2019.04.30 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-1.4012.118.2019.1.IZ
z 30 kwietnia 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2018 r. poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku, który wpłynął do tut. Organu w dniu 6 marca 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania preferencyjnej stawki podatku dla produktu spożywczego – deseru lodowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 6 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek, o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie zastosowania preferencyjnej stawki podatku dla produktu spożywczego – deseru lodowego.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny:

Spółka jest podmiotem prowadzącym działalność gospodarczą na terytorium Polski, polskim podatnikiem VAT czynnym. Spółka zajmuję się dystrybucją, a następnie sprzedażą oryginalnych lodów przygotowywanych na bazie świeżego mleka, śmietanki i naturalnych dodatków oraz sorbetów, produkowanych na bazie wody. Produkt jest oferowany w formie deseru - kulek lodowych. Deser lodowy nie zawiera żadnych sztucznych środków konserwujących, ani składników genetycznie modyfikowanych. Zgodnie z klasyfikacją statystyczną, wyroby wskazane we wniosku są klasyfikowane symbolem PKWiU z 2008 r.: 10.52.10.0 Lody śmietankowe i pozostałe lody jadalne. Sprzedaż deserów na rzecz konsumentów jest prowadzona na wydzielonych obwoźnych stoiskach, w których dochodzi do przygotowania produktów spożywczych (według zlecenia klientów), a następnie do ich wydania klientom. Przy stoiskach nie ma zaplecza kuchennego. Oferta smakowa produktów sprzedawanych na stoiskach jest ograniczona i dobrana w ten sposób, aby przygotowanie do ich podania odbywało się na oczach klienta natychmiast lub w ciągu kilku chwil od złożenia zamówienia. Przygotowanie do podania polega na napełnieniu kubków odpowiednim smakiem deseru - kulki lodowe (wcześniej deser znajduje się w zbiorczym opakowaniu w chłodziarce). Co istotne, Spółka nie zapewnia obsługi kelnerskiej, ani dedykowanych miejsc przeznaczonych do spożycia wspomnianych produktów, do których podawaneby były produkty i w których mogłaby następować konsumpcja nabywanych produktów. Desery są serwowane w jednorazowych, plastikowych lub papierowych, pojemnikach (kubek, czapka z daszkiem lub zamykany kubek). Produkty żywnościowe sprzedawane na takich stoiskach są bezpośrednio gotowe do spożycia, co oznacza, że klienci kupując te produkty mogą niezwłocznie rozpocząć ich konsumpcję. Zwykle klienci, po dokonaniu zakupu produktów spożywczych, zabierają je i spożywają podczas dalszego spaceru. W niektórych lokalizacjach możliwe jest skorzystanie przez klientów z miejsca do siedzenia lub stolików, jednak zasadniczo nie są to miejsca dedykowane wyłącznie dla osób spożywających te produkty, a ogólnie dostępne dla osób przebywających na danym terenie. W tym kontekście Spółka zaznacza, iż ten sposób sprzedaży deserów jest traktowany jako dostawa towarów, a nie świadczenie usług, oznacza, iż Spółka dokonuje sprzedaży (dostawy) towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Spółka prowadzi też sprzedaż opisanych wyżej produktów na rzecz konsumentów w zamkniętych, przygotowanych wcześniej, opakowaniach z łyżeczką w środku, z bezobsługowych maszyn vendingowych. W miejscach lokalizacji maszyn vendingowych spółka również nie zapewnia dedykowanych miejsc do spożycia tego produktu

Niezależnie od opisanej wyżej sprzedaży na rzecz konsumentów, spółka prowadzi też sprzedaż hurtową w/w produktów do firm, które zajmują się dalszą sprzedażą detaliczną we własnym zakresie.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy możliwość zaklasyfikowania produktu spożywczego do jednego z grupować PKWiU wskazanych w załączniku nr 10 (tj. pozycja 21, ex 10.5 ) do ustawy o VAT skutkuje możliwością zastosowania przez Spółkę stawki obniżonej 5% VAT do realizowanych przez Spółkę dostaw tego produktu w okolicznościach opisanych w stanie faktycznym?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Możliwość zaklasyfikowania produktu spożywczego do jednego z grupowania PKWIU wskazanych w załączniku nr 10 do ustawy o VAT skutkuje możliwością zastosowania stawki obniżonej 5% VAT do realizowanych przez Spółkę dostaw tego produktu w okolicznościach opisanych w stanie faktycznym.

Dla potrzeb opodatkowania VAT, sprzedaż produktów żywnościowych może być traktowana jako dostawa towarów bądź jako świadczenie usług, w zależności od okoliczności jakie towarzyszą takiej sprzedaży. W praktyce, docelowe traktowanie uzależnione jest od tego, czy podaniu produktów żywnościowych towarzyszą dodatkowe świadczenia (które „dominują” i są istotniejsze z perspektywy klienta niż sama sprzedaż produktów żywnościowych), czy też nie. Takie stanowisko można wywieść z przepisów rozporządzenia wykonawczego Rady (UE) nr 282/2011 z 15 marca 2011 r. ustanawiającego środki wykonawcze do dyrektywy 2006/112/WE w sprawie wspólnego systemu podatku od wartości dodanej (wersja przekształcona) (Dz. U. UE. L. z 2011 r. Nr 77, str. 1, z późn. zm.). W art. 6 ust. 1 tego rozporządzenia wskazano, że usługi restauracyjne i cateringowe oznaczają usługi polegające na dostarczaniu gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo żywności i napojów, przeznaczonych do spożycia przez ludzi, wraz z odpowiednimi usługami wspomagającymi pozwalającymi na ich natychmiastowe spożycie. Dostarczanie żywności lub napojów lub żywności i napojów stanowi jedynie element większej całości, w której muszą przeważać usługi. A contrario, jeśli dostarczeniu gotowej lub niegotowej żywności lub napojów albo żywności i napojów nie towarzyszą odpowiednie usługi wspomagające, to takie świadczenie stanowi dostawę towarów.

W przypadku Spółki sprzedaż produktów żywnościowych w obwoźnych punktach zlokalizowanych w różnych miejscach powinna być klasyfikowana jako dostawa towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT. Wynika to głównie z faktu, że Spółka nie zapewnia obsługi kelnerskiej czy specjalnie dedykowanych miejsc restauracyjnych, w których mogłaby następować konsumpcja nabywanych produktów żywnościowych, nie serwuje produktów do stolików i podaje je w jednorazowych pojemnikach, spółka nie posiada również zaplecza kuchennego. Skoro zatem Spółka oferując produkty nadające się do konsumpcji realizuje dla celów VAT dostawę towarów, w kolejnym kroku należy ocenić, czy dany produkt oferowany w danej placówce przez Spółkę znajduje się wśród towarów wymienionych w załącznikach do ustawy o VAT, w tym w szczególności w załączniku nr 3 lub 10 (wskazujących na towary opodatkowane odpowiednio według stawki 8% i 5% VAT).

W myśl art. 41 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług z 11 marca 2004 r. (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.; dalej: ustawa o VAT) stawka podatku, co do zasady, wynosi 22% (na podstawie art. 146a pkt 1 i art. 146 aa ustawy o VAT stawka ta wynosi 23%). Na podstawie art. 41 ust. 2 ustawy o VAT dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy o VAT, stawka podatku, co do zasady, wynosi 7%, (na podstawie art. 146a pkt 1 i art. 146 aa ustawy o VAT stawka ta wynosi 8%), natomiast na podstawie art. 41 ust. 2a ustawy o VAT dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy o VAT stawka podatku wynosi 5%.

W załączniku nr 10 do ustawy o VAT Wykaz towarów opodatkowanych stawką 5% w pozycji 21 znajdują się 10.5 - wyroby mleczarskie. Zgodnie z klasyfikacją statystyczną, wyroby wskazane we wniosku sprzedawane przez spółkę są klasyfikowane symbolem PKWiU z 2008 r.: 10.52.10.0 Lody śmietankowe i pozostałe lody jadalne, czyli mieszczą się w pozycji 21 ww. załącznika.

Co szczególnie istotne, objaśnienia do załącznika nr 3 do ustawy o VAT zawierają zastrzeżenie o treści: „wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik”.

Jak stwierdza autor komentarza do ustawy o VAT: „z powyższego zastrzeżenia wynika zatem, że wolą ustawodawcy jest to, by pierwszeństwo zastosowania miały w kolejności: zwolnienie podatkowe, pierwsza stawka obniżona (5%), druga stawka obniżona (aktualnie 8%). Jeśli zatem dla danego towaru przewidziano stawkę obniżoną 5% oraz stawkę obniżoną 8%, to zastosowanie będzie miała stawka 5%.” (A. Bartosiewicz; VAT. Komentarz, wyd. XI; WKP 2017). Podobne stanowisko zaprezentował Dyrektor Izby Skarbowej w Bydgoszczy w interpretacji z 25 stycznia 2016 r. (sygn. ITPP1/4512-1112/15/BK): „w świetle objaśnienia nr 1 do powołanego wyżej załącznika nr 3 do ustawy, wykaz ten nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik. Zatem w odniesieniu do dostaw określonych kategorii książek, dla których mocą ww. przepisów przewidziano różne stawki, stosuje się regulacje korzystniejsze dla podatnika”.

Jednocześnie należy zwrócić uwagę, że strukturyzując załącznik 3 do ustawy o VAT, ustawodawca wyraźnie wydzielił grupę towarów oraz grupę usług, dla których zastosowanie ma stawka 7% VAT (obecnie 8% VAT). Podobnego podziału dokonano w załączniku do Rozporządzenia w sprawie stawek VAT. Natomiast w tytule załącznika nr 10 do ustawy o VAT ustawodawca wyraźnie wskazał, że wykaz dotyczy jedynie towarów.

Przepisy o VAT umożliwiają natomiast zastosowanie stawki VAT najbardziej - w danym stanie prawnym - korzystnej. Z tego powodu na przykład, w przypadku towarów i usług wymienionych jednocześnie jako objętych stawką 8%, jak i 5%, zastosowanie powinna znaleźć stawka niższa. Konsekwentnie, możliwość zaklasyfikowania produktu spożywczego do innego grupowania PKWiU niż wskazane w Interpretacji ogólnej, a które wymienione zostało w załączniku nr 10 do ustawy o VAT, skutkuje możliwością zastosowania stawki obniżonej 5% VAT do realizowanych przez Spółkę dostaw.

Powyższe zostało potwierdzone np. w Interpretacji Indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 6 listopada 2017 r., sygn. 0111-KDIB3-1.4012.538.2017.1.KO, wydanej dla podmiotu sprzedającego m.in. lody. Organ uznał, że „Odnosząc się natomiast do kwestii opodatkowania sprzedaży lodów „na wynos”, mając na uwadze wskazaną przez Wnioskodawcę w opisie stanu faktycznego klasyfikację statystyczną oraz powołane wyżej przepisy prawa, stwierdzić należy, że do dostawy lodów, w sytuacji gdy faktycznie, jak wskazał Wnioskodawca, mieszczą się one w ww. grupowaniu PKWiU 10.52.10.0. i nie zawierają produktów o zawartości alkoholu powyżej 1,2%, zastosowanie znajduje obniżona stawka podatku VAT w wysokości 5% - na podstawie art. 41 ust. 2a ustawy o VAT, w związku z poz. 21 załącznika nr 10 do tej ustawy”.

Stanowisko to zostało również potwierdzone w Interpretacji Indywidualnej Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z dnia 26 września 2018 r., sygn. 0114-KDIP4.4012.430.2018.3.EK.

W konsekwencji, w ocenie Spółki, możliwość zaklasyfikowania produktu spożywczego do jednego z grupować PKWiU wskazanych w załączniku nr 10 do ustawy o VAT skutkuje możliwością zastosowania stawki obniżonej 5% VAT do realizowanych przez Spółkę dostaw tego produktu w okolicznościach opisanych przez nią w stanie faktycznym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Na wstępie zauważyć należy, że przy określaniu prawidłowej stawki podatku od towarów i usług dla danej czynności, której miejsce świadczenia lub dostawy znajduje się na terytorium kraju, istotne jest prawidłowe jej zaklasyfikowanie wg symbolu PKWiU. Tym samym, wydając przedmiotową interpretację organ oparł się na wynikającym z treści wniosku opisie sprawy, tj. na podanej przez Wnioskodawcę klasyfikacji.

Zauważyć należy, że zgodnie z poz. 7.3 Zasad Metodycznych Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług zawartych w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) – dalej: „PKWiU”, zaliczanie danego produktu do odpowiedniego grupowania jest obowiązkiem producenta (względnie usługodawcy). Wynika to z faktu, że właśnie producent (usługodawca) posiada wszystkie informacje niezbędne do właściwego zaliczenia produktu do odpowiedniego grupowania PKWiU, tj. informacje dotyczące rodzaju użytego surowca, technologii wytwarzania, konstrukcji i przeznaczenia wyrobu lub charakteru usługi.

Należy jednak podkreślić, że dokonana przez producenta (usługodawcę) klasyfikacja nie może naruszać zasad budowy i logiki struktury PKWiU. W razie trudności przy zaliczeniu wyrobu (towaru) lub usługi do odpowiedniego grupowania PKWiU można wystąpić w tej sprawie do organów statystycznych. Procedury udzielania informacji w sprawie standardów klasyfikacyjnych (w tym Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług) określa Komunikat Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego z dnia 24 stycznia 2005 r. w sprawie trybu udzielania informacji dotyczących standardów klasyfikacyjnych.

Tutejszy organ nie jest uprawniony do przyporządkowywania formalnego towarów i usług do określonego grupowania klasyfikacyjnego. Podkreślić należy, że kwestie dotyczące zaklasyfikowania towaru lub usługi do właściwego grupowania statystycznego nie mieszczą się w ramach określonych w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, zgodnie z którym Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej, na wniosek zainteresowanego, wydaje, w jego indywidualnej sprawie, interpretację przepisów prawa podatkowego (interpretację indywidualną). Tak więc niniejszą interpretację wydano w oparciu o grupowanie PKWiU wskazane przez Wnioskodawcę we wniosku.

W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek z elementów opisanego zdarzenia przyszłego (w szczególności w przypadku błędnej klasyfikacji PKWiU wymienionej we wniosku czynności) lub zmiany stanu prawnego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z treścią art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r. poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (...).

Stosownie do treści art. 2 pkt 6 ustawy, przez towary rozumie się rzeczy oraz ich części, a także wszelkie postacie energii.

Przez sprzedaż – zgodnie z art. 2 pkt 22 ustawy – rozumie się odpłatną dostawę towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju, eksport towarów oraz wewnątrzwspólnotową dostawę towarów.

Natomiast, w myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów, w tym również:

przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej;
zobowiązanie do powstrzymania się od dokonania czynności lub do tolerowania czynności lub sytuacji;
świadczenie usług zgodnie z nakazem organu władzy publicznej lub podmiotu działającego w jego imieniu lub nakazem wynikającym z mocy prawa.

Ze złożonego wniosku wynika, że Wnioskodawca zajmuje się dystrybucją, a następnie sprzedażą oryginalnych lodów przygotowywanych na bazie świeżego mleka, śmietanki i naturalnych dodatków oraz sorbetów, produkowanych na bazie wody. Produkt jest oferowany w formie deseru - kulek lodowych. Deser lodowy nie zawiera żadnych sztucznych środków konserwujących, ani składników genetycznie modyfikowanych. Zgodnie z klasyfikacją statystyczną, wyroby wskazane we wniosku są klasyfikowane symbolem PKWiU z 2008 r.: 10.52.10.0 Lody śmietankowe i pozostałe lody jadalne. Sprzedaż deserów na rzecz konsumentów jest prowadzona na wydzielonych obwoźnych stoiskach, w których dochodzi do przygotowania produktów spożywczych (według zlecenia klientów), a następnie do ich wydania klientom. Przy stoiskach nie ma zaplecza kuchennego. Oferta smakowa produktów sprzedawanych na stoiskach jest ograniczona i dobrana w ten sposób, aby przygotowanie do ich podania odbywało się na oczach klienta natychmiast lub w ciągu kilku chwil od złożenia zamówienia. Przygotowanie do podania polega na napełnieniu kubków odpowiednim smakiem deseru - kulki lodowe (wcześniej deser znajduje się w zbiorczym opakowaniu w chłodziarce). Wnioskodawca nie zapewnia obsługi kelnerskiej, ani dedykowanych miejsc przeznaczonych do spożycia wspomnianych produktów, do których podawaneby były produkty i w których mogłaby następować konsumpcja nabywanych produktów. Desery są serwowane w jednorazowych, plastikowych lub papierowych, pojemnikach (kubek, czapka z daszkiem lub zamykany kubek). Produkty żywnościowe sprzedawane na takich stoiskach są bezpośrednio gotowe do spożycia, co oznacza, że klienci kupując te produkty mogą niezwłocznie rozpocząć ich konsumpcję. Zwykle klienci, po dokonaniu zakupu produktów spożywczych, zabierają je i spożywają podczas dalszego spaceru. W niektórych lokalizacjach możliwe jest skorzystanie przez klientów z miejsca do siedzenia lub stolików, jednak zasadniczo nie są to miejsca dedykowane wyłącznie dla osób spożywających te produkty, a ogólnie dostępne dla osób przebywających na danym terenie. W tym kontekście Wnioskodawca zaznacza, że ten sposób sprzedaży deserów jest traktowany jako dostawa towarów, a nie świadczenie usług, oznacza, że dokonuje sprzedaży (dostawy) towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o VAT.

Wnioskodawca prowadzi też sprzedaż hurtową ww. produktów do firm, które zajmują się dalszą sprzedażą detaliczną we własnym zakresie.

Istota wątpliwości Wnioskodawcy dotyczy możliwości zastosowania preferencyjnej 5% stawki podatku VAT dla dostawy sprzedawanych produktów sklasyfikowanych pod symbolem PKWiU 10.52.10.0.

Jak stanowi przepis art. 5a ww. ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Klasyfikacją, do której odwołują się przepisy ustawy o podatku od towarów i usług w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. jest Polska Klasyfikacja Wyrobów i Usług, wprowadzona w życie rozporządzeniem Rady Ministrów z dnia 29 października 2008 r. w sprawie Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług (PKWiU) (Dz. U. Nr 207 poz. 1293, z późn. zm.).

Stawka podatku, zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Natomiast dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku – stosownie do art. 41 ust. 2 ustawy – wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Jednocześnie należy zaznaczyć, że zgodnie z art. 146aa ust. 1 pkt 1 i 2, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż - 6%:

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

W załączniku nr 3 do ustawy, zawierającym wykaz towarów i usług opodatkowanych stawką podatku w wysokości 8%, zostały wymienione:

w pozycji 28 – „Wyroby mleczarskie, z wyłączeniem kazeiny do produkcji regenerowanych włókien tekstylnych oraz kazeiny do stosowania w przemyśle innym niż produkujący żywność, pasze lub w przemyśle włókienniczym (PKWiU ex 10.51.53.0)” – PKWiU ex 10.5.

W myśl art. 2 pkt 30 ustawy, przez PKWiU ex – rozumie się zakres wyrobów lub usług węższy niż określony w danym grupowaniu Polskiej Klasyfikacji Wyrobów i Usług.

Umieszczenie ww. oznaczenia przy konkretnym symbolu statystycznym ma na celu zawężenie stosowania danej stawki preferencyjnej tylko do towarów/usług należących do wymienionego grupowania statystycznego, spełniających określone warunki sprecyzowane przez ustawodawcę w rubryce „nazwa towaru lub usługi (grupy towarów lub usług)”.

Ponadto zgodnie z pkt 1) objaśnień do załącznika nr 3, wykaz nie ma zastosowania dla zakresu sprzedaży towarów i usług zwolnionych od podatku lub opodatkowanych stawkami niższymi niż stawka, której dotyczy załącznik.

Jak wynika z art. 41 ust. 2a ustawy dla towarów wymienionych w załączniku nr 10 do ustawy stawka podatku wynosi 5%.

W załączniku nr 10 do ustawy, stanowiącym wykaz towarów opodatkowanych stawką podatku w wysokości 5%, zostały wymienione:

w pozycji 21 – „Wyroby mleczarskie, z wyłączeniem kazeiny do produkcji regenerowanych włókien tekstylnych oraz kazeiny do stosowania w przemyśle innym niż produkujący żywność, pasze lub w przemyśle włókienniczym (PKWiU ex 10.51.53.0)” – PKWiU ex 10.5.

W objaśnieniu do tego załącznika zaznaczono, iż symbol „ex” dotyczy tylko danego wyrobu z danego grupowania.

Tak więc, wynikająca z konkretnego załącznika stawka VAT dotyczy wyłącznie danego towaru lub usługi z danego grupowania.

Zgodnie z art. 41 ust. 13 ustawy, towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 23%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Stosowanie stawki podstawowej ma zatem charakter reguły ogólnej. Dlatego wszelkie wyjątki od tej reguły powinny być interpretowane w sposób ścisły, równocześnie zgodnie z celami realizowanymi przez te odstępstwa oraz zgodnie z zasadą neutralności i powszechności VAT.

Wskazać należy, że sposób opodatkowania produktów (wysokość stawki podatku) uzależniony jest od prawidłowego zaliczenia danego produktu do odpowiedniego grupowania w PKWiU, gdyż ustawa o VAT (art. 5a ustawy) dla potrzeb określenia właściwej stawki podatku w określonych w ustawie sytuacjach odwołuje się do klasyfikacji statystycznych. Tym samym niezależnie od kwalifikacji danej czynności jako dostawy towarów lub świadczenia usług przesądzający dla potrzeb stosowania właściwej stawki podatku jest – w przypadku, gdy przepisy regulujące zakres stosowania stawek podatku od towarów i usług odwołują się do klasyfikacji statystycznych – sposób sklasyfikowania danego towaru lub usługi. Zaznaczyć przy tym należy, że dokonana przez producenta (usługodawcę) klasyfikacja nie może naruszać zasad budowy i logiki struktury PKWiU.

Przenosząc powołane przepisy prawa na grunt niniejszej sprawy stwierdzić należy, że sprzedaż oferowanych towarów, tj. lodów oferowanych w formie deseru – kulek lodowych sklasyfikowanych przez Wnioskodawcę w PKWiU w grupowaniu 10.52.10.0 stanowi dostawę towarów w rozumieniu art. 7 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług opodatkowaną stawką podatku w wysokości 5%, zgodnie z art. 41 ust. 2a ustawy i poz. 21 załącznika nr 10 do ustawy.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Niniejsza interpretacja nie rozstrzyga co do prawidłowości sklasyfikowania towarów dokonanej przez Wnioskodawcę w świetle PKWiU. Wobec tego została ona wydana przy założeniu, że Wnioskodawca poprawnie zakwalifikował towary będące przedmiotem wniosku do odpowiedniego grupowania PKWiU. Tutejszy organ nie jest bowiem uprawniony, w ramach określonych w art. 14b § 1 Ordynacji podatkowej, do zajmowania stanowiska w zakresie prawidłowości formalnego przyporządkowania towaru lub usługi do grupowania statystycznego. Klasyfikacja PKWiU podana przez Wnioskodawcę we wniosku o wydanie interpretacji stanowi element zdarzenia przyszłego, który nie podlega weryfikacji w postępowaniu interpretacyjnym, zatem w przypadku, gdy w toku postępowania podatkowego, kontroli podatkowej, kontroli celno-skarbowej zostanie określony odmienny stan sprawy (np. klasyfikacja dokonana przez Wnioskodawca będzie nieprawidłowa), interpretacja nie wywoła w tym zakresie skutków prawnych.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowiecka 10, 31-511 Kraków, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r. poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin