Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-3.4012.144.2019.1.ISK
z 17 kwietnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r., poz. 800 z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 11 kwietnia 2019 r. (data wpływu 16 kwietnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku VAT z faktur zakupowych związanych z realizacją inwestycji pn. „Budowa Świetlicy wiejskiej ...” - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 16 kwietnia 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odzyskania podatku VAT z faktur zakupowych związanych z realizacją inwestycji pn. „Budowa Świetlicy wiejskiej ...”.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Gmina realizując zadania określone w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym, zamierza realizować zadanie „Budowa świetlicy wiejskiej …”. Zadanie będzie realizowane w ramach podpisanej umowy z Samorządem Województwa o przyznaniu pomocy finansowej ze środków UE w ramach rozwoju obszarów wiejskich objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Szacowana wartość inwestycji 690.000,00 zł brutto w tym koszty budowy świetlicy i wynagrodzenie inspektora nadzoru.

Budując świetlicę wiejską, Gmina realizuje zadania publiczne o znaczeniu lokalnym. Celem planowanej operacji jest podniesienie poziomu i jakości życia mieszkańców oraz rozwijanie więzi społecznych, integrację mieszkańców, a także uaktywnienie życia kulturalno-społecznego poprzez wybudowanie miejsca spotkań jakim jest świetlica wiejska. Realizacja projektu poprawi wizerunek wsi, powstanie miejsce wspólnych spotkań tematycznych, szkoleń, organizacji zajęć dla dzieci, imprez kulturalnych, artystycznych, świątecznych i innych wydarzeń. Wybudowanie świetlicy zaspokoi potrzeby zarówno społeczne jak i kulturalne, wzrośnie ogólnie zadowolenie mieszkańców wsi, a także zaistnieje proces przeciwdziałania wykluczeniu społecznemu oraz pogłębiania się patologii społecznych.

Po zakończeniu inwestycji, świetlica udostępniana będzie nieodpłatnie (czynności niepodlegające opodatkowaniu VAT) mieszkańcom na potrzeby codziennych spotkań i zajęć. Wybudowana świetlica będzie obiektem publicznym ogólnodostępnym, a korzystanie z niej będzie bezpłatne. Projekt nie będzie generował przychodów, nie będą pobierane żadne opłaty za korzystanie ze świetlicy. Nie planuje się przekazania praw własności wybudowanej infrastruktury.

Gmina jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług i składa miesięczne deklaracje rozliczeniowe. Posługuje się numerem NIP. Zakres projektu obejmował będzie wydatki za roboty budowlane oraz wydatki za nadzór inwestorski. Faktury będą wystawione na Gminę. Usługi nabyte w ramach zadania „Budowa świetlicy wiejskiej ..” nie są związane z wykonywaniem przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Gmina wobec przedstawionego wyżej stanu faktycznego i zdarzenia przyszłego realizując inwestycję pn. „Budowa świetlicy wiejskiej …” ze środków Unii Europejskiej może odzyskać zapłacony w ramach zadania podatek od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy, Gmina realizując zadania ustawowe na podstawie ustawy o samorządzie gminnym, nie może odzyskać zapłaconego podatku od towarów i usług wynikającego z faktur, które Gmina otrzyma, dokumentujących wydatki związane z zadaniem „Budowa świetlicy wiejskiej …”.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z przepisem art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą o VAT, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy o VAT, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy o VAT, w przypadku gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Zasady dokonywania zwrotu różnicy podatku na rachunek bankowy podatnika zostały określone w art. 87 ust. 2-6 ustawy o VAT.

Ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, m.in. tego że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy o VAT.

Jak stanowi art. 88 ust. 4 ustawy o VAT, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Z powyższych przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi, tzn. których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Na zakres prawa do odliczenia w sposób bezpośredni wpływa pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik w rozumieniu art. 15 ustawy o VAT, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Co do zasady, status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy o VAT.

W świetle postanowień art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy, itp. umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych). Tylko w tym zakresie ich czynności mają bowiem charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 cyt. ustawy.

Zatem wyłączone z opodatkowania podatkiem od towarów i usług są czynności wykonywane przez podmioty prawa publicznego (organy władzy publicznej i urzędy obsługujące te organy) w ramach sprawowanego przez nie władztwa publicznego.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2018 r. poz. 994, z późn. zm.), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 tej ustawy, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Jak stanowi art. 7 ust. 1 pkt 15 ww. ustawy, zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty należy do zadań własnych gminy. W szczególności zadania własne obejmują sprawy utrzymania gminnych obiektów i urządzeń użyteczności publicznej oraz obiektów administracyjnych.

Z opisu sprawy przedstawionego w złożonym wniosku wynika, że Wnioskodawca będący czynnym podatnikiem podatku VAT, realizując zadania określone w art. 7 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie gminnym, zamierza realizować zadanie „Budowa świetlicy wiejskiej …”. Zadanie będzie realizowane w ramach podpisanej umowy z Samorządem Województwa o przyznaniu pomocy finansowej ze środków UE w ramach rozwoju obszarów wiejskich objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020.

Budując świetlicę wiejską, Gmina realizuje zadania publiczne o znaczeniu lokalnym. Celem planowanej operacji jest podniesienie poziomu i jakości życia mieszkańców oraz rozwijanie więzi społecznych, integrację mieszkańców, a także uaktywnienie życia kulturalno-społecznego poprzez wybudowanie miejsca spotkań jakim jest świetlica wiejska. Realizacja projektu poprawi wizerunek wsi, powstanie miejsce wspólnych spotkań tematycznych, szkoleń, organizacji zajęć dla dzieci, imprez kulturalnych, artystycznych, świątecznych i innych wydarzeń. Wybudowanie świetlicy zaspokoi potrzeby zarówno społeczne jak i kulturalne, wzrośnie ogólnie zadowolenie mieszkańców wsi, a także zaistnieje proces przeciwdziałania wykluczeniu społecznemu oraz pogłębiania się patologii społecznych.

Po zakończeniu inwestycji, świetlica udostępniana będzie nieodpłatnie (czynności niepodlegające opodatkowaniu VAT) mieszkańcom na potrzeby codziennych spotkań i zajęć. Wybudowana świetlica będzie obiektem publicznym ogólnodostępnym, a korzystanie z niej będzie bezpłatne. Projekt nie będzie generował przychodów, nie będą pobierane żadne opłaty za korzystanie ze świetlicy. Nie planuje się przekazania praw własności wybudowanej infrastruktury.

Faktury będą wystawione na Gminę. Usługi nabyte w ramach zadania „Budowa świetlicy wiejskiej …” nie są związane z wykonywaniem przez Wnioskodawcę czynności opodatkowanych.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odzyskania podatku naliczonego wykazanego na fakturach zakupowych związanych z realizacją zadania pn. „Budowa świetlicy wiejskiej …”.

Zgodnie z powołanymi wyżej przepisami, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. W omawianej sprawie warunek uprawniający do odliczenia nie zostanie spełniony, ponieważ – jak wskazano w okolicznościach sprawy – po zakończeniu inwestycji, świetlica udostępniana będzie nieodpłatnie mieszkańcom na potrzeby codziennych spotkań i zajęć, projekt nie będzie generował przychodów, nie będą pobierane żadne opłaty za korzystanie ze świetlicy, Wnioskodawca nie planuje przekazania praw własności wybudowanej infrastruktury. Ponadto realizowana inwestycja należy do zadań własnych Gminy, zgodnie z art. 7 ust. 1 pkt 2 ustawy o samorządzie gminnym. Oznacza to, że w odniesieniu do tych czynności Gmina będzie występować jako organ władzy publicznej i na podstawie art. 15 ust. 6 ustawy nie będzie uznawana za podatnika.

W konsekwencji, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do odliczenia podatku VAT w związku z realizacją zadania pn. „Budowa świetlicy wiejskiej …”, ponieważ towary i usługi nabywane w związku z realizacją ww. projektu nie będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Wnioskodawca nie będzie miał również prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego w związku z realizacją przedmiotowej inwestycji. Tym samym, Wnioskodawca nie będzie miał prawa do otrzymania z tego tytułu zwrotu różnicy podatku, o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług.

W związku z tym, stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznaczenia wymaga, że organ podatkowy jest ściśle związany przedstawionym we wniosku opisem stanu faktycznego. Wnioskodawca ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego oraz zdarzenia przyszłego. Podkreślenia wymaga, że interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie z opisem podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z tym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Interpretacja dotyczy stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Stosownie do § 2 ww. artykułu przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu, ul. Św. Mikołaja 78-79, 50-126 Wrocław, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.