Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-1.4012.147.2019.1.IK
z 8 maja 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2018 r., poz. 800, z późn. zm.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 1 marca 2019 r. (data wpływu 8 marca 2019 r.) o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania momentu powstania obowiązku podatkowego – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 8 marca 2019 r. do tut. organu wpłynął ww. wniosek o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie rozpoznania momentu powstania obowiązku podatkowego.

We wniosku przedstawiono następujący zaistniały stan faktyczny:

1. Wnioskodawca prowadzi działalność gospodarczą polegającą m.in. na wykonywaniu robót związanych z budową rurociągów przesyłowych i sieci rozdzielczych, przygotowaniem terenu pod budowę, budową dróg i autostrad na terenie kraju. Zlecenia pozyskiwane są poprzez udział w przetargach nieograniczonych ogłaszanych przez urzędy miast i gmin oraz w przetargach branżowych.
2. Wnioskodawca wykonuje także prace jako podwykonawca dla innych firm z branży budowlanej.
3. Zatrudnia i zleca prace także innych podwykonawców w celu wykonywania pozyskanych robót.
4. Wnioskodawca (podatnik) jest czynnym podatnikiem od towaru i usług. Zdarzenia gospodarcze ewidencjonowane są w księgach rachunkowych na podstawie dokumentów źródłowych - faktur, not itp.
5. Zatrudnieni przez Wnioskodawcę podwykonawcy prowadzą własną działalność gospodarczą i są podatnikami podatku od towaru i usług oraz wystawiają na rzecz podatnika faktury dokumentujące wykonanie zleconych prac.
6. Umowy zawarte z podwykonawcami są skonstruowane w taki sposób, że przewidują przekazywanie usług etapami. Na każdorazowe udokumentowanie przekazania kolejnego etapu prac wystawiany jest protokół odbioru robót. Faktury wystawiane są przez podwykonawców na podstawie tych protokołów odbioru robót, na których widnieje okres za jaki dana faktura została wystawiona. Faktury te wystawiane są w trybie „odwrotne obciążenie”.
7. W przypadku faktur wystawianych przez podwykonawców w trybie „odwrotne obciążenie” dla określenia powstania momentu podatkowego u Wnioskodawcy decydujące znaczenie ma faktyczna data wykonania usługi budowlanej, potwierdzona przez obie strony transakcji tj. przedstawiciela Wnioskodawcy w osobie kierownika budowy lub kierownika robót oraz przedstawiciela podwykonawcy, w związku z czym Wnioskodawca rozlicza należny i naliczony podatek VAT od faktur wystawianych przez podwykonawców biorąc pod uwagę okres za jaki została wykonana usługa budowlana, a nie datę wystawienia faktury.
   
   

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca słusznie rozlicza podatek VAT należny i naliczony od faktur podwykonawców w trybie „odwrotne obciążenie” biorąc za moment powstania obowiązku podatkowego datę faktycznego wykonania usługi, a nie datę wystawienia faktury?

Stanowisko Wnioskodawcy:

Wnioskodawca uważa, że czyni prawidłowo uznając za moment powstania obowiązku podatkowego przy fakturach od podwykonawców w trybie „odwrotne obciążenie” datę faktycznego wykonania usługi potwierdzoną protokołem odbioru, a nie datę wystawienia faktury. Zgodnie z art. 19a ustawy o VAT obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi. W odniesieniu do usług przyjmowanych częściowo, usługę uznaje się również za wykonaną, w przypadku wykonania części usługi, dla której to części określono zapłatę. W przypadku usług budowlano - montażowych decydujące znaczenie dla prawidłowego określenia momentu powstania obowiązku podatkowego ma data wykonania usługi lub data wystawienia faktury, które są jednak determinowane przez datę wykonania usługi, tzn. dzień w którym - w związku z wykonaniem określoną umową usługi lub jej części (jeżeli usługa jest przyjmowana częściowo) doszło do faktycznego zakończenia prac lub ich części - podwykonawca zgłasza je do odbioru.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest nieprawidłowe.

Zgodnie z zasadą ogólną, zawartą w art. 19a ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz.U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą lub ustawą o VAT, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą dokonania dostawy towarów lub wykonania usługi, z zastrzeżeniem ust. 5 i 7-11, art. 14 ust. 6, art. 20 i art. 21 ust. 1.

Na podstawie art. 19a ust. 2 ustawy, w odniesieniu do przyjmowanych częściowo usług, usługę uznaje się również za wykonaną, w przypadku wykonania części usługi, dla której to części określono zapłatę.

Natomiast, stosownie do art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. a) ustawy obowiązek podatkowy powstaje z chwilą wystawienia faktury w przypadkach, o których mowa w art. 106b ust. 1, z tytułu świadczenia usług budowlanych lub budowlano-montażowych.

W myśl art. 19a ust. 7 ustawy, w przypadkach, o których mowa w ust. 5 pkt 3 i 4, gdy podatnik nie wystawił faktury lub wystawił ją z opóźnieniem, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą upływu terminów wystawienia faktury określonych w art. 106i ust. 3 i 4, a w przypadku gdy nie określono takiego terminu - z chwilą upływu terminu płatności.

Przy tym, zgodnie z art. 19a ust. 8 ustawy, jeżeli przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi otrzymano całość lub część zapłaty, w szczególności: przedpłatę, zaliczkę, zadatek, ratę, wkład budowlany lub mieszkaniowy przed ustanowieniem spółdzielczego prawa do lokalu mieszkalnego lub lokalu o innym przeznaczeniu, obowiązek podatkowy powstaje z chwilą jej otrzymania w odniesieniu do otrzymanej kwoty, z zastrzeżeniem ust. 5 pkt 4.

Stosowanie do art. 106b ust. 1 ustawy podatnik jest obowiązany wystawić fakturę dokumentującą:

1. sprzedaż, a także dostawę towarów i świadczenie usług, o których mowa w art. 106a pkt 2, dokonywane przez niego na rzecz innego podatnika podatku, podatku od wartości dodanej lub podatku o podobnym charakterze lub na rzecz osoby prawnej niebędącej podatnikiem;
2. sprzedaż wysyłkową z terytorium kraju i sprzedaż wysyłkową na terytorium kraju na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
3. wewnątrzwspólnotową dostawę towarów na rzecz podmiotu innego niż wskazany w pkt 1;
4. otrzymanie przez niego całości lub części zapłaty przed dokonaniem czynności, o których mowa w pkt 1 i 2, z wyjątkiem przypadku, gdy zapłata dotyczy wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów lub czynności, dla których obowiązek podatkowy powstaje zgodnie z art. 19a ust. 5 pkt 4.
   
   

W świetle art. 106i ust. 3 pkt 1 ustawy, fakturę wystawia się nie później niż 30. dnia od dnia wykonania usług - w przypadku, o którym mowa w art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. a.

Natomiast, w myśl art. 106i ust. 7 ustawy, faktury nie mogą być wystawione wcześniej niż 30 dnia przed:

1. dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi;
2. otrzymaniem, przed dokonaniem dostawy towaru lub wykonaniem usługi, całości lub części zapłaty.
   
   

Jednocześnie, zgodnie z art. 106i ust. 8 ustawy, przepis ust. 7 pkt 1 nie dotyczy wystawiania faktur w zakresie dostawy i świadczenia usług, o których mowa w art. 19a ust. 3, 4 i ust. 5 pkt 4, jeżeli faktura zawiera informację, jakiego okresu rozliczeniowego dotyczy.

Z treści wniosku wynika, że Wnioskodawca podatnik podatku od towarów i usług, nabywa od podwykonawców usługi budowlane, które są przekazywane etapami. Podwykonawcy wystawiają faktury w trybie „odwrotnego obciążenia”.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia, w którym momencie powstaje obowiązek podatkowy w podatku od towarów i usług w przypadku nabycia usług budowlanych objętych mechanizmem odwrotnego obciążenia.

Wskazać należy, że objęcie usług wymienionych w poz. 2-48 załącznika nr 14 do ustawy mechanizmem odwrotnego obciążenia nie wpłynęło na zasady określania momentu powstania obowiązku podatkowego dla usług budowlanych lub budowlano-montażowych.

Zatem, mając na uwadze okoliczności sprawy oraz obowiązujące przepisy prawa należy przyjąć, że obowiązek podatkowy w podatku VAT dla Wnioskodawcy jako podmiotu zobowiązanego do rozliczenia podatku VAT z tytułu wykonanych przez podwykonawcę, będącego czynnym podatnikiem podatku VAT, robót budowlanych wymienionych w załączniku nr 14 do ustawy udokumentowanych fakturą z zastosowaniem mechanizmu odwrotnego obciążenia wystawioną w terminie określonym w art. 106i ust. 3 pkt 1 ustawy, powstanie stosownie do art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. a) ustawy, z chwilą wystawienia faktury przez podwykonawcę.

Natomiast w sytuacji, gdy podwykonawca nie wystawi faktury, w terminie wskazanym w art. 106i ust. 3 pkt 1 ustawy, dokumentującej wykonanie ww. robót budowlanych, obowiązek podatkowy powstanie zgodnie z art. 19a ust. 7 w związku z art. 19a ust. 5 pkt 3 lit. a) ustawy, z chwilą upływu terminu wystawienia faktury określonego w art. 106i ust. 3 pkt 1 ustawy, tj. 30. dnia od dnia wykonania przez podwykonawcę usługi lub jej części (w przypadku usług przyjmowanych częściowo).

Tym samym, stanowisko Wnioskodawcy, że za moment powstania obowiązku podatkowego przy fakturach od podwykonawców w trybie „odwrotne obciążenie” należy uznać datę faktycznego jej wykonania jest nieprawidłowe.

Jednocześnie tut. Organ podkreśla, że przedmiotowa interpretacja rozstrzyga tylko i wyłącznie w zakresie powstania obowiązku podatkowego. Natomiast nie rozstrzyga kwestii prawidłowości zastosowania mechanizmu odwrotnego obciążenia dla nabywanych usług.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w …, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.