywanej osobiście, o którym mowa w art. 13 pkt 7 Ustawy o PIT.

Menedżer zgodnie z postanowieniami Umowy wykonuje swoje obowiązki osobiście, wykorzystując w tym celu infrastrukturę biurową, sprzętową, organizacyjną wraz z obsługą według standardów i regulacji obowiązujących w Spółce (w tym pomieszczeń, środków komunikacji elektronicznej, czy też środków transportu). Zgodnie z treścią Umowy, Spółka pokrywa również koszty innych narzędzi/zasobów, niezbędnych dla potrzeb wykonywania przez niego Umowy. Dochodzi zatem tutaj do integracji działań Menedżera oraz Spółki, bez udziału której nie mógłby wykonywać swoich obowiązków. W opisywanym przypadku nie można zatem mówić o samodzielności Menedżera jako przedsiębiorcy (autonomicznego od Spółki podmiotu), tj. podmiotu wykonującego swoje usługi poza strukturami oraz bez angażowania sił i środków, będących w dyspozycji zatrudniającego go podmiotu. Relacje te („związanie" Menedżera ze Spółką) pogłębia również stosunek korporacyjny, wynikający z KSH. W spółkach kapitałowych zawarcie kontraktu menedżerskiego (Umowy) kreuje wtórne powiązanie Menedżera ze Spółką, a głównym powiązaniem jest powołanie tej osoby do pełnienia funkcji członka zarządu. Trudno zatem w opisanym stanie rzeczy uznawać członka zarządu będącego piastunem osoby prawnej za samodzielnego przedsiębiorcę (osobę autonomicznie i samodzielnie wykonującą swoje zadania). Kolejną kwestią jest zniwelowanie ryzyka ekonomicznego Menedżera, który w opisywanym wypadku otrzymuje Wynagrodzenie Stałe, wypłacane za okresy miesięczne. Co więcej, Menedżer ponosi odpowiedzialność z tytułu niewykonania lub nienależytego wykonania Umowy na zasadach ogólnych określonych w przepisach KC. Odpowiedzialność ta nie wyłącza ani nie ogranicza odpowiedzialności Menedżera, którą ponosi on z tytułu pełnienia funkcji w zarządzie Spółki, określonej innymi przepisami prawa, w szczególności ustawy KSH.

Reasumując, zdaniem Zainteresowanych wynagrodzenie otrzymane przez Menedżera z tytułu realizowanych czynności na podstawie Umowy, kwalifikuje się jako przychód z działalności wykonywanej osobiście, zgodnie z art. 13 pkt 7 Ustawy o PIT.

Ad. 2

Zgodnie z art. 41 ust. 1 Ustawy o PIT osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1 wymienionej ustawy.

Jak wynika z opisu stanu faktycznego Menedżer - osoba zainteresowana niebędąca stroną w sprawie - podlega nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej. Uwzględniając stanowisko Zainteresowanych odnośnie do pytania nr 1 zawartego we wniosku, Spółka jako płatnik powinna pobierać zaliczki na podatek dochodowy od świadczeń/należności wypłacanych Menedżerowi.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Zainteresowanych w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych wyraźnie rozróżnia źródła przychodów oraz sposób opodatkowania dochodów z poszczególnych źródeł. Stosownie do przepisów tej ustawy odrębnym źródłem przychodów jest określona w art. 10 ust. 1 pkt 2 – działalność wykonywana osobiście.

Stosownie do art. 13 pkt 7 i pkt 9 tej ustawy, za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się:

• pkt 7 – przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych,
• pkt 9 – przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej – z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Zatem z powyższej regulacji wynika, że przychody członka zarządu spółki w przypadku zawarcia umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktu menedżerskiego lub umowy o podobnym charakterze (w tym również umowy o świadczenie usług zarządzania zawartej na czas pełnienia funkcji członka zarządu), stanowią przychody zaliczone do źródła określonego w art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (stanowi o tym „wyłączenie” określone w art. 13 pkt 9 ustawy).

Jednocześnie należy mieć na uwadze, że – jak wskazał Sąd Najwyższy w uchwale z dnia 17 czerwca 2015 r. sygn. akt III UZP 2/15 – „w spółkach kapitałowych zawarcie kontraktu menedżerskiego z członkiem zarządu kreuje wtórną podstawę powiązania menedżera ze spółką, bowiem podstawowe znaczenie ma powołanie go na członka zarządu tworzące stosunek członkostwa w zarządzie spółki regulowany przepisami Kodeksu spółek handlowych i innymi przepisami wewnętrznymi spółki”.

Także Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 16 czerwca 2016 r. sygn. akt I FSK 83/15 podzielił pogląd wyrażany w piśmiennictwie, że „pozycja członka zarządu, z którym spółka zawarła kontrakt menedżerski (umowę o zarządzanie) jako przedsiębiorcą, jest szczególna. W następstwie kontraktu menedżerskiego (umowy o zarządzanie) członek zarządu nie przejmuje zarządzania spółką we własnym imieniu i na własny rachunek. Zarządzanie spółką nadal jest realizowane przez członka zarządu w ramach członkostwa w zarządzie. Rola kontraktu menedżerskiego (umowy o zarządzanie) ograniczona jest do ustalenia wynagrodzenia za wykonywanie funkcji w zarządzie (czy jeszcze innych czynności określonych w umowie), szczególnych (kwalifikowanych i dodatkowych – w porównaniu z regulacją Kodeksu spółek handlowych i wewnętrznego prawa spółki) obowiązków dotyczących zarządzania spółką, zakazów w zakresie konkurencji oraz podejmowania dodatkowej działalności (Z. Kubot, Kwalifikacje prawne kontraktów menedżerskich członków zarządu spółek kapitałowych, PiZS 2002, nr 2, s. 2 i n)”.

Tak więc – przychody członka zarządu uzyskiwane na podstawie wskazanych umów powinny być kwalifikowane do przychodów określonych w art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Dodatkowo należy zauważyć, że w rozumieniu ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych odrębnym źródłem przychodów jest określona w art. 10 ust. 1 pkt 3 – pozarolnicza działalność gospodarcza. Zgodnie z art. 5a pkt 6 tej ustawy, ilekroć w ustawie mowa jest o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

• prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Wyodrębnienie w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych w katalogu przychodów z działalności wykonywanej osobiście, przychodów z umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze – przy jednoczesnym zdefiniowaniu na użytek tej ustawy pojęcia pozarolniczej działalności gospodarczej – nie pozostawia wątpliwości, że źródłem tych przychodów nie jest pozarolnicza działalność gospodarcza, lecz zawsze działalność wykonywana osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2 ustawy. Tym samym przychody uzyskane z tytułu tego rodzaju umów stanowią przychody z działalności wykonywanej osobiście, nawet jeżeli umowy te zawierane są w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej.

Jednocześnie należy podkreślić, że pełniąc funkcję członka zarządu nie działa on we własnym imieniu, lecz w imieniu spółki, zatem prowadzona przez niego działalność w tym zakresie nie spełnia warunku określonego w art. 5a pkt 6 omawianej ustawy.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego wynika m.in., że Zainteresowany niebędący stroną postępowania („Menedżer”) pełni funkcję członka zarządu u Zainteresowanego będącego stroną postępowania, tj. R. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością z siedzibą w W. („Spółka”). Spółka jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem VAT. Podstawowym przedmiotem działalności Spółki jest kupno i sprzedaż nieruchomości na własny rachunek. Menedżer nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT. Menedżer podlega na terenie Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu. Menedżer został powołany na stanowisko członka zarządu na podstawie uchwały Zgromadzenia Wspólników Spółki z dnia 4 grudnia 2020 r. jako Prezes Zarządu. Menedżer miał zawieszoną działalność gospodarczą od dnia 2 sierpnia 2019 r. (NIP: …), co znajduje odzwierciedlenie w Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej w rozumieniu ustawy z dnia 6 marca 2018 r. o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodarczej i Punkcie Informacji dla Przedsiębiorcy - „CEIDG”. Z dniem 31 maja 2021 r. działalność gospodarcza Menedżera została wykreślona z CEIDG (jako datę zamknięcia działalności wskazano 2 sierpnia 2019 r.). Dnia 5 lutego 2021 r. Spółka zawarła z Menedżerem umowę o świadczenie usług zarządzania („Umowa”) na określonych warunkach. Z tytułu świadczonych usług zarządzania Menedżerowi przysługuje wynagrodzenie stałe („Wynagrodzenie Stałe") oraz wynagrodzenie uzupełniające („Wynagrodzenie Uzupełniające”). Wynagrodzenie Stałe stanowi wynagrodzenie miesięczne, określone kwotowo, płatne nie później niż do dziesiątego dnia miesiąca kalendarzowego następującego po miesiącu, za który wynagrodzenie to jest należne. Menedżer może również otrzymać Wynagrodzenie Uzupełniające -dodatkowe, które uzależnione jest od spełnienia jednocześnie następujących warunków:

• Spółka osiągnie dochód netto za zakończony rok obrotowy,
• wysokość wynagrodzenia uzależniona będzie od poziomu dochodów za zakończony rok obrotowy.

Wynagrodzenie Uzupełniające za dany rok obrotowy przysługuje po zatwierdzeniu sprawozdania finansowego Spółki wraz ze sprawozdaniem z działalności jednostki w rozumieniu ustawy o rachunkowości za dany rok obrotowy oraz udzieleniu Menedżerowi absolutorium z wykonania przez niego obowiązków przez zgromadzenie wspólników. Spółka zobowiązała się do odprowadzania – w zakresie w jakim wynika to z obowiązujących przepisów – od Wynagrodzenia Stałego i Wynagrodzenia Uzupełniającego Menedżera należnych składek (w tym składkę ZUS na ubezpieczenie chorobowe) i podatków na rzecz uprawnionych organów.

Mając na uwadze powołane wyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis stanu faktycznego stwierdzić należy, że przychód uzyskany z tytułu świadczenia przez Zainteresowanego niebędącego stroną postępowania usług wynikających z zawartej ze Spółką umowy o świadczenie usług zarządzania, będzie dla Niego przychodem z działalności wykonywanej osobiście, o którym mowa w art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Konsekwencją zakwalifikowania przychodów z tytułu świadczenia czynności zarządzania na podstawie umowy jako przychodów z działalności wykonywanej osobiście jest ich opodatkowanie za pośrednictwem płatnika, na zasadach określonych w art. 41 ust. 1 i art. 42 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ww. ustawy, osoby fizyczne prowadzące działalność gospodarczą, osoby prawne i ich jednostki organizacyjne oraz jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej, które dokonują świadczeń z tytułu działalności, o której mowa w art. 13 pkt 2 i 4-9 oraz art. 18, osobom określonym w art. 3 ust. 1, są obowiązane jako płatnicy pobierać, z zastrzeżeniem ust. 4, zaliczki na podatek dochodowy, stosując do dokonywanego świadczenia, pomniejszonego o miesięczne koszty uzyskania przychodów w wysokości określonej w art. 22 ust. 9 oraz o potrącone przez płatnika w danym miesiącu składki, o których mowa w art. 26 ust. 1 pkt 2 lit. b, najniższą stawkę podatkową określoną w skali, o której mowa w art. 27 ust. 1.

Płatnicy, o których mowa w art. 41, przekazują kwoty pobranych zaliczek na podatek oraz kwoty zryczałtowanego podatku w terminie do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym pobrano zaliczki (podatek) - na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy według miejsca zamieszkania płatnika wykonuje swoje zadania, a jeżeli płatnik nie jest osobą fizyczną, według siedziby bądź miejsca prowadzenia działalności, gdy płatnik nie posiada siedziby. Jednakże w przypadku gdy podatek został pobrany zgodnie z art. 30a ust. 2a, płatnicy, o których mowa w art. 41 ust. 10, przekazują kwotę tego podatku na rachunek urzędu skarbowego, przy pomocy którego naczelnik urzędu skarbowego właściwy w sprawach opodatkowania osób zagranicznych wykonuje swoje zadania (art. 42 ust. 1 ww. ustawy).

Reasumując, biorąc pod uwagę przedstawiony stan faktyczny oraz treść powołanych wyżej przepisów prawa podatkowego, należy stwierdzić, że przychód uzyskany z tytułu świadczenia przez Menedżera czynności wynikających z zawartej ze Spółką umowy o świadczenie usług zarządzania, jest dla Menedżera przychodem z działalności wykonywanej osobiście, o którym mowa w art. 13 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, natomiast na Spółce jako płatniku ciąży obowiązek poboru od wynagrodzenia Menedżera zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, stanowisko Zainteresowanych należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Zainteresowanych i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem stanu faktycznego podanym przez Zainteresowanych w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Zainteresowanemu będącemu stroną postępowania przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.