Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB2-3.4010.31.2019.2.LG
z 29 marca 2019 r.
Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji
INTERPRETACJA INDYWIDUALNA
Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 800, ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 24 stycznia 2019 r. (data wpływu 30 stycznia 2019 r.), uzupełnionym w dniu 6 marca 2019 r., o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy przychody z dzierżawy gruntów rolnych są przychodami z działalności rolniczej - jest nieprawidłowe.
UZASADNIENIE
W dniu 30 stycznia 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie ustalenia czy przychody z dzierżawy gruntów rolnych są przychodami z działalności rolniczej.
Ww. wniosek został uzupełniony w dniu 6 marca 2019 r. Uzupełnienie to stanowi odpowiedź na wezwanie Organu z 28 lutego 2019 r. znak: 0111-KDIB2-3.4010.31.2019.1.LG.
We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.
Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością prowadzi jako podstawową działalność rolniczą i hodowlaną, oraz dodatkowo działalność pozarolniczą. Zgodnie z ustawą z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych ze zmianami ustawy z dnia 27 października 2017 r. art. 25 ust. 2a otrzymuje brzmienie: podatnicy uzyskujący w roku podatkowym przychody z działalności rolniczej, określone w art. 2 ust. 2, oraz innych źródeł, u których w roku poprzedzającym rok podatkowy udział przychodów z działalności rolniczej w ogólnej kwocie przychodów wyniósł co najmniej 50%, mogą wpłacać zaliczki o których mowa ust. 1-1c począwszy od dnia 20 października każdego roku. Spółka wymagania ww. ustawy spełnia.
Spółka osiąga między innymi przychód z gruntów rolniczych wydzierżawionych innemu podmiotowi gospodarczemu. Na wydzierżawionych polach dzierżawca prowadzi działalność typowo rolniczą, objętą dopłatami bezpośrednimi z ARIMR. Wysokość przychodów spółki z dzierżawy jest uzależniona od wysokości dopłat bezpośrednich z ARIMR w danym roku. Spółka jest również płatnikiem podatku rolnego od wydzierżawionych gruntów rolnych.
W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:
Czy przychody z dzierżawy gruntu rolnych pod działalność rolniczą innemu podmiotowi, są przychodami osiągniętymi z działalności rolniczej?
We własnym stanowisku Wnioskodawca stwierdził, że przychód z dzierżawy ww. gruntu rolnego chce zaliczyć do działalności rolniczej i przychodów rolniczych.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.
Na wstępnie należy zaznaczyć, że Organ wydając niniejszą interpretację dokonał rozstrzygnięcia wyłącznie w zakresie wyznaczonym w sformułowanym pytaniu i odnoszącym się do pytania własnym stanowisku.
Zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1036 ze zm., zwana dalej: „updop”), przepisów ustawy nie stosuje się do przychodów z działalności rolniczej, z wyjątkiem dochodów z działów specjalnych produkcji rolnej.
Pojęcie działalności rolniczej dla celów podatku dochodowego od osób prawnych zostało określone w art. 2 ust. 2 updop, zgodnie z którym działalnością rolniczą w rozumieniu ust. 1 pkt 1 jest działalność polegająca na wytwarzaniu produktów roślinnych lub zwierzęcych w stanie nieprzetworzonym (naturalnym) z własnych upraw albo hodowli lub chowu, w tym również produkcja materiału siewnego, szkółkarskiego, hodowlanego oraz reprodukcyjnego, produkcja warzywnicza gruntowa, szklarniowa i pod folią, produkcja roślin ozdobnych, grzybów uprawnych i sadownicza, hodowla i produkcja materiału zarodowego zwierząt, ptactwa i owadów użytkowych, produkcja zwierzęca typu przemysłowo-fermowego oraz hodowla ryb, a także działalność, w której minimalne okresy przetrzymywania zakupionych zwierząt i roślin, w trakcie których następuje ich biologiczny wzrost, wynoszą co najmniej:
- miesiąc - w przypadku roślin,
- 16 dni - w przypadku wysokointensywnego tuczu specjalizowanego gęsi i kaczek,
- 6 tygodni - w przypadku pozostałego drobiu rzeźnego,
- 2 miesiące - w przypadku pozostałych zwierząt
-licząc od dnia nabycia.
Z kolei z treści art. 2 ust. 3 updop wynika, że działami specjalnymi produkcji rolnej są: uprawy w szklarniach i ogrzewanych tunelach foliowych, uprawy grzybów i ich grzybni, uprawy roślin „in vitro”, fermowa hodowla i chów drobiu rzeźnego i nieśnego, wylęgarnie drobiu, hodowla i chów zwierząt futerkowych i laboratoryjnych, hodowla dżdżownic, hodowla entomofagów, hodowla jedwabników, prowadzenie pasiek oraz hodowla i chów innych zwierząt poza gospodarstwem rolnym.
Ponieważ ustawodawca zdefiniował pojęcie działalności rolniczej, to tylko w granicach wyznaczonych zakresem owej definicji można mówić o przychodzie z tego tytułu.
Zakresu wyłączenia przedmiotowego określonego w art. 2 ust. 1 pkt 1 updop ustawy nie stosuje się natomiast do przychodów wynikających z działalności związanej z działalnością rolniczą lub produkcją rolniczą. Do przychodów z działalności rolniczej zalicza się przychody pochodzące (a nie „związane”) z działalności wymienionej w art. 2 ust. 2 updop. Wyłączenie nie ma więc zastosowania do przychodów pochodzących ze świadczenia usług związanych z działalnością rolniczą, tak jak dzierżawa gruntów rolnych na cele prowadzenia działalności rolniczej przez inny podmiot. Przychody z takiej działalności, jako przychody pochodzące z innej niż rolnicza działalności, podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób prawnych.
Dokonując analizy przedstawionego stanu faktycznego w kontekście przywołanych powyżej przepisów prawa podatkowego, w szczególności definicji działalności rolniczej, należy stwierdzić, że przychody osiągnięte przez Wnioskodawcę z dzierżawy gruntów rolnych nie zaliczają się do przychodów z działalności rolniczej. Należy w tym miejscu wskazać, że bez znaczenia jest tutaj cel tej dzierżawy oraz fakt, że Wnioskodawca jest płatnikiem podatku rolnego od wydzierżawionych gruntów.
Należy bowiem zauważyć, że zwolnienia przedmiotowego określonego w art. 2 ust. 1 pkt 1 updop, nie stosuje się do przychodów wynikających z działalności związanej z działalnością rolniczą lub produkcją rolniczą a za taką, zdaniem tut. Organu należy uznać dzierżawę opisaną we wniosku, gdyż to dzierżawca a nie Wnioskodawca, jak wynika z opisu sprawy, będzie prowadził na przedmiotowych gruntach działalność rolniczą. Do przychodów z działalności rolniczej, jak już wskazano powyżej, zalicza się jedynie przychody pochodzące (a nie „związane”) z działalności wymienionej w art. 2 ust. 2 ustawy updop.
W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za nieprawidłowe.
Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.
Nadmienia się, że niniejsza interpretacja traci ważność w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów przedstawionego stanu faktycznego lub zmiany stanu prawnego.
Zgodnie z art. 14na § 1 i 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k–14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
- z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem zdarzenia przyszłego podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.
Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).
Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.
Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.
doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.