Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4013.283.2018.1.MK
z 12 lutego 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 14 grudnia 2018 r. (data wpływu 14 grudnia 2018 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie stosowania zwolnienia z akcyzy dla produkowanego piwa – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 grudnia 2018 r. wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku akcyzowego w zakresie stosowania zwolnienia z akcyzy dla produkowanego piwa.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wnioskodawca jest producentem piwa w rozumieniu ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (tekst jednolity: Dz. U. z 2018 r., poz. 1114, ze zm., dalej: „Ustawa o podatku akcyzowym”). Wnioskodawca posiada aktualne i ważne zezwolenie na prowadzenie składu podatkowego, w którym produkuje napoje alkoholowe, w tym także piwa w rozumieniu art. 94 ust. 1 Ustawy o podatku akcyzowym (dalej: „Piwo”).

Wnioskodawca jest prawnie i ekonomicznie niezależny od innych przedsiębiorców wytwarzających Piwo. Spółka posiada miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w odrębnym miejscu, niż inni przedsiębiorcy zajmujący się produkcją Piwa. Wnioskodawca nie wytwarza Piwa na podstawie licencji uzyskanej od innego przedsiębiorcy.

Przeważającym rodzajem działalności prowadzonej przez Wnioskodawcę jest produkcja Piwa obejmująca wszystkie cztery fazy produkcyjne określane w załączniku nr 2 do rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 11 grudnia 2015 r. w sprawie maksymalnych norm dopuszczalnych ubytków i dopuszczalnych norm zużycia wyrobów akcyzowych (Dz. U. z 2018 r., poz. 445, dalej: „Rozporządzenie ws. Maksymalnych norm”) - warzelnię, fermentację i leżakownie lub tankofermentatory oraz rozlew.

Niemniej, poza produkcją Piwa, Spółka rozważa rozpoczęcie produkcji Piwa bezalkoholowego, tj. produktu niebędącego wyrobem akcyzowym - napoju o rzeczywistej objętościowej mocy alkoholu mniejszej niż 0,5% objętości („Piwo bezalkoholowe”).

Proces jego produkcji pozornie będzie przypominał wytwarzanie Piwa stanowiącego produkt klasyfikowany do kodu CN 2203. Podstawowymi składnikami w przypadku obydwu rodzajów napojów (zarówno alkoholowego jak i bezalkoholowego) będą drożdże, chmiel, woda, a także ziarna jęczmienia lub pszenicy. Zasadnicze różnice wpływające na klasyfikację Piwa bezalkoholowego do kodu 2202 zajdą jednak w końcowej fazie produkcji - po przejściu etapu warzelni, fermentacji i leżakowni lub tankofermentatorów, Wnioskodawca zamierza wyeliminować alkohol, który normalnie wytwarza się w procesie alkoholowej fermentacji, z zastosowaniem metody takiej, jak np. odwrócona osmoza. W efekcie, produktem końcowym procesu produkcyjnego będzie nie Piwo, a Piwo bezalkoholowe, które to dopiero zostanie rozlane do opakowań jednostkowych. W istocie więc Piwo jest wykorzystywane do produkcji Piwa bezalkoholowego, które powstaje po dealkoholizacji Piwa.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Piwo będące półproduktem powstającym w trakcie procesu produkcji Piwa bezalkoholowego powinno być wliczane przez Wnioskodawcę do limitu 200 000 hl Piwa, o którym mowa w § 13 pkt 1 Rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 24 lutego 2017 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (Dz. U. z 2018 r., poz. 1748, dalej: „Rozporządzenie MRiF”)?

Zdaniem Wnioskodawcy:

Piwo będące półproduktem powstającym w trakcie procesu produkcji Piwa bezalkoholowego nie powinno być wliczane przez Wnioskodawcę do limitu 200 000 hl Piwa, o którym mowa w § 13 pkt 1 Rozporządzenia MRiF.

Uzasadnienie:

Zgodnie z treścią art. 31 ust. 6 pkt 1 Ustawy o podatku akcyzowym, Minister właściwy do spraw finansów publicznych, w drodze rozporządzenia szczegółowy zakres oraz warunki i tryb stosowania zwolnień od akcyzy, o których mowa w ust. 1.

Stosownie do § 13 ust. 1 Rozporządzenia MRiF, które jest rozporządzeniem wykonawczym wydanym na podstawie art. 31 ust. 6 Ustawy o podatku akcyzowym, zwalnia się od akcyzy podatników produkujących piwo, którzy w roku kalendarzowym wyprodukowali do 200 000 hl piwa - w wysokości 50% kwoty akcyzy obliczonej z zastosowaniem stawki akcyzy określonej w art. 94 ust. 4 Ustawy o podatku akcyzowym.

Jak stanowi zaś § 13 ust. 5 Rozporządzenia MRiF, w przypadku gdy w roku podatkowym podatnicy przekroczą produkcję 200 000 hl piwa, do całości wyprodukowanego piwa w danym roku stosuje się stawkę akcyzy dla piwa określoną w ustawie, bez możliwości obniżenia należnej kwoty akcyzy o kwotę przysługującego zwolnienia.

Mając to na uwadze, podmiot który chciałby skorzystać ze zwolnienia na podstawie § 13 Rozporządzenia MRiF powinien sprawdzić, czy roczna ilość wyprodukowanego przez niego Piwa nie przekracza objętości równej 200 000 hl.

Ustawodawca posługuje się w omawianym przepisie pojęciem „wyprodukowania” do 200 000 hl piwa. W przypadku Piwa bezalkoholowego, półprodukt powstający w trakcie produkcji (który pomimo bycia Piwem traci w trakcie procesu produkcyjnego jedną z cech Piwa w rozumieniu Ustawy o podatku akcyzowym - rzeczywistą objętościową moc alkoholu przekraczającą 0,5%), jest jedynie surowcem przerabianym w celu uzyskania produktu końcowego, którego rzeczywista moc objętościowa alkoholu nie przekracza już 0,5%.

Piwo zużywane w trakcie produkcji Piwa bezalkoholowego nie będzie rozlewane do opakowań jednostkowych i potem pakowane w opakowania zbiorcze. Opisany proces produkcyjny jest spójnym i jednolitym ciągiem czynności, które skutkują powstaniem produktu bezalkoholowego. Piwo, które zostaje wytworzone na jednym z jego etapów nie jest nigdzie przelewane i nadal znajduje się w tankach, następnie natomiast poddawane jest procesowi dealkoholizacji, po którym dopiero następują rozlew i zakończenie produkcji. Piwo bezalkoholowe nie jest piwem w rozumieniu Ustawy o podatku akcyzowym.

Co za tym idzie, bezzasadnym byłoby wliczanie półproduktów powstających w trakcie jego wytwarzania do limitu 200 000 hl Piwa, o którym mowa w § 13 ust. 1 Rozporządzenia MRiF, skoro i tak owe półprodukty stracą cechy Piwa i nie zostaną nigdy objęte podatkiem akcyzowym jako Piwo. Co więcej, zgodnie z § 9 ust. 1 pkt 3 Rozporządzenia MRiF, zwalnia się od akcyzy napoje alkoholowe używane do procesów produkcyjnych, pod warunkiem że produkt końcowy nie zawiera alkoholu. Ustęp 2 tego przepisu stanowi z kolei, że zwolnienie, o których mowa w ust. 1, stosuje się w przypadkach, o których mowa w art. 32 ust. 3 pkt 1 i 8 Ustawy o podatku akcyzowym, jeżeli spełnione są warunki, o których mowa w art. 32 ust. 5-11 ustawy. Odwołując się do art. 32 ust. 3 pkt 1 i 8 Ustawy o podatku akcyzowym, zwolnienie od akcyzy wyrobów, o których mowa w ust. 1, stosuje się wyłącznie w przypadku ich: dostarczenia ze składu podatkowego na terytorium kraju do podmiotu zużywającego lub zużycia przez podmiot prowadzący skład podatkowy występujący jako podmiot zużywający.

Biorąc zaś pod uwagę, że Wnioskodawca spełni powyższe warunki i będzie uprawniony do skorzystania ze zwolnienia półproduktów powstających w trakcie procesu produkcji Piwa bezalkoholowego z opodatkowania podatkiem akcyzowym na podstawie wspomnianego § 9 ust. 1 pkt 3 Rozporządzenia MRiF, to bezzasadnym byłoby rozważanie wliczanie objętości owych półproduktów do limitu ustalanego na potrzeby innego zwolnienia wynikającego z Rozporządzenia MRiF.

Finalnie, zgodnie z art. 94 ust. 3 Ustawy o podatku akcyzowym, podstawą opodatkowania piwa jest liczba hektolitrów gotowego wyrobu na 1 stopień Plato. Dopiero wtedy, gdy mamy do czynienia z gotowym wyrobem, zastosowanie znajduje ewentualne zwolnienie na podstawie § 13 Rozporządzenia MRiF, bo dopiero po otrzymaniu gotowego wyrobu przychodziłoby do opodatkowania podatkiem akcyzowym. Skoro zaś półprodukt, będący Piwem, zużywany w procesie produkcji Piwa bezalkoholowego nigdy nie będzie gotowym wyrobem podlegającym opodatkowaniu podatkiem akcyzowym (gdyż jest zużywany w trakcie procesu produkcyjnego), to nieuzasadnionym byłoby uwzględnianie go przy badaniu możliwości skorzystania ze zwolnienia określonego w § 13 Rozporządzenia MRiF.

Mając na uwadze powyżej przedstawione argumenty przemawiające za nieuwzględnianiem Piwa zużytego do produkcji Piwa bezalkoholowego w limicie 200 000 hl z § 13 Rozporządzenia MRiF, Wnioskodawca wnosi o uznanie swojego stanowiska za prawidłowe.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 6 grudnia 2008 r. o podatku akcyzowym (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1114 z późń. zm.) zwanej dalej „ustawą” – ustawa określa opodatkowanie podatkiem akcyzowym, zwanym dalej „akcyzą”, wyrobów akcyzowych oraz samochodów osobowych, organizację obrotu wyrobami akcyzowymi, a także oznaczanie znakami akcyzy.

W myśl art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy, wyrobami akcyzowymi są wyroby energetyczne, energia elektryczna, napoje alkoholowe, wyroby tytoniowe, susz tytoniowy, płyn do papierosów elektronicznych oraz wyroby nowatorskie, określone w załączniku nr 1 do ustawy.

W załączniku nr 1 do ustawy, w poz. 13 pod kodem CN 2203 00 wymieniono piwo otrzymywane ze słodu.

Zgodnie z art. 8 ust. 1 ustawy przedmiotem opodatkowania akcyzą jest:

1. produkcja wyrobów akcyzowych;

2. wprowadzenie wyrobów akcyzowych do składu podatkowego;

3. import wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem importu wyrobów akcyzowych wysłanych następnie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów;

4. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych, z wyłączeniem nabycia wewnątrzwspólnotowego dokonywanego do składu podatkowego;

4a. nabycie wewnątrzwspólnotowe wyrobów akcyzowych innych niż określone w załączniku nr 2 do ustawy, objętych stawką akcyzy inną niż stawka zerowa, dokonywane do składu podatkowego w celu objęcia ich procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli wprowadzenie tych wyrobów do składu podatkowego nie nastąpiło;

5. wyprowadzenie ze składu podatkowego, poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, wyrobów akcyzowych niebędących własnością podmiotu prowadzącego ten skład podatkowy, z wyłączeniem wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie oraz wyrobów akcyzowych wymienionych w załączniku nr 2 do ustawy, opodatkowanych zerową stawką akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, przez podmiot, o którym mowa w art. 13 ust. 3;

6. wysłanie z zastosowaniem procedury zawieszenia poboru akcyzy importowanych wyrobów akcyzowych z miejsca importu przez zarejestrowanego wysyłającego niebędącego importerem tych wyrobów.

Zgodnie z art. 8 ust. 2 ustawy, przedmiotem opodatkowania akcyzą jest również:

1. użycie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie albo określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich użycie:
   
   1. było niezgodne z przeznaczeniem uprawniającym do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy lub
   2. nastąpiło bez zachowania warunków uprawniających do zwolnienia od akcyzy albo zastosowania tej stawki akcyzy;
      
2. dostarczenie wyrobów akcyzowych objętych zwolnieniem od akcyzy ze względu na ich przeznaczenie, jeżeli odbyło się ono bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania zwolnienia od akcyzy;
   
3. sprzedaż wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, objętych określoną stawką akcyzy związaną z ich przeznaczeniem, jeżeli ich sprzedaż odbyła się bez zachowania warunków uprawniających do zastosowania tej stawki akcyzy;
   
4. nabycie lub posiadanie wyrobów akcyzowych znajdujących się poza procedurą zawieszenia poboru akcyzy, jeżeli od tych wyrobów nie została zapłacona akcyza w należnej wysokości, a w wyniku kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej albo postępowania podatkowego nie ustalono, że podatek został zapłacony.
   
   

Jeżeli w stosunku do wyrobu akcyzowego powstał obowiązek podatkowy w związku z wykonaniem jednej z czynności, o których mowa w ust. 1, to nie powstaje obowiązek podatkowy na podstawie innej czynności podlegającej opodatkowaniu akcyzą, jeżeli kwota akcyzy została, po zakończeniu procedury zawieszenia poboru akcyzy, określona lub zadeklarowana w należnej wysokości, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej - art. 8 ust. 6 ustawy.

Obowiązek podatkowy powstaje z dniem wykonania czynności lub zaistnienia stanu faktycznego podlegających opodatkowaniu akcyzą, chyba że przepisy ustawy stanowią inaczej - art. 10 ust. 1 ustawy.

Podatnikiem akcyzy jest osoba fizyczna, osoba prawna oraz jednostka organizacyjna niemająca osobowości prawnej, która dokonuje czynności podlegających opodatkowaniu akcyzą lub wobec której zaistniał stan faktyczny podlegający opodatkowaniu akcyzą – art. 13 ust. 1 ustawy.

Zgodnie z art. 92 ustawy do napojów alkoholowych w rozumieniu ustawy zalicza się alkohol etylowy, piwo, wino, napoje fermentowane oraz wyroby pośrednie.

Piwem w rozumieniu ustawy są wszelkie wyroby objęte pozycją CN 2203 00 oraz wszelkie wyroby zawierające mieszaninę piwa z napojami bezalkoholowymi, objęte pozycją CN 2206 00, jeżeli rzeczywista objętościowa moc alkoholu w tych wyrobach przekracza 0,5% objętości – art. 94 ust. 1 ustawy.

Produkcją piwa w rozumieniu ustawy jest wytwarzanie lub przetwarzanie piwa, a także jego rozlew – art. 94 ust. 2 ustawy.

Podstawą opodatkowania piwa jest liczba hektolitrów gotowego wyrobu na 1 stopień Plato – art. 94 ust. 3 ustawy.

Stawka akcyzy na piwo wynosi 7,79 zł od 1 hektolitra za każdy stopień Plato gotowego wyrobu – art. 94 ust. 4 ustawy.

Zgodnie z § 13 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rozwoju i Finansów z dnia 24 lutego 2017 r. w sprawie zwolnień od podatku akcyzowego (t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1748) zwalnia się od akcyzy podatników produkujących piwo, którzy w roku kalendarzowym wyprodukowali do 200 000 hl piwa - w wysokości 50% kwoty akcyzy obliczonej z zastosowaniem stawki akcyzy określonej w art. 94 ust. 4 ustawy.

Zwolnienie, o którym mowa w ust. 1, jest realizowane przez obniżenie należnej kwoty akcyzy o kwotę przysługującego zwolnienia - § 13 ust. 2 rozporządzenia.

W myśl § 13 ust. 3 rozporządzenia przepis ust. 1 stosuje się do podatników:

1. prawnie i ekonomicznie niezależnych od innych przedsiębiorców wytwarzających piwo;
2. posiadających miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w odrębnym miejscu niż inni przedsiębiorcy zajmujący się produkcją piwa;
3. niewytwarzających piwa na podstawie licencji uzyskanych od innych przedsiębiorców.
   
   

Ze zwolnienia, o którym mowa w ust. 1, korzystać mogą także podatnicy produkujący piwo lub podatnicy posiadający zezwolenie wyprowadzenia, o którym mowa w art. 54 ust. 1 ustawy, którzy współpracują ze sobą na podstawie pisemnej umowy i w roku kalendarzowym łącznie wyprodukowali do 200 000 hl piwa - § 13 ust. 3a rozporządzenia.

Przepis ust. 3a stosuje się, jeżeli współpracujący ze sobą podatnicy spełniający warunki z ust. 3a:

1. są prawnie i ekonomicznie niezależni od innych przedsiębiorców wytwarzających piwo;
2. posiadają miejsce prowadzenia działalności gospodarczej w odrębnym miejscu niż inni przedsiębiorcy zajmujący się produkcją piwa;
3. nie wytwarzają piwa na podstawie licencji uzyskanych od innych przedsiębiorców (§ 13 ust. 3b rozporządzenia).
   
   

W przypadku gdy w roku podatkowym podatnicy przekroczą produkcję 200 000 hl piwa, do całości wyprodukowanego piwa w danym roku stosuje się stawkę akcyzy dla piwa określoną w ustawie, bez możliwości obniżenia należnej kwoty akcyzy o kwotę przysługującego zwolnienia - § 13 ust. 5 rozporządzenia.

Z przedstawionego opisu spawy wynika, że Wnioskodawca w prowadzonym składzie podatkowym rozważa rozpoczęcie produkcji piwa bezalkoholowego klasyfikowanego do kodu CN 2202 tj. wyrobu niebędącego wyrobem akcyzowym w rozumieniu ustawy. Produkcja piwa bezalkoholowego klasyfikowanego do kodu CN 2202, rozlewanego finalnie do opakowań jednostkowych polegać będzie na wyeliminowaniu alkoholu z wytwarzanego piwa klasyfikowanego do kodu CN 2203 stanowiącego półprodukt do wytworzenia wyrobu gotowego – piwa bezalkoholowego.

Na tle powyższego Spółka ma wątpliwości czy piwo (klasyfikowane do kodu CN 2203) będące półproduktem powstającym w procesie produkcji piwa bezalkoholowego powinno być wliczane przez Wnioskodawcę do limitu 200 000 hl piwa o którym mowa w § 13 pkt 1 rozporządzenia w sprawie zwolnień z podatku akcyzowego, uprawniającego do zastosowania zwolnienia z opodatkowania w wysokości 50% kwoty akcyzy obliczonej z zastosowaniem stawki określonej w art. 94 ust. 4 ustawy.

Mając na uwadze powyższe stwierdzić należy, że piwo (klasyfikowane do kodu CN 2203) będące półproduktem powstającym u Wnioskodawcy w procesie produkcji piwa bezalkoholowego – wyrobu gotowego klasyfikowanego do kodu CN 2202 niebędącego wyrobem akcyzowym w rozumieniu ustawy, nie wlicza się do limitu o którym mowa w § 13 pkt 1 rozporządzenia w sprawie zwolnień z podatku akcyzowego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy uznać należy za prawidłowe.

Zaznaczyć należy, że powyższe odnosi się wyłącznie do sytuacji opisanej we wniosku, w której piwo klasyfikowane do kodu CN 2203 zostanie w całości wytworzone u Wnioskodawcy, a następnie przez Wnioskodawcę wykorzystane do produkcji piwa bezalkoholowego – tj. wyrobu niebędącego wyrobem akcyzowym.

Organ zauważa także, podmiot prowadzący działalność w zakresie produkcji piwa jest obowiązany do prowadzenia dokumentacji zawierającej informacje o czynnościach produkcyjnych dotyczących tego wyrobu, w tym ilości piwa (półproduktu) wykorzystanego do produkcji piwa bezalkoholowego.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego zdarzenia przyszłego lub zmiany stanu prawnego.

Zgodnie z art. 14na § 1 i 2 Ordynacji podatkowej, przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.