Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT1-1.4012.440.2021.2.RG
z 9 września 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r., poz. 1540) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 18 czerwca 2021 r. (data wpływu 24 czerwca 2021 r.), uzupełnionym pismem z 31 sierpnia 2021 r. (data wpływu 3 września 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu sprzedaży prawa użytkowania wieczystego niezabudowanej działki będącej we współwłasności małżeńskiej – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

24 czerwca 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie niepodlegania opodatkowaniu sprzedaży prawa użytkowania wieczystego niezabudowanej działki będącej we współwłasności małżeńskiej.

Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z 31 sierpnia 2021 r. (data wpływu 3 września 2021 r.) w zakresie doprecyzowania opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jako użytkownik wieczysty nieruchomości w dniu 25 maja 2021 r w Kancelarii Notarialnej w ... przed Notariuszem ..., zawarł w formie aktu notarialnego (Rep. A nr ...) przedwstępną umowę sprzedaży prawa użytkowania wieczystego z użytkowaniem wieczystym na rzecz D... Sp. z o.o. z siedzibą w ....

Sprzedający - użytkownik wieczysty nabył prawo użytkowania wieczystego nieruchomości, dla której urządzona jest księga wieczysta nr. ..., prowadzona przez Sąd Rejonowy w ..., w dniu 20.04.2014 r. na podstawie umowy zamiany objętej aktem notarialnym sporządzonym przez notariusza ... (Rep. A ....) oraz postanowienia o przysądzeniu wydanym przez sąd Rejonowy w ... Wydział I Cywilny z dnia 16.06.2010r. sygn. akt ....

W chwili nabycia nieruchomości Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą (pozostawał czynnym podatnikiem VAT) oraz pozostawał w związku małżeńskim w ustroju wspólności majątkowej małżeńskiej. Użytkownik wieczysty nabył jednak nieruchomość samodzielnie jako osoba fizyczna (nie odliczył podatku VAT). Kolejno udzielił zezwolenia na dysponowanie nieruchomością na cele budowlane spółce T... Sp. z o.o. w ..., która to w ramach własnych środków wykonała projekt i uzyskała pozwolenie na budowę. Inwestycja nie została jednak zrealizowana.

Użytkownik wieczysty nie miał żadnych bezpośrednich powiązań kapitałowych w spółce T... Sp. z o.o.. Pozostawał jednak właścicielem 50% udziałów w spółce A... Sp. z o.o., która to spółka pozostawała większościowym udziałowcem spółki (70%) T... Sp. z o.o. Obecnie wnioskodawca pozostaje przedsiębiorcą.

Wnioskodawca chciałby ustalić czy transakcja sprzedaży prawa użytkowania wieczystego nieruchomości w opisanym stanie faktycznym podlegać będzie opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług.

Na pytania Organu:

1. Czy prawo użytkowania wieczystego nieruchomości, dla której urządzona jest księga wieczysta nr … nabył Pan w ramach czynności:
   1. opodatkowanych podatkiem od towarów i usług,
   2. zwolnionych od podatku od towarów i usług,
   3. niepodlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług?
2. Czy nabycie przez Pana prawa użytkowania wieczystego ww. nieruchomości było udokumentowane fakturą z wykazaną kwotą podatku VAT?
3. Czy z tytułu nabycia prawa użytkowania wieczystego ww. nieruchomości przysługiwało Panu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego? Jeśli nie, proszę wskazać dlaczego.
4. W jaki sposób ww. działka była/jest/będzie wykorzystywana przez Pana do dnia sprzedaży prawa użytkowania wieczystego na rzecz D… Sp. z o.o. z siedzibą w ….?
5. Czy ww. działka była/jest lub do dnia sprzedaży będzie wykorzystywana przez Pana w działalności gospodarczej?
6. Czy ww. działka była/jest/będzie wykorzystywana przez Pana wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług? Jeżeli tak, to jaką działalność zwolnioną z opodatkowania podatkiem VAT, do której była/jest/będzie wykorzystywana działka, Pan wykonywał – należy podać podstawę prawną zwolnienia?
7. Czy z działki dokonywał Pan lub do dnia sprzedaży będzie Pan dokonywał zbiorów i dostaw (sprzedaży) produktów rolnych w rozumieniu art. 2 pkt 20 ustawy o podatku od towarów i usług? Jeżeli tak, to czy dostawa tych produktów była opodatkowana czy zwolniona z podatku VAT?
8. Czy jest/był Pan rolnikiem ryczałtowym, o którym mowa w art. 2 pkt 19 ww. ustawy, korzystającym ze zwolnienia od podatku od towarów i usług na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy?
9. Jakich czynności dokonał/dokona Pan w odniesieniu do ww. działki do dnia sprzedaży prawa użytkowania wieczystego?
10. Czy zezwolenie na dysponowanie nieruchomością na cele budowlane Spółce T… Sp. z o.o. w … miało charakter odpłatny czy nieodpłatny?
11. Czy pozwolenie na budowę uzyskane przez Spółkę T…. Sp. z o.o. w … zostało uzyskane w Pana imieniu i na Pana rzecz?
12. Czy poza zezwoleniem na dysponowanie nieruchomością na cele budowlane Spółce T… Sp. z o.o. w … do dnia sprzedaży ww. działka była/jest/będzie udostępniana osobom trzecim, w tym na rzecz przyszłego Nabywcy np. na podstawie umów najmu, dzierżawy?
13. Jeśli odpowiedź na pytanie nr 12 jest twierdząca, to należy wskazać, czy udostępnianie to miało/ma/będzie miało charakter odpłatny, czy nieodpłatny?
14. W związku z zawarciem przez Pana umowy przedwstępnej sprzedaży prawa użytkowania wieczystego ww. działki należy wskazać:
1. jakie prawa i obowiązki wynikające z postanowień ww. umowy zawartej z przyszłym Nabywcą, ciążą/będą ciążyły na Kupującym a jakie na Sprzedającym?
2. czy w umowie przedwstępnej sprzedaży zostały ustalone warunki, które muszą zostać spełnione w celu zawarcia ostatecznej umowy sprzedaży, przenoszącej prawo użytkowania wieczystego działki na Nabywcę? Jeśli tak, to jakie?
3. czy udzielił/udzieli Pan Nabywcy prawa użytkowania wieczystego działki pełnomocnictwa (zgody, upoważnienia) w celu występowania w Pana imieniu w sprawach dotyczących ww. działki?
4. jeżeli tak, to do uzyskania jakich konkretnie decyzji i pozwoleń udzielił/udzieli Pan pełnomocnictw Nabywcy do występowania w Pana imieniu?
5. jakich czynności dokonał/dokona Nabywca do momentu sprzedaży prawa użytkowania wieczystego przez Pana ww. działki w związku z udzielonym pełnomocnictwem?
15. Czy działka, której prawo wieczystego użytkowania będzie przedmiotem sprzedaży, na dzień sprzedaży tego prawa będzie zabudowana czy niezabudowana?
    
    
    
    
    

Jeżeli działka, której prawo wieczystego użytkowania będzie przedmiotem sprzedaży, na dzień sprzedaży tego prawa będzie zabudowana, to należy udzielić odpowiedzi na poniższe pytania:

16. Jakie obiekty (budynki/budowle/urządzenia budowalne) znajdują się na działce o której mowa we wniosku?
17. Jeśli na działce znajdują się urządzenia budowalne, to należy wskazać, z jakim budynkiem/budowlą będą one powiązane?
18. Czy urządzenia budowalne stanowią urządzenia budowalne, o których mowa w art. 3 pkt 9 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane?
19. Jeżeli na działce znajdują się budynki, to należy wskazać jakie i czy są one budynkiem w rozumieniu przepisów art. 3 pkt 2 ustawy Prawo budowlane?
20. Jeżeli na działce znajdują się budowle, to należy wskazać jakie i czy są one budowlami w rozumieniu przepisów art. 3 pkt 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane?
21. Jaki jest symbol PKOB, nazwa grupowania oraz wyszczególnienie ww. budynków/budowli, wg Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych wprowadzonej rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1999r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Obiektów Budowlanych (PKOB)?
22. Czy ww. budynki, budowle, urządzenia budowalne położone na działce zostały nabyte, czy wybudowane przez Pana? Należy wskazać datę nabycia lub wybudowania.
23. Czy ww. budynki/budowle są trwale związane z gruntem?
24. Czy z tytułu nabycia ww. budynków/budowli przysługiwało Panu prawo do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony? Jeżeli nie, to należy wskazać przyczyny.
25. Czy z tytułu wytworzenia/wybudowania ww. budynków/budowli przysługiwało Panu prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego? Jeżeli nie, to należy wskazać przyczyny.
26. Czy nastąpiło pierwsze zasiedlenie ww. budynków/budowli lub ich części w rozumieniu art. 2 pkt 14 ustawy o podatku od towarów i usług? Jeżeli tak, to należy wskazać dokładną datę.
27. Jeżeli nastąpiło pierwsze zasiedlenie części ww. budynków/budowli, to należy wskazać w jakiej w części?
28. Kiedy nastąpiło zajęcie do używania ww. budynków/budowli? Należy wskazać dokładną datę.
29. W przypadku pozytywnej odpowiedzi na pytanie nr 26 należy wskazać w wyniku jakich czynności nastąpiło pierwsze zasiedlenie budynków/budowli lub ich części?
30. Czy pomiędzy pierwszym zasiedleniem ww. budynków/budowli lub ich części a ich dostawą upłynie okres dłuższy niż 2 lata?
31. Czy ww. budynki/budowle były/są lub do dnia sprzedaży będą przedmiotem najmu, dzierżawy, użyczenia, itp.? Jeżeli tak, to należy wskazać kiedy ww. budynki/budowle lub ich części zostały oddane w najem, dzierżawę, użyczenie oraz czy to udostępnienie miało/będzie miało charakter odpłatny czy nieodpłatny (należy wskazać dzień, miesiąc i rok)?
32. Czy ww. budynki/budowle były/są lub do dnia sprzedaży będą przez Pana wykorzystywane wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług? Jeżeli tak, to jaką działalność zwolnioną z opodatkowania podatkiem VAT, do której wykorzystywane były/są/będą budynki/budowle, Pan wykonywał – należy podać podstawę prawną zwolnienia?
33. Czy ww. budynki/budowle były wykorzystywane przez Pana w działalności gospodarczej?
34. Czy ponosił Pan nakłady na ulepszenie ww. budynków/budowli w rozumieniu przepisów o podatku dochodowym, w stosunku do których przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego?
35. W jakim okresie ponosił Pan wydatki na ulepszenie ww. budynków/budowli?
36. Jeżeli ponosił Pan wydatki na ulepszenie, to czy wydatki te były wyższe niż 30% wartości początkowej ww. budynków/budowli?
37. Jeżeli odpowiedź na pytanie nr 34 i 36 jest twierdząca, to należy wskazać:
1. Kiedy nastąpiło oddanie do użytkowania ww. budynków/budowli po ich ulepszeniu?
2. Czy ulepszenia stanowiły „przebudowę” rozumianą jako dokonanie istotnych zmian przeprowadzonych w celu zmiany wykorzystania ww. budynków/budowli lub w celu znaczącej zmiany warunków zasiedlenia?
3. Czy po ulepszeniu miało miejsce pierwsze zasiedlenie ww. budynków/budowli?
4. Jeżeli miało miejsce pierwsze zasiedlenie ww. budynków/budowli po ulepszeniu, to należy wskazać kiedy to nastąpiło (należy podać dzień, miesiąc i rok)?
5. Czy pomiędzy pierwszym zasiedleniem ww. budynków/budowli po ulepszeniu, a sprzedażą upłynie okres dłuższy niż 2 lata?
6. Czy ulepszone ww. budynki/budowle były wykorzystywane przez Pana wyłącznie na cele działalności zwolnionej od podatku VAT?

Wnioskodawca odpowiedział:

1. Prawo użytkowania wieczystego nieruchomości opisanej w KW ... nabyłem w ramach czynności niepodlegającej opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług tj. w drodze licytacji komorniczej, zgodnie z postanowieniem Sądu Rejonowego w ... z dnia 16.06.2010 r. (sygn. akt ...) o przysądzeniu prawa użytkowania wieczystego;
2. Nabycie nieruchomości nie było udokumentowane fakturą VAT z wykazaną kwotą podatku;
3. Mając na względzie treść odpowiedzi powyżej (pkt 1 i 2) - nie możemy mówić o takim uprawnieniu;
4. Do dnia sprzedaży prawa użytkowania wieczystego na rzecz D... Sp. z o.o. z siedzibą w ... lub innej spółki z grupy kapitałowej D... (w wypadku cesji), działka będzie wykorzystywana przeze mnie do sprzedaży poprzez prowadzenie badań geologicznych gruntów;
5. Działka nie była, nie jest i nie będzie do dnia sprzedaży wykorzystywana do prowadzonej przeze mnie działalności gospodarczej;
6. Działka nie była, nie jest i nie będzie wykorzystywana na cele działalności zwolnionej od podatku od towarów i usług;
7. Nie dokonywałem i do dnia sprzedaży nie będę dokonywał zbiorów i dostaw (sprzedaży) produktów rolnych;
8. Nie jestem i nie byłem rolnikiem ryczałtowym;
9. Nie dokonywałem i nie będę dokonywał na działce żadnych czynności poza opisanymi w pkt 4 powyżej;
10. Zezwolenie na dysponowanie nieruchomością na cele budowlane udzielone Spółce T... Sp. z o.o. w ... miało charakter nieodpłatny;
11. Pozwolenie na budowę Spółka T... Sp. z o.o. w .... uzyskała na własną rzecz i we własnym imieniu;
12. Działka była udostępniona osobom trzecim dwukrotnie (raz w roku w dwóch kolejnych latach) na potrzeby organizacji przedsięwzięcia artystycznego na podstawie odpłatnej umowy dzierżawy. Na potrzeby przyszłego nabywcy działka jest udostępniona w celu prowadzenia badań geologicznych w ramach udzielonego prawa do dysponowania gruntem na cele budowlane;
13. Umowa dzierżawy, o jakiej mowa powyżej, posiadała charakter odpłatny.
14. Z zakresu umowy przedwstępnej sprzedaży wynika, że:
    1. Jako Sprzedający nie posiadam dodatkowych zobowiązań z niej wynikających, poza wskazanymi w niniejszym piśmie tj. poza zobowiązaniem do zbycia nieruchomości. Na rzecz Kupującego zastrzeżone zostały uprawnienia - nie zobowiązania. Jednym z nich jest prawo do wejścia w teren oraz procedowania zgód i pozwoleń celem przygotowania inwestycji do realizacji;
    2. Warunki określone w treści przedwstępnej umowy zostały zastrzeżone w jej treści w brzmieniu:
    • pod warunkiem uzyskania przez Kupującego satysfakcjonujących Kupującego wyników badania prawnego, technicznego i podatkowego Przedmiotu Sprzedaży w terminie do 3 miesięcy od dnia podpisania niniejszej umowy - przy czym w terminie 14 (czternastu) dni roboczych od dnia zawarcia niniejszej Umowy, Sprzedający zobowiązuje się dostarczyć Kupującemu komplet dokumentacji dotyczącej Nieruchomości będącej w posiadaniu Sprzedającego, w oparciu o które Kupujący przeprowadzi i zaakceptuje badania prawne oraz techniczne i podatkowe Przedmiotu Sprzedaży. Jeżeli Kupujący w terminie 3 miesięcy nie zaakceptuje wyników przeprowadzonych przez nią badań w formie pisemnej (w tym drogą mailową) przyjmuje się, iż nie zaakceptował on wyników przeprowadzonych przez siebie badań, o których mowa w treści niniejszego punktu; za moment zgłoszenia akceptacji uważa się dzień doręczenia stosownego oświadczenia do Sprzedającego; Strony potwierdzają, że dokumentacja zostanie udostępniona Kupującemu bądź w formie cyfrowej bądź w pomieszczeniach znajdujących się w Przedmiocie Sprzedaży (np. komplet dokumentacji technicznej w tym projektowej). Nadto, celem prawidłowego wywiązania się z tego warunku Sprzedający zobowiązany jest do niezwłocznego udzielania odpowiedzi i wyjaśnień na wszelkie zapytania dotyczące transakcji objętej niniejszą Umową kierowane do niego przez Kupującego (przy czym strony dopuszczają w tym zakresie komunikację drogą mailową na adresy ustalone w trybie roboczym), oraz
      
    • pod warunkiem, że na chwilę zawarcia Umowy Przyrzeczonej działy III i IV księgi wieczystej nr ... będą wolne od wpisów. 
    3. Tak, pełnomocnictwo zostało udzielone w treści prawa do dysponowania nieruchomością na cele budowlane:
    4. W treści pełnomocnictwa nie zostały sprecyzowane żadne decyzje jakie w oparciu o to pełnomocnictwo uzyskać może Kupujący. Oznaczone zostało szeroko umocowanie do podejmowania w imieniu Sprzedającego czynności faktycznych i prawnych, zmierzających do uzyskania wszelkiej dokumentacji związanej z Nieruchomością w tym w szczególności do występowania przed Urzędem Miejskim lub Starostwem Powiatowym, oraz wszelkimi innymi urzędami, instytucjami, osobami prawnymi i fizycznymi, jakie w procesie inwestycyjnym okażą się potrzebne.
    5. Na chwilę obecną nabywca prowadzi proces badania technicznego i prawnego nieruchomości, w tym także dokumentacji zgromadzonej w księgach wieczystych, pod kątem skuteczności nabycia nieruchomości oraz możliwości realizacji planowanej przez niego inwestycji z wykorzystaniem nieruchomości.
15. Działka na dzień sprzedaży będzie niezabudowana. Mając na względzie te okoliczności w niniejszej odpowiedzi pominięto odpowiedzi na pytania o numerach 16-37.
    
    

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

Wnioskodawca chciałby ustalić czy transakcja sprzedaży prawa użytkowania wieczystego nieruchomości w opisanym stanie faktycznym podlegać będzie opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług.

Zdaniem Wnioskodawcy, użytkownika wieczystego, przyszła transakcja sprzedaży prawa użytkowania wieczystego nieruchomości (umowa przyrzeczona) nie powinna podlegać opodatkowaniem podatkiem od towarów i usług, określonym w art. 15 ust. 1 i 2 ustawy o VAT.

W ocenie zainteresowanego należy w ślad za wyrokiem Składu Siedmiu Sędziów Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29.10.2007 r. wydanym w sprawie sygn. akt I FPS 3/07 wskazać, że warunkiem sine qua non uznania, iż dany podmiot działa w charakterze podatnika podatku od towarów i usług jest ustalenie, że działa on jako producent, handlowiec, usługodawca pozyskujący zasoby naturalne, rolnik lub jako osoba wykonująca wolny zawód. Ani formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, ani okoliczność, ze dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości, nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, że w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku od towarów i usług.

Na gruncie przedmiotowej sprawy, użytkownik wieczysty ma zamiar dokonać sprzedaży prawa użytkowania wieczystego nieruchomości jako osoba fizyczna, bez związku z prowadzoną działalnością gospodarczą, wobec czego nie sposób przyjąć, że będzie mu przysługiwał status podatnika podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Na mocy art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, w tym również:

1. przeniesienie z nakazu organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w imieniu takiego organu lub przeniesienie z mocy prawa prawa własności towarów w zamian za odszkodowanie;
2. wydanie towarów na podstawie umowy dzierżawy, najmu, leasingu lub innej umowy o podobnym charakterze zawartej na czas określony lub umowy sprzedaży na warunkach odroczonej płatności, jeżeli umowa przewiduje, że w następstwie normalnych zdarzeń przewidzianych tą umową lub z chwilą zapłaty ostatniej raty prawo własności zostanie przeniesione;
3. wydanie towarów na podstawie umowy komisu: między komitentem a komisantem, jak również wydanie towarów przez komisanta osobie trzeciej;
4. wydanie towarów komitentowi przez komisanta na podstawie umowy komisu, jeżeli komisant zobowiązany był do nabycia rzeczy na rachunek komitenta;
5. ustanowienie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego, ustanowienie spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu oraz przekształcenie spółdzielczego lokatorskiego prawa do lokalu mieszkalnego na spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, a także ustanowienie na rzecz członka spółdzielni mieszkaniowej odrębnej własności lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu oraz przeniesienie na rzecz członka spółdzielni własności lokalu lub własności domu jednorodzinnego;
6. oddanie gruntów w użytkowanie wieczyste;
7. zbycie praw, o których mowa w pkt 5 i 6.
   
   

Towarem jest także udział w prawie własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości. Jest to zgodne z normami unijnymi, bowiem w myśl art. 15 ust. 2 Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L Nr 347 z 11.12.2006 s. 1, z późn. zm.), zwanej dalej „Dyrektywą 2006/112/WE”, państwa członkowskie mogą uznać za rzeczy:

1. określone udziały w nieruchomości,
2. prawa rzeczowe dające ich posiadaczowi prawo do korzystania z nieruchomości,
3. udziały i inne równoważne udziałom tytuły prawne dające ich posiadaczowi prawne lub faktyczne prawo własności lub posiadania nieruchomości lub jej części.
   
   

Problematyka współwłasności została uregulowana w art. 195-221 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740 z późn. zm.).

Ze współwłasnością mamy do czynienia wtedy, gdy własność tej samej rzeczy przysługuje niepodzielnie kilku osobom (art. 195 Kodeksu cywilnego). W przypadku współwłasności nieruchomości określonej w częściach ułamkowych, każdy ze współwłaścicieli ma określony ułamkiem udział w nieruchomości.

Zgodnie z art. 46 § 1 Kodeksu cywilnego, nieruchomościami są części powierzchni ziemskiej stanowiące odrębny przedmiot własności (grunty), jak również budynki trwale z gruntem związane lub części takich budynków, jeżeli na mocy przepisów szczególnych stanowią odrębny od gruntu przedmiot własności.

Podkreślić należy, że współwłaściciel ma względem swego udziału pozycję wyłącznego właściciela. Ze względu na charakter udziału, każdy ze współwłaścicieli może rozporządzać swoim udziałem bez zgody pozostałych współwłaścicieli (art. 198 ustawy Kodeks cywilny). Rozporządzanie udziałem polega na tym, że współwłaściciel może zbyć swój udział.

Należy w tym miejscu zauważyć, że kwestie stosunków majątkowych pomiędzy małżonkami reguluje ustawa z dnia 25 lutego 1964 r. Kodeks rodzinny i opiekuńczy (Dz. U. z 2020 r., poz. 1359).

Stosownie do art. 31 § 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, z chwilą zawarcia małżeństwa powstaje między małżonkami z mocy ustawy wspólność majątkowa (wspólność ustawowa) obejmująca przedmioty majątkowe nabyte w czasie jej trwania przez obojga małżonków lub przez jednego z nich (majątek wspólny). Przedmioty majątkowe nieobjęte wspólnością ustawową należą do majątku osobistego każdego z małżonków.

Zatem, istotą wspólności majątkowej małżeńskiej, zarówno ustawowej, jak i umownej, jest to, że każdy z małżonków jest współwłaścicielem poszczególnych składników majątku wspólnego (dorobkowego) na zasadach współwłasności łącznej (bezudziałowej).

W świetle art. 35 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, w czasie trwania wspólności ustawowej żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Nie może również rozporządzać ani zobowiązywać się do rozporządzania udziałem, który w razie ustania wspólności przypadnie mu w majątku wspólnym lub w poszczególnych przedmiotach należących do tego majątku.

W myśl art. 36 § 1 oraz § 2 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, oboje małżonkowie są obowiązani współdziałać w zarządzie majątkiem wspólnym, w szczególności udzielać sobie wzajemnie informacji o stanie majątku wspólnego, o wykonywaniu zarządu majątkiem wspólnym i o zobowiązaniach obciążających majątek wspólny. Każdy z małżonków może samodzielnie zarządzać majątkiem wspólnym, chyba że przepisy poniższe stanowią inaczej. Wykonywanie zarządu obejmuje czynności, które dotyczą przedmiotów majątkowych należących do majątku wspólnego, w tym czynności zmierzające do zachowania tego majątku.

Zgodnie z art. 37 § 1 pkt 1 Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego, zgoda drugiego małżonka jest potrzebna m.in. do dokonania czynności prawnej prowadzącej do zbycia, obciążenia, odpłatnego nabycia nieruchomości lub użytkowania wieczystego, jak również prowadzącej do oddania nieruchomości do używania lub pobierania z niej pożytków.

Z uwagi na powyższe regulacje prawne w akcie notarialnym dokumentującym tego rodzaju nabycie nieruchomości wymieniani są oboje małżonkowie, jeżeli istnieje między nimi ustawowa wspólność majątkowa. Wspólność wynikająca ze stosunku małżeństwa jest współwłasnością łączną uprawniającą do współposiadania rzeczy wchodzących w skład majątku wspólnego, a w czasie jej trwania żaden z małżonków nie może żądać podziału majątku wspólnego. Na mocy zapisu zawartego w art. 43 § 1 Kodeksu cywilnego oboje małżonkowie mają równe udziały w majątku wspólnym.

Należy więc przyjąć, że w oparciu o definicję zawartą w art. 2 pkt 6 ustawy, zbycie nieruchomości gruntowych (działek, udziałów w działkach), traktowane jest jako czynność odpłatnej dostawy towarów, o której mowa w art. 7 ust. 1 ustawy.

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Wskazać należy, że nie każda czynność stanowiąca dostawę towarów, w rozumieniu art. 7 ustawy, bądź świadczenie usług zdefiniowane w art. 8 ustawy, podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność podlegała opodatkowaniu tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W świetle art. 15 ust. 1 ustawy – podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych – art. 15 ust. 2 ustawy.

Definicja działalności gospodarczej zawarta w ustawie ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Przy czym, w świetle przytoczonych wyżej przepisów status podatnika podatku od towarów i usług wynika z okoliczności dokonania czynności podlegających opodatkowaniu tym podatkiem.

Dla ustalenia, czy osoba dokonująca transakcji sprzedaży nieruchomości jest podatnikiem podatku VAT istotne jest stwierdzenie, że prowadzi ona działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Zatem, kiedy osoba fizyczna dokonuje sprzedaży swojego majątku osobistego, a czynność ta wykonywana jest okazjonalnie i nie zmierza do nadania jej stałego charakteru, nie oznacza to prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności incydentalnie, poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności.

Jednocześnie wykorzystywanie składników majątku, tj. takie wykorzystywanie majątku, które charakteryzuje się powtarzalnością lub długim okresem trwania, które polega na czerpaniu dochodów ze składnika majątku wskazuje na prowadzenie działalności gospodarczej. Należy stwierdzić, że każdy, kto dokonuje czynności, które zmierzają do wykorzystania nieruchomości dla celów działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, powinien być uznany za podatnika podatku od towarów i usług.

W konsekwencji, wykorzystywanie majątku należącego do danej osoby stanowi również działalność gospodarczą jeżeli jest dokonywane w sposób ciągły dla celów zarobkowych. Podstawowym kryterium dla opodatkowania sprzedaży nieruchomości jest ustalenie, czy działanie to można uznać za wykorzystywanie majątku w sposób ciągły do celów zarobkowych, czy majątek nabyty został i faktycznie wykorzystany na potrzeby własne, czy też z przeznaczeniem do działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ustawy.

W tym miejscu należy zaznaczyć, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen v. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Z opisu sprawy wynika, że w chwili nabycia nieruchomości Wnioskodawca prowadził działalność gospodarczą (pozostawał czynnym podatnikiem VAT) oraz pozostawał w związku małżeńskim w ustroju wspólności majątkowej małżeńskiej. Użytkownik wieczysty nabył nieruchomość samodzielnie jako osoba fizyczna (nie odliczył podatku VAT). Kolejno udzielił zezwolenia na dysponowanie nieruchomością na cele budowlane spółce T… Sp. z o.o. w …, która to w ramach własnych środków wykonała projekt i uzyskała pozwolenie na budowę. Inwestycja nie została jednak zrealizowana.

Działka była udostępniona osobom trzecim dwukrotnie (raz w roku w dwóch kolejnych latach) na potrzeby organizacji przedsięwzięcia artystycznego na podstawie odpłatnej umowy dzierżawy.

Odnosząc się do dzierżawy działki, należy wskazać, że na mocy art. 693 § 1 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2020 r., poz. 1740, z późn. zm.), przez umowę dzierżawy wydzierżawiający zobowiązuje się oddać dzierżawcy rzecz do używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony lub nieoznaczony, a dzierżawca zobowiązuje się płacić wydzierżawiającemu umówiony czynsz.

Tak więc dzierżawa jest umową dwustronnie obowiązującą i wzajemną, odpowiednikiem świadczenia wydzierżawiającego, polegającego na oddaniu rzeczy do używania i pobierania pożytków, jest świadczenie dzierżawcy, polegające na płaceniu umówionego czynszu. Umowa dzierżawy jest cywilnoprawną umową nakładającą na strony – zarówno wydzierżawiającego jak i dzierżawcę – określone przepisami obowiązki.

W konsekwencji, dzierżawa stanowi odpłatne świadczenie usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy i podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług na mocy przepisu art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy. Tym samym wypełnia ona określoną w art. 15 ust. 2 ustawy definicję działalności gospodarczej.

Biorąc pod uwagę przedstawione okoliczności sprawy należy wskazać, że w przypadku sprzedaży prawa wieczystego użytkowania niezabudowanej działki będącej we współwłasności małżeńskiej, Wnioskodawca nie będzie zbywał majątku osobistego, ale majątek wykorzystywany w prowadzonej działalności gospodarczej. Jak zostało wskazane powyżej, majątek prywatny to majątek danej osoby fizycznej, który nie jest przez nią wykorzystywany dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej, a w całym okresie posiadania tego majątku osoba ta musi wykazywać zamiar wykorzystywania go w ramach majątku osobistego.

Wydzierżawianie przez Wnioskodawcę działki będącej we współwłasności małżeńskiej, powoduje, że utraciła ona charakter majątku prywatnego. Wykorzystywanie przez Wnioskodawcę dla celów zarobkowych działki, powoduje, że jest ona wykorzystywana w prowadzonej przez Wnioskodawcę działalności gospodarczej, a nie wyłącznie w ramach majątku osobistego.

Ponadto jak wynika z orzeczenia Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej z 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C-181/10), dostawę gruntu przeznaczonego pod zabudowę należy uznać za objętą podatkiem od wartości dodanej, pod warunkiem, że transakcja ta nie stanowi jedynie czynności związanej ze zwykłym wykonywaniem prawa własności.

Wskazać należy, iż przyjęcie, że dana osoba fizyczna sprzedając nieruchomości działa w charakterze podatnika prowadzącego działalność gospodarczą, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy, wymaga ustalenia, że jej działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną), czego przejawem jest taka aktywność tej osoby w zakresie obrotu nieruchomościami, która może wskazywać, że jej czynności przybierają formę zorganizowaną, np. nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek, wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zagospodarowania terenu (zabudowy), czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu zaistnienia pojedynczych z nich.

Stwierdzić należy, że uznanie, czy dany podmiot w odniesieniu do konkretnej czynności działa jako podatnik podatku od towarów i usług, wymaga oceny każdorazowo odnoszącej się do okoliczności faktycznych danej sprawy.

Należy wskazać, że kwestie dotyczące stosunków cywilnoprawnych między podmiotami, w tym kwestie przeniesienia własności nieruchomości, reguluje ww. ustawa Kodeks cywilny.

Zgodnie z ogólnymi zasadami dotyczącymi sprzedaży – przez umowę sprzedaży sprzedawca zobowiązuje się przenieść na kupującego własność rzeczy i wydać mu rzecz, a kupujący zobowiązuje się rzecz odebrać i zapłacić sprzedawcy cenę (art. 535 Kodeksu cywilnego). Moment przeniesienia własności nieruchomości został określony w art. 155 § 1 Kodeksu cywilnego, w myśl którego – umowa sprzedaży, zamiany, darowizny lub inna umowa zobowiązująca do przeniesienia własności rzeczy co do tożsamości oznaczonej przenosi własność na nabywcę, chyba że przepis szczególny stanowi inaczej, albo że strony inaczej postanowiły.

Z kolei umowa przedwstępna została uregulowana w art. 389-396 ustawy Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 389 § 1 Kodeksu cywilnego – umowa, przez którą jedna ze stron lub obie zobowiązują się do zawarcia oznaczonej umowy (umowa przedwstępna), powinna określać istotne postanowienia umowy przyrzeczonej. Jeżeli termin, w ciągu którego ma być zawarta umowa przyrzeczona, nie został oznaczony, powinna ona być zawarta w odpowiednim terminie wyznaczonym przez stronę uprawnioną do żądania zawarcia umowy przyrzeczonej. Jeżeli obie strony są uprawnione do żądania zawarcia umowy przyrzeczonej i każda z nich wyznaczyła inny termin, strony wiąże termin wyznaczony przez stronę, która wcześniej złożyła stosowne oświadczenie. Jeżeli w ciągu roku od dnia zawarcia umowy przedwstępnej nie został wyznaczony termin do zawarcia umowy przyrzeczonej, nie można żądać jej zawarcia (art. 389 § 2 ww. ustawy).

Umowa przedwstępna jest więc jedynie zobowiązaniem do przeniesienia własności, lecz własności nie przenosi. Kupujący nie otrzymuje na mocy tej umowy żadnych uprawnień właścicielskich. Właścicielem zostaje dopiero dzięki zawarciu umowy przyrzeczonej.

Tym samym, zgodnie z powyższymi normami prawa cywilnego – umowa przedwstępna, będąca przyrzeczeniem zawarcia właściwej umowy sprzedaży, nawet jeśli sporządzona została w formie aktu notarialnego, nie powoduje przeniesienia prawa własności nieruchomości.

Ponadto, należy zwrócić uwagę, na kwestię udzielania pełnomocnictw, która to została uregulowana w Tytule IV Działu VI Przedstawicielstwo, Rozdział I Przepisy ogólne, Rozdział II Pełnomocnictwo, ustawy Kodeks cywilny.

Zgodnie z art. 95 § 1 Kodeksu cywilnego, z zastrzeżeniem wyjątków w ustawie przewidzianych albo wynikających z właściwości czynności prawnej, można dokonać czynności prawnej przez przedstawiciela. W świetle § 2 tego artykułu, czynność prawna dokonana przez przedstawiciela w granicach umocowania pociąga za sobą skutki bezpośrednio dla reprezentowanego.

W myśl art. 96 ww. Kodeksu, umocowanie do działania w cudzym imieniu może opierać się na ustawie (przedstawicielstwo ustawowe) albo na oświadczeniu reprezentowanego (pełnomocnictwo). Stosownie do art. 98 ww. Kodeksu, pełnomocnictwo ogólne obejmuje umocowanie do czynności zwykłego zarządu. Do czynności przekraczających zakres zwykłego zarządu potrzebne jest pełnomocnictwo określające ich rodzaj, chyba że ustawa wymaga pełnomocnictwa do poszczególnej czynności.

Zgodnie z art. 99 § 1 Kodeksu cywilnego, jeżeli do ważności czynności prawnej potrzebna jest szczególna forma, pełnomocnictwo do dokonania tej czynności powinno być udzielone w tej samej formie. W myśl § 2 powołanego artykułu, pełnomocnictwo ogólne powinno być pod rygorem nieważności udzielone na piśmie.

Na mocy art. 108 Kodeksu cywilnego, pełnomocnik nie może być drugą stroną czynności prawnej, której dokonuje w imieniu mocodawcy, chyba że co innego wynika z treści pełnomocnictwa albo że ze względu na treść czynności prawnej wyłączona jest możliwość naruszenia interesów mocodawcy. Przepis ten stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy pełnomocnik reprezentuje obie strony.

Z regulacji art. 109 ww. Kodeksu wynika, że przepisy działu niniejszego stosuje się odpowiednio w wypadku, gdy oświadczenie woli ma być złożone przedstawicielowi.

Jak wynika z przepisów art. 95 do art. 109 Kodeksu cywilnego, pełnomocnictwo – to jednostronne oświadczenie osoby (mocodawcy), na mocy którego inna osoba (pełnomocnik) staje się upoważniona do działania w imieniu mocodawcy. Zatem każda czynność wykonana przez pełnomocnika w imieniu mocodawcy i w zakresie udzielonego pełnomocnictwa wywoła skutki bezpośrednio w sferze prawnej mocodawcy.

Jak wskazał Wnioskodawca - jako użytkownik wieczysty nieruchomości w dniu 25 maja 2021 r. zawarł w formie aktu notarialnego (przedwstępną umowę sprzedaży prawa użytkowania wieczystego z użytkowaniem wieczystym na rzecz D... Sp. z o.o. z siedzibą w ....

Z zakresu umowy przedwstępnej sprzedaży wynika, że m.in.: na rzecz Kupującego zastrzeżone zostały uprawnienia - nie zobowiązania. Jednym z nich jest prawo do wejścia w teren oraz procedowania zgód i pozwoleń celem przygotowania inwestycji do realizacji. Wnioskodawca wskazał, że w treści prawa do dysponowania nieruchomością na cele budowlane zostało udzielone pełnomocnictwo Nabywcy. W treści pełnomocnictwa nie zostały sprecyzowane żadne decyzje jakie w oparciu o to pełnomocnictwo uzyskać może Kupujący. Oznaczone zostało szeroko umocowanie do podejmowania w imieniu Sprzedającego czynności faktycznych i prawnych, zmierzających do uzyskania wszelkiej dokumentacji związanej z Nieruchomością w tym w szczególności do występowania przed Urzędem Miejskim lub Starostwem Powiatowym, oraz wszelkimi innymi urzędami, instytucjami, osobami prawnymi i fizycznymi, jakie w procesie inwestycyjnym okażą się potrzebne.

Na chwilę obecną nabywca prowadzi proces badania technicznego i prawnego nieruchomości, w tym także dokumentacji zgromadzonej w księgach wieczystych, pod kątem skuteczności nabycia nieruchomości oraz możliwości realizacji planowanej przez niego inwestycji z wykorzystaniem nieruchomości.

W świetle powyższego, Nabywca prawa użytkowania wieczystego działki, z którym Wnioskodawca podpisał umowę przedwstępną, będzie dokonywał szeregu określonych czynności faktycznych i prawnych w związku ze sprzedażą prawa użytkowania wieczystego działki będącej we współwłasności małżeńskiej. Pomimo, że ww. czynności dokonywane będą przez przyszłego właściciela, to aby takie czynności mogły być poczynione, to faktyczny właściciel nieruchomości musi wystąpić z wnioskiem lub udzielić stosownych pełnomocnictw potencjalnemu przyszłemu właścicielowi, tak aby mógł on działać w jego imieniu. Jak wskazano wyżej, Wnioskodawca udzielił Kupującemu stosownego pełnomocnictwa.

Zatem fakt, że ww. działania nie będą podejmowane bezpośrednio przez Wnioskodawcę, ale przez osoby trzecie nie oznacza, że pozostaną bez wpływu na sytuację prawną Zainteresowanego. Po udzieleniu pełnomocnictwa czynności wykonane przez osoby trzecie wywołają skutki bezpośrednio w sferze prawnej Wnioskodawcy (mocodawcy). Z kolei osoby trzecie, dokonując ww. działań, uatrakcyjnią przedmiotową działkę będącą we współwłasności małżeńskiej. Działania te, dokonywane za pełną zgodą Wnioskodawcy, wpłyną generalnie na podniesienie atrakcyjności działki jako towaru i wzrost jej wartości.

Wobec powyższego, Zainteresowany dokonując sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działki będącej we współwłasności małżeńskiej, na rzecz podmiotu, z którym została podpisana umowa przedwstępna, nie będzie korzystał z przysługującego mu prawa do rozporządzania własnym majątkiem prywatnym, nie będzie to bowiem typowe (zwykłe) rozporządzanie prawem własności. Wnioskodawca w taki sposób zorganizował sprzedaż prawa użytkowania wieczystego działki będącej we współwłasności małżeńskiej, że niejako jej działania łącznie z działaniami przyszłego nabywcy, będą stanowiły pewnego rodzaju wspólne przedsięwzięcie.

Do czasu zawarcia umowy przyrzeczonej grunt, którego Zainteresowany jest współwłaścicielem, będzie podlegał wielu czynnościom. Wszystkie te czynności z punktu widzenia podatku VAT zostaną „wykonane” w sferze prawnopodatkowej Wnioskodawcy. W tym kontekście bez znaczenia pozostaje okoliczność wykonywania ww. czynności przez potencjalnego nabywcę. W efekcie wykonywanych czynności dostawie będzie podlegał grunt o zupełnie innym charakterze, jak w chwili zawarcia umowy przedwstępnej.

Zatem, w przedmiotowej sprawie, Wnioskodawca podejmując ww. czynności, zaangażuje środki podobne do tych, jakie wykorzystują podmioty zajmujące się profesjonalnie obrotem nieruchomościami, o których mowa we wskazanych orzeczeniach w sprawach C-180/10 i C-181/10, tj. wykaże aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem.

W ocenie tut. Organu uznać należy, że działania, które będą podejmowane przez Wnioskodawcę wykluczają sprzedaż prawa użytkowania wieczystego działki będącej we współwłasności małżeńskiej, w ramach zarządu swoim majątkiem prywatnym. Wobec powyższego, należy stwierdzić, że sprzedaż przez Wnioskodawcę prawa użytkowania wieczystego działki będącej we współwłasności małżeńskiej, będzie dostawą dokonaną w ramach prowadzenia działalności gospodarczej w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, a Wnioskodawca będzie działał jako podatnik VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że w przedmiotowej sprawie wystąpią przesłanki stanowiące podstawę uznania Wnioskodawcy za podatnika w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy, prowadzącego działalność gospodarczą, w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, więc czynność sprzedaży prawa użytkowania wieczystego działki będącej we współwłasności małżeńskiej będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT, jako odpłatna dostawa towarów na podstawie art. 5 ust. 1 pkt 1 w związku z art. 7 ust. 1 ustawy.

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za nieprawidłowe.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Tut. Organ informuje, iż wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania). Inne kwestie przedstawione we wniosku, które nie zostały objęte pytaniem, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Należy zauważyć, że stosownie do art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Zatem należy zaznaczyć, że niniejsza interpretacja nie wywiera skutków prawnych dla małżonki Wnioskodawcy.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Jednocześnie należy podkreślić, że niniejsza interpretacja została wydana na podstawie przedstawionego we wniosku opisu sprawy, co oznacza, że w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy, interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, za pośrednictwem organu, który ją wydał (art. 54 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.