2019.05.22 - Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej

Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL4.4012.122.2019.2.JKU
z 22 maja 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia – brak daty – (data wpływu 18 marca 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 13 maja 2019 r. (data wpływu 14 maja 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług wstępu do Domu Zagadek tzw. Escape Room – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 18 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie stawki podatku dla usług wstępu do Domu Zagadek tzw. Escape Room. Wniosek został uzupełniony w dniu 14 maja 2019 r. o własne stanowisko w sprawie oraz imię i nazwisko oraz podpis Wnioskodawcy pod wnioskiem.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą z rezydencją podatkową w Polsce, jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych oraz VAT. W ramach prowadzonej przez Zainteresowanego działalności gospodarczej prowadzi agencję oraz obiekt zwany Domem Zagadek. Dom Zagadek składa się z dwóch pokoi zagadek (po angielsku nazywane są one Escape Rooms; dosłownie: ,,pokoje ucieczki”). Korzystanie z Domu Zagadek odbywa się w sposób następujący:

Klient rezerwuje sobie termin (dzień, godzinę) wstępu do Domu Zagadek i określa Pokój Zagadek – internetowo lub telefonicznie otrzymuje on potwierdzenie rezerwacji, które może sobie wydrukować.
Następnie Klient przychodzi w umówionym terminie do Domu Zagadek, zostaje poinformowany na czym polega zabawa, jakie są jej zasady.
Po zapoznaniu się z zasadami Klient wchodzi do wybranego (zarezerwowanego) Pokoju Zagadek i rozpoczyna zabawę.

Rozrywka polega na tym, iż uczestnik (uczestnicy) po wejściu do Pokoju, zostanie w nim zamknięty na określony czas (wskazany w pkt 1 – zwykle jest to 60 minut). Pokój zagadek jest tematycznie przygotowany i uczestnik musi się z niego wydostać. Aby to uczynić, musi on rozwiązać przygotowane wcześniej zagadki. Twórcy Pokojów dbają o to, aby wyjście nie było takie oczywiste i łatwe. Rozwiązanie każdej z zagadek zbliża uczestnika do wyjścia. W razie problemów uczestnik może dostać wsparcie w postaci naprowadzających na właściwe tory podpowiedzi od czuwających nad nimi twórców escape room.

Tylko od uczestników gry zależy, czy przejdą wszystkie zagadki umysłowe bądź zręcznościowe. Aby tak się stało, przydatne jest analityczne myślenie, kojarzenie faktów, kreatywność, spostrzegawczość oraz zręczność, a także poza wymienionymi cechami indywidualnymi – współpraca uczestników gry.

Rozrywka skierowana jest dla uczestników w każdym wieku, jest świetną zabawą dla młodzieży, dorosłych, każdy wychodzi pełen emocji, a dyskusje o grze trwają jeszcze długo po jej zakończeniu. Escape Room to świetny pomysł na spędzenie czasu dla par, znajomych, rodzin, dzieci. Dom Zagadek jest to miejsce, które każdemu dostarcza wyjątkowych emocji, wydostanie się z pokoju jest niesamowitą frajdą. Stworzone przez miłośników łamigłówek, gier i programów, naszpikowane elektroniką i efektami specjalnymi innowacyjne rozwiązania i zagadki zadowolą najbardziej wymagających graczy, którzy aby wydostać się z pokoju muszą wykazać się pomysłowością, spostrzegawczością i nie lada sprytem aby wydostać się z pokoju.

Istotą całej zabawy jest zapewnienie Klientowi (uczestnikowi) rozrywki, możliwości przeniesienia się na określony czas do „innego świata”, zmierzenia się z przygotowanymi w nim zadaniami, zagadkami. Przez czas przebywania w domu (pokoju) zagadek uczestnik może zapomnieć o istniejącym świecie, problemach i odprężyć się zarówno umysłowo jak i fizycznie.

Jak wskazał Wnioskodawca, w budynku znajdują się dwa pokoje zagadek, każdym pokoju mamy do czynienia z innymi zagadkami, także o innym poziomie trudności. Przy czym pokoje zwykle nawiązują do jakichś wydarzeń, scenariuszy, pobyt w nich ma dać uczestnikowi odczucie uczestniczenia w autentycznym wydarzeniu. Tytułem przykładu można wskazać na opis jednego z pokoi: „(…)(…)”. Inny pokój to ,,Sekret (…)”.

Podkreślić należy, że:

Za wydostanie się z Pokoju Zagadek uczestnicy nie otrzymują nagród rzeczowych czy pieniężnych, celem uczestnictwa jest satysfakcja, przeżycie emocji i dobra zabawa, i rozrywka, a nie uzyskanie jakiejkolwiek korzyści materialnej.
Zakupując usługę wstępu Klient jest uprawniony jedynie do wstępu do Domu Zagadek i wybranego Pokoju Zagadek przez określony czas. Zakup wstępu nie uprawnia do skorzystania z jakichkolwiek innych usług czy zakupu towarów, zresztą Wnioskodawca nie zamierza na obecnym etapie świadczyć innych usług w obiekcie. Nawet jeśli miałby takie usługi świadczyć czy np. sprzedawać towary (np. napoje w automacie, herbatę, kawę), to bilet wstępu nie uprawniałby do ich nabycia, byłoby to przedmiotem zupełnie innej transakcji między klientem a Wnioskodawcą, podlegającej stawce VAT właściwej dla tej transakcji.

Istota świadczonej przez Wnioskodawcę usługi polega na przyznaniu kupującemu bilet prawa wstępu do obiektu na określony czas w zamian za opłatę. Jak wskazał Zainteresowany w opisie stanu faktycznego, bilet wstęp nie łączy się z jakimikolwiek innymi uprawnieniami dla uczestnika – nie uprawnia go np. do skorzystania z bufetu, kupna kawy czy herbaty w barze czy automacie (bo brak jest nawet takiej możliwości), nadto jedyna usługa świadczona przez Wnioskodawcę w obiekcie to właśnie usługa opisywana we wniosku. Sytuacja jest zatem odmienna niż w przypadku np. wstępu do dyskoteki, gdzie bilet wstępu łączy się nieraz z prawem do korzystania z bufetu, podawanego tam alkoholu. W przypadku zabawy w escape room jest zupełnie inaczej, udział uczestnika jest czynny. Rozwiązuje on zagadki, podejmuje określoną aktywność w postaci np. szukania przedmiotów itd. Sama idea escape room zakłada, że uczestnik bierze aktywny udział w zabawie, a nie jedynie przygląda się.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Jaką stawką VAT Wnioskodawca powinien opodatkować sprzedaż biletów usługi wstępu do Domu Zagadek tzw. Escape roomu – 8% czy 23%?

Zdaniem Wnioskodawcy (ostatecznie sformułowanym w uzupełnieniu z dnia 13 maja 2019 r.), można opodatkować sprzedaż biletów wstępu do Domu Zagadek stawką VAT 8%. Sprzedawana przez Wnioskodawcę usługa to wstęp do Domu Zagadek, który należy zakwalifikować jako park rozrywki, usługa związana z rozrywką a zatem mieszcząca się w zakresie objętym poz. 183 załącznika nr 3 do ustawy o VAT, objęta 8% stawką VAT.

Zgodnie z art. 41 ust. 2 ustawy o VAT dla towarów i usług wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 8% z zastrzeżeniem ust. 12 art. 114 ust. 1.

Zgodnie z załącznikiem nr 3 do ustawy o VAT stawka 8% obowiązuje dla poz. 183 – bez względu na symbol PKWiU spełniają trzy warunki:

usługi związane z rozrywką
usługa polega wyłącznie na zapewnieniu wstępu
prawo wstępu dotyczy wskazanych obiektów – tym wesołych miasteczek i parków rozrywki.

Dom Zagadek Zainteresowanego można traktować jako park rozrywki.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą, opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

W myśl art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

Stosownie do art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Na mocy art. 5a ustawy, towary lub usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, wymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, są identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji, jeżeli dla tych towarów lub usług przepisy ustawy lub przepisy wykonawcze wydane na jej podstawie powołują symbole statystyczne.

Zauważyć należy, że przepisy ustawy o podatku od towarów i usług oraz wydane na jej podstawie rozporządzenia, przy ustalaniu preferencyjnych stawek podatkowych i zwolnień przedmiotowych, w niektórych przypadkach odwołują się do grupowań PKWiU. Prawidłowa pod względem klasyfikacji statystycznych identyfikacja towarów i usług stanowi warunek niezbędny do określenia wysokości opodatkowania podatkiem VAT w stosunku do towarów i usług, dla których przepisy VAT powołują stosowną klasyfikację statystyczną.

Zgodnie z art. 41 ust. 1 ustawy, stawka podatku od towarów i usług wynosi 22%, z zastrzeżeniem ust. 2-12c, art. 83, art. 119 ust. 7, art. 120 ust. 2 i 3, art. 122 i art. 129 ust. 1.

Zarówno w treści ustawy o podatku od towarów i usług, jak i przepisach wykonawczych do niej, ustawodawca przewiduje dla niektórych czynności obniżone stawki podatku, bądź zwolnienie od podatku.

W myśl art. 41 ust. 2 ustawy, dla towarów i usług, wymienionych w załączniku nr 3 do ustawy, stawka podatku wynosi 7%, z zastrzeżeniem ust. 12 i art. 114 ust. 1.

Zgodnie z art. 41 ust. 13 ustawy – towary i usługi będące przedmiotem czynności, o których mowa w art. 5, niewymienione w klasyfikacjach wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej podlegają opodatkowaniu stawką w wysokości 22%, z wyjątkiem tych, dla których w ustawie lub przepisach wykonawczych określono inną stawkę.

Stosownie do art. 146a pkt 1 i 2 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r., z zastrzeżeniem art. 146f:

stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%;
stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 2, art. 120 ust. 2 i 3 oraz w tytule załącznika nr 3 do ustawy, wynosi 8%.

Natomiast w myśl art. 146aa ust. 1 ustawy, w okresie od dnia 1 stycznia 2019 r. do końca roku następującego po roku, dla którego wartość relacji, o której mowa w art. 38a pkt 4 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych, jest nie większa niż 43% oraz wartość, o której mowa w art. 112aa ust. 5 tej ustawy, jest nie mniejsza niż – 6%, stawka podatku, o której mowa w art. 41 ust. 1 i 13, art. 109 ust. 2 i art. 110, wynosi 23%.

Z powyższych przepisów wynika, że w przypadku, gdy ani ustawa, ani przepisy wykonawcze nie przewidują dla danego świadczenia obniżonej stawki, bądź zwolnienia należy je opodatkować według 23% stawki podatku.

W załączniku nr 3 do ustawy, stanowiącym „Wykaz towarów i usług podlegających opodatkowaniu podatkiem VAT według stawki 7%” (w okresie od dnia 1 stycznia 2011 r. do dnia 31 grudnia 2018 r. oraz po 1 stycznia 2019 r. – 8%), pod pozycją 183 zostały wymienione „Usługi związane z rozrywką i rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne”.

W tym miejscu należy wskazać, że przepisy ustawy nie zawierają definicji pojęć „rekreacja”, „park rozrywki” czy też „wesołe miasteczko”. Aby zatem poznać ich znaczenie należy sięgnąć do wykładni językowej. Słownik Języka Polskiego (www.sjp.pwn.pl) definiuje rekreację jako „aktywny wypoczynek na świeżym powietrzu”, natomiast Wielki Słownik Języka Polskiego (http://www.wsjp.pl/) za rekreację uznaje „ruchową aktywność w czasie wolnym od pracy, mającą służyć zdrowiu i dobremu samopoczuciu”. W odniesieniu do wesołego miasteczka definicję taką przewiduje przykładowo internetowy Słownik Języka Polskiego PWN (www.sip.pwn.pl) wskazując, że wesołe miasteczko to teren z urządzeniami rozrywkowymi, takimi jak karuzele strzelnice, kolejki. Natomiast sama rozrywka to coś, co służy odprężeniu, wypoczynkowi. Z kolei park można definiować jako duży ogród z alejkami i ścieżkami spacerowymi, jak również jako teren na którym zgromadzony jest sprzęt. Biorąc pod uwagę powyższe wydaje się, że znaczenie obu pojęć jest w istocie bardzo zbliżone i obejmuje teren służący ogólnie odprężeniu i wypoczynkowi, na którym znajdują się określone atrakcje w tym takie jak karuzele, kolejki i strzelnice.

Tak wiec pojęcie „park rozrywki” należy rozumieć, jako miejsce zarówno otwarte jak i zamknięte, które służy jego klientom do odprężenia się, zabawy, wypoczynku, rozrywki.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że usługi związane z rozrywką i rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu m.in. do parków rozrywki objęte są stawką podatku w wysokości 8% na podstawie poz. 183 załącznika nr 3 do ustawy. Ustawodawca nie określił jednak ani form, ani kategorii „wstępu”, do których ma zastosowanie obniżona stawka podatku w wysokości 8%.

Słownik Języka Polskiego (www.sjp.pwn.pl) definiuje pojęcie wstępu wskazując m.in., że jest to „możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś”.

Zatem pod pojęciem „wstępu” w rozumieniu m.in. poz. 183 załącznika nr 3 do ustawy należy rozumieć możliwość wejścia gdzieś, prawo uczestniczenia w czymś, przy czym nie ma znaczenia forma biletu (lub opłaty), tzn. czy jest to jednorazowy bilet, czy też karnet upoważniający do kilku wejść. Dodatkowo należy zauważyć, że wejścia (wstępu) nie można kojarzyć tylko z możliwością wejścia np. do określonego miejsca (pomieszczenia). Ze wstępem w rozumieniu tych przepisów związane jest określone świadczenie (typowe dla danego obiektu). I tak np. z nabyciem biletu wstępu do teatru związana jest możliwość obejrzenia przedstawienia, w przypadku parku rozrywki – możliwość korzystania z określonych urządzeń, sali tanecznej – możliwość tańczenia, na imprezę sportową – możliwość obejrzenia rozgrywanych na danym obiekcie zawodów, „na siłownię” – możliwość wykonywania ćwiczeń siłowych przy wykorzystaniu znajdujących się na jej terenie przyrządów, do parku narodowego – możliwość oglądania obiektów przyrodniczych znajdujących się na jego terenie.

Tym samym, nie ma uzasadnienia dla zawężania stosowania stawki obniżonej związanej ze wstępem do biernego uczestnictwa w danym przedsięwzięciu, a więc wyłącznie do wejścia do danego obiektu bez możliwości korzystania z urządzeń tam się znajdujących, jeżeli korzystanie z tych urządzeń wiąże się z typowym użytkowaniem danego obiektu w ramach wstępu do tego obiektu (tak jak np. wstęp „na siłownię”, czy do parku rozrywki).

Zatem stawkę obniżoną VAT stosuje się, na podstawie art. 41 ust. 2 w związku z poz. 183 załącznika nr 3 do ustawy, do usług związanych z rozrywką i rekreacją – wyłącznie w zakresie wstępu do wesołych miasteczek, parków rozrywki, na dyskoteki, sale taneczne, co oznacza, że objęte tym przepisem są tylko te świadczenia, które normalnie (typowo) wchodzą do tych usług.

Z opisu sprawy wynika, że Wnioskodawca prowadzi jednoosobową działalność gospodarczą z rezydencją podatkową w Polsce, jest podatnikiem podatku dochodowego od osób prawnych oraz VAT. W ramach prowadzonej przez Zainteresowanego działalności gospodarczej prowadzi agencję oraz obiekt zwany Domem Zagadek. Dom Zagadek składa się z dwóch pokoi zagadek (po angielsku nazywane są one Escape Rooms; dosłownie: ,,pokoje ucieczki”). Korzystanie z Domu Zagadek odbywa się w sposób następujący:

Klient rezerwuje sobie termin (dzień, godzinę) wstępu do Domu Zagadek i określa Pokój Zagadek – internetowo lub telefonicznie otrzymuje on potwierdzenie rezerwacji, które może sobie wydrukować.
Następnie Klient przychodzi w umówionym terminie do Domu Zagadek, zostaje poinformowany na czym polega zabawa, jakie są jej zasady.
Po zapoznaniu się z zasadami Klient wchodzi do wybranego (zarezerwowanego) Pokoju Zagadek i rozpoczyna zabawę.

Rozrywka skierowana jest dla uczestników w każdym wieku, jest świetną zabawą dla młodzieży, dorosłych, każdy wychodzi pełen emocji, a dyskusje o grze trwają jeszcze długo po jej zakończeniu. Escape Room to świetny pomysł na spędzenie czasu dla par, znajomych, rodzin, dzieci. Dom Zagadek jest to miejsce, które każdemu dostarcza wyjątkowych emocji, wydostanie się z pokoju jest niesamowitą frajdą. Stworzone przez miłośników łamigłówek gier i programów, naszpikowane elektroniką i efektami specjalnymi innowacyjne rozwiązania i zagadki zadowolą najbardziej wymagających graczy, którzy aby wydostać się z pokoju muszą wykazać się pomysłowością, spostrzegawczością i nie lada sprytem aby wydostać się z pokoju.

Podkreślić należy, że:

Za wydostanie się z Pokoju Zagadek uczestnicy nie otrzymują nagród rzeczowych czy pieniężnych, celem uczestnictwa jest satysfakcja, przeżycie emocji i dobra zabawa, i rozrywka, a nie uzyskanie jakiejkolwiek korzyści materialnej.
Zakupując usługę wstępu Klient jest uprawniony jedynie do wstępu do Domu Zagadek i wybranego Pokoju Zagadek przez określony czas. Zakup wstępu nie uprawnia do skorzystania z jakichkolwiek innych usług czy zakupu towarów, zresztą Wnioskodawca nie zamierza na obecnym etapie świadczyć innych usług w obiekcie. Nawet jeśli miałby takie usługi świadczyć czy np. sprzedawać towary (np. napoje w automacie, herbatę, kawę), to bilet wstępu nie uprawniałby do ich nabycia, byłoby to przedmiotem zupełnie innej transakcji między klientem a Wnioskodawcą, podlegającej stawce VAT właściwej dla tej transakcji.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii, jaką stawką VAT Wnioskodawca powinien opodatkować sprzedaż biletów usługi wstępu do Domu Zagadek tzw. Escape roomu – 8% czy 23%.

Ja wynika z opisu sprawy, istota świadczonej przez Wnioskodawcę usługi polega na przyznania kupującemu bilet prawa wstępu do obiektu na określony czas w zamian za opłatę. Jak wskazał Zainteresowany w opisie stanu faktycznego, bilet wstępu nie łączy się z jakimikolwiek innymi uprawnieniami dla uczestnika – nie uprawnia go np. do skorzystania z bufetu, kupna kawy czy herbaty w barze czy automacie (bo brak jest nawet takiej możliwości), nadto jedyna usługa świadczona przez Wnioskodawcę w obiekcie to zabawa w Domu Zagadek tzw. Escape room.

Podsumowując, należy stwierdzić, że sprzedaż biletów usługi wstępu do Domu Zagadek tzw. Escape roomu może korzystać z preferencyjnej stawki podatku od towarów i usług w wysokości 8% na podstawie poz. 183 załącznika nr 3 do ustawy.

W konsekwencji stanowisko Wnioskodawcy jest prawidłowe.

Zaznacza się także, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (oraz z opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

z zastosowaniem art. 119a;
w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.

Reklama

O nas

Regulamin