Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL2-2.4012.57.2019.2.AP
z 12 kwietnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawczyni przedstawione we wniosku sygnowanym datą 2 stycznia 2019 r. (data wpływu 29 stycznia 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 12 marca 2019 r. (data wpływu 18 marca 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy części działki nr 981/2 – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 29 stycznia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie opodatkowania dostawy części działki nr 981/2. Przedmiotowy wniosek uzupełniono pismem z dnia 12 marca 2019 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe.

Wniosek składany jest w nawiązaniu do interpretacji indywidualnej z dnia 9 listopada 2018 r., która dotyczyła potencjalnego nabywcy, który sam zaproponował zakup wydzielonej części działki nr 981/2.

W dniu 4 sierpnia 2000 r. umową darowizny od rodziców Wnioskodawczyni nabyła własność nieruchomości rolnej, o powierzchni ogólnej 0,96 ha, oznaczonej w ewidencji numerami działek 981/1 i 981/2, dla których Sąd Rejonowy wydział ksiąg wieczystych prowadzi księgę wieczystą kw nr (…).

Działka nr 981/2 ma powierzchnię 0,68 ha. Działka nr 981/2 nie jest zabudowana. W rejestrze gruntów prowadzonym przez starostę działka ta oznaczona jest jako łąki trwałe (ŁIV, ŁV).

Wnioskodawczyni nie prowadziła i nadal nie prowadzi działalności gospodarczej czy też rolniczej. Nieruchomość ta nigdy nie była i nadal nie jest wykorzystywana na prowadzenie działalności gospodarczej czy też rolniczej.

Nieruchomość ta stanowi majątek osobisty Wnioskodawczyni.

Wnioskodawczyni nie podejmowała działań w celu reklamowania sprzedaży ww. działki poza jednostkowym ogłoszeniem w Internecie.

Nieruchomość położona jest na terenie, dla którego brak jest obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego. W związku z powyższym w dniach 27 grudnia 2016 r. i 29 marca 2017 r. Wnioskodawczyni wystąpiła z czterema wnioskami o wydanie dla działki nr 981/2 decyzji o warunkach zabudowy, w których teoretycznie podzieliła ww. działkę na cztery osobne 17-arowe działki.

W dniach 20 marca 2017 r. i 12 czerwca 2017 r. Wnioskodawczyni uzyskała cztery decyzje ustalające warunki zabudowy działek gruntu stanowiących część nieruchomości o numerze ewidencyjnym 981/2, w których jako rodzaj inwestycji podano: „budowę budynku jednorodzinnego”.

Potencjalny nabywca, którego dotyczyła poprzednia interpretacja, chce zakupić wydzieloną część działki nr 981/2 o obszarze ok. 0,2990 ha. Ewentualne nabycie ma na celu budowę budynku handlowo-usługowego.

Wnioskodawczyni i potencjalny nabywca wydzielonej części działki o pow. 0,2990 ha zawarli w dniu 25 czerwca 2018 r. przedwstępną umowę sprzedaży pod warunkami uzyskania stosownych decyzji, pozwoleń, warunków (…).

W umowie tej Wnioskodawczyni udzieliła pracownikom potencjonalnego nabywcy pełnomocnictw w zakresie: występowania przed wszelkimi organami Administracji publicznej oraz do podejmowania wszelkich działań faktycznych i prawnych, niezbędnych dla uzyskania ww. decyzji i pozwoleń, w szczególności do składania wniosków oraz odbioru wymaganych decyzji i postanowień. W zakresie tym potencjalny nabywca działa w swoim interesie, ale w imieniu Wnioskodawczyni.

W umowie przedwstępnej zgodnie postanowiono, że podziału działki nr 981/2 dokona potencjonalny nabywca. Wszelkie czynności, jak i koszty związane z ewentualnym podziałem nieruchomości będą podejmowane/ponoszone przez przedstawicieli nabywcy w imieniu Wnioskodawczyni na podstawie pełnomocnictwa – m.in. podział geodezyjny, przygotowanie wniosku o podział wraz z załącznikami, złożenie wniosku we właściwym urzędzie, odbiór decyzji, itp.

Wnioskodawczyni w swoim imieniu będzie jedynie podpisywać wniosek o podział działki nr 981/2.

Z potencjalnym nabywcą zawarto jednocześnie umowę dzierżawy dot. projektowanej działki o obszarze 0,2990 ha aby umożliwić mu korzystanie z działki i podjęcie czynności mających przygotować działkę dla celów inwestycyjnych potencjalnego nabywcy.

Wnioskodawczyni nigdy osobiście nie podejmowała żadnych działań w celu doprowadzenia mediów do działki. Wnioskodawczyni osobiście nie podejmowała działań mających na celu wybudowanie dróg wewnętrznych czy też ogrodzenia na działce nr 981/2.

Intencją Wnioskodawczyni w momencie otrzymania darowizny nie był podział i odsprzedaż nieruchomości (od nabycia upłynęło 18 lat).

Wnioskodawczyni nie zamierza dokonywać sprzedaży drugiej z działek, które otrzymała w darowiźnie od rodziców, tj. działki nr 981/1.

Po ewentualnym zakupie wydzielonej części działki nr 981/2 o pow. 0,2990 ha opisanym wyżej powstanie jeszcze co najmniej jedna działka o pow. 0,3810 ha, a możliwe też, że będzie to nawet więcej działek o łącznej pow. 0,3810 ha. Wszystko zależy od podziału geodezyjnego dokonanego w uzgodnieniu z nabywcą części działki j.w.

Pozostała działka o obszarze ok. 0,3810 ha będzie własnością Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni dopuszcza jednak możliwość jej sprzedaży w przyszłości i chce ewentualnie dla określenia się „cenowo” znać kwestię opodatkowania tej transakcji podatkiem VAT.

Wnioskodawczyni nie wie kto byłby ewentualnym nabywcą tej działki (działek) – czy osoba fizyczna czy podmiot gospodarczy.

Wnioskodawczyni nie ogłasza się nigdzie w celu szukania potencjonalnego kupca. Jak dotąd jedna osoba fizyczna z własnej inicjatywy złożyła do Wnioskodawczyni zapytanie o ewentualną sprzedaż działki.

W razie dokonania w przyszłości sprzedaży na rzecz osoby fizycznej, która kupi taką działkę w celach budowlanych czy też na rzecz podmiotu gospodarczego, to na nabywcy będą ciążyć wszelkie obowiązki w zakresie uzyskiwania na swoją rzecz i w swoim imieniu stosownych pozwoleń, decyzji, warunków technicznych przyłączy, itp. Wnioskodawczyni nie będzie udzielać żadnych pełnomocnictw w tym zakresie. Nie będą to działania podejmowane ani w jej imieniu, ani na jej rzecz, ani w jej interesie. Będą to działania podejmowane przez nabywcę już po dokonaniu sprzedaży przez Wnioskodawczynię.

Działka ta nie będzie przed sprzedażą wynajmowana ani wydzierżawiana.

Możliwe jednak że potencjalny kupiec nie będzie zainteresowany zakupem całości powstałej działki, a np. tylko jej części, wtedy Wnioskodawczyni jako właściciel będzie musiała dokonać ewentualnego podziału geodezyjnego działki zgodnie z wymaganiami kupującego.

Na moment ewentualnej sprzedaży tej działki (działek), nieruchomość ta będzie stanowić grunt niezabudowany.

W uzupełnieniu do wniosku z dnia 12 marca 2019 r.:

1. W odpowiedzi na pytanie: „Czy w związku z planowaną sprzedażą części działki nr 981/2 o pow. 0,3810 ha Wnioskodawczyni zamierza ponieść jakiekolwiek nakłady w celu przygotowania działki do sprzedaży (np. uzbrojenie terenu, ogrodzenie, itp.)? Jeżeli tak, to jakie to będą nakłady?” – Wnioskodawczyni wskazała, że: „W związku z planowaną w przyszłości sprzedażą działki nr 981/2 o pow. 0,3810 ha Wnioskodawczyni nie zamierza ponosić jakichkolwiek nakładów w celu przygotowania działki do sprzedaży (np. uzbrojenie terenu, ogrodzenie, itp.)”.
2. W odpowiedzi na pytanie: „Czy opisana we wniosku część działki nr 981/2 o pow. 0,3810 ha do czasu sprzedaży będzie wykorzystywana przez Wnioskodawczynię w działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2173, z późn. zm.), w tym w działalności rolniczej, o której mowa w art. 2 pkt 15 ww. ustawy? Jeżeli tak, to jaki był/jest/będzie zakres tej działalności i czy była to/jest/będzie działalność wyłącznie zwolniona od podatku VAT?” – Wnioskodawczyni wskazała, że: „Do czasu sprzedaży opisana we wniosku część działki nr 981/2 o pow. 0,3810 ha nie będzie wykorzystywana przez Wnioskodawczynię w działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w tym również do działalności rolniczej, o której mowa w art. 2 pkt 15 ww. ustawy”.
3. W odpowiedzi na pytanie: „W jaki sposób część działki nr 981/2 o pow. 0,3810 ha będzie wykorzystywana przez Wnioskodawczynię do momentu planowanej sprzedaży?” – Wnioskodawczyni wskazała, że: „Do momentu planowanej sprzedaży część działki nr 981/2 o pow. 0,3810 ha będzie wykorzystywana do upraw w celu zachowania kultury rolnej.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy sprzedaż w przyszłości (perspektywa nawet kilku lat) w opisanym stanie faktycznym „reszty” działki (działek) powstałej w wyniku podziału obecnej działki ewidencyjnej nr 981/2 o pow. 0,3810 ha na rzecz osoby fizycznej lub podmiotu gospodarczego, którzy kupią ją na cele budowlane, będzie opodatkowana podatkiem od towarów i usług?
2. Czy ewentualny wcześniejszy podział geodezyjny tej działki o pow. 0,3810 ha, dokonany przez Wnioskodawczynię zgodnie z wymaganiami potencjonalnego Kupującego będzie uznany za prowadzenie działalności gospodarczej, a tym samym będzie determinował opodatkowanie transakcji podatkiem VAT?
   
   

Zdaniem Wnioskodawczyni, ewentualna sprzedaż w przyszłości działki wydzielonej w wyniku podziału działki ewidencyjnej nr 981/2 czy to na rzecz osoby fizycznej czy na rzecz podmiotu gospodarczego (kupujący sami będą występować do odpowiednich organów o stosowne pozwolenia, decyzje, warunki już po dokonaniu sprzedaży przez Wnioskodawczynię) nie będzie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług (pyt. 1).

Dotyczy to również sytuacji w której Wnioskodawczyni dokona wcześniej podziału geodezyjnego tej działki (pyt. 2), gdyż będzie to czynność jednostkowa, uwarunkowana tylko i wyłącznie wymaganiami kupującego.

Taka sprzedaż będzie traktowana jako obrót majątkiem osobistym, nie będzie następować w ramach prowadzenia działalności gospodarczej.

Nie ma przy tym znaczenia, że poprzednio sprzedaż wydzielonej części działki o pow. 0,2990 ha dokonana na rzecz podmiotu gospodarczego, podlegała podatkowi VAT. W tamtym przypadku Wnioskodawczyni przez pełnomocnika podejmowała szereg czynności które wypełniały znamiona prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu przepisów ustawy.

Jednakże w przypadku sprzedaży pozostałej działki (działek) o pow. 0,3810 ha powstałej z podziału działki 981/2 czynności te opisane wyżej nie będą już przez Wnioskodawczynię podejmowane (ewentualny podział geodezyjny nie jest zdarzeniem pewnym, a uwarunkowanym wymaganiami potencjonalnego kupującego).

Stąd Wnioskodawczyni nie będzie występować przy takiej sprzedaży jako podatnik podatku VAT, a transakcja nie będzie podlegać podatkowi VAT.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawczyni w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Stosownie do art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Przez towary, w myśl art. 2 pkt 6 ustawy, rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Zgodnie zatem z ww. przepisami, grunty spełniają definicję towaru wynikającą z art. 2 pkt 6 ustawy, a ich sprzedaż jest traktowana jako czynność odpłatnej dostawy towarów na terytorium kraju.

Nie każda jednak czynność stanowiąca dostawę - w rozumieniu art. 7 ustawy - podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, ponieważ aby dana czynność była opodatkowana tym podatkiem, musi być wykonana przez podmiot, który w związku z jej wykonaniem jest podatnikiem podatku od towarów i usług.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – mocą art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Określony w ustawie zakres opodatkowania podatkiem od towarów i usług wskazuje, że do tego, aby faktycznie zaistniało opodatkowanie danej czynności konieczne jest, aby czynność podlegającą opodatkowaniu wykonał podmiot, który dla tej właśnie czynności będzie działał jako podatnik. Definicja działalności gospodarczej, zawarta w ustawie, ma charakter uniwersalny, pozwalający na objęcie pojęciem „podatnik” tych wszystkich podmiotów, które prowadzą określoną działalność, występując w profesjonalnym obrocie gospodarczym. Ponadto, działalność gospodarczą stanowi wykorzystywanie towarów w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Analizując powyższe przepisy należy stwierdzić, że dostawa towarów podlegać będzie opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana będzie przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działającego w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy.

Właściwym zatem jest wykluczenie osób fizycznych z grona podatników w przypadku, gdy dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej.

W kontekście powyższego, nie jest podatnikiem podatku od towarów i usług ten, kto jako osoba fizyczna dokonuje jednorazowych lub okazjonalnych transakcji, za które nie jest przewidziana ściśle regularna zapłata oraz nie prowadzi zorganizowanej, czy zarejestrowanej działalności gospodarczej. Dokonywanie określonych czynności poza sferą prowadzonej działalności gospodarczej, również nie pozwala na uznanie danego podmiotu za podatnika w zakresie tych czynności. Przyjęcie, że dany podmiot sprzedając grunt działa w charakterze podatnika prowadzącego handlową działalność gospodarczą (jako handlowiec) wymaga ustalenia, czy jego działalność w tym zakresie przybiera formę zawodową (profesjonalną).

W kwestii opodatkowania sprzedaży nieruchomości przez osoby fizyczne wypowiedział się Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej w orzeczeniu z dnia 15 września 2011 r. w sprawach połączonych Jarosław Słaby przeciwko Ministrowi Finansów (C-180/10) oraz Emilian Kuć i Halina Jeziorska-Kuć przeciwko Dyrektorowi Izby Skarbowej w Warszawie (C 181/10). Jak wynika z ww. orzeczenia czynności związane ze zwykłym wykonywaniem prawa własności, nie mogą same z siebie być uznawane za prowadzenie działalności gospodarczej. Sama liczba i zakres transakcji sprzedaży nie mogą stanowić kryterium rozróżnienia między czynnościami dokonywanymi prywatnie, które znajdują się poza zakresem zastosowania Dyrektywy, a czynnościami stanowiącymi działalność gospodarczą. Podobnie – zdaniem Trybunału – okoliczność, że przed sprzedażą zainteresowany dokonał podziału gruntu na działki w celu osiągnięcia wyższej ceny łącznej. Całość powyższych elementów może bowiem odnosić się do zarządzania majątkiem prywatnym zainteresowanego.

Inaczej jest natomiast – wyjaśnił Trybunał – w wypadku, gdy zainteresowany podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez producentów, handlowców i usługodawców w rozumieniu art. 9 ust. 1 akapit drugi Dyrektywy 2006/112/WE Rady z dnia 28 listopada 2006 r. w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (Dz. Urz. UE L 347 z dnia 11 grudnia 2006 r., str. 1, z późn. zm.). Zatem za podatnika należy uznać osobę, która w celu dokonania sprzedaży gruntów angażuje podobne środki wykazując aktywność w przedmiocie zbycia nieruchomości porównywalną do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem, tj. działania wykraczające poza zakres zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Chodzi tu przykładowo o nabycie terenu przeznaczonego pod zabudowę, jego uzbrojenie, wydzielenie dróg wewnętrznych, działania marketingowe podjęte w celu sprzedaży działek wykraczające poza zwykłe formy ogłoszenia, uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy terenu, czy wystąpienie o opracowanie planu zagospodarowania przestrzennego dla sprzedawanego obszaru, prowadzenie działalności gospodarczej w zakresie usług developerskich lub innych tego rodzaju usług o zbliżonym charakterze. Przy czym na tego rodzaju aktywność „handlową” wskazywać musi ciąg powyżej przykładowo przytoczonych okoliczności, a nie stwierdzenie jedynie faktu wystąpienia pojedynczych z nich.

W podobny sposób kwestie opodatkowania dostawy gruntu rozstrzygnięto w orzeczeniu Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 29 października 2007 r., sygn. akt I FPS 3/07, w myśl którego formalny status danego podmiotu jako podatnika zarejestrowanego, a także okoliczność, że dana czynność została wykonana wielokrotnie lub jednorazowo, lecz z zamiarem częstotliwości, nie mogą przesądzać o opodatkowaniu tej czynności bez każdorazowego ustalenia, czy w odniesieniu do konkretnej czynności podmiot ten występował w charakterze podatnika podatku VAT.

W świetle powyższego, w sprawach dotyczących opodatkowania dostawy nieruchomości dokonywanej przez osoby fizyczne, konieczne staje się ustalenie, czy w celu sprzedaży nieruchomości zbywca podejmuje aktywne działania w zakresie obrotu nieruchomościami, angażując środki podobne do wykorzystywanych przez handlowców w myśl art. 15 ust. 2 ustawy, co skutkuje koniecznością uznania go za podmiot prowadzący „działalność gospodarczą” w rozumieniu tego przepisu, a więc za podatnika podatku od towarów i usług, czy też sprzedaż ta nastąpiła w ramach zarządu jego majątkiem prywatnym.

W tym miejscu należy podkreślić, że pojęcie „majątku prywatnego” nie występuje na gruncie analizowanych przepisów ustawy, jednakże wynika z wykładni art. 15 ust. 2 ustawy, w której zasadnym jest odwołanie się do treści orzeczenia TSUE z dnia 4 października 1995 r. w sprawie C-291/92 (Finanzamt Uelzen V. Dieter Armbrecht), które dotyczyło kwestii opodatkowania sprzedaży przez osobę będącą podatnikiem podatku od wartości dodanej, części majątku niewykorzystywanej do prowadzonej działalności gospodarczej, a służącej jej do celów prywatnych. „Majątek prywatny” to zatem taka część majątku danej osoby fizycznej, która nie jest przez nią przeznaczona ani wykorzystywana dla potrzeb prowadzonej działalności gospodarczej. Ze wskazanego orzeczenia wynika zatem, że podatnik musi w całym okresie posiadania danej nieruchomości wykazywać zamiar wykorzystywania części nieruchomości w ramach majątku osobistego. Przykładem takiego wykorzystania nieruchomości mogłoby być np. wybudowanie domu dla zaspokojenia własnych potrzeb mieszkaniowych. Potwierdzone to zostało również w wyroku TSUE z dnia 21 kwietnia 2005 r., sygn. akt C-25/03 Finanzamt Bergisch Gladbach v. HE, który stwierdził, że majątek prywatny to mienie wykorzystywane dla zaspokojenia potrzeb własnych.

Z opisu sprawy wynika, że w dniu 4 sierpnia 2000 r. umową darowizny od rodziców Wnioskodawczyni nabyła własność nieruchomości rolnej, o powierzchni ogólnej 0,96 ha, oznaczonej w ewidencji numerami działek 981/1 i 981/2, dla których Sąd Rejonowy wydział ksiąg wieczystych prowadzi księgę wieczystą kw. nr (…). Działka nr 981/2 ma powierzchnię 0,68 ha. Działka nr 981/2 nie jest zabudowana. W rejestrze gruntów prowadzonym przez starostę działka ta oznaczona jest jako łąki trwałe (ŁIV, ŁV). Wnioskodawczyni nie prowadziła i nadal nie prowadzi działalności gospodarczej czy też rolniczej. Nieruchomość ta nigdy nie była i nadal nie jest wykorzystywana na prowadzenie działalności gospodarczej czy też rolniczej. Nieruchomość ta stanowi majątek osobisty Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni nie podejmowała działań w celu reklamowania sprzedaży ww. działki poza jednostkowym ogłoszeniem w Internecie. Nieruchomość położona jest na terenie, dla którego brak jest obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego. W związku z powyższym w dniach 27 grudnia 2016 r. i 29 marca 2017 r. Wnioskodawczyni wystąpiła z czterema wnioskami o wydanie dla działki nr 981/2 decyzji o warunkach zabudowy, w których teoretycznie podzieliła ww. działkę na cztery osobne 17-arowe działki. W dniach 20 marca 2017 r. i 12 czerwca 2017 r. Wnioskodawczyni uzyskała cztery decyzje ustalające warunki zabudowy działek gruntu stanowiących część nieruchomości o numerze ewidencyjnym 981/2, w których jako rodzaj inwestycji podano: „budowę budynku jednorodzinnego”. Potencjalny nabywca, chce zakupić wydzieloną część działki nr 981/2 o obszarze ok. 0,2990 ha. Po ewentualnym zakupie wydzielonej części działki nr 981/2 o pow. 0,2990 ha opisanym wyżej powstanie jeszcze co najmniej jedna działka o pow. 0,3810 ha, a możliwe też, że będzie to nawet więcej działek o łącznej pow. 0,3810 ha. Pozostała działka o obszarze ok. 0,3810 ha będzie własnością Wnioskodawczyni. Wnioskodawczyni dopuszcza jednak możliwość jej sprzedaży w przyszłości i chce ewentualnie dla określenia się „cenowo” znać kwestię opodatkowania tej transakcji podatkiem VAT. Wnioskodawczyni nie wie kto byłby ewentualnym nabywcą tej działki (działek) – czy osoba fizyczna czy podmiot gospodarczy. W razie dokonania w przyszłości sprzedaży na rzecz osoby fizycznej, która kupi taką działkę w celach budowlanych czy też na rzecz podmiotu gospodarczego, to na nabywcy będą ciążyć wszelkie obowiązki w zakresie uzyskiwania na swoją rzecz i w swoim imieniu stosownych pozwoleń, decyzji, warunków technicznych przyłączy, itp. Wnioskodawczyni nie będzie udzielać żadnych pełnomocnictw w tym zakresie. Nie będą to działania podejmowane ani w jej imieniu, ani na jej rzecz, ani w jej interesie. Będą to działania podejmowane przez nabywcę już po dokonaniu sprzedaży przez Wnioskodawczynię. Wnioskodawczyni nie ogłasza się nigdzie w celu szukania potencjonalnego kupca. Jak dotąd jedna osoba fizyczna z własnej inicjatywy złożyła do Wnioskodawczyni zapytanie o ewentualną sprzedaż działki. Działka ta nie będzie przed sprzedażą wynajmowana ani wydzierżawiana. W związku z planowaną w przyszłości sprzedażą działki nr 981/2 o pow. 0,3810 ha Wnioskodawczyni nie zamierza ponosić jakichkolwiek nakładów w celu przygotowania działki do sprzedaży (np. uzbrojenie terenu, ogrodzenie, itp.). Do czasu sprzedaży opisana we wniosku część działki nr 981/2 o pow. 0,3810 ha nie będzie wykorzystywana przez Wnioskodawczynię w działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w tym również do działalności rolniczej, o której mowa w art. 2 pkt 15 ww. ustawy. Do momentu planowanej sprzedaży część działki nr 981/2 o pow. 0,3810 ha będzie wykorzystywana do upraw w celu zachowania kultury rolnej. Możliwe jednak, że potencjalny kupiec nie będzie zainteresowany zakupem całości powstałej działki, a np. tylko jej części, wtedy Wnioskodawczyni jako właściciel będzie musiała dokonać ewentualnego podziału geodezyjnego działki zgodnie z wymaganiami kupującego. Na moment ewentualnej sprzedaży tej działki (działek), nieruchomość ta będzie stanowić grunt niezabudowany.

Przy tak przedstawionym opisie sprawy wątpliwości Wnioskodawczyni dotyczą kwestii ustalenia, czy sprzedaż w przyszłości części działki nr 981/2 o pow. 0,3810 ha będzie opodatkowana podatkiem VAT oraz czy ewentualny podział geodezyjny ww. działki o pow. 0,3810 ha dokonany przez Wnioskodawczynię będzie uznany za prowadzenie działalności gospodarczej, a tym samym będzie determinował opodatkowanie transakcji podatkiem VAT.

Jak wynika z dokonanej wyżej analizy przepisów, dostawa towarów (np. nieruchomości) podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług wyłącznie wówczas, gdy dokonywana jest przez podmiot mający status podatnika, a dodatkowo działający w takim charakterze w odniesieniu do danej transakcji. Istotnym dla określenia, że w odniesieniu do konkretnej dostawy mamy do czynienia z podatnikiem podatku VAT jest stwierdzenie, że prowadzi on działalność gospodarczą w rozumieniu przepisów ustawy. Dopiero po zdefiniowaniu podmiotu jako podatnika VAT – co do zasady – mają dla określenia jego praw i obowiązków zastosowanie przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

W świetle powyższego, aby wyjaśnić wątpliwości Wnioskodawczyni należy w pierwszej kolejności ustalić, czy w okolicznościach niniejszej sprawy Zainteresowana działa w charakterze podatnika VAT zdefiniowanego w art. 15 ust. 1 ustawy.

Jak wyjaśniono wyżej – odwołując się zarówno do treści przepisów ustawy, jak i stanowiska judykatury – w przypadku osób fizycznych, które dokonują sprzedaży, przekazania, bądź darowizny towarów stanowiących część majątku osobistego, tj. majątku, który nie został nabyty w celu jego odsprzedaży, bądź wykonywania innych czynności w ramach działalności gospodarczej, należy szczególnie wnikliwie przeanalizować okoliczności w jakich będzie realizowana transakcja. Co do zasady bowiem, osoby fizyczne, które dokonują transakcji w ramach zarządu majątkiem prywatnym, wykluczone są z grona podatników VAT.

Uwzględniając powyższe należy stwierdzić, że w rozpatrywanej sprawie brak jest podstaw do uznania Wnioskodawczyni – w związku z planowaną sprzedażą części nieruchomości nr 981/2 o pow. 0,3810 ha – za podatnika podatku od towarów i usług prowadzącego działalność gospodarczą w zakresie handlu nieruchomościami.

Powyższe wynika z faktu, że część działki nr 981/2 o pow. 0,3810 ha nie będzie przed sprzedażą wynajmowana ani wydzierżawiana. W związku z planowaną w przyszłości sprzedażą ww. działki Wnioskodawczyni nie zamierza ponosić jakichkolwiek nakładów w celu przygotowania działki do sprzedaży (np. uzbrojenie terenu, ogrodzenie, itp.). Do czasu sprzedaży opisana we wniosku część działki nr 981/2 o pow. 0,3810 ha nie będzie wykorzystywana przez Wnioskodawczynię w działalności gospodarczej, w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT, w tym również do działalności rolniczej, o której mowa w art. 2 pkt 15 ww. ustawy. Do momentu planowanej sprzedaży ww. działka będzie wykorzystywana jedynie do upraw w celu zachowania kultury rolnej. W razie dokonania w przyszłości sprzedaży na rzecz osoby fizycznej, która kupi taką działkę w celach budowlanych czy też na rzecz podmiotu gospodarczego, to na nabywcy będą ciążyć wszelkie obowiązki w zakresie uzyskiwania na swoją rzecz i w swoim imieniu stosownych pozwoleń, decyzji, warunków technicznych przyłączy, itp. Wnioskodawczyni nie będzie udzielać żadnych pełnomocnictw w tym zakresie. Nie będą to działania podejmowane ani w jej imieniu, ani na jej rzecz, ani w jej interesie. Będą to działania podejmowane przez nabywcę już po dokonaniu sprzedaży przez Wnioskodawczynię. Wnioskodawczyni nie ogłasza się nigdzie w celu szukania potencjonalnego kupca. Jak dotąd jedna osoba fizyczna z własnej inicjatywy złożyła do Wnioskodawczyni zapytanie o ewentualną sprzedaż działki. Możliwe jednak, że potencjalny kupiec nie będzie zainteresowany zakupem całości działki nr 981/2 o pow. 0,3810 ha, a np. tylko jej części, wtedy Wnioskodawczyni jako właściciel będzie musiała dokonać ewentualnego podziału geodezyjnego działki zgodnie z wymaganiami kupującego.

W niniejszej sprawie brak jest zatem przesłanek świadczących o takiej aktywności Wnioskodawczyni w przedmiocie zbycia nieruchomości (działki nr 981/2 o pow. 0,3810 ha) która byłaby porównywalna do działań podmiotów zajmujących się profesjonalnie tego rodzaju obrotem (brak przesłanek zawodowego – stałego i zorganizowanego charakteru takiej działalności). Nie wystąpi bowiem ciąg zdarzeń, które jednoznacznie przesądzą, że sprzedaż wskazanej we wniosku nieruchomości wypełni przesłanki działalności gospodarczej. Wnioskodawczyni nie podejmie takich aktywnych działań w zakresie obrotu nieruchomościami, które świadczyłyby o angażowaniu środków w sposób podobny do wykorzystywanych przez handlowców. Działania podejmowane przez Wnioskodawczynię będą należeć zatem do zakresu zwykłego zarządu majątkiem prywatnym. Zainteresowana sprzedając przedmiotową nieruchomość będzie korzystać z przysługującego jej prawa do rozporządzania własnym majątkiem, która to czynność oznacza działanie w sferze prywatnej, do której nie mają zastosowania przepisy ustawy o podatku od towarów i usług.

Wobec powyższego należy uznać, że Wnioskodawczyni dokonując sprzedaży części działki nr 981/2 o pow. 0,3810 ha będzie korzystać z przysługującego jej prawa do rozporządzania majątkiem osobistym, co nie jest wykonywaniem działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Brak tego statusu pozbawia Zainteresowaną cech podatnika podatku VAT, o którym mowa w art. 15 ust. 1 ustawy, w zakresie sprzedaży wskazanej nieruchomości, a ich dostawy, cech czynności podlegającej opodatkowaniu, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy.

Odnosząc się natomiast do kwestii czy ewentualny wcześniejszy podział geodezyjny ww. działki o pow. 0,3810 ha dokonany przez Wnioskodawczynię będzie uznany za prowadzenie działalności gospodarczej, a tym samym będzie determinował opodatkowanie transakcji podatkiem VAT, tut. Organ wyjaśnia, że sama czynność podziału działki, uwarunkowana wymaganiami kupującego nie wpłynie na sposób kwalifikacji działań podejmowanych przez Wnioskodawczynię, tj. nie będzie determinowała opodatkowania ww. transakcji podatkiem VAT.

Zatem, stanowisko Wnioskodawczyni uznano za prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. Należy zatem zaznaczyć, że wydając przedmiotową interpretację tut. Organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy, w tym w szczególności na informacji, że Wnioskodawczyni nie poniesie żadnych nakładów i nie podejmie działań w celu uatrakcyjnienia działki nr 981/2 o pow. 0,3810 ha, a jedynie rozważa podział ww. działki. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego w opisie sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawczynię i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.