Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL4.4012.176.2019.2.MB
z 24 maja 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900.) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 17 kwietnia 2019 r. (data wpływu 17 kwietnia 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 16 maja 2019 r. (data wpływu 17 maja 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów i usług. w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych na realizację inwestycji pn. „Budowa świetlicy wiejskiej w miejscowości (…)”– jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 17 kwietnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług. w zakresie prawa do odliczenia podatku VAT od wydatków poniesionych na realizację inwestycji pn. „Budowa świetlicy wiejskiej w miejscowości (…)”. Wniosek uzupełniono pismem z dnia 16 maja 2019 r. o doprecyzowanie opisu sprawy.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe (ostatecznie przedstawione w piśmie z dnia 16 maja 2019 r.).

Gmina Y (dalej: Gmina lub Wnioskodawca) będzie realizowała projekt pn. „Budowa świetlicy wiejskiej w miejscowości (…)” zgodnie z warunkami umowy finansowej ze środków PROW w ramach poddziałania „Podstawowe usługi i odnowa wsi na obszarach wiejskich”. Gmina zaliczy koszty podatku VAT realizowanej inwestycji do kosztów kwalifikowanych projektu. Celem projektu jest poprawa jakości życia na terenie wsi X poprzez budowę świetlicy wiejskiej, która stanie się miejscem aktywności społecznej i kulturalnej mieszkańców oraz umożliwi integrację poszczególnych grup wiekowych społeczeństwa. Korzystanie z powstałej infrastruktury będzie nieodpłatne udostępniana na cele gminne, takie jak zebrania wiejskie, zebrania i spotkania organizowane przez sołtysa, szkołę, organizacje społeczne działające w środowisku wiejskim, imprezy okolicznościowe i inne przedsięwzięcia skierowane do ogółu mieszkańców. Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług.

Mienie wytworzone w przedmiotowej inwestycji będzie własnością Gminy. Gmina nie będzie pobierać żadnych opłat. Budując świetlicę wiejską, Gmina realizuje zadanie publiczne o znaczeniu lokalnym. Głównym celem jest zabezpieczenie potrzeb społeczności lokalnej, a przede wszystkim integracji mieszkańców, poprzez zapewnienie miejsca wspólnych spotkań. Po zakończeniu inwestycji nowa świetlica będzie udostępniana nieodpłatnie (czynność niepodlegająca opodatkowaniu VAT).

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy z tytułu kosztów poniesionych na realizację projektu pn. „Budowa świetlicy wiejskiej w miejscowości (…)” będzie przysługiwało Gminie prawo do odliczenia podatku VAT?

Zdaniem Wnioskodawcy, zgodnie z treścią art. 86 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług możliwość odliczenia podatku VAT przysługuje podatnikom w zakresie w jakim te towary i usługi są wykorzystywane do Wykonywania czynności opodatkowanych. Nabyte przez Gminę towary i usługi w trakcie realizacji projektu zostaną wykorzystane do czynności niepodlegających opodatkowaniu. Powstała świetlica wiejska będzie ogólnodostępna, a korzystanie z jej elementów będzie nieodpłatne. Realizacja inwestycji nie jest i nie będzie w przyszłości związana ze sprzedażą opodatkowaną VAT. Nie zostaje zatem w przedmiotowej sprawie spełniony podstawowy warunek odliczeń podatku. Gmina Y nie ma zatem prawa do obniżenia podatku należnego od podatku naliczonego przy realizacji przedmiotowej inwestycji.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego, zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. Na mocy tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Stosownie do treści art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy – kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Z powyższego wynika, że prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje zarejestrowany, czynny podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych. Warunkiem umożliwiającym podatnikowi skorzystanie z prawa do odliczenia podatku naliczonego jest związek zakupów z wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi.

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Jedno z takich ograniczeń zostało wskazane w art. 88 ust. 3a pkt 2 ustawy, zgodnie z którym nie stanowią podstawy do obniżenia podatku należnego oraz zwrotu różnicy podatku lub zwrotu podatku naliczonego faktury i dokumenty celne w przypadku gdy transakcja udokumentowana fakturą nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Oznacza to, że podatnik nie może skorzystać z prawa do odliczenia w odniesieniu do podatku, który jest należny wyłącznie z tego względu, że został wykazany na fakturze w sytuacji, gdy transakcja nie podlega opodatkowaniu albo jest zwolniona od podatku.

Natomiast na podstawie przepisu art. 88 ust. 4 ustawy, obniżenia kwoty lub zwrotu różnicy podatku należnego nie stosuje się również do podatników, którzy nie są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni, zgodnie z art. 96, z wyłączeniem przypadków, o których mowa w art. 86 ust. 2 pkt 7.

Zgodnie z powyższą regulacją, z prawa do odliczenia podatku skorzystać mogą wyłącznie podatnicy, którzy są zarejestrowani jako podatnicy VAT czynni.

Zatem, aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Z informacji zawartych we wniosku wynika, że Gmina Y będzie realizowała projekt pn. „Budowa świetlicy wiejskiej w miejscowości (…)” zgodnie z warunkami umowy finansowej ze środków PROW w ramach poddziałania „Podstawowe usługi i odnowa wsi na obszarach wiejskich”. Gmina zaliczy koszty podatku VAT realizowanej inwestycji do kosztów kwalifikowanych projektu. Celem projektu jest poprawa jakości życia na terenie wsi X poprzez budowę świetlicy wiejskiej, która stanie się miejscem aktywności społecznej i kulturalnej mieszkańców oraz umożliwi integrację poszczególnych grup wiekowych społeczeństwa. Infrastruktura będzie nieodpłatne udostępniana na cele gminne, takie jak zebrania wiejskie, zebrania i spotkania organizowane przez sołtysa, szkołę, organizacje społeczne działające w środowisku wiejskim, imprezy okolicznościowe i inne przedsięwzięcia skierowane do ogółu mieszkańców. Gmina jest czynnym, zarejestrowanym podatnikiem podatku od towarów i usług. Mienie wytworzone w przedmiotowej inwestycji będzie własnością Gminy. Wnioskodawca nie będzie pobierał żadnych opłat. Budując świetlicę wiejską, Gmina realizuje zadanie publiczne o znaczeniu lokalnym. Głównym celem jest zabezpieczenie potrzeb społeczności lokalnej, a przede wszystkim integracji mieszkańców, poprzez zapewnienie miejsca wspólnych spotkań. Po zakończeniu inwestycji nowa świetlica będzie udostępniana nieodpłatnie (czynność niepodlegająca opodatkowaniu VAT).

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą kwestii ustalenia, czy Gmina ma możliwość odliczenia podatku naliczonego VAT, od poniesionych wydatków w ramach realizacji projektu pn. „Budowa świetlicy wiejskiej w miejscowości X wraz z zagospodarowaniem terenu”.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT, w ramach działalności gospodarczej, do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Podstawowym warunkiem, którego spełnienie należy analizować w aspekcie prawa do odliczenia podatku VAT, jest związek dokonywanych nabyć towarów i usług ze sprzedażą uprawniającą do dokonywania takiego odliczenia, czyli sprzedażą generującą podatek należny. W omawianej sprawie związek taki nie występuje. Z opisu sprawy wynika bowiem, że Świetlica będzie udostępniana nieodpłatnie czyli – jak wskazał Wnioskodawca – w ramach czynności niepodlegających opodatkowaniu od towarów i usług. Gmina nie będzie pobierać żadnych opłat będących ekwiwalentem udostępnienia obiektu. Biorąc zatem pod uwagę powyższe należy wskazać, że w analizowanym przypadku Gmina nie będzie ponosić wydatków w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy. Zatem, nabywając towary bądź usługi w ramach realizacji inwestycji polegającej na budowie świetlicy wiejskiej i zagospodarowaniu terenu, Wnioskodawca nie będzie działać w charakterze podatnika podatku VAT.

W związku z tym, że ponosząc wydatki na inwestycję Wnioskodawca nie działa w charakterze podatnika VAT, a towary i usługi nabywane w związku z realizacją operacji nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług. Gmina nie będzie miała – na podstawie art. 86 ust. 1 ustawy – prawa do odliczenia podatku naliczonego zawartego w fakturach dokumentujących zakup towarów i usług związanych z realizacją zadania.

Podsumowując, Gminie nie będzie przysługiwać prawo do odliczenia naliczonego podatku VAT w związku z realizacją projektu pn. „Budowa świetlicy wiejskiej w miejscowości (…)”.

W związku z powyższym stanowisko Wnioskodawcy należało uznać za prawidłowe.

Zaznacza się, że na podstawie art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

W tym miejscu należy nadmienić, że kryterium kwalifikowalności wydatków w ramach rozliczeń dotyczących wykorzystywanych środków pomocowych Unii Europejskiej (w tym kwalifikowalności podatku od towarów i usług), nie jest zagadnieniem regulowanym przez przepisy prawa podatkowego. Określenie kryteriów kwalifikowalności wydatków objętych dofinansowaniem w ramach programu operacyjnego, zgodnie z art. 26 ust. 1 pkt 6 ustawy z dnia 6 grudnia 2006 r. o zasadach prowadzenia polityki rozwoju (Dz. U. z 2018 r., poz. 1307, z późn. zm.), należy do zadań instytucji zarządzającej, która na podstawie art. 25 ust. 1 ww. ustawy, odpowiada za prawidłową realizację programu operacyjnego.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.