Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-2.4011.412.2021.2.AG
z 6 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 19 kwietnia 2021 r. (data wpływu 5 maja 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box) – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 5 maja 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek – uzupełnionym pismem z 29 lipca 2021 r. (data wpływu 3 sierpnia 2021 r.) – o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie preferencyjnego opodatkowania dochodów generowanych przez prawa własności intelektualnej (tzw. IP Box).

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Od dnia (…) listopada 2008 r. Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą jako firma (…), z siedzibą (…). Działalność Wnioskodawcy związana jest z wytwarzaniem oprogramowania, w ramach którego systematycznie prowadzi prace rozwojowe.

Z uwagi na ciągłą informatyzację biznesu, Wnioskodawca staje przed licznymi problemami natury technicznej, które wymagają od Wnioskodawcy szukania nowych, nieznanych wcześniej rozwiązań lub unikalnego zmodyfikowania istniejących rozwiązań.

Wnioskodawca systematycznie zwiększa zasoby wiedzy, którą wykorzystuje w sposób twórczy do tworzenia oprogramowania. Oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę jest unikalne w swoim rodzaju – każda nowo wytworzona funkcjonalność aplikacji wymaga zastanowienia, analizy oraz zaprojektowania rozwiązania praktycznie od nowa. Wnioskodawca wykorzystuje najnowsze dostępne technologie (wymienione we wniosku), które także są stale rozwijane, co dodatkowo wymusza na Wnioskodawcy konieczność stałego poszerzania zasobów wiedzy.

Przeważająca działalność gospodarcza Wnioskodawcy to działalność związana z oprogramowaniem (kod PKD: 62.01.Z). Wnioskodawca rozlicza się podatkiem liniowym 19% oraz prowadzi księgowość w oparciu o księgę przychodów i rozchodów.

Na podstawie zawartej umowy o świadczenie usług ze Spółką (…) (dalej: „Spółka”) Wnioskodawca świadczy usługi programistyczne o szerokim spektrum zastosowania. Umowa Wnioskodawcy zobowiązuje go do przenoszenia praw majątkowych i praw pokrewnych (w tym wyłącznego prawa zezwalania na wykonywanie zależnych praw autorskich) do projektów, oprogramowania, raportów i dokumentacji w ramach wynagrodzenia za wykonanie tej usługi, na usługobiorcę.

Na podstawie rzeczonej umowy o świadczenie usług Wnioskodawca zobowiązał się do profesjonalnej i skutecznej realizacji projektów informatycznych.

Składa się na to: tworzenie analiz/projektów do systemów informatycznych, projektowanie i wykonywanie komponentów oprogramowania do aplikacji biznesowych, tworzenie dokumentacji technicznej do utworzonych komponentów, a także instalację i konfigurację oprogramowania na wskazanych środowiskach.

Projekt będący przedmiotem stanu faktycznego tworzony jest przez Wnioskodawcę od samego początku, tj. od początku roku 2019. Wnioskodawca był jednym z czołowych programistów zaangażowanych w jego utworzenie i sprawne działanie.

Celem aplikacji było (…).

(…)

Podczas tworzenia oprogramowania Wnioskodawca wykorzystuje stale rozwijane technologie, z których najważniejsze to:

1. (…) – używane po stronie serwera aplikacyjnego, czyli zawierającego główną logikę biznesową,
2. (…) – framework wykorzystywany do zapytań bazodanowych. Optymalizacja tej części aplikacji jest kluczowa dla powodzenia projektu,
3. (…) – środowisko mikroserwisów, umożliwiające zaprogramowanie nowoczesnego „szkieletu” aplikacji – umożliwiającego ciągły rozwój oraz skalowalność,
4. (…) – narzędzia służące do tak zwanego CI/CD (Continuous Integration/Continuous Delivery), czyli ciągłego automatycznego budowania i testowania aplikacji pod kątem jakości oraz dostarczania jej na środowiska.
   
   

Dostarczone przez Wnioskodawcę rozwiązania umożliwiały wdrażanie aplikacji „Na bieżąco”, bez czasu niedostępności aplikacji dla klienta – co jest także rozwiązaniem nowatorskim.

Wnioskodawca świadczy usługi w zespole złożonym z innych programistów, analityków i testerów, głównym zadaniem Wnioskodawcy był rozwój aplikacji.

W przedmiotowej sprawie Wnioskodawca modyfikuje i ulepsza oprogramowanie będące rezultatem własnej pracy twórczej, jak i modyfikuje i ulepsza istniejące już oprogramowanie innych osób.

W przypadku ulepszania/modyfikowania istniejącego oprogramowania autorstwa innych osób, Wnioskodawca otrzymuje dostęp do całej bazy kodu w postaci systemu kontroli wersji (…) z możliwością jego modyfikacji w granicach powierzonych Wnioskodawcy zadań. Wnioskodawcy nie przysługuje wyłączna licencja do korzystania z modyfikowanego lub ulepszonego prawa – świadczy usługi w zespole złożonym z kilku programistów, z których każdy dysponuję prawem do modyfikacji lub ulepszeń kodu. W przypadku ulepszania/modyfikowania oprogramowania autorstwa Wnioskodawcy, modyfikowanie lub ulepszanie odbywa się po przeniesieniu na Zleceniodawcę praw do tworzonego przez Wnioskodawcę oprogramowania – w takim rozumieniu, iż po implementacji danej funkcjonalności w oprogramowaniu, prawa autorskie są przenoszone na Zleceniodawcę Wnioskodawcy, dalsza modyfikacja/ulepszanie tego kodu dokonywana jest przez Wnioskodawcę lub przez członków zespołu, do którego należy, tak więc nie przysługuje Wnioskodawcy wyłączna licencja do korzystania z modyfikowanego lub ulepszonego prawa celem jego modyfikacji lub ulepszenia.

Wnioskodawca nie nabywa wyników prac badawczo-rozwojowych (dalej: „B+R”) prowadzonych przez inne podmioty ani praw autorskich innych podmiotów. Wnioskodawca wytwarza oprogramowanie stanowiące utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Wnioskodawca oświadcza, że prowadzi szczegółową ewidencję, pozwalającą na wyodrębnienie poszczególnych autorskich praw do programu komputerowego oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów oraz dochodu (straty) przypadających na każde z takich praw. Ewidencja prowadzona jest w formie tabeli, zawierającej dodatkowo czasochłonność wytwarzanych przez Wnioskodawcę programów.

Wnioskodawca oświadcza, iż posiada na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczony obowiązek podatkowy w świetle art. 3 ust. 1 oraz ust. 1a ustawy o PIT. Omawiane we wniosku usługi programistyczne świadczone są przez Wnioskodawcę w Polsce, na zasadzie pracy miejscowej (w siedzibie Spółki) lub zdalnej, na rzecz Spółki.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231, z późn. zm.). Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Mając to na uwadze, Prawa do tworzenia, modyfikowanego oraz ulepszonego przez Wnioskodawcę oprogramowania podlegają ochronie prawnej z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Ponieważ na podstawie umowy zawartej ze Spółką Wnioskodawca przenosi na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do programów komputerowych (oprogramowania) opisanego we wniosku, w latach 2019 i 2020 Wnioskodawca osiągnął (a w kolejnych latach osiągnie) dochody z tytułu sprzedaży kwalifikowanego praw własności intelektualnej.

W związku z obowiązującymi od 1 stycznia 2019 r. regulacjami IP Box, Wnioskodawca chciałby dowiedzieć się, czy w świetle obowiązujących przepisów może skorzystać z przepisów art. 30ca i art. 30cb ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego (art. 30ca ust. 1 i ust. 2 pkt 8 ustawy).

W piśmie z stanowiącym uzupełnienie wniosku udzielono odpowiedzi na następujące pytania:

Czy działalność Pana jest podejmowana w sposób systematyczny (tj. w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany) oraz w celu zwiększania zasobów wiedzy bądź wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań?

Tak, działalność Wnioskodawcy podejmowana jest w sposób systematyczny w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych rozwiązań.

Czy działalność Pana w zakresie tworzenia, rozwijania i modyfikowania oprogramowania odbywa się w ramach prac rozwojowych, tj. działalności obejmującej nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń?

Tak, w działalności Wnioskodawcy objętej wnioskiem Wnioskodawca prowadzi prace rozwojowe, tzn. działalność opiera się na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów i usług. Działalność objęta wnioskiem nie polega na rutynowych i okresowych zmianach wprowadzanych do programów komputerowych.

Czy efektem prowadzonych prac jest projektowanie i tworzenie przez Pana produktów, które – w stosunku do dotychczasowej jego działalności – mają nowy, bardziej innowacyjny, ulepszony charakter; czy te produkty w znacznym stopniu odróżniają się od tych dotychczas funkcjonujących w Pana ofercie albo w ogóle w praktyce gospodarczej?

Tak, jak wskazano we wniosku, oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę jest unikalne w swoim rodzaju – każda nowo wytworzona funkcjonalność aplikacji wymaga zastanowienia, analizy oraz zaprojektowania rozwiązania praktycznie od nowa. Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca stwierdza, iż efektem prowadzonych przez Wnioskodawcę prac rozwojowych są produkty mające innowacyjny charakter.

Czy wytwarzanie przez Pana oprogramowania stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej)?

Tak, wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie niewątpliwie stanowi przejaw działalności twórczej.

Czy działania Pana polegające na rozwijaniu i modyfikowaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności albo funkcjonalności tego oprogramowania?

Tak, działania polegające na rozwijaniu i modyfikowaniu oprogramowania zmierzają do poprawy użyteczności i funkcjonalności tego oprogramowania.

Czy w wyniku Pana działań polegających na rozwijaniu i modyfikacji oprogramowania powstaje odrębny od tego oprogramowania utwór (nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego prawa do programu komputerowego), podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych:

• jeżeli tak ‒ czy przenosi Pan całość autorskich praw majątkowych, otrzymując w zamian wynagrodzenie za sprzedaż tego prawa,
• jeżeli nie – czy wynagrodzenie Pana jest tylko wynagrodzeniem za efekty swoich prac badawczo-rozwojowych?
  
  

Tak, w wyniku działań Wnioskodawcy polegających na rozwijaniu i modyfikacji oprogramowania powstaje odrębny od tego oprogramowania utwór (program komputerowy) podlegający stosowanej ochronie. Wnioskodawca przenosi wszelkie majątkowe prawa autorskie do tych programów komputerowych i osiąga wynagrodzenie za sprzedaż tego prawa.

W przypadku, gdy współpracuje Pan z innymi programistami, to efektem prac prowadzonych samodzielnie przez Pana jest program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, czy też część programu komputerowego, która dopiero w połączeniu z innymi częściami – wytworzonymi przez inne osoby – będzie stanowić program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych?

Efektem prac Wnioskodawcy jest każdorazowo program komputerowy podlegający ochronie.

Czy w sytuacji, gdy w efekcie prac prowadzonych przez Pana powstaje część programu komputerowego, która dopiero w połączeniu z innymi częściami – wytworzonymi przez inne osoby – będzie stanowić program komputerowy podlegający ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, to te osoby (współtwórcy, w tym Pan) przenoszą razem (łącznie) na rzecz danego klienta (jako współwłaściciele) na podstawie odrębnej, wspólnie zawartej umowy prawo do stworzonego przez nich łącznie programu komputerowego podlegającego ochronie na podstawie art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych i z tego tytułu otrzymuje Pan wynagrodzenie?

Nie dotyczy, z uwagi na treść odpowiedzi na pytanie numer 7.

Czy:

1. usługi świadczone przez Pana dla (…), zgodnie z zawartą umową, będą wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
2. wykonując te usługi, ponosi Pan ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością;
3. odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat czynności podejmowanych przez Pana oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi Pana czy zlecający wykonanie tych czynności?
   
   

1. Nie, usługi świadczone są Wnioskodawcę w miejscu i czasie ustalonym wspólnie z kontrahentem. Wnioskodawca ma możliwość wyboru miejsca świadczenia usług (może to być biuro kontrahenta lub praca zdalna z miejsca wybranego przez Wnioskodawcę). Wnioskodawca nie pozostaje pod kierownictwem kontrahenta;
2. Tak, świadcząc usługi na rzecz kontrahenta Wnioskodawca ponosi ryzyko gospodarcze,
3. Wnioskodawca osobiście ponosi odpowiedzialność za jakość świadczonych przez niego usług.
   
   

Czy czynności opisane we wniosku wykonuje Pan zgodnie ze swoją metodyką, a więc czy planuje Pan swoje działania, czy jest to metodyka występująca u zleceniodawcy (Spółki)?

Czynności opisane we wniosku Wnioskodawca wykonuje zgodnie ze swoją metodyką.

Czy w odrębnej od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencji wyodrębnia Pan koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu?

Tak, prowadzona przez Wnioskodawcę ewidencja obejmuje wyodrębnienie kosztów przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej.

Od kiedy dokładnie prowadzi Pan odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję oraz czy ewidencja ta jest prowadzona na bieżąco?

Ewidencję Wnioskodawca prowadzi na bieżąco od 1 stycznia 2019 r. – w tym dniu weszły bowiem w życie przepisy wprowadzające taki obowiązek.

Zważywszy na informację zawartą w treści wniosku, że Ponieważ na podstawie umowy zawartej ze Spółką przenoszę na Spółkę całość autorskich praw majątkowych do programów komputerowego (oprogramowania) opisanego we wniosku, w latach 2019 i 2020 osiągnąłem (a w kolejnych latach osiągnę) dochody z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, należy jednoznacznie wskazać, czy opisane i wyeksponowane we wniosku oraz uzupełnieniu (na skutek wezwania) informacje/dane/warunki były spełnione w 2019 i 2020 roku oraz będą spełnione w kolejnych latach?

Opisane we wniosku warunki były spełnione w latach 2019-2020, są spełniane obecnie oraz będą spełnione w przyszłości (zakładając, że forma mojej współpracy z kontrahentem nie ulegnie zmianie, w przypadku zmiany zasad współpracy oczywiście nie będę wykorzystywał uzyskanej w niniejszej sprawie interpretacji indywidualnej).

Czy i w jaki sposób obliczy Pan tzw. wskaźnik nexus (art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych)?

Celem określenia kwalifikowanego dochodu podlegającego opodatkowaniu preferencyjną stawką Wnioskodawca obliczy wskaźnik nexus, posiłkując się wzorem zawartym w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

W związku z nowymi regulacjami IP Box (ustawa z dnia 23 października 2018 r. Dz. U. z 2018 r. poz. 2159) Wnioskodawca chciałby zapytać, czy może skorzystać z nowych przepisów, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, m.in. autorskiego prawa do programu komputerowego?

Zdaniem Wnioskodawcy od 1 stycznia 2019 r. przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej mogą korzystać z preferencyjnej stawki 5% w podatku dochodowym (art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.), zaś w myśl art. 30ca ust. 2 ustawy kwalifikowanym prawem własności intelektualnej jest autorskie prawo do programu komputerowego.

Autorskie oprogramowanie, które jest przez Wnioskodawcę tworzone i rozwijane, stanowi utwór podlegający ochronie na podstawie ustawy o prawie autorskim i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicje zawarta w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Oprogramowanie jest elementem znacznie szerszego procesu B+R prowadzonego w ramach projektu. Prace programistyczne Wnioskodawcy umożliwiają dokonanie rozwoju poprzez integracje z systemami klienckimi, migracje danych z systemów klienckich oraz tworzenie nowych lub bardziej wydajnych algorytmów w oparciu o nowe techniki w celu poprawy wydajności systemu. W ramach działalności gospodarczej Wnioskodawca prowadzi działalność badawczo-rozwojową bezpośrednio związaną z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Wnioskodawca uważa, że jego działalność, polegająca na tworzeniu nowego oprogramowania, stanowi działalność BR i uprawnia Wnioskodawcę do korzystania ze stawki 5% od dochodu ze sprzedaży praw autorskich oprogramowania. Prace, polegające na tworzeniu nowego oprogramowania, mają twórczy charakter, gdyż ich celem jest tworzenie od podstaw nowych i oryginalnych rozwiązań, zaś po stronie Wnioskodawcy leży inwencja i zaprojektowanie tych rozwiązań. Prace te spełniają również kryterium prac rozwojowych, gdyż do ich wykonywania niezbędna jest wiedza Wnioskodawcy i umiejętności w zakresie technologii i narzędzi informatycznych oraz oprogramowania do projektowania i implementacji nowego oprogramowania, będącego innowacyjnym produktem, dostępnym dla klientów. Prace Wnioskodawcy cechuje również systematyczny oraz zorganizowany charakter, a z uwagi na postępujące zmiany technologiczne oraz konieczność sprostania rozwijającym się wymaganiom, nie mają charakteru incydentalnego.

W konsekwencji, prowadzone przez Wnioskodawcę prace programistyczne spełniają definicję prac badawczo-rozwojowych i tym samym Wnioskodawca może używać stawki 5% od dochodu ze sprzedaży praw autorskich na oprogramowanie stworzone i rozwijane przez Wnioskodawcę w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Przedsiębiorcy osiągający dochody generowane przez prawa własności intelektualnej od 1 stycznia 2019 r. mogą korzystać z preferencyjnej stawki w podatku dochodowym. Na podstawie art. 1 pkt 25 ustawy z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy  Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 30ca i art. 30cb.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 poz. 1128 ze zm.): podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy: kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

1. patent,
2. prawo ochronne na wzór użytkowy,
3. prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
4. prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
5. dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
6. prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
7. wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2021 r. poz. 213),
8. autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca tej ustawy: wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

(a + b) * 1,3

----------------

a + b + c + d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a – prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c – nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d – nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

W myśl art. 30ca ust. 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: w przypadku gdy wartość wskaźnika, o którym mowa w ust. 4, jest większa od 1, przyjmuje się, że wartość ta wynosi 1.

Zgodnie natomiast z art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy: dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

1. z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
2. ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
3. z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
4. z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.
   
   

Powyższe przepisy wprowadzają korzystne rozwiązania podatkowe dla przedsiębiorców, którzy uzyskują dochody z komercjalizacji wytworzonych lub rozwiniętych przez nich praw własności intelektualnej, tzw. Innovation Box. W tym zakresie wpisują się one w realizację „Planu na rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju”, „Strategii na rzecz doskonałości naukowej, nowoczesnego szkolnictwa wyższego, partnerstwa z biznesem i społecznej odpowiedzialności nauki” oraz „Strategii na Rzecz Odpowiedzialnego Rozwoju” w obszarze innowacyjności. Znowelizowane przepisy mają prowadzić do wzrostu zainteresowania pracami badawczo-rozwojowymi prowadzonymi w Polsce oraz stanowić swoiste „zamknięcie” łańcucha wartości związanego z procesem tworzenia i komercjalizacji innowacyjnych rozwiązań będących efektem prac badawczo-rozwojowych.

Należy także wskazać, że powyższe regulacje polegają na preferencyjnym opodatkowaniu 5% stawką podatkową dochodów uzyskiwanych przez podatnika z praw własności intelektualnej, których podatnik jest właścicielem, współwłaścicielem, użytkownikiem lub posiada prawa do korzystania z nich na podstawie umowy licencyjnej i które są chronione na podstawie obowiązującego prawa krajowego lub międzynarodowego przez m.in. patent, dodatkowe prawo ochronne na wzór użytkowy czy prawo z rejestracji wzoru przemysłowego, zwane „kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej”.

Możliwość skorzystania z ulgi Innovation Box ma miejsce również w sytuacji, gdy podatnik dokona zakupu kwalifikowanych praw własności intelektualnej, o których mowa powyżej, pod warunkiem że następnie poniesie on koszty związane z rozwojem lub ulepszeniem nabytego prawa.

Dochodem kwalifikującym się do ulgi Innovation Box jest dochód uzyskany z tytułu należności/opłat licencyjnych lub innych należności związanych z wykorzystywaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, dochód ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jak również, co istotne, dochód z tego aktywa uwzględniony w cenie sprzedaży produktu lub usługi określany na zasadzie ceny rynkowej.

Warunkiem koniecznym dla skorzystania z omawianej preferencji jest wymóg prowadzenia przez podatnika działalności badawczo-rozwojowej bezpośrednio związanej z wytworzeniem, komercjalizacją, rozwojem lub ulepszeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, co stanowi wyraz realizacji zasady nexus. Poziom dochodu kwalifikowanego do zastosowania preferencyjnej stawki opodatkowania będzie wyliczany przy zastosowaniu formuły (wzoru) wynikającej z raportu nr 5 BEPS. Przewidziano także możliwość zlecenia wykonania prac badawczo-rozwojowych innym podmiotom zarówno niepowiązanym, jak i powiązanym.

Podatnik będzie miał możliwość stosowania niniejszej ulgi przez cały okres trwania ochrony prawnej kwalifikowanych praw własności intelektualnej. W przypadku tych aktywów, które podlegają procedurze zgłoszenia/rejestracji, podatnik będzie mógł skorzystać z preferencji podatkowej od momentu zgłoszenia lub złożenia wniosku o rejestrację (obowiązek zwrotu kwoty ulgi w przypadku wycofania wniosku, odmowy udzielania prawa lub odrzucenia wniosku o rejestrację).

Należy także wskazać, że oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (t.j. Dz.U. z 2021 r. poz. 1062). Stąd oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP, w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Zgodnie z art. 74 ust. 2 ww. ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych: ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, w tym podstawą łączy, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że przepisy dotyczące IP Box odnoszą się do działalności badawczo-rozwojowej, należy także przytoczyć definicje, które wynikają w tym zakresie z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oraz z ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 ze zm.).

Ustawodawca wprowadził definicję działalności badawczo-rozwojowej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, zgodnie z którą: ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej − oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

W myśl art. 5a pkt 39 ww. ustawy: ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych − oznacza to:

1. badania podstawowe w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 1 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce (Dz. U. z 2021 r. poz. 478 i 619),
2. badania aplikacyjne w rozumieniu art. 4 ust. 2 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. − Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.
   
   

Z kolei w definicji prac rozwojowych zawartej w art. 5a pkt 40 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wskazano, że oznaczają one prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. − Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Na podstawie art. 4 ust. 2 ustawy – Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce: badania naukowe są działalnością obejmującą:

1. badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
2. badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.
   
   

Stosownie do art. 4 ust. 3 ww. ustawy: prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii i działalności gospodarczej oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Z ustawowej definicji zawartej w art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wynika, że działalność badawczo-rozwojowa musi mieć charakter twórczy. Jak podaje słownik języka polskiego PWN, działalność twórcza to zespół działań podejmowanych w kierunku tworzenia (działalność – zespół działań podejmowanych w jakimś celu), powstania czegoś (twórczy – mający na celu tworzenie, tworzyć – powodować powstanie czegoś). W doktrynie prawa autorskiego podkreśla się natomiast, że cecha twórczości związana jest przede wszystkim z rezultatem działalności człowieka o charakterze kreacyjnym i jest spełniona wówczas, gdy istnieje nowy wytwór intelektu. Działalność twórcza oznacza, że „ustawodawca za przedmiot prawa autorskiego uznaje tylko rezultat (przejaw) takiego działania, który choćby w minimalnym stopniu odróżnia się od innych rezultatów takiego samego działania, a zatem, że posiada cechę nowości, której stopień nie ma znaczenia”. Zatem twórczość działalności badawczo-rozwojowej może przejawiać się opracowywaniem nowych koncepcji, narzędzi, rozwiązań niewystępujących dotychczas w praktyce gospodarczej podatnika lub na tyle innowacyjnych, że w znacznym stopniu odróżniają się od rozwiązań już funkcjonujących u podatnika.

Kolejnym kryterium działalności badawczo-rozwojowej jest prowadzenie tej działalności w sposób systematyczny. Zgodnie ze słownikiem języka polskiego PWN słowo systematyczny oznacza (i) robiący coś regularnie i starannie, (ii) o procesach: zachodzący stale od dłuższego czasu, (iii) o działaniach: prowadzony w sposób uporządkowany, według pewnego systemu; też: o efektach takich działań; planowy, metodyczny. W związku z tym, że w definicji działalności badawczo-rozwojowej słowo „systematyczny” występuje w sformułowaniu „podejmowaną [działalność] w sposób systematyczny”, a więc odnosi się do „działalności”, czyli zespołu działań podejmowanych w jakimś celu, najbardziej właściwą definicją systematyczności w omawianym zakresie jest definicja obejmująca prowadzenie działalności w sposób uporządkowany, według pewnego systemu. Zatem słowo systematycznie odnosi się również do działalności prowadzonej w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany. To oznacza, że działalność badawczo-rozwojowa jest prowadzona systematycznie niezależnie od tego, czy podatnik stale prowadzi prace badawczo-rozwojowe, czy tylko od czasu do czasu, a nawet incydentalnie, co wynika z charakteru prowadzonej przez niego działalności oraz potrzeb rynku, klientów, sytuacji mikro i makroekonomicznej. Z powyższego wynika, że spełnienie kryterium „systematyczności” danej działalności nie jest uzależnione od ciągłości tej działalności, w tym od określonego czasu przez jaki działalność taka ma być prowadzona ani też od istnienia planu co do prowadzenia przez podatnika podobnej działalność w przyszłości. Wystarczające jest, aby podatnik zaplanował i przeprowadził chociażby jeden projekt badawczo-rozwojowy, przyjmując dla niego określone cele do osiągnięcia, harmonogram i zasoby. Taka działalność może być uznana za działalność systematyczną, tj. prowadzoną w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany.

Powyżej omówione dwa kryteria działalności badawczo-rozwojowej dotyczą charakteru i organizacji prowadzenia tej działalności, podczas gdy ostatnie, trzecie kryterium, dotyczy rezultatu prowadzenia tej działalności, tj. zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. W konsekwencji – głównym zadaniem dla zarządzającego projektem badawczo-rozwojowym jest zlokalizowanie i zidentyfikowanie zasobów wiedzy przed rozpoczęciem działań projektowych; zasobów w ujęciu funkcjonalnym i celowościowym, czyli podlegającym zwiększeniu oraz możliwym i właściwym do wykorzystania zwiększonej wiedzy do nowych zastosowań. Lokalizacja i identyfikacja wiedzy obejmuje szereg działań, w tym określenie stanu wiedzy, miejsca, sposobu jej wykorzystania oraz selekcji pod względem przydatności do realizacji celu projektu. Prowadząc działalność badawczo-rozwojową, przedsiębiorca rozwija specjalistyczną wiedzę oraz umiejętności, które może wykorzystać w ramach bieżących albo przyszłych projektów.

Kluczowe jest zawarte w definicji działalności badawczo-rozwojowej rozróżnienie, które wskazuje, że taka działalność obejmuje dwa rodzaje aktywności, tj.: (i) badania podstawowe i badania aplikacyjne zdefiniowane w art. 4 ust. 2 pkt 1 i 2 ustawy − Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce oraz (ii) prace rozwojowe, o których mowa w art. 4 ust. 3 ww. ustawy.

Należy zwrócić uwagę na wyłączenie zawarte w art. 4 ust. 3 tej ustawy, mogące odnosić się do wielu przejawów aktywności podatnika. Zastrzeżenie zostało wprowadzone w celu wyeliminowania z działalności badawczo-rozwojowej tych przejawów aktywności podatnika, które mimo ulepszenia istniejących procesów lub usług, z uwagi na swoją cykliczność (okresowość) oraz brak innowacyjnego charakteru (rutynowość), nie mogą stanowić prac rozwojowych.

Należy także podkreślić, że podatnik, który chce skorzystać z preferencji IP Box, jest zobowiązany prowadzić szczegółową ewidencję rachunkową w sposób umożliwiający obliczenie podstawy opodatkowania, w tym powiązanie ponoszonych kosztów prac badawczo-rozwojowych z osiąganymi dochodami z kwalifikowanych praw własności intelektualnej powstałymi w wyniku przeprowadzenia tych prac.

W myśl bowiem art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

1. wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
2. prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
3. wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
4. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
5. dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.
   
   

Na podstawie art. 30cb ust. 2 tej ustawy: podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji.

Stosownie do art. 30cb ust. 3 ww. ustawy: w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Tym samym – stosowanie ulgi IP BOX (niższej stawki podatku do kwalifikowanych dochodów) będzie prawem, a nie obowiązkiem podatnika. Jest to o tyle istotne, gdyż z korzystaniem z ulgi wiążą się, bądź co bądź, dodatkowe obowiązki po stronie podatników, w szczególności obowiązek prowadzenia ewidencji pozwalającej na monitorowanie i śledzenie efektów prac badawczo-rozwojowych.

Odnosząc powyższe przepisy podatkowe do przedstawionego opisu sprawy, należy wskazać, że:

1. Wnioskodawca tworzy, rozwija i modyfikuje oprogramowanie w ramach prowadzonej działalności gospodarczej,
2. Wnioskodawca ww. czynności wykonuje w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej, spełniającej definicję wskazaną w ustawie o podatku dochodowym od osób fizycznych; działalność w zakresie tworzenia, rozwijania i modyfikowania oprogramowania odbywa się w ramach prac rozwojowych, tj. – jak wskazał Wnioskodawca – jego działalność opiera się na nabywaniu, łączeniu, kształtowaniu i wykorzystywaniu dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności do projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów i usług; działalność ta nie polega na rutynowych i okresowych zmianach wprowadzanych do programów komputerowych; oprogramowanie wytwarzane przez Wnioskodawcę jest unikalne w swoim rodzaju – każda nowo wytworzona funkcjonalność aplikacji wymaga zastanowienia, analizy oraz zaprojektowania rozwiązania praktycznie od nowa; efektem prowadzonych przez Wnioskodawcę prac rozwojowych są produkty mające innowacyjny charakter; oprogramowanie jest tworzone w sposób systematyczny w celu wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych rozwiązań; Wnioskodawca wskazał też, że działalność prowadzona przez niego jest twórcza,
3. wytwarzane przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi utwór podlegający ochronie prawnej na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych,
4. w sytuacji rozwijania i modyfikacji przez Wnioskodawcę oprogramowania, powstają nowe, odrębne od tego oprogramowania utwory (nowe kwalifikowane prawo własności intelektualnej w postaci nowego autorskiego programu komputerowego), podlegające ochronie na podstawie art. 74 ww. ustawy,
5. Wnioskodawca osiąga dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej,
6. Wnioskodawca prowadzi na bieżąco od 1 stycznia 2019 r. odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów ewidencję zapewniającą możliwość wyodrębnienia poszczególnych praw autorskich oraz ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodu i dochodu przypadających na każde z takich praw, Wnioskodawca wyodrębnia również koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadające na każde kwalifikowane prawo IP, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu.
7. opisane we wniosku warunki były spełnione w latach 2019-2020, są spełniane obecnie oraz będą spełnione w przyszłości.
   
   

Mając powyższe na uwadze, dochód z tytułu przeniesienia praw do opisanego przez Wnioskodawcę oprogramowania, w sytuacji gdy oprogramowanie stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP. To oznacza, że Wnioskodawca może skorzystać z preferencyjnego opodatkowania dochodów z tego tytułu według stawki 5% .

Reasumując – Wnioskodawca może skorzystać z przepisów, które umożliwiają zastosowanie 5% stawki opodatkowania odnośnie do dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, tj. autorskiego prawa do programu komputerowego.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.