Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-1.4012.849.2018.1.MW
z 4 lutego 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 15 grudnia 2018 r. (data wpływu 15 grudnia 2018 r.) uzupełnionym w dniu 21 grudnia 2018 r. i w dniu 15 stycznia 2019 r., oraz pismem z dnia 14 stycznia 2019 r. (data wpływu 17 stycznia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wykupu samochodu po zakończeniu umowy leasingu z przeznaczeniem na cele osobiste oraz jego odsprzedaży – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 15 grudnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania wykupu samochodu po zakończeniu umowy leasingu z przeznaczeniem na cele osobiste oraz jego odsprzedaży. Wniosek uzupełniono w dniu 21 grudnia 2018 r. i w dniu 15 stycznia 2019 r. o potwierdzenie uiszczenia należnej opłaty za wydanie interpretacji indywidualnej oraz w dniu 17 stycznia 2019 r. o dane identyfikacyjne Wnioskodawcy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W roku 2019 Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę leasingową na samochód osobowy dla celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Samochód będzie przedmiotem umowy leasingu operacyjnego. Czynsze leasingowe będą księgowane w kosztach działalności gospodarczej w kwocie netto i dokonywane będzie odliczenie podatku VAT od czynszów leasingowych. W 2022 r. nastąpi zakończenie umowy leasingu i zgodnie z warunkami tej umowy leasingobiorcy po zakończeniu umowy przysługuje prawo wykupu przedmiotu leasingu. Pod pojęciem wykupu rozumie się prawo do nabycia sprzętu po zakończeniu umowy leasingu. Możliwość nabycia wynika z umowy, ale jest odrębną czynnością. Faktura dokumentująca wykup będzie wystawiona na leasingobiorcę – osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą. Wnioskodawca zamierza wykupić przedmiot leasingu (samochód) po zakończeniu umowy leasingu, ale nie wykorzystywać go w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, natomiast w momencie wykupu przeznaczyć go na cele osobiste, prywatne, niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą. W okresie późniejszym, jednak nie wcześniej niż przed upływem co najmniej sześciu miesięcy licząc od zakończenia miesiąca, w którym nastąpi moment wykupu, Zainteresowany rozważać będzie również sprzedaż tego samochodu. Ponieważ wykup samochodu będzie związany z przekazaniem na cele prywatne, a przekazanie nie jest związane z działalnością opodatkowaną, Wnioskodawca nie będzie dokonywał odliczenia podatku naliczonego z faktury wykupu samochodu z leasingu.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy, jeżeli po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego Wnioskodawca wykupi samochód od leasingodawcy z przeznaczeniem na cele osobiste (prywatne niezwiązane z działalnością gospodarczą), to zarówno wykup na cele osobiste tego samochodu, jak i ewentualnie późniejsza jego sprzedaż (po okresie co najmniej sześciu miesięcy licząc od zakończenia miesiąca, w którym nastąpi moment wykupu) nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, zarówno wykup na cele osobiste tego samochodu, jak i ewentualnie późniejsza jego sprzedaż (po okresie co najmniej sześciu miesięcy licząc od zakończenia miesiąca, w którym nastąpi moment wykupu) nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Przez towary należy rozumieć rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii (art. 2 pkt 6 ustawy).

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na podstawie art. 7 ust. 2 ustawy przez dostawę, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się również przekazanie nieodpłatnie przez podatnika towarów należących do jego przedsiębiorstwa, w szczególności:

1. przekazanie lub zużycie towarów na cele osobiste podatnika lub jego pracowników, w tym byłych pracowników, wspólników, udziałowców, akcjonariuszy, członków spółdzielni i ich domowników, członków organów stanowiących osób prawnych, członków stowarzyszenia,
2. wszelkie inne darowizny

− jeżeli podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego z tytułu nabycia, importu lub wytworzenia tych towarów lub ich części składowych.

Jak wynika z powyższych uregulowań, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega każde nieodpłatne przekazanie towaru należącego do przedsiębiorstwa, a także wszelkie inne darowizny, z którym wiąże się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel, o ile podatnikowi przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tych towarów lub ich części składowych.

Jeżeli natomiast podatnik nie miał prawa do odliczenia podatku naliczonego, to nieodpłatne przekazanie (w tym także darowizna) tych towarów pozostaje poza zakresem opodatkowania (podatnik nie musi dokonać ich opodatkowania), bez względu na cel, na który zostały one przekazane (darowane).

Przepis art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

W myśl art. 86 ust. 1 ustawy, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą i jest czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług. W roku 2019 Wnioskodawca zamierza zawrzeć umowę leasingową na samochód osobowy dla celów związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą. Samochód będzie przedmiotem umowy leasingu operacyjnego. Czynsze leasingowe będą księgowane w kosztach działalności gospodarczej w kwocie netto i dokonywane będzie odliczenie podatku VAT od czynszów leasingowych. W 2022 r. nastąpi zakończenie umowy leasingu i zgodnie z warunkami tej umowy leasingobiorcy po zakończeniu umowy przysługuje prawo wykupu przedmiotu leasingu. Pod pojęciem wykupu rozumie się prawo do nabycia sprzętu po zakończeniu umowy leasingu. Możliwość nabycia wynika z umowy, ale jest odrębną czynnością. Faktura dokumentująca wykup będzie wystawiona na leasingobiorcę – osobę fizyczną prowadzącą działalność gospodarczą. Wnioskodawca zamierza wykupić przedmiot leasingu (samochód) po zakończeniu umowy leasingu, ale nie wykorzystywać go w ramach prowadzonej działalności gospodarczej, natomiast w momencie wykupu przeznaczyć go na cele osobiste, prywatne, niezwiązane z prowadzoną działalnością gospodarczą. W okresie późniejszym, jednak nie wcześniej niż przed upływem co najmniej sześciu miesięcy licząc od zakończenia miesiąca, w którym nastąpi moment wykupu, Zainteresowany rozważać będzie również sprzedaż tego samochodu. Ponieważ wykup samochodu będzie związany z przekazaniem na cele prywatne, a przekazanie nie jest związane z działalnością opodatkowaną, Wnioskodawca nie będzie dokonywał odliczenia podatku naliczonego z faktury wykupu samochodu z leasingu.

Wnioskodawca ma wątpliwości czy jeżeli po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego wykupi samochód od leasingodawcy z przeznaczeniem na cele osobiste (prywatne niezwiązane z działalnością gospodarczą), to zarówno wykup na cele osobiste tego samochodu, jak i ewentualnie późniejsza jego sprzedaż (po okresie co najmniej sześciu miesięcy licząc od zakończenia miesiąca, w którym nastąpi moment wykupu) nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem VAT.

W odniesieniu do powyższej kwestii należy wskazać, że w myśl art. 7091 ustawy z dnia 23 kwietnia 1964 r. Kodeks cywilny (Dz. U. z 2018 r., poz. 1025 z późn. zm.), zwanej dalej Kodeksem cywilnym, przez umowę leasingu finansujący zobowiązuje się, w zakresie działalności swego przedsiębiorstwa, nabyć rzecz od oznaczonego zbywcy na warunkach określonych w tej umowie i oddać tę rzecz korzystającemu do używania albo używania i pobierania pożytków przez czas oznaczony, a korzystający zobowiązuje się zapłacić finansującemu w uzgodnionych ratach wynagrodzenie pieniężne, równe co najmniej cenie lub wynagrodzeniu z tytułu nabycia rzeczy przez finansującego.

Jeżeli finansujący zobowiązał się, bez dodatkowego świadczenia, przenieść na korzystającego własność rzeczy po upływie oznaczonego w umowie czasu trwania leasingu, korzystający może żądać przeniesienia własności rzeczy w terminie miesiąca od upływu tego czasu, chyba że strony uzgodniły inny termin – art. 709¹⁶ Kodeksu cywilnego.

Wobec powyższego, umowa leasingu sprowadza się do używania rzeczy i pobierania pożytków, nie rodzi natomiast powstania prawa do rozporządzania towarem jak właściciel. W świetle ustawy leasing jest usługą zdefiniowaną w art. 8 ust. 1 ustawy. Po zakończeniu podstawowego okresu trwania umowy leasingu – jednym z wariantów jest sprzedaż przedmiotu umowy leasingobiorcy. Opcja wykupu samochodu będącego przedmiotem umowy leasingu jest uprawnieniem, z którego leasingobiorca może skorzystać, ale nie musi.

Zatem należy przyjąć, że wykup przedmiotu leasingu jest odrębną czynnością – dostawą towaru – niezwiązaną z samą umową leasingu.

Należy ponownie wskazać, że z cytowanego wyżej art. 7 ust. 1 i ust. 2 ustawy wynika, że opodatkowaniu podlega odpłatna dostawa towarów oraz nieodpłatna czynność z nią zrównana po spełnieniu warunków zawartych w art. 7 ust. 2 ustawy, tj. jeżeli:

• dokonującym nieodpłatnego przekazania jest podatnik podatku od towarów i usług,
• przekazane towary należą do jego przedsiębiorstwa,
• przedmiotem nieodpłatnego przekazania jest towar, w stosunku do którego podatnikowi przysługiwało, w całości lub w części, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przy nabyciu, imporcie lub wytworzeniu tego towaru lub jego części składowych.
  
  

Jak wskazał Wnioskodawca w opisie sprawy, wykup samochodu będzie związany z przekazaniem na cele prywatne, a przekazanie nie jest związane z działalnością opodatkowaną, Wnioskodawca nie będzie dokonywał odliczenia podatku naliczonego z faktury wykupu samochodu z leasingu.

Zatem, w zaistniałej sytuacji, skoro wykup samochodu będzie związany z przekazaniem na cele prywatne, a przekazanie nie jest związane z działalnością opodatkowaną należy stwierdzić, że Wnioskodawcy nie będzie przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego przy wykupie tego samochodu.

Jednocześnie jak wyżej wskazano art. 15 ust. 1 ustawy stanowi, że podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – zgodnie z art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zatem w sytuacji, gdy po wykupie przedmiotowego samochodu przeznaczonego na cele prywatne, Wnioskodawca dokona jego sprzedaży, to czynność ta nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ realizując ją Wnioskodawca nie wystąpi w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

Mając na uwadze powołane przepisy prawa oraz przedstawiony opis sprawy, należy stwierdzić, że wykup po zakończeniu umowy leasingu operacyjnego samochodu od leasingodawcy i przeznaczenie na cele osobiste po jego wykupie, nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, gdyż przy nabyciu samochodu Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego. Także późniejsza sprzedaż ww. samochodu nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ realizując ją Wnioskodawca nie wystąpi w charakterze podatnika, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy uznano za prawidłowe.

Zwrócić należy uwagę, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (zapytania) Zainteresowanego. Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 ustawy Ordynacja podatkowa – rozpatrzone.

Zaznacza się, że na podstawie art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny/zdarzenie przyszłe sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Ponadto tut. organ informuje, że przedmiotem niniejszej interpretacji jest odpowiedź na pytanie w zakresie podatku od towarów i usług, natomiast w pozostałym zakresie dotyczącym podatku dochodowego od osób fizycznych zostało wydane odrębne rozstrzygnięcie (…).

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.