Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.112.2019.6.MD
z 29 maja 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900), Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy – przedstawione we wniosku z dnia 28 lutego 2019 r. (data wpływu 7 marca 2019 r.), uzupełnionym pismem z dnia 8 maja 2019 r. (data wpływu 14 maja 2019 r.), o wydanie interpretacji indywidualnej przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie skutków podatkowych zawarcia umów dotyczących sprzedaży i darowizny nieruchomości – jest nieprawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 7 marca 2019 r. wpłynął do tutejszego Organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych, podatku od czynności cywilnoprawnych oraz podatku od towarów i usług.

Wniosek ten nie spełniał wymogów, o których mowa w art. 14b § 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900), w związku z czym pismem z dnia 17 kwietnia 2019 r., Nr 0113-KDIPT2-1.4011.112.2019.1.MD, 0111-KDIB4.4014.58.2019.3.MCZ, 0112-KDIL1-1.4012.88.2019.3.RW, na podstawie art. 13 § 2a, art. 169 § 1 i § 2 w zw. z art. 14h ustawy Ordynacja podatkowa, wezwano Wnioskodawcę do usunięcia braków w terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania pod rygorem pozostawienia wniosku bez rozpatrzenia.

Wezwanie do uzupełnienia ww. wniosku wysłano za pośrednictwem platformy ePUAP w dniu 17 kwietnia 2019 r. (uznano za doręczone w dniu 2 maja 2019 r., identyfikator poświadczenia doręczenia UPD …). Wnioskodawca uzupełnił powyższy wniosek pismem z dnia 8 maja 2019 r. (data wpływu 14 maja 2019 r.), nadanym w dniu 8 maja 2019 r.

We wniosku oraz jego uzupełnieniu przedstawiono następujące zdarzenie przyszłe:

Wnioskodawca pozostaje w związku małżeńskim z ustrojem wspólności majątkowej małżeńskiej. Od 1999 r. jest zarejestrowany w Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego i prowadzi działalność rolniczą. Małżonka Wnioskodawcy również jest zarejestrowana w KRUS. W 1993 r. w drodze umowy darowizny, Wnioskodawca wraz z małżonką otrzymał nieruchomość gruntową niezabudowaną, o powierzchni 0,62 ha. Dnia 15 listopada 2010 r. Wnioskodawca uzyskał decyzję o warunkach zabudowy, ustalającą warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie dziesięciu budynków mieszkalnych jednorodzinnych w zabudowie bliźniaczej (pięciu tzw. „bliźniaków”).

Wnioskodawca, za zgodą małżonki, ale bez jej udziału, zamierza zrealizować powyższą inwestycję. Nieruchomość zostanie podzielona na dziesięć działek ewidencyjnych gruntu. Każdy z domów będzie miał powierzchnię użytkową nieprzekraczającą 150 m². Po wybudowaniu Wnioskodawca zamierza darować po jednym „bliźniaku”, czyli po dwóch działkach zabudowanych dwoma domami jednorodzinnymi, synowi i córce. Trzy pozostałe „bliźniaki” zamierza sprzedać. Przy zawarciu umowy sprzedaży lub umowy darowizny, zbywane nieruchomości zostaną wydzielone do odrębnych ksiąg wieczystych.

Wnioskodawca zamierza wybudować wyłącznie przedstawione we wniosku budynki, po realizacji inwestycji nie będzie prowadził kolejnych. Zamierza On częściowo sprzedać wybudowane budynki, zaś częściowo darować je dzieciom. W zakresie budynków podlegających sprzedaży, Jego celem jest osiągnięcie ceny wyższej niż koszty wybudowania. Zarówno Wnioskodawca, jak i Jego małżonka, nie zamierzają rozpoczynać prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami. Wnioskodawca wystąpił o uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy oraz zakupił projekt architektoniczny budynków. Ponadto, do dnia ukończenia inwestycji zamierza ponieść koszty zakupu materiałów budowlanych oraz koszty związane z wykonaniem budynków (koszty usług budowlanych). Symbol PKOB budynków mieszkalnych, tzw. „bliźniaków”, będących przedmiotem zapytania to 1110.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytania:

1. Czy wybudowanie dziesięciu domów jednorodzinnych w zabudowie bliźniaczej (pięciu „bliźniaków”) i sprzedaż trzech z tych „bliźniaków” po wybudowaniu oraz darowizna dwóch „bliźniaków” będzie stanowiła pozarolniczą działalność gospodarczą w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a w konsekwencji będzie stanowiła źródło przychodów na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy?
2. Czy w przypadku, jeżeli wybudowanie dziesięciu domów jednorodzinnych w zabudowie bliźniaczej i sprzedaż trzech „bliźniaków” po wybudowaniu oraz darowizna dwóch „bliźniaków” nie będą stanowiły pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, odpłatne zbycie sześciu domów jednorodzinnych w zabudowie bliźniaczej będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a)?
3. Czy Wnioskodawca, sprzedając trzy wybudowane „bliźniaki”, będzie podatnikiem w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku od towarów i usług i sprzedaż będzie podlegała opodatkowaniu na podstawie art. 41 ust. 12-12c w zw. z art. 41 ust. 2 ww. ustawy, a jeżeli tak, to czy w części odpowiadającej udziałowi Wnioskodawcy w prawie własności nieruchomości, czy w całości?
   
   

Przedmiotem niniejszej interpretacji jest ocena stanowiska Wnioskodawcy w odniesieniu do kwestii poruszanej w pytaniach Nr 1 i 2, dotyczących podatku dochodowego od osób fizycznych, natomiast kwestie dotyczące podatku od czynności cywilnoprawnych oraz podatku od towarów i usług zostały rozstrzygnięte odrębnie.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad. 1)

wybudowanie pięciu „bliźniaków” i sprzedaż trzech z tych „bliźniaków” po wybudowaniu oraz darowizna dwóch „bliźniaków”, nie będą stanowiły pozarolniczej działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Zgodnie z definicją zawartą w powyższym przepisie, przez działalność gospodarczą albo pozarolniczą działalność gospodarczą rozumie się między innymi działalność zarobkową budowlaną prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Realizacja inwestycji przez Wnioskodawcę jest działalnością budowlaną i ma charakter zarobkowy w zakresie trzech z pięciu planowanych „bliźniaków”. Niemniej jednak, należy zauważyć, że nieruchomość, na której zamierza On wybudować domy jednorodzinne, stanowi Jego majątek prywatny, posiadany we wspólności majątkowej małżeńskiej. Celem Wnioskodawcy jest nie tylko zarobek, lecz także zapewnienie dzieciom miejsca do życia i zabezpieczenie ich. Planowana inwestycja ma też charakter jednorazowy, incydentalny i nie pokrywa się z wykonywaną przez Wnioskodawcę i Jego małżonkę działalnością rolniczą. Wnioskodawca jest właścicielem jednej nieruchomości, którą zamierza wykorzystać na realizację inwestycji budowlanej. Nie planuje takiej działalności w przyszłości. Nie można zatem uznać, że wybudowanie pięciu „bliźniaków” oraz sprzedaż trzech z nich ma charakter działalności ciągłej. Wnioskodawca nie planuje zatrudniać pracowników lub zleceniobiorców dla realizacji powyższej inwestycji, jak również nabywać wyspecjalizowanych urządzeń. Nie można zatem uznać, że realizacja planowanej inwestycji będzie miała charakter zorganizowany. Zgodnie z wyrokiem WSA w Warszawie z dnia 14 marca 2017 r., sygn. akt III SA/Wa 147/16, „zorganizowany sposób działania w obrocie gospodarczym oznacza prowadzenie działalności w sposób metodyczny, systematyczny i uporządkowany, który wiąże się z planowanym charakterem działań i realizacją poszczególnych zamierzeń w sposób ciągły. [...] Ponadto, cechą charakterystyczną działalności gospodarczej jest również jej ukierunkowanie na zbyt.” W ocenie Wnioskodawcy, powyższe przesłanki działalności gospodarczej nie zostaną spełnione w niniejszym przypadku.

Ad. 2)

Zdaniem Wnioskodawcy, odpłatne zbycie trzech „bliźniaków” wybudowanych na nieruchomości stanowiącej własność Wnioskodawcy i Jego małżonki nie będzie podlegać opodatkowaniu podatkiem dochodowym od osób fizycznych, na podstawie art. 10 ust. 1 pkt 8 lit. a) ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Wnioskodawca i Jego małżonka nabyli własność przedmiotowej nieruchomości w 1993 r., a zatem przed dwudziestu sześciu laty, a zatem będą Oni zbywać część nieruchomości po upływie pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego zdarzenia przyszłego jest nieprawidłowe.

Na podstawie art. 9 ust. 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2018 r., poz. 1509, z późn. zm.), opodatkowaniu podatkiem dochodowym podlegają wszelkiego rodzaju dochody, z wyjątkiem dochodów wymienionych w art. 21, 52, 52a i 52c oraz dochodów, od których na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku.

Stosownie do art. 10 ust. 1 pkt 8 ww. ustawy, źródłem przychodów jest odpłatne zbycie, z zastrzeżeniem ust. 2:

1. nieruchomości lub ich części oraz udziału w nieruchomości,
2. spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego lub użytkowego oraz prawa do domu jednorodzinnego w spółdzielni mieszkaniowej,
3. prawa wieczystego użytkowania gruntów,
4. innych rzeczy,

-jeżeli odpłatne zbycie nie następuje w wykonaniu działalności gospodarczej i zostało dokonane w przypadku odpłatnego zbycia nieruchomości i praw majątkowych określonych w lit. a)-c) - przed upływem pięciu lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie, a innych rzeczy – przed upływem pół roku, licząc od końca miesiąca, w którym nastąpiło nabycie; w przypadku zamiany okresy te odnoszą się do każdej z osób dokonującej zamiany.

Powyższy przepis formułuje generalną zasadę, że sprzedaż nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości przed upływem 5 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie lub wybudowanie rodzi obowiązek podatkowy w postaci zapłaty podatku dochodowego. Tym samym jeżeli odpłatne zbycie nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości nastąpiło po upływie 5 lat licząc od końca roku kalendarzowego, w którym nastąpiło nabycie – nie jest źródłem przychodu w rozumieniu art. 10 ust. 1 pkt 8 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, a tym samym przychód uzyskany ze sprzedaży nieruchomości, jej części lub udziału w nieruchomości w ogóle nie podlega opodatkowaniu.

Odrębnym źródłem przychodów jest, wskazana w art. 10 ust. 1 pkt 3 ww. ustawy, pozarolnicza działalność gospodarcza. Zgodnie z art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowy od osób fizycznych – ilekroć w ustawie jest mowa o działalności gospodarczej albo pozarolniczej działalności gospodarczej – oznacza to działalność zarobkową:

1. wytwórczą, budowlaną, handlową, usługową,
2. polegającą na poszukiwaniu, rozpoznawaniu i wydobywaniu kopalin ze złóż,
3. polegającą na wykorzystywaniu rzeczy oraz wartości niematerialnych i prawnych

-prowadzoną we własnym imieniu bez względu na jej rezultat, w sposób zorganizowany i ciągły, z której uzyskane przychody nie są zaliczane do innych przychodów ze źródeł wymienionych w art. 10 ust. 1 pkt 1, 2 i 4-9.

Działalność jest wtedy zarobkowa, gdy jest zdolna do potencjalnego generowania zysku, a jej przeznaczeniem jest zapewnienie określonego dochodu. Działalność musi być tak prowadzona i ukierunkowana, aby była w stanie zyski faktycznie osiągnąć. Jednakże brak zysku z podjętych działań noszących znamiona działalności gospodarczej nie oznacza, że działalność taka nie była faktycznie prowadzona. Prowadzenie bowiem działalności gospodarczej zawsze wiąże się z ryzykiem nieosiągnięcia dochodów. Zarobkowego charakteru nie mają działania, których wyłącznym celem jest zaspokojenie własnych potrzeb osoby podejmującej określone czynności.

Przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych wymagają również, aby czynności wykonywane były w sposób zorganizowany i ciągły, przy czym możliwe jest osiąganie dochodów z tego rodzaju działalności bez spełnienia niektórych formalnych elementów organizacji (np. rejestracji urzędowej), gdyż prowadzenie działalności gospodarczej jest kategorią obiektywną, niezależnie od tego, jak działalność tę ocenia sam prowadzący ją podmiot i jak ją nazywa oraz czy dopełnia ciążących na nim obowiązków z działalnością tą związanych.

Za takim rozumieniem pojęcia „zorganizowany” przemawia również definicja słownikowa. Zgodnie z Nowym Słownikiem Poprawnej Polszczyzny, Wydawnictwo Naukowe PWN, pod redakcją Andrzeja Markowskiego, Warszawa 2000, organizować to przygotowywać, zakładać jakieś przedsięwzięcie, bądź w znaczeniu drugim nadawać czemuś reguły, wprowadzać porządek.

Co do kryterium ciągłości w wykonywaniu działalności gospodarczej, to jego wprowadzenie przez ustawodawcę miało na celu wyeliminowanie z pojęcia działalności gospodarczej przedsięwzięć o charakterze incydentalnym i sporadycznym. Ciągłość w wykonywaniu działalności gospodarczej oznacza względnie stały zamiar jej wykonywania. Nie wyklucza on jednak możliwości prowadzenia działalności gospodarczej tylko sezonowo lub do czasu osiągnięcia postawionego przez dany podmiot celu i to bez względu na okres, w którym cel ten miałby być realizowany. Do zachowania ciągłości wystarczające jest, aby z całokształtu okoliczności sprawy wynikał zamiar powtarzania określonego zespołu konkretnych działań w celu osiągnięcia efektu w postaci zarobku.

Przez powtarzalność rozumie się cały szereg wielokrotnie powtarzanych czynności podejmowanych w konkretnym celu. Taki zespół wielokrotnie powtarzanych czynności, (nie zaś czynności sporadyczne, oderwane od siebie, nie powiązane ze sobą) w dziedzinie wytwórczej, usługowej lub handlowej podejmowanych w celach zarobkowych i na własny rachunek, można uznać za prowadzenie działalności gospodarczej.

Wobec powyższego, w celu zakwalifikowania – na gruncie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych – działań podjętych przez Wnioskodawcę do właściwego źródła przychodu należy ocenić zamiar, okoliczności i cel działań związanych z odpłatnym zbyciem nieruchomości, o których mowa we wniosku.

Z przedstawionego opisu zdarzenia przyszłego wynika, że Wnioskodawca pozostaje w związku małżeńskim z ustrojem wspólności majątkowej małżeńskiej. Od 1999 r. jest zarejestrowany w Kasie Rolniczego Ubezpieczenia Społecznego i prowadzi działalność rolniczą. Małżonka Wnioskodawcy również jest zarejestrowana w KRUS. W 1993 r. w drodze umowy darowizny, Wnioskodawca wraz z małżonką otrzymał nieruchomość gruntową niezabudowaną, o powierzchni 0,62 ha. Dnia 15 listopada 2010 r. Wnioskodawca uzyskał decyzję o warunkach zabudowy, ustalającą warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie dziesięciu budynków mieszkalnych jednorodzinnych w zabudowie bliźniaczej (pięciu tzw. „bliźniaków”).

Wnioskodawca, za zgodą małżonki, ale bez jej udziału, zamierza zrealizować powyższą inwestycję. Nieruchomość zostanie podzielona na dziesięć działek ewidencyjnych gruntu. Każdy z domów będzie miał powierzchnię użytkową nieprzekraczającą 150 m². Po wybudowaniu Wnioskodawca zamierza darować po jednym „bliźniaku”, czyli po dwóch działkach zabudowanych dwoma domami jednorodzinnymi, synowi i córce. Trzy pozostałe „bliźniaki” zamierza sprzedać. Przy zawarciu umowy sprzedaży lub umowy darowizny, zbywane nieruchomości zostaną wydzielone do odrębnych ksiąg wieczystych.

W zakresie budynków podlegających sprzedaży, Jego celem jest osiągnięcie ceny wyższej niż koszty wybudowania. Zarówno Wnioskodawca, jak i Jego małżonka, nie zamierzają rozpoczynać prowadzenia działalności gospodarczej w zakresie obrotu nieruchomościami. Wnioskodawca wystąpił o uzyskanie decyzji o warunkach zabudowy oraz zakupił projekt architektoniczny budynków. Ponadto, do dnia ukończenia inwestycji zamierza ponieść koszty zakupu materiałów budowlanych oraz koszty związane z wykonaniem budynków (koszty usług budowlanych). Symbol PKOB budynków mieszkalnych, tzw. „bliźniaków”, będących przedmiotem zapytania to 1110.

Należy wskazać, że dla oceny, czy dokonywane czynności spełniają kryteria działalności gospodarczej w rozumieniu art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych rozstrzygające znaczenie mają okoliczności, w jakich są one wykonywane. O prowadzeniu działalności gospodarczej przesądzają obiektywne i zewnętrzne jej przejawy, a nie przekonanie podatnika. W tym sensie nie ma i nie może mieć znaczenia, że określony podmiot prowadzący konkretną działalność nie ocenia jej (subiektywnie) jako działalności gospodarczej. Podatnik nie może zatem w sposób dowolny w zależności od stanu swojej świadomości, czy przewidywanych korzyści podatkowych dokonywać swobodnej kwalifikacji poszczególnych kategorii przychodów do określonych źródeł przychodów. Dla uzyskiwania przychodów z działalności gospodarczej nie jest również konieczne, aby podatnik miał formalnie status przedsiębiorcy, nie jest wymagana rejestracja tej działalności w sposób przewidziany w odrębnych przepisach, dotyczących wymogów formalnych, jakie powinna spełnić osoba prowadząca działalność gospodarczą. Z punktu widzenia art. 5a pkt 6 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych działalność Wnioskodawcy ma i będzie miała charakter zarobkowy, zorganizowany i ciągły, a także podjęta została przez Niego we własnym imieniu. Zamiar wybudowania i sprzedaży domów nie może mieć ze swej istoty charakteru przypadkowego, incydentalnego. Czynności Wnioskodawcy mają i będą miały charakter profesjonalny i zorganizowany  wymagają one bowiem podejmowania szeregu zaplanowanych i przemyślanych czynności. Ponadto, czynności nakierowane są na osiągnięcie określonego dochodu.

Całokształt czynności podejmowanych przez Wnioskodawcę świadczy o celowym działaniu, które w znacznej części ujawnia zamiar zbycia kilku domów w zabudowie bliźniaczej niewątpliwie w celach zarobkowych, na co sam Wnioskodawca wskazuje we wniosku. Ponadto z całokształtu opisanego określonego zespołu konkretnych działań Wnioskodawcy wynika więc, że przedmiotowa sprzedaż domów w zabudowie bliźniaczej (a będą to trzy „bliźniaki”, tj. 6 domów mieszkalnych) będzie następować w warunkach wskazujących na jej handlowy i zarobkowy charakter.

Planowana sprzedaż trzech „bliźniaków” po ich wybudowaniu, w stosunku do których Wnioskodawca poniesie nakłady i wykona szereg zorganizowanych prac, będzie świadczyć o prowadzeniu w stosunku do tych nieruchomości działalności w zakresie obrotu nieruchomościami. W świetle powyższego stwierdzić należy, że działanie takie jest rodzajem aktywności określonej jako działalność gospodarcza podjęta w celu zarobkowym i spełnia znamiona działalności gospodarczej, o których mowa w art. 5a pkt 6 ww. ustawy.

Mając niniejsze na uwadze, w okolicznościach przedmiotowej sprawy należy uznać, że przychody uzyskane ze sprzedaży trzech „bliźniaków” należy zakwalifikować do źródła jakim jest pozarolnicza działalność gospodarcza, określona w art. 10 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, gdyż sposób prowadzenia inwestycji przedstawiony we wniosku spełnia znamiona działalności gospodarczej. Natomiast uzyskany dochód z ich sprzedaży, winien być opodatkowany zgodnie z wybraną dla tego źródła (pozarolnicza działalność gospodarcza) formą opodatkowania.

W ww. przypadku nie znajdzie zatem zastosowania przepis art. 10 ust. 1 pkt 8 stawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Stanowisko Organu znajduje także potwierdzenie w orzecznictwie (np. wyrok NSA z 25 sierpnia 2011 r., sygn. akt II FSK 433/10, wyrok WSA w Poznaniu z 18 listopada 2009 r., sygn. akt I SA/Po 815/09), gdzie zaznacza się, że w ustawowej i uniwersalnej definicji pozarolniczej działalności gospodarczej akcentuje się takie okoliczności jak m.in.: działania niejednorazowe (trwające w czasie, np. sprzedaż 8 – 10 działek budowlanych i ewentualne zbywanie dalszych), podporządkowanie owej działalności regułom opłacalności i zysku lub zasadzie racjonalnego gospodarowania posiadanym majątkiem zyskującym na wartości na skutek działań niezależnych od podatnika, działaniem na własny rachunek, powtarzalnością działań (wydzieleniem geodezyjnym działek i sporządzeniem wielu aktów notarialnych sprzedaży działek budowlanych), uczestnictwo w obrocie gospodarczym (handlu wieloma nieruchomościami).

Natomiast w odniesieniu do nieodpłatnego przekazania dwóch „bliźniaków”, które Wnioskodawca zamierza darować dzieciom, należy wskazać, że zgodnie z art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, przepisów tej ustawy nie stosuje się do przychodów podlegających przepisom o podatku od spadków i darowizn.

Zgodnie z art. 1 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn (Dz. U. z 2018 r., poz. 644, z późn. zm.), podatkowi od spadków i darowizn podlega nabycie przez osoby fizyczne własności rzeczy znajdujących się na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, lub praw majątkowych wykonywanych na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, m.in. tytułem darowizny, polecenia darczyńcy.

Z powyższych przepisów wynika zatem, że każda darowizna, bez względu na przedmiot darowizny, a zatem również darowizna nieruchomości w ramach prowadzonej pozarolniczej działalności gospodarczej, dokonana na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, podlega przepisom ustawy o podatku od spadków i darowizn, co wyklucza jej opodatkowanie podatkiem dochodowym od osób fizycznych.

Wobec powyższego, wybudowanie i nieodpłatne przekazanie dzieciom w formie darowizny dwóch „bliźniaków” przez Wnioskodawcę, nie będzie podlegało podatkowi dochodowemu od osób fizycznych, z uwagi na zapis art. 2 ust. 1 pkt 3 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Końcowo tutejszy Organ zauważa, że stanowisko Wnioskodawcy uznano za nieprawidłowe, z uwagi na odmienną kwalifikację do odpowiedniego źródła przychodów uzyskanych w przyszłości przychodów z tytułu z odpłatnego zbycia trzech „bliźniaków” po ich wybudowaniu.

Należy zaznaczyć także, że przy wydawaniu niniejszej interpretacji tutejszy Organ dokonał wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Tym samym, jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie się różnić od zdarzenia, który wystąpi w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie chroniła Wnioskodawcy w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia przyszłego. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów podatkowych nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku tego postępowania okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne.

Jednocześnie wskazać należy, że zgodnie z art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900), interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane są w indywidualnej sprawie zainteresowanego, a zatem mając na uwadze powyższe, interpretacja indywidualna skierowana jest wyłącznie do Wnioskodawcy i skutki prawne wywołuje tylko w stosunku do Niego, nie dotyczy małżonki Wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dniu wydania interpretacji indywidualnej.

Zgodnie z art. 14na § 1 ustawy Ordynacja podatkowa, przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n ww. ustawy, nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 ustawy Ordynacja podatkowa).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w dwóch egzemplarzach (art. 47 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy), na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.