Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP3-2.4011.362.2021.6.MG
z 12 sierpnia 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2020 r. poz. 1325 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 30 marca 2021 r. (data wpływu 7 kwietnia 2021 r.) uzupełnione pismem z 12 lipca 2021 r. (data wpływu 15 lipca 2021 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z 1 lipca 2021 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.362.2021.1.MG, 0111-KDIB2-2.4015.42.2021.2.PB, 0111-KDIB2-2.4014.107.2021.2.PB oraz pismem z 5 sierpnia 2021 r. (data wpływu 10 sierpnia 2021 r.) w odpowiedzi na wezwanie tut. Organu z 19 lipca 2021 r. Nr 0114-KDIP3-2.4011.362.2021.5.MG, 0111-KDIB2-2.4015.42.2021.4.PB, 0111-KDIB2-2.4014.107.2021.4.PB o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 kwietnia 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych sprzedaży nieruchomości.

Z uwagi na braki formalne, pismem z 1 lipca 2021 r. (data nadania 1 lipca 2021 r.) Nr 0114-KDIP3-2.4011.362.2021.1.MG, 0111-KDIB2-2.4015.42.2021.2.PB, 0111-KDIB2-2.4014.107.2021.2.PB, tut. organ wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych.

Pismem z 12 lipca 2021 r. (data wpływu 12 lipca 2021 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek.

Uzupełnienie zawierało braki formalne, w związku z powyższym pismem z 1 lipca 2021 r. (data nadania 1 lipca 2021 r.) Nr 0114-KDIP3-2.4011.362.2021.5.MG, 0111-KDIB2-2.4015.42.2021.4.PB, 0111-KDIB2-2.4014.107.2021.4.PB, tut. Organ ponownie wezwał Wnioskodawcę do uzupełnienia braków formalnych.

Pismem z 5 sierpnia 2021 r. (data wpływu 10 sierpnia 2021 r.) Wnioskodawca uzupełnił wniosek.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny ostatecznie sformułowany w uzupełnieniu.

Dnia 5 października 2017 r. Sąd Rejonowy stwierdził o nabyciu przez Wnioskodawczynię 1/4 części spadku, w który to wszedł lokal mieszkalny stanowiący odrębną nieruchomość o powierzchni 53,05 m3. Spadkodawcą była babcia Wnioskodawczyni Z. S., która zmarła 12 listopada 2016 r. w W. Prawo własności lokalu przysługiwało babci Wnioskodawczyni na podstawie „umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu mieszkalnego oraz przeniesienie jego własności” zawartej dnia 1 grudnia 2009 r. przed notariuszem. Dnia 30 kwietnia 2018 r. do Sądu Rejonowego, został złożony wniosek o dział spadku i zniesienie współwłasności w ten sposób, aby lokal mieszkalny po babci przyznać na wyłączność wujkowi Wnioskodawczyni (synowi zmarłej – P. S.), z obowiązkiem spłaty na rzecz Wnioskodawczyni oraz siostry B. S. Na drodze sądowej powołano biegłego, który wycenił nieruchomość a sąd się do niej przychylił. Zgodnie z postanowieniem sądu z 9 października 2020 r. została spłacona Wnioskodawczyni jej część spadku.

Pismem z 5 sierpnia 2021 r. (data wpływu 10 sierpnia 2021 r.) Wnioskodawczyni doprecyzowała, że spłata, którą otrzymała nie przekracza wartości spadku.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Wnioskodawczyni jest zobowiązana do płacenia podatku od otrzymanej spłaty?

Zdaniem Wnioskodawczyni, spłata nieruchomości nie przekraczała części wartości spadku Wnioskodawczyni, w związku z czym otrzymana spłata nie rodzi obowiązku podatkowego. Zbycie części nieruchomości Wnioskodawczyni, nabytej w drodze spadku, nastąpiło po ponad 5 latach od momentu nabycia prawa własności przez spadkodawcę.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.): opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

W myśl art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a-c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
   
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
   
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
   

- jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonywaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a-c - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie.

W świetle powyższego, jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości lub praw majątkowych następuje przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie i nie zostaje dokonane w wykonaniu działalności gospodarczej stanowi źródło przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, w przypadku sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości oraz praw określonych w art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)-c) ww. ustawy decydujące znaczenie w kwestii opodatkowania podatkiem dochodowym od osób fizycznych uzyskanego z tego tytułu dochodu ma moment i forma ich nabycia.

W tym miejscu należy wskazać, że ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku od osób prawnych oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2159) do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dodano art. 10 ust. 5 i art. 10 ust. 7.

Na podstawie art. 10 ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w przypadku odpłatnego zbycia, nabytych w drodze spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, okres, o którym mowa w tym przepisie, liczy się od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie tej nieruchomości lub nabycie prawa majątkowego przez spadkodawcę.

Natomiast w myśl art. 10 ust. 7 powołanej ustawy, nie stanowi nabycia albo odpłatnego zbycia, o których mowa w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, odpowiednio nabycie albo odpłatne zbycie, w drodze działu spadku, nieruchomości lub praw majątkowych, określonych w ust. 1 pkt 8 lit. a-c, do wysokości przysługującego podatnikowi udziału w spadku.

Ze złożonego wniosku i uzupełnienia wynika, Wnioskodawczyni nabyła w spadku 1/4 części lokalu mieszkalnego stanowiącego odrębną nieruchomość. Spadkodawcą była babcia Wnioskodawczyni, która zmarła 12 listopada 2016 r. Prawo własności lokalu przysługiwało babci Wnioskodawczyni na podstawie „umowy ustanowienia odrębnej własności lokalu mieszkalnego oraz przeniesienie jego własności” zawartej 1 grudnia 2009 r. przed notariuszem. Dnia 30 kwietnia 2018 r. do sądu rejonowego, został złożony wniosek o dział spadku i zniesienie współwłasności w ten sposób aby lokal mieszkalny po babci przyznać na wyłączność wujkowi Wnioskodawczyni, a synowi zmarłej, z obowiązkiem spłaty na rzecz Wnioskodawczyni oraz siostry. Na drodze sądowej powołano biegłego, który wycenił nieruchomość, a sąd się do niej przychylił. Zgodnie z postanowieniem sądu z 9 października 2020 r. została spłacona Wnioskodawczyni jej część spadku. Wnioskodawczyni wskazuje, że spłata nieruchomości nie przekraczała części wartości spadku Wnioskodawczyni.

W celu ustalenia, czy w przedmiotowej sprawie otrzymana przez Wnioskodawczynię spłata w wyniku przeprowadzonego działu spadku podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, należy odnieść się do regulacji zawartych w ustawie z dnia 23 kwietnia 1964 r. - Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r. poz. 1740 ze zm.).

Zgodnie z art. 922 § 1 ustawy - Kodeks cywilny prawa i obowiązki majątkowe zmarłego przechodzą z chwilą jego śmierci na jedną lub kilka osób stosownie do przepisów księgi niniejszej.

Stosownie do art. 926 § 1 ww. Kodeksu powołanie do spadku wynika z ustawy albo z testamentu.

Z kolei art. 925 ustawy - Kodeks cywilny stanowi, że spadkobierca nabywa spadek z chwilą otwarcia spadku, co następuje z chwilą śmierci spadkodawcy (art. 924 ww. Kodeksu).

Natomiast zgodnie z art. 1025 § 1 ww. Kodeksu, prawomocne postanowienie sądu o nabyciu spadku, czy też akt poświadczenia dziedziczenia sporządzony przez notariusza, potwierdza jedynie prawo spadkobiercy do tego spadku od momentu jego otwarcia.

Z instytucją działu spadku mamy do czynienia w sytuacji, w której spadek przypada kilku spadkobiercom. Wskutek działu spadku poszczególni spadkobiercy stają się podmiotami wyłącznie uprawnionymi względem przyznanych im praw majątkowych, stanowiących do chwili działu przedmiot wspólności. Na skutek działu spadku następuje konkretyzacja składników masy spadkowej przypadających poszczególnym spadkobiercom.

Stosownie do art. 1035 ustawy - Kodeks cywilny, jeżeli spadek przypada kilku spadkobiercom, do wspólności majątku spadkowego oraz do działu spadku stosuje się odpowiednio przepisy o współwłasności w częściach ułamkowych z zachowaniem przepisów niniejszego tytułu. Artykuł 1037 § 1 ww. Kodeksu stanowi, że dział spadku może nastąpić bądź na mocy umowy między wszystkimi spadkobiercami, bądź na mocy orzeczenia sądu na żądanie któregokolwiek ze spadkobierców.

W myśl art. 210 ustawy - Kodeks cywilny, każdy ze współwłaścicieli może żądać zniesienia współwłasności. Natomiast zgodnie z jego art. 211 i 212 ww. Kodeksu, zniesienie współwłasności może nastąpić przez podział rzeczy wspólnej, a gdy rzeczy nie da się podzielić, przez przyznanie rzeczy jednemu ze współwłaścicieli z obowiązkiem spłaty pozostałych, bądź przez podział cywilny, polegający na sprzedaży rzeczy wspólnej i podziale uzyskanej ceny stosownie do wielkości udziałów współwłaścicieli.

Okoliczność, że dział spadku, którego przedmiotem był lokal mieszkalny nastąpiła ze spłatą, powoduje, że umowa ta ma charakter odpłatny z konsekwencjami wynikającymi z art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Nie jest to jednak równoznaczne z obowiązkiem zapłaty podatku dochodowego. Jeżeli, stosownie do treści art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, spłata nie przekracza wartości przysługującego spadkobiercy udziału spadkowego, to nie powstaje przychód z odpłatnego zbycia, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawczyni w wyniku przeprowadzonego działu spadku otrzymała spłatę, która nie przekroczyła wartości rynkowej przysługującego Jej udziału spadkowego.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że otrzymanie przez Wnioskodawczynię spłaty w ramach działu spadku od wujka, która jak wskazuje Wnioskodawczyni, nie przekraczała wartości udziału w spadku przedmiotem którego był lokal mieszkalny, nie stanowi źródła przychodu, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 8 w związku z art. 10 ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W związku z tym kwota spłaty, którą Wnioskodawczyni otrzymała w wyniku działu spadku, nie podlega opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wobec tego stanowisko Wnioskodawczyni należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny jest zgodny ze stanem rzeczywistym. W ramach postępowania o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego organ nie przeprowadza postępowania dowodowego, lecz opiera się jedynie na stanie faktycznym przedstawionym we wniosku. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.