Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0111-KDIB3-3.4012.95.2019.1.AMS
z 7 maja 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2018 r., poz. 800 ze zm.), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z 21 marca 2019 r. (data wpływu – 26 marca 2019 r.), uzupełnione pismem z 2 kwietnia 2019 r. (data wpływu – 8 kwietnia 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie braku prawa do odzyskania podatku od towarów i usług, w związku z realizacją projektu pn. „…” - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 26 marca 2019 r. wpłynął do Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej, dotyczącej podatku od towarów i usług, w zakresie braku prawa do odzyskania podatku od towarów i usług, w związku z realizacją projektu pn. „…” Ww. wniosek został uzupełniony pismem z 2 kwietnia 2019 r. (data wpływu – 8 kwietnia 2019 r.).

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Stowarzyszenie (dalej jako: Stowarzyszenie albo Wnioskodawca) jest dobrowolnym, samorządnym, trwałym zrzeszeniem działającym w celu niezarobkowym jako Lokalna Grupa Działania w rozumieniu przepisów Programu Rozwoju Obszarów Wiejskich. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej oraz nie jest zarejestrowany jako czynny podatnik od towarów i usług.

W lutym 2019 r. Stowarzyszenie złożyło do Urzędu Marszałkowskiego wniosek o przyznanie pomocy w ramach poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020 na projekt grantowy pod nazwą „…”. Stowarzyszenie podpisało z Urzędem Marszałkowskim umowę o przyznanie pomocy. W ramach powyższej umowy Wnioskodawca jako beneficjent zobowiązany jest do przedłożenia z wnioskiem o płatność, interpretacji indywidualnej w zakresie interpretacji prawa podatkowego wydaną przez właściwy organ upoważniony – zgodnie z przepisami ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa.

Stowarzyszenie do wniosku o przyznanie pomocy wykazuje w kosztach kwalifikowanych podatek VAT. Wnioskodawca w żaden sposób nie może odzyskać podatku VAT, realizuje projekt w ramach którego nie jest przewidziane prowadzenie działalności gospodarczej.

Głównym celem realizowanego projektu jest: podniesienie świadomości ekologicznej mieszkańców obszaru LGD oraz promowanie obszaru objętego LSR, a także działania przyczyniające się do zachowania dziedzictwa lokalnego poprzez organizację imprez, spotkań z dietetykiem, warsztatów konkursu wiedzy ekologicznej oraz wydanie publikacji, organizację pleneru malarskiego […].

W ramach operacji zaplanowano realizację zadań niekomercyjnych, ogólnodostępnych w ramach dwóch zakresów określonych w konkursie o naborze wniosków o powierzenie grantu:

1. działania promocyjne, informacyjne przyczyniające się do zachowania i/lub upowszechniania dziedzictwa przyrodniczego, środowiska naturalnego (np. szkolenia, warsztaty, wernisaże, konkursy, publikacje, imprezy itp.);
2. promocja obszaru oraz działania na rzecz krzewienia kultury i tradycji.
   
   

Zaplanowane przez grantobiorców zadania realizują określony w § 2 ust. 1 pkt 8 rozporządzenia (Promowanie obszaru objętego LSR, w tym produktów i usług lokalnych oraz określony w § 2 ust. 1 pkt 1 rozporządzenia (Wzmocnienia kapitału społecznego, w tym przez podnoszenie wiedzy społeczności lokalnej w zakresie ochrony środowiska i zmian klimatycznych, także z wykorzystaniem rozwiązań innowacyjnych), a ponadto zadania realizują określony w § 2 ust. 1 pkt 5 rozporządzenia (Zachowania dziedzictwa lokalnego).

Na operację składają się zadania zaplanowane do realizacji przez poniższych grantobiorców […].

Operacja obejmuje koszty kwalifikowane niezbędne do poniesienia w związku z realizacją zadań.

W wyniku realizacji ww. projektu grantowego Stowarzyszenie nie osiągnie żadnych przychodów.

Wnioskodawca wskazał ponadto, że zakupione towary i usługi nie będą wykorzystywane do czynności opodatkowanych podatkiem VAT. Efekty projektu nie będą związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług. Faktury będą wystawione na Wnioskodawcę.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie:

Czy Wnioskodawca ma możliwość odzyskania podatku VAT w związku z realizacją projektu grantowego pn. „…” w ramach poddziałania „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020?

Zdaniem Wnioskodawcy, który nie prowadzi działalności gospodarczej oraz nie jest zarejestrowanym czynnym podatnikiem podatku od towarów i usług, nie ma możliwości odzyskania podatku od towarów i usług ponoszonego przy realizacji operacji.

Z uwagi na brak możliwości odzyskania podatku VAT koszty, które zostały poniesione na podatek VAT mogą zostać uznane za kwalifikowane.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 ze zm.), zwanej dalej ustawą.

W myśl tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Zgodnie z art. 87 ust. 1 ustawy, w przypadku, gdy kwota podatku naliczonego, o której mowa w art. 86 ust. 2, jest w okresie rozliczeniowym wyższa od kwoty podatku należnego, podatnik ma prawo do obniżenia o tę różnicę kwoty podatku należnego za następne okresy lub do zwrotu różnicy na rachunek bankowy.

Ponadto ustawodawca stworzył podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno tzw. przesłanek pozytywnych, to jest m.in. tego, że zakupy będą wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Z cytowanych wyżej przepisów wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Na zakres prawa do odliczeń w sposób bezpośredni wpływa również pojmowanie statusu danego podmiotu jako podatnika podatku od towarów i usług, wykonującego czynności opodatkowane. Tylko podatnik, w rozumieniu art. 15 ustawy, ma prawo do odliczenia podatku naliczonego. Co do zasady status podatnika związany jest z prowadzeniem przez dany podmiot działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy.

W myśl art. 15 ust. 1 ustawy podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Stosownie do treści art. 15 ust. 2 ustawy, działalność gospodarcza obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Natomiast na mocy art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 7 kwietnia 1989 r. Prawo o stowarzyszeniach (Dz. U. z 2017 r., poz. 210), stowarzyszenie jest dobrowolnym, samorządnym, trwałym zrzeszeniem o celach niezarobkowych.

Stowarzyszenie samodzielnie określa swoje cele, programy działania i struktury organizacyjne oraz uchwala akty wewnętrzne dotyczące jego działalności (art. 2 ust. 2 ustawy Prawo o stowarzyszeniach).

Na podstawie art. 34 ustawy Prawo o stowarzyszeniach, stowarzyszenie może prowadzić działalność gospodarczą, według ogólnych zasad określonych w odrębnych przepisach. Dochód z działalności gospodarczej stowarzyszenia służy realizacji celów statutowych i nie może być przeznaczony do podziału między jego członków.

Zaznaczyć należy, że działalność statutowa stowarzyszenia to działalność zgodna z jego statutem, w którym wymienione są cele działalności stowarzyszenia i sposoby ich realizacji. Działalność statutowa nie jest nastawiona na zysk, czyli nie jest to działalność gospodarcza, która w organizacji pozarządowej jest tylko działalnością pomocniczą.

Z przedstawionego opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca realizuje projekt pn. „…” w ramach poddziałania 19.2 „Wsparcie na wdrażanie operacji w ramach strategii rozwoju lokalnego kierowanego przez społeczność” objętego Programem Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2014-2020. Wnioskodawca nie prowadzi działalności gospodarczej oraz nie jest zarejestrowany jako czynny podatnik od towarów i usług. Zakupione towary i usługi, jak i efekty projektu nie będą związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem VAT.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą prawa do odzyskania podatku od towarów i usług w związku z realizacją ww. projektu.

Jak wynika z okoliczności sprawy, realizowany projekt nie będzie wykorzystywany do czynności podlegających opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług, tym samym stwierdzić należy, że nie zostanie spełniony podstawowy warunek wynikający z art. 86 ust. 1 ustawy o VAT. Oznacza to równocześnie, że Wnioskodawcy nie będzie przysługiwało prawo do zwrotu podatku o którym mowa w art. 87 ust. 1 ustawy.

Analiza przedstawionego stanu faktycznego pozwala stwierdzić, że ponoszone przez Wnioskodawcę wydatki na potrzeby realizowanego projektu nie są związane z czynnościami opodatkowanymi podatkiem od towarów i usług, a efekty zrealizowanego projektu nie będą służyły Wnioskodawcy do wykonywania jakichkolwiek czynności opodatkowanych podatkiem VAT.

W przedmiotowej sprawie, Wnioskodawca nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz.U. z 2017 r., poz. 1686, ze zm.). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Wnioskodawca nie wypełnił ww. warunków rozporządzenia, nie znajduje zastosowania zawarta w nim regulacja w zakresie zwrotu podatku.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy w zakresie braku prawa do odzyskania podatku VAT naliczonego w związku z realizacją projektu pn. „…” należało uznać za prawidłowe.

Należy zauważyć, iż pojęcie „koszty kwalifikowalne” nie jest pojęciem podatkowym i organy podatkowe nie są właściwe do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowalnych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowalnym.

Organ informuje, że wydana interpretacja dotyczy tylko sprawy będącej przedmiotem wniosku (pytania) Wnioskodawcy, w odniesieniu do opisanego zdarzenia przyszłego.

Inne kwestie, które nie zostały objęte pytaniem wskazanym we wniosku, nie mogą być – zgodnie z art. 14b § 1 oraz art. 14f § 2 Ordynacji podatkowej – rozpatrzone.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy - Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302, ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.