Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0112-KDIL1-1.4012.139.2019.2.MJ
z 5 czerwca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 14 marca 2019 r. (data wpływu 10 kwietnia 2019 r.) uzupełnionym pismem z dnia 27 maja 2019 r. (data wpływu 27 maja 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku od towarów w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn.: „(…)” – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 10 kwietnia 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku od towarów i usług w zakresie prawa do odliczenia podatku naliczonego w związku z realizacją projektu pn.: „(…)”. Wniosek uzupełniono w dniu 27 maja 2019 r. o doprecyzowanie opisu sprawy oraz wskazanie adresu elektronicznego do doręczeń w systemie ePUAP.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

Projekt pn. (…) był realizowany w ramach osi priorytetowej „(…)” Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa (…) na lata 2014-2020. Wnioskodawcą projektu było Stowarzyszenie (…) z siedzibą w (…) w partnerstwie z 12 samorządami, które są członkami tego Stowarzyszenia.

Projekt polegał na budowie rozwiązań e-administracji w obszarze funkcjonalnym (…). Projekt ma istotne znaczenie dla rozwoju społeczeństwa informacyjnego i wypracowania regionalnego modelu elektronicznej administracji w województwie (…). Dla osiągnięcia założonego celu projektu zaplanowano realizację nast. etapów:

1. Wdrożenie portalu: (…) (Cyfrowy Urząd),
2. Wdrożenie Systemu Elektronicznego Obiegu Dokumentów (SEOD),
3. Modernizacja infrastruktury sieciowej,
4. Dostawy urządzeń aktywnych sieci i wyposażenia komputerów,
5. Zakup usługi hostingowej i bezpieczeństwa sieci.
   
   

Modernizacja jest konieczna by z efektów projektu mogła korzystać jak największa grupa odbiorców, zarówno pracowników urzędu oraz klientów. Wyposażenie w odpowiedni sprzęt, urządzenia i oprogramowanie umożliwi przyjmowanie dokumentów elektronicznych od interesantów oraz przetworzenie ich przez pracowników. System ten uporządkuje obieg dokumentów w 12 urzędach, zwiększy efektywność i jakość pracy urzędników, a także przyczynia się do zwiększenia transparentności pracy. Platforma CU umożliwia uruchomienie usług elektronicznych m.in. wypełnienie formularzy, podpisanie ich profilem zaufanym, wysłanie do urzędu, a także otrzymanie informacji zwrotnej o przebiegu załatwienia sprawy. Usługi dostępne będą dla wszystkich zainteresowanych obywateli i przedsiębiorców. Wnioskodawca udostępni za pomocą API informacje sektora publicznego obejmujące: dane transportowe, środowiskowe, wskaźniki demograficzne. Wszystkie elementy projektu realizują określone w SZOOP założenia i wpisują się w typ projektu z zakresu e-administracji: uproszczenie i zinformatyzowanie procedur zorientowane na użytkownika oraz elektroniczne zarządzanie zasobami i informacja sektora publicznego. Dzięki realizacji projektu następuje zwiększenie podaży publicznych usług świadczonych drogą elektroniczną, usprawnienie funkcjonowania administracji i wzmocnienie stopnia jej cyfryzacji.

Celem głównym projektu jest zapewnienie mieszkańcom oraz turystom obszaru funkcjonalnego (…), lepszego dostępu do szerokiego zakresu usług publicznych dostępnych drogą elektroniczną.

Interesariuszami projektu mieszkańcy regionu (…) (obywatele, przedsiębiorcy, działacze społeczni),

• turyści (goście z innych regionów kraju oraz z zagranicy),
• jednostki administracji samorządowej w tym ich pracownicy.
  
  

Realizacja celu projektu stworzy możliwość dalszego wdrażania nowych rozwiązań, a także umożliwi osiągnięcie następujących długofalowych korzyści:

• poprawę funkcjonowania Urzędów oraz ich jednostek organizacyjnych biorących udział w projekcie;
• optymalizację kosztów utrzymania poprzez automatyzację części zachodzących procesów zarządzania oraz wytwarzania i archiwizacji dokumentów;
• wdrożenie jednolitych mechanizmów wymiany informacji, opartych na technologii teleinformatycznej oraz podniesienie bezpieczeństwa zasobów sektora publicznego;
• poprawę organizacji pracy oraz usprawnienie obsługi interesantów (mieszkańców oraz klientów wewnętrznych);
• zwiększenie liczby usług elektronicznych (wzrost podaży) na wyższych poziomach zaawansowania;
• popularyzację profilu zaufanego.
  
  

Projekt przyczynia się także do upowszechnienia wykorzystania Internetu oraz narzędzi komunikacyjnych w życiu codziennym mieszkańców i przedsiębiorców jak i turystów z gminy objętych realizacją przedmiotowego projektu, co spowoduje:

• zwiększenie atrakcyjności inwestycyjnej obszaru gmin;
• podniesienie jakości życia mieszkańców gmin;
• zwiększenie atrakcyjności turystycznej gmin;
• podniesienie jakości życia turysty przebywającego na terenie gmin.
  
  

Dzięki projektowi wszystkie urzędy oraz jednostki biorące udział w projekcie w wyniku projektu otrzymały jednolite i nowoczesne narzędzia do rozwoju usług publicznych świadczonych drogą elektroniczną na rzecz obywateli i przedsiębiorców.

Sprzęt teleinformatyczny oraz punkty dostępowe zakupione w wyniku realizacji projektu stanowi mienie partnerów projektu, niepodlegające zbyciu przez okres co najmniej pięciu lat od momentu zakończenia inwestycji. Oprogramowanie zakupione w ramach projektu jest własnością poszczególnych partnerów. Oprogramowanie działające w środowisku chmury obliczeniowej jest własnością partnerów projektu, którzy odpowiadają za jego dalsze utrzymanie i rozwój, przy wsparciu Stowarzyszenia (…). Wszystkie pozostałe składniki majątku zakupione w ramach projektu są własnością partnerów. Trwałość finansowa projektu zostanie zapewniona w okresie 5 lat od daty płatności końcowej. Wszelkie czynności związane z zarządzaniem wdrożonymi rozwiązaniami należą do zadań własnych jednostek biorących udział w projekcie.

Powstały majątek jest własnością gmin i powiatu uczestniczących w projekcie.

Pismem z dnia 27 maja 2019 r. Wnioskodawca uzupełnił opis sprawy o następujące informacje:

Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT.

Opisany we wniosku projekt realizowany był w związku z działalnością statutową Gminy i należy do zadań własnych gminy wskazanych w ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506). Zgodnie z zapisami ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym, art. 7 ust. 1 pkt 17 wspierania i upowszechniania idei samorządowej, w tym tworzenia warunków do działania i rozwoju jednostek pomocniczych i wdrażania programów pobudzania aktywności obywatelskiej.

Towary i usługi nabyte w ramach realizacji projektu pn. „(…)” nie były wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Czy Gmina (…) (podmiot realizujący projekt - faktury VAT z tytułu realizacji projektu są wystawiane na Gminę (…) z NIP-em Gminy) miała możliwość dokonania odliczeń podatku VAT naliczonego?

Zdaniem Wnioskodawcy, ze względu na fakt, że Gmina (…) nie miała możliwości odzyskania podatku VAT poprzez odliczenie podatku naliczonego, traktuje się podatek VAT jako koszt kwalifikowany.

Na mocy art. 5 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług, a także ustawy o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług z dnia 29 października 2010 r. (Dz. U. Nr 226, poz. 1476) opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług podlega m.in. odpłatna dostawa towarów i odpłatne świadczenie usług na terytorium kraju.

Zgodnie z art. 15 ust. 6 ustawy o VAT nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Z przedstawionego stanu faktycznego wynika. że realizowany projekt mieścił się w obszarze zadań własnych gminy. Projekt realizowała Gmina (…) (czynny podatnik podatku VAT), ale nie czyniła czynności podlegających opodatkowaniu, a więc nie istniał związek poniesionych wydatków na realizację przedmiotowego projektu ze świadczeniem usług opodatkowanych VAT. W związku z tym Gminie (…) nie przysługiwało prawo odliczenia bądź zwrotu podatku naliczonego przy nabyciu towarów i usług związanych z realizacją projektu „(…)”. Nie było także możliwe odzyskanie podatku naliczonego poprzez jego zwrot w trybie przewidzianym w Rozdziale 9 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 22 grudnia 2010 r. (Dz.U. Nr 246, poz. 1649) w sprawie wykonania niektórych przepisów ustawy o podatku od towarów i usług.

Środki Europejskiego Funduszu Rozwoju Regionalnego są środkami bezzwrotnej pomocy zagranicznej w rozumieniu § 8 ust. 4. Wymienionego rozporządzenia. W związku z powyższym Gmina (…) realizująca projekt nie mogła dokonać odliczenia podatku VAT i dlatego podatek ten był kosztem kwalifikowanym.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Podstawowe zasady dotyczące odliczania podatku naliczonego zostały sformułowane w art. 86 ust. 1 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (Dz. U. z 2018 r., poz. 2174, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą. W świetle tego przepisu, w zakresie, w jakim towary i usługi są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, podatnikowi, o którym mowa w art. 15 ustawy, przysługuje prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, z zastrzeżeniem art. 114, art. 119 ust. 4, art. 120 ust. 17 i 19 oraz art. 124.

Na mocy art. 86 ust. 2 pkt 1 ustawy, kwotę podatku naliczonego stanowi suma kwot podatku wynikających z faktur otrzymanych przez podatnika z tytułu:

1. nabycia towarów i usług,
2. dokonania całości lub części zapłaty przed nabyciem towaru lub wykonaniem usługi.
   
   

Jak wynika z powołanych przepisów, prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego przysługuje wówczas, gdy zostaną spełnione określone warunki, tzn. odliczenia tego dokonuje podatnik podatku od towarów i usług oraz gdy towary i usługi, z których nabyciem podatek został naliczony, są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, tzn. takich, których następstwem jest określenie podatku należnego (powstanie zobowiązania podatkowego).

Przedstawiona wyżej zasada wyklucza zatem możliwość dokonania obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego związanego z towarami i usługami, które nie są wykorzystywane do wykonywania czynności opodatkowanych, czyli w przypadku ich wykorzystania do czynności zwolnionych od podatku VAT oraz niepodlegających temu podatkowi.

Należy zauważyć, że formułując w art. 86 ust. 1 ustawy, warunek związku ze sprzedażą opodatkowaną, ustawodawca nie uzależnia prawa do odliczenia od związku zakupu z obecnie wykonywanymi czynnościami opodatkowanymi. Wystarczającym jest, że z okoliczności towarzyszących nabyciu towarów lub usług przy uwzględnieniu rodzaju prowadzonej przez podatnika działalności gospodarczej wynika, że zakupy te dokonane są w celu ich wykorzystania w ramach jego działalności opodatkowanej.

Ponadto podkreślić należy, że ustawodawca zapewnił podatnikowi prawo do odliczenia podatku naliczonego w całości lub w części, pod warunkiem spełnienia przez niego zarówno przesłanek pozytywnych, wynikających z art. 86 ust. 1 ustawy oraz niezaistnienia przesłanek negatywnych, określonych w art. 88 ustawy. Przepis ten określa listę wyjątków, które pozbawiają podatnika prawa do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego.

Aby podmiot mógł skorzystać z prawa do obniżenia podatku należnego o podatek naliczony związany z dokonanym nabyciem towarów i usług, w pierwszej kolejności winien spełnić przesłanki umożliwiające uznanie go – dla tej czynności – za podatnika podatku od towarów i usług, działającego w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.

Stosownie do art. 15 ust. 1 ustawy, podatnikami są osoby prawne, jednostki organizacyjne niemające osobowości prawnej oraz osoby fizyczne, wykonujące samodzielnie działalność gospodarczą, o której mowa w ust. 2, bez względu na cel lub rezultat takiej działalności.

Działalność gospodarcza – w myśl art. 15 ust. 2 ustawy – obejmuje wszelką działalność producentów, handlowców lub usługodawców, w tym podmiotów pozyskujących zasoby naturalne oraz rolników, a także działalność osób wykonujących wolne zawody. Działalność gospodarcza obejmuje w szczególności czynności polegające na wykorzystywaniu towarów lub wartości niematerialnych i prawnych w sposób ciągły dla celów zarobkowych.

Należy zauważyć, że w świetle art. 15 ust. 6 ustawy, nie uznaje się za podatnika organów władzy publicznej oraz urzędów obsługujących te organy w zakresie realizowanych zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, dla realizacji których zostały one powołane, z wyłączeniem czynności wykonywanych na podstawie zawartych umów cywilnoprawnych.

Oznacza to, że organ władzy publicznej będzie uznany za podatnika podatku od towarów i usług w dwóch przypadkach, tj. gdy wykonuje czynności inne niż te, które mieszczą się w ramach jego zadań oraz, gdy wykonuje czynności mieszczące się w ramach zadań, ale czyni to na podstawie umów cywilnoprawnych.

Jak wynika z powyższego, wyłączenie organów władzy publicznej z kategorii podatnika ma charakter wyłącznie podmiotowo-przedmiotowy.

Kryterium podziału stanowi charakter wykonywanych czynności: czynności o charakterze publicznoprawnym wyłączają te podmioty z kategorii podatników, natomiast czynności o charakterze cywilnoprawnym skutkują uznaniem tych podmiotów za podatników podatku od towarów i usług, a realizowane przez nie odpłatne dostawy towarów i świadczenie usług podlegają opodatkowaniu podatkiem od towarów i usług.

Z powołanych wyżej przepisów wynika, że jednostki samorządu terytorialnego są podatnikami podatku od towarów i usług jedynie w zakresie wszelkich czynności, które mają charakter cywilnoprawny, tzn. są przez nie realizowane na podstawie umów cywilnoprawnych. Będą to zatem wszystkie realizowane przez te jednostki (urzędy) czynności w sferze ich aktywności cywilnoprawnej, np. czynności sprzedaży, zamiany (nieruchomości i ruchomości), wynajmu, dzierżawy itp., umów prawa cywilnego (nazwanych i nienazwanych) – tylko w tym zakresie ich czynności mają charakter działalności gospodarczej w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy.

Stosownie do przepisu art. 2 ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2019 r., poz. 506), gmina wykonuje zadania publiczne w imieniu własnym i na własną odpowiedzialność. Natomiast zgodnie z art. 6 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, do zakresu działania gminy należą wszystkie sprawy publiczne o znaczeniu lokalnym, niezastrzeżone ustawami na rzecz innych podmiotów. Do zadań własnych gminy należy zaspokajanie zbiorowych potrzeb wspólnoty (art. 7 ust. 1 cyt. ustawy).

Z przedmiotowego wniosku wynika, że projekt pn.: „(…)”, którego Wnioskodawcą było Stowarzyszenie (…) był realizowany w partnerstwie z 12 samorządami, które są członkami Stowarzyszenia.

Projekt polegał na budowie rozwiązań e-administracji w obszarze funkcjonalnym (…) . Projekt ma istotne znaczenie dla rozwoju społeczeństwa informacyjnego i wypracowania regionalnego modelu elektronicznej administracji w województwie (…).

Powstały majątek jest własnością gmin i powiatów uczestniczących w projekcie.

Wnioskodawca jest zarejestrowanym, czynnym podatnikiem podatku VAT.

Opisany we wniosku projekt realizowany był w związku z działalnością statutową Gminy i należy do zadań własnych gminy wskazanych w ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym. Towary i usługi nabyte w ramach realizacji projektu nie były wykorzystywane przez Wnioskodawcę do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

Jak wynika z powołanych powyżej przepisów prawa, rozliczenie podatku naliczonego na zasadach określonych w art. 86 ust. 1 ustawy uwarunkowane jest tym, aby nabywane towary i usługi były wykorzystywane przez zarejestrowanego, czynnego podatnika podatku VAT w ramach działalności gospodarczej do wykonywania czynności opodatkowanych podatkiem od towarów i usług.

W omawianej sprawie warunki uprawniające do odliczenia nie są spełnione, gdyż Wnioskodawca realizując przedmiotowy projekt nie działa w charakterze podatnika VAT, ponieważ projekt wykonywany jest przez organ władzy publicznej w zakresie realizowania zadań nałożonych odrębnymi przepisami prawa, a efekty realizacji projektu nie są wykorzystywane do działalności generującej opodatkowanie podatkiem od towarów i usług.

W związku z poniesionymi wydatkami, Wnioskodawca nie ma również możliwości uzyskania zwrotu podatku na zasadach określonych w rozdziale 4 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 16 grudnia 2013 r. w sprawie miejsca świadczenia usług oraz zwrotu kwoty podatku naliczonego jednostce dokonującej nabycia (importu) towarów lub usług (Dz. U. z 2019 r., poz. 714). Ewentualny zwrot na podstawie tych przepisów obwarowany jest pewnymi warunkami, które podatnik winien spełnić. Wśród warunków tych ustawodawca wymienia, m.in. złożenie zgłoszenia rejestracyjnego i pochodzenie środków finansowych ze źródeł określonych w § 8 ust. 3 i 4 ww. rozporządzenia, a w zakresie środków pochodzących z budżetu Unii Europejskiej, podpisanie umowy o dofinansowanie przed dniem 1 maja 2004 r. Ponieważ Wnioskodawca nie spełni tych warunków, nie ma zatem możliwości ubiegania się o zwrot podatku VAT na podstawie przepisów rozdziału 4 cyt. rozporządzenia.

Podsumowując, w okolicznościach niniejszej sprawy w związku z realizacją projektu pn.: „(…)”, Gmina nie ma prawa do odliczenia podatku VAT naliczonego. Powyższe wynika z faktu, że w analizowanym przypadku nie są spełnione – wskazane w art. 86 ust. 1 ustawy – przesłanki warunkujące prawo do odliczenia podatku naliczonego.

Tym samym stanowisko Wnioskodawcy oceniono jako prawidłowe.

Ponadto należy wskazać, że organy podatkowe nie są kompetentne do rozstrzygania wątpliwości podatników odnośnie możliwości zaliczania wartości podatku od towarów i usług do kosztów kwalifikowanych. Kwestię tę rozstrzygają bowiem przepisy regulujące zasady korzystania ze środków pomocowych. Zasady i przepisy podatkowe przywołane w uzasadnieniu niniejszej interpretacji mogą być jedynie pomocne Wnioskodawcy przy dokonywaniu oceny, czy podatek VAT w tej sytuacji powinien być kosztem kwalifikowanym.

Zaznacza się, że zgodnie z art. 14b § 3 ustawy Ordynacja podatkowa, składający wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej obowiązany jest do wyczerpującego przedstawienia zaistniałego stanu faktycznego albo zdarzenia przyszłego. Organ jest ściśle związany przedstawionym we wniosku stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego). Zainteresowany ponosi ryzyko związane z ewentualnym błędnym lub nieprecyzyjnym przedstawieniem we wniosku opisu stanu faktycznego (zdarzenia przyszłego). Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, o ile rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, wydana interpretacja traci swą aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193, z późn. zm.), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.). Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.