Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-2.4014.285.2018.2.SK
z 15 lutego 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 12 grudnia 2018 r. (data wpływu 13 grudnia 2018 r.), uzupełnionym 12 lutego 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia samochodu osobowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 13 grudnia 2018 r. wpłynął do tutejszego organu wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od czynności cywilnoprawnych w zakresie skutków podatkowych nabycia samochodu osobowego. Wniosek powyższy nie spełniał wymogów formalnych, dlatego też pismem z 31 stycznia 2019 r. Znak: 0111-KDIB2-2.4014.285.2018.1.SK wezwano do jego uzupełnienia, co też nastąpiło 12 lutego 2019 r.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

W dniu 6 grudnia 2018 r. Wnioskodawca jako osoba fizyczna dokonał zakupu samochodu osobowego, rok produkcji 2012. Wnioskodawca zakupu dokonał od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą w ramach indywidualnej praktyki lekarskiej. Na potwierdzenie sprzedaży, sprzedający wystawił w dniu 6 grudnia 2018 r. rachunek na kwotę 40.000 zł. Podmiot wystawiający rachunek na mocy art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług jest zwolniony od podatku od towarów i usług. Samochód był środkiem trwałym firmy osoby sprzedającej. Aby dopełnić obowiązku wynikającego z art. 10 ust. 1 ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych i nie narazić się na sankcję z tytułu nieopłacenia podatku w dniu 7 grudnia 2018 r. Wnioskodawca stawił się w Urzędzie Skarbowym i złożył deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych PCC-3. Na konto bankowe Urzędu Skarbowego Wnioskodawca dokonał wpłaty obliczonego podatku w wysokości 800 zł.

W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że z tytułu zawarcia umowy sprzedaży samochodu osobowego, w związku z tą konkretną czynnością, podmiot sprzedający – osoba fizyczna prowadząca indywidualną praktykę lekarską – był zwolniony z opodatkowania podatkiem od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy w związku z zakupem pojazdu Wnioskodawca prawidłowo opłacił 800 zł podatku od czynności cywilnoprawnych? Czy ww. podatek był faktycznie należny? Czy w przedstawionych okolicznościach Wnioskodawca był jako kupujący wyłączony z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych i należy się Wnioskodawcy zwrot podatku?

Zdaniem Wnioskodawcy, w związku z dokonaniem zakupu samochodu osobowego, będącego środkiem trwałym firmy – przedsiębiorcy ustawowo zwolnionego od podatku od towarów i usług, na co ww. przedsiębiorca – lekarz wystawił rachunek na mocy art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych, zakup samochodu jest wyłączony z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Wnioskodawca uważa, że podatek, który zapłacił jest nienależnie naliczony.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy z dnia 9 września 2000 r. o podatku od czynności cywilnoprawnych (t.j. Dz.U. z 2017 r., poz. 1150 ze zm.) – podatkowi temu podlegają umowy sprzedaży oraz zamiany rzeczy i praw majątkowych.

O powstaniu obowiązku podatkowego decyduje, w myśl art. 3 ust. 1 pkt 1 ww. ustawy – moment dokonania czynności cywilnoprawnej. Na podstawie art. 4 pkt 1 cyt. ustawy – obowiązek podatkowy przy umowie sprzedaży ciąży na kupującym.

W związku z powyższym, należy stwierdzić, że umowa sprzedaży (w tym umowa dotycząca kupna samochodu osobowego) podlega generalnie opodatkowaniu podatkiem od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 1 ust. 1 pkt 1 lit. a) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i obowiązek uiszczenia tegoż podatku ciąży na kupującym.

Niezależnie od powyższego, w ustawie o podatku od czynności cywilnoprawnych przewidziano jednak sytuacje, w których czynność mieszcząca się w zakresie przedmiotowym ustawy jest wyłączona z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych.

Na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – nie podlegają podatkowi czynności cywilnoprawne, inne niż umowa spółki i jej zmiany:

1. w zakresie w jakim są opodatkowane podatkiem od towarów i usług,
2. jeżeli przynajmniej jedna ze stron jest zwolniona od podatku od towarów i usług z tytułu dokonania tej czynności, z wyjątkiem:
• umów sprzedaży i zamiany, których przedmiotem jest nieruchomość lub jej część, albo prawo użytkowania wieczystego, spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu, prawo do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej lub prawo do miejsca postojowego w garażu wielostanowiskowym lub udział w tych prawach,
  
• umów sprzedaży udziałów i akcji w spółkach handlowych.

Jakkolwiek zapytanie Wnioskodawcy dotyczy opodatkowania umowy sprzedaży samochodu osobowego podatkiem od czynności cywilnoprawnych, to jednak – mając na uwadze cyt. powyżej art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych – w pierwszej kolejności rozstrzygnięcia wymaga kwestia czy powyższa transakcja – dokonana pomiędzy wskazanymi we wniosku Stronami – podlega regulacjom ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 2174 ze zm.). Ocena ta ma zasadnicze znaczenie dla ewentualnego objęcia umowy sprzedaży podatkiem od czynności cywilnoprawnych. Objęcie tej czynności regulacjami ustawy o podatku od towarów i usług skutkuje bowiem wyłączeniem obowiązku podatkowego w podatku od czynności cywilnoprawnych na podstawie art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych.

Z przedstawionego we wniosku stanu faktycznego oraz jego uzupełnienia wynika, że dniu 6 grudnia 2018 r. Wnioskodawca jako osoba fizyczna dokonał zakupu samochodu osobowego, rok produkcji 2012. Wnioskodawca zakupu dokonał od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą w ramach indywidualnej praktyki lekarskiej. Na potwierdzenie sprzedaży, sprzedający wystawił w dniu 6 grudnia 2018 r. rachunek na kwotę 40.000 zł. W uzupełnieniu wniosku Wnioskodawca wskazał, że z tytułu zawarcia umowy sprzedaży samochodu osobowego, w związku z tą konkretną czynnością, podmiot sprzedający – osoba fizyczna prowadząca indywidualną praktykę lekarską – był zwolniony z opodatkowania podatkiem od towarów i usług w rozumieniu ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług. W dniu 7 grudnia 2018 r. Wnioskodawca stawił się w Urzędzie Skarbowym i złożył deklarację w sprawie podatku od czynności cywilnoprawnych PCC-3. Na konto bankowe Urzędu Skarbowego Wnioskodawca dokonał wpłaty obliczonego podatku w wysokości 800 zł.

Z treści art. 2 pkt 4 ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych jednoznacznie wynika, że wyłączenie z opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych ma miejsce wówczas, gdy z tytułu danej czynności cywilnoprawnej (czyli w analizowanej sytuacji będzie to czynność zakupu samochodu osobowego przez Wnioskodawcę od osoby fizycznej prowadzącej działalność gospodarczą) jedna ze stron czynności jest opodatkowana podatkiem od towarów i usług lub jest z niego zwolniona.

Skoro zatem – jak wskazał Wnioskodawca w uzupełnieniu wniosku – z tytułu zawarcia umowy sprzedaży samochodu osobowego, podmiot sprzedający był zwolniony z opodatkowania podatkiem od towarów i usług, to w analizowanej sprawie ma zastosowanie wyłączenie z opodatkowania określone w art. 2 pkt 4 lit. b) ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych. Wobec powyższego, z tytułu zawarcia umowy sprzedaży samochodu osobowego Wnioskodawca nie był zobowiązany do zapłaty podatku od czynności cywilnoprawnych. Wnioskodawca może zatem – zgodnie z przepisami Ordynacji podatkowej – wystąpić do naczelnika właściwego urzędu skarbowego z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty w podatku od czynności cywilnoprawnych w związku z uiszczeniem podatku z tytułu ww. czynności.

W tym miejscu należy wyjaśnić, że Organ interpretacyjny wydaje interpretację wyłącznie w oparciu o przedstawiony stan faktyczny, nie prowadzi postępowania wyjaśniającego i nie bada żadnych dokumentów, gdyż nie leży to w jego kompetencjach. Wszystkie okoliczności sprawy podlegają natomiast weryfikacji w postępowaniu podatkowym prowadzonym przez właściwy organ podatkowy.

Wobec powyższego stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w ..., w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekle prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.