Interpretacja Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej
0114-KDIP2-2.4010.210.2019.1.SJ
z 6 czerwca 2019 r.

Mechanizm kojarzenia podobnych interpretacji

INTERPRETACJA INDYWIDUALNA

Na podstawie art. 13 § 2a, art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2019 r., poz. 900) Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej stwierdza, że stanowisko Wnioskodawcy przedstawione we wniosku z dnia 30 kwietnia 2019 r. (data wpływu 14 maja 2019 r.) o wydanie interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zastosowania przepisów dotyczących cen transferowych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r. do transakcji realizowanych w 2018 r. i na tej podstawie niesporządzania dokumentacji cen transferowych w przypadku niespełniania warunków określonych w znowelizowanych przepisach – jest prawidłowe.

UZASADNIENIE

W dniu 14 maja 2019 r. wpłynął do tutejszego organu ww. wniosek o wydanie interpretacji indywidualnej dotyczącej podatku dochodowego od osób prawnych w zakresie możliwości zastosowania przepisów dotyczących cen transferowych w brzmieniu obowiązującym od 1 stycznia 2019 r. do transakcji realizowanych w 2018 r. i na tej podstawie niesporządzania dokumentacji cen transferowych w przypadku niespełniania warunków określonych w znowelizowanych przepisach.

We wniosku przedstawiono następujący stan faktyczny.

(…) sp. z o.o. jest firmą handlową zajmującą się hurtową sprzedażą towarów takich jak: aluminiowe systemy do drzwi przesuwnych, składanych, rozwieranych i przejściowych, profile wykończeniowe, systemy zabudowy oraz akcesoria meblowe. Odbiorcami sprzedawanych towarów są zarówno krajowe jak i zagraniczne inne firmy handlowe takie jak hurtownie z akcesoriami meblowymi, ale również producenci czyli firmy stolarskie i meblowe, produkujące meble i zabudowy wnętrz.

Wśród odbiorców towarów, jak i dostawców, znajdują się również podmioty powiązane osobowo z wnioskodawcą zarówno krajowe, jak i zagraniczne (jeden podmiot mający siedzibę w Wielkiej Brytanii, a drugi w Bułgarii) o powiązaniach zdefiniowanych w art. 11a znowelizowanej ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (dalej UPDOP). Sprzedaż do tych podmiotów nie stanowi znaczącego udziału w sprzedaży ogółem (według CIT-TP za 2017 r. było 14%), a nabycie jeszcze mniejszy udział (3% w 2017 roku). W odniesieniu do transakcji zawieranych z podmiotami powiązanymi wnioskodawca stosuje te same zasady, co z podmiotami niepowiązanymi, z zastosowaniem cen rynkowych.

Zgodnie z obowiązującymi do 1 stycznia 2019 roku przepisami ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wnioskodawca za rok 2017 wykonał dokumentację cen transferowych i złożył sprawozdanie CIT-TP, bowiem uzyskane w poprzednim roku podatkowym przychody lub poniesione koszty, ustalone na podstawie prowadzonych ksiąg rachunkowych, przekroczyły równowartość 2 000 000 EUR oraz były zawierane jednorodne transakcje o wartości przewyższającej równowartość 50 000 EUR, oczywiście z zastrzeżeniem podwyższania tego progu istotności w zależności od uzyskanych w poprzednim roku podatkowym przychodów.

Obowiązujące od 1 stycznia 2019 r. przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, wprowadzone ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r. poz. 2193), zmieniły obowiązujące progi wartościowe transakcji o charakterze jednorodnym z podmiotami powiązanymi, w świetle których lokalną dokumentację cen transferowych sporządzą się dla transakcji kontrolowanej o charakterze jednorodnym, której wartość, pomniejszona o VAT, przekracza w roku obrotowym następujące progi dokumentacyjne:

1. 10 000 000 zł – w przypadku transakcji towarowej lub transakcji finansowej,
2. 2 000 000 zł – w przypadku transakcji usługowej lub innej transakcji niż wymienione.
   
   

Wnioskodawca nie prowadzi transakcji z podmiotami z tzw. rajów podatkowych oraz z podmiotami mającymi miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową.

Dodatkowo wśród podmiotów powiązanych znajdują się podmioty powiązane mające miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej i w roku podatkowym każdy z tych podmiotów powiązanych spełnia łącznie warunki o których mowa w art. 11n ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.

Ponadto w 2018 roku wnioskodawca nie zawierał transakcji z podmiotami powiązanymi, których wartość transakcji o charakterze jednorodnym przekraczała powyżej przedstawione znowelizowane progi dokumentacyjne.

W związku z powyższym opisem zadano następujące pytanie.

Uwzględniając wcześniej opisany stan faktyczny, czy wnioskodawca może zastosować w odniesieniu do transakcji o charakterze jednorodnym zawieranych w 2018 roku z podmiotami powiązanymi obowiązujące od 1 stycznia 2019 roku przepisy ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym, wprowadzone ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw i nie sporządzać dokumentacji cen transferowych za 2018 rok?

Stanowisko Wnioskodawcy.

Stosownie do postanowień art. 44 ust. 2 przywołanej wcześniej ustawy nowelizującej z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw, to od decyzji podatnika zależeć będzie to, czy w zakresie obowiązków dokumentacyjnych cen transferowych, dotyczących 2018 r., podatnik stosować będzie obowiązujące do 31 grudnia 2018 r. przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, czy obowiązujące od 1 stycznia 2019 r. przepisy tej ustawy. Znowelizowane regulacje, dotyczące sporządzania dokumentacji cen transferowych, podatnik może stosować do transakcji kontrolowanych, realizowanych w roku podatkowym rozpoczynającym się po dniu 31 grudnia 2017 r., przy czym przepisy te mają zastosowanie do wszystkich transakcji kontrolowanych podatnika realizowanych w roku podatkowym rozpoczynającym się po dniu 31 grudnia 2017 r., a podatnik będzie zwolniony z obowiązków dokumentacyjnych na podstawie przepisów obowiązujących w roku podatkowym rozpoczynającym się po dniu 31 grudnia 2017 r.

Zdaniem Wnioskodawcy, pomimo że w roku podatkowym rozpoczynającym się po dniu 31 grudnia 2017 r. obowiązywały przepisy w zakresie obowiązku dokumentacji cen transferowych, w świetle których wnioskodawca był zobligowany do wykonania dokumentacji, to w odniesieniu do transakcji realizowanych w 2018 r. wnioskodawca może wybrać przepisy znowelizowanej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych obowiązujące od 1 stycznia 2019 roku i nie będzie na ich podstawie zobowiązany do sporządzania dokumentacji podatkowej cen transferowych.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego jest prawidłowe.

Ustawą z dnia 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2018 r., poz. 2193; dalej: „ustawa nowelizująca”) zmieniono przepisy m.in. w zakresie cen transferowych. Od 1 stycznia 2019 r. zasady dokumentacji cen transferowych ujęte zostały w Rozdziale 1a ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz. U. z 2019 r., poz. 865; dalej: „updop”).

Zgodnie z art. 11k ust. 1 ww. ustawy, podmioty powiązane są obowiązane do sporządzania lokalnej dokumentacji cen transferowych za rok obrotowy w celu wykazania, że ceny transferowe zostały ustalone na warunkach, które ustaliłyby między sobą podmioty niepowiązane.

Lokalna dokumentacja cen transferowych, w myśl art. 11k ust. 2 updop, jest sporządzana dla transakcji kontrolowanej o charakterze jednorodnym, której wartość, pomniejszona o podatek od towarów i usług, przekracza w roku obrotowym następujące progi dokumentacyjne:

1. 10 000 000 zł – w przypadku transakcji towarowej;
2. 10 000 000 zł – w przypadku transakcji finansowej;
3. 2 000 000 zł – w przypadku transakcji usługowej;
   
4. 2 000 000 zł – w przypadku innej transakcji niż określona w pkt 1-3.
   
   
   

W myśl art. 11a ust. 1 pkt 4 updop, ilekroć w rozdziale 1a jest mowa o podmiotach powiązanych, oznacza to:

1. podmioty, z których jeden podmiot wywiera znaczący wpływ na co najmniej jeden inny podmiot, lub
2. podmioty, na które wywiera znaczący wpływ:
   • ten sam inny podmiot lub
     
   • małżonek, krewny lub powinowaty do drugiego stopnia osoby fizycznej wywierającej znaczący wpływ na co najmniej jeden podmiot, lub
3. spółkę niemającą osobowości prawnej i jej wspólników, lub
4. podatnika i jego zagraniczny zakład, a w przypadku podatkowej grupy kapitałowej – spółkę kapitałową wchodzącą w jej skład i jej zagraniczny zakład.
   
   

Przez wywieranie znaczącego wpływu, o którym mowa w ust. 1 pkt 4 lit. a i b, stosownie do art. 11a ust. 2 updop, rozumie się:

1. posiadanie bezpośrednio lub pośrednio co najmniej 25%:
   1. udziałów w kapitale lub
   2. praw głosu w organach kontrolnych, stanowiących lub zarządzających, lub
   3. udziałów lub praw do udziału w zyskach lub majątku lub ich ekspektatywy, w tym jednostek uczestnictwa i certyfikatów inwestycyjnych, lub
2. faktyczną zdolność osoby fizycznej do wpływania na podejmowanie kluczowych decyzji gospodarczych przez osobę prawną lub jednostkę organizacyjną nieposiadającą osobowości prawnej, lub
3. pozostawanie w związku małżeńskim albo występowanie pokrewieństwa lub powinowactwa do drugiego stopnia.
   
   

Transakcja kontrolowana to natomiast, zgodnie z definicją przedstawioną w art. 11a ust. 1 pkt 6 ww. ustawy, identyfikowane na podstawie rzeczywistych zachowań stron działania o charakterze gospodarczym, w tym przypisywanie dochodów do zagranicznego zakładu, których warunki zostały ustalone lub narzucone w wyniku powiązań.

Ważnym celem wprowadzenia powyższych regulacji jest uproszczenie przepisów podatkowych, a także zmniejszenie obciążeń o charakterze biurokratycznym i administracyjnym dla przedsiębiorców, w szczególności małych i średnich przedsiębiorstw. Nowe przepisy wpisują się w pakiet działań legislacyjnych, których celem jest uszczelnienie systemu podatkowego, w szczególności w zakresie podatków dochodowych tak, aby zapewnić powiązanie wysokości podatku, płaconego przez duże przedsiębiorstwa, w szczególności międzynarodowe, z faktycznym miejscem uzyskiwania przez nie dochodu.

Przepisy o cenach transferowych w brzmieniu od 1 stycznia 2019 r. stosuje się – co do zasady – do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r. Powyższe wynika wprost z art. 44 ust. 1 ustawy nowelizującej, który stanowi, że zmieniane przepisy ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych i ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych stosuje się do dochodów (przychodów) uzyskanych od dnia 1 stycznia 2019 r. Przepis ten stanowi odzwierciedlenie terminu wejścia w życie ustawy zmieniającej, zasady roczności obowiązującej na gruncie podatków dochodowych oraz zasady niedziałania prawa wstecz obowiązującej na etapie dokonywania zmian w tych podatkach.

Ustawa nowelizująca weszła w życie z dniem 1 stycznia 2019 r. i co do zasady przyjąć należy, że od tego dnia powinna być stosowana. W związku z powyższym, do określenia obowiązków w zakresie cen transferowych za 2018 rok stosuje się – co do zasady – przepisy (ustawy i rozporządzeń) obowiązujące w roku 2018. W konsekwencji, w odniesieniu do transakcji lub innych zdarzeń realizowanych z podmiotami powiązanymi w roku 2018, zarówno stwierdzenie zakresu obowiązków nałożonych na podatnika (tj. czy i w jakim zakresie podatnik podlegał obowiązkom w zakresie dokumentacji podatkowej, sporządzenia analiz danych porównawczych , czy też złożenia oświadczenia oraz uproszczonego sprawozdania na formularzu CIT/TP), jak również szczegółowy zakres tego obowiązku, należy określić na podstawie regulacji ustawowych i rozporządzeń obowiązujących w 2018 roku.

Jednocześnie, w oparciu o art. 44 ust. 2 ustawy nowelizującej istnieje możliwość wyboru nowych przepisów (wprowadzanych tą ustawą) do wszystkich transakcji kontrolowanych realizowanych w 2018 roku. W myśl bowiem tego artykułu, przepisy art. 23m i art. 23w-23zd ustawy zmienianej w art. 1 oraz art. 11a i art. 11k-11r ustawy zmienianej w art. 2 podatnik może stosować do transakcji kontrolowanych realizowanych w roku podatkowym rozpoczynającym się po dniu 31 grudnia 2017 r., przy czym przepisy te będą miały zastosowanie do wszystkich transakcji kontrolowanych podatnika realizowanych w roku podatkowym rozpoczynającym się po dniu 31 grudnia 2017 r., a podatnik będzie zwolniony z obowiązków dokumentacyjnych na podstawie przepisów obowiązujących w roku podatkowym rozpoczynającym się po dniu 31 grudnia 2017 r.

W przypadku dokonania takiego wyboru, zarówno do określenia obowiązków związanych z cenami transferowymi (np. określenia transakcji podlegających obowiązkowi sporządzenia lokalnej dokumentacji cen transferowych, złożenie oświadczenia o sporządzeniu dokumentacji cen transferowych), jak i treści samego obowiązku (np. zawartości lokalnej dokumentacji cen transferowych) zastosowanie znajdą już przepisy wprowadzane ustawą nowelizującą. Jednocześnie, wybór przez podmiot powiązany możliwości zastosowania nowych regulacji do transakcji kontrolowanych realizowanych w 2018 roku oznacza, że podmiot ten nie będzie musiał sporządzać równocześnie dokumentacji podatkowej na podstawie przepisów obowiązujących w 2018 roku – tj. przepisy obowiązujące w 2018 roku nie będą mogły być zastosowane jednocześnie z przepisami obowiązującymi od początku 2019 r.

Zgodnie z opisem stanu faktycznego, Wnioskodawca nie prowadzi transakcji z podmiotami z tzw. rajów podatkowych oraz z podmiotami mającymi miejsce zamieszkania, siedzibę lub zarząd na terytorium lub w kraju stosującym szkodliwą konkurencję podatkową.

W 2018 r. Wnioskodawca nie zawierał transakcji z podmiotami powiązanymi, których wartość transakcji o charakterze jednorodnym przekraczała progi dokumentacyjne określone w nowym art. 11k updop.

Przedmiotem wątpliwości Wnioskodawcy jest możliwość zastosowania w odniesieniu do transakcji o charakterze jednorodnym zawieranych w 2018 roku z podmiotami powiązanymi, obowiązujących od 1 stycznia 2019 r. przepisów dotyczących cen transferowych.

Zdaniem Wnioskodawcy, stosownie do art. 44 ust. 2 ustawy nowelizującej, Wnioskodawca może wybrać przepisy znowelizowanej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, obowiązujące od 1 stycznia 2019 roku i nie będzie na ich podstawie zobowiązany do sporządzenia dokumentacji cen transferowych.

Jak wynika z przywołanego już art. 44 ust. 2 ustawy nowelizującej, podatnik może zdecydować o stosowaniu przepisów o cenach transferowych za 2018 rok w taki sposób, że zastosowanie do transakcji dokonywanych z podmiotami powiązanymi w 2018 roku mogą znaleźć przepisy znowelizowane wskazane w ww. przepisie, a więc art. 11a (definicje, w tym definicje podmiotów powiązanych) oraz art. 11k-11r updop, czyli przepisy odnoszące się do obowiązku sporządzania dokumentacji cen transferowych (m.in. progi transakcji kontrolowanych, do których istnieje obowiązek sporządzenia dokumentacji cen transferowych).

Wnioskodawca ma zatem możliwość wyboru nowych przepisów dotyczących obowiązku dokumentacji cen transferowych. Wybór znowelizowanych przepisów będzie oznaczał obowiązek ich stosowania do wszystkich transakcji dokonywanych z podmiotami powiązanymi.

Skoro zatem, jak wskazano w opisie stanu faktycznego, Wnioskodawca nie zawierał transakcji z podmiotami powiązanymi, których wartość transakcji o charakterze jednorodnym przekraczała znowelizowane progi dokumentacyjne, Wnioskodawca, po dokonaniu wyboru stosowania przepisów o cenach transferowych w brzmieniu od 1 stycznia 2019 r., nie będzie miał obowiązku sporządzenia dokumentacji cen transferowych dla transakcji dokonanych w 2018 roku.

Stanowisko Wnioskodawcy jest zatem prawidłowe.

Interpretacja indywidualna wywołuje skutki prawnopodatkowe tylko wtedy, gdy rzeczywisty stan faktyczny sprawy będącej przedmiotem interpretacji pokrywał się będzie ze stanem faktycznym (opisem zdarzenia przyszłego) podanym przez Wnioskodawcę w złożonym wniosku. W związku z powyższym, w przypadku zmiany któregokolwiek elementu przedstawionego we wniosku opisu sprawy, udzielona odpowiedź traci swoją aktualność.

Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej stanowi element czynności będących przedmiotem decyzji wydanej:

1. z zastosowaniem art. 119a;
2. w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
3. z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
   
   

Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych (art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej).

Powyższe unormowania należy odczytywać łącznie z przepisami art. 33 ustawy z 23 października 2018 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, ustawy – Ordynacja podatkowa oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. poz. 2193), wprowadzającymi regulacje intertemporalne.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa za pośrednictwem organu, którego działanie, bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania jest przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi – Dz. U. z 2018 r., poz. 1302, z późn. zm.).

Skargę wnosi się w dwóch egzemplarzach (art. 47 § 1 ww. ustawy) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Teodora Sixta 17, 43-300 Bielsko-Biała lub drogą elektroniczną na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 54 § 1a ww. ustawy), w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia skarżącemu rozstrzygnięcia w sprawie albo aktu, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 4a (art. 53 § 1 ww. ustawy). W przypadku pism i załączników wnoszonych w formie dokumentu elektronicznego odpisów nie dołącza się (art. 47 § 3 ww. ustawy).

Jednocześnie, zgodnie z art. 57a ww. ustawy, skarga na pisemną interpretację przepisów prawa podatkowego wydaną w indywidualnej sprawie, opinię zabezpieczającą i odmowę wydania opinii zabezpieczającej może być oparta wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd administracyjny jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną.

doradcapodatkowy.com gdy potrzebujesz własnej indywidualnej interpretacji podatkowej.