2021.09.13 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-1.4011.485.2021.3.JK
z 13 września 2021 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2021 r. poz. 1540) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku (data wpływu 10 maja 2021 r.), uzupełnionym pismami z dnia 9 sierpnia 2021 r. (data wpływu 12 sierpnia 2021 r.) oraz z dnia 6 września 2021 r. (data wpływu 9 września 2021 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi termomodernizacyjnej – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 maja 2021 r. wpłynął do Organu podatkowego ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie ulgi termomodernizacyjnej.

Z uwagi na fakt, że wniosek nie spełniał wymogów formalnych, o których mowa w art. 14b § 3 Ordynacji podatkowej, pismem z dnia 27 lipca 2021 r. nr 0112-KDIL2-1.4011.485.2021.1.JK, wezwano Wnioskodawcę do uzupełnienia wniosku w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania.

Wezwanie zostało skutecznie doręczone w dniu 2 sierpnia 2021 r. natomiast w dniu 12 sierpnia 2021 r. (data nadania 9 sierpnia 2021 r.) wpłynęło pismo stanowiące uzupełnienie wniosku.

Jednakże wniosek nadal nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, w związku z czym pismem z dnia 24 sierpnia 2021 r., nr 0112-KDIL2-1.4011.485.2021.2.JK, na podstawie art. 169 ww. ustawy wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia podania bez rozpatrzenia.

Wezwanie zostało skutecznie doręczone w dniu 30 sierpnia 2021 r. Natomiast w dniu 9 września 2021 r. (data nadania 7 września 2021 r.) wniosek został uzupełniony.

W obu wezwaniach poinformowano Zainteresowanego, że stosownie do postanowień art. 139 § 4 w zw. z art. 14d § 1 Ordynacji podatkowej, okresu oczekiwania między wezwaniem przez organ a uzupełnieniem wniosku przez Wnioskodawcę nie wlicza się do trzymiesięcznego terminu przewidzianego na wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca zgodnie z fakturą z dnia (…) 2019 r. poniósł wydatki z tytułu zakupu i montażu pompy ciepła, buforu 200L wraz z osprzętem. Montaż pomy ciepła wraz buforem został dokonany w domu mieszkalnym jednorodzinnym o powierzchni 141,80 m² (…). W dniu (…) 2021r. Wnioskodawca otrzymał od żony darowiznę działki gruntu nr (…) o powierzchni 0,1599 ha zabudowanej domem jednorodzinnym o powierzchni użytkowej 141,80 m² i od tego dnia przedmiot darowizny objęty jest małżeńską wspólnością ustawową. Zgodnie z art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26h ust 1 lub art. 30c ust 2, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 10, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego w którym poniesiono pierwszy wydatek. Z brzmienia przepisu z art. 26h ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, należy wnioskować że podatnik ma prawo do ulgi termomodernizacyjnej, jeśli jest współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego najpóźniej na dzień dokonania odliczenia.

W pismach, stanowiących uzupełnienie wniosku Wnioskodawca doprecyzował, że:

Budynek wskazany we wniosku jest „budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym” w rozumieniu przepisów ustawy Prawo budowlane.

Wydatki zostały poniesione w związku z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy o wspieraniu termomodernizacji i remontów oraz o centralnej ewidencji emisyjności budynków.

Wnioskodawca posiada fakturę, dokumentującą poniesione wydatki na wskazane we wniosku przedsięwzięcie termomodernizacyjne wystawioną na swoje nazwisko przez podatnika podatku od towarów i usług, niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku, tj. przez podatnika VAT czynnego.

Wydatek został poniesiony z tytułu montażu jednej pompy ciepła.

Wskazany bufor 200L jest osprzętem pompy ciepła.

Wydatek poniesiony na pompę ciepła wraz z buforem został poniesiony w związku z wymianą elementów istniejącej instalacji grzewczej.

Kwota odliczenia nie przekroczy (…) zł.

Przedsięwzięcie termomodernizacyjne, o którym mowa we wniosku zostało zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek na ten cel.

W roku w którym poniesiono wskazane we wniosku wydatki Wnioskodawca uzyskał dochód opodatkowany według skali podatkowej oraz według jednolitej 19% stawki podatku.

Opisane we wniosku wydatki:

nie zostały Wnioskodawcy zwrócone w jakiejkolwiek formie;
nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów;
nie zostały odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym;
nie zostały uwzględnione przez Wnioskodawcę w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej innych niż ulga termomodernizacyjna,
nie zostały sfinansowane (dofinansowane) ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej lub wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej.

Wydatkiem, co do którego, Wnioskodawca ma wątpliwość w zakresie możliwości odliczenia jest kwota (…) zł poniesiona (…) 2019 r. zgodnie z fakturą VAT nr (…) wystawioną przez X z tytułu: „Montaż pompy ciepła i buforu 200L wraz z osprzętem”.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy wobec powyższego stanu faktycznego, z uwagi na fakt, iż Wnioskodawca jest obecnie współwłaścicielem nieruchomości (…), a nie dokonał wcześniej odliczenia ulgi termomodernizacyjnej, może dokonać odliczenia za rok podatkowy 2020? Ewentualnie, skoro obecnie jest właścicielem nieruchomości czy może dokonać korekty PIT-37 za 2019 r. i skorzystać z ulgi termomodernizacyjnej za rok 2019?.

Zdaniem Wnioskodawcy, przepis art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych stanowi że podatnik ma prawo do ulgi termomodernizacyjnej, jeśli jest współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego najpóźniej na dzień dokonania odliczenia. Zgodnie z art. 5a pkt 18b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, budynek mieszkalny jednorodzinny, o którym mowa w art. 26h ust 1 wymienionej ustawy to budynek mieszkalny jednorodzinny w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane.

Zgodnie z art. 3 pkt 2a ustawy Prawo budowlane, ilekroć w ustawie jest mowa o budynku mieszkalnym jednorodzinnym - należy przez to rozumieć budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku. Artykuł 5a pkt 18c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych definiuje przedsięwzięcie termomodernizacyjne jako przedsięwzięcie termomodernizacyjne w rozumieniu ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów oraz centralnej ewidencji emisyjności budynków.

Katalog wydatków podlegających odliczeniu znajduje się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju z dnia 21 grudnia 2018 r. w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych (Dz. U. z 2018 r. poz. 2489). Do tych wydatków zalicza się wydatki związane z montażem pompy ciepła.

Z literalnego brzmienia przepisów regulujących stosowanie ulgi termomodernizacyjnej wynika, że wydatki na przedsięwzięcie termomodernizacyjne poniesione przez podatnika w roku podatkowym uprawniają do odliczenia w roku ich poniesienia. Natomiast odliczeniu w kolejnych latach podlegają te z poniesionych i podlegających odliczeniu wydatków, które nie znalazły pokrycia w dochodzie podatnika w latach poprzednich. Ponadto odliczenie to zostało ograniczone maksymalnie do sześciu lat. Jako podatnik, który w 2019 r. poniósł wydatki na przedsięwzięcie termomodernizacyjne, Wnioskodawca stoi na stanowisku że powinienem mieć możliwość odliczenia wydatków poniesionych na zakup i montaż pompy ciepła, buforu 200L wraz z osprzętem w ramach ulgi termomodernizacyjnej w latach następnych lub mieć możliwość złożenia korekty PIT-37 za 2019 r.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 26h ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2021 r. poz. 1128 ze zm.), podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, ustalonej zgodnie z art. 26 ust. 1 lub art. 30c ust. 2, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, określone w przepisach wydanych na podstawie ust. 10, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

W myśl ww. przepisu adresatami ulgi termomodernizacyjnej są podatnicy podatku dochodowego opłacający podatek według skali podatkowej, 19% stawki podatku oraz opłacający ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, będący właścicielami lub współwłaścicielami jednorodzinnych budynków mieszkalnych, ponoszący wydatki na realizację przedsięwzięć termomodernizacyjnych. Ponadto, odliczenie przysługuje pod warunkiem zakończenia przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w okresie do 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Zgodnie z art. 5a pkt 18b ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, budynek mieszkalny jednorodzinny, o którym mowa w ww. art. 26h ust. 1 to budynek mieszkalny jednorodzinny w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r. poz. 1333 ze zm.).

Stosownie do art. 3 pkt 2a ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2020 r., poz. 1333 ze zm.), ilekroć w ustawie jest mowa o budynku mieszkalnym jednorodzinnym - należy przez to rozumieć budynek wolno stojący albo budynek w zabudowie bliźniaczej, szeregowej lub grupowej, służący zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych, stanowiący konstrukcyjnie samodzielną całość, w którym dopuszcza się wydzielenie nie więcej niż dwóch lokali mieszkalnych albo jednego lokalu mieszkalnego i lokalu użytkowego o powierzchni całkowitej nieprzekraczającej 30% powierzchni całkowitej budynku.

Z kolei art. 5a pkt 18c ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych definiuje przedsięwzięcie termomodernizacyjne jako przedsięwzięcie termomodernizacyjne w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy o wspieraniu termomodernizacji i remontów oraz centralnej ewidencji emisyjności budynków.

W myśl art. 2 pkt 2 ustawy o wspieraniu termomodernizacji i remontów oraz centralnej ewidencji emisyjności budynków (Dz. U. z 2021 r. poz. 554 ze zm.) użyte w ustawie określenia oznaczają przedsięwzięcia termomodernizacyjne - przedsięwzięcia, których przedmiotem jest:

ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie zapotrzebowania na energię dostarczaną na potrzeby ogrzewania i podgrzewania wody użytkowej oraz ogrzewania do budynków mieszkalnych, budynków zbiorowego zamieszkania oraz budynków stanowiących własność jednostek samorządu terytorialnego służących do wykonywania przez nie zadań publicznych,
ulepszenie, w wyniku którego następuje zmniejszenie strat energii pierwotnej w lokalnych sieciach ciepłowniczych oraz zasilających je lokalnych źródłach ciepła, jeżeli budynki wymienione w lit. a, do których dostarczana jest z tych sieci energia, spełniają wymagania w zakresie oszczędności energii, określone w przepisach prawa budowlanego, lub zostały podjęte działania mające na celu zmniejszenie zużycia energii dostarczanej do tych budynków,
wykonanie przyłącza technicznego do scentralizowanego źródła ciepła, w związku z likwidacją lokalnego źródła ciepła, w wyniku czego następuje zmniejszenie kosztów pozyskania ciepła dostarczanego do budynków wymienionych w lit. a,
całkowita lub częściowa zamiana źródeł energii na źródła odnawialne lub zastosowanie wysokosprawnej kogeneracji.

Odliczeniu podlegają wydatki na materiały budowlane i urządzenia:

materiały budowlane wykorzystywane do docieplenia przegród budowlanych, płyt balkonowych oraz fundamentów wchodzące w skład systemów dociepleń lub wykorzystywane do zabezpieczenia przed zawilgoceniem;
węzeł cieplny wraz z programatorem temperatury;
kocioł gazowy kondensacyjny wraz ze sterowaniem, armaturą zabezpieczającą i regulującą oraz układem doprowadzenia powietrza i odprowadzenia spalin;
kocioł olejowy kondensacyjny wraz ze sterowaniem, armaturą zabezpieczającą i regulującą oraz układem doprowadzenia powietrza i odprowadzenia spalin;
zbiornik na gaz lub zbiornik na olej;
kocioł na paliwo stałe spełniający co najmniej wymagania określone w rozporządzeniu Komisji (UE) 2015/1189 z dnia 28 kwietnia 2015 r. w sprawie wykonania dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady 2009/125/WE w odniesieniu do wymogów dotyczących ekoprojektu dla kotłów na paliwa stałe (Dz. Urz. UE L 193 z 21.07.2015, s. 100);
przyłącze do sieci ciepłowniczej lub gazowej;
materiały budowlane wchodzące w skład instalacji ogrzewczej;
materiały budowlane wchodzące w skład instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej;
materiały budowlane wchodzące w skład systemu ogrzewania elektrycznego;
pompa ciepła wraz z osprzętem;
kolektor słoneczny wraz z osprzętem;
ogniwo fotowoltaiczne wraz z osprzętem;
stolarka okienna i drzwiowa, w tym okna, okna połaciowe wraz z systemami montażowymi, drzwi balkonowe, bramy garażowe, powierzchnie przezroczyste nieotwieralne;
materiały budowlane składające się na system wentylacji mechanicznej wraz z odzyskiem ciepła lub odzyskiem ciepła i chłodu.

Odliczeniem objęte są również wydatki na następujące usługi:

wykonanie audytu energetycznego budynku przed realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego;
wykonanie analizy termograficznej budynku;
wykonanie dokumentacji projektowej związanej z pracami termomodernizacyjnymi;
wykonanie ekspertyzy ornitologicznej i chiropterologicznej;
docieplenie przegród budowlanych lub płyt balkonowych lub fundamentów;
wymiana stolarki zewnętrznej np.: okien, okien połaciowych, drzwi balkonowych, drzwi zewnętrznych, bram garażowych, powierzchni przezroczystych nieotwieralnych;
wymiana elementów istniejącej instalacji ogrzewczej lub instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej lub wykonanie nowej instalacji wewnętrznej ogrzewania lub instalacji przygotowania ciepłej wody użytkowej;
montaż kotła gazowego kondensacyjnego;
montaż kotła olejowego kondensacyjnego;
montaż pompy ciepła;
montaż kolektora słonecznego;
montaż systemu wentylacji mechanicznej z odzyskiem ciepła z powietrza wywiewanego;
montaż instalacji fotowoltaicznej;
uruchomienie i regulacja źródła ciepła oraz analiza spalin;
regulacja i równoważenie hydrauliczne instalacji;
demontaż źródła ciepła na paliwo stałe.

Analiza powyższych przepisów oraz załącznika do wskazanego wyżej rozporządzenia zawierającego wykaz rodzajów materiałów, urządzeń i usług, na które przysługuje ulga prowadzi do wniosku, że wskazana ulga dotyczy wydatków ściśle związanych z termomodernizacją istniejącego budynku, w efekcie których zaoszczędzona jest energia potrzebna do ogrzania budynku mieszkalnego.

W myśl art. 26h ust. 2 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwota odliczenia nie może przekroczyć 53 000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem.

Stosownie do art. 26h ust. 3 ww. ustawy, wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku. Jeżeli poniesione wydatki były opodatkowane podatkiem od towarów i usług, za kwotę wydatku uważa się wydatek wraz z podatkiem od towarów i usług, o ile podatek ten nie został odliczony na podstawie ustawy o podatku od towarów i usług (art. 26h ust. 4 ww. ustawy).

Natomiast, zgodnie z art. 26h ust. 5 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odliczeniu nie podlegają wydatki w części, w jakiej zostały:

sfinansowane (dofinansowane) ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej lub wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej lub zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie;
zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub uwzględnione przez podatnika w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej.

Powyższa regulacja wskazuje na brak możliwości odliczenia wydatków, których podatnik nie poniósł, gdyż zostały mu zrefinansowane (zwrócone). Odliczeniu podlegają te wydatki, których ciężar ekonomiczny ponosi podatnik (uszczuplają jego majątek). Nie ma także możliwości odliczenia wydatków, które w jakiejkolwiek formie pomniejszyły już zobowiązanie podatkowe podatnika.

Odliczenia dokonuje się w zeznaniu za rok podatkowy, w którym poniesiono wydatki (art. 26h ust. 6 ww. ustawy).

W myśl art. 26h ust. 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kwota odliczenia nieznajdująca pokrycia w rocznym dochodzie podatnika podlega odliczeniu w kolejnych latach, nie dłużej jednak niż przez 6 lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek.

Zgodnie z art. 26h ust. 8 ww. ustawy, podatnik, który po roku, w którym dokonał odliczeń, otrzymał zwrot odliczonych wydatków na realizację przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, jest obowiązany doliczyć odpowiednio kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym otrzymał ten zwrot. W przypadku niezrealizowania przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w terminie, o którym mowa w ust. 1, podatnik dolicza kwoty poprzednio odliczone do dochodu za rok podatkowy, w którym upłynął ten termin (art. 26h ust. 9 ww. ustawy).

Reasumując, podatnik będący właścicielem lub współwłaścicielem istniejącego budynku mieszkalnego jednorodzinnego ma prawo odliczyć od podstawy obliczenia podatku, wydatki poniesione w roku podatkowym na materiały budowlane, urządzenia i usługi, związane z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w tym budynku, które zostanie zakończone w okresie 3 kolejnych lat, licząc od końca roku podatkowego, w którym poniesiono pierwszy wydatek. Kwota odliczenia nie może przekroczyć 53 000 zł w odniesieniu do wszystkich realizowanych przedsięwzięć termomodernizacyjnych w poszczególnych budynkach, których podatnik jest właścicielem lub współwłaścicielem. Każdy ze współwłaścicieli ma prawo odliczyć całość poniesionych przez siebie wydatków. Wysokość wydatków ustala się na podstawie faktur wystawionych przez podatnika podatku od towarów i usług niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku. Katalog wydatków podlegających odliczeniu znajduje się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych i wyłącznie w zakresie tych wydatków, podatnikowi przysługuje ulga termomodernizacyjna. Jednakże odliczeniu nie podlegają wydatki w części, w jakiej zostały:

sfinansowane (dofinansowane) ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej lub wojewódzkich funduszy ochrony środowiska i gospodarki wodnej lub zwrócone podatnikowi w jakiejkolwiek formie;
zaliczone do kosztów uzyskania przychodów, odliczone od przychodu na podstawie ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym lub uwzględnione przez podatnika w związku z korzystaniem z ulg podatkowych w rozumieniu Ordynacji podatkowej.

Zauważyć należy, że w katalogu wydatków podlegających odliczeniu znajdującym się w załączniku do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju w sprawie określenia wykazu rodzajów materiałów budowlanych, urządzeń i usług związanych z realizacją przedsięwzięć termomodernizacyjnych w części 1 w punkcie 11 została wskazana pompa ciepła wraz z osprzętem. Natomiast w części 2 w punkcie 10 wskazano montaż pompy ciepła.

Analiza wyżej przytoczonych norm prowadzi do wniosku, że ulga termomodernizacyjna przysługuje podatnikowi, który:

w roku podatkowym poniósł wydatki ściśle związane z termomodernizacją istniejącego budynku mieszkalnego jednorodzinnego,
posiada tytuł prawny do tej nieruchomości – odpowiednio pełne prawo własności bądź prawo do określonej jej części na zasadzie współwłasności.

Dla celów zastosowania ulgi termomodernizacyjnej wymagane jest, by najpóźniej na dzień dokonania odliczenia (rozumianego jako dzień złożenia zeznania lub jego korekty) dany podatnik był właścicielem lub współwłaścicielem jednorodzinnego budynku mieszkalnego (przy jednoczesnym spełnieniu pozostałych przesłanek wynikających z art. 26h ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych).

Z przedstawionego we wniosku opisu stanu faktycznego wynika, że Wnioskodawca jest od 29.03.2021 r. współwłaścicielem wolnostojącego budynku jednorodzinnego, który jest „budynkiem mieszkalnym jednorodzinnym” w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane. W 2019 r. Wnioskodawca dokonał przedsięwzięcia termomodernizacyjnego, polegającego na zakupie i montażu pompy ciepła wraz z buforem 200L oraz osprzętem. Natomiast w 2021 r. Wnioskodawca stał się współwłaścicielem nieruchomości, której dokonał termomodernizacji. Poniesione wydatki, które Wnioskodawca chciał odliczyć w ramach ulgi termomodernizacyjnej zostały poniesione w związku z realizacją przedsięwzięcia termomodernizacyjnego w rozumieniu art. 2 pkt 2 ustawy z dnia 21 listopada 2008 r. o wspieraniu termomodernizacji i remontów oraz o centralnej ewidencji emisyjności budynków. Wnioskodawca nie korzystał z dofinansowania ze środków Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej lub innych funduszy. Faktura, o której mowa we wniosku jest wystawiona przez podatnika od podatku od towarów i usług, niekorzystającego ze zwolnienia od tego podatku. Wnioskodawca, w roku, w którym poniósł wskazane we wniosku wydatki uzyskał dochody opodatkowane wg skali podatkowej oraz opodatkowane według jednolitej 19% stawki podatku. Przedsięwzięcie, o którym mowa we wniosku zostało zakończone w ciągu trzech lat licząc od końca roku w którym poniesiono pierwszy wydatek. Zainteresowany powziął wątpliwość, czy w ramach ulgi termomodernizacyjnej może odliczyć wydatki poniesione na zakup i montaż pompy ciepła wraz z buforem 200L i osprzętem.

Mając na uwadze przedstawiony we wniosku opis stanu faktycznego oraz powołane przepisy prawa, stwierdzić należy, że Wnioskodawca wypełnił przesłanki warunkujące zastosowanie omawianej ulgi poprzez złożenie korekty zeznania podatkowego za rok 2019. Zainteresowany poniósł bowiem w 2019 r. wydatki na przedsięwzięcie termomodernizacyjne w postaci zakupu i montażu pompy ciepła i buforu 200L wraz z osprzętem w budynku mieszkalnym jednorodzinnym w rozumieniu art. 3 pkt 2a ustawy - Prawo budowlane, którego współwłaścicielem został w dniu 29 marca 2021 r. W związku z powyższym Wnioskodawca począwszy od dnia 29 marca 2021 r. ma prawo złożyć korektę zeznania PIT-37 za 2019 r. i w ten sposób odliczyć poniesione wydatki na przedsięwzięcie termomodernizacyjne. W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

W myśl bowiem art. 81 Ordynacji podatkowej, jeżeli odrębne przepisy nie stanowią inaczej, podatnicy, płatnicy i inkasenci mogą skorygować uprzednio złożoną deklarację.

Końcowo wskazać należy, że załącznik do rozporządzenia Ministra Inwestycji i Rozwoju nie zawiera szczegółowego wykazu konkretnych materiałów budowlanych, a jedynie wskazuje, ogólnie na materiały budowlane wykorzystane do ściśle określonego w rozporządzeniu celu. Tym celem jest modernizacja istniejącego budynku polegająca na wykonaniu docieplenia i modernizacji systemu grzewczego. Na to wskazują wymienione w rozporządzeniu materiały i urządzenia oraz usługi wchodzące w zakres omawianej ulgi. Natomiast interpretacja indywidualna wydawana jest jedynie w oparciu o przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe (stan faktyczny). Organ wydający interpretację przepisów prawa podatkowego nie prowadzi postępowania ani nie podejmuje rozstrzygnięć zastrzeżonych dla innego typu orzekania, w tym kontroli podatkowej czy postępowania podatkowego prowadzonego w oparciu o konkretną dokumentację i zebrane dowody. Ewentualną weryfikację czy zakres przeprowadzonych prac i użytych materiałów budowlanych odpowiadał zakresowi wskazanemu w przepisach będą przeprowadzały inne organy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2019 r., poz. 2325, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku wnoszenia skargi w okresie obowiązywania stanu zagrożenia epidemicznego i stanu epidemii jako najwłaściwszy proponuje się kontakt z wykorzystaniem systemu teleinformatycznego ePUAP. W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin