2021.08.30 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT1.4011.402.2021.2.AS
z 30 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 5 maja 2021 r. (data wpływu 13 maja 2021 r.), uzupełnionym 13 sierpnia 2021 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej:

w odniesieniu do możliwości zastosowania preferencyjnej 5% stawki podatkowej do dochodów z wynagrodzenia uzyskiwanego z tytułu usług w ramach których powstaje, jest ulepszane lub rozwijane istniejące już oprogramowanie – jest nieprawidłowe;
w pozostałym zakresie – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

13 maja 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości skorzystania z preferencyjnego opodatkowania kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, który został uzupełniony 13 sierpnia 2021 r.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Na potrzeby wniosku określenie „Zamawiający” oznacza polską spółkę prawa handlowego, z którą Wnioskodawca w ramach prowadzonej jednoosobowej działalności gospodarczej zawarł umowę o świadczenie usług. Działalność Wnioskodawcy, stanowiąca przedmiot wniosku będzie prowadzona na rzecz Zamawiającego od 4 stycznia 2021 roku. Wnioskodawca jest osobą fizyczną prowadzącą na terytorium RP jednoosobową działalność gospodarczą. W ramach swojej działalności stale świadczy usługi, których przedmiotem jest tworzenie utworów komputerowych oraz przekazanie autorskich praw majątkowych do nich na rzecz Zamawiającego. Wnioskodawca podlega na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej nieograniczonemu obowiązkowi podatkowemu.

Wnioskodawca w ramach swojej działalności tworzy i rozwija oprogramowanie dla Zamawiającego w oparciu o stworzony przez siebie unikatowy kod źródłowy, a także projektuje architekturę systemów komputerowych. Efektem pracy Wykonawcy jest nowe oprogramowanie lub nowe funkcjonalności oprogramowania, tworzone przy wykorzystaniu istniejących technologii informatycznych (języków programowania, m.in. javascript, SQL, C Sharp, bibliotek, frameworków). Wnioskodawca w ramach umowy z Zamawiającym tworzy oprogramowanie na rzecz klienta docelowego, świadcząc swoje usługi na stanowisku „senior software developer". Działalność Wnioskodawcy opiera się na tworzeniu w ramach globalnej struktury aplikacji raportowej odrębnych „mini” aplikacji (programów komputerowych) służących różnym zespołom klienta do zbierania danych i obsługi procesów wewnętrznych. Dla każdego działu wewnętrznego klienta docelowego jest tworzona, od podstaw, odrębna, nowa mini aplikacja. Wnioskodawca tworząc nowe mini aplikacje korzysta z innowacyjnych technik oraz wspiera automatyzację procesów biznesowych w całym cyklu tworzenia oprogramowania. Wszystko to, aby tworzyć pomysłowe rozwiązania, które szybko i skutecznie rozwiążą problemy klienta docelowego.

Oprogramowanie, które tworzy Wnioskodawca powstaje w wyniku jego indywidualnej pracy opierającej się na tworzeniu, rozwijaniu, a także ulepszaniu kodu źródłowego. Aby kod źródłowy spełniał indywidualne potrzeby Zamawiającego musi być każdorazowo opracowany w inny sposób. Każdy kod źródłowy należy ocenić jako unikatowy, będący efektem kreatywnego procesu myślowego Wnioskodawcy. Zatem, stworzone, ulepszone i rozwijane przez Wnioskodawcę oprogramowanie stanowi przejaw działalności twórczej o indywidualnym charakterze (wyraz własnej twórczości intelektualnej). Wnioskodawca nieustannie poszerza swoją wiedzę oraz umiejętności w celu ulepszenia istniejących produktów oraz usług albo stworzenia innowacyjnych rozwiązań. W ramach prac prowadzonych przez Wnioskodawcę oceniana jest również przydatność danych rozwiązań technologicznych, które mogą zrewolucjonizować rynek oraz znane do tej pory rozwiązania.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych działalność badawczo-rozwojowa rozumiana jest jako działalność twórcza obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Powyższa definicja odnosi się do działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę w ramach jego działalności gospodarczej - jest to działalność twórcza obejmująca prace rozwojowe.

Dodatkowo, czynności wykonywane przez Wnioskodawcę, w ramach prowadzonej działalności, są czynnościami o charakterze twórczym oraz są podejmowane w sposób systematyczny (tj. w sposób metodyczny, zaplanowany i uporządkowany), a ich celem jest zwiększenie zasobów wiedzy lub wykorzystanie zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Celem działalności Wnioskodawcy jest rozwijanie oraz ulepszanie wytwarzanego przez niego oprogramowania w sposób ciągły i zorganizowany. Działalność Wnioskodawcy nie obejmuje rutynowych ani okresowych zmian wprowadzanych do tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług. W ramach swojej działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe, a także ulepszone produkty, procesy, usługi odmienne od występujących dotychczas w praktyce gospodarczej. Wnioskodawca wykorzystuje w swojej pracy wiedzę oraz wieloletnie doświadczenie w zakresie tworzenia narzędzi informatycznych i oprogramowania, aby kreować coraz nowsze, lepsze rozwiązania.

W wyniku usług, które świadczy Wnioskodawca:

powstają programy komputerowe, które są rezultatem jego twórczej oraz indywidualnej działalności intelektualnej, co sprawia, że należy kwalifikować je jako utwór (dalej jako „Utwór"), który jest chroniony na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U z 2019 r. poz. 1231);
są twórczo rozwijane i ulepszane programy komputerowe, w taki sposób, że powstają nowe utwory w rozumieniu ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych z dnia 4 lutego 1994 r. (Dz. U z 2019 r. poz. 1231). Pod pojęciem rozwijania i ulepszania oprogramowania należy rozumieć podejmowanie przez Wnioskodawcę czynności zmierzających do poprawy lub poszerzenia użyteczności albo funkcjonalności oprogramowania. W ocenie Wnioskodawcy trzeba uznać, że ulepszenie lub rozwinięcie istniejącego oprogramowania, poprzez dopełnienie go o nowy komponent (nowy kod źródłowy), w istocie stanowi stworzenie nowego programu komputerowego (uzupełnienie istniejącego programu komputerowego o nowy, zintegrowany z nim program komputerowy). Rozumiany w ten sposób program komputerowy stanowi nowe prawo własności intelektualnej, które podlega ochronie prawnej zgodnie z art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

Ulepszenia i modyfikacje, których dokonuje Wnioskodawca na zlecenie Zamawiającego polegające na tworzeniu nowego kodu źródłowego stanowiącego uzupełnienie istniejącego oprogramowania, dotyczą poszerzenia o nowy kod źródłowy oprogramowania zarówno wytworzonego przez Wnioskodawcę, jak i takiego uzupełnienia oprogramowania, którego on nie wytworzył. Podkreślić należy, iż w zakresie rozwijania/ulepszania oprogramowania przez Wnioskodawcę nie dochodzi w istocie do zmiany istniejącego już kodu źródłowego, a do jego uzupełnienia poprzez wytworzenie nowego kodu źródłowego stanowiącego jedynie dopełnienie, dodatkowy element kodu, który już wcześniej istniał. Skoro więc dochodzi do powstania nowego kodu źródłowego, który nie modyfikuje już istniejącego, ale powoduje powstanie nowych funkcjonalności lub nowych sposobów działania to należy uznać, że również w przypadku rozwoju lub ulepszenia oprogramowania mamy w istocie do czynienia z nowym programem komputerowym (Zgodnie z definicją słownika PWN: „program [gr.], inform. przepis jednoznacznie określający ciąg czynności, które mają być wykonane przez komputer").

Wnioskodawca w ramach usług świadczonych na rzecz Zamawiającego otrzymuje wynagrodzenie podstawowe ustalone w stałej stawce za każdy 8-godzinny dzień pracy. Maksymalny roczny okres rozliczeniowy wynosi 220 dni. W przypadku zlecenia przez Zamawiającego dodatkowych usług, które miałyby przekraczać poziom 8 godzin dziennie, Wnioskodawca otrzymuje dodatkowe wynagrodzenie w określonej w umowie stawce godzinowej za każdą dodatkową godzinę świadczonych usług przez Wnioskodawcę na rzecz Zamawiającego.

Wynagrodzenie jest wypłacane Wnioskodawcy przez Zleceniodawcę na podstawie wystawionej przez Wnioskodawcę faktury VAT po zakończeniu miesiąca wykonywania usług. Wskazana w wystawionej przez Wnioskodawcę fakturze VAT kwota wynika z miesięcznego zestawienia stworzonych przez Wnioskodawcę Utworów (programów komputerowych oraz nowych aplikacji). Wnioskodawca na swoich fakturach ma dwie pozycje, jeżeli świadczona usługa nie jest związana z przeniesieniem praw do tworzonego oprogramowania i z tego powodu nie podlega pod ulgę IP Box, jest opisywana jako „inne usługi informatyczne".

Wynagrodzenie otrzymywane przez Wnioskodawcę obejmuje także wynagrodzenie za stworzone przez Wnioskodawcę Utwory w rozumieniu ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. z 2019 r. poz. 1231) oraz za przeniesienie majątkowych praw autorskich z nimi związanych. Przeniesienie praw autorskich na Zamawiającego następuje każdorazowo z chwilą powstania Utworu. Zgodnie z zawartą umową Zamawiający, w ramach wynagrodzenia umownego, nabywa od Wnioskodawcy, na zasadzie wyłączności, wszelkie majątkowe prawa autorskie do nieograniczonego w czasie i przestrzeni korzystania i rozporządzania Utworem. Dodatkowo Wnioskodawca udziela Zamawiającemu prawa do wykonywania oraz zezwalania na wykonywanie autorskich praw zależnych do Utworu. Wnioskodawca niezwłocznie po stworzeniu Utworów przekazuje je na rzecz Zamawiającego, który następnie musi dokonać jego akceptacji. Z chwilą przejścia autorskich praw majątkowych Zamawiający nabywa również własność nośników, na których Utwór został utrwalony i przekazany Zamawiającemu.

Wnioskodawca tworzy miesięczne zestawienie wykonanych na rzecz Zamawiającego Utworów (programów komputerowych), w którym przedstawia czas ich realizacji, w oparciu o prowadzoną przez Wnioskodawcę ewidencję prac. Dostęp do zestawienia wykonanych utworów posiada zarówno Wnioskodawca, Zamawiający, jak i klient Zamawiającego. Wnioskodawca zobowiązany jest do prowadzenia tej ewidencji na bieżąco. Kod źródłowy umieszczany jest na bieżąco w repozytorium klienta Zamawiającego.

Wnioskodawca osiąga dochody ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej, w związku z tworzeniem oprogramowania, o którym mowa we wniosku. Część wynagrodzenia otrzymywanego przez Wnioskodawcę, która nie wynika ze stworzenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, ustalana jest na podstawie wpisów Wnioskodawcy w ewidencji pracy i nie Jest uwzględniana w ewidencji prowadzonej na potrzeby IP Box na podstawie art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Do tej części wynagrodzenia Wnioskodawca nie będzie stosował ulgi IP Box.

Składki na ubezpieczenie społeczne Wnioskodawcy są odliczane od dochodu na podstawie art. 26 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Co istotne, Wnioskodawca ponosi odpowiedzialność za rezultat oraz wykonywanie opisanych we wniosku czynności wobec osób trzecich. Zlecone Wnioskodawcy czynności na podstawie umowy nie są wykonywane pod kierownictwem ani w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności. Wnioskodawca jako wykonujący czynności opisane we wniosku ponosi pełne ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością.

Wnioskodawca chciałby skorzystać z preferencyjnej stawki 5% podatku dochodowego od osób fizycznych za rok 2021, rozumieć należy przez to opodatkowanie ww. stawką dochodu osiągniętego przez Wnioskodawcę od 4 stycznia 2021 roku. Wnioskodawca od 1 stycznia 2021 r. prowadzi działalność badawczo-rozwojową i uzyskuje z tego tytułu dochody, a od 4 stycznia 2021 r. współpracuje z Zamawiającym.

Wnioskodawca w 2021 r. spodziewa się ponieść opisane poniżej koszty związane z wytworzeniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej:

koszt nabycia komputera;
koszt nabycia sprzętu i akcesoriów komputerowych;
koszt nabycia telefonów komórkowych służących testowaniu aplikacji mobilnych + RWD;
koszt obsługi księgowości (opłaty ponoszone na rzecz biura rachunkowego zajmującego się prowadzeniem księgowości Wnioskodawcy);
koszt odpisu amortyzacyjnego oraz utrzymania (m.in. koszty paliwa, przeglądów samochodowych, ubezpieczenia) samochodu;
koszt opłaty licencyjnej za oprogramowanie będące edytorem kodu źródłowego;
koszt specjalistycznych szkoleń programistycznych;
koszt abonamentu za telefon oraz Internet - dokumentowany w postaci faktur VAT wystawionych przez dostawców tych usług.

W ocenie wnioskodawcy powyższe koszty powinny być kwalifikowane do następujących zmiennych wskaźnika nexus:

do litery „a” wskaźnika powinny zostać zaliczone koszty: komputera, sprzętu i akcesoriów komputerowych, telefonów komórkowych, obsługi księgowości, odpisu amortyzacyjnego oraz użytkowania samochodu, specjalistycznych szkoleń, opłaty licencyjnej za edytor kodu źródłowego oraz abonamentu za telefon i Internet.

Opisane powyżej koszty mają związek z prowadzoną bezpośrednio przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, a ich ponoszenie jest niezbędne do prowadzenia działalności tego rodzaju. Wnioskodawca nie byłby w stanie prowadzić działalności badawczo-rozwojowej bez profesjonalnego komputera, który, aby zapewnić najwyższą jakość pracy, musi być sprzętem najnowszej generacji. Również w celu prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawca musi ponosić koszt sprzętu i akcesoriów komputerowych (np. myszka, klawiatura, monitor) które umożliwiają mu sprawną, wygodną i efektywną pracę nad tworzonym oprogramowaniem. W celu prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawca musi ponosić koszt specjalistycznego sprzętu testowego (przede wszystkim telefonu), który umożliwia mu sprawną i wygodną pracę nad tworzonym oprogramowaniem oraz możliwość testowania stworzonego oprogramowania. Telefony komórkowe są przede wszystkim niezbędne w zakresie testowania aplikacji mobilnych lub weryfikacji RWD (technika takiego projektowania strony WWW, aby jej układ dostosowywał się samoczynnie do rozmiaru okna przeglądarki, na której jest wyświetlany, np. przeglądarki, smartfonów czy tabletów). W celu prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej Wnioskodawca musi ponosić opłaty na rzecz biura rachunkowego zajmującego się prowadzeniem jego księgowości oraz prowadzeniem prawidłowej odrębnej ewidencji na potrzeby skorzystania z ulgi IP Box. Wnioskodawca ponosił koszt odpisu amortyzacyjnego samochodu oraz koszt utrzymania i użytkowania samochodu (w tym koszt paliwa, niezbędnych przeglądów i napraw, ubezpieczenia samochodu), koniecznego do przemieszczania się w celach zawodowych, przede wszystkim w celach spotkań z Zamawiającym, podczas pracy nad oprogramowaniem. Wnioskodawca chcąc tworzyć coraz lepsze rozwiązania z zakresu programowania musi ponosić także opłaty związane z uczestnictwem w specjalistycznych szkoleniach programistycznych, aby podnosić swoje kwalifikacje. Wnioskodawca w celu tworzenia własnego oprogramowania ponosi także opłaty za udzielenie mu licencji na oprogramowanie, które jest niezbędnym narzędziem służącym do pracy nad oprogramowaniem, a dokładnie stanowi ono edytor kodu źródłowego tworzonego przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca musi także ponosić koszt utrzymania i użytkowania samochodu (w tym koszt paliwa, niezbędnych przeglądów, napraw oraz ubezpieczenia pojazdu) koniecznego do przemieszczania się w celach zawodowych, przede wszystkim w celach spotkań z Zamawiającym.

Zważywszy, że wniosek dotyczy zdarzenia przyszłego wskazać trzeba, że Wnioskodawca nie ma pewności co do wartości sprzętu i urządzeń, tj. komputera, telefonu komórkowego czy akcesoriów komputerowych (a w szczególności czy ich wartość będzie przekraczała 10 000 zł), które będą przez niego nabywane. W związku z tym:

w przypadku, gdyby wartość ww. sprzętu przekroczyła 10 000 zł, będą one stanowiły środek trwały,
w przypadku, gdyby wartość ww. sprzętu była niższa niż 10 000 zł, Wnioskodawca będzie decydował na bieżąco czy sprzęt ten zostanie wpisany do ewidencji środków trwałych lub nie.

W przypadku wpisania ww. sprzętu do ewidencji środków trwałych kosztem kwalifikowanym będzie odpis amortyzacyjny związany z nabyciem ww. sprzętu, natomiast w przypadku gdy nie będzie on stanowił środka trwałego kosztem kwalifikowanym będzie cena jego nabycia.

Wnioskodawca rozlicza się na podstawie podatkowej księgi przychodów i rozchodów. Na potrzeby skorzystania z ulgi IP Box Wnioskodawca prowadzi szczegółową ewidencję przychodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej (tj. z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do Utworów na Zamawiającego). W ewidencji są wyodrębnione:

przychody z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych do utworów stanowiący programy komputerowe na Zamawiającego, odrębnie dla każdego miesiąca.
zestawienie kosztów kwalifikowanych ponoszonych w kolejnych miesiącach narastająco ze wskazaniem dat i dokumentów księgowych potwierdzających poniesienie kosztów.
dochód z kwalifikowanych praw własności intelektualnej skalkulowany w oparciu o przychody i koszty wskazane w a) i b).

Wnioskodawca będzie prowadził ww. ewidencję od 4 stycznia 2021 r. Będzie ona prowadzona przez Wnioskodawcę na bieżąco od momentu poniesienia pierwszych kosztów, o których mowa w art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych czyli od początku realizacji działalności badawczo-rozwojowej, zmierzającej do wytworzenia/ulepszenia kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, odrębną od podatkowej księgi przychodów i rozchodów, szczegółową ewidencję w sposób zapewniający wyodrębnienie poszczególnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej oraz ustalenie przychodu, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty) przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej oraz w sposób pozwalający na wyodrębnienie kosztów, o których mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu. Wnioskodawca dodatkowo dokumentuje jaka część usług świadczonych przez niego polegała na stworzeniu autorskiego oprogramowania i przeniesieniu autorskich praw majątkowych do niego, a jaka część nie stanowiła prac badawczo-rozwojowych.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że stwierdzenie zawarte we wniosku o treści: „Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych działalność badawczo-rozwojowa rozumiana jest jako działalność twórcza obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań. Powyższa definicja odnosi się do działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę w ramach jego działalności gospodarczej - jest to działalność twórcza obejmująca prace rozwojowe” jest wskazaniem niebudzących wątpliwości elementów opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego (jednoznacznym przedstawieniem okoliczności faktycznych sprawy), zgodnie z którym prowadzona przez Wnioskodawcę działalność jest działalnością twórczą obejmującą prace rozwojowe w rozumieniu art. 4 ust. 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

Zawarte we wniosku stwierdzenie o treści: „W ocenie Wnioskodawcy trzeba uznać, że ulepszenie lub rozwinięcie istniejącego oprogramowania, poprzez dopełnienie go o nowy komponent (nowy kod źródłowy), w istocie stanowi stworzenie nowego programu komputerowego (uzupełnienie istniejącego programu komputerowego o nowy, zintegrowany z nim program komputerowy)” jest wskazaniem niebudzących wątpliwości elementów opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego (jednoznacznym przedstawieniem okoliczności faktycznych sprawy), zgodnie z którym w efekcie rozwijania i ulepszania programu komputerowego powstaje odrębny od niego program komputerowy podlegający ochronie określonej w art. 74 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

W ramach swojej działalności gospodarczej Wnioskodawca opracowuje nowe lub ulepszone produkty, procesy, innowacyjne na tyle, że w znacznym odróżniają się one od rozwiązań już funkcjonujących. Zgodnie z art. 5a ust 38 działalnością badawczo-rozwojową jest „działalność twórcza obejmująca badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowana w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań”. Zgodnie z kolei z art. 4 ust 3 ustawy Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce: „Prace rozwojowe są działalnością obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń”. W związku z tym kwestia poziomu innowacyjności lub stopnia odróżnienia od rozwiązań już funkcjonujących nie ma żadnego znaczenia dla możliwości skorzystania z ulgi IP Box o ile działalność prowadzona przez wnioskodawcę spełnia wskazane wyżej definicje. Żaden też przepis nie określa, aby opracowywane usług były „niewystępujące dotychczas w praktyce gospodarczej" o ile dochodzi do „tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług", zgodnie z definicją ustawową.

Za wykonanie oprogramowania Zamawiający płaci Wnioskodawcy wynagrodzenie, co miesiąc, ustalone w stałej stawce za każdy 8-godzinny dzień pracy, z umowy zawartej z Zamawiającym wprost wynika, że jest to wynagrodzenie za wykonanie usług programistycznych, których efektem są utwory prawnoautorskie oraz za przeniesienie autorskich praw majątkowych do tych utworów. Wynagrodzenie to nie jest rozdzielone natomiast oczywistym jest, że jeśli Wnioskodawca przeniósł na Zamawiającego autorskie prawa majątkowe do utworu to wynagrodzenie to jest też wynagrodzeniem za usługę jego wytworzenia. Wynagrodzenie z tytułu przeniesienia autorskich praw majątkowych, zgodnie z umową, jest zawarte w miesięcznym, ryczałtowym wynagrodzeniu.

Całość wynagrodzenia uzyskanego przez Wnioskodawcę do tej pory w 2021 r. obejmowała odpłatne przeniesienie autorskich praw majątkowych, a więc dochody osiągane przez Wnioskodawcę w 2021 r. w całości były osiągane ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

W związku z tym Wnioskodawca precyzuje, że ulgą IP Box zamierza objąć jedynie te części wynagrodzenia, które na podstawie informacji z ewidencji pracy są oznaczone jako stworzone przez Wnioskodawcę programy komputerowe, co do których autorskie prawa majątkowe zostały przeniesione w całości na Zamawiającego. W przypadku tych części wynagrodzenia będzie dochodziło do odpłatnego przeniesienia autorskich praw majątkowych na zasadach objętych umową, a więc do uzyskiwania dochodów ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej. Wnioskodawca na swoich fakturach ma dwie pozycje, jeżeli świadczona usługa nie jest związana z przeniesieniem praw do tworzonego oprogramowania i z tego powodu nie podlega pod ulgę IP Box, jest opisywana jako „inne usługi informatyczne”.

W chwili obecnej Wnioskodawca świadczy tylko jeden rodzaj usług, natomiast gdyby w przyszłości miało się to zmienić, część wynagrodzenia niezwiązana z przeniesieniem praw własności intelektualnej będzie ustalana na podstawie wpisów Wnioskodawcy w ewidencji pracy oznaczona na fakturze jako „inne usługi informatyczne” i nie będzie uwzględniana w ewidencji prowadzonej na potrzeby IP Box na podstawie art. 30cb ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i do tych części wynagrodzenia Wnioskodawca nie będzie stosował ulgi IP Box.

Czynność „przekazania" majątkowych praw autorskich na rzecz Zleceniodawcy odbywa się na podstawie postanowień zawartych w umowie łączącej strony, zatem odbywa się z zachowaniem warunków przewidzianych w przepisach ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2109 r. poz. 1231), w szczególności z zachowaniem art. 41 oraz art. 53 ww. ustawy. Odnosząc się do formy przenoszenia autorskich praw majątkowych do tworzonego programu komputerowego na Zleceniodawcę to następuje ono na podstawie umowy zawartej w formie pisemnej. Jeżeli pytanie Organu odnosi się także do praktycznej formy i sposobu przeniesienia autorskich praw majątkowych do tworzonego programu komputerowego - następuje to z chwilą powstania utworu.

Z chwilą powstania utworu w ramach realizacji świadczonych usług (polegających na tworzeniu autorskich programów komputerowych) na rzecz Zamawiającego następuje odpłatne przeniesienie praw autorskich do programu komputerowego. Wnioskodawca przenosi autorskie prawa majątkowe do wszystkich stworzonych w ramach umowy utworów, na wszystkich istniejących w chwili ustalenia utworu polach eksploatacji. Strony ustaliły w umowie, że z tytułu tworzenia programów komputerowych oraz przeniesienia autorskich praw majątkowych do tych utworów przysługuje Wnioskodawcy wynagrodzenie ustalone w stałej stawce za każdy 8-godzinny dzień pracy. Autorskie prawa majątkowe do poszczególnych utworów przechodzą na zleceniodawcę z chwilą powstania danego utworu. Metodyka procesu tworzenia programów komputerowych polega na tym, że kod źródłowy jest zapisywany w repozytorium kodu, czyli dysku chmurowym. Przyjęcie przez Zamawiającego kodu źródłowego stworzonego przez Wnioskodawcę następowało więc z chwilą stworzenia kompletnego utworu, tj. umieszczenia przez Wnioskodawcę kodu źródłowego danego programu komputerowego we wskazanym przez Zamawiającego lub klienta Zamawiającego repozytorium. W związku z tym Zamawiający wiedział do jakich utworów nabył autorskie prawa majątkowe w danym miesiącu (do tych, których kod źródłowy umieszczony w repozytorium w danym miesiącu), za jaką cenę je nabył (stawka ryczałtowa), na jakich polach eksploatacji (wszystkich istniejących w chwili powstania utworu), a także w którym momencie doszło do ich nabycia (z chwilą powstania kodu - stworzenia go przez Wnioskodawcę).

Telefony komórkowe są przede używane jako narzędzie służące jako sprzęt testowy oprogramowania. Przede wszystkim są one niezbędne w zakresie testowania aplikacji mobilnych lub weryfikacji RWD (technika takiego projektowania strony WWW, aby jej układ dostosowywał się samoczynnie do rozmiaru okna przeglądarki, na której jest wyświetlany np. przeglądarki, smartfonów czy tabletów). W celu prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej opierającej się na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania Wnioskodawca musi ponosić opłaty na rzecz biura rachunkowego zajmującego się prowadzeniem jego księgowości oraz prowadzeniem prawidłowej odrębnej ewidencji na potrzeby skorzystania z ulgi IP Box.

Wnioskodawca ponosił koszt odpisu amortyzacyjnego samochodu oraz koszt utrzymania i użytkowania samochodu (koszt paliwa, niezbędnych przeglądów i napraw, ubezpieczenia samochodu), koniecznego do przemieszczania się w celach zawodowych, przede wszystkim w celach spotkań z Zamawiającym, podczas pracy nad oprogramowaniem. Wnioskodawca chcąc tworzyć coraz lepsze rozwiązania z zakresu programowania musi ponosić także opłaty za uczestnictwo w specjalistycznych szkoleniach programistycznych, aby podnosić swoje kwalifikacje. Wnioskodawca w celu tworzenia własnego oprogramowania ponosi także opłaty za udzielenie mu licencji na oprogramowanie, które jest niezbędnym narzędziem służącym do pracy nad oprogramowaniem, a dokładnie stanowi ono edytor kodu źródłowego tworzonego przez Wnioskodawcę. Powyższe przesłanki świadczą o bezpośrednim powiązaniu ww. kosztów z wytworzeniem, ulepszeniem oraz rozwojem oprogramowania.

Odnosząc się do kosztu „sprzętu i akcesoriów komputerowych" Wnioskodawca wskazuje, że do kategorii sprzętu i akcesoriów komputerowych zalicza: monitor, uchwyt na monitor, podkładki pod myszkę i klawiaturę, myszkę, klawiaturę, zasilacz, ładowarkę, głośniki, dysk zewnętrzny, podkładkę chłodzącą pod laptopa, drukarkę, kable, kartę graficzną, słuchawki, pendrive. Wymienione powyżej koszty sprzętu i akcesoriów komputerowych stanowią katalog zamknięty.

Pod pojęciem „kosztu utrzymania samochodu" należy rozumieć wydatki jakie ponosi Wnioskodawca użytkując jego samochód, na wydatki te składają się: koszty paliwa, koszty przeglądów samochodowych, napraw oraz ubezpieczenia samochodu. Pod pojęciem „kosztu specjalistycznych szkoleń programistycznych” należy rozumieć koszt w postaci opłat za uczestnictwo w specjalistycznych szkoleniach z zakresu programowania, służących rozwojowi wiedzy i umiejętności Wnioskodawcy.

Zawarte we wniosku stwierdzenie o treści „w ocenie wnioskodawcy powyższe koszty powinny być kwalifikowane do następujących zmiennych wskaźnika nexus: do litery „a" wskaźnika powinny zostać w ocenie Wnioskodawcy wszystkie wskazane wyżej koszty" jest wskazaniem niebudzących wątpliwości elementów opisu stanu faktycznego/zdarzenia przyszłego (jednoznacznym przedstawieniem okoliczności faktycznych sprawy).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Czy w opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym dochód uzyskany przez Wnioskodawcę z tytułu przenoszenia autorskich praw majątkowych do oprogramowania tworzonego i rozwijanego przez niego w ramach umowy z Zamawiającym kwalifikuje się jako dochód wskazany w art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a jeżeli tak czy Wnioskodawca może zastosować preferencyjną stawkę 5% opodatkowania do uzyskanego przez niego ww. dochodu?
Czy wymienione we wniosku zdarzeniu przyszłym koszty ponoszone przez Wnioskodawcę, tj. komputer, sprzęt i akcesoria komputerowe (monitor, uchwyt na monitor, podkładki pod myszkę i klawiaturę, myszkę, klawiaturę, zasilacz, ładowarkę, głośniki, dysk zewnętrzny, podkładkę chłodzącą pod laptopa, drukarkę, kable, kartę graficzną, słuchawki, pendrive – wymienione powyżej koszty sprzętu i akcesoriów komputerowych stanowią katalog zamknięty), telefony komórkowe, obsługę księgowości, odpis amortyzacyjny oraz użytkowanie samochodu (koszty paliwa, koszty przeglądów samochodowych, napraw oraz ubezpieczenia samochodu), specjalistyczne szkolenia (opłaty za udział w szkoleniach), opłatę licencyjną za edytor kodu źródłowego oraz abonament za telefon i Internet, stanowią koszty wskazywane w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, tj. koszty poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej?
Czy w opisanym we wniosku zdarzeniu przyszłym Wnioskodawca prawidłowo oblicza wskaźnik nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, poprzez zaliczenie do litery „a" wskaźnika kosztu komputera, sprzętu i akcesoriów komputerowych (monitor, uchwyt na monitor, podkładki pod myszkę i klawiaturę, myszkę, klawiaturę, zasilacz, ładowarkę, głośniki, dysk zewnętrzny, podkładkę chłodzącą pod laptopa, drukarkę, kable, kartę graficzną, słuchawki, pendrive -wymienione powyżej koszty sprzętu i akcesoriów komputerowych stanowią katalog zamknięty), telefonów komórkowych, obsługi księgowości, odpisu amortyzacyjnego oraz użytkowania samochodu (koszty paliwa, koszty przeglądów samochodowych, napraw oraz ubezpieczenia samochodu), specjalistycznych szkoleń (opłaty za udział w szkoleniach), opłaty licencyjnej za edytor kodu źródłowego oraz abonamentu za telefon i Internet?
Czy w opisanym we wniosku stanie faktycznym i zdarzeniu przyszłym prawidłowe jest uwzględnienie we wskaźniku nexus kosztów kwalifikowanych, tj. komputera, sprzętu i akcesoriów komputerowych (monitor, uchwyt na monitor, podkładki pod myszkę i klawiaturę, myszkę, klawiaturę, zasilacz, ładowarkę, głośniki, dysk zewnętrzny, podkładkę chłodzącą pod laptopa, drukarkę, kable, kartę graficzną, słuchawki, pendrive -wymienione powyżej koszty sprzętu i akcesoriów komputerowych stanowią katalog zamknięty), telefonów komórkowych, odpisu amortyzacyjnego oraz użytkowania samochodu, obsługi księgowości, specjalistycznych szkoleń, opłaty licencyjnej za edytor kodu źródłowego oraz abonamentu za telefon i Internet, w takiej części w jakiej będą proporcjonalnie przypisane do przychodów przypadających ze zbycia kwalifikowanych praw własności intelektualnych, gdzie proporcja zostanie ustalona jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie (roku podatkowym)?

Ad 1.

W ocenie Wnioskodawcy, zostały spełnione przez niego wszystkie przesłanki ustawowe dające możliwość skorzystania z preferencyjnej stawki opodatkowania w wysokości 5% od dochodu osiągniętego z kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

Zgodnie z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, do katalogu kwalifikowanych praw własności intelektualnej należy między innymi zaliczyć autorskie prawo do programu komputerowego, które podlega ochronie prawnej na podstawie ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231), którego przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Definicję działalności badawczo-rozwojowej przedstawia art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych; oznacza działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz ich wykorzystania do tworzenia nowych zastosowań.

Definicje badań naukowych i prac rozwojowych zostały zawarte w art. 5a pkt 39 i 40 powoływanej wyżej ustawy i rozumiane są zgodnie z art. 4 ust. 2 i 3 ustawy z dnia 20 lipca 2018 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce.

W myśl tych przepisów, ilekroć w ustawie jest mowa o badaniach naukowych, rozumie się przez to:

badania podstawowe rozumiane jako prace empiryczne lub teoretyczne mające przede wszystkim na celu zdobywanie nowej wiedzy o podstawach zjawisk i obserwowalnych faktów bez nastawienia na bezpośrednie zastosowanie komercyjne;
badania aplikacyjne rozumiane jako prace mające na celu zdobycie nowej wiedzy oraz umiejętności, nastawione na opracowywanie nowych produktów, procesów lub usług lub wprowadzanie do nich znaczących ulepszeń.

Przez prace rozwojowe należy rozumieć działalność obejmującą nabywanie, łączenie, kształtowanie i wykorzystywanie dostępnej aktualnie wiedzy i umiejętności, w tym w zakresie narzędzi informatycznych lub oprogramowania, do planowania produkcji oraz projektowania i tworzenia zmienionych, ulepszonych lub nowych produktów, procesów lub usług, z wyłączeniem działalności obejmującej rutynowe i okresowe zmiany wprowadzane do nich, nawet jeżeli takie zmiany mają charakter ulepszeń.

W ocenie Wnioskodawcy, prowadzi on działalność badawczo-rozwojową, o której mowa w art. 5a pkt 38 w zw. z art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a konkretnie prace rozwojowe.

Oprogramowanie, które tworzy Wnioskodawca powstaje w wyniku jego indywidualnej pracy opierającej się na tworzeniu, rozwijaniu, a także ulepszaniu kodu źródłowego. Zatem każdy kod źródłowy stworzony w trakcie realizowania usług dla Zamawiającego należy ocenić jako unikatowy, będący efektem kreatywnego procesu myślowego Wnioskodawcy. Co istotne, napisany przez Wnioskodawcę kod źródłowy jest rezultatem jego twórczej oraz indywidualnej działalności intelektualnej, co sprawia, że należy kwalifikować go jako Utwór, który jest chroniony na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U z 2019 r. poz. 1231).

Należy zaznaczyć, iż tworzenie przez Wnioskodawcę oprogramowania odbywa się w sposób systematyczny. Stałe tworzenie przez Wnioskodawcę kodu źródłowego nie może być uznane za jednorazową czynność. Celem działalności Wnioskodawcy jest rozwijanie oraz ulepszanie wytwarzanego przez niego oprogramowania w sposób ciągły i zorganizowany.

Wnioskodawca przenosił i przenosi na rzecz Zamawiającego całość majątkowych praw autorskich do tworzonego przez siebie oprogramowania (kodu źródłowego) i otrzymuje z tego tytułu wynagrodzenie. Z tego powodu, w ocenie Wnioskodawcy osiąga on dochody z tytułu sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, z zatem dochody, o których mowa w art. 30ca ust. 7 pkt 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc pod uwagę wszystkie przedstawione we wniosku okoliczności, zdaniem Wnioskodawcy, spełnia on wszystkie kryteria określone w art. 5a pkt 38-40 w zw. z art. 30ca ust. 1, ust. 2 pkt 8 i ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem w rozliczeniu rocznym będzie mógł skorzystać ze stawki 5% podatku od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia całości autorskich praw majątkowych do wytworzonego przez siebie oprogramowania (kodu źródłowego).

Wnioskodawca nie będzie natomiast stosował ulgi IP Box do wynagrodzenia uzyskiwanego przez niego z tytułu usług, w ramach których nie powstaje kwalifikowane prawo własności intelektualnej, których zakres i uzyskiwany z nich przychód wynikają z ewidencji prac Wnioskodawcy.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca dodał także, że pragnie doprecyzować własne stanowisko w sprawie pytania nr 1 poprzez wskazanie, że:

W wyniku indywidualnej pracy Wnioskodawcy jest tworzone, rozwijane i ulepszane oprogramowanie. Zatem każdy kod źródłowy stworzony w trakcie realizowania usług dla Zamawiającego należy ocenić jako unikatowy, będący efektem kreatywnego procesu myślowego Wnioskodawcy. Co istotne, napisany przez Wnioskodawcę kod źródłowy jest rezultatem jego twórczej oraz indywidualnej działalności intelektualnej, co sprawia, że należy kwalifikować go jako Utwór, który jest chroniony na podstawie art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U z 2019 r. poz. 1231).

Biorąc pod uwagę wszystkie przedstawione we wniosku okoliczności, zdaniem Wnioskodawcy, spełnia on wszystkie kryteria określone w art. 5a pkt 38-40 w zw. z art. 30ca ust. 1, ust. 2 pkt 8 i ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a zatem w rozliczeniu rocznym za rok 2020 i 2021 będzie mógł skorzystać ze stawki 5% podatku od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia całości autorskich praw majątkowych do oprogramowania (kodu źródłowego) wytworzonego przez Wnioskodawcę.

Wnioskodawca nie będzie natomiast stosował ulgi IP Box do wynagrodzenia uzyskiwanego przez niego z tytułu usług, w ramach których nie powstaje ani nie jest ulepszane lub rozwijane istniejące już oprogramowanie.

Ad. 2.

Zdaniem Wnioskodawcy wskazane w opisie stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego ponoszone przez niego wydatki oraz wydatki, które w przyszłości będzie ponosić stanowią koszty faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową, powiązaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, o której mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Każdy z wymienionych przez Wnioskodawcę wydatków jest wydatkiem poniesionym w ramach prowadzonej działalności gospodarczej oraz ma bezpośredni związek z wykonywanymi przez niego usługami o charakterze twórczym. Ponoszenie omówionych wydatków jest niezbędne, aby Wnioskodawca mógł prowadzić tego rodzaju działalność.

W celu osiągania przychodów z programów komputerowych Wnioskodawca musi posiadać profesjonalny komputer, który, aby zapewnić najwyższą jakość pracy musi być sprzętem najnowszej generacji. W celu osiągania przychodów z programów komputerowych Wnioskodawca musi także ponosić koszt sprzętu i akcesoriów komputerowych (monitor, uchwyt na monitor, podkładki pod myszkę i klawiaturę, myszkę, klawiaturę, zasilacz, ładowarkę, głośniki, dysk zewnętrzny, podkładkę chłodzącą pod laptopa, drukarkę, kable, kartę graficzną, słuchawki, pendrive - wymienione powyżej koszty sprzętu i akcesoriów komputerowych stanowią katalog zamknięty) które umożliwiają mu sprawną, wygodną i efektywną pracę nad tworzonym oprogramowaniem, umożliwiają testowanie oprogramowania oraz jego bezpieczne przechowywanie. Telefony komórkowe są przede używane jako narzędzie służące jako sprzęt testowy oprogramowania. Przede wszystkim są one niezbędne w zakresie testowania aplikacji mobilnych lub weryfikacji RWD (technika takiego projektowania strony WWW, aby jej układ dostosowywał się samoczynnie do rozmiaru okna przeglądarki, na której jest wyświetlany np. przeglądarki, smartfonów czy tabletów). W celu prowadzenia działalności badawczo-rozwojowej opierającej się na tworzeniu i rozwijaniu oprogramowania Wnioskodawca musi ponosić opłaty na rzecz biura rachunkowego zajmującego się prowadzeniem jego księgowości oraz prowadzeniem prawidłowej odrębnej ewidencji na potrzeby skorzystania z ulgi IP Box. Wnioskodawca ponosił koszt odpisu amortyzacyjnego samochodu oraz koszt utrzymania i użytkowania samochodu (koszt paliwa, niezbędnych przeglądów i napraw, ubezpieczenia samochodu), koniecznego do przemieszczania się w celach zawodowych, przede wszystkim w celach spotkań z Zamawiającym, podczas pracy nad oprogramowaniem. Wnioskodawca chcąc tworzyć coraz lepsze rozwiązania z zakresu programowania musi ponosić także opłaty za uczestnictwo w specjalistycznych szkoleniach programistycznych, aby podnosić swoje kwalifikacje. Wnioskodawca w celu tworzenia własnego oprogramowania ponosi także opłaty za udzielenie mu licencji na oprogramowanie, które jest niezbędnym narzędziem służącym do pracy nad oprogramowaniem, a dokładnie stanowi ono edytor kodu źródłowego tworzonego przez Wnioskodawcę. Powyższe przesłanki świadczą o bezpośrednim powiązaniu ww. kosztów z wytworzeniem, ulepszeniem oraz rozwojem oprogramowania.

Przedstawione przez Wnioskodawcę stanowisko co do zakresu możliwości zaliczenia omawianych we wniosku kosztów do kosztów poniesionych przez podatnika bezpośrednio na działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej znajduje potwierdzenie w decyzjach Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej w analogicznych stanach faktycznych, w poniższych interpretacjach indywidualnych przepisów prawa podatkowego:

z dnia 17 kwietnia 2020 r. o sygn. 0115-KDIT1.4011.36.2020.2.MN;
z dnia 24 kwietnia 2020 r. o sygn. 0115-KDIT1.4011.46.2020.2.MST;
z dnia 21 stycznia 2020 r o sygn. 0113-KDIPT2-3.4011.656.2019.2.PR.

Ad. 3.

Zgodnie z objaśnieniami podatkowymi opublikowanymi przez Ministerstwo Finansów z dnia 15 lipca 2019 r., dotyczącymi preferencyjnego opodatkowania dochodów wytwarzanych przez prawa własności intelektualnej - IP Box, wskaźnik nexus, oblicza się zgodnie z następującym wzorem:

(a + b) x 1,3/a + b + c + d

Poszczególne litery we wzorze oznaczają koszty faktycznie poniesione, tj. uregulowanie zobowiązań w jakiejkolwiek formie, w tym w wyniku potrącenia wierzytelności, przez podatnika na:

prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym IP,
nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 3 ustawy o CIT lub art. 23m ust. 1 pkt 3 ustawy o PIT,
nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym IP, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 11a ust. 1 pkt 4 ustawy o CIT lub art. 23m ust. 1 pkt 4 ustawy o PIT,
nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Zgodnie z art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest ustalana jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według powyższego wzoru. Z tego powodu niezbędne jest prawidłowe podłożenie pod odpowiednią literę tego wzoru wydatków poniesionych przez podatnika w związku z wytwarzaniem kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, aby poprawnie obliczyć wymagany do uzyskania ulgi IP Box wskaźnik nexus.

W ocenie Wnioskodawcy, prawidłowo oblicza on wskaźnik nexus, o którym mowa w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, poprzez zaliczenie do litery „a" wskaźnika:

koszt nabycia komputera;
koszt nabycia sprzętu i akcesoriów komputerowych (monitor, uchwyt na monitor, podkładki pod myszkę i klawiaturę, myszkę, klawiaturę, zasilacz, ładowarkę, głośniki, dysk zewnętrzny, podkładkę chłodzącą pod laptopa, drukarkę, kable, kartę graficzną, słuchawki, pendrive - wymienione powyżej koszty sprzętu i akcesoriów komputerowych stanowią katalog zamknięty);
koszt nabycia telefonów komórkowych, służących testowaniu aplikacji mobilnych + RWD;
koszt obsługi księgowości (opłaty ponoszone na rzecz biura rachunkowego zajmującego się prowadzeniem księgowości Wnioskodawcy);
koszt odpisu amortyzacyjnego oraz utrzymania (koszty paliwa, przeglądów samochodowych, napraw, ubezpieczenia) samochodu;
koszt opłaty licencyjnej za oprogramowanie będące edytorem kodu źródłowego;
koszt udziału w specjalistycznych szkoleniach programistycznych;
koszt abonamentu za telefon oraz Internet - dokumentowany w postaci faktur VAT wystawionych przez dostawców tych usług.

Art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi, iż do litery „a" wskaźnika nexus zalicza się wydatki faktycznie poniesione przez podatnika na prowadzoną bezpośrednio przez niego działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Do wydatków poniesionych oraz ponoszonych w przyszłości, bezpośrednio (tzw. własnych, nie zlecanych zewnętrznym podmiotom) przez samego Wnioskodawcę (litera „a" wzoru nexus) bez wątpienia należy zaliczyć wydatki poczynione na komputer, sprzęt i akcesoria komputerowe (monitor, uchwyt na monitor, podkładki pod myszkę i klawiaturę, myszkę, klawiaturę, zasilacz, ładowarkę, głośniki, dysk zewnętrzny, podkładkę chłodzącą pod laptopa, drukarkę, kable, kartę graficzną, słuchawki, pendrive -wymienione powyżej koszty sprzętu i akcesoriów komputerowych stanowią katalog zamknięty), telefony komórkowe, obsługę księgowości, odpis amortyzacyjny oraz użytkowanie samochodu (koszty paliwa, przeglądów samochodowych, napraw, ubezpieczenia), specjalistyczne szkolenia, opłatę licencyjną za edytor kodu źródłowego oraz abonament za telefon i Internet. Bez poniesienia powyższych kosztów Wnioskodawca nie byłby w stanie prowadzić swojej działalności, opierającej się na wytwarzaniu i rozwijaniu kwalifikowanego IP w postaci oprogramowania; przez co należy powyższe wydatki kwalifikować jako bezpośrednio związane z prowadzoną przez Wnioskodawcę działalnością badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej.

Co istotne, zgodnie z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, do kosztów, o których mowa we wskaźniku nexus, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami. Koszty ponoszone przez Wnioskodawcę z całą pewnością nie mogą zostać zaliczone do katalogu z art. 30ca ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Biorąc pod uwagę powyższe, Wnioskodawca powinien zaliczyć wydatki na: komputer, sprzęt i akcesoria komputerowe (monitor, uchwyt na monitor, podkładki pod myszkę i klawiaturę, myszkę, klawiaturę, zasilacz, ładowarkę, głośniki, dysk zewnętrzny, podkładkę chłodzącą pod laptopa, drukarkę, kable, kartę graficzną, słuchawki, pendrive – wymienione powyżej koszty sprzętu i akcesoriów komputerowych stanowią katalog zamknięty), telefony komórkowe,, użytkowanie samochodu (koszt paliwa) oraz obsługę księgowości, do litery „a" wskaźnika nexus.

Ad. 4.

Zdaniem Wnioskodawcy należy uznać, że koszty komputera, sprzętu i akcesoriów komputerowych (monitor, uchwyt na monitor, podkładki pod myszkę i klawiaturę, myszkę, klawiaturę, zasilacz, ładowarkę, głośniki, dysk zewnętrzny, podkładkę chłodzącą pod laptopa, drukarkę, kable, kartę graficzną, słuchawki, pendrive – wymienione powyżej koszty sprzętu i akcesoriów komputerowych stanowią katalog zamknięty), telefonów komórkowych, obsługi księgowości, odpisu amortyzacyjnego oraz użytkowania samochodu (koszty paliwa, przeglądów samochodowych, napraw, ubezpieczenia), specjalistycznych szkoleń (koszt udziału w szkoleniach), opłaty licencyjnej za edytor kodu źródłowego oraz abonamentu za telefon i Internet, w równym stopniu są przez niego wykorzystywane zarówno w tej części jego działalności, która jest związana z uzyskiwaniem przychodów z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jak też w celu świadczenia innych usług na rzecz Zamawiającego. W związku z tym Wnioskodawca uważa, że koszty te powinny zostać zakwalifikowane do kosztów wskazanych w art. 30ca ust 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i uwzględnione przy obliczaniu składnika nexus nie w całości, a w takiej części w jakiej będą proporcjonalnie przypisane do przychodów przypadających ze zbycia kwalifikowanych praw własności intelektualnych, gdzie proporcja zostanie ustalona jako stosunek przychodów ze zbycia oprogramowania do przychodów ogółem Wnioskodawcy z prowadzonej działalności gospodarczej w danym okresie (roku podatkowym).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego w części jest nieprawidłowe, a w części prawidłowe.

Zgodnie z art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), jednym ze źródeł przychodów jest pozarolnicza działalność gospodarcza.

W myśl art. 5a pkt 6 tejże ustawy, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej oznacza to działalność zarobkową:

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

- prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Stosownie natomiast do treści art. 5b ust. 1 ww. ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności,
są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności,
wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Zgodnie z art. 5a pkt 38 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ilekroć w ustawie jest mowa o działalności badawczo-rozwojowej oznacza to działalność twórczą obejmującą badania naukowe lub prace rozwojowe, podejmowaną w sposób systematyczny w celu zwiększenia zasobów wiedzy oraz wykorzystania zasobów wiedzy do tworzenia nowych zastosowań.

Zatem z pracami badawczo-rozwojowymi mamy do czynienia wówczas, gdy wykorzystuje się dostępną wiedzę z dziedziny nauki, technologii oraz innej wiedzy i umiejętności do tworzenia nowych lub ulepszania istniejących produktów/usług oraz procesów i technologii produkcji.

Zgodnie z art. 30ca ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatek od osiągniętego przez podatnika w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej wynosi 5% podstawy opodatkowania.

W myśl art. 30ca ust. 2 ww. ustawy, kwalifikowanymi prawami własności intelektualnej są:

patent,
prawo ochronne na wzór użytkowy,
prawo z rejestracji wzoru przemysłowego,
prawo z rejestracji topografii układu scalonego,
dodatkowe prawo ochronne dla patentu na produkt leczniczy lub produkt ochrony roślin,
prawo z rejestracji produktu leczniczego i produktu leczniczego weterynaryjnego dopuszczonych do obrotu,
wyłączne prawo, o którym mowa w ustawie z dnia 26 czerwca 2003 r. o ochronie prawnej odmian roślin (Dz. U. z 2018 r. poz. 432 oraz z 2020 r. poz. 288),
autorskie prawo do programu komputerowego

– podlegające ochronie prawnej na podstawie przepisów odrębnych ustaw lub ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, oraz innych umów międzynarodowych, których stroną jest Unia Europejska, których przedmiot ochrony został wytworzony, rozwinięty lub ulepszony przez podatnika w ramach prowadzonej przez niego działalności badawczo-rozwojowej.

Podstawę opodatkowania stanowi suma kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej osiągniętych w roku podatkowym (art. 30ca ust. 3 ustawy).

Stosownie natomiast do ust. 4 art. 30ca tej ustawy, wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika obliczonego według wzoru:

[(a+b) x 1,3] / a+b+c+d

w którym poszczególne litery oznaczają koszty faktycznie poniesione przez podatnika na:

a - prowadzoną bezpośrednio przez podatnika działalność badawczo-rozwojową związaną z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej,

b - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu niepowiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 3,

c - nabycie wyników prac badawczo-rozwojowych związanych z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, innych niż wymienione w lit. d, od podmiotu powiązanego w rozumieniu art. 23m ust. 1 pkt 4,

d - nabycie przez podatnika kwalifikowanego prawa własności intelektualnej.

Do kosztów, o których mowa w ust. 4, nie zalicza się kosztów, które nie są bezpośrednio związane z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej, w szczególności odsetek, opłat finansowych oraz kosztów związanych z nieruchomościami (art. 30ca ust. 5 ww. ustawy).

Stosownie natomiast do treści art. 30ca ust. 7 powołanej ustawy, dochodem (stratą) z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej jest obliczony zgodnie z art. 9 ust. 2 dochód (strata) z pozarolniczej działalności gospodarczej w zakresie, w jakim został osiągnięty:

z opłat lub należności wynikających z umowy licencyjnej, która dotyczy kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
ze sprzedaży kwalifikowanego prawa własności intelektualnej;
z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej uwzględnionego w cenie sprzedaży produktu lub usługi;
z odszkodowania za naruszenie praw wynikających z kwalifikowanego prawa własności intelektualnej, jeżeli zostało uzyskane w postępowaniu spornym, w tym postępowaniu sądowym albo arbitrażu.

Na podstawie art. 30cb ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, podatnicy podlegający opodatkowaniu na podstawie art. 30ca są obowiązani:

wyodrębnić każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej w prowadzonych księgach rachunkowych;
prowadzić księgi rachunkowe w sposób zapewniający ustalenie przychodów, kosztów uzyskania przychodów i dochodu (straty), przypadających na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej;
wyodrębnić koszty, o których mowa w art. 30ca ust. 4, przypadające na każde kwalifikowane prawo własności intelektualnej, w sposób zapewniający określenie kwalifikowanego dochodu;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie łącznego dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej – w przypadku gdy podatnik wykorzystuje więcej niż jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2 i 3;
dokonywać zapisów w prowadzonych księgach rachunkowych w sposób zapewniający ustalenie dochodu z kwalifikowanych praw własności intelektualnej w odniesieniu do tego produktu lub tej usługi albo do tych produktów lub tych usług - w przypadku gdy podatnik wykorzystuje jedno kwalifikowane prawo własności intelektualnej lub większą liczbę tych praw w produkcie lub usłudze albo w produktach lub usługach, a w prowadzonych księgach rachunkowych nie jest możliwe spełnienie warunków, o których mowa w pkt 2-4.

Podatnicy prowadzący podatkową księgę przychodów i rozchodów wykazują informacje, o których mowa w ust. 1, w odrębnej ewidencji (art. 30cb ust. 2 ww. ustawy).

Zgodnie z art. 30cb ust. 3 powołanej ustawy w przypadku gdy na podstawie ksiąg rachunkowych lub ewidencji, o której mowa w ust. 2, nie jest możliwe ustalenie dochodu (straty) z kwalifikowanych praw własności intelektualnej, podatnik jest obowiązany do zapłaty podatku zgodnie z art. 27 lub art. 30c.

Jak wynika z powyższych regulacji podatnicy, którzy opodatkowują dochody z kwalifikowanych IP stawką 5%, mają obowiązek prowadzenia wyodrębnionej ewidencji dla wszystkich operacji finansowych związanych z uzyskiwaniem tych dochodów. Przepisy o IP Box nie narzucają podatnikom konkretnej formy ewidencjonowania zdarzeń na cele stosowania preferencji IP Box.

Autorskie prawo do programu komputerowego objęte jest ochroną na mocy art. 74 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz. U. z 2019 r. poz. 1231 ze zm.). Zgodnie z art. 74 ust. 2 powołanej ustawy, ochrona przyznana programowi komputerowemu obejmuje wszystkie formy jego wyrażenia. Idee i zasady będące podstawą jakiegokolwiek elementu programu komputerowego, nie podlegają ochronie.

W związku z tym, że w Polsce oprogramowanie – definiowane jako ogół informacji w postaci zestawu instrukcji, zaimplementowanych interfejsów i zintegrowanych danych przeznaczonych dla komputera do realizacji wyznaczonych celów – podlega ochronie jak utwór literacki z art. 1 ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, oprogramowanie może być uznane za kwalifikowane IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy, jeśli jego wytworzenie, rozszerzenie lub ulepszenie jest wynikiem prac badawczo-rozwojowych.

Odnosząc powyższe do rozpatrywanej sprawy należy więc stwierdzić, że prawa autorskie do oprogramowania komputerowego są kwalifikowanym IP w świetle art. 30ca ust. 2 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a uzyskany przez Wnioskodawcę dochód z tytułu odpłatnego przeniesienia na Zamawiającego praw autorskich do wytworzonego oprogramowania, które stanowi utwór prawnie chroniony i zostało wytworzone, rozwinięte i ulepszone w ramach prowadzonej działalności badawczo-rozwojowej, o której mowa w art. 5a pkt 38 ustawy, kwalifikuje się do dochodów z kwalifikowanego IP w rozumieniu art. 30ca ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W konsekwencji, Wnioskodawca jest uprawniony do zastosowania do kwalifikowanych dochodów z kwalifikowanych praw własności intelektualnej uzyskiwanych w ramach wynagrodzenia za świadczenie usług preferencyjnego opodatkowania wg stawki 5%. Preferencyjną stawką nie może być jednak wbrew twierdzeniu Wnioskodawcy objęta całość wynagrodzenia osiąganego na podstawie umowy o świadczenie usług programistycznych, lecz wyłącznie ta jego część, która stanowi zapłatę za przeniesienie praw autorskich do programu komputerowego.

Nie można zgodzić się z Wnioskodawcą, że „w rozliczeniu rocznym za rok 2020 i 2021 będzie mógł skorzystać ze stawki 5% podatku od dochodu uzyskiwanego z tytułu przenoszenia całości autorskich praw majątkowych do oprogramowania (kodu źródłowego) wytworzonego przez Wnioskodawcę. Wnioskodawca nie będzie natomiast stosował ulgi IP Box do wynagrodzenia uzyskiwanego przez niego z tytułu usług, w ramach których nie powstaje ani nie jest ulepszane lub rozwijane istniejące już oprogramowanie”. Wnioskodawca nie będzie mógł stosować ulgi IP Box nie tylko do wynagrodzenia uzyskiwanego przez niego z tytułu usług, w ramach których nie powstaje ani nie jest ulepszane lub rozwijane istniejące już oprogramowanie, ale nie będzie mógł stosować ulgi IP Box także w stosunku do wynagrodzenia uzyskiwanego przez niego z tytułu usług, w ramach których powstaje, jest ulepszane lub rozwijane istniejące już oprogramowanie, lecz nie dochodzi do sprzedaży kwalifikowanych praw własności intelektualnej.

Powyższe stanowi zatem podstawę uznania stanowiska Wnioskodawcy w tej części za nieprawidłowe.

Podkreślenia przy tym wymaga, że wysokość kwalifikowanego dochodu z kwalifikowanego IP ustala się jako iloczyn dochodu z kwalifikowanego IP osiągniętego w roku podatkowym i wskaźnika nexus obliczonego według specjalnego wzoru określonego w art. 30ca ust. 4 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy dotyczących możliwości uznania za koszty prowadzonej bezpośrednio przez niego działalności badawczo-rozwojowej związanej z kwalifikowanym prawem własności intelektualnej wymienionych we wniosku wydatków wskazać należy, że istotnym jest aby ze wskaźnika nexus wykluczyć koszty, które nie są, lub ze swej natury nie mogą być, bezpośrednio związane z wytworzeniem, rozwinięciem lub ulepszeniem konkretnych kwalifikowanych praw własności intelektualnej. Wobec tego, wskazane powyżej wydatki w zakresie, w jakim przeznaczone są na działalność badawczo-rozwojową Wnioskodawcy, można uwzględniać przy ustalaniu wskaźnika/wskaźników nexus (art. 30ca ust. 4 lit. a wzoru).

Ta interpretacja dotyczy wyłącznie zdarzenia, które będzie miało miejsce w 2021 r., natomiast nie rozstrzyga w zakresie stanu faktycznego, który miał już miejsce w 2020 r. (który to rok wskazał Wnioskodawca w uzupełnieniu swojego stanowiska).

Końcowo należy wskazać, że samodzielne prowadzenie działalności badawczo-rozwojowej nie było przedmiotem interpretacji indywidualnej, bowiem okoliczność ta stanowiła element przedstawionego zdarzenia.

Zaznaczenia jednocześnie wymaga, że weryfikacja zasadności stosowania opisanej metody podziału kosztów według określonej proporcji możliwa jest w postępowaniu dowodowym, które zastrzeżone jest dla innych trybów postępowania. Wybór metody ustalania odpowiedniej proporcji zależy bowiem od okoliczności faktycznych konkretnej sprawy – nie jest wykluczona możliwość zastosowania innych metod ustalania tej proporcji w przypadku jej weryfikacji w postępowaniu dowodowym przez właściwy organ podatkowy. Pełna weryfikacja stanowiska Wnioskodawcy może być dokonana jedynie w toku ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej będącej poza zakresem instytucji interpretacji indywidualnej, do której mają zastosowanie przepisy określone w art. 14h Ordynacji podatkowej.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin