Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP1-2.4012.276.2019.1.WH
z 27 maja 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 kwietnia 2019 r. (data wpływu 7 maja 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca opodatkowania usług długoterminowego wynajmu pojazdu mechanicznego (samochodu osobowego) dla podmiotu nieprowadzącego działalności gospodarczej - jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 maja 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie określenia miejsca opodatkowania usług długoterminowego wynajmu pojazdu mechanicznego (samochodu osobowego) dla podmiotu nieprowadzącego działalności gospodarczej.

We wniosku przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Spółka z ograniczoną odpowiedzialnością prowadzi działalność gospodarczą m.in. w zakresie wynajmu pojazdów mechanicznych. Spółka planuje wynająć na okres powyżej 30 dni (długoterminowo) pojazd mechaniczny dla podmiotu nieprowadzącego działalności gospodarczej mającego stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu na terytorium Republiki Włoskiej.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie oznaczone we wniosku nr 2:

Czy usługa wynajmu pojazdu mechanicznego (samochodu osobowego) przez Spółkę na okres powyżej 30 dni (najem długoterminowy) dla podmiotu nieprowadzącego działalności gospodarczej mającego stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu na terenie Republiki Włoskiej nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług VAT na podstawie art. 5 w zw. z art. 2 pkt 1 w zw. z art. 28j pkt 3 Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług?

Zdaniem Wnioskodawcy:

W niniejszym przypadku zastosowanie ma przepis szczególny w stosunku do art. 28b Ustawy tj. art. 28j pkt 3 Ustawy. Zgodnie z jego brzmieniem miejscem świadczenia usług polegających na wynajmie, innym niż wynajem krótkoterminowy, środków transportu na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, gdzie usługobiorca posiada siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu. Ustawodawca zdefiniował w art. 28j pkt 2 Ustawy krótkoterminowy wynajem środków transportu - ciągłe posiadanie środka transportu lub korzystanie z niego przez okres nieprzekraczający 30 dni, a w przypadku jednostek pływających - przez okres nieprzekraczający 90 dni. Stałe miejsce zamieszkania, o którym mowa w Ustawie ustala się na podstawie paszportu lub innego dokumentu stwierdzającego tożsamość (I SA/Lu 667/18 - Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Lublinie oraz I SA/Bk 573/18 - Wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Białymstoku). W art. 38 Rozporządzenia zdefiniowane mamy pojęcie „środków transportu”. Należy, zatem przez to rozumieć pojazdy mechaniczne lub inne, a także innego rodzaju wyposażenie i urządzenia służące do przewozu osób lub rzeczy z miejsca na miejsce, w tym przeznaczone do ciągnięcia, przesuwania lub pchania przez pojazdy, i zasadniczo zaprojektowane oraz faktycznie nadające się do wykorzystania w celu transportu. Rozporządzenie to wskazuje przykłady środków transportu - są to m.in. samochody. W omawianym przypadku mamy, zatem spełnione wszystkie przesłanki z art. 28j pkt 2 Ustawy. Usługobiorcą jest podmiot mający stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu poza terytorium kraju (tj. na terenie Republiki Włoch), przedmiotem najmu jest środek transportu - samochód a najem zaliczany jest do długoterminowych (powyżej 30 dni). Spełnione są, zatem wszystkie przesłanki, aby taka usługa nie podlegała opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług VAT w Polsce. Wobec powyższego usługa wynajmu pojazdu mechanicznego (samochodu osobowego) przez Spółkę na okres powyżej 30 dni (najem długoterminowy) dla podmiotu nieprowadzącego działalności gospodarczej mającego stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu na terenie Republiki Włoskiej nie podlega opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług VAT na podstawie art. 5 w zw. z art. 2 pkt 1 w zw. z art. 28j pkt 3 Ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest prawidłowe.

Zgodnie z art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174 z późn. zm.), zwanej dalej „ustawą”, opodatkowaniu ww. podatkiem podlegają odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Z powyższego przepisu wynika tzw. zasada terytorialności, zgodnie, z którą opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatne świadczenie usług, ale tylko w sytuacji, gdy miejscem ich świadczenia (określanym na podstawie przepisów ustawy) jest terytorium kraju, przez które - w myśl definicji zawartej w art. 2 pkt 1 ustawy - rozumie się terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Na podstawie art. 7 ust. 1 ustawy, przez dostawę towarów, o której mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się przeniesienie prawa do rozporządzania towarami jak właściciel (…).

W myśl art. 8 ust. 1 ustawy, przez świadczenie usług, o którym mowa w art. 5 ust. 1 pkt 1, rozumie się każde świadczenie na rzecz osoby fizycznej, osoby prawnej lub jednostki organizacyjnej niemającej osobowości prawnej, które nie stanowi dostawy towarów w rozumieniu art. 7 (…).

Kwestie dotyczące miejsca świadczenia przy świadczeniu usług uregulowane zostały w rozdziale 3 działu V ustawy.

Stosownie do art. 28a ustawy, na potrzeby stosowania ww. rozdziału, w zakresie określenia miejsca świadczenia przy świadczeniu usług:

1. ilekroć jest mowa o podatniku - rozumie się przez to:
   1. podmioty, które wykonują samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w art. 15 ust. 2, lub działalność gospodarczą odpowiadającą tej działalności, bez względu na cel czy rezultat takiej działalności, z uwzględnieniem art. 15 ust. 6,
   2. osobę prawną niebędącą podatnikiem na podstawie lit. a, która jest zidentyfikowana lub obowiązana do identyfikacji do celów podatku lub podatku od wartości dodanej;
2. podatnika, który prowadzi również działalność lub dokonuje transakcji nieuznawanych za podlegające opodatkowaniu dostawy towarów lub świadczenia usług zgodnie z art. 5 ust. 1, uznaje się za podatnika w odniesieniu do wszystkich świadczonych na jego rzecz usług.
   
   

Wskazany przepis wprowadza, zatem drugą definicję podatnika do ustawy, która ma zastosowanie tylko w przypadku ustalania miejsca świadczenia usług. Jak wynika z art. 28a ustawy, podatnikiem dla potrzeb stosowania przepisów o miejscu świadczenia usług jest podmiot prowadzący działalność gospodarczą, lub podmiot prowadzący działalność gospodarczą odpowiadającą działalności gospodarczej w rozumieniu ustawy, bez względu na cele i rezultaty takiej działalności. Z powyższego wynika, zatem, że podatnikiem jest zarówno podatnik polski, jak i podatnik z innego państwa członkowskiego oraz podatnik z kraju trzeciego. Za podatników są uznawane, bowiem również podmioty wykonujące działalność gospodarczą zgodnie z regulacjami innych państw członkowskich Unii Europejskiej oraz państw trzecich.

Stosownie do ogólnej zasady wyrażonej w art. 28c ust. 1 ustawy miejscem świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, z zastrzeżeniem ust. 2 i 3 oraz art. 28d, art. 28e, art. 28f ust. 1, 2 i 3, art. 28g ust. 2 i art. 28h-28n.

Natomiast na podstawie art. 28c ust. 2 ustawy w przypadku, gdy usługi są świadczone ze stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługodawcy znajdującego się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, miejscem świadczenia tych usług jest to stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej.

Zatem, co do zasady, usługa świadczona na rzecz podmiotów niebędących podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy inna niż wskazana w art. 28d, art. 28e, art. 28f ust. 1, 2 i 3, art. 28g ust. 2 i art. 28h-28n ustawy podlega opodatkowaniu w miejscu, w którym usługodawca posiada siedzibę działalności gospodarczej, chyba, że jest świadczona ze stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej usługodawcy, które znajduje się w innym miejscu niż jego siedziba działalności gospodarczej, wówczas miejscem świadczenia tej usługi jest stałe miejsce prowadzenia działalności gospodarczej, z którego ta usługa jest świadczona.

Natomiast, stosownie do art. 28j ustawy:

1. Miejscem świadczenia usług krótkoterminowego wynajmu środków transportu jest miejsce, w którym te środki transportu są faktycznie oddawane do dyspozycji usługobiorcy.
2. Przez krótkoterminowy wynajem środków transportu, o którym mowa w ust. 1, rozumie się ciągłe posiadanie środka transportu lub korzystanie z niego przez okres nieprzekraczający 30 dni, a w przypadku jednostek pływających - przez okres nieprzekraczający 90 dni.
3. Miejscem świadczenia usług polegających na wynajmie, innym niż wynajem krótkoterminowy, środków transportu na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, gdzie usługobiorca posiada siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, z zastrzeżeniem ust. 4.
4. Miejscem świadczenia usługi wynajmu statku rekreacyjnego, innego niż wynajem krótkoterminowy, na rzecz podmiotów niebędących podatnikami jest miejsce, w którym statek rekreacyjny jest faktycznie oddawany do dyspozycji usługobiorcy, pod warunkiem, że usługodawca faktycznie świadczy tę usługę ze swojej siedziby działalności gospodarczej lub stałego miejsca prowadzenia działalności gospodarczej, znajdujących się w tym miejscu.
   
   

Zatem z art. 28j ust. 3 ustawy wynika, że usługi wynajmu (innego niż wynajem krótkoterminowy) środków transportu na rzecz podmiotów niebędących podatnikami, o którym mowa w art. 28a ustawy jest miejsce, gdzie usługobiorca posiada siedzibę, stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu.

Z okoliczności sprawy wynika, że Wnioskodawca planuje wynająć na okres powyżej 30 dni pojazd mechaniczny dla podmiotu nieprowadzącego działalności gospodarczej mającego stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu na terytorium Republiki Włoskiej.

Wątpliwości Wnioskodawcy dotyczą ustalenia miejsca opodatkowania usług długoterminowego wynajmu pojazdu mechanicznego (samochodu osobowego) dla podmiotu nieprowadzącego działalności gospodarczej.

Odnosząc się do wątpliwości Wnioskodawcy wskazać należy, że w analizowanym przypadku zasady ogólne dotyczące miejsca świadczenia usług na rzecz podmiotów niebędących podatnikami w rozumieniu art. 28a ustawy określone w art. 28c ustawy nie znajdą zastosowania. Wnioskodawca świadczyć będzie usługi długoterminowego (powyżej 30 dni) wynajmu samochodu osobowego na rzecz podmiotu nieprowadzącego działalności gospodarczej. Zatem w przedmiotowej sprawie zastosowanie znajduje jedno z zastrzeżeń od reguły ogólnej, które zostało zawarte w art. 28j ust. 3 ustawy. Tym samym dla realizowanych przez Wnioskodawcę usług długoterminowego wynajmu samochodu osobowego na rzecz podmiotu niebędącego podatnikiem o którym mowa w art. 28a ustawy miejscem świadczenia usług a tym samym miejscem opodatkowania na podstawie art. 28j ust. 3 ustawy będzie kraj gdzie usługobiorca posiada stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu (tj. w przedmiotowym przypadku terytorium Republiki Włoskiej). W konsekwencji usługa długoterminowego wynajmu pojazdu mechanicznego (samochodu osobowego) świadczona na rzecz podmiotu nieprowadzącego działalności gospodarczej mającego stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu na terenie Republiki Włoskiej nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług przez Wnioskodawcę na terytorium Polski.

Świadczone przez Wnioskodawcę usługi długoterminowego wynajmu pojazdu mechanicznego (samochodu osobowego) na rzecz podmiotu nieprowadzącego działalności gospodarczej będą podlegać opodatkowaniu na zasadach obowiązujących w miejscu (państwie), gdzie usługobiorca posiada stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu, tj. zgodnie z przepisami kraju, w którym znajduje się miejsce świadczenia usług. Zatem to przepisy państwa (kraju), w którym usługobiorca posiada stałe miejsce zamieszkania lub zwykłe miejsce pobytu wskażą, w jaki sposób należy opodatkować realizowane przez Wnioskodawcę na rzecz usługobiorcy usługi.

Zatem stanowisko Wnioskodawcy w zakresie określenia miejsca opodatkowania usług długoterminowego wynajmu pojazdu mechanicznego (samochodu osobowego) dla podmiotu nieprowadzącego działalności gospodarczej należało uznać za prawidłowe.

Końcowo tut. Organ informuje, że niniejsza interpretacja dotyczy pytania oznaczonego we wniosku numerem 2, natomiast w zakresie pytania oznaczonego numerem 1 zostanie wydane odrębne rozstrzygnięcie.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu zdarzenia przyszłego, udzielona odpowiedź traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

W myśl art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz.U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny, co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.