2021.09.09 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0115-KDIT3.4011.521.2021.2.PS
z 9 września 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 24 maja 2021 r. (data wpływu 31 maja 2021 r.) uzupełnionym pismem z 2 sierpnia 2021 r. (data wpływu 5 sierpnia 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania osiąganych dochodów w sposób określony w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

Dnia 31 maja 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie możliwości opodatkowania osiąganych dochodów w sposób określony w art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wniosek uzupełniono pismem z 2 sierpnia 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest członkiem Zarządu w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością, o kapitale zakładowym wynoszącym 111 000 zł (dalej: „Spółka”), dzielącym się na 222 udziały po 500 zł każdy. Wnioskodawca nie jest wspólnikiem Spółki. Zarząd Spółki jest trzyosobowy. Spółka prowadzi działalność gospodarczą z zakresu produkcji i sprzedaży oświetlenia.

W ramach pełnienia funkcji członka Zarządu tej Spółki Wnioskodawca podejmuje czynności związane z zarządzaniem Spółką w zakresie prowadzenia spraw oraz jej reprezentacją. Z tytułu pełnienia funkcji członka Zarządu na podstawie powołania Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie w wysokości 3 000 zł brutto.

Jednocześnie Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą w zakresie doradztwa podmiotom gospodarczym w przedmiocie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania. Działalność ta nie pokrywa się z obszarem działalności Spółki.

Spółka, ze względu na charakter działalności, w toku bieżącego funkcjonowania posiada określone zapotrzebowanie na opisane powyżej usługi, których sama nie jest sobie w stanie zapewnić, ze względu na brak wyodrębnienia odpowiednich zasobów ludzkich, a co za tym idzie pracowników posiadających kompetencje, narzędzia i wiedzę na poziomie analogicznym jak Wnioskodawca, aby efektywnie i na bieżąco wdrażać i nadzorować odpowiednie projekty. Z uwagi na powyższe należy wskazać, że nabycie ww. usług od usługodawcy zewnętrznego jest bardziej uzasadnione pod względem ekonomicznym, gdyż nie powoduje konieczności utworzenia nowego stanowiska pracy, przeszkolenia pracowników i wyposażenia ich w narzędzia niezbędne do wykonywania tego typu czynności. Wnioskodawca, z racji prowadzenia działalności gospodarczej w tym zakresie oraz znajomości specyfikacji działalności Spółki, jest w stanie zapewnić wyżej wskazane usługi za rozsądnym i konkurencyjnym wynagrodzeniem.

Wobec powyższego, w ramach zarejestrowanej działalności gospodarczej, 1 października 2018 r. Wnioskodawca zawarł ze Spółką umowę o współpracy, zmienioną następnie aneksem nr 1 z 1 kwietnia 2020 r. oraz aneksem nr 2 z 30 marca 2021 r., której przedmiotem jest świadczenie usług w zakresie nadzoru nad działem Operacji; współtworzenie i realizacja strategii Spółki w zakresie działu Operacji oraz kierowanie z zespołem działu Operacji, w tym w szczególności tworzenie i wykonywanie budżetu, optymalizacja kosztów i efektywności pracy w dziale.

Według stanu na dzień złożenia niniejszego wniosku, Wnioskodawca wykonuje przedmiot Umowy pod własnym kierownictwem oraz w miejscu i czasie przez siebie wybranym. Umowa nie określa miesięcznego wymiaru godzin świadczenia usług na rzecz Spółki przez Wykonawcę.

Wskazać należy nadto, że Wnioskodawca opracował dla Spółki szereg rozwiązań i programów usprawniających planowanie organizacyjne i strategiczne w Spółce, w tym w szczególności zaprojektował i wdrożył koncepcje organizacji pracy umożliwiające wzrost efektywności pracowników oraz optymalizację wyników Spółki. Wykonuje on także m.in. zlecenia w zakresie inżynierii i związanego z nią doradztwa technicznego. Projekty te, ze względu na swoją innowacyjność, wzmacniają pozycję Spółki względem konkurencji.

Z tytułu świadczenia przez Wnioskodawcę usług w zakresie opisanym powyżej, Spółka wypłaca comiesięczne wynagrodzenie ryczałtowe. Czynności związane z realizacją przedmiotu umowy Wnioskodawca wykonuje poza godzinami pełnienia funkcji w zarządzie Spółki.

Wnioskodawca zamierza świadczyć usługi również na rzecz osób trzecich (tj. innych niż Spółka). Spółka będzie jednym z wielu kontrahentów Wnioskodawcy. Ani ze Spółką, ani z osobami trzecimi Wnioskodawca nie będzie zawierał umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze. Wnioskodawca nie będzie zarządzał cudzym przedsiębiorstwem, tj. na rzecz i w interesie innego przedsiębiorcy oraz na jego rachunek.

Umowa zawierana przez Wnioskodawcę ze Spółką (oraz umowy zawierane z osobami trzecimi) reguluje w szczególności jej zakres przedmiotowy, wynagrodzenie, zasady udostępnienia Wnioskodawcy mienia Spółki, odpowiedzialność Wnioskodawcy wobec usługobiorcy za należyte wykonanie przedmiotu umowy oraz obowiązek zachowania poufności. Pełną odpowiedzialność za prawidłowe wykonanie przedmiotu umowy Wnioskodawca ponosi samodzielnie i osobiście wobec odbiorcy końcowego, którym może być Spółka lub osoba trzecia.

Wnioskodawca wykonuje usługi na rzecz Spółki lub osób trzecich samodzielnie lub za pomocą osób trzecich (pracowników lub zleceniobiorców), niezależnie, pod własnym kierownictwem, w miejscu i czasie przez siebie ustalonym. Ani Spółka, ani osoby trzecie nie posiadają żadnego władztwa nad Wnioskodawcą.

Wnioskodawca ponosi pełne ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, ponieważ nie posiada on gwarancji współpracy ze Strony Spółki lub osób trzecich.

Umowa zawierana ze Spółką ma charakter projektowy w tym znaczeniu, że zakres zapotrzebowania na usługi zgłaszany jest przez Spółkę comiesięcznie, w zależności od aktualnego zapotrzebowania. Usługi świadczone na rzecz Spółki nie będą wykraczały poza zakres usług, który jest przedmiotem działalności Wnioskodawcy.

Wnioskodawca jest zarejestrowany jako czynny podatnik podatku od towarów i usług, a rozliczenia wynagrodzenia od Spółki i innych kontrahentów dokonywane są na podstawie faktur.

Wnioskodawca zamierza kwalifikować przychód, uzyskany z tytułu współpracy ze Spółką oraz innymi kontrahentami na podstawie umów o świadczenie usług i wystawionych faktur, jako mający źródło w pozarolniczej działalności gospodarczej. Do kosztów uzyskania przychodu Wnioskodawca zamierza kwalifikować wszelkie koszty na zasadach ogólnych.

Co istotne, Wnioskodawca zamierza utrzymać jednocześnie istniejący stosunek łączący go ze Spółką - otrzymuje on wynagrodzenie z tytułu wykonywania obowiązków związanych z pełnieniem funkcji członka Zarządu, przy czym w tym zakresie nie łączy go ze Spółką odrębna umowa, stosunek łączący go ze Spółką ma więc wyłącznie charakter organizacyjny (powołanie), a nie cywilnoprawny czy pracowniczy.

W uzupełnieniu wniosku z 2 sierpnia 2021 r. Wnioskodawca nadmienia, że planuje opodatkować dochód powstały w związku ze świadczonymi usługami opisanymi we wniosku tzw. podatkiem liniowym, o którym mowa w art. 30c ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych, zwanej dalej „Ustawą”.

W przypadku opodatkowania dochodów osiąganych z tytułu świadczenia usług w zakresie nadzoru nad działem Operacji, współtworzenia i realizacji strategii Spółki w zakresie działu Operacji oraz kierowania zespołem działu Operacji oraz dochodów osiąganych z tytułu świadczenia analogicznych usług na rzecz osób trzecich, 19% podatkiem liniowym, Wnioskodawca złoży właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenie o wyborze tej formy opodatkowania w wymaganym terminie zgodnie z art. 9a ust. 2 Ustawy.

W ramach opisanej we wniosku umowy o współpracy podpisanej w 2018 r. Wnioskodawca nie reprezentował i nie będzie reprezentować Spółki, jak również osób trzecich, ani też nie będzie zawierał umów w ich imieniu, nie będzie tez podejmował w ich imieniu żadnych decyzji, za wyjątkiem decyzji dotyczących bieżącego funkcjonowania działu Operacji, a umowy te nie są i nie będą obejmowały jakichkolwiek czynności zarządzania Spółką lub podmiotem trzecim lub dokonywania czynności o podobnym charakterze, na rzecz i w interesie tych podmiotów.

Wnioskodawca nie jest zatrudniony w opisanej we wniosku Spółce.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy wnioskodawca, w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, świadcząc na rzecz Spółki oraz innych kontrahentów usługi na podstawie umów o świadczenie usług, których zakres wskazany został w opisie stanu faktycznego niniejszego wniosku, jest uprawniony do kwalifikowania przychodu uzyskanego z tego tytułu jako mającego źródło w pozarolniczej działalności gospodarczej, zgodnie z przepisami art. 5b w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 3 oraz art. 14 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych?

W uzupełnieniu wniosku z 2 sierpnia 2021 r. Wnioskodawca precyzuje, że przedmiotem zapytania jest możliwość opodatkowania dochodów generowanych z umowy o współpracy i umów z podmiotami trzecimi jako dochodów z działalności gospodarczej na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 Ustawy oraz uprawnienie Wnioskodawcy do opodatkowania dochodu pochodzącego z ww. umowy na zasadach określonych w art. 30c Ustawy.

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wnioskodawca stoi na stanowisku, iż na podstawie przepisu art. 5b w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 3 oraz art. 14 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: Ustawa), w opisanym stanie faktycznym [winno być: zdarzeniu przyszłym] jest uprawniony do kwalifikowania przychodu uzyskanego z tytułu świadczenia usług w opisanym powyżej zakresie, jako mającego źródło w pozarolniczej działalności gospodarczej.

Uzasadniając swoje stanowisko Wnioskodawca zaznacza w pierwszej kolejności, iż ww. dochód będzie uzyskiwał działając jako przedsiębiorca prowadzący działalność gospodarczą na podstawie wpisu do ewidencji działalności gospodarczej.

Po drugie, Wnioskodawca będzie uzyskiwał przychód na podstawie umów, których przedmiotem będzie świadczenie merytorycznych usług na rzecz Spółki oraz innych kontrahentów. W ramach niniejszego wniosku o interpretację indywidualną Wnioskodawca zwraca szczególną uwagę na przychody, które będą powstawały na podstawie umowy zawartej pomiędzy Wnioskodawcą a Spółką, i do tego zagadnienia Wnioskodawca zamierza ograniczyć dalsze rozważania.

W ocenie Wnioskodawcy, umowa, która łączy Wnioskodawcę ze Spółką, ze względu na swój zakres przedmiotowy i charakter, powinna być kwalifikowana, jako zawierana i wykonywana w ramach działalności gospodarczej.

Zgodnie z przepisem art. 5b ust. 1 ustawy, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonych przez zlecającego te czynności;
wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Wnioskodawca prowadzi odrębne przedsiębiorstwo, oferujące między innymi usługi z zakresu doradztwa w zakresie prowadzenia działalności gospodarczej i zarządzania. Wykonuje on także m.in. zlecenia w zakresie inżynierii i związanego z nią doradztwa technicznego.

Usługi wykonywane będą na podstawie umów, określających w szczególności ich zakres przedmiotowy, wynagrodzenie, zasady udostępnienia Wnioskodawcy mienia Spółki, odpowiedzialność Wnioskodawcy wobec usługobiorcy za należyte wykonanie przedmiotu umowy oraz obowiązek zachowania poufności.

Wnioskodawca będzie wykonywał usługi na rzecz Spółki samodzielnie, niezależnie, pod własnym kierownictwem, w miejscu i czasie przez siebie ustalonym. Spółka nie posiada żadnego władztwa nad Wnioskodawcą.

Pełną odpowiedzialność za prawidłowe wykonanie umowy wobec odbiorcy końcowego, którym może być Spółka lub osoba trzecia, Wnioskodawca będzie ponosił samodzielnie i osobiście. W ocenie Wnioskodawcy, nawet w przypadku, gdy to Spółka, z którą Wnioskodawca jest powiązany osobowo, jest końcowym odbiorcą usług, należy przyjąć, że Wnioskodawca będzie ponosił wobec niej pełną odpowiedzialność odszkodowawczą za wykonywane czynności i w tym zakresie Spółka powinna być kwalifikowana jako osoba trzecia, o której mowa w art. 5b ust. 1 pkt 1 ustawy.

Wnioskodawca ponosi pełne ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą. Umowa może bowiem w każdym momencie zostać przez Spółkę wypowiedziana m.in. wobec braku zapotrzebowania na dane usługi lub wobec konieczności ograniczenia kosztów związanych z tego typu usługami.

Wnioskodawca będzie otrzymywał co prawda regularne, ryczałtowe wynagrodzenie, ale strony nie wykluczają możliwości jego dostosowania w odniesieniu do aktualnego zapotrzebowania na dany rodzaj usług.

Wnioskodawca nie wyklucza, że będzie zatrudniał pracowników lub współpracowników czy też zlecał wykonywanie czynności osobom trzecim.

W związku z powyższym Wnioskodawca stoi na stanowisku, że czynności wykonywane na rzecz Spółki na podstawie opisanej powyżej umowy o świadczenie usług (umowy o współpracy) wyczerpują definicję działalności gospodarczej, a przez to nie kwalifikują się pod wyłączenie określone w przepisie art. 5b ustawy. Po trzecie, mając na uwadze rozważania odnoszące się do kwalifikowania działań, jako prowadzenia przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że przychody, które będzie osiągał z tytułu świadczenia ww. usług na rzecz Spółki, stanowią przychody wskazane w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy, tj. przychody mające źródło w działalności gospodarczej.

Ze względu na istotę niniejszego wniosku, Wnioskodawca pod rozwagę poddaje dwie podstawy prawne, służące kwalifikacji przychodu, o którym mowa powyżej: przepis art. 10 ust. 1 pkt 2 i 3 ustawy tj. źródło przychodu w postaci działalności wykonywanej osobiście oraz w postaci pozarolniczej działalności gospodarczej.

W ocenie Wnioskodawcy, jak wskazano powyżej, źródłem przychodu są przychody uzyskiwane z pozarolniczej działalności gospodarczej, jednakże ze względu na redakcję przepisów dotyczących źródeł przychodu z działalności wykonywanej osobiście (art. 10 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 13 ustawy), Wnioskodawca pragnie odnieść się do alternatywnej kwalifikacji przychodów z działalności gospodarczej jako przychodów z działalności wykonywanej osobiście.

Zgodnie z art. 13 Ustawy, za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się:

osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej,
właściciela (posiadacza) nieruchomości, w której lokale są wynajmowane, lub działającego w jego imieniu zarządcy albo administratora - jeżeli podatnik wykonuje te usługi wyłącznie dla potrzeb związanych z tą nieruchomością
przedsiębiorstwa w spadku

- z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9;

W ocenie Wnioskodawcy, do opisanego stanu faktycznego [winno być zdarzenia przyszłego] nie znajdą zastosowania przepisy art. 13 pkt od 1 do 7a ustawy, jako regulujące odmienne stany faktyczne.

Pod rozwagę poddać należy zatem punkt 8 i 9 powyższego przepisu.

W ocenie Wnioskodawcy, przepis art. 13 pkt 8 ustawy nie znajdzie zastosowania ze względu na fakt, że Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą, o czym była mowa powyżej. Jeżeli bowiem mowa jest w przepisie o przychodach z tytułu świadczenia usług, to ostatnia część tego przepisu stanowi, iż nie stosuje się go do umów zawieranych w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Przechodząc do drugiego ze wskazanych przepisów (art. 13 pkt 9 ustawy), Wnioskodawca stoi na stanowisku, że on również nie znajdzie zastosowania w opisanym stanie faktycznym. Przepis ten jest specyficzny o tyle, że nakazuje kwalifikować przychody z umów, o których mowa w przepisie, jako uzyskane w ramach działalności wykonywanej osobiście, niezależnie od tego, że byłyby wykonywane w ramach działalności gospodarczej. W ocenie Wnioskodawcy, umowa, którą Wnioskodawca zawarł ze Spółką, nie ma charakteru żadnej z umów, o których mowa w przepisie, tj. umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze. Przyczyną jest przedmiot umowy, który obejmuje wyłącznie świadczenie usług w zakresie nadzoru nad działem Operacji Spółki. Zakresowo są to więc czynności zupełnie odmienne od wskazanych w przepisie art. 13 pkt 9 ustawy, już chociażby, prima facie, ze względu na ich literalną treść.

W powszechnie obowiązujących przepisach brak jest definicji „kontraktu menedżerskiego”, „umowy o zarządzanie przedsiębiorstwem” i „innej umowy o podobnym charakterze”, więc ich zakres znaczeniowy ustalać należy w oparciu o rozbudowaną już linię interpretacyjną sądów administracyjnych. W tym celu Wnioskodawca przytacza definicję kontraktu menedżerskiego, którą Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gliwicach zaproponował w wyroku z 14 marca 2011 r. (I SA/Gl 122/10). Zgodnie z jej treścią, istota kontraktu menedżerskiego polega na tym, że menedżer zobowiązuje się do prowadzenia za wynagrodzeniem przedsiębiorstwa drugiej strony, na jej rachunek i ryzyko, przy czym prowadzi to przedsiębiorstwo bądź we własnym, bądź w cudzym imieniu. W charakterystyce kontraktów menedżerskich podkreśla się samodzielność menedżera (zarządcy) oraz cel umowy, którym jest przeniesienie prowadzenia przedsiębiorstwa na menedżera z przyznaniem mu samodzielności w zakresie zarządzania przedsiębiorstwem. Inną cechą kontraktów menedżerskich jest oczekiwanie, że menedżer wniesie też własne wartości niematerialne w postaci nowego sposobu zarządzania przedsiębiorstwem.

Rozważania nad charakterem umowy menedżerskiej przeprowadził gruntownie Naczelny Sąd Administracyjny w uchwale Składu Siedmiu Sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 26 kwietnia 2010 r. (II FPS 10/09). W ocenie NSA, umowy te są jednym z wielu występujących w obrocie umów nienazwanych (zawieranych między właścicielami, czy też odpowiednimi organami przedsiębiorstw, a osobami fizycznymi), a ich istotą jest samodzielne, czyli pozbawione podległości służbowej zarządzenie przedsiębiorstwami (albo innymi podmiotami takimi jak z.o.z czy j.s.S.P.) przez menedżerów (...). Umowy menedżerskie nie kształtują ani stosunku pracy, ani stosunku służbowego, stanowią natomiast – najczęściej - kombinację różnych postanowień zaczerpniętych z umów nazwanych (np. z umowy zlecenia, czy o dzieło). Menedżer jest wobec właściciela osobiście, czyli bez pośrednictwa osób trzecich odpowiedzialny za zarządzanie powierzonym przedsiębiorstwem. Zgodzić się także trzeba z poglądem, iż zwrot działalność wykonywana osobiście nie kryje w sobie jednorodnych pod względem przedmiotowym czynności. Czynności te charakteryzują się jednak cechą wspólną, to jest osobistym ich wykonywaniem, a więc bez pośrednictwa osób trzecich. Kontrakt menedżerski zawierany poza działalnością gospodarczą obejmuje umowę pomiędzy dwoma podmiotami cywilnoprawnymi, to jest przedsiębiorcą zatrudniającym menedżera i osobą fizyczną niebędącą przedsiębiorcą. Istotą kontraktu menedżerskiego jest samodzielne, czyli pozbawione podległości zarządzanie przedsiębiorstwami, albo innymi podmiotami, przez menedżerów. Działalność wykonywana osobiście na podstawie umowy menedżerskiej zawieranej poza działalnością gospodarczą nie musi więc spełniać takich kryteriów, jak ciągłość, a więc powtarzalność, stałość oraz określony stopień zorganizowania wykonywanych czynności, charakterystycznych dla szeroko rozumianej działalności gospodarczej.

W uzasadnieniu uchwały NSA wskazał, że bez względu na to, czy umowy menedżerskie zostaną zawarte w ramach działalności gospodarczej, czy też poza nią, przychody z tytułu ich wykonywania będą zaliczane do przychodów z działalności wykonywanej osobiście i opodatkowane według jednakowych zasad. Zasady te wyłączają możliwość kwalifikowania przychodów z umów menedżerskich nawet tych, które zawierane są w ramach działalności gospodarczej jako przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej, o których mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy.

Uzupełniająco Wnioskodawca pragnie przywołać uchwałę, którą Sąd Najwyższy wydał 17 czerwca 2015 r. (III UZP 2/15). Uchwała dotyczy przepisów ustawy z 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych, jednakże jej uzasadnienie w wielu fragmentach odnosi się do ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. W ocenie Wnioskodawcy uzasadnienie to potwierdza zaproponowane rozumienie przepisów, których dotyczy niniejszy wniosek, ponieważ rozstrzyga, że wykonywanie usług innych niż zarządzanie należy traktować jako wyłączone spod regulacji art. 13 pkt 9 ustawy w zakresie, jakim świadczone są w ramach działalności gospodarczej. Co prawda uchwała dotyczy literalnie jedynie usług zarządzania, jednakże większość komentatorów stoi na stanowisku, że interpretacja zostanie rozszerzona o inne, wykonywane przez menedżera na rzecz spółki, usługi o charakterze doradczym.

Mając powyższe na uwadze, Wnioskodawca raz jeszcze wskazuje, że w jego opinii umowa nie jest regulowana przez przepis art. 13 pkt 8 i 9 ustawy, a tym samym możliwe jest uznanie, że zawarta została w ramach pozarolniczej działalności gospodarczej.

Wobec braku możliwości zastosowania tych przepisów do przychodu, który Wnioskodawca będzie osiągał na podstawie umowy zawartej ze Spółką, w ramach prowadzonej przez siebie działalności gospodarczej, zastosowanie powinny znaleźć przepisy odnoszące się do przychodu osiąganego z tytułu działalności gospodarczej.

W związku z powyższym, Wnioskodawca stoi na stanowisku, że na podstawie przepisu art. 5b w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 3 oraz art. 14 ustawy, w opisanym stanie faktycznym Wnioskodawca będzie uprawniony do kwalifikowania przychodu uzyskanego z tytułu świadczenia usług na rzecz Spółki, jako mającego źródło w pozarolniczej działalności gospodarczej.

Na zasadzie konsekwencji Wnioskodawca stoi na stanowisku, że będzie uprawniony do opodatkowania dochodu pochodzącego z umowy o współpracy na zasadach ogólnych, w tym do opodatkowania dochodu na zasadach określonych w art. 30c Ustawy.

Zgodnie z art. 30c ust. 1 powołanego wyżej przepisu podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub 7, z zastrzeżeniem art. 29 i art. 30, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Z brzmienia ww. regulacji jednoznacznie wynika, że opodatkowaniu jednolitą 19 % stawką podatkową podlegają tylko i wyłącznie dochody z pozarolniczej działalności gospodarczej lub z działów specjalnych produkcji rolnej oraz tylko i wyłącznie wszystkie dochody z tych źródeł. Dla uznania danego przychodu dla celów podatku dochodowego od osób fizycznych za pochodzący z pozarolniczej działalności gospodarczej nie jest istotny przedmiot działalności zgłoszony do organu ewidencjonującego tę działalność. Jeżeli bowiem przychód zostanie osiągnięty w wyniku działania charakteryzującego się cechami wskazanymi w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i jednocześnie nie będzie mógł być zaliczony do przychodu ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4 -9 tej ustawy, to niezależnie od treści wpisu do ewidencji działalności gospodarczej bądź w ogóle niedokonania tego wpisu, przychód taki zaliczyć należy do przychodów z działalności gospodarczej (wyrok WSA w Krakowie z dnia 15 listopada 2012 roku sygn. I SA/Kr 183/12).

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 9 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Konstrukcja podatku dochodowego od osób fizycznych zakłada zróżnicowanie sposobu opodatkowania poszczególnych rodzajów dochodów (przychodów) osób fizycznych na podstawie systemu przyporządkowywania ich do odpowiedniego źródła przychodów.

Ustawodawca, tworząc system opodatkowania dochodów osób fizycznych, miał na względzie, że przysporzenia uzyskiwane przez osoby fizyczne mogą być skutkiem różnych rodzajów czynności i zdarzeń. Stworzył więc klasyfikację tych przysporzeń na podstawie kryterium źródła przychodów i system ich opodatkowania uwzględniający specyfikę poszczególnych źródeł.

Stosownie do treści 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 3 ww. ustawy źródłami przychodów są:

stosunek służbowy, stosunek pracy, w tym spółdzielczy stosunek pracy, członkostwo w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub innej spółdzielni zajmującej się produkcją rolną, praca nakładcza, emerytura lub renta (pkt 1),
działalność wykowywana osobiście (pkt 2),
pozarolnicza działalność gospodarcza (pkt 3).

Podział ten ma istotny wpływ nie tylko na sposób prowadzenia dokumentacji finansowej, ustalenie podstawy opodatkowania, ale także na sposób opodatkowania i jego wysokość.

Za przychody ze stosunku służbowego, stosunku pracy, pracy nakładczej oraz spółdzielczego stosunku pracy – w myśl art. 12 ww. ustawy – uważa się wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty, bez względu na źródło finansowania tych wypłat i świadczeń, a w szczególności: wynagrodzenia zasadnicze, wynagrodzenia za godziny nadliczbowe, różnego rodzaju dodatki, nagrody, ekwiwalenty za niewykorzystany urlop i wszelkie inne kwoty niezależnie od tego, czy ich wysokość została z góry ustalona, a ponadto świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika, jak również wartość innych nieodpłatnych świadczeń lub świadczeń częściowo odpłatnych.

Zgodnie z definicją zawartą w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych: ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Jednocześnie, stosownie do art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, za pozarolniczą działalność gospodarczą nie uznaje się czynności, jeżeli łącznie spełnione są następujące warunki:

odpowiedzialność wobec osób trzecich za rezultat tych czynności oraz ich wykonywanie, z wyłączeniem odpowiedzialności za popełnienie czynów niedozwolonych, ponosi zlecający wykonanie tych czynności;
są one wykonywane pod kierownictwem oraz w miejscu i czasie wyznaczonym przez zlecającego te czynności;
wykonujący te czynności nie ponosi ryzyka gospodarczego związanego z prowadzoną działalnością.

Jak wynika z treści art. 5b ust. 1 powoływanej ustawy, niespełnienie któregokolwiek z warunków wymienionych w tym przepisie oznacza, że wykonywane czynności mogą być klasyfikowane na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych jako pozarolnicza działalność gospodarcza.

W kontekście działalności gospodarczej należy także zacytować art. 14 ust. 1 omawianej ustawy, zgodnie z którym za przychód z działalności, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, uważa się kwoty należne, choćby nie zostały faktycznie otrzymane, po wyłączeniu wartości zwróconych towarów, udzielonych bonifikat i skont. U podatników dokonujących sprzedaży towarów i usług opodatkowanych podatkiem od towarów i usług za przychód z tej sprzedaży uważa się przychód pomniejszony o należny podatek od towarów i usług.

Stosownie do art. 13 pkt 7 i pkt 9 ww. ustawy za przychody z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w art. 10 ust. 1 pkt 2, uważa się:

pkt 7 - przychody otrzymywane przez osoby, niezależnie od sposobu ich powoływania, należące do składu zarządów, rad nadzorczych, komisji lub innych organów stanowiących osób prawnych,
pkt 8 lit. a - przychody z tytułu wykonywania usług, na podstawie umowy zlecenia lub umowy o dzieło, uzyskiwane wyłącznie od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą, osoby prawnej i jej jednostki organizacyjnej oraz jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej - z wyjątkiem przychodów uzyskanych na podstawie umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej oraz przychodów, o których mowa w pkt 9;
pkt 9 - przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, w tym przychody z tego rodzaju umów zawieranych w ramach prowadzonej przez podatnika pozarolniczej działalności gospodarczej - z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7.

Należy zauważyć, że w ww. art. 13 pkt 9 ustawodawca zastrzegł, że przychody uzyskane na podstawie umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, nawet jeżeli umowy te będą zawierane w ramach prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej, zawsze będą zakwalifikowane do źródła przychodów - działalność wykonywana osobiście (z wyjątkiem przychodów, o których mowa w pkt 7).

Takiego zastrzeżenia nie ma w przypadku przychodów wymienionych w ww. art. 13 pkt 7, co oznacza, że podatnik może je zaliczyć do działalności gospodarczej, pod warunkiem, że uzyskuje je w ramach działalności gospodarczej, zdefiniowanej w art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, i jednocześnie nie zachodzą łącznie przesłanki negatywne, o których mowa w art. 5b ust. 1 tej ustawy.

Stosownie do treści art. 9a ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych dochody osiągnięte przez podatników ze źródła, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3, są opodatkowane na zasadach określonych w art. 27, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3, chyba że podatnicy złożą właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemny wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym. Wniosek lub oświadczenie o zastosowanie form opodatkowania określonych w ustawie o zryczałtowanym podatku dochodowym podatnicy mogą złożyć na podstawie przepisów ustawy o CEIDG.

W myśl art. 9a ust. 2 ww. ustawy podatnicy mogą wybrać sposób opodatkowania dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej na zasadach określonych w art. 30c. W tym przypadku są obowiązani do złożenia właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemnego oświadczenia o wyborze tego sposobu opodatkowania do 20 dnia miesiąca następującego po miesiącu, w którym został osiągnięty pierwszy przychód z tego tytułu w roku podatkowym, albo do końca roku podatkowego, jeżeli pierwszy taki przychód został osiągnięty w grudniu tego roku podatkowego.

Stosownie do art. 9a ust. 3 ww. ustawy, jeżeli podatnik, który wybrał sposób opodatkowania, o którym mowa w ust. 2, uzyska z działalności gospodarczej prowadzonej samodzielnie lub z tytułu prawa do udziału w zysku spółki niebędącej osobą prawną przychody ze świadczenia usług na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, odpowiadających czynnościom, które podatnik lub co najmniej jeden ze wspólników wykonywał lub wykonuje w roku podatkowym w ramach stosunku pracy lub spółdzielczego stosunku pracy, podatnik ten traci w roku podatkowym prawo do opodatkowania w sposób określony w art. 30c i jest obowiązany do wpłacenia zaliczek od dochodu osiągniętego od początku roku, obliczonych przy zastosowaniu skali podatkowej, o której mowa w art. 27 ust. 1, oraz odsetek za zwłokę od zaległości z tytułu tych zaliczek.

W myśl art. 30c ust. 1 ww. ustawy, podatek dochodowy od dochodów z pozarolniczej działalności gospodarczej lub działów specjalnych produkcji rolnej uzyskanych przez podatników, o których mowa w art. 9a ust. 2 lub 7, z zastrzeżeniem art. 29 i art. 30, wynosi 19% podstawy obliczenia podatku.

Z przedstawionego we wniosku opisu sprawy wynika m.in., że Wnioskodawca jest członkiem Zarządu w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością. Wnioskodawca nie jest wspólnikiem Spółki. W ramach pełnienia funkcji członka Zarządu tej Spółki Wnioskodawca podejmuje czynności związane z zarządzaniem Spółką w zakresie prowadzenia spraw oraz jej reprezentacją. Z tytułu pełnienia funkcji członka Zarządu na podstawie powołania Wnioskodawca otrzymuje wynagrodzenie.

W związku z tym, że Spółka posiada określone zapotrzebowanie na opisane powyżej usługi, których sama nie jest sobie w stanie zapewnić, w ramach zarejestrowanej działalności gospodarczej, 1 października 2018 r. Wnioskodawca zawarł ze Spółką umowę o współpracy, zmienioną następnie dwoma aneksami, której przedmiotem jest świadczenie usług w zakresie nadzoru nad działem Operacji; współtworzenie i realizacja strategii Spółki w zakresie działu Operacji oraz kierowanie z zespołem działu Operacji, w tym w szczególności tworzenie i wykonywanie budżetu, optymalizacja kosztów i efektywności pracy w dziale.

Wnioskodawca opracował też dla Spółki szereg rozwiązań i programów usprawniających planowanie organizacyjne i strategiczne w Spółce, w tym w szczególności zaprojektował i wdrożył koncepcje organizacji pracy umożliwiające wzrost efektywności pracowników oraz optymalizację wyników Spółki. Wykonuje on także m.in. zlecenia w zakresie inżynierii i związanego z nią doradztwa technicznego. Projekty te, ze względu na swoją innowacyjność, wzmacniają pozycję Spółki względem konkurencji.

Wnioskodawca wykonuje przedmiot Umowy pod własnym kierownictwem oraz w miejscu i czasie przez siebie wybranym. Czynności związane z realizacją przedmiotu umowy Wnioskodawca wykonuje poza godzinami pełnienia funkcji w zarządzie Spółki. Pełną odpowiedzialność za prawidłowe wykonanie przedmiotu umowy Wnioskodawca ponosi samodzielnie i osobiście wobec odbiorcy końcowego, którym może być Spółka lub osoba trzecia.

Wnioskodawca ponosi pełne ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą, ponieważ nie posiada on gwarancji współpracy ze Strony Spółki lub osób trzecich.

Wnioskodawca nie jest zatrudniony w opisanej we wniosku Spółce.

Mając na uwadze informacje przestawione we wniosku oraz przytoczone powyżej przepisy prawa, należy stwierdzić, że umowa, którą zawarł Wnioskodawca ze Spółką 1 października 2018 r., której przedmiotem jest świadczenie usług w zakresie nadzoru nad działem Operacji; współtworzenie i realizacja strategii Spółki w zakresie działu Operacji oraz kierowanie z zespołem działu Operacji, w tym w szczególności tworzenie i wykonywanie budżetu, optymalizacja kosztów i efektywności pracy w dziale, a także umowy, które ma zamiar zawrzeć w przyszłości z osobami trzecimi, nie obejmuje i nie będą obejmować reprezentowania spółki czy też innych osób trzecich, ani nie też nie obejmuje i nie będą obejmować zawierania umów w jej/ich imieniu, czy też podejmowania w jej/ich imieniu żadnych decyzji.

Skoro, jak wynika z wniosku, Wnioskodawca nie będzie zawierał umów o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktów menedżerskich lub umów o podobnym charakterze, nie będzie zarządzał cudzym przedsiębiorstwem, tj. na rzecz i w interesie innego przedsiębiorcy oraz na jego rachunek, umowy te nie obejmują jakichkolwiek czynności wchodzących w zakres obowiązków jego jako członka zarządu, jak np. zarządzania wymienioną we wniosku spółką, to nie będą one umową o zarządzanie przedsiębiorstwem, kontraktem menedżerskim lub umową o podobnym charakterze (art. 13 ust. 1 pkt 9 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

W związku z tym, że umowy te będą zawierane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej Wnioskodawcy, nie znajdzie również zastosowania art. 13 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Opis usług wykonywanych w ramach jednoosobowej działalności gospodarczej wskazuje także, że nie zajdą okoliczności, o których mowa w art. 5b ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, bowiem jak wskazał Wnioskodawca, ponosi samodzielnie i osobiście wobec odbiorcy końcowego, którym może być Spółka lub osoba trzecia pełną odpowiedzialność za prawidłowe wykonanie przedmiotu umowy. Czynności te są i będą wykonywane pod własnym kierownictwem, w miejscu i czasie przez siebie ustalonym, a Wnioskodawca ponosi pełne ryzyko gospodarcze związane z prowadzoną działalnością gospodarczą w tym obszarze.

Nie zostaną zatem spełnione łącznie warunki wskazane w art. 5b ustawy o podatku dachowym od osób fizycznych wyłączające czynności z działalności gospodarczej.

W związku z powyższym, przychody uzyskiwane przez Wnioskodawcę ze świadczenia opisanych we wniosku usług o współpracy ze Spółką, jak i analogicznymi umowami zawartymi w przyszłości z innymi osobami trzecim, uznać należy za przychody z pozarolniczej działalności gospodarczej, a więc przychody ze źródła przychodów, o którym mowa w art. 10 ust. 1 pkt 3 tej ustawy. Umowy te nie będą generować przychodów z działalności wykonywanej osobiście, o której mowa w ww. art. 13 ust. 1 pkt 8 i 9 ustawy.

Tym samym Wnioskodawca, świadcząc w ramach prowadzonej działalności gospodarczej opisane usługi, będzie uprawniony do kwalifikowania przychodu uzyskanego z tego tytułu jako mającego źródło w pozarolniczej działalności gospodarczej, zgodnie z przepisami art. 5b ust. 1 w zw. z art. 10 ust. 1 pkt 3 oraz art. 14 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Jak wskazał Wnioskodawca, w przypadku opodatkowania dochodów osiąganych z tytułu świadczenia usług w zakresie nadzoru nad działem Operacji, współtworzenia i realizacji strategii Spółki w zakresie działu Operacji oraz kierowania zespołem działu Operacji oraz dochodów osiąganych z tytułu świadczenia analogicznych usług na rzecz osób trzecich, 19% podatkiem liniowym, Wnioskodawca złoży właściwemu naczelnikowi urzędu skarbowego pisemne oświadczenie o wyborze tej formy opodatkowania w wymaganym terminie zgodnie z art. 9a ust. 2 omawianej ustawy.

W związku z tym, że Wnioskodawca zamierza utrzymać jednocześnie istniejący stosunek łączący go ze Spółką – otrzymuje on wynagrodzenie z tytułu wykonywania obowiązków związanych z pełnieniem funkcji członka Zarządu, przy czym w tym zakresie nie łączy go ze Spółką odrębna umowa, stosunek łączący go ze Spółką ma więc wyłącznie charakter organizacyjny (powołanie), a nie cywilnoprawny czy pracowniczy – a z wniosku nie wynika, aby Wnioskodawca miał być zatrudniony przez osoby trzecie, na rzecz których będzie wykonywać tożsame usługi, nie będą zachodzić okoliczności wyłączające prawo do opodatkowania podatkiem liniowym związane z wykonywaniem usług o tożsamym charakterze na rzecz byłego lub obecnego pracodawcy, określone w art. 9a ust. 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, stanowiącym o utracie prawa do opodatkowania dochodów w formie podatku liniowego.

W związku z powyższym, w przypadku złożenia oświadczenia o wyborze formy opodatkowania na podstawie art. 30c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w terminie o którym mowa w art. 9a ust. 2 tej ustawy, Wnioskodawca uprawniony będzie do objęcia ww. przychodów tzw. podatkiem liniowym.

Stanowisko Wnioskodawcy jest więc w pełni prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że procedura wydawania indywidualnych interpretacji przepisów prawa podatkowego nie podlega regułom przewidzianym dla postępowania podatkowego, czy kontrolnego. Organ wydający interpretację opiera się wyłącznie na opisie stanu faktycznego lub zdarzenia przyszłego podanego we wniosku – nie prowadzi postępowania dowodowego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawiony we wniosku stan faktyczny (zdarzenie przyszłe) jest zgodny ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Odnosząc się do powołanych przez Wnioskodawcę orzeczeń sądowych, wskazać należy, że rozstrzygnięcia w nich zawarte dotyczą tylko konkretnych, indywidualnych spraw podatników, w określonym stanie faktycznym i w tych sprawach rozstrzygnięcia w nich zawarte są wiążące. Natomiast organy podatkowe, mimo że w ocenie indywidualnych spraw podatników posiłkują się wydanymi rozstrzygnięciami sądów, to nie mają możliwości zastosowania ich wprost, bowiem powołane orzeczenia nie stanowią materialnego prawa podatkowego i nie mają mocy powszechnie obowiązującej. Każdą sprawę tut. organ jest zobowiązany rozpatrywać indywidualnie.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona interpretacja traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin