2021.08.13 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-1.4012.192.2021.1.AK
z 13 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 9 grudnia 2020 r. (data wpływu 25 marca 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących realizacji zadania inwestycyjnego pn. „Ochrona ...” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 25 marca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dotyczących realizacji zadania inwestycyjnego pn. „Ochrona ...”.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego działającą w oparciu o ustawę z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 713 t.j. ze zm.). Gmina posiada osobowość prawną i wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Do podstawowych zadań własnych Gminy należy zaspokojenie zbiorowych potrzeb - zgodnie z art. 6 i 7 ustawy o samorządzie gminnym, w tym w szczególności zieleni gminnej i zadrze

wień.

W dniu 21 września 2011 r. Gmina została zarejestrowana jako podatnik VAT przez Naczelnika Urzędu Skarbowego oraz otrzymała potwierdzenie VAT-u rejestracji Gminy jako podatnika VAT czynnego.

Gmina zrealizowała zadanie inwestycyjne w ramach projektu pn. „Ochrona ...” zgodnie z podpisaną umową o dofinansowanie projektu nr ... z dnia … 2019 r. współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego w ramach Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa ... na lata 2014-2020, gdzie dofinansowanie wynosi 85% poniesionych kosztów kwalifikowanych, pozostały koszt stanowi wkład Gminy.

Wskazany projekt obejmował:

w zakresie bioróżnorodności: sadzenie drzew, krzewów, pnączy, roślin zielonych, utworzenie trawnika ekstensywnego, mechaniczną pielęgnację istniejących trawników, wykonanie łąk kwietnych, wykonanie rabat z warstwą sosnowej kory, wykonanie powierzchni piaszczystych, wykonanie podstawowych zabiegów pielęgnacyjnych drzew, montaż drewnianych słupków, budek i schronów dla ptaków i nietoperzy, wykonanie hotelu dla owadów oraz zimowiska dla płazów,
w zakresie ścieżki dydaktycznej: wykonanie nawierzchni żwirowej z obrzeżami betonowymi ścieżki, w ramach których zostały wykonane roboty ziemne oraz roboty pomiarowe, wykonanie oświetlenia z lamp solarnych, oznakowanie tablicami informacyjnymi dużymi i małymi, oznakowanie drzew tabliczkami, wykonanie tablicy informacyjnej na pniu z martwego drewna, wykonanie ramy widokowej, posadowienie przeciętego pnia z martwego drzewa,
w zakresie małej architektury: wykonanie ławek parkowych oraz koszy na śmieci, wykonanie leżaków miejskich, wykonanie siedzisk dużych i wokół drzewa, wykonie rzeźb drewnianych, wykonanie elementów zielonej klasy czyli siedzenia z pni i kamienia, wykonanie monitoringu ścieżki z zestawu kamer z wyposażeniem.

Gmina podpisała umowy: na przygotowanie dokumentacji aplikacyjnej (kwota … zł), sporządzenie dokumentacji projektowej (kwota … zł), sporządzenie kosztorysu (kwota … zł), z wykonawcą zadań inwestycyjnych (kwota … zł), nadzór botaniczny, zoologiczny i architekta krajobrazu w projekcie (kwota … zł). Inwestycja została już zakończona a faktury wystawione przez wykonawców i usługodawców zostały opłacone.

Jednym z załączników do wniosku o dofinansowanie było złożenie oświadczenia o braku możliwości odzyskania poniesionego kosztu podatku VAT, który został zaliczony do kategorii wydatków kwalifikowanych projektu. Gmina uznała podatek od towarów i usług za koszt kwalifikowany.

W ramach realizacji projektu Gmina nie osiągnęła zysku. Wykonana inwestycja nie służy wykonywaniu czynności opodatkowanych podatkiem VAT, jak również nie jest ona wykorzystana do czynności zwolnionych z tego podatku. Realizowany projekt należy do zadań własnych Gminy, zgodnie z cyt. art. 7 ust. 1 pkt 12) ustawy o samorządzie gminnym. Obejmuje on wyłącznie działania niepodlegające opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Gmina jako beneficjent projektu zobowiązana jest zgodnie z umową o przyznanie dofinansowania, do przedłożenia pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego stwierdzającej brak możliwości odzyskania podatku VAT uznanego w przedmiotowym projekcie za wydatek kwalifikowany.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gmina ma możliwość odzyskania podatku od towarów i usług zawartych w fakturach VAT dotyczących zrealizowanego przedsięwzięcia pn. „Ochrona ...”?

Stanowisko Wnioskodawcy:

W ocenie wnioskodawcy, Gmina nie ma możliwości odliczenia podatku od towarów i usług wskazanego na fakturach związanych z wydatkami ponoszonymi w ramach projektu pn. „Ochrona ...”.

Zdaniem Wnioskodawcy, Gminie nie przysługuje możliwość odliczenia podatku od towarów i usług wskazanych na fakturach wystawionych przez wykonawców/usługodawców z tytułu realizacji ww. zadania.

Nabyte przez Gminę towary i usługi w ramach zrealizowanego projektu służą realizacji jej zadań statutowych i są wykorzystywane do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT.

Uzasadnienie

Zgodnie z art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz. U. z 2020 r. poz. 106 ze zm.) w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z ust. 2 pkt 1 lit. a) powołanego wyżej artykułu wynika, iż kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Stosownie do cytowanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku VAT oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2 bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powyższych zapisów wynika, że prawo do odliczania podatku naliczonego przysługuje tylko czynnym podatnikom od towarów i usług w takim przypadku, gdy dokonywane zakupy mają związek z czynnościami opodatkowanymi. Odliczyć zatem można podatek naliczony, który związany jest z transakcjami opodatkowanymi podatnika. tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego. Wskazana norma prawna wyraża zasadę neutralności podatku od towarów i usług. Ustawa wyłącza zatem możliwość dokonywania odliczeń podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających opodatkowaniu.

W rozporządzeniu Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. (t.j. Dz. U. 2019 r. poz. 714 ze zm.) w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług określa się przypadki, gdzie kwota naliczonego podatku może być zwrócona jednostce dokonującej nabycia towarów lub usług oraz warunki i tryb dokonywania tego zwrotu.

Zdaniem Wnioskodawcy, otrzymane od wykonawcy w ramach projektu faktury VAT nie są podstawą do obniżenia przez Gminę podatku od towarów i usług naliczonego w związku z wykonaną infrastrukturą i zagospodarowaniem zieleni miejskiej oraz usługami. Wykonana ścieżka dydaktyczna nie jest wykorzystywana do czynności podlegających opodatkowaniu VAT, nie generuje żadnych przychodów ze sprzedaży. Służyła ona realizacji zadań statutowych Gminy. W myśl art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym do zakresu działania gminy należą wszelkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Zadanie inwestycyjne wykonane w ramach projektu, jest czynnością nie generującą przychodów oraz dochodu, związane z realizacją zadań własnych Gminy, a tym samym czynnością niepodlegającą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Ponadto w stosunku do tych czynności Gmina nie występowała jako podmiot wykonujący samodzielnie działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT, lecz jako organ władzy realizujący zadania nałożone odrębnymi przepisami prawa, dla których został powołany, tj. ustawy o samorządzie gminnym.

Biorąc pod uwagę powyższe oraz treść powołanych przepisów stwierdzić należy, że nie został spełniony warunek, o którym mowa w cytowanym wielokrotnie art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług, skoro towary i usługi nabyte w ramach projektu nie służą sprzedaży opodatkowanej podatkiem od towarów i usług. W konsekwencji Gmina nie miała prawa do odliczania podatku naliczonego od wydatków poniesionych z tytułu realizacji tego zadania.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2020 r. poz. 106 ze zm.), zwanej dalej ustawą. W świetle tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

nabycia towarów i usług,
dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z powyższych regulacji wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego). Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku oraz niepodlegających temu podatkowi.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca przyznał podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 cyt. ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 tej ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, powinien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go dla tej czynności za podatnika podatku od towarów i usług, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

W myśl art. 15 ust. 1 ww. ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Według art. 15 ust. 2 cyt. ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast z art. 15 ust. 6 ww. ustawy o podatku od towarów i usług, wynika, że nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Powyższy zapis jest odzwierciedleniem art. 13 obowiązującej od dnia 1 stycznia 2007 r. Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z dnia 11 grudnia 2006 r. Nr 347 str. 1 ze zm.), zgodnie z którym krajowe, regionalne i lokalne organy władzy oraz inne podmioty prawa publicznego nie są uważane za podatników w związku z działalnością, którą podejmują lub transakcjami, których dokonują jako organy władzy publicznej, nawet jeśli pobierają należności, opłaty, składki lub płatności w związku z takimi działaniami lub transakcjami.

Jednakże w przypadku, gdy podejmują one takie działania lub dokonują takich transakcji, są uważane za podatników w odniesieniu do tych działań lub transakcji, gdyby wykluczenie ich z kategorii podatników prowadziło do znaczących zakłóceń konkurencji.

Oznacza to, że organ będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach jego zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższych przepisów, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter podmiotowo-przedmiotowy.

W świetle wskazanych unormowań jednostki samorządu terytorialnego na gruncie podatku od towarów i usług występować mogą w dwoistym charakterze:

podmiotów niebędących podatnikami, gdy realizują zadania nałożone na nich odrębnymi przepisami prawa, oraz

podatników podatku od towarów i usług, gdy wykonują czynności na podstawie umów cywilnoprawnych.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Zgodnie z art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2020 r. poz. 713 ze zm.) gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Jak stanowi art. 6 ust. 1 ww. ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów.

Należy wskazać, że w myśl art. 7 ust. 1 pkt 12 ww. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy zieleni gminnej i zadrzewień.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. czynności, które realizują na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych).

Zatem, Gmina, wykonując we własnym imieniu i na własny rachunek czynności spełniające definicję działalności gospodarczej, określonej w art. 15 ust. 2 ustawy, działa w charakterze podatnika podatku VAT.

Natomiast zadania realizowane przez Gminę, wskazane w art. 7 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, tj. zadania własne nałożone na gminę na podstawie odrębnych przepisów, nie stanowią działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

Z opisu sprawy wynika, że Gmina jest jednostką samorządu terytorialnego działającą w oparciu o ustawę o samorządzie gminnym. Gmina posiada osobowość prawną i wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Do podstawowych zadań własnych Gminy należy zaspokojenie zbiorowych potrzeb - zgodnie z art. 6 i 7 ustawy o samorządzie gminnym, w tym w szczególności zieleni gminnej i zadrzewień.

W dniu 21 września 2011 r. Gmina została zarejestrowana jako podatnik VAT przez Naczelnika Urzędu Skarbowego w … oraz otrzymała potwierdzenie VAT-u rejestracji Gminy jako podatnika VAT czynnego.

Gmina zrealizowała zadanie inwestycyjne w ramach projektu pn. „Ochrona ...” współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego.

Wskazany projekt obejmował:

w zakresie bioróżnorodności: sadzenie drzew, krzewów, pnączy, roślin zielonych, utworzenie trawnika ekstensywnego, mechaniczną pielęgnację istniejących trawników, wykonanie łąk kwietnych, wykonanie rabat z warstwą sosnowej kory, wykonanie powierzchni piaszczystych, wykonanie podstawowych zabiegów pielęgnacyjnych drzew, montaż drewnianych słupków, budek i schronów dla ptaków i nietoperzy, wykonanie hotelu dla owadów oraz zimowiska dla płazów,
w zakresie ścieżki dydaktycznej: wykonanie nawierzchni żwirowej z obrzeżami betonowymi ścieżki, w ramach których zostały wykonane roboty ziemne oraz roboty pomiarowe, wykonanie oświetlenia z lamp solarnych, oznakowanie tablicami informacyjnymi dużymi i małymi, oznakowanie drzew tabliczkami, wykonanie tablicy informacyjnej na pniu z martwego drewna, wykonanie ramy widokowej, posadowienie przeciętego pnia z martwego drzewa,
w zakresie małej architektury: wykonanie ławek parkowych oraz koszy na śmieci, wykonanie leżaków miejskich, wykonanie siedzisk dużych i wokół drzewa, wykonie rzeźb drewnianych, wykonanie elementów zielonej klasy czyli siedzenia z pni i kamienia, wykonanie monitoringu ścieżki z zestawu kamer z wyposażeniem.

Gmina podpisała umowy: na przygotowanie dokumentacji aplikacyjnej, sporządzenie dokumentacji projektowej, sporządzenie kosztorysu, z wykonawcą zadań inwestycyjnych, nadzór botaniczny, zoologiczny i architekta krajobrazu w projekcie. Inwestycja została już zakończona a faktury wystawione przez wykonawców i usługodawców zostały opłacone.

Wnioskodawca ma wątpliwości, czy przysługuje mu prawo do odzyskania podatku od towarów i usług zawartego w fakturach dotyczących zrealizowanego zadania inwestycyjnego.

Rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy, uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W omawianej sprawie warunek uprawniający do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego podatku nie został spełniony, ponieważ – jak wskazał Wnioskodawca – inwestycja nie służy wykonywaniu czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Inwestycja nie jest również wykorzystana do czynności zwolnionych z tego podatku i służy wyłącznie do wykonywania czynności niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług. W związku z realizacją inwestycji Gmina nie osiągnęła zysku. Ponadto realizując inwestycję Gmina wypełniała zadania własne nałożone na nią ustawą o samorządzie gminny, a zatem nie działała jako podatnik VAT.

W konsekwencji, Gmina nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego od poniesionych wydatków na realizację projektu pn. „Ochrona ...”. Z wniosku wynika, że nie została spełniona podstawowa przesłanka warunkująca prawo do odliczenia podatku naliczonego (wskazana w art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług), jaką jest związek nabywanych towarów i usług z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Zatem, Gmina nie ma również prawa do otrzymania z tego tytułu zwrotu różnicy podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

Tym samym stanowisko Gminy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego zdarzenia przyszłego, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin