Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-3.4012.540.2021.2.AG
z 9 września 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku z 30 czerwca 2021 r. (data wpływu 5 lipca 2021 r.), uzupełnionym pismem z 1 września 2021 r. (data wpływu 3 września 2021 r.), o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży działek – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

5 lipca 2021 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu podatkiem VAT sprzedaży działek.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z 1 września 2021 r. (data wpływu 3 września 2021 r.) w zakresie doprecyzowania opisu sprawy, pytania oraz wskazania sposobu zwrotu nienależnej opłaty.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe
(doprecyzowane w uzupełnieniu wniosku).

W dniu 21.04.2021 r. w Kancelarii Notarialnej w (…) został podpisany Akt Poświadczenia Dziedziczenia (Repetytorium A numer (…)). Tym samym Wnioskodawczyni nabyła wraz ze swoją siostrą (…) z dobrodziejstwem inwentarza spadek po bracie Wnioskodawczyni (…), zmarłym 09.01.2021 r.

W zakres spadku wchodzą nieruchomości gruntowe (działki budowlane) o numerze ewid. 2. Nieruchomość gruntowa, otrzymana od rodziców aktem darowizny (Repetytorium A nr. (…)) została w 2017 r. podzielona na:

• działkę o nr ewidencyjnym 1 – będąca własnością Wnioskodawczyni,
  

• działkę o nr ewidencyjnym 2 – będąca własnością brata Wnioskodawczyni (…).
  
  

Działkę nr 2 po śmierci brata (…) Wnioskodawczyni nabyła w 2021 r. wraz ze swoją siostrą w drodze spadku. Działki te leżą na obszarze, dla którego brak jest miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Wnioskodawczyni wystąpiła o warunki zabudowy, ponieważ działki które przypadły jej po rodzicach postanowiła sprzedać. Do chwili obecnej Wnioskodawczyni sprzedała tylko 1 działkę w 2018 r. Wnioskodawczyni planuje sprzedać działkę, która jest jej własnością i działkę ze spadku po swoim bracie (…).

Na pytania zawarte w wezwaniu o treści:

1. Czy jest Pani czynnym, zarejestrowanym podatnikiem VAT? Jeśli tak, to od kiedy i z tytułu prowadzenia jakiej działalności?
2. Czy prowadziła/prowadzi Pani działalność rolniczą w rozumieniu art. 2 pkt 15 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.)?
3. Czy była/jest Pani rolnikiem ryczałtowym, o którym mowa w art. 2 pkt 19 ww. ustawy, korzystającym ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy?
4. Należy wskazać numery działek, będących przedmiotem planowanej sprzedaży, w zakresie których oczekuje Pani wydania interpretacji indywidualnej? Prosimy wskazać czy Pani jest właścicielem czy współwłaścicielem nieruchomości?
5. Należy wskazać w jakim celu został dokonany w 2017 r. podział gruntu, na ile działek grunt został podzielony oraz z czyjej inicjatywy nastąpił podział?
6. Należy wskazać, w jaki sposób wykorzystywała/wykorzystuje/będzie wykorzystywała Pani działki objęte zakresem wniosku, od momentu nabycia do momentu planowanej sprzedaży?
7. Czy działki objęte zakresem wniosku, były/są/będą do momentu planowanej sprzedaży udostępniane osobom trzecim? Jeżeli tak, to należy wskazać:
   • w jakim okresie (kiedy) działki były/są/będą udostępniane osobom trzecim?
   • na podstawie jakiej umowy (najem, dzierżawa, użyczenie, inna umowa – jaka) działki były/są/będą udostępniane osobom trzecim?
   • czy udostępnienie działek było/jest/będzie czynnością odpłatną czy bezpłatną?
8. Należy wskazać jakie czynności podejmowała/zamierza podejmować Pani w związku z planowaną sprzedażą działek, objętych zakresem wniosku?
9. Czy działki, objęte zakresem wniosku, mają dostęp do drogi publicznej? Jeżeli odpowiedź brzmi negatywnie, należy wskazać czy wystąpiła/zamierza wystąpić Pani o wydzielenie drogi wewnętrznej stanowiącej dojazd do działek?
10. Czy dokona Pani sprzedaży działek, objętych zakresem wniosku, wraz z udziałami w drodze wewnętrznej?
11. Należy wskazać jakie przeznaczenie działek określa wydana decyzja o warunkach zabudowy?
12. Czy przed sprzedażą dla działek, objętych zakresem wniosku będzie wydane pozwolenie na budowę? Jeśli tak, to z czyjej inicjatywy nastąpi wydanie ww. pozwolenia?
13. Jakie inne pozwolenia, decyzje zostaną wydane przed sprzedażą działek, objętych zakresem wniosku?
14. Czy przed sprzedażą działek, objętych zakresem wniosku, poczyniła/zamierza poczynić Pani jakiekolwiek działania dotyczące zwiększenia ich wartości (np. uzbrojenie terenu, wyposażenie w urządzenia i sieci wodociągowe, kanalizacji sanitarnej oraz energetycznej, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia)? Jeśli tak, to jakie i w jakim celu?
15. Czy zawarła/zawrze Pani umowę przedwstępną przed sprzedażą działki, objętej zakresem wniosku? Jeśli tak, to należy wskazać:
    1. jakie prawa i obowiązki wynikające z postanowień ww. umowy ciążą/będą ciążyły na Kupującym a jakie na Sprzedającym?
    2. czy w umowie przedwstępnej sprzedaży zostały/zostaną ustalone warunki, które muszą/będą musiały zostać spełnione w celu zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży, przenoszącej własność działki na Nabywcę? Jeśli tak, to jakie?
16. Czy w związku z planowaną sprzedażą działki, objętej zakresem wniosku, udzieliła/udzieli Pani Nabywcy działki pełnomocnictw (zgody, upoważnienia) w celu występowania w Pani imieniu w sprawach dotyczących działki? Jeżeli tak, to do uzyskania jakich konkretnie decyzji i pozwoleń udzieliła/udzieli Pani pełnomocnictw Nabywcy do występowania w Pani imieniu?
17. Czy posiada Pani inne działki, które w przyszłości zamierza sprzedać?
    
    

Wnioskodawczyni udzieliła następujących odpowiedzi:

1. Wnioskodawczyni nie jest czynnym podatnikiem VAT.
2. Wnioskodawczyni nie prowadziła i nie prowadzi działalności rolniczej.
3. Wnioskodawczyni nie jest rolnikiem ryczałtowym.
4. Nr działek (…).
5. Podział został dokonany w 2017 r. na działki budowlane.
6. Działki na dzień dzisiejszy nie są wykorzystywane i Wnioskodawczyni czeka na możliwość ich sprzedaży.
7. Działki nie są i nie będą udostępniane osobom trzecim.
8. Wnioskodawczyni wystąpiła do Urzędu Miasta o warunki zabudowy i w 2018 r. dostała decyzje o warunkach zabudowy budynków jednorodzinnych.
9. Droga wewnętrzna jest wydzielona przy podziale działek. Każda działka ma dostęp do drogi wewnętrznej.
10. Obecnie przepisy mówią, że jest to konieczność. Każdą działkę Wnioskodawczyni sprzeda wraz z udziałem w drodze wewnętrznej.
11. Działki przeznaczone są na budowę budynku mieszkalnego, jednorodzinnego - określa decyzja o warunkach zabudowy.
12. Wnioskodawczyni jako właściciel posiada warunki zabudowy, a Kupujący sami będą występować o pozwolenie na budowę swoich domów mieszkalnych.
13. Wnioskodawczyni nie będzie występować o inne pozwolenia, jeśli zaistnieje taka konieczność to wystąpią Kupujący.
14. Wnioskodawczyni nie zamierza poczynić żadnych działań zwiększających wartość działek.
15. Wnioskodawczyni nie będzie zawierać umowy przedwstępnej i nie zawarła żadnej umowy przedwstępnej.
16. Nie zostały udzielone żadne pełnomocnictwa planowanym Nabywcom działek.
17. Wnioskodawczyni posiada inne działki, ale w 2022 r. planuje sprzedać tylko 1 działkę, jeżeli będzie nabywca.
    
    

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie
(ostatecznie postawione w uzupełnieniu wniosku).

Czy w świetle ustawy o VAT sprzedaż nieruchomości gruntowej działek będących własnością Wnioskodawczyni (1 lub 2 szt.), którą planuje zrealizować w 2021 r. będzie podlegała opodatkowaniu podatkowi VAT jako działalność gospodarcza?

Zdaniem Wnioskodawczyni,

W ustawie o VAT nie ma żadnych wskazówek dotyczących tego zagadnienia. Dostępne orzecznictwo mówi, że sprzedaż majątku prywatnego jakiego będą dokonywać w ramach zwykłego zarządu prawem własności – nie stanowi działalności gospodarczej, a tym samym nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT. Wystąpienie pojedynczych czynności np. wystąpienie o warunki zabudowy nie jest kryterium decydującym i z automatu nie oznacza czynności sprzedaży jako działalności gospodarczej niezależnie, ani od liczby transakcji, ani od jej wielkości. Wnioskodawczyni nie podejmowała żadnych czynności marketingowych, nie zakupiła tych nieruchomości gruntowych celem dalszej odsprzedaży. Wnioskodawczyni dostała je od rodziców i nabyła je w spadku, a więc na skutek zdarzenia losowego. Nie było zorganizowanej formy zakupu nieruchomości gruntowej. Dodatkowo, brak jest w ustawie przepisów, które odpowiadałyby na pytanie, w jaki sposób odróżnić sprzedaż w zakresie zwykłego zarządu majątkiem prywatnym od odpłatnego zbycia w warunkach wskazującym na wykonywanie działalności gospodarczej. W dniu sprzedaży nieruchomości pozostają terenem budowlanym, niezabudowanym, a przeznaczenie tychże nieruchomości, to cele mieszkaniowe – zarządzanie majątkiem osobistym. Sam podział działek nie stanowi przesłanki do uznania ich sprzedaży za obrót w charakterze działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni uważa, że nie ma podstaw do uznania za działalność gospodarczą podejmowanych przez nią działań w zakresie sprzedaży 2 działek w danym roku podatkowym, a tym samym czynności te nie będą podlegały opodatkowaniu podatkiem VAT. Są to bowiem czynności, które mieszczą się w zwykłym zarządzie majątkiem własnym w drodze zdarzenia losowego.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r., poz. 685, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych (działek), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności działa jako podatnik.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” te wszystkie podmioty, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym.

Analizując powyższe przepisy stwierdzić należy, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy, mamy do czynienia z podatnikiem podatku od towarów i usług jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

Należy mieć też na uwadze, że dla uznania danego majątku za prywatny istotny jest sposób jego wykorzystania i charakter działań podejmowanych w odniesieniu do niego w całym okresie posiadania przez dany podmiot. Aby majątek uznać za prywatny musi być on w całym okresie posiadania wykorzystywany wyłącznie do celów prywatnych. Potwierdził to Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę, będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej wyłącznie do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej.

Jeśli osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o podatku od towarów i usług.

W kontekście powyższego nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną).

Problem odnoszący się do rozstrzygnięcia, czy sprzedaż działek jest sprzedażą majątku osobistego, czy też stanowi sprzedaż realizowaną przez podatnika prowadzącego w tym zakresie działalność gospodarczą, był przedmiotem orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10). TSUE w sprawach C-180/10 i C-181/10 orzekł, że czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

W powołanym wyżej orzeczeniu TSUE wskazał, że inaczej jest w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L z dnia 11 grudnia 2006 r., Nr 347, str. 1, z późn. zm.). Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

Zatem w kwestii opodatkowania dostawy gruntów istotne jest to, czy zbywca w celu dokonania jego sprzedaży, podjął aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący działalność gospodarczą w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż nastąpiła w ramach zarządu majątkiem prywatnym.

Zwykłe nabycie lub sprzedaż rzeczy nie stanowi wykorzystywania w sposób ciągły majątku rzeczowego w celu uzyskania z tego tytułu dochodu w rozumieniu art. 9 ust. 1 Dyrektywy (a tym samym art. 15 ust. 2 ustawy) jako, że jedynym przychodem z takich transakcji może być ewentualny zysk ze sprzedaży tej rzeczy.

Dodatkowo należy wskazać, że działalność gospodarcza powinna cechować się stałością, powtarzalnością i niezależnością jej wykonywania, bowiem związana jest z profesjonalnym obrotem gospodarczym. Nie jest natomiast działalnością handlową, a zatem i gospodarczą, sprzedaż majątku osobistego, który nie został nabyty w celu jego odprzedaży i nie jest związany z prowadzoną działalnością gospodarczą.

Uznanie, że dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawczyni otrzymała w spadku po rodzicach działkę nr 1. W 2021 r. w drodze spadku po zmarłym bracie nabyła wraz z siostrą działkę nr 2. W 2017 r. został dokonany podział nieruchomości na działki budowlane. Wnioskodawczyni wystąpiła do Urzędu Miasta o warunki zabudowy i w 2018 r. otrzymała decyzje o warunkach zabudowy budynków jednorodzinnych. Każdą działkę Wnioskodawczyni sprzeda wraz z udziałem w drodze wewnętrznej. Działki nie są wykorzystywane przez Wnioskodawczynię. Działki nie są i nie będą udostępniane osobom trzecim. Wnioskodawczyni jako właściciel posiada warunki zabudowy, a Kupujący sami będą występować o pozwolenie na budowę swoich domów mieszkalnych. Wnioskodawczyni nie będzie występować o inne pozwolenia, jeśli zaistnieje taka konieczność to wystąpią Kupujący. Wnioskodawczyni nie zamierza poczynić żadnych działań zwiększających wartość działek oraz nie będzie zawierać umowy przedwstępnej. Nie zostały także udzielone nabywcom działek żadne pełnomocnictwa.

Analiza treści złożonego wniosku nie wskazuje, że w przedmiotowej sprawie wystąpi ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzą, że planowana sprzedaż działek, wypełni przesłanki działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni nie podejmowała i nie będzie podejmować takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. W szczególności nie podjęła ona żadnych starań mających na celu zwiększenie wartości nieruchomości oraz nie udostępniała działek osobom trzecim, czy też nie będzie zawierać umów przedwstępnych przed ich sprzedażą jak i nie udzieliła żadnych pełnomocnictw nabywcom działek. Przed planowaną sprzedażą Wnioskodawczyni jedynie w 2017 r. dokonała podziału nieruchomości na działki budowlane (wraz z wydzieleniem do każdej z nich drogi wewnętrznej) i 2018 r. uzyskała decyzje o warunkach zabudowy. Działanie podjęte przez Wnioskodawczynię należy zatem do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, w niniejszej sprawie brak jest przesłanek pozwalających uznać Wnioskodawczynię za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą w myśl art. 15 ust. 2 ustawy.

W związku z powyższym, Wnioskodawczyni dokonując sprzedaży działek (wraz z udziałem w drodze wewnętrznej) nie będzie działała w charakterze podatnika podatku VAT, a jedynie będzie korzystała z przysługującego Jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem. W konsekwencji, planowana sprzedaż ww. działek nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawczyni, należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.