2021.09.03 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP4-1.4012.314.2021.3.SK
z 3 września 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 maja 2021 r. (data wpływu 18 maja 2021 r.), uzupełnionym pismem z 26 lipca 2021 r. (data wpływu 3 sierpnia 2021 r.) na wezwanie tut. Organu z 15 lipca 2021 r. (doręczone 20 lipca 2021 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwość odzyskania/odliczenia podatku VAT w zakresie zrealizowanego projektu „Rewitalizacja zabytkowej kamienicy (...)” - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

18 maja 2021 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie braku możliwość odzyskania/odliczenia podatku VAT w zakresie zrealizowanego projektu „Rewitalizacja zabytkowej kamienicy (...)”.

Złożony wniosek został uzupełniony pismem z 26 lipca 2021 r. (data wpływu 3 sierpnia 2021 r.) na wezwanie tut. Organu z 15 lipca 2021 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Wspólnota Mieszkaniowa (...) w (...) nie jest osobą prawną, jest jednak jednostką organizacyjną wyposażoną w zdolność prawną i zdolność do czynności prawnych. Organem Wspólnoty jest Zarząd działający w oparciu o art. 20-21 ustawy o własności lokali z 24 czerwca 1994 roku w osobach: (...).

Wszelkie działania Wspólnoty zmierzają do utrzymania i zapewnienia prawidłowego funkcjonowania Budynku, który jest własnością członków Wspólnoty.

We Wspólnocie jest trzynaście lokali mieszkalnych i przychodnia lekarska, której udział w nieruchomości wynosi 9%.

Wspólnota osiąga przychody z tytułu zaliczek płaconych przez współwłaścicieli na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną i kosztów utrzymania poszczególnych lokali.

Wspólnota reguluje opłaty za media tj. zimną wodę i ścieki oraz odpady komunalne. Koszty ogrzewania lokali i podgrzewania wody ponoszone są indywidualnie przez właścicieli.

Wspólnota nie dokonuje sprzedaży z tytułu wykonywania czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług tj. najem. Wspólnota nie jest i nie była w analizowanym, czasie czynnym i zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług – korzysta ze zwolnienia podmiotowego z VAT (art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług).

28 lutego 2019 roku Wspólnota podpisała umowę o dofinansowanie projektu „Rewitalizacja zabytkowej kamienicy (...)” w ramach osi priorytetowej 8 – „Obszary wymagające rewitalizacji” działania 8.1 – „Rewitalizacja obszarów miejskich” Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (...) na lata 2014-2020 współfinansowanego ze środków Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego.

Prace remontowe ujęte w umowie o dofinansowania trwały od 2014 roku i obejmowały swym zakresem m.in. remont elewacji, wymianę stolarki okiennej, prace konserwatorskie w dwóch klatkach schodowych. Za przeprowadzone prace Wspólnota otrzymała od wykonawców faktury VAT, które opłaciła i ujęła w całości w koszty.

We wrześniu i październiku 2019 roku Wspólnota otrzymała całość dofinansowania za prace przeprowadzone w okresie 17 kwietnia 2014 – 31 marca 2019 na łączną kwotę 532530,23 zł.

Dofinansowanie stanowi refundację poniesionych przez Wspólnotę kosztów remontu.

W uzupełnieniu Wnioskodawca wskazał, że do wypłaty ostatecznej transzy dofinansowania przyznanego w ramach projektu „Rewitalizacja zabytkowej kamienicy (...)” wymagana jest interpretacja z Krajowej Izby Skarbowej o możliwości (lub jej braku) odzyskania podatku VAT w zakresie realizowanego Projektu.

Chodzi o możliwość odzyskania podatku od towarów i usług z faktur wystawianych przez wykonawców prac remontowych przedstawionych jako wydatki w ramach projektu.

Wniosek nie dotyczy kwestii opodatkowania podatkiem VAT otrzymanego dofinansowania.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wspólnota Mieszkaniowa (...)w (...), działająca na podstawie ustawy o własności lokalu, miała możliwość odzyskania/odliczenia podatku VAT w zakresie zrealizowanego projektu „Rewitalizacja zabytkowej kamienicy (...)”?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Wspólnota Mieszkaniowa (...) w (...) jest jednostką organizacyjną wyposażoną w zdolność prawną i zdolność do czynności prawnych. Organem Wspólnoty jest Zarząd działający w oparciu o art. 20-21 ustawy o własności lokali z dnia 24 czerwca 1994 roku. Wszelkie działania Wspólnoty zmierzają do utrzymania i zapewnienia prawidłowego funkcjonowania Budynku, który jest

własnością członków Wspólnoty.

Wspólnota osiąga przychody z tytułu zaliczek płaconych przez współwłaścicieli na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną i kosztów utrzymania poszczególnych lokali.

Wspólnota nie jest zarejestrowanym podatnikiem VAT czynnym – korzysta ze zwolnienia podmiotowego z VAT (art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług), nie wykonuje czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług tj. najem.

Otrzymane dofinansowanie na cele remontowe przeznaczone jest na pokrycie kosztów wskazanego projektu (remont kamienicy) i powinno zostać potraktowane jako niewchodzące do wartości sprzedaży opodatkowanej podatkiem VAT, i co za tym następuje, nie powinno się go wliczać do limitu zwolnienia podmiotowego z VAT (art. 113 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług).

W związku z powyższym Wspólnota Mieszkaniowa (...) w (...) nie miała możliwości odzyskania/odliczenia podatku VAT wykazanego na fakturach VAT wystawionych przez wykonawców prac remontowych realizowanego projektu.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2021 r. poz. 685 ze zm.) zwanej dalej „ustawą”, w zakresie w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

W myśl art. 86 ust. 2 pkt 1 lit. a) ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu nabycia towarów i usług.

Jak wynika z art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy. Sposób i termin zwrotu podatku VAT określony został w przepisach art. 87 ust. 2-10a ustawy.

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych.

Ponadto należy podkreślić, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Pod pojęciem działalności gospodarczej, na podstawie art. 15 ust. 2 ustawy, rozumie się wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z opisu zawartego we wniosku wynika, że Wspólnota Mieszkaniowa (...)w (...) nie jest osobą prawną, jest jednak jednostką organizacyjną wyposażoną w zdolność prawną i zdolność do czynności prawnych. We Wspólnocie jest trzynaście lokali mieszkalnych i przychodnia lekarska, której udział w nieruchomości wynosi 9%.

Wspólnota osiąga przychody z tytułu zaliczek płaconych przez współwłaścicieli na pokrycie kosztów zarządu nieruchomością wspólną i kosztów utrzymania poszczególnych lokali.

Wspólnota reguluje opłaty za media tj. zimną wodę i ścieki oraz odpady komunalne. Koszty ogrzewania lokali i podgrzewania wody ponoszone są indywidualnie przez właścicieli.

28 lutego 2019 roku Wspólnota podpisała umowę o dofinansowanie projektu „Rewitalizacja zabytkowej kamienicy (...)”. Prace remontowe ujęte w umowie o dofinansowania trwały od 2014 roku i obejmowały swym zakresem m.in. remont elewacji, wymianę stolarki okiennej, prace konserwatorskie w dwóch klatkach schodowych. Za przeprowadzone prace Wspólnota otrzymała od wykonawców faktury VAT, które opłaciła i ujęła w całości w koszty.

We wrześniu i październiku 2019 roku Wspólnota otrzymała całość dofinansowania za prace przeprowadzone w okresie 17 kwietnia 2014 – 31 marca 2019 na łączną kwotę 532530,23 zł.

Dofinansowanie stanowi refundację poniesionych przez Wspólnotę kosztów remontu.

Wniosek nie dotyczy kwestii opodatkowania podatkiem VAT otrzymanego dofinansowania.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii możliwości odzyskania podatku VAT.

Mając na uwadze powołane powyżej przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy należy stwierdzić, że rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Ponadto art. 88 ust. 4 ustawy wyklucza odliczenie w odniesieniu do podmiotów niebędących zarejestrowanymi, czynnymi podatnikami podatku VAT.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie są spełnione, gdyż Wnioskodawca nie jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT, a nabyte towary i usługi w ramach realizowanego projektu nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Wnioskodawca korzysta ze zwolnienia podmiotowego z podatku VAT na podstawie art. 113 ust. 1 ustawy. W konsekwencji, Wnioskodawca nie ma prawa do odliczenia podatku naliczonego od wydatków poniesionych z tytułu realizacji projektu pn.: „Rewitalizacja zabytkowej kamienicy (...)”. Wnioskodawcy nie przysługuje tym samym zwrot podatku naliczonego na podstawie art. 87 ust. 1 ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193 ze zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r. poz. 2325 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP.

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin