Interpretacja Dyrektora Izby Skarbowej w Katowicach
IBPBI/1/415-1469/12/AB
z 6 lutego 2013 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 749 ze zm.) oraz § 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. Nr 112, poz. 770 ze zm.), Dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach, działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 22 listopada 2012 r. (data wpływu do tut. Biura 27 listopada 2012 r.), o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie spółki komandytowej pozarolniczej działalności gospodarczej opłat bankowych i opłaty manipulacyjnej, ponoszonych na podstawie faktury wystawionej przez osobę fizyczną w związku z korzystaniem z jej rachunku bankowego – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 27 listopada 2012 r. wpłynął do tut. Biura ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego, w indywidualnej sprawie, dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, w zakresie możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie spółki komandytowej pozarolniczej działalności gospodarczej opłat bankowych i opłaty manipulacyjnej, ponoszonych na podstawie faktury wystawionej przez osobę fizyczną w związku z korzystaniem z jej rachunku bankowego.

W przedmiotowym wniosku zostało przedstawione następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca, jako osoba fizyczna, prowadzi indywidualną działalność gospodarczą, a ponadto jest wspólnikiem spółki komandytowej. Spółka komandytowa prowadzi działalność gospodarczą na terenie różnych miejscowości w Polsce. Spółka komandytowa dokonuje częstych wpłat gotówkowych (utargu) na rachunek bankowy. Z powodu bardzo wysokich prowizji od wpłat gotówkowych spółka zamierza zawrzeć z Wnioskodawcą - osobą fizyczną prowadzącą jednoosobowo działalność gospodarczą - umowę o przechowanie środków pieniężnych, zgodnie z którą utarg spółki komandytowej będzie wpłacany na konto Wnioskodawcy, a On niezwłocznie po jego otrzymaniu będzie go przekazywać na rachunek spółki komandytowej, bez możliwości dysponowania tymi środkami. Działanie to ma na celu obniżenie kosztów działalności, gdyż Wnioskodawca prowadzący jednoosobowo działalność gospodarczą posiada rachunek w banku, który za wpłaty gotówkowe nie pobiera prowizji. Jednocześnie zgodnie z umową o przechowanie środków pieniężnych, Wnioskodawca będzie obciążać spółkę komandytową odpłatnością za usługi równe kosztom poniesionych przez Niego opłat bankowych oraz dodatkową opłatą manipulacyjną. Bank, w którym Wnioskodawca posiada rachunek bankowy, prowadzi internetowe rachunki bankowe dla osób fizycznych (konsumentów) i osób fizycznych prowadzących działalność gospodarczą. Spółki prawa handlowego nie mogą prowadzić rachunków w tym banku, ponieważ bank ten nie świadczy usług bankowości internetowej dla tych podmiotów.

W związku z powyższym zadano następujące pytanie:

Czy do kosztów uzyskania przychodów prowadzonej w formie spółki komandytowej działalności gospodarczej można zaliczyć koszty wynikające z faktury wystawionej przez osobę fizyczną, zawierającej odpłatność za usługi równe kosztom poniesionych przez tą osobę opłat bankowych oraz dodatkową opłatę manipulacyjną?

Zdaniem Wnioskodawcy, do kosztów uzyskania przychodów można zaliczyć kwoty odpłatności za opłaty bankowe i opłatę manipulacyjną, gdyż jest to koszt poniesiony w celu osiągnięcia przychodów i niezbędny w prowadzonej działalności gospodarczej.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego uznaje się za prawidłowe.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 361 ze zm.), kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23 tej ustawy.

Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt uzyskania przychodu winien, w myśl powołanego przepisu, spełniać łącznie następujące warunki:

• pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub ze źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,
• nie znajdować się na liście wydatków nieuznanych za koszty uzyskania przychodów, wymienionych w art. 23 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych,
• być właściwie udokumentowany.
  
  

Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie, zabezpieczenie i zachowanie źródła przychodów, tak aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości.

W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.

Należy jednak pamiętać o tym, iż wykazanie związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością gospodarczą oraz okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiąganych przychodów (lub na zachowanie lub zabezpieczenie źródła przychodów) obciąża podatnika.

Zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 220, poz. 1447 ze zm.), dokonywanie lub przyjmowanie płatności związanych z wykonywaną działalnością gospodarczą następuje za pośrednictwem rachunku bankowego przedsiębiorcy w każdym przypadku, gdy:

1. stroną transakcji, z której wynika płatność, jest inny przedsiębiorca oraz
2. jednorazowa wartość transakcji, bez względu na liczbę wynikających z niej płatności, przekracza równowartość 15.000 euro przeliczonych na złote według średniego kursu walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski ostatniego dnia miesiąca poprzedzającego miesiąc, w którym dokonano transakcji.
   
   

Ponadto przepis art. 61 § 1 Ordynacji podatkowej, nakłada na podatników prowadzących działalność gospodarczą i zobowiązanych do prowadzenia ksiąg rachunkowych lub podatkowej księgi przychodów i rozchodów, obowiązek zapłaty podatków w formie polecenia przelewu.

W świetle powyższego, wydatki (opłaty) związane z prowadzeniem rachunku bankowego utrzymywanego na potrzeby prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej mogą być co do zasady zaliczone do kosztów uzyskania przychodów tej działalności.

Z opisu zdarzenia przyszłego przedstawionego we wniosku wynika, że Wnioskodawca, jako osoba fizyczna prowadzi indywidualną działalność gospodarczą, a ponadto jest wspólnikiem spółki komandytowej. Spółka komandytowa dokonuje częstych wpłat gotówkowych (utargu) na rachunek bankowy. Z powodu bardzo wysokich prowizji od wpłat gotówkowych spółka zamierza zawrzeć z Wnioskodawcą - osobą fizyczną prowadzącą jednoosobowo działalność gospodarczą - umowę o przechowanie środków pieniężnych, zgodnie z którą utarg spółki komandytowej będzie wpłacany na konto Wnioskodawcy, a On niezwłocznie po jego otrzymaniu będzie go przekazywać na rachunek spółki komandytowej (bez możliwości dysponowania tymi środkami). Działanie to ma na celu obniżenie kosztów działalności spółki, której Wnioskodawca jest wspólnikiem, gdyż Wnioskodawca prowadzący jednoosobowo działalność gospodarczą posiada rachunek w banku, który za wpłaty gotówkowe nie pobiera prowizji. Jednocześnie Wnioskodawca, jako osoba fizyczna prowadząca indywidualną działalność gospodarczą, będzie wystawiał spółce faktury VAT, zawierające odpłatność za usługi równe kosztom poniesionych przez Niego opłat bankowych oraz dodatkową opłatę manipulacyjną.

Co do zasady wydatki związane z utrzymaniem rachunku bankowego związanego z prowadzoną działalnością gospodarczą stanowią koszty uzyskania przychodów. Jak wskazał Wnioskodawca, korzystanie przez spółkę komandytową z rachunku bankowego prowadzonego przez osobę fizyczną ma na celu obniżenie kosztów działalności spółki, gdyż Wnioskodawca prowadzący jednoosobowo działalność gospodarczą posiada rachunek w banku, który za wpłaty gotówkowe nie pobiera prowizji.

Mając na uwadze przedstawione zdarzenie przyszłe i ww. przepisy prawa należy stwierdzić, iż wydatki które ponoszone będą przez spółkę komandytową w związku z korzystaniem z rachunku bankowego (opłaty bankowe i opłata manipulacyjna), jako wydatki pośrednio związane z prowadzoną działalnością gospodarczą mogą zostać zaliczone do kosztów tej działalności, o ile na gruncie przepisów (prawa cywilnego) nie będących przepisami prawa podatkowego, a tym samym nie mogących być przedmiotem interpretacji indywidualnej, wskazana we wniosku umowa o przechowanie środków pieniężnych, będzie prawnie skuteczna, a ponoszenie tych wydatków będzie racjonalne z punktu widzenia działalności, prowadzonej w formie spółki komandytowej.

Jednocześnie Wnioskodawca, jako wspólnik spółki komandytowej, będzie mógł zaliczyć przedmiotowe wydatki do kosztów podatkowych, proporcjonalnie do posiadanych przez Niego udziałów w tej spółce. Zgodnie bowiem z art. 8 ust. 1 ww. ustawy, przychody z udziału w spółce niebędącej osobą prawną, ze wspólnej własności, wspólnego przedsięwzięcia, wspólnego posiadania lub wspólnego użytkowania rzeczy lub praw majątkowych u każdego podatnika określa się proporcjonalnie do jego prawa do udziału w zysku (udziału) oraz, z zastrzeżeniem ust. 1a, łączy się z pozostałymi przychodami ze źródeł, z których dochód podlega opodatkowaniu według skali, o której mowa w art. 27 ust. 1. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. W przypadku braku przeciwnego dowodu przyjmuje się, że prawa do udziału w zysku (udziału) są równe. Zasady wyrażone w ust. 1 stosuje się odpowiednio do rozliczania kosztów uzyskania przychodów, wydatków niestanowiących kosztów uzyskania przychodów i strat (art. 8 ust. 2 pkt 1 ww. ustawy).

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Krakowie, ul. Rakowicka 10, 31-511 Kraków, po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu – do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – t.j. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach – art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Katowicach Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Bielsku-Białej, ul. Traugutta 2a, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.